Forwarded from Historyja
Мірскае антысавецкае паўстанне
На пачатку красавіка, дакладней 1 – 4 красавіка 1919 года адбылося Мірскае антысавецкае паўстанне, якое было выклікана грабяжом з боку бальшавікоў, якія акупавалі гэтыя тэрыторыі і спробай мабілізацыі ў Рабоча-сялянскую Чырвоную армію. Раней, у сакавіку, мясцовыя забілі двух бальшавіцкіх камісараў, таму камуністы выслалі карны Слуцкі батальён, аднак той выступіў супраць саветаў. Затым на змаганне з бунтам камуністы выслалі Трэці менскі полк ГубЧК.
На пачатку красавіка, дакладней 1 – 4 красавіка 1919 года адбылося Мірскае антысавецкае паўстанне, якое было выклікана грабяжом з боку бальшавікоў, якія акупавалі гэтыя тэрыторыі і спробай мабілізацыі ў Рабоча-сялянскую Чырвоную армію. Раней, у сакавіку, мясцовыя забілі двух бальшавіцкіх камісараў, таму камуністы выслалі карны Слуцкі батальён, аднак той выступіў супраць саветаў. Затым на змаганне з бунтам камуністы выслалі Трэці менскі полк ГубЧК.
April 1
Чаму Масква засакрэціла архіў экспедыцыі Ластоўскага 1928 года?
Калінкавіцкі строй - адна з самых багата ўпрыгожаных і прыбраных народных вышытых кашуль Беларусі. Ён зачароўвае хараством сваіх кашуль, вытанчанасцю арнаментаў і дасканаласцю тэкстыльных тэхналогій. Але што робіць яго сапраўднай вяршыняй народнага строя? Як гэтая сістэма выглядала ў паўсядзённым жыцці? Чаму жанчыны адчувалі сябе ў ім прыгожымі і вартымі? І якія таямніцы раскрываюць фатаграфіі экспедыцыі Вацлава Ластоўскага 1928 года?
У праграме "Нітка зорка" Кацярына Ваданосава дэманструе ўнікальныя архіўныя кадры экспедыцыі 1928 года, распавядае гісторыю аднаго з самых знакавых беларускіх касцюмаў і парады тым, хто хоча аднавіць яго сёння. Глядзіце, натхняйцеся і пішыце ў каментарах, што вас больш за ўсё ўразіла!
Калінкавіцкі строй - адна з самых багата ўпрыгожаных і прыбраных народных вышытых кашуль Беларусі. Ён зачароўвае хараством сваіх кашуль, вытанчанасцю арнаментаў і дасканаласцю тэкстыльных тэхналогій. Але што робіць яго сапраўднай вяршыняй народнага строя? Як гэтая сістэма выглядала ў паўсядзённым жыцці? Чаму жанчыны адчувалі сябе ў ім прыгожымі і вартымі? І якія таямніцы раскрываюць фатаграфіі экспедыцыі Вацлава Ластоўскага 1928 года?
У праграме "Нітка зорка" Кацярына Ваданосава дэманструе ўнікальныя архіўныя кадры экспедыцыі 1928 года, распавядае гісторыю аднаго з самых знакавых беларускіх касцюмаў і парады тым, хто хоча аднавіць яго сёння. Глядзіце, натхняйцеся і пішыце ў каментарах, што вас больш за ўсё ўразіла!
YouTube
Чаму Масква засакрэціла вынікі экспедыцыі Ластоўскага 1928 года? / Майстэрня Кацярыны Ваданосавай
Калінкавіцкі строй – адзін з самых багата аздобленых і элегантных народных строяў Беларусі.
Ён зачароўвае пышнасцю кашуль, вытанчанасцю арнаментаў і дасканалымі тэкстыльнымі тэхнікамі. Але што робіць яго сапраўднай вяршыняй народнага касцюма?
Як выглядаў…
Ён зачароўвае пышнасцю кашуль, вытанчанасцю арнаментаў і дасканалымі тэкстыльнымі тэхнікамі. Але што робіць яго сапраўднай вяршыняй народнага касцюма?
