🔴 دنیا به دولتمردی جهانی نیاز دارد که مصلحت کره‌زمین را بر هر مصلحتی ترجیح دهد!

🇮🇷: @darvishnameh

🖋گزارش اخیر روزنامه #گاردین نشان می‌دهد تبعات تغییر‌اقلیم دارد همان بلایی را سر آمریکا می‌آورد که پیش‌تر سر عراق و سوریه آورد! درواقع از هزاران مهاجر آمريكاي مركزي كه كشان‌كشان از طريق مكزيك به سوی آمریکا روانند، معمولا به عنوان كساني ياد مي‌شود كه از خشونت گروه‌هاي اوباش يا از فقر مفرط فرار مي‌كنند. اما يك دليل وادارنده مهم ديگر در پشت كاروان مهاجرين وجود دارد که شاید به سادگي قابل دريافت نباشد و آن تغيير اقليم است! همان دلیلی که #ترامپ آن را به شدت انکار می‌کند. اغلب افراد از كاروان مهاجرين از #گواتمالا، #هندوراس و #ال‌سالوادور هستند- سه كشوري كه با جنايات سازمان يافته و فساد سيستماتيك ويران شده‌ و ريشه‌هاي آن را مي‌توان در درگيري‌هاي دوران جنگ سرد دنبال كرد. آنها هشدار مي‌دهند كه در طول دهه‌هاي آينده احتمالا ميليونها مهاجر دیگر به سوی آمریکا ناچار به حركت خواهند بود. رابرت آلبرو، يك پژوهشگر از مركز مطالعاتي آمريكاي لاتين/دانشگاه آمريكن مي‌گويد: "تمركز بر خشونت تصوير بزرگ را -از اينكه مردم بدنبال برخي از دلايل ناامني غذايي جابجا مي‌شوند-تحت الشعاع قرار مي‌دهد. "دليل اصلي مهاجرت مردم به اين خاطر است كه آنها چيزي براي خوردن ندارند. اين ارتباط قاطعي با #تغييرات_اقليمي دارد. خسوس كانان، شرح مي‌دهد كه چگونه در يك هكتار زمين نزديك خرابه‌هاي باستاني Copán در غرب هندوراس ذرت و لوبيا مي‌كاشته. او زمينش را امسال پس از نابودی محصولش براي چندمين بار به دنبال خشكسالي و تغيير الگوي آب و هوا، ترك كرده. او مي‌گويد: "قبلا اينجور نبود. اين ما را مجبور به مهاجرت مي‌كند. پيشتر باران به موقع مي‌باريد. گياهان من محصول ببار مي‌آوردند، اما اكنون هيچ الگويي (براي آب و هوا) وجود ندارد." به گفته استفاني لوترت، متخصص در زمينه امنيت و مهاجرت در امريكاي مركزي از دانشگاه تگزاس، داده‌هاي گمرك و گشت مرزي ايالات متحده افزايش مهاجرت به بيرون از غرب هندوراس، يك منطقه توليدكننده قهوه درجه يك را نشان مي‌دهد.
