سرمقاله امروز «دنیای اقتصاد»:

سرمستی ایده‌آلیسم و سیلی رئالیسم رفاه

👤 دکتر تیمور رحمانی

✍️ شرط لازم ایجاد رفاه پایدار و نه بهبودهای موقتی رفاهی، دستیابی به رشد اقتصادی پایدار است.

✍️ اگر رشد اقتصادی به‌طور متوسط حدود ۵درصد باشد و اگر فرض کنیم رشد جمعیت هم حدود یک‌درصد باشد به معنی آن است که رشد درآمد سرانه به‌طور متوسط حدود ۴درصد خواهد بود و با فرض عدم تغییر توزیع درآمد، به آن معنی است که هر فرد ایرانی پس از حدود ۱۷سال سطح درآمد سرانه و لذا سطح رفاه دوبرابری خواهد داشت و اگر متوسط عمر هر ایرانی را ۷۵سال فرض کنیم، از بدو تولد تا روز ترک جهان فانی رفاه او بسیار بیش از ۲۰برابر می‌شود.

✍️ این معجزه رشدهای نه چندان بالا اما پایدار بر سطح رفاه و استاندارد زندگی است.

✍️ مردم می پرسند اگر مساله این است چرا رشد اقتصادی خود را افزایش نمی‌دهیم تا این معجزه رشد اقتصادی رخ دهد؟

✍️ همه می‌دانیم برای افزایش پایدار رفاه شرط لازم رشد پایدار اقتصادی و آن هم قابل توجه است؛ اما اقداماتی در پیش می‌گیریم که حرکت در جهت عکس آن را سبب می‌شود.

✍️ زمانی رشد متوسط بالای ۱۰درصد دهه۱۳۴۰ را کافی و در شأن ملت ۲۵۰۰ساله ایران ندانستیم و تصمیم گرفتیم یا گرفتند (فرقی در مساله نمی‌کند) که طی فقط چند سال باید از ژاپن عبور کنیم و با شکل دادن بی‌ثباتی به تدریج رشد اقتصادی را تحلیل بردیم.

✍️ همچنین، مروری بر برنامه‌های توسعه اقتصادی کشور بعد از انقلاب حاکی از آن است که هیچ‌گاه به کمتر از ۸درصد رضایت داده نشده و البته در عمل هیچ‌گاه به حول و حوش این اهداف رشد اقتصادی هم نزدیک نشده‌ایم.

✍️ این یعنی هیچ دولتی و در هیچ مقطعی اهمیت رشد اقتصادی را نادیده نگرفته، اما در مسیر رشد اقتصادی پیش نرفته است.

✍️ پس اگر همه دولت‌ها در ۵۰سال گذشته خواهان رشد اقتصادی بوده‌اند و به رشد اقتصادی پایین هم رضایت نداده‌اند، چرا متوسط رشد اقتصادی ایران پایین بوده است؟

✍️ دلیل ساده است. عشق به رشد اقتصادی به این دلیل است که با آن رفاه ایجاد شود و خاصیت دنیای سیاست این است که حوصله منتظر ماندن برای بهره چیدن از رشد اقتصادی را ندارند.

✍️ دلیل این عدم حوصله و بردباری هم آن است که برای آنکه رشد اقتصادی پایدار رخ دهد، باید دولت‌ها کارهای سختی انجام دهند که مهم‌ترین آنها در پیش گرفتن اقداماتی برای تحریک پس‌انداز و سرمایه‌گذاری، حفاظت از حقوق مالکیت و اجرای قراردادها، تدارک زیرساخت‌ها، حفظ ثبات اقتصاد کلان و مواردی از این دست است.

✍️ چرا دولت‌ها بردباری ندارند؟

✍️ بستر‌سازی رشد پایدار اقتصادی از طریق اقدامات فوق به آن معنی است که برای مدتی از مصرف و رفاه جاری صرف‌نظر شود که خیلی برای سیاسیون محبوبیت ایجاد نمی‌کند و تازه اگر بسترسازی رشد اقتصادی را انجام دهند، ثمره آن به مدت زمانی طولانی نیاز دارد تا ظاهر شود و رفاه شهروندان را افزایش دهد و ممکن است در زمانی که ثمرات رشد اقتصادی ظاهر می‌شود، سیاسیون کنونی در رأس امور نباشند تا بابت آن محبوبیت کسب کنند.