Як выглядаў…
April 2
Forwarded from Еўрарадыё | Еврорадио
2 красавіка — так званы "дзень яднання народаў Беларусі і Расіі". Глядзіце, як падпісанне адной з дамоваў — пра "Супольнасць" дзвюх краінаў — у 1996-м сустракалі ў Мінску.
P.S. На першым здымку можна адшукаць будучага лаўрэата Нобелеўскай прэміі Алеся Бяляцкага. А ў вас атрымалася?
P.S. На першым здымку можна адшукаць будучага лаўрэата Нобелеўскай прэміі Алеся Бяляцкага. А ў вас атрымалася?
April 2
Forwarded from Historyja
2 красавіка 1997 года ў Маскве прэзідэнты РБ Лукашэнка і РФ Ельцын падпісалі Дагавор аб Саюзе Беларусі і Расіі. Варта нагадаць, калі б палітычныя неафіты зноў казалі, што "это только путин".
April 2
Музей Вольнай Беларусі набыў каштоўны гістарычны артэфакт
Музей Вольнай Беларусі папоўніў фонды ўстановы каштоўным гістарычным артэфактам. Гэта сакрэтны ліст Яна Антонія Гараіна - барацьбіта супраць расейскага паглынання Рэчы Паспалітай. "Такім чынам пашырылася калекцыя на гістарычныя артэфакты розных эпох, што сведчаць пра шматвяковае змаганне беларускага народа за свабоду і годнасць", - адзначылі ў Музеі.
Набыты сакрэтны ліст напісаны ў 1773 годзе ўдзельнікам Барскай канфедэрацыі, дзяржаўным дзеячом Вялікага княства Літоўскага Янам Антоніем Гараіным, што займаў на той момант пасаду берасцейскага ваяводы. Ліст быў напісаны ва ўмовах, калі тэрыторыя Рэчы Паспалітай была наводненая расейскімі і прускімі войскамі, а паміж рознымі палітычнымі групоўкамі ўнутры краіны ішла зацятая барацьба.
Па гэтай прычыне аўтар ліста прымяніў шэраг захадаў засцярогі, усведамляючы ўзровень кантролю за прыватнай карэспандэнцыяй у дзяржаве. Сваё імя на капэрце ён пазначыў як “J. Niaroh”, што адкрывала таямніцу аўтара паслання пры прачытанні яго ззаду наперад – “J. Horain”.
Адрасатам ліста, накіраванага ў Гданьск, пазначаны нехта „Grycen”, але пакуль першасны агляд крыніц не дазволіў атаясаміць гэтае імя з кімсьці з сучаснікаў берасцейскага ваяводы. Завяршаючы ліст, ваявода дэманстратыўна напісаў на капэрце прывітанне расейскаму амбасадару, “майму дарагому Штакельбергу” – верагодна, з іроніяй, ці каб абараніць ліст ад старонніх вачэй. Захаванню ананімнасці аўтара служыла яшчэ і адсутнасць адбітку на сургучы, якім запячатваўся ліст.
Ліст быў напісаны 17 ліпеня 1773 года, калі праходзіў Падзяляльны Сейм (1773 – 1775), ініцыяваны Расеяй, Прусіяй і Аўстрыяй дзеля ўзаконьвання Першага падзелу Рэчы Паспалітай. За тры месяцы да гэтага адбыўся знакаміты пратэст наваградскага шляхціча Тадэвуша Рэйтана (“Тапчыце мяне, не тапчыце дзяржаву!”), а за два гады перад гэтым сам берасцейскі ваявода Ян Антоній Гараін далучыўся да Барскай канфедэрацыі, накіраванай супраць расійскай агрэсіі і супраць караля Станіслава Аўгуста Панятоўскага.
