رابرت سولو، اقتصاددان مشهور آمریکایی و برنده نوبل اقتصاد درگذشت

🔹 رابرت سولو، اقتصاددان مشهور آمریکایی و برنده نوبل اقتصاد دیروز درگذشت.

🔹 یافته‌‌‌های سولو نقش مهمی در سیاستگذاری اقتصادی در جهان داشته‌اند.

🔹 این اقتصاددان که مدل رشد او در دهه ۱۹۵۰ مبنای تغییرات اساسی در مدل‌‏‌های رشد اقتصاد کلان شد، رشد اقتصادی را معلول رشد فناوری می‌‏‌دانست و نه رشد سرمایه و نیروی کار.

🔹 سولو تخمین زد که پیشرفت فنی ۸۰‌درصد رشد شگفت‌‌‌انگیز آمریکا در قرن بیستم را به خود اختصاص داده است. او بعدا به سیلیکون‌‌‌ولی به عنوان تایید نظریه خود اشاره کرد.

🔹 یکی دیگر از نتایج علمی مدل سولو این است که تاثیر اقتصادی افزایش سرمایه به‌مرور زمان ضعیف‌‌‌تر می‌شود. افزایش سرمایه در یک اقتصاد، کل تولید را افزایش می‌دهد، اما هر بار افزایش سرمایه، تولید را کمتر از میزان قبلی افزایش می‌دهد.

🔹 با این حال مدل سولو اگرچه نقطه عطف مهمی برای اقتصاد رشد در دوران معاصر بوده است، با این حال این نواقص بعدتر بهانه‌ای شد تا مدل‌‌‌های رشد اقتصادی درون‌‌‌زا وارد ادبیات اقتصادی شوند...👇

🔗متن کامل

#دنیای_اقتصاد #سولو #اقتصاددان

✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@den_ir

🔴 چرا میان نسل جدید اقتصاددانان و سیاستگذار فاصله افتاده است؟

🔹در چند سال گذشته اخبار خوبی از موفقیت‌های بزرگ نسل جدید اقتصاددانان جوان ایرانی باعث مسرت و افتخار تقریباً تمامی جامعه دانشگاهیان کشور شده است.

🔹با این حال یکی از دغدغه‌هایی که مطرح می‌شود این است که سیاستگذاران در جریان تصمیم‌گیری‌های خود از ظرفیت این نسل از اقتصاددانان استفاده نمی‌کنند.

👤مهدی فیضی، اقتصاددان و دانش‌آموخته دانشگاه فرانکفورت آلمان در این رابطه می‌گوید:

🔸فکر می‌کنم سیاست‌گذار و سیاستمدار نگاه نسبتاً بدبینانه‌ای به اقتصاددانانی دارد که در دانشکده‌های معتبر خارج از کشور درس خوانده‌اند.

🔸به‌طور کلی اما فکر می‌کنم که ما اقتصاددانان جریان اصلی نتوانستیم با مردم با یک زبان همه‌فهم صحبت کنیم. با سیاستمدار و سیاست‌گذار هم نتوانستیم با زبان مناسب حال او صحبت کنیم.

👤حسین جوشقانی، اقتصاددان و دانش‌آموخته دانشگاه شیکاگو نیز اعتقاد دارد:

🔸ذهنیت جامعه این است که این اقتصاددانان چند کتاب خارجی خوانده‌اند و علم آنها در اقتصاد ایران کار نمی‌کند.

🔸جامعه تصمیم گرفته دانشگاه را کنار بگذارد چون علمی که در آن تولید می‌شود به درد حل مسائلش نمی‌خورد.

🔸سیاست‌گذار هم می‌نشیند و می‌گوید اینها «دانشگاهی» هستند؛ وقتی می‌خواهد بدوبیراه بگوید، از این لفظ استفاده می‌کند.

🔸برای سیاست‌گذار حرف کسی که یک کار عملی کرده مثلاً ساختمان ساخته یا تجارت کرده از حرف اقتصاددانی که درس خوانده و مقاله نوشته شنیدنی‌تر است.

🔗جزییات بیشتر

#دنیای_اقتصاد #سیاستگذار #اقتصاددان

✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@den_ir

میراث اقتصادی پدر کامالا هریس / پدر کامالا چه اثری بر افکار او گذاشته؟

🔹دونالد هریس، اقتصاددان جامائیکایی-آمریکایی و استاد بازنشسته دانشگاه استنفورد به‌دلیل به‌کارگیری ایده‌های پسا کینزی در اقتصاد توسعه شهرت دارد.

