⭕️کارزار اعتراضی یا رأی اعتراضی: نمادین‌شدن کارزار اعتراض به ساخت مسجد در پارک قیطریه چه معنایی دارد؟
✍🏻محمد رهبری

🔻کارزار اعتراض به ساخت مسجد در پارک قیطریه، با بیش از ۱۲۵ هزار امضا، تبدیل به پر امضاترین کارزار پس از شهریور ۱۴۰۱ شده است؛ یعنی از زمان اعتراضات پس از مرگ مهسا امینی، هیچ کارزاری تا این اندازه امضا نشده بود. این موضوع را می‌توان مهم‌ترین خبر اجتماعی در سال ۱۴۰۳ دانست و باید به آن پرداخت. این پرسش مهمی است که چرا کارزاری که ماهیت محلی دارد، و احتمالا فقط طبقه متوسط شهری در تهرانی‌ باید به آن بپردازد، تا این اندازه جلب توجه کرده است.

🔻بر اساس روند امضاهای این کارزار، می‌توان امضاها را به دو گروه و در دو مقطع تقسیم کرد؛ نخست امضای کسانی که دغدغه محیط زیستی و حفظ درختان یا دغدغه حفظ هویت پارک را داشتند. ساکنان محلی یا کسانی که از پارک قیطریه خاطره دارند و خواهان حفظ این پارک قدیمی شده‌اند؛ این گروه عمدتا از ۲۲ اسفند ۱۴۰۲ تا ۸ فروردین ۱۴۰۳ اقدام به امضای این کارزار کردند. یعنی حدود ۸ هزار نفر که همین هم نسبت به کارزارهای مشابه عدد قابل توجهی است.

🔻گروه دوم، کسانی بودند که با انگیزه‌های سیاسی و اجتماعی این کارزار را امضا کردند. کسانی که از ۸ فرورودین به این سو در اعتراض به مواضع رسمی آغاز به امضای این کارزار کردند تا اعتراضشان را به سیاست‌های موجود نشان دهند. به‌مرور جمعیت بیشتر و متکثرتری از مردم این کارزار را امضا کردند و این کارزار بیشتر در میان طبقه متوسط شهری دیده شده و فراتر از دسته‌بندی‌های سیاسی به درون جامعه رسوخ کرده است. در این مقطع چهره‌هایی که در میان عموم مردم نفوذ دارند نیز با شدت بیشتری این کارزار را معرفی کردند؛ محمد درویش، محسن رنانی و محمد فاضلی از جمله این چهره‌ها بودند.

🔻کارزار اعتراض به ساخت مسجد در پارک قیطریه، از هشتم فروردین ماه به این سو، رفته‌رفته به یک کارزار نمادین تبدیل شد. اگرچه بسیاری از امضاکنندگان، دغدغه حفظ درختان و هویت پارک را نیز دارند، اما انگیزه‌شان برای امضای این کارزار فراتر از این موضوعات است. این کارزار به نمادی برای اعتراض علنی تبدیل شده است. در استوری‌های اینستاگرام برخی این کارزار را منتشر کرده‌اند و می‌گویند اگرچه در انتخابات رأی ندادند اما این کارزار را امضا می‌کنند تا صدای اعتراضشان را برسانند. امری که که در یادداشت محسن رنانی نیز مشخص بود و از آن به‌عنوان یک «کنش جمعی فعال» نام برده بود. در باب این کنش جمعی فعال باید به دو نکته مهم توجه کرد:

🔻یک. بیش از ۱۲۵ هزار نفر از مردم، با هویت خودشان اقدام به امضای کارزاری کرده‌اند که فارغ از محتوای آن، اکنون به نماد اعتراض تبدیل شده است. این امر نشان می‌دهد که امید و انرژی جامعه که در جریان اعتراضات ۱۴۰۱ تخلیه شده بود و جای خود را به یأس و سرخوردگی داده بود، دوباره در حال احیا شدن است. به‌همین خاطر است که جامعه از یک کنش منفعلانه، به سمت کنش فعال حرکت کرده است. صد هزارتایی شدن کارزار پارک قیطریه و همچنین کارزار افزایش دستمزد کارگران، پیام حیات جامعه را مخابره می‌کند و نشان می‌دهد که این جامعه می‌خواهد کنشگری کند و پس از آن سرخوردگی بزرگ، دوباره می‌تواند چنین کنش جمعی داشته باشد.

🔻دو. نکته دیگر را می‌توان در پاسخ به این پرسش مهم مطرح کرد  که چرا این کنش جمعی و اعتراضی، در قالب انتخابات نمود پیدا نکرد؟ فاصله انتخابات و این کارزار، تنها یک ماه است. چرا علی‌رغم دعوت برخی چهره‌های سیاسی به «رأی اعتراضی» چندان کسی به این دعوت پاسخ نگفت و اعضای لیست صدا ملت در تهران به‌طور میانگین فقط ۲۷ هزار رأی آوردند اما حالا این کارزار با بیش از ۱۲۵ هزار امضا مورد اقبال واقع شده است؟

🔻علت را باید در تفاوت میان کارزار و انتخابات جستجو کرد. درست یا غلط، شرکت در انتخابات در ذهن بسیاری از مردم به‌معنای تأیید سیاست‌ها و رویه‌های موجود و شریک شدن در تصمیمات جاری است؛ به‌همین دلیل بسیاری از کسانی که نمی‌خواهند خود را در این تصمیمات شریک کنند و به‌نوعی نمی‌خواهند دامن خود را آلوده کنند، در انتخابات شرکت نمی‌کنند. فارغ از این که این عقیده درستی است یا نه (که می‌توان در جای دیگر به آن پرداخت)، شرکت در انتخابات در ذهن برخی از مردم، چنین معنایی دارد.