У сваім лісце Ян Антоній Гараін кранае розныя палітычныя тэмы, сярод іншага – што яго самога падгаворваюць “падпісаць што-небудзь” (верагодна, размова пра ўзаконьванне Першага падзелу), але на гэта брэсцкі ваявода адзначае, што ён „rezolucji nie biorę i takowej perswazji nie akceptuję” – “рэзалюцыі не бяру і на падобныя ўгаворы не згаджаюся”. У лісце таксама ўзгадваецца пляменнік Яна Антонія Гараіна, Ян Непамуцэн, які пазней стане ўдзельнікам паўстання Тадэвуша Касцюшкі.
Ян Антоній Гараін (1686 – 1777) – дзяржаўны дзеяч і ўраднік Рэчы Паспалітай. Ён паходзіў са шляхецкага роду Гараінаў герба «Шранява». У маладосці падтрымліваў партыю Станіслава Ляшчынскага, ваяваў супраць караля Аўгуста II. У 1720 годзе прызначаны віленскім пісарам гродскім. У 1729 годзе ён быў адным з тых, хто сарваў пасяджэнне Варшаўскага сойма. У 1731 годзе стаў віленскім чашнікам, а ў 1748 годзе – віленскім падкаморым. У 1733 г. атрымаў магілёўскае і ялоўскае староствы. У 1764 годзе прызначаны кашталянам берасцейскім. У 1765 годзе ўзнагароджаны ордэнам Святога Станіслава. У 1768 годзе быў прызначаны берасцейскім ваяводай. Ён займаў гэтую пасаду да сваёй смерці ў 1777 годзе.
Набыццё гэтага неардынарнага артэфакта стала магчымым дзякуючы падтрымцы Музея Вольнай Беларусі з боку Амбасады Каралеўства Нідэрландаў у Варшаве.
Музей Вольнай Беларусі папоўніў фонды ўстановы каштоўным гістарычным артэфактам. Гэта сакрэтны ліст Яна Антонія Гараіна - барацьбіта супраць расейскага паглынання Рэчы Паспалітай. "Такім чынам пашырылася калекцыя на гістарычныя артэфакты розных эпох, што сведчаць пра шматвяковае змаганне беларускага народа за свабоду і годнасць", - адзначылі ў Музеі.
Набыты сакрэтны ліст напісаны ў 1773 годзе ўдзельнікам Барскай канфедэрацыі, дзяржаўным дзеячом Вялікага княства Літоўскага Янам Антоніем Гараіным, што займаў на той момант пасаду берасцейскага ваяводы. Ліст быў напісаны ва ўмовах, калі тэрыторыя Рэчы Паспалітай была наводненая расейскімі і прускімі войскамі, а паміж рознымі палітычнымі групоўкамі ўнутры краіны ішла зацятая барацьба.
Па гэтай прычыне аўтар ліста прымяніў шэраг захадаў засцярогі, усведамляючы ўзровень кантролю за прыватнай карэспандэнцыяй у дзяржаве. Сваё імя на капэрце ён пазначыў як “J. Niaroh”, што адкрывала таямніцу аўтара паслання пры прачытанні яго ззаду наперад – “J. Horain”.
Адрасатам ліста, накіраванага ў Гданьск, пазначаны нехта „Grycen”, але пакуль першасны агляд крыніц не дазволіў атаясаміць гэтае імя з кімсьці з сучаснікаў берасцейскага ваяводы. Завяршаючы ліст, ваявода дэманстратыўна напісаў на капэрце прывітанне расейскаму амбасадару, “майму дарагому Штакельбергу” – верагодна, з іроніяй, ці каб абараніць ліст ад старонніх вачэй. Захаванню ананімнасці аўтара служыла яшчэ і адсутнасць адбітку на сургучы, якім запячатваўся ліст.
Ліст быў напісаны 17 ліпеня 1773 года, калі праходзіў Падзяляльны Сейм (1773 – 1775), ініцыяваны Расеяй, Прусіяй і Аўстрыяй дзеля ўзаконьвання Першага падзелу Рэчы Паспалітай. За тры месяцы да гэтага адбыўся знакаміты пратэст наваградскага шляхціча Тадэвуша Рэйтана (“Тапчыце мяне, не тапчыце дзяржаву!”), а за два гады перад гэтым сам берасцейскі ваявода Ян Антоній Гараін далучыўся да Барскай канфедэрацыі, накіраванай супраць расійскай агрэсіі і супраць караля Станіслава Аўгуста Панятоўскага.
