🔻فقیرترین آدم‌ها در غنی‌ترین پاره‌ی وطن، نشانه‌ی چیست؟!🔻

🇮🇷: @darvishnameh

✍ این مستند تکان‌دهنده از #یاسر_عرب که ۱۷مهر ۹۸ از رسانه ملی پخش شد را باید بارها و بارها تماشا کنیم تا دریابیم چرا مردم شریف #کهگیلویه_و_بویراحمد در چنین فقرِ شگفت‌آوری گرفتار شده‌اند؟

#کهگیلویه_و_بویراحمد_استان_مظلوم_ایران
#زاگرس_را_دریابیم
#معجزه_الگن_را_باور_کنیم
#محروم_روی_گنج

https://telewebion.com/episode/2125412

🔻از سری بهانه‌های سرکردنِ زمستان!🔻

🇮🇷: @darvishnameh

1️⃣ نامش شقایق است، دخترکی پانزده‌ساله و از اهالی الگِن؛ روستایی که حالا می‌دانم اغلب خوانندگان این سطور آنجا را خوب می‌شناسند. نخستین بار که شقایق را دیدم در حیاط منزل پدری سعید انصاریان در الگِن، در یکی از روزهای مهرماه سال جاری بود. روی تختی در وسط حیاط نشسته بودم و می‌شنیدم که دخترکی با رنگ و روی پریده اما با صلابت و اعتماد به نفس و با چه جزییات حیرت‌انگیز، دقیق و علمی دارد از یک نوع بیماری خطرناک و نادر سخن می‌گوید! نام بیماری: #ترومبوسیتوپنی یا اُفت شدید پلاکت خون بود. او داشت شرح می‌داد که از کودکی با این بیماری دست و پنجه نرم کرده و روزهایی به مرز بی‌هوشی کامل رسیده و اینک اگر داروهایی که خانم #شهرزاد_واشقانی_فراهانی با چه مرارتی برای وی فراهم کرده به بهبود وضعیتش کمک نکنه، خونریزی‌های ناشی از این بیماری، منجر به بزرگ شدن طحال شده و در نهایت پزشکان مجبورند طحالش را از بدن خارج کنند. این در حالی بود که پلاکت خون شقایق کمتر از بیست هزار بود که بسیار با میزان مطلوب - بین ۱۵۰ تا ۴۰۰ هزار - فاصله داشت. نکته جالب اما این بود که شقایق به جای تسلیم‌شدن یا غم‌خوردن، تصمیم گرفته بود دانشش را در این حوزه افزایش دهد و با بیماری‌اش رفاقت کند ... او نام همه‌ی آمپول‌ها و قرص‌های متعدد و جورواجوری را که باید استفاده می‌کرد و نحوه کارکرد آنها را به خوبی می‌دانست ... تا اینکه در شب یلدا، شهرزاد به من خبر داد که خوشبختانه داروها اثر گذاشته و میزان پلاکت خون شقایق به حد نرمال بازگشته است که چیزی در حد معجزه می‌نماید؛ از سری معجزه‌های الگن! و در شمار #بهانه_های_سرکردن_زمستانم ...

2️⃣ شعار شقایق ساده بود: "هرقدر به غم میدان دهم، میدان می‌طلبد"! مهم نیست چند روز مهمانِ این زمینِ ۴.۶میلیارد ساله هستیم؛ مهم این است که قدر آن ثانیه‌های بی‌برگشت را بدانیم و حرامِ غم و انفعال و ناامیدی نکنیم. درست مثل کار بزرگی که هم‌ولایتی دوست‌داشتنی شقایق، #سعید_انصاریان عزیز با کمک همه‌ی اهالی الگن آغاز کرده است ...

3️⃣ به فاصله‌ی بیست‌دقیقه تا منزل شقایق، آبادبومِ دیگری است به نام #دیشموک که به گفته #اسماعیل_آذری عزیز به طور متوسط ماهی یک تا دو دختر آنجا خودسوزی می‌کنند! این همه تفاوت در فقط بیست‌دقیقه چگونه بوجود می‌آید؟!

