محمد درویش
16.7K subscribers
6.12K photos
1.67K videos
154 files
4.76K links
برای اعتلای طبیعت وطنی که دوستش داریم.
دیدگاه‌های رییس کمیته محیط‌زیست در کرسی سلامت اجتماعی یونسکو

نحوه درج پیام یا ارسال عکس در تلگرام:
@mdarvish44
Download Telegram
خبری خوش که همزمان با روز ملی حفاظت از رودخانه ها در برابر سدهای بزرگ منتشر شد! ماتریس ارزیابی ۴ سد منفی شده و دفتر ارزیابی سازمان با ساخت آنها مخالفت کرد. منتظر خبرهای تکمیلی باشید ...
@darvishnameh
سدهایی که هرگز سد رودها نخواهند شد!

دفتر ارزیابی سازمان حفاظت محیط زیست با ارسال چهار نامه رسمی در مورخ ۲۵ و ۲۷ اردیبهشت ماه جاری، مهر باطل بر روند ساخت چهار سد را در استان های کهگیلویه و بویراحمد - سدهای شبلیز و شیو - ایلام (جزمان) و کردستان (باباخان) اعلام کرد تا تعداد سدهایی که در طول شش ماه گذشته ماتریس ارزیابی آنها منفی درآمده و سازمان رسما با ادامه ساخت آنها مخالفت کرده، به عدد ۱۸ برسد.

تامل برانگیزتر آنکه پرونده طرح های جدید سدسازی کماکان در شرایطی به سوی دفتر ارزیابی سازمان سرازیر است که به اعتراف شجاعانه وزیر محترم نیرو، ما در سدسازی افراط کرده و به جای آنکه برای تنظیم ۴۶ میلیاردمتر مکعب، سد بسازیم؛ هم اکنون برای تنظیم ۷۶ میلیارد متر مکعب سد ساخته ایم! یعنی: میلیاردها تومان پول صرف سندرمی به نام سندرم بتنیسم کرده ایم و سدهایی به ظرفیت ۳۰ میلیارد متر مکعب ساخته ایم که هرگز در پشت آنها، آبی جمع نخواهد شد! سدهایی مانند سد سیوند در فارس، شهید مدنی در آذربابجان و کریت در خراسان جنوبی! برآورد می شود با توجه به آنکه وزارت نیرو رسما اعلام کرده، هم اکنون برای اجرای طرح های نیمه تمام خویش نیاز به ۱۵۰ هزار میلیارد تومان بودجه دارد؛ بنابراین میزان پولی که برای ساخت این سدهای بی فایده نابود کردیم، دستکم یکصدبرابر بزرگترین اختلاس ثبت شده در کشور، معروف به اختلاس خاوری است!
نگاه کنیم که واکنش ها نسبت به آن سه هزارمیلیارد تومان چگونه بوده و نسبت به این حیف و میل به مراتب گسترده تر و تاسف بارتر چگونه! چرا؟
این همه سکوت و انفعال در برابر آب سالاران سردارساز و طبیعت ستیز برای چیست؟!
بیاییم بپذیریم که راه نجات ایران از مسیر غلبه تفکر سازه ای در مدیریت آب نمی گذرد. بیاییم شجاعانه پایان دوران سدسازی و طرح های انتقال آب را اعلام کنیم.
و به جای آن بیاییم برای بازچرخانی حدود ۳۲ میلیارد متر مکعب پساب در بخش کشاورزی و صنعت و شرب برنامه ریزی کنیم. این آبهای ارزشمند را می توان تا ۱۸ بار بازچرخانی کرد.
بیاییم برای جلوگیری از هدررفت محصولات کشاورزی سرمایه گذاری کرده و نرخ ضایعات را از ۳۰ درصد به کمتر از ۵ درصد برسانیم تا از هدررفت ۲۷ میلیارد متر مکعب آب دیگر، ممانعت کرده باشیم.