🔻اما امضای یک کارزار برای کسی چنین معنایی ندارد. امضای کارزارها را نمی‌توان تفسیر به رأی کرد و همین عامل مهمی است که کنش اعتراضی، اما مسالمت‌جویانه‌ی مردم را، نه به سمت رأی اعتراضی که به سمت امضای کارزارهای اعتراضی هدایت می‌کند. اینجاست که این کارزار به نمادی برای اعتراض مدنی تبدیل می‌شود.

🔻امضای قابل توجه این کارزار جای بحث و تحلیل بیشتری دارد و در مورد آن و معنای این تعداد امضا، و نسبت با آن با سایر کنش‌های جمعی بیشتر باید سخن گفت.

@MohammadRahbari

دفاع از پارک قیطریه
کارزاری بزرگ و موفق در تهران

✍ رحیم قمیشی

با آنکه در طول چند روز گذشته، همه نگران شدت گرفتن جنگ بین ایران و اسرائیل، و عکس‌العمل ناشیانه و شتابزده ایران بودند. با آنکه رشد قیمت دلار و بی‌ارزش شدن شدید پول ملی، همه را نگران آینده تاریک و وحشتناکی کرده بود، و با آنکه علنی شدن دزدی‌های نجومی اطرافیان دربار، همه را به‌شدت خشمگین و ناامید از بهبود اوضاع نموده بود، اما حضور بیش از ۱۲۰ هزار نفر در کارزاری برای حفظ پارک قیطریه و در دفاع از درختانی که اندکی اجازه تنفس به تهران می‌دهند، بسیار امیدوار کننده بود.

برای حضور در این کارزارها، داوطلبان باید نام و فامیل خود را نوشته و شماره تلفن خود را نیز در اختیار سیستم قرار می‌دادند، و ممکن بود بسیاری به ترس بیفتند، اما مردم آنقدر شجاعت پیدا کردند که دیگر نگران آن نباشند فردا به جرم امضای کارزاری در مخالفت با تصمیمات احمقانه حاکمیت مورد پیگرد قرار بگیرند.
مردم ما آنقدر خود را باور کردند که در دفاع از حقوق بر حق خود، دیگر هیچ دلهره‌ای به خود راه ندهند.
تصور نکنیم امضای ۱۲۰ هزار نفر چیز کمی است، این امضاها اگر به ۲۰۰ یا ۳۰۰ هزار نفر برسد یعنی نیروی فوق‌العاده‌ای که آمادگی مشارکت فعال و شجاعانه در همه امور کشور و سرنوشتش را دارد.

من با افتخار این کارزار را امضا کرده‌ام.
هیچکس حق ندارد بدون اجازه مردم به تخریب محیط زیست بپردازد، چه مسجد بخواهد بسازد، چه کلیسا، چه میخانه بسازد، چه مقبره.
دورانی که مخالفت با حاکمیت ترس داشت سپری شد. خانم‌ها این را به ما آموختند. دخترانمان و جوانان دلیرمان.
ما مردم همدیگر را پیدا کرده‌ایم.
حاکمیت موظف است وضعیت بسیار بد اقتصاد را هم سامان بدهد، باید اشتغال را از وضعیت بسیار نگران کننده فعلی خارج کند. باید وضع مهاجران بدون مجوز را روشن کند، باید متناسب با تورم، حقوق‌ها را بلافاصله ترمیم کند، ولو ماهی یک بار، باید پاسخ فسادها را بدهد، در دیزی باز بوده، حیای گربه‌های بدجنس کجا رفته بوده!!

کارزار قیطریه یک شروع است.
حضور بیش از صدها هزار نفر، با امضای رسمی بسیار امیدوار کننده است.
ما عقب نخواهیم نشست.
ایستادگی بر خواسته به‌حق را تمرین خواهیم کرد.
کارهای بزرگ با اقدامات کوچک شروع می‌شوند.
و من بسیار امیدوارم کارزار قیطریه اقدامی باشد ظاهراً کوچک و در عمل خیلی بزرگ!
شروع راهی، تا نشان داده شود
قدرت مردم هرگز کمتر از حاکمیت نیست
ولو اسلحه، رسانه، زندان، دادگاه و بودجه
در اختیار یک طرف باشد!
و حتما ما پیروز خواهیم شد.

امضاهای این کارزار باید به عددهای بالاتر برسد
با همراهی همه مردم شجاع‌مان

@ghomeishi3

لینک کارزار؛
https://www.karzar.net/106414

🔻پارک قیطریه‌مبارزه برای شهر

◇دربارهٔ موضوع بوستان قیطریه از منظر فنی (شعاع دسترسی مساجد،‌ سرانهٔ کاربری مذهبی،‌ مصوبهٔ منع احداث ابنیه در بوستان‌ها و فضای‌سبز، فاصلهٔ مسجد از منظر فقهی، احکام طرح جامع و طرح تفصیلی در مورد بوستان‌ها، احکام قانون مدنی در خصوص مالکیت عمومی اماکن و معابر شهر، بحث درختان محدوده و اینکه اینها درخت هستند و نهال یا تأثیر محدودهٔ ساخت و شعاعش بر درختان و فضای سبز چیست، مباحث میراثی و باستان‌شناختی محدوده، احکامِ هبه و وقف و وصیت)‌

◇یا جامعه‌شناختی (مثلاً در خصوص آمارِ مساجد بسته یا آمارِ‌ مراجع‌کنندگان به مساجد)‌ یا اقتصاد سیاسی شهر (قانونِ معافیت فضاهای اصلی مساجد و اماکن‌مذهبی از پرداختِ هزینهٔ مصرفِ ماهانه آب، برق و گاز،‌ استفاده‌های تجاریِ مستقیم و غیرمستقیم از اماکن مذهبی)‌ مباحث مختلفی مطرح شده‌اند اما با آنکه هر یک از آنها گوشه‌هایی از مسئله هستند ولی اصل مسئله نیستند. چنان‌که دفاعیات متناقضِ حامیانِ آن در شورای اسلامی شهر و شهرداری تهران نیز روشن است و برای آنها اصولاً مسائل فنیِ موضوع دارای اهمیت نیست و البته ماجرا هم به پارک قیطریه ختم نمی‌شود.