✍️ لذا، خاصیت سیاسیون این است که تمایل به ایجاد رفاه در بازه زمانی کوتاه‌تری دارند یا حداقل وانمود می‌کنند که به سرعت قصد ایجاد رفاه دارند...

🔗متن کامل سرمقاله

#دنیای_اقتصاد #سرمقاله #رفاه

✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@den_ir

🔴 دکتر نیلی در یک اسلاید در این ویدئو، از یک «تشابه وضعیت» بین دو مقطع زمانی «سال‌های ۹۰ تا ۹۲» و «۹۶ تا ۹۹» می‌گوید.

❌در این دو‌ مقطع، از «قشر پردرآمد» جامعه کاسته شده و به «قشر کم‌درآمد» افزوده شده است

#دنیای_اقتصاد #اقتصاد_ایران #رفاه #دهک_کم_درآمد #فقر

سرمقاله امروز «دنیای اقتصاد»:

بازارها و رفاه اجتماعی در ایران

👤 حسین جلیلی

✍️ در این مقاله، نگاهی به وضعیت رفاهی ایران از منظر شاخص‌های رفاهی خواهیم داشت.

✍️ بر اساس شاخص برابری قدرت خرید (PPP )، ایران رتبه۸۹ دنیا را در اختیار دارد.

✍️ نکته درخور تامل این است که احساس رفاه چیزی فراتر از صرف قدرت خرید است. بنابراین برای بررسی وضعیت رفاهی فاکتورهای دیگری نیز باید در نظر گرفته شود.

✍️ مثل شاخص توسعه‌ انسانی که از سه جزء تشکیل شده: امید به زندگی، تحصیلات و استاندارد زندگی مناسب.

✍️ بر اساس شاخص توسعه انسانی، ایران رتبه۷۸ دنیا را در اختیار دارد.

✍️ اما جامع‌ترین شاخص رفاهی شاخص رفاه لگاتوم است. این شاخص یک رتبه‌بندی سالانه از سطح رفاه در کشورهای جهان است.

✍️ این شاخص‌ها، وضعیت اقتصاد، کارآفرینی، حاکمیت، آموزش، آزادی فردی، بهداشت و درمان، امنیت و سرمایه‌ اجتماعی است.

✍️ بر اساس شاخص لگاتوم در سال۲۰۲۳ ایران رتبه۱۲۶ را از بین ۱۶۷کشور مورد مطالعه داشته است. نکته مهم، نزول ایران در این رتبه‌بندی است. ایران در سال۲۰۲۰، رتبه۱۲۰ را در اختیار داشته است.

✍️ با این حال بعد اقتصادی تنها ملاک ارزیابی نیست. به‌عنوان مثال در دانمارک نه رشد اقتصادی صرف، بلکه لیبرال‌دموکراسی قوی، نهادهای خوب و انسجام اجتماعی‌ است که این کشور را به مرفه‌ترین کشور جهان تبدیل کرده است.

✍️ در کشورهای در حال توسعه دستیابی به شکوفایی و ایجاد رفاه جمعی، نیازمند تغییرات سیستماتیک است. این امر مستلزم ایجاد نهادها، قواعد، هنجارها و نگرش‌هایی است که بازارها و جوامع بسیار کارآمد را تشکیل می‌دهند.

✍️ این خود مستلزم یک انتقال دموکراتیک و ایجاد انسجام اجتماعی است که جوامع باز و بازارهای باز را ممکن می‌سازد...

#دنیای_اقتصاد #سرمقاله #رفاه

✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@den_ir

برنامه پزشکیان برای اقتصاد ایران/ اصلاحات 3گانه اقتصادی و فعال‌سازی مذاکره رفع‌ تحریم‌ها

🔺دنیای‌اقتصاد: مواضع اقتصادی پزشکیان و مشاوران اقتصادی او در قالب یک بیانیه منتشر شد.

🔺به گزارش گروه شبکه‌های اجتماعی روزنامه «دنیای‌اقتصاد»، مسعود پزشکیان نامزد انتخابات ریاست‌جمهوری درنظر دارد برای دو سال اول از دوره 4 ساله، «اصلاح هدررفت منابع موجود» در حداقل سه حوزه را به عنوان ماموریت اولویت‌دار به همراه، «فعال‌سازی مذاکرات برای رفع تحریم‌ها» در دستور کار قرار دهد و پیش ببرد.