#تا_شقایق_هست_زندگی_باید_کرد
#معجزه_های_الگن
#بهانه_های_سرکردن_زمستان

https://instagram.com/p/B6aKFi4l7go/?igshid=1cbe78zde788l

🖤با یکصد و هفتاد و شش نهال بلوط، بذر مهر، صلح و امید بکاریم تا عشق، اتحاد و ژینایی را برای ایران‌بانو بیمه کنیم🖤

🇮🇷: @darvishnameh

✍ الگِن جایی در سرشاخه‌های مارون در قلب زاگرس، آبادبومی است با مردمانی ساده، بی‌ادعا و درویش که عاشقانه سرود امید و رویش را سرداده‌اند و بدون آنکه منتظرِ هیچ قهرمانی با اسب سفید شوند، آستین همت بالا زده تا زخم‌های زاگرس را در حد بضاعت خویش التیام بخشند. آنها تا این لحظه یکی از بزرگ‌ترین مناطق حفاظت‌شده‌ی مردمی ایران به وسعت هزارهکتار را به ثبت رسانده‌اند تا به همه‌ی افرادی که دل‌نگرانِ اُفتِ ژینایی این خاکِ اساطیری هستند، بگویند: به جای نفرین کردن، به جای دشنام‌فرستادن، به جای انتقام‌گرفتن و به جای تسلیم‌شدن، می‌توان حرکت کرد و خانه‌ی پدری، سرزمین مادری و ایران‌بانو را در قلمرویی که توانش را داریم، از نو ساخت ...

🔹️ اینک همه‌ی ایران در اندوه و ماتم عروجی باورنکردنی و به شدت تلخ عزادار است؛ تلخی بهت‌آوری که کتمان سه‌روزه رهبران کشور، زهرِ آن را جانکاه‌تر کرده است. این حقِ ماست که از این همه بی‌مبالاتی، تناقض و دروغگویی خشمگین باشیم؛ اما به عنوان یک کنشگرِ طبیعت ایران که عمرش را در پای روشنگری برای تاب‌آوری دوباره‌اش مصروف کرده، ترجیح می‌دهم فارغ از ملیت، جنسیت، طبقه اجتماعی، مذهب و تحصیلاتِ آنهایی که در آن پروازِ سرخ جسم‌شان به ناحق متلاشی شد، از آن مصیبت فرصتی برای رویش دوباره، همدلی و پایان دادن به نفرت‌افکنی آفریده و روحِ آنها را در بالادستِ خوزستان عزیز، در زاگرس مهربان زنده و سبز نگه‌دارم. چنین است که همراه با شراره، سعید، شقایق، بنیامین و همه‌ی اهالی عزیز الگِن و حامیان مهربانش در جای جای ایران و جهان، پرچم امید را همچنان در اهتزاز نگه داشته و با نام و مشخصات کامل درگذشتگان، برای آن یکصد و هفتاد و شش عزیزِ سفرکرده، منزلگاهی سبز در سرشاخه‌های مارون بنا خواهیم کرد؛ منزلگاهی که همه می‌توانند با مراجعه به صفحه #سعید_انصاریان در داخل کشور و صفحه #شراره_شرفه در خارج از کشور در برپایی‌اش مشارکت کنند و ما را از نقطه نظرات خویش آگاه سازند. دوست دارم روزی را ببینم که خانواده خلبان و خدمه‌ی بوئینگ اوکراینی به همراه دیگر بازماندگان به الگِن آمده‌اند تا در جشن کاشت آخرین بلوط شرکت کرده و جهانیان با چشمان خود معجزه‌ی الگن را درک کنند که چگونه یک جوان با باور، عشق و خردمندی دومیلیون بلوط به مجموعه‌ی بلوط‌های زاگرس در طول بیست‌سال افزود و قلب این رویشگاه - با ۱۷۶ نهال بیست‌ساله - در سیاهی جنگل به سوی نور همچنان فریاد می‌کشد. خلاصه اینکه می‌خواهیم به قول روانشاد #توران_میرهادی عزیز: غمِ بزرگ را به کار بزرگ بدل سازیم.