سرمقاله کامل را این‌جا بخوانید.
@payamema

⚖💧همگرایان قیطریه

🖋مسعود امیرزاده

شهرها زنده‌اند. آنها هم مانند هر موجود زنده دیگری نفس می‌کشند، رشد میکنند، سوخت و ساز داشته و پسماند تولید می‌کنند.
در واقع شهرها به منزله قسمی سیستم پیچیده‌ قلمداد  میشوند.
برشماری ویژگی‌های یک سیستم پیچیده” complex system “فراتر از چنین نوشتارهای کوتاهی است اما جهت بررسی انطباقی به چند تای آنها اشاره ای میشود.
این بررسی بیشتر به جهت حال و هوای امروزه تهران است که یکی از فضاهای سبز شهری آن توسط مدیریت این شهر مورد تهدید واقع شده است.
پارک قیطریه که این روزها توسط شهرداری برای ساخت بنا در فضای عمومی حصار کشی شده، مبدل به یکی از مهم ترین محورهای کنشگری در چند ساله اخیر شده است.
همگان دیدند که چگونه مردم به این تهدید واکنش نشان داده و نوعی همگرایی قابل ستایش در مقابل آن و نیز اظهارات از سرتکبر و تفرعن جناب شهردار در جامعه ایجاد شد.اما چرا!؟
شاید بتوان این کار را به جامعه شناسان سپرد که آنها تحلیلهای جامعه شناختی خود را نسبت به این پرسش با زبان گویاتری بیان دارند اما میتوان از طریق تئوری سیستمهای پیچیده نیز تحلیلی در رابطه با این ماجرا داشت.

۱-حافظه “memory” :
سیستم پیچیده سیستمی دارای حافظه است و این یک ویژگی است که الزاما در هر سیستمی وجود نداشته، لکن بعضا واجد آن می‌باشند و شهر از مصادیق  سیستم‌های پیچیده، حافظه دار است.اما نکته مهم تر از حافظه غیر متمرکز بودن آن در یک شهر به منزله سیستم پیچیده است.حافظه شهر مربوط به یک نقطه نیست بلکه امری منتشر در پیکره های پراکنده شهر است.
۲-هابها “hubs “:
در سیستم پیچیده توزیع متقارن نیست بلکه اصطلاحا بی‌مقیاس«scale free »است. این بدان معناست که برخی نقاط در سیستم ارتباطات و لینکها پرتعداد تری داشته و قسمی از مرکزیت و سنترالیسم از خود نمایش میگذارند.میتوان گفت تحریک این گره ها میتواند شوک بزرگتری به سیستم وارد کند.
۳-بحرانیت critical phase :
بعضا شوکها در سیستم ایجاد پدیده های بحرانی ایجاد کرده و آنرا از تعادل فعلی خود خارج میکند و احتمالا یافتن این نقاط روی هابها بخت بیشتری را دارد.

۴-هویت یابی ‏“self-identification”: بعضا سیستم‌های پیچیده  برداشت کاملا مشخصی از خود ندارند، به عبارتی دقیقا نمی‌دانند کیستند و مرزهایشان تا کجاست.
به گمانم شهری چون تهران مصداق عینی و تیپیک چنین وضعیتی است.
تهران سیستم پیچیده‌ای گم شده در اجزای خود است که دقیقا قادر به ارائه تعریف هویت و شاخصه های ذات مدارانه خود نیست مگر در هنگامه بروز بحران.
تحریک تهران در برخی نقاط و احساس درد و خطر در آن نقطه عامل تمرکز هویت روی همان نقطه است. این نقطه میتواند شمس العماره باشد و یا چنارهای خیابان ولیعصر.
میتواند محوطه تئاتر شهر باشد و یا ته مانده باغ شهرهای شمیرانات و یا هوایی که هر چند یکبار از نفس مردم ربوده میشود.آنگاه است که تهران هویت خود را در یک درد و رنج مشترک باز می یابد و به فراخور واکنش نشان میدهد.این واکنش واکنشی سیستماتیک است که میتواند تحریک یک هاب بوده و یا نقطه دیگر که توانسته این همبستگی در دردمندی را حاصل کند.
هم چنین شهر تعلق به حافظه منتشر خود دارد و اتفاقا حافظه شهر علاوه بر بعد نرم افزاری و بین الاذهانی جنبه کالبدی هم دارد.باز بر این گمانم برخی از نقاط شهر نقش مهمتری در این پیکره متکثر  حافظه‌ای خواهد داشت،به طور مثال میدان آزادی، میدان تجریش،پارک شهر، پارک ملت، پارک قیطریه و یا مجموعه کاخهای تهران،مجموعه بازار و ساختمانهای اداری و قدیمی جنب آنها…مسلم است وقتی نابخردی و طمع آنقدر دامن میگیرد که حتا چنین نقاطی را نشانه میرود، لاجرم مردم به عنوان اجزای این سیستم تحریک و عاصی شوند.
دلسوزانه به شهردار محترم و سایر دست اندرکاران شهری توصیه میشود دست از سر این پاره های هویتی و خاطره ساز شهر بردارند و اجازه دهند حداقلی از پیوند با گذشته در ذهن مردمان باقی بماند.شهر بی‌هویت و تفاوت حتا اگر هم شدنی باشد به صلاح خود و مدیران آن نیست و لذا باید این واکنش همگانی را به فال نیک گرفت و دلیل بر بقا و سرزندگی سیستماتیک شهر دانست.تهران امروز خود را در گوشه ای از پارک قیطریه یافته است، گوشه ای مورد تعرض و دلنگران و پیچیده به درد./دیدبان زیست‌بوم
🆔 t.iss.one/watlawgovernance