🔺براساس متن این بیانیه اقتصادی، هدف اصلی در عرصه اقتصادی «کاهش تورم و افزایش رشد اقتصادی» است که از طریق تحول در سرمایه‌گذاری و کاهش فقر میسر می‌شود اما واقعیت‌های موجود اقتصاد ایران در این مسیر شامل ظرفیت محدود بودجه دولت، ناترازی ساختاری در نظام بانکی و فشار تحریم‌ها است که برای عبور از آنها لازم است، ابتدا، اقدامات درخور صورت بگیرد.

🔺با این فروض برنامه دو سال اول این نامزد انتخابات برای دستیابی به اهداف مدنظر اقتصادی، از محل «اصلاح هدررفت منابع موجود» خواهد بود تا بهبود اقتصادی حاصل شود. این ماموریت در حوزه‌های انرژی، ارز و شرکت‌های بزرگ خصولتی است.

❗️«دنیای‌اقتصاد» از انتشار، نقد و بررسی برنامه‌های اقتصادی سایر نامزدهای انتخابات ریاست‌جمهوری استقبال می‌کند.

#دنیای_اقتصاد #انتخابات #اقتصاد #دولت_چهاردهم #نامزد_ها #پزشکیان #دلار #تحریم #تورم #رشد #رفاه #فقر

✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@den_ir

چگونه تعرفه‌‏‌های تجاری رفاه مصرف‌کنندگان را هدف می‌گیرد؟

🔹ایران به دلایل مختلف، از جمله تحریم‌‌‌های بین‌المللی و حمایت از تولیدات داخلی، تعرفه‌‌‌های تجاری نسبتا سنگینی را بر کالاهای وارداتی اعمال کرده که هرچند ممکن است برای تقویت تولید داخلی مفید باشند، اما تاثیرات منفی آنها بر مصرف‌کنندگان کاملا مشهود است.

🔹افزایش هزینه‌‌‌های واردات باعث افزایش قیمت کالاهای وارداتی در بازارهای داخلی می‌شود که این افزایش قیمت به کاهش قدرت خرید و رفاه مصرف‌کنندگان منجر می‌شود.

🔹در بلندمدت با افزایش قیمت‌ها مصرف‌کنندگان ممکن است مجبور شوند الگوهای مصرفی خود را تغییر دهند و به سمت کالاهای جایگزین داخلی یا حتی کاهش مصرف کالاهای وارداتی حرکت کنند. این تغییرات می‌‌‌تواند به کاهش تقاضا برای کالاهای وارداتی منجر شود.

🔹از سوی دیگر، بسیاری از شرکت‌ها ممکن است به دلیل تعرفه‌‌‌های بالا از واردات محصولات خود صرف‌‌‌نظر کنند. این امر به نوبه خود باعث کاهش انتخاب‌‌‌ مصرف‌کنندگان و احتمالا کاهش کیفیت کالاها در بازار می‌شود.

🔹برای کاهش تاثیرات منفی تعرفه‌‌‌های تجاری بر مصرف‌کنندگان، دولت‌‌‌ها می‌‌‌توانند از راهکارهای مختلفی استفاده کنند:

🔸اعمال تعرفه‌‌‌های کاهشی یا معافیت‌‌‌های تعرفه‌‌‌ای بر کالاهای اساسی و مصرفی
🔸افزایش تولید داخلی و ارتقای کیفیت کالاهای داخلی
🔸 توسعه توافق‌نامه‌‌‌های تجارت آزاد با سایر کشورها
🔸سیاستگذاری دقیق و هوشمندانه در زمینه تعرفه‌‌‌های تجاری

🔗متن کامل

#دنیای_اقتصاد #تعرفه_گذاری #رفاه

✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@den_ir

🔴 درآمد هر ایرانی ۸۰درصد سال ۹۰

🔹مرکز آمار ایران در یک گزارش درآمد خالص ملی سرانه را در سال های 1390 تا 1402 منتشر کرده است.

🔹 محاسبه این آمارها با قیمت ثابت، می‌تواند به نوعی روایتی از درآمد هر ایرانی بدون اثر تورم را منعکس کند و تغییرات رفاه خانوارها را به تصویر بکشد.

🔹مطابق بررسی‌های صورت گرفته میزان‌ درآمد خالص سرانه هر ایرانی طی این 13 سال، به میزان 20 درصد کاهش یافته است. این بررسی‌ها نشان می‌دهد که این آمارها در برخی سال‌ها، تحت تاثیر تحولات سیاسی بهبود قابل توجهی داشته‌اند.