У сваім лісце Ян Антоній Гараін кранае розныя палітычныя тэмы, сярод іншага – што яго самога падгаворваюць “падпісаць што-небудзь” (верагодна, размова пра ўзаконьванне Першага падзелу), але на гэта брэсцкі ваявода адзначае, што ён „rezolucji nie biorę i takowej perswazji nie akceptuję” – “рэзалюцыі не бяру і на падобныя ўгаворы не згаджаюся”. У лісце таксама ўзгадваецца пляменнік Яна Антонія Гараіна, Ян Непамуцэн, які пазней стане ўдзельнікам паўстання Тадэвуша Касцюшкі.
Ян Антоній Гараін (1686 – 1777) – дзяржаўны дзеяч і ўраднік Рэчы Паспалітай. Ён паходзіў са шляхецкага роду Гараінаў герба «Шранява». У маладосці падтрымліваў партыю Станіслава Ляшчынскага, ваяваў супраць караля Аўгуста II. У 1720 годзе прызначаны віленскім пісарам гродскім. У 1729 годзе ён быў адным з тых, хто сарваў пасяджэнне Варшаўскага сойма. У 1731 годзе стаў віленскім чашнікам, а ў 1748 годзе – віленскім падкаморым. У 1733 г. атрымаў магілёўскае і ялоўскае староствы. У 1764 годзе прызначаны кашталянам берасцейскім. У 1765 годзе ўзнагароджаны ордэнам Святога Станіслава. У 1768 годзе быў прызначаны берасцейскім ваяводай. Ён займаў гэтую пасаду да сваёй смерці ў 1777 годзе.
Набыццё гэтага неардынарнага артэфакта стала магчымым дзякуючы падтрымцы Музея Вольнай Беларусі з боку Амбасады Каралеўства Нідэрландаў у Варшаве.
April 2
Forwarded from Беларускае Радыё Рацыя
📌 Важнай праблемай для Беларусі стаў адток выкладчыкаў ВНУ і настаўнікаў за мяжу. Абсалютная бальшыня вымушана была такім чынам ратавацца ад рэпрэсій.
🎤 Паразмаўлялі з выконваючым абавязкі прадстаўніка па нацыянальным адраджэнні АПК Паўлам Баркоўскім пра эміграцыю беларускіх гісторыкаў.
https://racyja.com/by/hramadstva/pavel-barkouski-dasledavanne-historyi-heta-minnae-pole-dlja-historykau-u-belarusi/
🎤 Паразмаўлялі з выконваючым абавязкі прадстаўніка па нацыянальным адраджэнні АПК Паўлам Баркоўскім пра эміграцыю беларускіх гісторыкаў.
https://racyja.com/by/hramadstva/pavel-barkouski-dasledavanne-historyi-heta-minnae-pole-dlja-historykau-u-belarusi/
April 3
Магілёў у часы акупацыі 1941-1944 гг.: цунамі, падпольшчыкі, канцлагер
З гэтай лекцыі вы даведаецеся пра самую буйную тэхнагенную катастрофу на тэрыторыі Беларусі, што адбылася 10 красавіка 1942 года ў Магілёве і атрымала назву "Магілёўскае цунамі". На падставе гэтай і іншых падзей, вы пабачыце панараму акупаванага Магілёва, паслухаеце пра асаблівасці магілёўскага падполля, якое змагалася і супраць Гітлера, і супраць Сталіна. Таскама ў межах мерапрыемства пройдзе прэзентацыя кнігі-фотаальбома "Магілёўскае цунамі" пад аўтарствам А. Бацюкова, што выйшла нядаўна ў выдавецтве "Янушкевіч".
Лектар: Аляксей Бацюкоў — гісторык і даследчык.
Дата: 5 красавіка
Час: 13:00 (мясцовы час)
Месца: Музей Вольнай Беларусі (ul. Foksal 11, Warszawa)
Запрашаем далучыцца да размовы!
