🤝🇮🇷🌷سخنی از سرِ مهربانی و همدلی با مخاطبان محترم
✍ غلامرضا باطنی
توصیهای دوستانه و مشفقانه به تمام کسانی که خود را ایرانی میدانند یا عزت و سربلندیِ این کشور، آرزوی قلبیِ آنهاست.
بسیاری از بزرگواران یا خود مالک و ادمین کانالها یا گروههای خبری، علمی و خانوادگی هستند یا در چنین فضاهایی عضویت دارند.
لطفاً درک کنید و باور داشته باشید کشورمان ایران، درگیر جنگی است که خواه ناخواه دشمنانمان بر ما تحمیل کردهاند؛ نطفهٔ این جنگها مرتبط با این چند سال اخیر و حتّی دورهٔ انقلاب اسلامی نیست بلکه تقریباً از زمان جنگ اوّل جهانی تا همین امروز، هر دولت فرامنطقهای که زورش رسیده یا توانسته است، برای ضربهزدن و حتّی نابودیِ ما لحظهای درنگ نکرده است. از ایجاد قحطیهای عمدی، کودتاها، ترورها، تحقیرها، گسترش فروش و استعمال مواد مخدر، غارت منابع طبیعی و میراث فرهنگی، ایجاد آشوبهای اجتماعی، جنگ تحمیلی، انواع تحریمها و در نهایت بمباران و کشتن هزاران نفر از مردم و... و...
دشمن، در دشمنیِ خود صریح و بیپرواست و بدون کوچکترین لکنتی میگوید وجود کشوری به نام ایرانِ مستقل و قوی، برایش غیر قابل قبول است.
بدون کمترین پردهپوشی از لیبیسازی و تجزیه و تلاش برای آشوب و ایجاد جنگهای قومی و مذهبی در کشورمان سخن میگویند.
مشکلات و مسائلی که تقریباً در هر کشور جهان نیز انواع و اقسامِ آن وجود دارد و طبعاً در کشور پهناور و پرجمعیت ما نیز امکان بروز دارد، به نحوی اغراقآمیز، بزرگ میکنند و آنها را با هزار دهان، فریاد میزنند؛ در مقابل، وقتی به سخن گفتن از عظمت و شکوه و پیشرفتها و دستاوردهای ما میرسند یا لال میشوند یا با انواع تحقیر و توهین، تمام داشتههایمان را به سُخره میگیرند.
در دهههای اخیر و در سایهٔ غفلتها و بیخبریها و عافیتطلبیهای بسیار که متأسّفانه گریبانگیرِ اکثر ماست، با مهندسیِ شومی در شبکههای مختلف ماهوارهای و اینترنتی، شکافهای نسلی را تشدید نمودند؛ بنیان خانواده و روابط عفیفانه و محترمانهٔ زن و مرد را که جزیی از فرهنگ ملی و مذهبی ماست، سُست نمودند و بسیاری از مسائل مختلف را در ایران برجسته و مُد ساختند که آشکارا با سنّتها، باورها و فرهنگ و فطرتمان در تقابل یا تضاد است.
در چنین فضایی که دشمن، هر چه به ذهن و دستش رسیده از دشمنی علیه ما انجام داده، و برای شکستن و به زانو در آوردنِ عزت و عظمتِ ملّی ما بودجههای بسیار و هزینههای کلان صرف نموده است، کمترین حدّ از شرف و جوانمردی، این است که خودمان آب به آسیاب دشمن نریزیم و ناآگاهانه در مسیری که خواستِ آنهاست، حرکت نکنیم.
حسّ بیشتر دانی، به این معنا نیست که کاستیها و مشکلات و نابسامانیها را پیوسته فریاد بزنیم و هر کجا کوچکترین نقطهضعفی دیدیم با لایکهای چند ده هزاری، خود را همنوا نشان دهیم و یا در هر جملهای که ارتباطی با وطنمان دارد، چند نیش و کنایه نیز در کلاممان ضمیمه کنیم؛ بلکه رویکردِ درست، آن است که ببینیم برای رفع موانع و سختیها و ساختنِ فضایی بهتر برای همه، تا کنون چه کردیم و بعد از این چه میتوانیم بکنیم و شرافتمندانه آنچه از دستمان بر میآید انجام دهیم.
هنر این نیست که با تلخی و طعنه و توهین، یکدیگر را برانیم و برای نسل جوانی که در کنارِ ما و در زیر سایهٔ ما در حال رشد است، آیندهای تیره، غمبار و ناامیدانه ترسیم کنیم.