.
.
👈 نقدهای «جنبش قیطریه»

در فضای مجازی هر سه‌ گونه «کنش منفعل»، «کنش‌ فعال عقل‌گرا» و «کنش‌ فعال خشم‌گرا» قابل مشاهده است. «نقد» اگر با نام نویسنده واقعی و به صورت اخلاقی و عقلانی نوشته و منتشر شود یک «کنش فعال عقل‌گرا» محسوب می‌شود. جامعه‌ای که بخش بزرگی از شهروندانش مهارت نقد عقلانی و اخلاقی دارند می‌تواند با نوشتن نیز دست به «کنش جمعی فعال عقل‌گرا» بزند. مشکل امروز ما این‌جاست که بخش اعظم فضای مجازی را کنش‌‌های منفعلانه و کنش‌های خشم‌گرا پرکرده‌اند.

پس از نگارش یادداشت «جنبش قیطریه»، تعداد زیادی نقد در فضای مجازی منتشر شده است که بسیار امید بخش است. از همه ناقدان سپاسگزار و منت‌‌پذیر آنانم. آن تعداد از نقدها که به شیوه‌های مختلف به دست من رسیده و فراتر از درد دل یا اهانت است را عیناً در این‌جا بازنشر می‌کنم (به ترتیب دریافت). با بسیاری همدلم؛ برخی را نیز معتقدم نوشته‌ من نارسا و مستعد سوء برداشت بوده است؛ برخی را هم برای آنها پاسخ دارم. اما قصد پاسخ ندارم. آن‌که باید داوری کند و پاسخ گوید، عقل سلیم جمعی است نه منِ نویسنده. برای من شهد نقد بیش از شیرینی پاسخ است. آن‌که نقد می‌کند مرا گرامی داشته و سخنم را ارج نهاده است و همین برای من بس است.


البته به گمانم در باب اهمیت «کنش‌های جمعی فعال عقل‌گرا» به عنوان راهکاری برای خروج از بن‌بست امروز جامعه ایران، خیلی می‌توان و باید سخن گفت. شاید همت کنم و در‌آینده چیزی بنویسم. اما از همه اندیشه‌ورزان دغدغه‌مند نیز دعوت می‌کنم در این باب نظرات خود را منتشر کنند تا گفت‌وگویی جمعی درگیرد، شاید راهکاری بین‌الاذهانی پدیدار شود.

محسن رنانی / سروشِگانْ روز از فروردین ۱۴۰۳


------------------------------
پیوندهای یادداشت «جنبش قیطریه»:

https://t.iss.one/Renani_Mohsen/610


https://renani.net/texts/notes/gheytariyeh-movement/
.
.

▫️یک مطالعه نشان می‌دهد همسایۀ غربی ایران قصد دارد ۸۳ درصد آورد آبی ارس را مهار کند

🔻تقلای ترکیه برای مصادرهٔ آب ارس
| حمیدرضا میرزاده |

◇اختلاف بر سر اقدامات سازه‌ای کشور ترکیه برای مهار آب‌های سطحی از بیش از یک دهه قبل بالا گرفته است. کشورهای منطقه، خصوصاً عراق بر سر ابر پروژهٔ «گاپ» در سرشاخه‌های دجله و فرات با همسایهٔ شمالی‌شان، ترکیه به‌اختلاف خورده‌اند. از طرفی ایران نیز به‌دلیل آنکه از تبعات ثانویهٔ سد‌سازی در بالادست دجله و فرات آسیب می‌بیند نیز به این اعتراض پیوسته است. اما ترکیه به‌دنبال آنچه که «توسعهٔ آب‌محور» خوانده، طرح‌های بلندپروازانهٔ دیگری را در سر می‌پروراند. ابرپروژه‌ای دیگر به‌نام «داپ» در شرق ترکیه در دست اجراست که بخشی از این پروژه به مهار آب در حوضهٔ آبریز رودخانهٔ ارس مربوط می‌شود. رودخانه‌ای مرزی که امروزه علاوه‌بر موضوع آلودگی آن، رقابت کشورهای منطقه بر سر بهره‌برداری آب آن نیز از مهمترین مسائل هیدروپلیتیکی منطقه محسوب می‌شود.

◇در مقالهٔ «توسعۀ آب محور ترکیه در حوضهٔ آبریز فرامرزی ارس» که اخیراً توسط «سعید نسترنی عموقین»، «سیده زهرا قریشی»، «حجت میان‌آبادی» و «عاطفه پرورش ریزی» در مجلهٔ «مدیریت آب و آبیاری» دانشگاه تهران منتشر شده، ابعادی از اقدامات ترکیه در حوضهٔ رودخانهٔ ارس مورد بررسی قرار گرفته است. بر این اساس، ترکیه برای مهار ۳.۷۴۳ میلیارد مترمکعب آب دورخیز کرده است. برنامه‌ای که علاوه‌بر تأثیرات محیط‌زیستی در پایین‌دست رودخانهٔ ارس، می‌تواند بر معادلات دیپلماتیک منطقه نیز تأثیر سوء بگذارد. نویسندگان این مقاله بر این باورند که ترکیه در حوزهٔ آب‌های فرامرزی سعی دارد با «تحریف گفتمان» از آب به‌عنوان یک ابزار سیاسی در منطقه استفاده کند.