🔹او پدر کامالا هریس، معاون رئیس جمهور ایالات متحده و مایا هریس، وکیل و مفسر سیاسی است.

🔹او در جامائیکا در مقاطع مختلف به‌عنوان مشاور سیاست اقتصادی دولت و مشاور اقتصادی نخست‌وزیران مختلف خدمت کرد.

🔹در دیدگاه آقای هریس، نسبت به سرمایه‌داری، این نظام، ذاتا نا امن است و اگر به حال خود رها شود، برای بهبود استانداردهای زندگی ناکافی است.

🔹در این دیدگاه، پژواکی از دیدگاه‌های اقتصادی هر دو جناح حزبی آمریکا به گوش می‌رسد. سرمایه‌گذاری عمومی و سیاست صنعتی در دکترین اقتصادی بایدن، به کار گرفته شده است تا رشد «طبقه متوسط» و جنبه‌های مداخله‌جویانه‌تر ملی‌گرایی اقتصادی دونالد ترامپ را تضعیف کند.

🔹به نظر می‌رسد آمریکایی‌ها در سراسر طیف سیاسی اکنون موافق هستند که بازار آزاد بی قید و بند، راهی به سوی رفاه گسترده نیست.

🔹هرچند تلاش برای تطبیق کامل دیدگاه‌های آقای هریس با جریان اصلی، آن را بی‌هدف می‌کند؛ زیرا این دیدگاه‌ها بیش از هر چیز دیگری در سیاست مدرن آمریکا، مارکسیستی محسوب می‌شود.

🔗متن کامل

#دنیای_اقتصاد #کامالا_هریس #پدر_کامالا #اقتصاددان #میراث_اقتصادی

✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@den_ir

جان مینارد کینز؛ مردی که بر خلاف همه فکر می‌کرد

علی حقیقی؛ دانشجوی کارشناسی ارشد اقتصاد دانشگاه تهران

🔹با وقوع رکود بزرگ در سال۱۹۲۹، نرخ بیکاری به ۳۰درصد رسید و رشد اقتصادی به‌شدت کاهش یافت.

🔹تا آن زمان، اقتصاددانان کلاسیک، بیکاری را به مازاد عرضه در بازار کار و مازاد تقاضا در بازار کالا و خدمات نسبت می‌‌دادند.

🔹اما بیکاری در رکود بزرگ از جنس دیگری بود. جان مینارد کینز، اقتصاددان جسور انگلیسی بیکاری را به شکل دیگری تعریف کرد. او گفت: «بیکاری امروز نتیجه مازاد عرضه در هر دو بازار کالا و کار است.»

🔹اقتصاددانان کلاسیک معتقدند دوره‌های رونق و رکود، به سرعت با هم جابه‌جا می‌شوند. اما در رکود بزرگ ۱۹۲۹ این اتفاق نیفتاد.

🔹وضعیت اقتصاد هر روز وخیم‌‌تر می‌‌شد و کینز در این بحران، دخالت دولت و چاپ پول بدون پشتوانه و تزریق آن به اقتصاد را پیشنهاد کرد.

🔹کینز برخلاف کلاسیک‌ها معتقد بود که تمام پس‌انداز‌ها به سرمایه‌گذاری تبدیل نمی‌شوند و در شرایط رکود و عدم اطمینان، پس‌‌انداز مردم به سرمایه‌‌گذاری تبدیل نمی‌‌شود؛ چون بازار سرمایه راکد است و مردم منتظر فرصت‌‌های بهتر برای سفته‌‌بازی هستند.

🔹کینز توصیه می‌کرد: «هرگاه دولت با کسری بودجه مواجه شد؛ باید پول بدون پشتوانه را استقراض کند تا بر پیکر کم‌جان اقتصاد جانی ببخشد.»

🔹دلیل درخشش اندیشه‌های جان مینارد کینز در میان متفکران هم عصرش، جاه‌‌طلبی، جسارت، نگاه نقادانه و میل او به شنا کردن خلاف جریان معمول بود.

🔹تفکرات او هنوز هم تحت عنوان «نئوکینزیسم» بر سر زبان‌ها جاری است و باوجود انتقادات شدید از سوی پیروان اقتصاد کلاسیک، همچنان پیروان خود را دارد.

🔗متن کامل

#دنیای_اقتصاد #کینز #اقتصاددان

✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@den_ir