🔴یادمان باشد:
هم اکنون بیش از ۹ برابر کل نیاز آب شرب ۸۰ میلیون نفر ایرانی را در سال به هدر می دهیم و به جای آنکه اولویت کشور، درمان این درد شرم آور باشد، خود را مشغول پروژه های خطرناکی چون بهشت آباد، سبزکوه، بن بروجن، گلاب، بیرگان، قطران، زاب، سیروان، داریان، شفارود، خرسان و طرح انتقال آب خزر به سمنان کرده ایم.
آیا تعیین اولویتهای واقعی توسعه برای کشور تا این حد دشوار است و یا آنکه گروهی قدرت سالار که منافع شان در نفهمیدن است، با تمامی توان رسانه ای و اهرم های فشار درون و برون دولتی و اجیر متخصصان جوانی که کاری جز سدسازی در دانشگاه ها یاد نگرفته و اینک از بیم بیکاری در برابر طرفداران محیط زیست صف آرایی کرده اند، می کوشند تا اپیدمی "نفهمیدن" را گسترش داده و کماکان خود را ناجی توسعه و سعادت کشور جا زده و ویروس تکثیر "سردارسازی در حوزه سازندگی" را با ترویج ساخت سدها و طرح های انتقال آب بیشتر نهادینه کنند.

در آخرین گزینه و چنانچه همه راه ها را رفته و باز با کمبود آب شرب روبرو بودیم، مثل مشکلاتی که هم اکنون در بخش هایی از هرمزگان، کرمان، یزد، خراسان جنوبی و اصفهان پیش آمده، باید به گزینه نمک زدایی از آب دریای عمان آن هم با استحصال از انرژی خورشیدی فکر کنیم و به این ترتیب، در مسیر تعادل بخشی سفره های آب زیرزمینی تاراج شده منطقه حرکت کنیم.

#سدسازی
#انتقال_آب

@darvishnameh
@darvishnameh

گمان برم آنهایی که امشب در سالن اصلی سینما فلسطین تهران و در آخرین ساعات از پنجمین جشنواره بین المللی فیلم سبز، نظاره گر روایت اندمیک رخشان بنی اعتماد از دو بزرگ محیط زیست ایران بودند، با نگارنده هم نظر باشند که هم اسکندر فیروز و هم مه لقا ملاح، آشکارا نگران لمس بهار برای نسل آینده هستند؛ آنقدر که زمستان گذرانی های مظلومانه خویش را فراموش کرده اند!
درست مثل روایت محمد متینی زاده از آخرین شب سپیداران ...

دست مریزاد به بانوی رخشان سینمای ایران که اگر عشق و همت مثال زدنی ایشان نبود، شاید هرگز چنین اسناد تصویری ارزشمندی برای ثبت در تاریخ محیط زیست ایران، آفریده نمی شد.

دلم
از جست و خیز
جیرجیرک‌های باغ همسایه
گرفته...
نمی ‌دانند
امشب سپيداران را
به اشاره‌ ی چند سکه
ریشه می‌ زنند
و فردا نه بهار دارند و
نه آزادی

#بی_خبرتر_از_یک_رؤیا
#رخشان_بنی_اعتماد
#اسکندر_فیروز
#مه_لقا_ملاح

@matinizadehmohammad
بعد از هانا کامکار و میترا حجار، رضا کیانیان هم از پویش #سه‌_شنبه_‌های_بدون_خودرو حمایت کرد. عکس مربوط به پیاده روی ایشان در خیابان های رشت در سه شنبه گذشته است.
@darvishnameh
ابتکار شایسته محمدرضا محمدی، مدیرکل محیط زیست استان همدان؛ شایسته تقدیر و تکثیر است.
در این باره در یادداشت بعدی بیشتر می نویسم ...
@darvishnameh
👆👆👆
محمدرضا محمدی مرد نازنینی است؛ از همان ابتدای ورودش به ساختمان اداره کل محیط زیست استان همدان نشان داد که از جنس دیگری است؛ سرمایه اجتماعی در حوزه محیط زیست را به خوبی می شناسد و برایش اهمیتی واقعی و درخور درنظر می گیرد. تقریبا هیچ تصمیم مهمی که اثربخشی اجتماعی ممکن است داشته باشد را بدون مشورت با نمایندگان سمن های محیط زیستی استان نمی گیرد. برای سمنها فضایی اختصاصی در نظر گرفته و پیوسته از آنها می خواهد تا وی و مجموعه تحت امرش را بی رحمانه نقد کنند.
اغلب فعالان محیط زیستی در همدان در گفتگو با نگارنده، نخست با حیرت چنین رویکردی را تعریف و تحلیل می کردند! اما اینک باور کرده اند که دکتر محمدی واقعا از جنس مردم است و می خواهد با مشارکت دادن واقعی ایشان درقدرت، مشکلات محیط زیستی فراوان استان را حل کند.
تازه ترین ابتکار وی، خود گویای این مدعاست. اینکه جلسه ای عمومی را در حضور تمامی کنشگران محیط زیستی و نمایندگان رسانه های عمومی برگزار کرده و خود و تمامی کارمندان اداره کل را در معرض نقد و پرسش قرار دهد؛ نشانه آن است که محمدرضا محمدی واقعا مهم ترین فرصت و بخت مدیریتی خود را "حمایت و همراهی مردم" می داند. وی عملا به سمن ها منزلت می دهد و آشکار است که حاصل چنین رویکردی هم افزایی بیشتر و کاراتر در استان همدان بین مدیران و کارشناسان و محیط بانان با نمایندگان سمن های محیط زیستی و مردم خواهد بود.
موفقیت های دیگر محیط زیستی استان، از جمله افتتاح دهمین مدرسه طبیعت کشور در دیار پورسینای عزیز، با همراهی و حمایت کامل اداره کل محیط زیست استان و فعالیت حرفه ای سمن های همدان، نشانه ی شکوفه های این پیوند مقدس است.

