محمد درویش

🇮🇷: @darvishnameh

🔴جهان به کدام سو می رود؟!🔴

1⃣ خیلی ها این روزها نگرانند؛ و نکته نگران کننده آن است که این نگرانی فقط دامنِ آنهایی که همیشه نگران بوده اند را نگرفته، بلکه اینک موج جدیدی از نگرانی در بین گروه هایی از مردم و کنشگران محیط زیستی در اقصی نقاط جهان دیده می شود که تاکنون هرگز اینگونه و در چنین سطحی نگران و ناامید نبوده و از عاقبتِ جهان چنین بیمناک به نظر نمی رسیدند! چرا؟

2⃣ دلایل فراوانی برای تشدید این نگرانی البته وجود دارد که اغلب آنها هم کاملاً منطقی به نظر می رسند. به عنوان مثال، گزارش هفته گذشته نشریه معتبر ساینس آشکارا نشان می دهد داعشی بزرگتر، خطرناک تر و مهارنشدنی تر ممکن است از عیار کیفیت زندگی در مناطق مهاجرپذیر جهان، به ویژه اروپا و آمریکا بکاهد؛ چرا که #جهانگرمایی، روند بیابانزایی را در آفریقا و خاورمیانه چنان افزایش خواهد داد که شمار #مهاجران گرسنه به اروپا تا سه برابر فزونی گیرند. وُلفرام اشلِنكِر، استاد دانشكده روابط بين الملل از دانشگاه كلمبيا ميگويد: "تا پایان این قرن، اروپا شاهد افزايش شمار مردم نااميدي خواهد بود كه از كشورهاي خود فرار مي كنند." حقیقت این است که مناطق قابل زیستن در کره ای که هم اکنون هم گنجایش ۷.۵ میلیارد جمعیت خود را نداشته و تمام تولید سالانه اش در هفت ماهه نخست سال مصرف می شود؛ پیوسته در حال کوچک تر شدن است و این می تواند رقابت بر سر تصاحب غذا، زمین و آب را افزایش دهد.

3⃣ در چنین شرایطی که انتظار درایت و خردمندی بیشتری از رهبران جهان می رود، #دانالد_ترامپ در یکی از تازه ترین توییت های جنجالی خود با اشاره به سرمای رخ داده در مناطق شرق و شمال ایالات متحده آمریکا، به تمسخر طرفداران #تغییرات_اقلیمی و جهانگرمایی پرداخته است. اینکه رهبر کشوری در این سطح نداند و یا نخواهد بداند که بین نوسانات آب و هوایی و تغییرات اقلیمی تفاوت وجود دارد، عمیقاً تاسف بار و بسیار ناامیدکننده است؛ به ویژه اگر آن فرد، رهبر کشوری باشد که به تنهایی ۲۵درصد گازهای گلخانه ای جهان را تولید کرده و رفتار سبکسرانه اش به الگویی نامیمون برای دیگر کشورها بدل خواهد شد. تلخ تر آنکه حتی گروه هایی در کشورهای رقیب آمریکا از جمله ایران که ظاهراً همواره ایالات متحده را دشمن شماره یک خود می دانند هم به تبعیت از خروج ترامپ از #تعهد_پاریس، خواستار اقدامی مشابه شده و به شدت دولت را مورد انتقاد قرارداده اند که چرا تن به چنین تعهدی داده است!

4⃣ اینک چه باید کرد؟ آیا واقعاً عاقبت جهان، فرجامی بدشگون و تیره را تجربه خواهد کرد؟ و آیا دیگر امیدی نیست؟ نگاه کنید به #آلمان که همین چند روز پیش به ركورد ديگري در استحصال انرژی از منابع تجديدپذير دست یافت. بنا بر داده هاي منتشر شده از سوی اتحاديه صنعت انرژي و آب آلمان، مقدار برق حاصل از نيروي باد در سال ٢٠١٧ به ٣٣٪؜ رسيده است. یعنی بيشتر از سال گذشته كه اين رقم حدود ٢٩٪؜ بود. اشتفان كاپفِرِر، مدير اتحاديه نامبرده مي گويد: "اين ارقام بخوبي نشان مي دهند كه تغيير استحصال نيرو در مسیر كاهش و تقريباً بدون انتشار كربن در حال انجام شدن است." چنین است که امروز خوشبختانه میزان استحصال انرژی از نيروگاههاي بادي دريايي و نيز ساحلي از همتاهای دیگر از جمله منابع گاز طبيعي، نيروگاههاي هسته اي و ذغال بيتومينه (hard coal) سبقت گرفته اند و به دومين منبع استحصال نيروي برق در آلمان تبديل شده اند. نظیر چنین دستاوردهایی در کشورهای پرجمعیتی چون چین و هند هم درحال رخدادن است و ما اگر بتوانیم وابستگی خود را به منابع فسیلی برای تامین انرژی کاهش دهیم، همچنان می توانیم به آینده جهان امیدوار باشیم! نمی توانیم؟

https://instagram.com/p/BdzD2-dHVg6

Instagram

محمد درویش | Mohammad Darvish

. . 🔴در پسِ این نگرانی های پرشمار، آیا دستگیره نجاتی هنوز هست؟!🔴 . روز گذشته مطابق معمولِ چهارشنبه ها در #ستون_قلم_سبز روزنامه همشهری، کوشیدم تا به داغ ترین موضوعات روز محیط زیست ایران و جهان، از منظری دیگر بنگرم ... . روزگار تلخی است، می دانم ... و شوربختانه…

7.46K views05:46