گزارش کامل را این‌جا بخوانید.
@payamema

🔶تقلای ترکیه برای مصادره آب ارس / محمد درویش: یک اعلان جنگ خاموش اما مرگبار علیه ایران

🔸پژوهشگران تأکید کرده‌اند که ایران باید از ابزارهای نوین دیپلماسی آب بهره ببرد.محمد درویش- کنشگر محیط زیست در واکنش به این گزارش نوشت: ترکیه برای مهار ۳.۷۴۳میلیارد مترمکعب آب دورخیز کرده است. یعنی ۸۳درصد کل منابع آب حوضه آبخیز ارس! و اگر تحقق یابد یک فاجعه بزرگ محیط‌زیستی، اجتماعی و امنیتی دامنگیر بخش بزرگی از شمال غرب ایران تا دشت مغان در اردبیل خواهد شد؛ یک اعلان جنگ خاموش اما مرگبار علیه ایران!

@Rokna_NEWS

🟢 آیا مهدی چمران نمی‌داند یا؟! 🟢

📚 @darvishnameh

1️⃣ مهدی چمران، رییس شورای شهر تهران و از مهم‌ترین حامیان زاکانی، امروز - ۱۸ فروردین ۱۴۰۳ - اظهاراتی شگفت‌آور درباره پروژه ساخت مسجد در پارک قیطریه بر زبان رانده است!

2️⃣ او گفته که اولاً کل مساحت مسجدی که قرار است ساخته شود، ۲۰۰ متر مربع است و دوماً نه درختی قطع و نه حتی جابجا خواهد شد و سپس بعد از ارایه این دو ادعای نادرست، چنین نتیجه گرفته که مخالفان ساخت مسجد در پارک قیطریه، از مسجد می‌ترسند، چون راهپیمایی‌ها از مساجد شروع می‌شوند!

3️⃣ لطفاً ورق زده و عکس دوم را مشاهده فرمایید تا دریابید سطح اشغال مسجدی که قرار است ساخته شود، ۸۰۰ متر مربع با ۳۳۰۰ متر مربع زیربنا، ۲۰متر گودبرداری و ۲۸متر ارتفاع خواهد بود! یعنی واقعاً مهدی چمران از نقشه ساخت مسجد که مورد توافق قرار گرفته اطلاعی ندارد و یا فرار به جلو می‌کند؟

4️⃣ البته همانطور که در اسلایدهای بعدی مشاهده می‌فرمایید، اشکالات ساختاری و فنی دیگری هم بر عمارت مسجد و جانمایی آن وجود دارد، اما نکته تامل‌برانگیز آن است که اگر واقعاً تیم زاکانی و چمران به احترام نظر مردم عقب نشسته و تصمیم گرفته‌اند همان نمازخانه پارک قیطریه را مرمت کنند، چرا شفاف اعلام نمی‌کنند؟ شما باید با افتخار و شجاعانه بگویید که به احترام کارزار پارک قیطریه، طرح خود را تغییر دادیم تا دیگر مجبور به قطع حتی یک درخت نباشیم، چون به فرموده بنیانگذار انقلاب: ملاک رای مردم است و ما ذوب در ولایت.

5️⃣ و اما خبر خوش‌تر آنکه از دیروز تا الان بیش از پانزده هزار نفر دیگر بر شمار امضاها افزوده شده و اینک از مرز صد و سی و چهار هزار امضا هم گذشتیم.✌️

6️⃣ خوشحالم که موج استقبال از این کارزار سبب شده تا دیگر کارزارهای محیط‌زیستی هم جان تازه‌ای گرفته و شتابان بر شمار امضاها افزوده شود که اطلاعاتش را می‌توانید اینجا پیگیری فرمایید.

7️⃣ هموطنانی که همچنان در امضای کارزار مشکل دارند، لطفاً مراتب را به ادمین صفحه کارزار، آقای حامد بیدی گزارش دهند تا رسیدگی کنند:

@hamedbidi

♦️ لینک امضا در سایت کارزار. لطفاً به آنهایی که هنوز خبر ندارند، اطلاع دهید:

https://www.karzar.net/106414

#پارک_قیطریه
#محمد_درویش

رنانی از جنبش قیطریه چه می‌خواهد!؟
✍️حسین جمالی‌پور

نویسنده و پژوهشگر فلسفه و روانشناسی

🔻دکتر محسن رنانی از جنبشی تحت عنوان"جنبش قیطریه" حمایت کرده است که این روزها با بیش از ۱۳۰ هزار امضا حمایت شده است.
این جنبش در پی اعترض به ساخت مسجد در پارک قیطریه و دیگر پارک ها به راه افتاده است.
⭕️👈رنانی می گوید "من در انتخابات شرکت نکرده ام، اما به این جنبش پیوستم" و این حرکت را "کنش جمعی فعال/عقلگرا" می نامد. روزهای قبل ایشان مدعی شده بودند که اگر به ۱۰۰ هزار امضا برسد یعنی جامعه ایرانی زنده و امیدوار است.اما اگر به ۱ میلیون نرسد و هنوز یک میلیون در ایران نباشند که با اسم و مشخصات، بدون نگرانی این کارزار را امضا کند، یعنی جامعه باید راه درازی را تا رسیدن به توسعه طی کند.
این خلاصه ی نگاه محسن رنانی به این جنبش بود. اما آنچه اهمیت دارد، پرداختن متعصبانه و جانبدارانه ی برخی رسانه ها بود. مشرق نیوز با لحنی بسیار تند و دور از ادب و انصاف، محسن رنانی را از مشوقان "گزینه ی خیابان" معرفی می کند! کامنت های افراد تند رو و غالبا مذهبی های افراطی در سایت مشرق نیوز، ایشان را منافق و شیطان و فریب کار دانسته بودند❗️❗️❗️