#معجزه_الگن
#سقوط_تلخ
#هواپیمای_اوکراینی

https://instagram.com/p/B7MU15Hlz4Q/?igshid=zcgw3a75eem4

🔹️معجزه، معجزه می‌آورد!🔹️

🇮🇷: @darvishnameh

1️⃣ همان‌طور که غم، غم می‌آورد؛ انتقام، خشونت بیشتر می‌آفریند؛ دریوزگی بر ابعاد تنگدستی می‌افزاید و تسلیم‌شدن، متجاوز را جری‌تر می‌سازد؛ باید یادمان باشد که هرقدر باقدرت و خلوص بیشتر ببخشیم، مهر بورزیم و کینه‌هامان را روی یخ بنویسیم، روی خوش زندگی را بیشتر لمس خواهیم کرد. این رازِ ساده‌ی زندگی است و شگفتا که این رازِ ساده را اغلبِ ما باور نداریم و بکار نمی‌بندیم!

2️⃣ از روزی که #سعید_انصاریان تصمیم گرفت تا به الگِن بازگردد و پرچم امید را به اهتزاز درآورد، هنوز ده ماه نگذشته است؛ نگاه کنید معجزه‌های الگِن را در همین مدت کوتاه و آن هم در یکی از تلخ‌ترین دوران ایران که هر روز و هر هفته منتظر شنیدنِ خبری هستیم که بوی مرگ، اختلاس، فریب، ترور، سقوط و خشونت می‌دهد. دست برداریم از سرِ دشنام‌فرستادن به زمین و زمان. اگر می‌خواهیم انکارکنندگانِ خویش را متنبه کنیم، واداریم‌شان تا عظمتِ این تمدن و فرهنگ را دریابند و باور کنند؛ فرهنگی که از دلش سعید، بهار، علی، شقایق، کیانا، رایان و هزاران بهانه سرکردن زمستان می‌روید؛ هرگز قابل تحریم و تهدید و تحدید نیست.

3️⃣ خلاصه اینکه می‌خواهید پرچم امید زمین نماند؟ فقط کافی است از آدم‌های ناامید فاصله بگیرید، چون آنها برای هر راهِ حلی، یک مشکل در آستین رو می‌کنند! کسی چه می‌داند؟ شاید آن نوجوانی که در سردشت، دیشموک، جکی‌کور، الگن، معمولان، پلدختر، سرپل‌ذهاب، قلعه‌تل، پاقلات و ... در آستانه نوروز و به کمک ما حامیان #پویش_نوچرخه صاحب یک دوچرخه می‌شود؛ در آینده‌ای نزدیک یک #سعید_انصاریان دیگر شود ...

#معجزه_های_الگن
#بهانه_های_سرکردن_زمستان
#پرچم_امید
#رایان_پورجم_خود_عشق_است
#از_پویش_نوچرخه_حمایت_کنیم

https://instagram.com/p/B7fsjoWljXb/?igshid=1g2wfmn8qay6k

🥳در ستایش حالِ خوبِ مرغ‌های جیرفتی در پاقلات!🥳

🇮🇷: @darvishnameh

1️⃣ این عضو زیباروی کره‌زمین را در جنوب ایران، مرغ جیرفتی - Grey Francolin - کبک جیرفتی، #کمنزیل و یا به قول پاقلاتی‌ها #کوگنجیر می‌‌نامند. اما درواقع یه‌جورایی #شجریان یا #دلکشِ پرندگان با هیبت #جرج_کلونی یا #سیلوا_کوشینا است! تازه علاوه بر زیبایی مسحورکننده و آوازه‌خوانی هوش‌ربا، مانند یک سربازِجان‌برکف طبیعت، جمعیت آفات کشاورزی را کنترل کرده و فضولات غذایش هم تبدیل به کودی ارزشمند برای مزارع یا توشه‌ای گوارا برای آبزیان برکه‌ها و تالاب‌ها شده و درنهایت، حالِ ملخ‌ها را خوب می‌گیرد! با این وجود، متاسفانه این عضو مسوولیت‌پذیر، زیبا و خوش‌صدای بوم‌سازگان - اکوسیستم - حدود دو دهه است که در قلمرو زیستی‌اش در ایران - عمدتاً در بلوچستان، هرمزگان، کرمان و جنوب استان فارس - تا آستانه‌ی انقراض کامل پیش رفته؛ چرا که شکارچی‌ها گوشتش را لذیذ می‌دانند و کندودارها او را دشمنِ زنبورهای عسل!