یک‌سوم نیروی کار در آمريكاي مركزي با كشاورزي در ارتباط است، از اين‌رو هر اختلالي در فعاليت‌هاي كشاورزي مي‌تواند عواقب ويران‌كننده‌اي داشته باشد. از سال ٢٠١٢ گياه قهوه در سراسر آمريكاي مركزي به يك اپيدمي بنام زنگار (قارچ) مبتلا شده كه بنا به محاسباتي ٧٠درصد از مزارع را متاثر كرده. به گفته يك پژوهشگر از دانشگاه مريلند معمولا اين قارچ شب‌ها، با پايين آمدن درجه حرارت از بين مي‌رود، اما شبهاي گرم به آن اجازه رشد مي‌دهد. تأثير تغيير اقليم بر قارچ‌ها همچنان موضوعي براي بحث است، اما اين پژوهشگر مي‌گويد كه شرايط در گواتمالا نشان مي‌دهد كه حتي بدون ارتباط مستقيم با تغييرات اقليمي چه اتفاقي مي‌افتد، زمانيكه كالاهاي كشاورزي از بين مي‌روند. او اضافه مي‌كند: "يكي از نكاتي كه من دريافت كردم آن است كه مردم، اغلب به مهاجرت دست مي‌زنند، زماني كه ديگر قادر نيستند بدهي‌هاي خود را بپردازند و پول براي تهيه خوراك بدست بياورند. مردم پيش از اپيدمي زنگار به من مي‌گفتند كه حاضر به مهاجرت نيستند، اما اكنون اينكار را مي‌كنند." و این ماجرا درباره کشت موز هم دارد رخ می‌دهد.
بنا به گزارش اداره گشت مرزي و گمرك ايالات متحده بيم آن مي‌رود بيش از ٥٠ هزار خانواده از گواتمالا تلاش كنند تا اكتبر امسال از مرز ايالات متحده عبور كنند؛ دو برابر بيشتر از سال گذشته!
بانك جهاني تخمين مي‌زند با افزايش دما و آب و هواي مفرط در طول سي سال آينده نزديك به ۳.۹ميليون‌نفر مهاجر اقليمي را ناچار به فرار از آمريكاي مركزي مي‌كند. اين جابجايي توده مردم خطري براي بي‌ثبات كردن كشورهاي زادگاه آنهاست و چالشي براي كشورهاي مقصد مانند ايالات متحده. كنوانسيون پناهجويي سازمان ملل از سال ١٩٥١ معيارهاي شفافي را براي دريافت پناهجويي معين مي‌كند، مانند شكنجه و جنگ، اما تغيير اقليم در اين سياهه وجود ندارد.
با ١٥٠ تا ٣٠٠ ميليون مهاجران اقليمي كه تا سال ٢٠٥٠ در سراسر دنيا انتظار مي‌رود، به يك چهارچوب بين‌المللي جديد براي وفق دادن آنها نياز است.
اما هرگونه اصلاح توافقنامه پناهجويي در حال حاضر، به دليل پيچيدگي يك قراداد جديد و همينطور با خيزش دولتهاي ناسيوناليست در نقاطي مانند ايالات متحده و برزیل، بعيد به نظر مي‌رسد. "رئيس جمهور ايالات متحده از مورد كاروان مهاجرين به عنوان موضوعي سياسي استفاده مي‌كند تا دوباره انتخاب شود. اگر كه ما كنوانسيون ١٩٥١ را دوباره باز كنيم، احتمالا آنرا بيشتر تضعيف مي‌كنيم تا تقويت. ما در شرايطي نيستيم كه رفرم‌ها، هر اندازه حساس، بتوانند انجام بگيرند. در حال حاضر يك دولتمرد جهاني وجود ندارد، هيچ كجا، نه آن دورها و نه این دور و برها!