⭕️👈اینجا به یاد جمله ی هانا آرنت می افتم که می گفت یا به سیستم سیاسی مبتنی بر دروغ می پیوندی یا مخالف حکومت شناخته می شوی. با تکیه بر این سخن هانا آرنت، می توان گفت یکی از موانع توسعه، نگاه صفر و صدی متعصبان و افراطیون به منتقدانی همچون محسن رنانی است که هیچ مخالفتی را برنمی تابند. و این خود مانع قصه پردازی و روایت گری است. به زبان آگامبن ، هرجا فکری و اندیشه ای خودش را نمایان کند، سیاست زاده می شود. شاید محسن رنانی و امثال او با اندیشیدن، قصه سازی و ارائه ی روایت های متفاوت از آنچه در جامعه تحمیل می شود، در پی طرح افکنی و موقعیت سازی برای تفکرند.
او هر وقت می نویسد، اندیشه ها فعال می شوند. نویسنده ها می نویسند، منتقدان نقد می کنند و یک فضای گفتمانی ساخته می شود که بسیاری از ما احساس بودن می کنیم، که خود یکی از پدیدارها و خروجی های کنشگری فعال عقل گراست و به مرور با چنین حرکاتی، سیاست از دل اندیش ها و گفتمان ها زاده می شود. ما در چنین فضاهایی تلاش می کنیم " باهم بفهمیم" و این خرد مشترک برای فهم عالم انسانی، راهی برای رسیدن به همان توسعه است.
⭕️👈نگاه و حرکت هایی که رنانی ها آغاز می کنند، مانع از توده ای شدن ما می شود. در چنین فضاهایی است که ما از پیله ی تنهایی مان بیرون می آییم و گفتگو می کنیم.
برخی محسن رنانی را متناقض می دانند و مدعی هستند، رنانی از یک طرف در انتخابات شرکت نمی کند(که این کنشگری منفعلانه است)، اما از طرف دیگر می گوید به کارزار بپيونديد و نقش کنشگری فعال_عقلانی داشته باشید. در حالیکه می توان گفت اگرچه با شرکت نکردن در انتخابات مخالفت خود را با ساختار و نظم سیاسی کنونی اعلام می کند، اما با حمایت از این کارزار به دنبال ایجاد یک فضای گفتمانی برای اندیشیدن و روایت گری است. روایت گری که ما را تحت یک چتر گفتمانی می آرود تا بدانیم ما هستیم و می توانیم در برابر گفتمان غالب سیاسی اعلام حضور کنیم.
⭕️👈آزادی از دل همین روایت گری ها سربرمی آورد و تنوع انسانی در سیاست و جامعه را آشکار می کند. اگر روایت نباشد با مرگ آزادی و مرگ اندیشه و در نهایت تسلط تام یک تفکر بر جامعه مواجه خواهیم شد.
اگرچه مخالفت با ساخت مسجد در پارک قیطریه، نوعی احساس مسئولیت نسبت به پیشینه ی تاریخی و حفظ آثار باستانی، طبیعت، زندگی سالم، نشاط و حق شهروندی ماست که به عنوان یک آرمان می تواند مورد تقاضای ما باشد، هرچند مخالف ساختار سیاسی باشیم. یعنی من نسبت به سیاست حاکم مخالفم، اما در عین حال برای زندگی و آرمان هایم می ایستم.
در این وانفسا اگرچه انسان‌هایی هم پیدا می شوند و با پیش فرضهای مذهبی، چنین کنش هایی را مخالفت با دیانت می دانند، اما این به یک معضل فرهنگی بر می گردد که آن فقدان حقیقت طلبی ماست.
🔹️من فکر می کنم زمانی به توسعه می رسیم که حقیقت جویی و حقیقت پذیری در راس زندگی ما باشد.
آن وقت مذهب، قانون، عرف، سبک زندگی و هرچه با آن زندگی می کنیم را با حقیقت تطبیق می دهیم. نه اینکه حقیقت را قیچی کنیم تا به اندازه ی تنِ مذهب و باورهای ما درآید!!! و مابقی را اضافات و افاضات بیهوده بدانیم.

🔹️در آخر می توانم مختصرا بگویم "جنبش قیطریه " جنبشی برای اعلام حضور و بودنِ ماست؛بودنی که می خواهد اندیشیدن را تمرین کند و از زندگی دفاع کند و طرح جدید سیاسی دراندازد؛ حتی اگر در کوتاه مدت به نتیجه ی ملموسی نرسیم. همین گفتمان ها و مخالفت هاست که زمینه ی خروج از تفکر توده ای را فراهم می کند و با کنشگری مبتنی بر گفتگو و عقلانیت، سیاست زنده می شود.

کانال تلگرام حسین جمالی پور
🆔️@philosophy_thinking

🟢 گفتگوی زینب مرزوقی با محمد درویش درباره داپ! 🟢

📚 @darvishnameh

✍️ صفحه‌های یک و هفت از شماره امروز - ۱۹ فروردین ۱۴۰۳ - فرهیختگان، اختصاص دارد به طرح بلندپروازانه دولت اردوغان برای حبس ۸۳درصد از منابع آبی حوضه آبخیز رودخانه ارس در ترکیه. در حقیقت، اگر سدهای مخزنی ترکیه در سرشاخه‌های ارس در قالب پروژه داپ تکمیل شود، از مجموع چهارمیلیارد و ۴۷۳ میلیون مترمکعب توان تولید آب، ۳میلیارد و ۷۴۳ میلیون‌متر مکعب - معادل ۸۳ درصد - آن را حبس کرده و دیگر هرگز از طریق رودخانه ارس به ایران، ارمنستان و جمهوری آذربایجان نمی‌رسد. کاهش چنین حجمی که بیش از کل ظرفیت بزرگ‌ترین سد ایران، کرخه است؛ می‌تواند تبعات جبران‌ناپذیری در قلمرو سه استان آذربایجان غربی، شرقی تا اردبیل ایجاد کرده و تبعات اجتماعی، اقتصادی و امنیتی خطرناکی بیافریند. آیا سکوت در برابر تداوم ساخت این سدهای مخزنی، مشابه انفعال از شلیک چند موشک بالستیک به خاک ایران نیست؟