З гэтай лекцыі вы даведаецеся пра самую буйную тэхнагенную катастрофу на тэрыторыі Беларусі, што адбылася 10 красавіка 1942 года ў Магілёве і атрымала назву "Магілёўскае цунамі". На падставе гэтай і іншых падзей, вы пабачыце панараму акупаванага Магілёва, паслухаеце пра асаблівасці магілёўскага падполля, якое змагалася і супраць Гітлера, і супраць Сталіна. Таскама ў межах мерапрыемства пройдзе прэзентацыя кнігі-фотаальбома "Магілёўскае цунамі" пад аўтарствам А. Бацюкова, што выйшла нядаўна ў выдавецтве "Янушкевіч".
Лектар: Аляксей Бацюкоў — гісторык і даследчык.
Дата: 5 красавіка
Час: 13:00 (мясцовы час)
Месца: Музей Вольнай Беларусі (ul. Foksal 11, Warszawa)
Запрашаем далучыцца да размовы!
April 3
Forwarded from Еўрарадыё | Еврорадио
Гэты дзень у гісторыі. 3 красавіка 1991 года рабочыя Мінскага электратэхнічнага завода спынілі працу і разам з рабочымі Завода аўтаматычных ліній і Завода шасцерняў выйшлі на вуліцу. Калоны прайшліся па цэнтры Мінска да Дома ўрада.
Тады ж на плошчы Незалежнасці адбыўся адзін з найбуйнейшых у гісторыі Беларусі выступаў рабочых у абарону свайго сацыяльна-эканамічнага становішча. Спярша патрабаванні былі выключна эканамічныя: падвышэнне зарплаты і зніжэнне цэн. Аднак неўзабаве дадаліся палітычныя.
Рабочыя забастоўкі: як у Беларусі рабочыя і прадпрымальнікі абаранялі свае правы
Тады ж на плошчы Незалежнасці адбыўся адзін з найбуйнейшых у гісторыі Беларусі выступаў рабочых у абарону свайго сацыяльна-эканамічнага становішча. Спярша патрабаванні былі выключна эканамічныя: падвышэнне зарплаты і зніжэнне цэн. Аднак неўзабаве дадаліся палітычныя.
Рабочыя забастоўкі: як у Беларусі рабочыя і прадпрымальнікі абаранялі свае правы
April 3
Чэрвенская разня.
Як двухтысячную калону вязняў забівалі падчас пешага маршу з Менска — трагедыя, якую спрабавалі схаваць у СССР
На чацвёрты дзень пасля пачатку нямецкага ўварвання ў СССР з Менска ў бок Магілёва выйшла калона з дзвюх тысяч чалавек. Гэта былі зняволеныя, у асноўным палітычныя. У калоне ішлі нават цяжарныя жанчыны. Частку знясіленых кругласутачным маршам людзей супрацоўнікі НКВД забілі яшчэ па дарозе, астатніх вырашылі расстраляць у Чэрвені. Але некаторыя здолелі збегчы, і дзякуючы ім мы ведаем пра гэтыя страшныя падзеі.
Сярод ахвяр многія былі з Літвы, у тым ліку высокапастаўленыя палітыкі, — гэта адзіны выпадак масавага забойства літоўскіх палітвязняў савецкімі сілавікамі на тэрыторыі нашай краіны.
"Люстэрка" расказвае пра трагедыю, якая ў Літве вядомая як «Чэрвенская разня» ці «Чэрвенская дарога смерці», а ў Беларусі доўгі час замоўчвалася — і сёння пра яе ведаюць далёка не ўсе.