🔻نشانی این یادداشت در صفحه آخر #شرق:

https://goo.gl/qBCHnn

✅ منتظر یک خبر خوب در شرق باشید! ✅

✍ ترویج محصولات #ارگانیک برخلاف نظر طرفدارانِ محصولات دستکاری‌شده ژنتیکی - تراریخته - می‌تواند دنیا را نجات دهد!

🔻صبح چهارشنبه، ۸ اسفند ۹۷ - در صفحه آخر شرق بخوانید🔻

#نه_به_تراریخته
#گاردین
#روزنامه_شرق

🇮🇷: @darvishnameh

✅ یادداشت امروزم در صفحه آخر روزنامه شرق را بخوانید! ✅

#محمددرویش
چهارشنبه، ۸اسفند ۱۳۹۷

https://t.iss.one/darvishnameh/8191

🔻خبری خوش برای طرفداران محصولات ارگانیک🔻

✍ روزنامه #گاردین در شماره ۲۰ فوریه خود - اول اسفند ۱۳۹۷ - به گزارش اندیشکده‌ای موسوم به "Institute for Sustainable Development and International Relations (IDDRI)" استناد کرده است که خبری امیدوارکننده برای حامیان ترویج #محصولات_ارگانیک دارد. این گزارش می‌گوید: مردمان ساکن در قاره اروپا هنوز قادر به تغذیه جمعیت رو به رشد خود هستند، حتی اگر کاملا به روش‌های سازگار با محیط‌زیست مانند کشاورزی ارگانیک رو آورند. یک‌هفته پس از آنکه تحقیقاتی کاهش شدید جمعیت حشرات دنیا در ارتباط با مصرف آفتکش‌ها را آشکار کرد، بررسی پژوهشی نامبرده از اندیشکده اروپایی IDDRI ادعا می‌کند که می‌توان چنین مواد شیمیایی را از خط خارج کرد و انتشار گازهای گلخانه‌ای را در اروپا اساسا با روش‌های اکولوژیکی کاهش داد، درحالیکه همزمان مواد غذایی کافی برای جمعیت در حال افزایش تولید می‌شود. #بوم‌شناسی_کشاورزی (آگرواکولوژی) اکوسیستم‌های طبیعی را در نظر می‌گیرد و از دانش محلی برای کاشت محصولاتی که پایداری سیستم کشاورزی را به طور کلی افزایش می‌دهد، استفاده می‌کند. این بررسی پژوهشی از IDDRI تحت عنوان «ده سال برای بوم‌شناسی کشاورزی»، از مدل‌سازی برای بررسی کاهش تولید که از طریق انتقال به چنین روندی حاصل می‌شود، استفاده کرده است. نگارندگان می‌گویند: می‌توان با از بین بردن رقابت بین خوراک و علوفه، تغییر مسیر روش تغذیه به سود پروتئین‌های گیاهی و تغذیه دام‌ها با استفاده از مراتع و دور شدن از تغذیه با غلات برای تولید گوشت سفید با این کاهش تولید مقابله کرد. بیش از نیمی از غلات و دانه‌های روغنی اروپا صرف تغذیه جانوران می‌شود. این بررسی، مدل‌هایی برای آینده اروپا ارایه می‌دهد که آنجا تولید گوشت با بزرگترین کاهش در تغذیه خوک‌ها و ماکیان با غلات تا ۴۰٪ تقلیل یافته است.
راب پرسیوال، مدیر سیاست خوراک از بنیاد خیریه Soil Association می‌گوید: «تولید فراوان با مصرف شدید آفتکش‌ها تنها راه برای تأمین خوراک یک جمعیت رو به افزایش نیست. ده سال بوم‌شناسی کشاورزی نشان می‌دهد که کشاورزی اکولوژیکی و از این قبیل می‌تواند رژیم غذایی سالمی برای اروپا تأمین کند و در عین حال پاسخی برای تغییرات اقلیمی، از خط خارج کردن آفتکش‌ها و حفظ تنوع‌زیستی حیاتی باشد.»
این بررسی پژوهشی توصیه می‌کند که بوم‌شناسی کشاورزی- اول بکارگیری اصول اکولوژیکی و آخر مواد شیمیایی در کشاورزی- روشی را برای تأمین خوراک اروپا تا ۲۰۵۰ ارایه می‌دهد. اما همچنین اشاره می‌کند که اکنون وقت عمل است. ده سال آینده برای اروپا در زمینه تغییر روش بسیار حیاتی‌ است. اکنون در بریتانیا لایحه کشاورزی که در حال گذشتن از پارلمان است، هیچ اشاره‌ای به بوم‌شناسی کشاورزی نمی‌کند، اگرچه اصلاحیه‌ ارایه شده‌ای توسط گروهی از نمایندگان مجلس از همه احزاب پیشنهاد داده بود که کشاورزانی که از چنین روشی استفاده می‌کنند، بایست به شکلی پاداشی دریافت کنند.
پرسیوال می‌گوید: «ایده یک بوم‌شناسی کشاورزی کامل در اروپا اغلب در ارتباط با امنیت غذایی واقع‌بینانه تلقی نمی‌شود، زیرا بوم‌شناسی کشاورزی برخی اوقات به معنای تولید کمتر است. اما این بررسی پژوهشی جدید نشان می‌دهد که تغییر مسیر رژیم غذایی پیرامون پروتئین‌های گیاهی و تغذیه دام‌ها با استفاده از مراتع، یک اروپای آگرواکولوژیکی کاملاً امکان‌پذیر است.»

🔻خواننده عزیز روزنامه شرق!
همانطور که مشاهده می‌کنید، گزارش اخیر آشکارا در تضاد اظهارنظرهای مروجان محصولات تراریخته در ایران است که حتی با صراحت از سرطان‌زا بودنِ محصولات ارگانیک سخن گفته و تابِ هیچ نوع انتقادی از ترویج محصولات دستکاری‌شده ژنتیکی را ندارند. باشد که بتوان در فضایی علمی و به دور از ملاحظات سیاسی، نقشه راهی برای کشاورزی کشور طراحی کرد که بر مبنای استفاده از حداکثر ۴۰درصد آب قابل استحصال سالانه و بر مبنای سیاست‌های کلان ابلاغی، محوریت را به بی‌خاکورزی، کشاورزی بوم‌شناختی، احیای کاریزها و کاهش مصرف سم و کود شیمیایی دهد.