♦️ اینکه چه باید کرد را در مشروح این گفتگو با عنوان: سلطانیسم؛ زندانبان ارس ارایه کرده‌ام که در نشانی زیر می‌توانید بخوانید:

https://fdn.ir/page/250364/

#فاجعه_در_ارس
#داپ
#محمد_درویش

⚠️۲۰۰ متر یا ۸۰۰ متر؛ چمران تجاهل می‌کند

محمد درویش فعال محیط زیست

🔺شما فکر می‌کنید مهدی چمران نمی‌داند سطح اشغال مسجدی که قرار است در ‎پارک قیطریه بسازند، ۴ برابر آن چیزی است که امروز اعلام کرده؟

🔺اگر این فرض درست باشد، احیاناً فردا که فهمید، از مردم عذرخواهی خواهد کرد؟

@mostaghelnewspaper

🔴 پشت‌صحنه ایده جاه‌طلبانه ترکیه درباره حبس ۸۳ درصد آب ارس چیست؟

▪️فرهیختگان: آن‌گونه که در خبرها منتشر شده، ترکیه درتلاش است سیاست‌های خصمانه خود در حوضه آبخیز ارس را تشدید ببخشد و از مهار 83 درصد از کل منابع حوضه آبخیز ارس را به‌عنوان یک ابزار قدرت برای اعمال سیاست‌های خود استفاده کند. پیش از این نیز اثر سدسازی‌های پروژه گاپ در خشکسالی‌های اخیر عراق، سوریه و ایران مشخص شده بود و اکنون همه کارشناسان در رابطه با زیاده‌خواهی‌های این کشور در حوضه آبریز رودخانه ارس هشدار می‌دهند. 

محمد درویش، فعال محیط‌زیست در گفت‌وگو با فرهیختگان:
🔻اگر این سدهای جدیدی که ترکیه می‌خواهد در قالب پروژه گاپ بسازد، اجرا شود؛ معادله به‌هم می‌‌خورد. الان کل آورد رودخانه ارس چیزی حدود چهارمیلیارد و 473 میلیون متر مکعب است. اکنون ترکیه می‌خواهد سه‌میلیارد و 743میلیون متر مکعب مخزن روی ارس بسازند، یعنی 83 درصد کل رودخانه ارس است و تنها 17 درصد از آورد رودخانه برای کشورهای ایران، آذربایجان و ارمنستان باقی می‌ماند.

🔻اگر این اتفاق بیفتد، کل معادلات را به‌هم می‌ریزد، یعنی کل کشت و صنعت‌هایی که ایران، آذربایجان و ارمنستان دارد تحت‌تاثیر این تصمیم و سدسازی‌ها قرار می‌گیرند. به‌خصوص کشت و صنعت مغان به‌شدت آسیب خواهد دید. بحرانی که به‌وجود می‌آید فقط محیط‌زیستی نیست، یعنی به‌جز اینکه چشمه‌‌های تولید گردوخاک افزایش پیدا می‌کند، بلکه بحران اجتماعی و امنیتی هم ایجاد خواهد شد.

🔻همین الان است که ایران باید وارد گفت‌وگو و مذاکره شود. هرچند الان هم دیر شده است. متاسفانه همین تنش‌های سیاسی باعث شده نتوانیم با یکدیگر بر سر یک موضوع مشترک به توافق برسیم. ایران یکی از بزرگ‌ترین شرکای تجاری ترکیه است و به‌هرحال ترکیه دوست ندارد این متحد و این شریک تجاری را برنجاند. من فکر می‌کنم مذاکرات می‌تواند سودمند باشد و ما به یک حقابه برای هر چهارکشور برسیم.

متن کامل مصاحبه زینب مرزوقی با محمد درویش را در سایت بخوانید

@FarhikhteganOnline

💠 درخواست تجمع علیه زمین‌خواری و ویژه‌خواری در پارک قیطریه


🔹مجمع دانشجویان و دانش آموختگان در نامه‌ای به وزیر کشور خواهان برگزاری تجمع مردمی ضد زمین خواری و ویژه خواری شد. در نامه دبیرکل این مجمع آمده:


🔹با توجه اینکه روسیه ، عربستان  تایلند ، ترکیه ، امارات و چین در حال بیابان زدایی و جنگل کاری بیشماری نموده اند در ترکیه وسعت جنگل ها دو برابر در چین بیست برابر و روسیه رشد صد درصدی داشته است و عجیب است ایران در حال کاهش اراضی جنگل  و زمین های حاصل خیز می باشد. طبق امار اعلامی توسط دولت رییسی جنگل های ایران نسبت به ۴۰ سال پیش نصف و کمتر شده است.

🔹 بر اساس قانون اساسی جمهوری اسلامی یکی از پایه های حقوق  ملت   اجرای اصل ۸  قانون اساسی  همان  امر به معروف و نهی از منکر است  که امکان مواخذه زمامداران توسط مردم فراهم می گردد.