2️⃣ اما اگر ویدئوی دوم را ببینید، درمی‌یابید که حالِ شجریان‌ها و دلکش‌ها در #پاقلات آنقدر خوب است و آنقدر احساس امنیت می‌کنند که حتی در کوچه پس‌کوچه‌های پاقلات - در قلمرو شهرستان لامرد، استان فارس - بازیگوشی، عشق‌بازی و تخم‌گذاری می‌کنند و جوان‌های پاقلاتی به جای آنکه مزاحم حریم خصوصی‌شان شوند، حواس‌شان به راننده‌های عبوری است که با سرعت کم و بدون آسیب به آشیانِ آنها گذر کنند.

3️⃣ چگونه چنین معجزه‌ای در پاقلات رقم خورده است؟ چگونه یک تکنسینِ وسایل الکتریکی به نام #علی_نصیری با یارانش در انجمن سبزگستران پاقلات توانسته‌اند مردم محلی را راضی کنند که جای کمنزیل نه در دیگ خورش و سیخ کباب که در آسمانِ آبی دیارشان است؟

4️⃣ وقتی علی نصیری و یارانش موجی بزرگ و امیدبخش در پاقلات و آبادبوم‌های اطرافش راه انداخته و به کمک مردم، یک منطقه چندهزارهکتاری #شکار_ممنوع را حراست می‌کنند، به نحوی که بر شمارِ کل و بزها، روباه‌ها، پلنگ‌ها، کفتارها، زنبورها، کهورها و کُنارها هم افزوده شده است؛ یعنی: ما می‌توانیم بدون چشمداشت از هیچ قهرمان نجات‌بخشی با اسب سفید؛ به سربازی مفید برای زمین بدل شده و از خجالتِ عنوان #اشرف_مخلوقات درآییم.

5️⃣ راستی! هیچ می‌دانید کمنزیلِ نر با نوای "چیکادا چیکادا " آواز عاشقانه‌اش را برای ماده‌ها شروع کرده و تدریجاً به شکلی زنگ‌دار "چاکیتا چاکیتا " را تکرار می‌کند و آنگاه ماده‌ها با صدای "سی سی سی یاکیلا یاکیلا یاکیلا " جواب داده و درنهایت، همراه نرها به صورت "سی کا کوسکاکاکو یا کاتیلا" و یا " کی کی جو " عاشقانه‌ترین قیامتِ زمین را می‌آفرینند؟ حالا شما به من پاسخ دهید: آیا اگر کودکان این سرزمین در مهدها و دبستان‌ها این مجال را می‌یافتند تا این زیبایی‌ها را لمس کرده و با زیستمندان ارزشمند سرزمین‌شان خاطره بسازند، باز هم کسی بود که حاضر باشد به این بزمِ عاشقانه شلیک کرده و خود را با افتخار شکارچی بنامد؟!

#بهانه_های_سرکردن_زمستان
#معجزه_پاقلات

https://instagram.com/p/B_iABZdlpJD/?igshid=3uk5rgsmwy1d

🔻رمزِ احیای دوباره زاگرس در حمایت از سرمایه‌های اجتماعی است!🔻

🇮🇷: @darvishnameh

✍در صفحه نخست روزنامه فرهیختگان امروز - ۲۴تیر ۱۳۹۹ - با مرور یک تجربه موفق در الگِن، آبادبومی کهن که دوباره معجزه مهاجرت معکوس را در قلب کهگیلویه تجربه می‌کند، کوشیدم تا عواقب فرصت‌سوزی در این حوزه را با گماردنِ آدم‌های اشتباهی در صندلی‌هایی که برای قواره‌ی آنها بسیار بزرگ است، هشدار دهم! زاگرس را آمیزه‌ای از فداکاری، درایت، علم‌محوری، امید و صبوری می‌سازد و سرمایه اجتماعی برآمده از این پنج محور را باید روی سر نهاد و بزرگش داشت.

#سعید_انصاریان
#معجزه_های_الگن
#روزنامه_فرهیختگان

https://farhikhtegandaily.com/newspaper/3984/1/&page=180343

🔻درس‌آموخته‌های مردم روستای الگن به مدیران کشور در حوزه منابع‌طبیعی و محیط‌زیست!🔻

🔸️جایگاه مردم در تاب‌آوری سرزمین!