#نه_به_تراریخته

https://theguardian.com/environment/2019/feb/20/european-farms-could-grow-green-and-still-be-able-to-feed-population

♦️کارِ کمتر، حال کره‌زمین را بهتر می‌کند!♦️

🇮🇷: @darvishnameh

✍ رفتارهایی چون صرف‌نظر کردن از پلاستیک، مصرف کمتر گوشت، محدودکردن پرواز با هواپیما و خودداری از استفاده از خودرو شخصی- همه اقداماتی درست و مهم اما فردی در مقابله با بحران اقلیمی محسوب می‌شوند. ما تنها یک‌ سیاره دراختیار داریم که گِرد است و محدود و بالاتر از همه دارای منابعی با مقدار معیّن.
با توجه به این واقعیت اگر بخواهیم براساس صدها سال توسعه بدون حد و مرز برنامه‌ریزی کنیم، راهی بسیار غیرمنطقی و در عین حال یک نسخه برای نابودی و فاجعه درپیش گرفته‌ایم. با این وجود از زمان صنعتی‌شدن دنیا، رشد نظام سرمایه‌داری، کار و تولید بیشتر، به‌عنوان تنها راه گریز از رکود و رشد اقتصادی شناخته می‌شود. اما این به معنای واقعی نشانه‌ی بی‌خردی‌ است. واقعیتی که به مرور در حال شناخته‌شدن است.
چندی پیش یک اندیشکده بریتانیایی از فیلیپ فرَی، یک کارشناس ارشد در زمینه تخمین نتایج فناوری و تحلیل سامانه‌ها از بنیاد فناوری کالسروهه/آلمان درخواست کرد تا ارتباط بین ساعات کار و انتشار گازهای گلخانه‌ای را دقیق‌تر مورد بررسی قرار دهد. فری در بررسی پژوهشی خود- مرزهای اکولوژیکی کار- که از جمله براساس داده‌های سازمان همکاری و توسعه اقتصادی بنا شده، ارتباط بین گازهای گلخانه‌ای و تولید ناخالص داخلی را زیر ذره‌بین قرار داد که شدت دی‌اکسید‌کربن یک اقتصاد را نشان می‌دهد. از این بررسی می‌توان نتیجه گرفت که کدام تولید ناخالص داخلی می‌تواند پایدارتر باشد. فری در بررسی‌اش به این نقطه می‌رسد که اگر ما قصد دستیابی به هدف را داریم، باید ساعت‌های کارمان را کمتر کنیم. با این وصف به جای ۴۰ ساعت کار، ۹ ساعت کار در هفته پایدار محسوب می‌شود. ویل استرانگ، مدیر اندیشکده نامبرده نیز در گفتگویی با #گاردین می‌گوید: «راه رسیدن به یک جامعه سبز پایدار نیاز به یک سری استراتژی دارد که یکی از آنها کوتاه‌تر کردن ساعات کار در هفته است.»
از جمله تأثیرات مثبت کارِ کمتر بر کره‌زمین می‌توان به ترافیک سبک‌تر، کاهش تولید اجناس و حمل و نقل روان‌تر اشاره کرد. اقلیم‌شناس اتریشی، پروفسور هلگا کرومپ-کُلْب به این پرسش که چرا کار کمتر، حتی ورای تولید ناخالص داخلی پایدار، مهم است؟ چنین پاسخ می‌دهد: «بحران اقلیمی از علایم استفاده بیش از اندازه از منابع کره خاکی‌ است. این مصرف بی‌حد از جهتی با شمار جمعیت انسان و از جهتی دیگر با سبک زندگی ما و با منابع انرژی و موادی که برای امکان‌پذیر ساختن این سبک از زندگی استفاده می‌کنیم، در ارتباط است. اگر توقعات مادی ما کمتر شود، کمتر تولید می‌کنیم و از این طریق بار سیاره سبک‌تر و ساعات کار کمتر می‌شوند.» کمتر کارکردن، کمتر از خدمات و سرویس‌ها استفاده کردن و به‌جای آن امورات را خود برعهده گرفتن- به‌طور مثال تعمیرات، کار در باغچه، منزل و خدمات اشتراکی- همه می‌توانند کمک کنند تا منابع کمتری مصرف شود. پروفسور کرومپ-کلب اضافه می‌کند: «ساعت کار فی‌نفسه مهم نیست، سوال این است که ما در این مدت زمان چه کاری انجام می‌دهیم؟» زیرا ما برای محفوظ نگهداشتن منابع طبیعی بایست از محصولات پردوام استفاده کنیم. و این بدان معناست که به کار دقیق‌تر و درواقع وقت متمرکزتر نیاز داریم. «کاهش ساعات کار هدف نیست، بلکه نتیجه‌ای از محفوظ نگهداشتن منابع است. محصولات یکبار مصرف در هر حال غیرسازنده هستند. ما می‌توانیم با ملاحظه و وقت فراوان کفش‌های دست‌ساز تولید کنیم که عمر زیادی دارند و از این طریق به اقلیم آسیب کمتری می‌رسانند.»
با این وصف در صدر سیاهه، محفوظ نگهداشتن منابع محدود ماست.
اما متاسفانه به تحقق رساندن این هدف کار آسانی نیست. خانم کرومپ-کلب می‌گوید: «سیستم مالی و اقتصادی موجود در حال حاضر بر ضد چنین تغییراتی‌ است.» کسانی وجود دارند که از شرایط فعلی بهره می‌برند و حاضر نیستند که از امتیازات کوتاه‌مدت به نفع بقای تمدن در دراز مدت چشم‌پوشی کنند. همزمان به گفته ویل استرانگ مدیر اندیشکده بریتانیایی ضرورت هفته کار کوتاه‌تر مدتهاست که حس می‌شود و حداقل از لحاظ تئوری قابل اجراست- از جمله از طریق تکنولوژی و اتوماتیک کردن کار که نیرو و زمان را کاهش می‌دهد. و به همین دلیل نیز اقلیم‌شناس اتریشی با توجه به بحران اقلیمی تا حدی خوشبین است و می‌گوید: «شرایط کاملا ناامید‌کننده نیست. پیشتر از اینها نیز سیستم‌هایی سقوط کرده‌اند و یا تغییر داده شده‌اند- حتی بر خلاف میل و اراده قدرتمندان.»