دوستان مهربانم، لحظهای به ارزشِ فرصتِ حیات بیاندیشیم، به یکدیگر محبت کنیم، یاریگر هم باشیم، کشورمان را دوست داشته باشیم، به تمامِ مردم ایران در هر کجای این سرزمین که هستند، احترام بگذاریم و خود را شریک غم و شادیهای هم بدانیم.
فراموش نکنیم در هنگام بروز سختیها، دستهایی که یاری میکنند، لبهایی که سخن همدلانه و محبتآمیز میگویند و چشمهایی که خاطرهٔ محبّت میسازند، بسیار بسیار ارزشآفرین هستند.
اگر اینچنین بودیم، در هر جایگاه و مرتبهای که باشیم، انسانی شریف هستیم و مایهٔ سربلندیِ وطن و مُنادیِ انسانیت؛ امّا اگر در مسیری غیر از این رفتیم، دور بادا از ما، هرچه باشیم هرگز شایستۀ احترام نخواهیم بود، نه برای نسلهای امروز و نه برای نسلهای فردا.
وفا و عهد نِکو باشد ار بیاموزی
وگرنه هر که تو بینی، ستمگری داند...
📚✒️ @bateni_iran_ma
✍ غلامرضا باطنی
توصیهای دوستانه و مشفقانه به تمام کسانی که خود را ایرانی میدانند یا عزت و سربلندیِ این کشور، آرزوی قلبیِ آنهاست.
بسیاری از بزرگواران یا خود مالک و ادمین کانالها یا گروههای خبری، علمی و خانوادگی هستند یا در چنین فضاهایی عضویت دارند.
لطفاً درک کنید و باور داشته باشید کشورمان ایران، درگیر جنگی است که خواه ناخواه دشمنانمان بر ما تحمیل کردهاند؛ نطفهٔ این جنگها مرتبط با این چند سال اخیر و حتّی دورهٔ انقلاب اسلامی نیست بلکه تقریباً از زمان جنگ اوّل جهانی تا همین امروز، هر دولت فرامنطقهای که زورش رسیده یا توانسته است، برای ضربهزدن و حتّی نابودیِ ما لحظهای درنگ نکرده است. از ایجاد قحطیهای عمدی، کودتاها، ترورها، تحقیرها، گسترش فروش و استعمال مواد مخدر، غارت منابع طبیعی و میراث فرهنگی، ایجاد آشوبهای اجتماعی، جنگ تحمیلی، انواع تحریمها و در نهایت بمباران و کشتن هزاران نفر از مردم و... و...
دشمن، در دشمنیِ خود صریح و بیپرواست و بدون کوچکترین لکنتی میگوید وجود کشوری به نام ایرانِ مستقل و قوی، برایش غیر قابل قبول است.
بدون کمترین پردهپوشی از لیبیسازی و تجزیه و تلاش برای آشوب و ایجاد جنگهای قومی و مذهبی در کشورمان سخن میگویند.
مشکلات و مسائلی که تقریباً در هر کشور جهان نیز انواع و اقسامِ آن وجود دارد و طبعاً در کشور پهناور و پرجمعیت ما نیز امکان بروز دارد، به نحوی اغراقآمیز، بزرگ میکنند و آنها را با هزار دهان، فریاد میزنند؛ در مقابل، وقتی به سخن گفتن از عظمت و شکوه و پیشرفتها و دستاوردهای ما میرسند یا لال میشوند یا با انواع تحقیر و توهین، تمام داشتههایمان را به سُخره میگیرند.
در دهههای اخیر و در سایهٔ غفلتها و بیخبریها و عافیتطلبیهای بسیار که متأسّفانه گریبانگیرِ اکثر ماست، با مهندسیِ شومی در شبکههای مختلف ماهوارهای و اینترنتی، شکافهای نسلی را تشدید نمودند؛ بنیان خانواده و روابط عفیفانه و محترمانهٔ زن و مرد را که جزیی از فرهنگ ملی و مذهبی ماست، سُست نمودند و بسیاری از مسائل مختلف را در ایران برجسته و مُد ساختند که آشکارا با سنّتها، باورها و فرهنگ و فطرتمان در تقابل یا تضاد است.
در چنین فضایی که دشمن، هر چه به ذهن و دستش رسیده از دشمنی علیه ما انجام داده، و برای شکستن و به زانو در آوردنِ عزت و عظمتِ ملّی ما بودجههای بسیار و هزینههای کلان صرف نموده است، کمترین حدّ از شرف و جوانمردی، این است که خودمان آب به آسیاب دشمن نریزیم و ناآگاهانه در مسیری که خواستِ آنهاست، حرکت نکنیم.