🔹برای مثال در سال 1394، میزان درآمد سرانه ایرانی‌ها به کمترین مقدار در این مدت رسید، اما چون امید به لغو تحریم‌ها وجود داشت و نرخ تورم نیز در آن سال‌ها در مسیر کاهشی حرکت می‌کرد، خانوار ایرانی از لحاظ اقتصادی احساس نارضایتی کمتری داشتند.

🔹در سال 1396 پس از اجرایی شدن برجام، رشد درآمد سرانه به شکل قابل توجهی رشد کرد و حتی به نزدیکی سال 1390 رسید. اما در سال‌های بعد و پس از کنار گذاشتن توافق هسته‌ای، وضعیت درآمد سرانه نیز کاهش یافت و این روند کاهشی تا سال 1399 تداوم پیدا کرد.

🔹پس از آن، اگرچه به دلیل کاهش فشار تحریم‌ها شرایط کمی بهتر شد، اما هنوز نسبت به ابتدای دهه 90 فاصله قابل توجهی وجود دارد.

🔺رصد این تحولات نشان می‌دهد در سال های آینده هر حرکتی در جهت بهبود شرایط دیپلماسی کشور، اثر خود را در سفره‌های ایرانی منعکس خواهد کرد و هر قدمی در جهت، تشدید تحریم‌ها و تیرگی روابط بین‌المللی باعث تبخیر رفاه در خانوار ایرانی خواهد شد.

#دنیای_اقتصاد #رفاه #درآمد_خالص_سرانه

✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@den_ir

🔵 جایگاه «رفاه» در «برنامه های توسعه» قبل و بعد از انقلاب

🔹برنامه‌‌‌ریزی برای توسعه در ایران، با ۵برنامه قبل از انقلاب شروع شد.

🔹بعد از تشکیل سازمان برنامه، ‌‌‌مسیر توسعه در ایران کلید خورد و نهایتا بعد از ۱۳سال، در دهه ۱۳۴۰ خورشیدی ایران طعم توسعه اقتصادی و صنعتی شدن را برای مدتی طلایی اما محدود چشید.

🔹بعد از پیروزی انقلاب نیز برنامه‌‌‌ریزی توسعه ادامه پیدا کرد و تاکنون ۷برنامه پنج‌ساله نوشته شده است.

🔹هدف اصلی برنامه‌‌‌ریزی برای دستیابی به توسعه، رفاه و بهبود شاخص‌‌‌های اقتصاد کلان کشورها بوده است.

🔹یکی از مواردی که همیشه محل مناقشه بین سیاستگذاران و اقتصاددانان بوده است، میزان نزدیکی برنامه‌ریزی به واقعیت‌های موجود در ظرفیت‌های اقتصادی- اجتماعی کشور است.

✔️ در این پرونده، «باشگاه اقتصاددانان» روزنامه «دنیای‌اقتصاد»، سعی کرده است با مروری بر تاریخچه برنامه‌‌‌ریزی توسعه در ایران، در دوره قبل و بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، به جایگاه رفاه در این برنامه‌‌‌ها و واقعیت پیروزی‌‌‌ها و شکست‌‌‌های برنامه‌‌‌ریزی بپردازد👇

🔗اینجا بخوانید

#دنیای_اقتصاد #برنامه_توسعه #رفاه

✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@den_ir

🔴 «رفاه ملکی» خانوارهای شهری در ایران بیشتر شده است؟ ماجرای «کاهش سکونت در خانه‌های یک و دو اتاق»

🔹 روزنامه «دنیای‌اقتصاد» نوشت:

🔺سهم خانوارهای ساکن در خانه‌های 3 اتاق نسبت به واحدهای مسکونی با اتاق‌های کمتر، در فاصله سال‌های 1390 تا 1402، حدود 10 واحد درصد افزایش یافته است.

🔺در حال حاضر بیش از 54 درصد خانوارهای شهری در خانه‌های 3 اتاق زندگی می‌کنند.

🔺در مقابل، سهم ساکنان در واحدهای یک اتاق و دو اتاق کاهش یافته است.

🔺اولین فرضیه آن است که «تعداد خانوارهای یک نفره و دو نفره» در این فاصله زمانی کاهش یافته که سبب شده «ساکنان خانه‌های کوچک» نیز به لحاظ سهم کاهش یابد.