https://ze.tt/wenn-du-was-gegen-den-klimawandel-tun-willst-geh-weniger-arbeiten

🔹از لندن تا تهران چقدر راه است؟!🔹

🇮🇷: @darvishnameh

✍ بیش از هزار پزشک، از جمله ۴۰پروفسور، چندین چهره برجسته از بخش بهداشت عمومی و روسای پیشین کالج‌های سلطنتی بریتانیا در مقابله با بحران محیط‌زیستی در نامه‌ای از مردم خواسته‌اند تا با نافرمانی مدنی مسالمت‌آمیز، اعتراض خویش را به گوش رهبران انگلستان و دنیا برسانند. این پزشکان می‌گویند: سیاست‌های دولت در حد اندوهناکی نامناسب است و از سیاستمداران و رسانه‌ها درخواست می‌کنند تا با واقعیت‌های بحران محیط‌زیستی که در حال رشد است سزاوارانه‌تر وارد عمل شوند. آنها می‌نویسند: "ما به عنوان افرادی که مراقبت و محافظت حرفه‌‌‌ی ماست، نمی‌توانیم سیاست‌های جاری که آسیب‌پذیرترین‌ها در جهان را به سمت یک فاجعه محیط‌زیستی بزرگ سوق می‌دهد، تحمل کنیم. ما به‌ویژه به‌دلیل تأثیرات افزایش دما بر سلامتی و با توجه به پیش‌بینی‌ها در زمینه فروپاشی جامعه و مهاجرت‌‌های بزرگ ناشی از آن نگران هستیم. چنین فروپاشی موجب آسیب‌رسانی به سلامتی جسمی و روحی به میزانی بی‌سابقه می‌شود."
پزشکان نامبرده از جنبش اعتصاب دانش‌آموزان که با گرتا تونبرگ، نوجوان سوئدی آغاز شد و به یک اعتصاب عمومی در پائیز آینده فرامی‌خواند، پشتیبانی می‌کنند.
بینگ جونز، یک متخصص خون‌شناسی (هماتولوژیست) بازنشسته از شفیلد می‌گوید: "اکنون بیشترین مقدار از یخ‌های شمالگان، از حیات وحش و زمین‌های حاصلخیزمان را از دست داده‌ایم. مسیر ما به سمت افزایش دمای ۳درجه سانتیگراد یا بیشتر در حرکت است. برای محدود کردن یک آسیب اجتناب‌ناپذیر، می‌بایست بلافاصله اقدام کنیم." بسیاری از پزشکانی که این نامه را امضاء کرده‌اند، بحران محیط‌زیست را با یک فرد بیمار مقایسه می‌کنند. آرتی بانسال، یک پزشک عمومی از شفیلد می‌گوید: «کره خاکی تب دارد و شبیه به یک فرد بیمار، سامانه‌اش در حال درهم‌شکستن است. ما تنها یک‌دهه فرصت داریم تا این تب را تحت کنترل بیاوریم و ما این دین را به کودکان‌مان و دیگر موجودات بدهکاریم.»
نگارنده نامه مذکور، دکتر دیوید پِنچیون از دانشگاه اکستر و مدیر پیشین بخش توسعه پایدار بهداشت عمومی انگلستان، به انکارناپذیری شواهد علمی و تجربی از شکست اقلیمی اعتقاد دارد و می‌گوید: «آنچه که زندگی را باارزش می‌کند شدیداً به مخاطره افتاده و این در برابر چشمان ما در حال به‌وقوع پیوستن است و میراث و یادبودی از ما خواهد بود. تاریخ‌نگاران به سه دهه نخست قرن بیست و یکم نگاه خواهند کرد و خواهند نوشت که آنها اطلاعات فراوانی در اختیار داشتند، اما بسیار کم از آن برای جلوگیری از فاجعه سود بردند!»
پزشکان اکنون از سه درخواست پشتیبانی می‌کنند:

1️⃣ دولت‌ها بایست واقعیت را درباره میزان بحران بازگو کنند.
2️⃣ خنثی کردن کربن در چهارچوب زمانی توصیف شده از جانب IPCC
3️⃣ اینکه دولت‌ها به منظور برقراری عدالت اقلیمی و اکولوژیکی، شوراهایی تحت رهبری شهروندان تشکیل دهند.

دانشمندان از دولت انگلستان خواستار رساندن انتشار کربن به صفر تا سال ۲۰۵۰ شده‌اند. در ایالات متحده، ۷۰ گروه برجسته در زمینه بهداشت عمومی از جمله انجمن پزشکی امریکا و آکادمی پزشکی اطفال امریکا نیز بیانیه‌ای انتشار داده‌اند که از دولت و بخش تجاری درخواست به اقدامات فوری را دارد.
دکتر جونز می‌گوید که پزشکان و دیگر افراد از بخش پزشکی در سراسر دنیا نسبت به بحران اقلیمی در حال بیدار شدن هستند و می‌توانند به یک صدای رسا و قدرتمند در زمینه درخواست فوری برای تغییر تبدیل شوند. او اضافه می‌کند که « هشیاری درباره این بحران محیط‌زیستی که درواقع یک بحران سلامتی‌ است در حال رشد است.

https://theguardian.com/environment/2019/jun/27/doctors-call-for-nonviolent-direct-action-over-climate-crisis

خواننده عزیز روزنامه شرق!
پزشکان حایز سواد علمی هستند و درنتیجه واقعیت‌های عریانِ عدم توجه به سیاست‌های محیط‌زیستی را آشکارا با بررسی تغییرات نگران‌کننده سلامتی بیماران خویش درک می‌کنند. اکنون مودب‌بودن و تحمل‌کردنِ بیشتر از این بی‌معناست و منفعل ماندن اهمالگرانه می‌نماید. کودکان بزرگ می‌شوند تا از آینده خود محافظت کنند و ما باید اکنون مستقیما با آنها همراهی کنیم. پرسش این است که چرا هیچ صدا و هشدار درخوری از جامعه پزشکی ایران شنیده نمی‌شود؟ وقتی در بریتانیا فقط در اثر آلودگی هوا در سال گذشته بیش از ۵۰هزارنفر دچار مرگ زودرس شده‌اند، چگونه ممکن است این رقم در ایران که فقط بیست‌درصد خودروها و سوختش استاندارد یورو۴ دارد، در حد ۳۵هزارنفر در طول یک دهه اخیر ثابت مانده باشد؟ چه کسی باید مردم و مسوولین را شجاعانه هشدار داده و از خواب خرگوشی بیدار کند؟