🇮🇷: @darvishnameh

📒یادداشت محمد درویش در صفحه نخست روزنامه فرهیختگان؛ ۲۴ تیرماه ۱۳۹۹۹

✍بدیهی‌ترین اصل در پایداری نظام‌های سیاسی، کیفیت رابطه بین مردم، دولت و حکومت است. هرقدر که اضلاع این مثلث از هم‌نشینی لاجرم در کنار یکدیگر بیشتر لذت برده و بکوشند از بار همدیگر بکاهند، درمجموع بر کیفیت حکمروایی افزوده شده و از شمار و شدت بزهکاری‌ها، تخریب‌ها، کدورت‌ها و فرسودگی‌ها در همه‌ی حوزه‌های اقتصادی، امنیتی، سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و محیط‌زیستی کاسته می‌شود. در این میان، موضوع محیط‌زیست شاید یکی از عیان‌ترین شاخص‌های موید حفظ سرمایه اجتماعی و کیفیت اعتماد بین مردم و حاکمیت باشد. تقریباً هیچ طرح موفق محیط‌زیستی در هیچ کشوری در جهان به اجرا درنیامده، مگر آنکه مردم و جامعه محلی همراهِ آن طرح بوده باشند. از تاسیس سازمان متولی منابع طبیعی کشور حدود ۱۱۰سال می‌گذرد. شما خواننده عزیز روزنامه وزین فرهیختگان فکر می‌کنید این سازمان چندهکتار بلوط‌کاری موفق در زاگرس را در کارنامه خویش داشته است؟ واقعیت تاسف‌بار آن است که حتی نمی‌توانند نشانی دو هکتار جنگل‌کاری موفق و تاب‌آور در زاگرس را بدهند، در حالیکه هزاران هکتار نهالکاری و بذرکاری دستکم در طول نیم‌قرن اخیر انجام گرفته است! چرا؟ پاسخ ساده است؛ دولت بودجه اختصاص می‌دهد و سازمان جنگل‌ها می‌کارد و البته جامعه محلی و دامدار هم بلافاصله آنجا زراعت کرده و یا مورد تعلیف دام قرار می‌دهد! چرا که هرگز به صرافت توجیه جامعه محلی و جلب مشارکت ایشان پیش از شروع طرح برنیامدند. مقایسه کنید با کار ارزشمند یک جوان اهل روستای الگِن - سعید انصاریان - در سرشاخه‌های مارون - جنوب غربی استان کهگیلویه و بویراحمد - که توانسته بیش از هزار هکتار از زاگرس را دوباره در کمتر از دوسال تاب‌آور کند و هزاران جوانه بلوط در آن به آفتاب سلام کرده، از گزند آتش‌سوزی و چرای دام و کشاورزی در زیراشکوب جنگل درامان مانده و نه‌فقط شاهد بازگشت شکوهمند سنجاب‌ها به جنگل بودند که مهاجرت معکوس در روستای الگن هم به وقوع پیوسته و بسیاری از جوانان دوباره به روستای اجدادی خود برگشته‌اند. چگونه چنین موفقیتی رقم خورده و چه درسی برای مسوولین محیط‌زیست و منابع‌طبیعی کشور دارد؟ در واقع سعید انصاریان نخست با صبوری و درایت با اهل آبادی به گفتگوی صمیمانه و شفاف پرداخته و با ترسیم رویای الگن از آنها می‌خواهد تا در آفرینش این رویای سبز و پرشکوه سهم خویش را ایفا کنند. اهل آبادی به سعید اعتماد کرده، میثاق‌نامه‌ای را امضاء کرده و متعهد می‌شوند تا پنج‌سال دام خود را وارد قلمرو هزارهکتاری نکنند. در این مدت، گروهی داوطلبانه مانند محیط‌بان و جنگلبان افتخاری از بزرگترین منطقه حفاظت‌شده مردمی ایران در الگن نگهبانی می‌کنند تا از گزند هر خطر و تجاوز و متخلفی در امان بماند. آنها به این ترتیب می‌خواهند در طول بیست سال آینده، بیش از دومیلیون نهال بلوط، ارژن، زالزالک، بنه و دیگر گونه‌های بومی را بکارند، درکنارش بافت کهن منطقه را ترمیم و بازسازی کرده و کهن‌سازه‌های الگن را به ثبت ملی کنند و بدین‌ترتیب، هم طبیعت را تاب‌آور ساخته و هم با تبدیل الگن به یک الگوی موفق در حوزه میراث طبیعی، فرهنگی و تاریخی، پول پایدار و معیشت قابل اعتماد ایجاد کنند. این عملکرد را با سخنان فرمانده یگان حفاظت محیط‌زیست کشور، #سرهنگ_محبت‌خانی مقایسه کنید که در واکنش به شهادت چندنفر از فعالان محیط‌زیستی برای مهار آتش در زاگرس گفت: آنها احساسی عمل کردند، تقصیر خودشان است و با ما هماهنگ نکرده بودند! چنین سخنان تاسف‌باری معلوم است که سرمایه اجتماعی را می‌سوزاند و از میزان اعتماد بین دولت و مردم باز هم می‌کاهد. کاش این درس عبرتی باشد برای مسوولین کشور که یاد بگیرند با مردم خویش چگونه گفتگو کرده و عملاً آنها را در فرآیند قدرت و تصمیم‌گیری مشارکت دهند.