امیدوارم به زودی در دیگر استان های کشور هم شاهد برگزاری جلسات نقد و بررسی عملکرد مدیران محیط زیست در حضور فعالان و نمایندگان سمن ها و شبکه استانی باشیم.
آمین.

#محمدرضا_محمدی
#همدان

@darvishnameh
@darvishnameh
اهالی عزیز درویش نامه!
از این پس، زیست داده های سرزمین را از خودتان بدانید و محتوای تصویری قابل اعتماد آن را در نشانی زیر تا می توانید به اشتراک نهید:
@ecoinfo
🔴عملکرد ویرانگر سدسازی در ایران و جهان - ۱🔴

عنوانی را که در پیشانی این یادداشت ملاحظه می‌فرمایید، نام مشترک سلسله یادداشت‌هایی است که دست‌کم مدت انتشار آنها در طول یک سال آینده تداوم خواهد یافت؛ یادداشت‌هایی که می‌کوشد به زبانی ساده و در عین حال مستند، مهم‌ترین عملکردهای ویرانگر، خطرناک و شرم‌آور غلبه تفکر سازه‌ای در مدیریت آب با تاکید بر سدسازی و طرح‌های انتقال آب بین حوضه‌ای را در ایران و جهان شرح دهد.
گفتنی آنکه به زودی نتایج تازه‌ترین طرح پژوهشی‌ام که از سال 1392 در بخش تحقیقات بیابان مؤسسه تحقیقات جنگل‌ها و مراتع کشور آغاز شده، نیز ارایه خواهد شد؛ طرحی که هدفش: «بررسی نشان‌زدهای ساخت سد زرینه‌رود بر روی مؤلفه‌های پایداری بوم‌شناختی حوضه آبخیز دریاچه ارومیه» است.