#روزنامه_شرق
#جامعه_پزشکی
#خطر_فروپاشی
#گاردین

🔻جایگاه مهمِ ایران در بین ۲۰شرکت بزرگ جهان که نمی‌توان به آن افتخار کرد!🔻

یادداشت ۷۵ در ستون قلم سبز روزنامه شرق

🇮🇷: @darvishnameh

1️⃣ اخیراً ۲۰ نفر از خبرنگاران زبده‌ی حوزه اقتصاد و محیط‌زیست در روزنامه گاردین، نتیجه بررسی ۶ماهه‌ی خود را منتشر کردند که سر و صدای فراوانی را در محافل محیط‌زیستی و افکار عمومی جهانی به راه انداخت؛ همان مردمی که شتابان‌تر از هر زمانِ دیگری نگرانِ قربانی‌شدن از #جهان‌گرمایی هستند!

2️⃣ این گزارش که در اواسط مهرماه جاری منتشر شده، سیاهه‌ی بیست شرکت بزرگی را منتشر کرده که مسئول یک سوم از انتشار دی‌اکسیدکربن در دنیا هستند (در نمودار زیر مقدار معادل با میلیارد تن دی‌اکسید کربن از هر کدام از شرکت‌ها از سال ۱۹۶۵ تا سال ۲۰۱۷ قابل مشاهده است).

3️⃣ نکته‌ی تامل‌برانگیز این گزارش آن است که رتبه‌ی #شرکت_ملی_نفت_ایران در تولید دی‌اکسید کربن در طول ۵۲ سالِ گذشته، یک پله بالاتر از کارتل بزرگ نفتی چندملیتی موسوم به "بی‌پی" -BP- است. آیا به چنین رتبه‌ای می‌توان افتخار کرد؟ بدتر از ایران، وضعیت #عربستان_سعودی است که در رتبه نخست جای گرفته است! درواقع شرکت #آرامکو، به نمایندگی از کشوری که کمتر از نیم‌درصدِ جمعیت جهان را دارد، به تنهایی بیش از ۱۵درصد مردمان دنیا، دی‌اکسید کربن تولید می‌کند!

4️⃣ گردآورندگان این گزارش می‌گویند: هدف‌شان تلاش برای افزایش توجه و تغییر مسیر گفتگو از مسئولیت‌های فردی به ساختارهای قدرت بوده است تا دولت‌ها و شرکت‌های قدرتمند را ناچار کنند شکاف بین تعهدهای جاه‌طلبانه‌ی درازمدت و اقدامات ملال‌آور کوتاه‌مدتِ خویش را پُر کنند.

🔹️ خواننده عزیز روزنامه شرق!
یادمان باشد که به گفته سازمان ملل دهه آینده برای پیشگیری از تبعات فاجعه‌بار جهان‌گرمایی بسیار حساس است. مهار وابستگی ما به سوخت‌های فسیلی و سرعت‌بخشیدن به تغییر مسیر از سوخت‌های فسیلی به انرژی‌های تجدیدپذیر، شاید هیچگاه به اندازه امروز ضروری نبوده است.

منبع خبر: اینستاگرم گاردین

#قلم_سبز
#روزنامه_شرق
#گاردین

https://instagram.com/p/B3ZTjKUB6b1/?igshid=12ishy2hp0wf1

✅اکوساید در غزه: آیا تخریب محیط زیست جنایت جنگی است؟

✍🏻فاطمه لطفی | روزنامه‌نگار

🔹تجزیه و تحلیل ماهواره‌ای که توسط روزنامه #گاردین انجام شد نشان می‌دهد مزارع #غزه ویران شده و تقریبا نیمی از درختان منطقه از بین رفته‌اند. کارشناسان می‌گویند در کنار افزایش آلودگی هوا و آب، حمله #اسرائیل به اکوسیستم‌های غزه، این منطقه را غیرقابل زندگی کرده است.

🔹حجم خسارت در غزه هنوز مستند نشده، اما تجزیه و تحلیل تصاویر ماهواره‌ای توسط گاردین نشان می‌دهد که حدود 38 تا 48 درصد از پوشش درختان و زمین‌های کشاورزی از بین رفته است.