#سعید_انصاریان
#معجزه_های_الگن
#روزنامه_فرهیختگان

https://t.iss.one/darvishnameh/9236

🌳اهمیت جنبش الگن در چیست؟🌳

🇮🇷 @darvishnameh

✍ کافی است برای چند ساعت در زاگرس درنگ کنیم؛ فقط کافی است سراغی از بلوط‌ها، بنه‌ها و ارژن‌های جوان بگیریم؛ فقط کافی است حجمِ تاثربرانگیزِ کت‌زنی، سمغ‌گیری، گَلازنی، زراعت در زیراشکوب و گله‌های بزرگ بز را رهگیری کنیم؛ فقط کافی است کوره‌های زغال، جابجایی ترسناک خاک و عظمت قاچاق چوب را دریابیم ... تا به اهمیت، ارزش و اعتبار جنبشِ مردمانِ شریف الگن به رهبری سعید انصاریان بیشتر ایمان آوریم که چگونه پرچمدار امید، دلیل حال خوب ما و بهانه سرکردن زمستان شده‌اند ... چند روزی است که به همراه هانا کامکار عزیز، مهمان این مردمانِ دوست‌داشتنی، مهمان‌نواز و خونگرم هستیم و به مفهوم واقعی کلمه با مفهوم شعارِ پرشعورِ این مردم: "آهسته چون بلوط" مانوسیم ...

#معجزه_های_الگن
#بهانه_های_سرکردن_زمستان
#دلیل_حال_خوب_هم_باشیم
#سعید_انصاریان
#هانا_کامکار
#سد_خاکی_دیشموک
#آهسته_چون_بلوط
#درنگ_در_جزییات_حیات

https://www.instagram.com/tv/CNxbLluhCSv/?igshid=129yua5hi3b4

🌳رازِ پویایی و ژینایی الگن در چیست؟🌳

🇮🇷 @darvishnameh

1️⃣ تصویر نخست، زیباترین دروازه ورود به قلمرویی است که مردمان قدرشناس الگن در چهارم بهمن سال گذشته به نام #محمد_درویش ؛ جنگل خرد و امید نام نهادند و در سپیده‌دمِ بیست و نهمین روز از فروردین هزار و چهارصد، طلوع آفتاب را به اتفاق هانا، سعید و رحیم آنجا به تماشا نشستیم ... قصه‌ی بادامکی که دو سال پس از قرق منطقه، دوباره و با نشاطی باورنکردنی به آفتاب سلام می‌دهد و من هر سال با نمایشِ حالِ خوبِ این بادامک تا زمانی که زنده باشم، دلیلِ حالِ خوبِ همه‌ی ایرانیانی می‌شوم که زاگرس را دوست دارند.

2️⃣ ویدئوهای دوم تا پنجم شرح مشاهداتم از بزرگترین منطقه حفاظت‌شده مردمی در زاگرس است. تماشا کنید و نشرش دهید تا بذر سعید انصاریان‌ها شتابان‌تر تکثیر یابد.

3️⃣ ویدئوی ششم، رحیم زارع عزیز را نشان می‌دهد که از بوشهر آمده بود تا نهال بلوطش را زیارت کند؛ بلوطی که نامش را #لیان - نام کهن بوشهر - انتخاب کرده است.

