شبکه توزیع کتاب طلائیه

-آلنی! من از این که شما چه قدر عاشق مارال هستید باخبرم، و نمی خواهم جای او را در قلب شما بگیرم؛ امّا دلم می خواهد که در قلب شما، جایی داشته باشم. چه باید بکنم؟
-داری، کِبترِ زیبا! خاطرت جمع باشد. تو همان جایی را در قلب من داری که تک تکِ دخترهای صحرا دارند؛ چرا که هر دختر ترکمن، قسمتی از صحراست، و من عاشق این صحرا هستم.
-نه... این را نمی خواهم آلنی! جایی برای خودِ خودم می خواهم؛ جایی بزرگ تر از آن که به همه ی موجودات صحرا می دهی.
-بیشتر خواستن، اصلاً نخواستن است کبوترِ کوچک نازنین! برای تو، بهترین مردان صحرا صف کشیده اند. از میان آن ها کسی را انتخاب کن که مختصری انسان باشد، مختصری عاشق صحرا باشد، مختصری در اندیشه ی دردهای مردم باشد، و مختصری اهل جنگیدن با ثروتمندانی که ثروتشان را از راه های نادرست به دست آورده اند. آن وقت، یک آلنیِ بهتر از این آلنیِ پس مانده ی مارال در اختیار داری که تمامِ قلبش از آنِ تو خواهد بود، و هیچ گوشه یی از آن را هم به هیچ مارالی نبخشیده و نخواهد بخشید.
-دیگر نمی شود آلنی، نمی شود. می دانم که نمی شود. صحرا می توانست فقط یک گالان اوجا داشته باشد که به سولماز اوچی رسید، و یکی آلنی اوجا، که به مارالِ دُردی محمّد رسید. ما دیر رسیدیم آلنی!
-من اعتقادم جدّاً خلاف این است کِبتر! صحرا پُر از گالان است و آلنی. در صحرا فقط یک سولماز وجود داشت که از آدم کُش ولگرد بیکاره ی بدمنشی مثل گالان، گالان اوجای کدخدای ترانه سرای عاشق پیشه را ساخت، و یک مارال هم وجود داشت که از بچّه یی خیال باف و پرمدّعا، آلنی را. بیا تصمیم بگیر کِبتری باشی که بتوانی بزرگ تر از گالان ها و آلنی ها را بسازد... من تو را از حاشیه ی سرزمین پهناور و خالیِ مرگ، به این دنیای کوچک پر از بی عدالتی آوردم. حال اگر این سفر را دوست داری، به کاروان سالاری که تو را از آن خالی به این پُر آورده، هدیه یی بده که هر وقت به آن نگاه کند یا بیندیشد، قلبش مملو از شادی و عشق شود، و تو خوب می دانی که آلنی اوجا از یک ترکمن خوب، چه توقّعی دارد...

#نادر_ابراهیمی
#آتش_بدون_دود ، جلد دوم، کتاب پنجم، ص 281
#انتشارات_روزبهان

@booktalaeieh

118 viewsحالا بماند, 20:27