حسّ بیشتر دانی، به این معنا نیست که کاستیها و مشکلات و نابسامانیها را پیوسته فریاد بزنیم و هر کجا کوچکترین نقطهضعفی دیدیم با لایکهای چند ده هزاری، خود را همنوا نشان دهیم و یا در هر جملهای که ارتباطی با وطنمان دارد، چند نیش و کنایه نیز در کلاممان ضمیمه کنیم؛ بلکه رویکردِ درست، آن است که ببینیم برای رفع موانع و سختیها و ساختنِ فضایی بهتر برای همه، تا کنون چه کردیم و بعد از این چه میتوانیم بکنیم و شرافتمندانه آنچه از دستمان بر میآید انجام دهیم.
هنر این نیست که با تلخی و طعنه و توهین، یکدیگر را برانیم و برای نسل جوانی که در کنارِ ما و در زیر سایهٔ ما در حال رشد است، آیندهای تیره، غمبار و ناامیدانه ترسیم کنیم.
دوستان مهربانم، لحظهای به ارزشِ فرصتِ حیات بیاندیشیم، به یکدیگر محبت کنیم، یاریگر هم باشیم، کشورمان را دوست داشته باشیم، به تمامِ مردم ایران در هر کجای این سرزمین که هستند، احترام بگذاریم و خود را شریک غم و شادیهای هم بدانیم.
فراموش نکنیم در هنگام بروز سختیها، دستهایی که یاری میکنند، لبهایی که سخن همدلانه و محبتآمیز میگویند و چشمهایی که خاطرهٔ محبّت میسازند، بسیار بسیار ارزشآفرین هستند.
اگر اینچنین بودیم، در هر جایگاه و مرتبهای که باشیم، انسانی شریف هستیم و مایهٔ سربلندیِ وطن و مُنادیِ انسانیت؛ امّا اگر در مسیری غیر از این رفتیم، دور بادا از ما، هرچه باشیم هرگز شایستۀ احترام نخواهیم بود، نه برای نسلهای امروز و نه برای نسلهای فردا.
وفا و عهد نِکو باشد ار بیاموزی
وگرنه هر که تو بینی، ستمگری داند...
📚✒️ @bateni_iran_ma
❤3👏1
نتانیاهو قصد دارد برای خود، جای پای محکمی در تاریخ اسلام درست کند!
پیش از او، یزید و لشکر خونخوارش، خاندان مظلوم پیامبر را با "تشنگی" شهید کردند؛ اکنون نتانیاهو یک مرحله بالاتر رفته است. او و ارتش جنایتکارش، مردم مظلوم غزه را با "تشنگی" و "گرسنگی" شهید میکنند.
✍ غلامرضا باطنی
📚✒️ @bateni_iran_ma
😢2
آنچه اسرائیل در غزه انجام میدهد از این جهت با سکوت بسیاری از دولتهای غربی روبرو شده، زیرا خودشان در قرون ۱۸ و ۱۹ همین روشها را در مستعمرهها انجام میدادند. اسرائیل برای کسب نتایج بهتر! بر اساس تجربه، کارهای کثیف را به روش قدیمی انجام میدهد.
✍ غلامرضا باطنی
📷 شرح عکس: تصویر یک بَرده/ زندانیِ اهل کنگو با دست و پای بسته در تور در منطقهٔ "اوبانگی".
💡برای درکِ بهتر میزانِ رذالت استعمارگران در قرن ۱۹ میلادی، توجه کنید که این تصویر، یک عکس معمولی نیست بلکه یک کارت پستال است که نمونههای مختلفی از آن را جمهوری فرانسه در محدودهٔ ۱۸۹۹ تا ۱۹۰۴ میلادی منتشر میکرد، و استعمارگران با افتخار آن را برای هم پست میکردند.
📚✒️ @bateni_iran_ma
😢2
تمام حاکمان عرب اعمّ از: عربستان سعودی، اردن، مصر، الجزایر، تونس، کویت، عمان، امارات، قطر، بحرین و مراکش، تا فرصت دارید هیولای اسرائیل را متوقف کنید.
در غیر اینصورت، آنچه این باند جنایتکار با غزه، لبنان، یمن، سوریه، لیبی، سودان و... انجام دادند، بزودی با شما نیز انجام خواهند داد.
این نکته را بفهمید.
✍ غلامرضا باطنی
📚✒️ @bateni_iran_ma
👌3
🤝💞🇮🇷 بکوشیم در جامعه، راهبردِ "امید" و "اعتماد" را تقویت کنیم.