4️⃣ عکس هفتم هم #لاوین است، بلوطِ زیباروی هانا کامکار عزیز ... آنها عاشقانه یکدیگر را دوست دارند و به هم انرژی می‌دهند ...

5️⃣ و راز پویایی و ژینایی الگن در همین خلاقیت، عشق، درایت و آهستگی سعید است که با آرامشی غبطه‌برانگیز از یکان‌یکان اخترک‌هایش در الگن عکس و فیلم گرفته - عکس نهم - و با قدکشیدن‌هاشان و درنگ‌کردن در جزییات حیات بال و پر می‌گیرد فارغ از نگرانی‌ها و هیاهوهای شهر ... بی‌دلیل نیست که اهالی منطقه او را #طبیعت‌دار خطاب می‌کنند و برایش حرمت قائل بوده و به او اعتماد دارند ...

#سعید_انصاریان
#آهسته_چون_بلوط
#معجزه_های_الگن
#درنگ_در_جزییات_حیات
#بهانه_های_سرکردن_زمستان
#منطقه_حفاظت_شده_الگن
#هانا_کامکار
#رحیم_زارع
#لیان
#لاوین
#جنگل_خرد_و_امید

https://www.instagram.com/p/CN0mPijBlqG/?igshid=1ba95vthvajcq

🟣 وجودمان را پربرکت کنیم چون لک‌لکِ خیرآباد! 🟣

🇮🇷 @darvishnameh

1️⃣ چند سالی هست که او را می‌پایم؛ درست‌تر آنکه از زمانی که برای نخستین‌بار به دهدشت رفتم و با سعید انصاریان آشنا شدم، یه جورایی با این لک لکِ پربرکت هم آشنا شدم ...

2️⃣ شما هم حتماً اگر از گچساران به سمت دهدشت و الگِن برانید، در محل تصفیه‌خانه آب خیرآباد متعلق به شرکت بهره‌برداری نفت و گاز گچساران، بر روی دکلی که در تصاویر می‌بینید، او را می‌توانید تماشا کنید ...

3️⃣ اگر ویدئو چهارم را دقت کنید، درمی‌یابید که در پناهِ لانه فراخ و ایمنی که برای خود و فرزندانش ساخته، صدها پرنده دیگر هم لانه گزیده، جفت‌گیری کرده و تخم نهاده و می‌نهند. اصلاً چه جایی از آنجا امن‌تر که پای هیچ گربه، شغال و روباهی هم به آن نمی‌رسد و دچار آتش‌سوزی هم نمی‌شود؟ هر سال هم با هر عضو جدید، این عمارتِ پرشکوهِ چندین واحدی، ستبرتر و بزرگ‌تر شده و همه در کنار هم، روادارانه روزگار می‌گذرانند.

4️⃣ در سفر اخیرم، خوشبختانه رحیم زارع عزیز هم از بوشهر آمده بود و با هلی‌شات پرنده‌اش - معروف به پرپروک! - این تصویر هوش‌ربا - تصویر شماره یک - از او و فرزندانش گرفت تا از منظری دیگر به آشیانش و جبروت استثنایی‌اش بنگریم.

5️⃣ لک‌لک‌ها تا چهل سال به راحتی عمر می‌کنند؛ از نظر شکل ظاهری اغلب بین جنس نر و ماده تفاوتی وجود ندارد، اما عمیقاً به جفت خود وفادارند و پیش آمده تا چهارده‌هزار کیلومتر را برای بیست و چهارسال پیموده تا آقا، مالنای خود را ببیند - عکس آخر - و با هم جیک جیک کنند. لک‌لک‌ها در بسیاری از مناطق ایران، به‌ویژه در اغلب مناطق زاگرس‌نشین خوشبختانه حرمت دارند و جامعه محلی آنها را نماد برکت سرزمین می‌دانند. آهسته چون بلوط که زندگی کنیم، بیشتر مجال می‌یابیم تا مناظر، موجودات و رفتارهایی را رصد کرده و درک کنیم که اغلب قربانی عجله در زندگی مدرن می‌شوند.

#لک_لک_خیرآباد
#دلیل_حال_خوب_هم_باشیم
#معجزه_های_الگن
#رحیم_زارع
#سعید_انصاریان
#هانا_کامکار

https://www.instagram.com/p/COGPPV7hJtD/?igshid=7gn0mmssclze