با گزارش سال 1994 مؤسسه World Resources، از انتشارات دانشگاه آکسفورد شروع می‌کنم؛ گزارش تکاندهنده‌ای که برای نخستین بار در سطحی گسترده خبر از فاجعه‌ای بزرگ به نام سدسازی در جهان داد! نویسندگان این گزارش معتبر بین‌المللی که با بررسی عملکردهای صدها سد بزرگ مخزنی در نقاط مختلف کره زمین به یافته‌های خود رسیده بودند، اعلام داشتند: در طول نیم قرن گذشته سدها عامل به خطر افتادن یا انقراض دو پنجم ماهی‌های آب شیرین در رودخانه‌های ایالات متحده آمریکا و سه چهارم همین گونه‌ها در آلمان هستند و به طور کلی، در برآوردی خوشبینانه دستکم یک پنجم از کل ماهی‌های آب شیرین در جهان بر اثر سدسازی منقرض شده است. تأمل‌برانگیزتر آنکه علاوه بر ماهی‌ها، سدها زندگی گونه‌های دیگری چون دوزیستان، حلزون‌ها، حشرات، مرغان آبزی و سایر گونه‌های کنارآبزی و تالابی را نیز به خطر انداخته‌اند. گزارشی که واکنش غالب به آن همراه با نوعی از بهت، حیرت، ناباوری و تأسف عمیق بود.
همچنین در گزارش دیگری که همان سال گروهی از اکولوژیست‌های سوئدی منتشر کردند، مشخص شد: چهارپنجم از کل خروجی‌های بزرگترین رودها در آمریکا، کانادا، اروپا و شوروی سابق قربانی سدسازی به بهانه تنظیم یا انحراف آب شده‌ و شدت آسیبی را که متحمل شدند از متوسط تا شدید ارزیابی شده است. مشخصا در آن گزارش به فاجعه دریاچه آرال تأکید شده که قربانی تفکر سازه‌ای بلندپروازانه حاکم در صدر هیأت رئیسه حزب کمونیست شوروی شد؛ تفکری که 22 سال پس از آن تاریخ و پیوستن امپراطوری سرخ به تاریخ، همچنان در سرشاخه‌های کارون و دز جولان داده و گروهی روشنفکر هیزم‌کش یا مهندسان ترسا از بیکاری، هم برای برافروخته‌تر شدن آتش این نادانی، هیمه‌های جدید فراهم می‌کنند!
آیا غم‌انگیزتر از این رخداد، واقعه‌ی دیگری را می‌شناسید؟ اینکه تقریباً از آن زمان به بعد، نه تنها در آمریکا دیگر هیچ سد بزرگ مخزنی به ارتفاع بیش از 15 متر ساخته نشده است؛ بلکه صدها سد هم خراب شده و دیگر جایگزینی برای آن نساخته‌اند. اما درست در دورانی که کوس رسوایی سازه‌های پهن‌پیکر و سیمان‌اندود در جهان بلند شده و جهانیان از 1998، روزی را به عنوان: «روز جهانی حفاظت از رودخانه‌ها در برابر سدهای بزرگ» نامیدند و هر سال در 14 مارس گرامی‌اش می‌دارند، در ایران تازه نهضت سدسازی با شور و افتخار فراوان به راه افتاد تا ماشین سردارسازی در حوزه سازندگی بتواند به حیات خود ادامه دهد!

🌺طبل پنهان چو زدم طشت من از بام افتاد کوس رسوایی ما بر سر بازار زدند🌺

ادامه دارد ...

#عملکرد_ویرانگر_سدسازی

@darvishnameh
موج حمایت از پویش #سه‌_شنبه_‌های_بدون_خودرو به محیط بانان عزیز وطن رسیده است ...
سمت راست، فرمانده یگان حفاظت آذربایجان شرقی و سمت چپ، محیط بان محمد احمدی از کوهدشت.
دست مریزاد ...
@darvishnameh
موفقیتی دیگر برای مادرکشی!

اثر ارزشمند کمیل سوهانی، امشب برنده جایزه بهترین مستند بلند بخش بین الملل و بهترین کارگردانی مستند بلند بخش سینمای ملی پنجمین جشنواره فیلم سبز ایران شد.

@darvishnameh
گوستاو پدرو، شهردار بوگوتا - پایتخت کلمبیا:
یک کشور توسعه یافته، جایی نیست که مردمان فقیرش برخوردار از خودرو شخصی باشند؛ بلکه سرزمینی است که ثروتمندانش از وسایل نقلیه عمومی استفاده کنند.
@darvishnameh
@darvishnameh

خبری خوش برای دوستداران انرژیهای نو

روزنامه گاردين در شماره چهارشنبه ١٨ مه ٢٠١٦، برابر با ۲۹ اردیبهشت خبر داد که كشور پرتغال موفق شده براي چهار روز متوالي- از يكشنبه هفتم، ساعت ٦ و ٤٥ دقيقه بامداد تا چهارشنبه دهم ماه می، ساعت ٥ و ٤٥ دقيقه بعد از ظهر- نيروي برق خود را در سرتاسر كشور كاملا از انرژي هاي تجديدپذير تامين كند.
این رخدادی مهم و تاریخی محسوب می شود و می تواند آغاز فصلی نو در استحصال انرژی های پاک در جهان به حساب آید.
گفتنی آنکه بسیاری از وابستگان به تراست ها و کارتل های نفتی چند ملیتی، یا ابرشرکتهای بزرگ سدسازی می کوشند تا هزینه استحصال برق از انرژی های نو را غیراقتصادی نشان دهند.
اینک اما گاردین خبر از تحولی بزرگ داده که می تواند البته طرفداران تولید برق از سدها را حتی در ایران نگران کند! زیرا مدام ادعا می کنند که تولید برق از طریق استحصال انرژی های نو، فرآیندی گران و غیراقتصادی است! اینک وقتی که پرتغال هم پس از آلمان و هندوستان می تواند، چرا ما نتوانیم؟

#انرژیهای_نو

https://www.theguardian.com/environment/2016/may/18/portugal-runs-for-four-days-straight-on-renewable-energy-alone
@darvishnameh

دوچرخه برانید و پول دریافت کنید!