🔺اما این فرضیه رد می‌شود چون تعداد خانوارهای یک نفره از 5.7 درصد سهم از کل خانوارها به 6.1 درصد افزایش یافته و برای خانوارهای دو نفره نیز سهم از 17.5 درصد به 22.9 درصد افزایش یافته در حالیکه سهم خانوارهای 3 نفره تغییری نداشته است.

🔺فرضیه دوم نیز آن است که «وضعیت اقتصادی» و «توان ملکی» خانوارها به قدری بهبود پیدا کرده که باعث شده حتی خانوارهای یک نفره و دو نفره به «سکونت در واحدهای مسکونی بزرگ» رو بیاورند.

🔺این فرضیه هم باطل است چون «میزان رشد هزینه اجاره مسکن»، رشد قیمت مسکن و مقایسه این دو با «میزان افزایش درآمد خانوارهای شهری ایران» در این فاصله، بهبود را نشان نمی‌دهد.

🔺سال 90 هزینه سالانه اجاره مسکن خانوارهای شهری 4 میلیون و 800 هزار تومان بود.

🔺به این ترتیب رفاه ملکی خانوارها بهبود نیافته که هیچ، بلکه فقر مسکن بیشتر شده است.

⚠️ این آمارها می‌گوید، ر حال حاضر بخشی از فرزندان مجرد خانوارها که اوایل دهه 90 زندگی مستقل را برگزیده بودند، «بازگشت به خانه پدری» برای در امان ماندن از ابر هزینه مسکن را ترجیح می‌دهند.

⚠️ همچنین بخشی از شاغلان مجرد و دانشجویانی که پیشتر «اجاره‌نشین» بودند،‌ در حال حاضر «با هم خانه اجاره می‌کنند».

#دنیای_اقتصاد #مسکن #خانوار #فقر_مسکن #رفاه #اجاره

✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@den_ir

❓ چطور همزمان، هم خانوارها کوچک شده اند و هم سکونت در خانه های کوچک کم شده؟!

🔺سهم خانوارهای ساکن در خانه‌های 3 اتاق نسبت به واحدهای مسکونی با اتاق‌های کمتر، در فاصله سال‌های 1390 تا 1402، حدود 10 واحد درصد افزایش یافته است. در حال حاضر بیش از 54 درصد خانوارهای شهری در خانه‌های 3 اتاق زندگی می‌کنند.

🔺در مقابل، سهم ساکنان در واحدهای یک اتاق و دو اتاق کاهش یافته است. آیا این به معنی اینه که «رفاه ملکی» خانوارهای شهری در ایران بیشتر شده است؟ خیر.

🔺دلیل اصلی این است که در حال حاضر بخشی از فرزندان مجرد خانوارها که اوایل دهه 90 زندگی مستقل را برگزیده بودند، «بازگشت به خانه پدری» برای در امان ماندن از ابرهزینه مسکن را ترجیح می‌دهند.

🔺همچنین بخشی از شاغلان مجرد و دانشجویانی که پیشتر «اجاره‌نشین» بودند،‌ در حال حاضر «با هم خانه اجاره می‌کنند».

#دنیای_اقتصاد #مسکن #خانوار #فقر_مسکن #رفاه #اجاره

✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@den_ir

🔹 سرمقاله امروز «دنیای اقتصاد»:

زمان واقع‌گرایی در سیاستگذاری رفاه اجتماعی

👤 سیدهادی موسوی‌نیک؛ پژوهشگر اقتصاد رفاه

✍️ یکی از ریشه‌های مشکلات اقتصادی و اجتماعی کشور فقدان واقع‌گرایی در عرصه‌های مختلف سیاستگذاری است.

✍️ با روی کار آمدن دولت چهاردهم به نظر موجی از واقع‌گرایی در سیاستگذاری کشور در حال شکل‌گیری است که اگرچه ممکن است از نظر منتقدان سیاه نمایی یا نشان دادن ضعف تلقی شود، اما درواقع گام اول و اساسی در اصلاح وضعیت موجود است.

✍️ حالا سوال این است که هدف اصلی سیاستگذاری رفاه اجتماعی کشور چه باید باشد؟

✍️ ماده (۳۰) برنامه هفتم توسعه برخی شاخص‌ها را به‌عنوان هدف نظام رفاه اجتماعی مطرح کرده؛ از جمله در این ماده تکلیف شده که نرخ فقر مطلق از ۳۰درصد فعلی به صفر درصد برسد!