🔹باغ‌های زیتون و مزارع به زمین‌های بایر تبدیل شده‌اند. خاک و آب‌های زیرزمینی با مهمات و سموم آلوده شده‌اند. آب دریا انباشته از فاضلاب و زباله است و هوا، آلوده به دود و ذرات معلق.

🔹سازمان‌های محیط‌زیست می‌گویند این تخریب تأثیرات عظیمی بر #اکوسیستم‌ها و تنوع زیستی غزه خواهد داشت. مقیاس و تأثیر بالقوه درازمدت این آسیب باعث شده که احتمال انجام #بوم_کُشی یا #اکوساید و #جنایت_جنگی در این منطقه مطرح شود.

🔹هی یین، استادیار جغرافیا در دانشگاه ایالتی کنت در ایالات متحده، که خسارت زمین‌های کشاورزی در سوریه را در طول جنگ داخلی سال 2011 مطالعه می‌کرد، تصاویر ماهواره‌ای را تجزیه و تحلیل کرده و می‌گوید تا 48 درصد از پوشش درختی غزه از بین رفته یا آسیب دیده است. علاوه بر تخریب مستقیم در اثر حمله نظامی، کمبود سوخت باعث شده که مردم غزه مجبور شوند در هر کجا که درختی پیدا کردند قطع کنند تا برای پختن یا گرم کردن خود بسوزانند.

🔹تجزیه و تحلیل ماهواره‌ای مستقل توسط Forensic Architecture (FA)، یک گروه تحقیقاتی مستقر در لندن که خشونت دولتی را بررسی می‌کند، به نتایج مشابهی رسیده است.

🔹قبل از 7 اکتبر، مزارع و باغات حدود 170 کیلومتر مربع یا 47 درصد از کل مساحت غزه را پوشش می‌دادند. تا پایان ماه فوریه، FA بر اساس داده‌های ماهواره‌ای تخمین می‌زند که عملیات نظامی اسرائیل بیش از 65 کیلومتر مربع یا 38 درصد از این زمین‌ها را نابود کرده است.

🔹علاوه بر زمین‌های زیر کشت، بیش از 7500 واحد #گلخانه بخش مهمی از زیرساخت‌های کشاورزی منطقه را تشکیل می‌دادند.

🔹بر اساس تحلیل FA، تقریبا یک سوم این گلخانه‌ها به طور کامل ویران شده که از 90 درصد در شمال غزه تا حدود 40 درصد در اطراف خان یونس متغیر است.

🔹سمانه معافی، دستیار مدیر تحقیقات FA، این تخریب را سیستماتیک توصیف می‌کند.

🔹معافی می‌گوید: «آنچه باقی می‌ماند ویرانی است. منطقه‌ای که دیگر قابل سکونت نیست.»

🔹با تخریب درختان، حتی خاک باقی مانده نیز در معرض بمباران و تخریب شدید قرار می‌گیرد. بر اساس گزارش برنامه محیط زیست سازمان ملل، بمباران شدید مناطق پرجمعیت می‌تواند خاک و آب‌های زیرزمینی را در درازمدت هم از طریق خود مهمات و هم از آنجا که ساختمان‌های فروریخته مواد خطرناکی مانند آزبست، مواد شیمیایی صنعتی و سوخت را در هوای اطراف آزاد می‌کنند، خاک و آب‌های زیرزمینی را آلوده کند.

🔹از آغاز جنگ، اسرائیل ده‌ها هزار بمب بر روی غزه انداخته، تجزیه و تحلیل ماهواره‌ای نشان می‌دهد که بین 50 تا 62 درصد از کل ساختمان‌ها آسیب دیده یا ویران شده‌اند.

🔹تا ژانویه 2024، UNEP تخمین زده که این بمباران‌ها 22.9 میلیون تن آوار و مواد خطرناک بر جای گذاشته و بیشتر آوارها حاوی بقایای انسان هستند.

🔹برنامه محیط زیست سازمان ملل متحد می‌گوید وقتی اسرائیل سوخت غزه را پس از 7 اکتبر قطع کرد، قطع برق ناشی از آن باعث شد که فاضلاب به تصفیه خانه‌ها پمپاژ نشود و درنتیجه روزانه 100000 متر مکعب فاضلاب به دریا تخلیه شود.

متن کامل

#امتداد
@emtedadnet