دست مریزاد به مدیریت فهیم بیمارستان قدس اراک. باشد که چنین رویکردهایی در حمایت از پویش #سه_شنبه_های_بدون_خودرو افزایش یاید.
آمین.

@Seshaanbe
ساعت ۱۶ روز دوشنبه، سوم خرداد در تالار اجتماعات دانشکده محیط زیست دانشگاه تهران، از راز و رمز اقتصادی می گویم که اگر محیط زیستی باشد، مقاومتی هم خواهد بود!

@darvishnameh
به جای پاره کردن روبان سد گتوند، می توانستیم دستکم روبان سه هزار مدرسه طبیعت را پاره کنیم! در حالیکه اینک دهمین مدرسه طبیعت را در همدان با خون جگر راه انداختیم! چرا؟
@darvishnameh
👆👆👆بیاییم لحظه ای تصور کنیم که اگر "نسیم" به جای آنکه دهمین مدرسه طبیعت ایران می بود، سه هزارمین مدرسه طبیعت وطن بود ...

🌺 آنگاه در آن روز رویایی هزاران تسهیلگر محیط زیستی از بین کنشگران علاقه مند در این مزرعه های تربیتی مشغول فعالیت بودند، کودکان این مدارس جملگی با ضرب المثلی به نام: "فتیله، فردا تعطیله!" بیگانه بودند؛ بچه ها عشق به طبیعت را درو می کردند و هوش هیجانی آنها در بیشینه ممکن قرار داشت؛ می توانستیم به ظهور نسلی شاد با کمترین احتمال تاثر از افسردگی و دیگر بزهکاری های اجتماعی امیدوار باشیم؛ نسلی که یاد گرفته چگونه نسبت به طبیعتش؛ زیستمندانش، هم نوعانش و یارش همچون یک عاشق حرفه ای عمل کند و آنگاه چنین نسلی ... معلوم است که در همه حوزه های اجتماعی، فرهنگی، علمی و اقتصادی می توانست به آرمان سند چشم انداز ۲۰ ساله وفادار مانده و ایران را سرآمد کشورهای منطقه کند.
متاسفم برای آن گروه از مدیران آموزش و پرورش کشور که به جای آنکه استاد وهابزاده و یارانش را فرصتی برای ارتقای کیفیت تربیتی وزارت متبوع شان بدانند، به مثابه یک تهدید با آن مواجه شده و یا منفعلانه کوشیدند تا ندیده اش بگیرند!
و متاسفم برای کلان نگران و برنامه ریزانی که به راحتی برای ساخت جرثومه های سیمان اندود و پهن پیکری چون گتوند و بختیاری و داریان و سیوند و کریت و پانزده خرداد و میناب و ... چراغ سبز نشان می دهند؛ اما برای حمایت از تاسیس مدارس جم و طبیعت نفس کم می آورند!
کشوری که برای نمایش های سازه ای و ساخت "ترین" هایش حاضر است بیشتر از پرورش و آموزش کودکانش هزینه کند، معلوم است که مجبور خواهد بود، چندین برابر بودجه ساخت و تجهیز مدارس را برای ساخت زندان های بیشتر و زندانبان های افزون تر هزینه کند.
همین و تمام.

#مدرسه_طبیعت

@darvishnameh
@darvishnameh

کفشدوزک را از خودتان بدانید و از آن حمایت کنید؛ به ویژه اگر می خواهید از فرآیند نامیمون مهاجرت و متروکه شدن روستاها ممانعت شود.

#همراهشو 🐞 @ladybird7
سازمان ملل شعار جهانی امروز را "معیشت پایدار در گرو حفظ زیگونگی" تعیین کرد. ۱۰ صبح فردا به میمنت این روز جهانی، مناسبتی ملی در حوزه موسیقی و محیط زیست رونمایی خواهد شد!
منتظر باشید ...

@darvishname