🔹 در اعتراض های سال ۱۴۰۱ مهسا امینی شرکت های ثبت شده ایرانی  در امارات و  دبی از ۴۰ هزار شرکت  در سال ۱۴۰۰ به ۳۵۰ هزار شرکت در ۱۴۰۲ ثبت شده رشد داشته است یعنی صد ها میلیارد دلار از ایران خارج شد و در بانک های امارات سپرده شد و امارات با این پولها با چین قرارداد چند صد میلیاردی دلاری انعقاد نموده است و مهاجرت گسترده ایرانی به دنیا به ارمغان داشت.

🔹 با توجه به سوابق  جنابعالی در خصوص لغو احداث پتروشیمی در میانکاله  که علی رغم فشار مافیای زمین خواری در شمال کشور  زحمت فراوانی در حقوق ملت ایران در حفظ محیط زیست  منطقه شمال کشور کشیده اید و از این لحاظ قدردانی می نمایم کمک مجدد جنابعالی را با شرح نکات ذیل خواستاریم؛

۱- با توجه قدرت بالای لابی مافیای بزرگ زمین خواری و شریک کردن صاحبان قدرت که اخیرا در انتقال زمین ازگل به کاظم صدیقی بروز نموده است و باعث افزایش قیمت اجاره بالای خانه های مسکونی در منطقه ازگل شده است و نیز راههای پول شویی از طریق زمین خواری بروز نمود.

۲- اعتراض شهروندان تهران در محله قیطریه جهت احداث مسجد در پارک قدیمی قیطریه که قطع درخت باعث تقابل دین و طبیعت و محیط زیست را دنبال دارد و باعث کاهش ارزش خانه های محله قیطریه خواهد شد . و فرار سرمایه ها تا صد میلیارد دلار از کشور تا اخر خرداد فراهم می گردد.

۳- قطع درختان چند هزار ساله تاریخی و دیوار چینی در جنگل عباس اباد شهرستان بهشهر توسط اردوگاه راهیان نور بسیج بهشهر باعث تخریب جنگل و ضایع شدن حقوق حیوانات و مردم منطقه شده است .

۴- قطع درختان چند هزار ساله جنگل الیمالات نور و امل استان مازندران

🔹 درخواست تجمع مردمی در خصوص توجه به حاکمیت نسبت به نقص حقوق محیط زیست ملت ایران را داریم. لطفا مساعدت کنید بر اساس اصل ۲۷ قانون اساسی و ماده یازده قانون احزاب مراتب در کمیسیون ماده ده قانون احزاب و تشکل های کشور  مطرح و مورد موافقت قرار گیرد.

🔹 مکان تجمع:  پارک قیطریه. زمان تجمع:  ۲۰ اردبیهشت ساعت ۱۰ صبح

🆔 @shahremaa

عفو فعالان محیط زیستی زندانی به مناسبت عید فطر

🔺بر اساس اخبار رسیده به امتداد، فعالین محیط زیست محبوس در زندان اوین مشمول عفو عید فطر شده‌اند.
🔺نیلوفر بیانی، سپیده کاشانی، طاهر قدیریان و هومن جوکار چهار فعال محیط‌زیستی هستند، که مورد عفو قرار گرفته اند.
🔺در تماس امتداد با حجت کرمانی وکیل این زندانیان، او ضمن تایید این خبر گفت که موضوع عفو به موکلین او اطلاع داده شده و پس از اعلام به اجرای احکام آنها ازاد خواهند شد.عفو فعالان محیط زیستی زندانی به مناسبت عید فطر است.
@Akhbar_montakhab

💚 مگه داریم از این خبر بهتر، دلپذیرتر و عشق‌تر؟💚

📚 @darvishnameh

1️⃣ بر اساس اخبار رسیده به پایگاه خبری امتداد، فعالین محیط زیست محبوس در زندان اوین مشمول عفو عید فطر قرار گرفته و به زودی آزادی را لمس و امید را بیش از پیش به اردوگاه محیط‌زیستی‌ها بازمی‌گردانند.

2️⃣ نیلوفر بیانی، سپیده کاشانی، طاهر قدیریان و هومن جوکار چهار فعال محیط‌زیستی هستند، که مورد عفو قرار گرفته اند. سام رجبی و امیرحسین خالقی هم پیش‌تر آزاد شده بودند.

3️⃣ یادمان باشد: اگر از این خبر شادیم به معنی فراموش‌‌کردن درد و رنج سال‌های انتظار آزادی نیست. شاد بودن به این معناست که تصمیم گرفته‌ایم فراتر از هر آنچه کامل نیست را ببینیم.

4️⃣ از همه شخصیت‌های حقیقی و حقوقی که در طول این ۶ سال برای آزادی فعالان محیط‌زیست تلاش کردند، قدردانی می‌کنیم.

#امید_برای_طبیعت_ایران
#محمد_درویش

💚 آزادی فعالان محیط‌زیستی دربند، امیدبخش‌ترین خبر سال! 💚

📚 @darvishnameh

1️⃣ بیش از ۸۰۰ سال پیش مولانا به همه انسان‌ها نوید داده بود:

در اگر بر تو ببندد مرو و صبر کن آن جا
ز پس صبر، تو را او به سر صدر نشاند
و اگر بر تو ببندد همه ره‌ها و گذرها
ره پنهان بنماید که کس آن راه نداند ...

2️⃣ خواستم بگویم امروز، ۱۹ فروردین ۱۴۰۳ با شنیدن خبر آزادی هومن جوکار و یارانش پس از تحمل حدود ۶ سال حبس، عمیقاً درک کردم که مولانا چه می‌گوید و از کدام امید و صبوری سخن می‌گوید ...

3️⃣ چقدر به شنیدن این خبرهای خوش نیاز داریم ... چقدر ...

#امید_برای_طبیعت_ایران
#محمد_درویش

https://youtu.be/FYDLaVTYO_8?si=T5ignbIJAHSZWgnI