На здымку: Паслы Польшчы і Літвы ў Беларусі на акцыі памяці, прысвечанай 80-годдзю трагедыі ў 2021 годзе
Як двухтысячную калону вязняў забівалі падчас пешага маршу з Менска — трагедыя, якую спрабавалі схаваць у СССР
На чацвёрты дзень пасля пачатку нямецкага ўварвання ў СССР з Менска ў бок Магілёва выйшла калона з дзвюх тысяч чалавек. Гэта былі зняволеныя, у асноўным палітычныя. У калоне ішлі нават цяжарныя жанчыны. Частку знясіленых кругласутачным маршам людзей супрацоўнікі НКВД забілі яшчэ па дарозе, астатніх вырашылі расстраляць у Чэрвені. Але некаторыя здолелі збегчы, і дзякуючы ім мы ведаем пра гэтыя страшныя падзеі.
Сярод ахвяр многія былі з Літвы, у тым ліку высокапастаўленыя палітыкі, — гэта адзіны выпадак масавага забойства літоўскіх палітвязняў савецкімі сілавікамі на тэрыторыі нашай краіны.
"Люстэрка" расказвае пра трагедыю, якая ў Літве вядомая як «Чэрвенская разня» ці «Чэрвенская дарога смерці», а ў Беларусі доўгі час замоўчвалася — і сёння пра яе ведаюць далёка не ўсе.
На здымку: Паслы Польшчы і Літвы ў Беларусі на акцыі памяці, прысвечанай 80-годдзю трагедыі ў 2021 годзе
April 4
Forwarded from De facto. Беларуская навука
Прымаюцца заяўкі на ўдзел у Летнім інстытуце ЕГУ (дэдлайн – 30 красавіка)
З 6 па 12 ліпеня ў ЕГУ пройдзе Летні інстытут з удзелам прафесараў Джэрэмі Адэльмана (Кембрыдж/Прынстан) і Ірыны Раманавай (ЕГУ) на тэму глабальнай і транснацыянальнай гісторыі ў эпоху адраджэння нацыяналізму. Інстытут разлічаны на студэнтаў прасунутага бакалаўрыяту, магістратуры і аспірантаў.
Нацыянальнаарыентаваная гістарыяграфія часта вядзе да выключэння краін Усходняй Еўропы з еўрапейскага кантэксту, аднясення іх да расійскай сферы дамінавання. Транснацыянальная парадыгма або падыходы дазваляюць размясціць рэгіянальную гісторыю ў больш шырокіх, глабальных умовах.
Да ўдзелу ў Летнім інстытуце будзе адабрана 15чалавек. Транспарт і выдаткі на пражыванне пакрываюцца. Заяўнікі павінны быць залічаны студэнтамі дзённай формы навучання на 2025-2026 навучальны год, студэнты бакалаўрыяту павінны паступаць на апошні год навучання. Заяўкі (больш падрабязна пра іх змест чытайце тут) можна дасылаць на адрас cbrs@ehu.lt да 30 красавіка.
З 6 па 12 ліпеня ў ЕГУ пройдзе Летні інстытут з удзелам прафесараў Джэрэмі Адэльмана (Кембрыдж/Прынстан) і Ірыны Раманавай (ЕГУ) на тэму глабальнай і транснацыянальнай гісторыі ў эпоху адраджэння нацыяналізму. Інстытут разлічаны на студэнтаў прасунутага бакалаўрыяту, магістратуры і аспірантаў.
Нацыянальнаарыентаваная гістарыяграфія часта вядзе да выключэння краін Усходняй Еўропы з еўрапейскага кантэксту, аднясення іх да расійскай сферы дамінавання. Транснацыянальная парадыгма або падыходы дазваляюць размясціць рэгіянальную гісторыю ў больш шырокіх, глабальных умовах.
Да ўдзелу ў Летнім інстытуце будзе адабрана 15чалавек. Транспарт і выдаткі на пражыванне пакрываюцца. Заяўнікі павінны быць залічаны студэнтамі дзённай формы навучання на 2025-2026 навучальны год, студэнты бакалаўрыяту павінны паступаць на апошні год навучання. Заяўкі (больш падрабязна пра іх змест чытайце тут) можна дасылаць на адрас cbrs@ehu.lt да 30 красавіка.