✍️ با توجه به شرایط موجود، به نظر می‌رسد این مصوبه خود می‌تواند اولین انحراف و پرت شدن از واقعیت (اگرچه گفتن آن تلخ است) باشد.

✍️ اگر نابرابری افزایش نیابد (یعنی ضریب جینی ثابت بماند)، هر ۲درصد رشد درآمد سرانه می‌تواند یک واحد درصد از میزان فقر کم کند. یعنی اگر قرار باشد نرخ فقر مطلق به مقدار آن در سال ۹۶ (۲۰درصد) برگردد، لازم است درآمد سرانه ۲۰درصد افزایش داشته باشد که خود مستلزم تحقق رشد اقتصادی ۸درصدی برای سه سال پیاپی است.

✍️ یعنی حتی در شرایط ایده‌آل یعنی تحقق اهداف رشد اقتصادی مدنظر برنامه هفتم نیز، نرخ فقر مطلق در کشور با نرخ هدف برنامه هفتم حدود۲۰درصد فاصله خواهد داشت. بنابراین به نظر می‌رسد از محل رشد اقتصادی امکان رفع کامل فقر در افق برنامه ممکن نیست.

✍️ از طرف دیگر، اگر قرار باشد جمعیت فقرای فعلی از طریق حمایت‌های دولتی از فقر خارج شوند نیز منابع کافی برای آن وجود ندارد.

✍️ در نتیجه در شرایط فعلی رفع کامل فقر مطلق در افق برنامه هفتم مقدور نیست و قرار دادن آن به‌عنوان هدف اصلی دستاورد ملموسی برای دولت در پی نخواهد داشت.

✍️ بنابراین بهتر است دولت بر اهداف خردتر اما دست‌یافتنی و البته مرتبط با فقر متمرکز شود.

#دنیای_اقتصاد #سرمقاله #فقر #برنامه_هفتم #فقرزدایی #فقر_مطلق #رفاه

✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@den_ir

❌ نیمی از خانوارهای شهری در ۱۴۰۱ ناامنی غذایی داشتند

🔹براساس نتایج یک مطالعه پژوهشی، مناطق شهری کشور در شرایط امنیت پائین غذایی قرار دارند؛ به طوری که سرانه کالری دریافتی در مناطق شهری کشور 2540 کیلوکالری است، و عموما این کالری از غلات تأمین می شود.

🔹علاوه بر این در دریافت کالری در استان‌های مختلف کشور نابرابری وجود دارد و متوسط کالری دریافتی میان استان‌ها بین 3196 تا 1988 کیلوکالری متغیر است.

🔹بررسی وضعیت شاخص‌های فقر غذایی نیز نشان می دهد متوسط نرخ، شکاف و شدت فقر در مناطق شهری به ترتیب 55.1، 15.2 و 6 درصد است.

🔹بر اساس این شاخص‌ها می توان گفت 55.1 درصد جمعیت مناطق شهری کشور در سال 1401 فقر غذایی داشند و کالری دریافتی خانوارهای فقیر در این مناطق، 15.2 درصد کمتر از حداقل کالری مورد نیاز روزانه بوده است؛ لذا برای از بین بردن فقر، کالری دریافتی خانوارهای فقیر باید 15.2 درصد افزایش یابد.
 
🔹با توجه به یافته‌های مطالع اگر چه راه حل بلندمدت افزایش قدرت خرید خانوار، ثبات بخشی و کاهش قیمت کالاها از طریق تقویت تولید و عرضه است اما در کوتاه مدت، افزایش حقوق و دستمزدها متناسب با نرخ تورم و برنامه‌های حمایت اجتماعی از اقشار کم درآمد و ضعیف جامعه می‌تواند مورد توجه قرار گیرد.

🔹همچنین برنامه‌ها‌ی حمایت اجتماعی و فقرزدایی باید هدفمند باشد و متناسب با نیازها و کمبودها در شرایط جغرافیایی، جمعیتی و درآمدی مختلف به کار گرفته شوند.

🔗متن کامل

#دنیای_اقتصاد #فقر_غذایی #سوء_تغذیه #کالری #رفاه #ناامنی_غذایی

✅ کانال رسمی روزنامه دنیای اقتصاد👇
@den_ir