April 4
Польская праваслаўная царква кананізавала вайсковых капеланаў - катынскіх мучанікаў
Сёлета прыпадае 85-я гадавіна Катынскага злачынства. У катынскіх магілах ляжаць прадстаўнікі розных рэлігій і культур. Сярод іх знаходзяцца таксама асобы праваслаўнага веравызнання. Тым часам, гісторыя Праваслаўнай царквы ў Польшчы з'яўляецца неад'емнай часткай гісторыі беларусакага народу, прадстаўнікі якога ў міжваенны час складалі палову яе вернікаў.
У сувязі з гэтым заслугоўвае ўвагі факт, што 18 сакавіка Св. Сабор Япіскапаў Польскай Аўтакефальнай Праваслаўнай Царквы прыняў рашэнне аб кананізацыі Катынскіх Пакутнікаў. Да ліку святых залічаны тры вайсковыя капеланы, забітыя НКВД увесну 1940 году: а. падпалкоўнік Сымон Федаронька (галоўны вайсковы праваслаўнага капелан Войска Польскага), а. падпалкоўнік Віктар Раманоўскі (намеснік галоўнага вайсковага праваслаўнага капелана Войска Польскага) і а. маёр Уладзімір Ахаб. Першы быў расстраляны ў Катынскім лесе, а два астатнія - ў Медным.
Святары не паходзілі з Беларусі, але былі добра знаёмыя многім праваслаўным беларусам. У міжваенны перыяд яны апекаваліся тысячамі праваслаўных жаўнераў польскага войска, большасць якіх складалі менавіта беларусы. Акрамя вышэйзгаданых капеланаў святымі абвешчаны іншыя святары і свецкія вернікі праваслаўнага веравызнання, якія сталі ахвярамі Катынскага злачынства.
Сёлета прыпадае 85-я гадавіна Катынскага злачынства. У катынскіх магілах ляжаць прадстаўнікі розных рэлігій і культур. Сярод іх знаходзяцца таксама асобы праваслаўнага веравызнання. Тым часам, гісторыя Праваслаўнай царквы ў Польшчы з'яўляецца неад'емнай часткай гісторыі беларусакага народу, прадстаўнікі якога ў міжваенны час складалі палову яе вернікаў.
У сувязі з гэтым заслугоўвае ўвагі факт, што 18 сакавіка Св. Сабор Япіскапаў Польскай Аўтакефальнай Праваслаўнай Царквы прыняў рашэнне аб кананізацыі Катынскіх Пакутнікаў. Да ліку святых залічаны тры вайсковыя капеланы, забітыя НКВД увесну 1940 году: а. падпалкоўнік Сымон Федаронька (галоўны вайсковы праваслаўнага капелан Войска Польскага), а. падпалкоўнік Віктар Раманоўскі (намеснік галоўнага вайсковага праваслаўнага капелана Войска Польскага) і а. маёр Уладзімір Ахаб. Першы быў расстраляны ў Катынскім лесе, а два астатнія - ў Медным.
Святары не паходзілі з Беларусі, але былі добра знаёмыя многім праваслаўным беларусам. У міжваенны перыяд яны апекаваліся тысячамі праваслаўных жаўнераў польскага войска, большасць якіх складалі менавіта беларусы. Акрамя вышэйзгаданых капеланаў святымі абвешчаны іншыя святары і свецкія вернікі праваслаўнага веравызнання, якія сталі ахвярамі Катынскага злачынства.
April 5
Новы выпуск "Жыццё маліна" з Мікітай Мелказёравым. Гэтым разам у гасцях этнолаг, гісторык і культурны антраполаг Павел Церашковіч, дарэчы, сябра Беларускага Інстытыту публічнай гісторыі. Гэта размова пра беларускую ідэнтычнасьць, пра тое, што перашкодзіла беларусам пабудаваць сваю дзяржаву (спойлер: пратэстантызм), пра галоўных людзей у гісторыі краіны і пра тое, што рабіць беларусам унутры Беларусі тут і цяпер. Асобна - пра Вялікае Княства Літоўскае і яго прыналежнасць да Беларусі, чаму ідэя "трыадзінага народа" - міф, як Кацярына II стала ворагам краіны, а Качанава - правайдэрам "рускага свету". І абавязкова да прагляду - фрагмент пра важнасць беларускай мовы і чаму прыклады Аўстрыі, Швейцарыі і Ірландыі не падыходзяць Беларусі.
YouTube
ЦЕРАШКОВІЧ: ВКЛ – гэта Беларусь ці Літва? | Трыадзіны народ – гэта міф | Чаму ў Расіі не атрымаецца
Вітанкі, гэта Мелказёраў, і ў нас новая @malina_by. Мы прыехалі ў госці да этнолага, гісторыка і культурнага антраполага Паўла ЦЕРАШКОВІЧА. Гэта размова пра беларускую ідэнтычнасць, што перашкодзіла беларусам у будаванні дзяржавы (спойлер: пратэстантызм)…
April 5
Расейская гісторык Тамара Эйдэльман працягвае свой цыкл пра гісторыю Беларусі. У чарговым выпуску яна разважае пра шлях беларусаў да першай незалежнасці.
YouTube
Беларусь. Дорога к первой независимости
В марте 1918 года в Минске была провозглашена Белорусская народная республика. Хотя пару десятков лет до этого вряд ли кто-то мог представить, что у белорусов будет свое независимое государство. После стремительного взлёта во времена Великого княжества Литовского…
April 6
Насуперак вонкавым уяўленням, Беларусь - краіна з багатай і часта складанай гісторыяй. Беларусы вядуць свае карані з Полацкага княства і асабліва з Вялікага Княства Літоўскага. Дзякуючы гэтаму палякі і беларусы на працягу стагоддзяў мелі шмат агульнага. Аднак пасля распаду Рэчы Паспалітай гісторыя беларусаў — гэта гісторыя барацьбы за самабытнасць і незалежнасць перад абліччам расійскага імперыялізму. Польскі ютуб-канал Kurier historyczny прадстаўляе ўласны погляд на ключавыя моманты гісторыі Беларусі, разважае пра нашу культурную і палітычную спадчыну, а таксама пра тое, як мінулае паўплывала на сучаснае становішча краіны.
Ролік прадстаўлены на польскай мове.
Ролік прадстаўлены на польскай мове.
YouTube
CZY BIAŁORUŚ MA WŁASNĄ HISTORIĘ?
Wbrew pozorom, Białoruś to kraj o bogatej i często skomplikowanej historii. Białorusini swoich korzeni doszukują się w Księstwie Połockim oraz szczególnie w Wielkim Księstwie Litewskim. Przez to Polaków i Białorusinów łączyło przez wieki bardzo wiele. Jednak…
April 6
95 гадоў таму, у сакавіку 1930 года, саветы ажыццявілі першую высылку кулакоў з Беларусі ў аддаленыя куткі Расеі. Першую, але не апошнюю. Хаця, насамрэч, і раней яны высылалі так званыя варожыя элементы.
Аб тым, як адбываліся высылкі кулакоў ў 1930 годзе і пазней, ці былі высылкі раней, як складваўся лёс сасланых асабліва падчас Вялікага тэрору 1937-38 гадоў, распавядае даследчык сталінскіх рэпрэсій, нашчадак рэпрэсаваных Ігар Станкевіч
Аб тым, як адбываліся высылкі кулакоў ў 1930 годзе і пазней, ці былі высылкі раней, як складваўся лёс сасланых асабліва падчас Вялікага тэрору 1937-38 гадоў, распавядае даследчык сталінскіх рэпрэсій, нашчадак рэпрэсаваных Ігар Станкевіч
YouTube
Гісторыя кулацкіх высылак з БССР
95 гадоў таму, у сакавіку 1930 года, саветы ажыццявілі першую высылку кулакоў з Беларусі ў аддаленыя куткі Расеі. Першую, але не апошнюю. Хаця, насамрэч, і раней яны высылалі так званыя врожыя элементы.
Аб тым, як адбываліся высылкі кулакоў ў 1930 годзе…
Аб тым, як адбываліся высылкі кулакоў ў 1930 годзе…
April 7