✍ غلامرضا باطنی
در یک تقسیمبندیِ کلّی، هر خانوادهای ناگزیر یکی از دو نوع "سرپرست" را دارد: (۱) سرپرست با راهبُردِ "خرید" (۲) سرپرست با راهبردِ "امید".
یک پدر دلسوز و سرپرست موفق، الزاماً کسی نیست که فقط با اتّکا به پول و داشتههای مالی، بکوشد تمام نیازهای مختلف اعضای خانواده را اطفاء کند و همه چیز را به مدد راهبردِ "خرید" سر و سامان دهد.
راهبردِ خرید، شاید در بسیاری از موارد، جوابگو باشد اما به مرور، فضا را به نوعی شرایط مکانیکی و ابزاری سوق میدهد و روابط انسانی را با تمام پیچیدگیهایش به سمت نوعی بِده/بِستان و تعاملِ بیروح مبدّل میسازد؛ آدمها در چنان شرایطی، رفتهرفته احساس میکنند در کنار هم هستند، امّا "با هم و برای هم" نیستند.
از سوی دیگر، هنرِ "سرپرستی"، زنده نگهداشتنِ روحیهٔ امید و ایجاد حسِ خوشبینی به آینده و گذر از موانع و مشکلات، با همکاری و تعاملِ همگانیست.
سرپرستی که راهبردِ "امید" را در پیش میگیرد، واقف است لزوماً بسیاری از ابزارهای تعاملات مالی را در اختیار ندارد و ناگزیر است برای پرکردن این خلاء، از سایر جوانبِ روابط انسانی بهره بگیرد، بیشتر وقت بگذارد، بیشتر صحبت کند، بیشتر بشنود و در نهایت، ظرفیتِ تعاملیِ بیشتری از خود نشان دهد.
شاید بسیاری افراد، قدر و اهمیتِ چنین سرپرستی را بهدرستی نشناسند، راهبُردها و رویکردهای او را جدّی نگیرند و در بسیاری اوقات، او را بهخاطر ناتوانی در راهبردِ مُدِ روزِ "خرید"، مورد مؤاخذه قرار دهند امّا یک نکته را نباید از نظر دور داشت و آن هم این است که به سرپرستی با راهبردِ امید، بیشتر میتوان اعتماد کرد و تکیه نمود.
سرپرستی که در مجموعهٔ خانوادهاش، سختیها را بیش از حد بزرگ جلوه دهد و خود را ناتوان از حلّ مشکلات نشان دهد و دورنمای امیدبخشی از آینده را ترسیم نکند، قابل اعتماد و تکیه نخواهد بود.
در فرهنگ ایرانی، در طول تاریخ، رابطهٔ جامعه را میتوان با روابط درون خانواده، مشابه دانست.
در تاریخ این سرزمین، افراد بسیاری حکومت کردهاند که تقریباً فقط راهبردِ خرید و خرج کردن از کیسه و سرمایه را کارآمد میدانستند. آنها چیزی جُز تنبارگی، خودخواهی و خودکامگی، ترس در برابر مشکلات، وادادگی در برابر بیگانگان و در نهایت، فرار در موقعیتهای سرنوشتساز، چیزی بروز ندادهاند.
در مقابل، تعداد انگشتشماری نیز در تاریخِ چندهزار سالهٔ این سرزمین هستند که کوشیدهاند برای ایرانیان، راهبردِ امید را در پیش گیرند، به مردم این حسّ را منتقل کنند که با وجود تمام کاستیها و مشکلات، میتوانند نقطه اتّکای مستحکمی باشند، در برابر تندبادها خود را نمیبازند و این کشور را در اوجِ بحرانها، از گردنههای سخت عبور میدهند.
توصیهای مشفقانه به مسئولانی دارم که اکنون بر سر کارند و نیز به افرادی که پس از این، در سالهای دیگر بر سر کار خواهند آمد: بکوشید راهبردِ "خرید" را در این کشور نهادینه نکنید و هوشمندانه آن رویّهٔ نادرست را از فضای جامعهٔ ایران بزدایید. اگرچه از حدود دههٔ ۳۰ شمسی، راهبردِ خرید، تا مغزِ استخوان در بطن جامعه، همهگیر شده و امروزه مشکلات و تبعاتِ زیانبارِ آن راهبرد را بهروشنی میبینیم امّا باید دوچندان تلاش کنید به جایش، راهبردِ "امید" را زنده نگهدارید. پیوسته از بودن بر "لبه پرتگاه" و "ارث بردن مشکلات قبلیها" و... و... سخن نگویید.
باور داشته باشید ترسیم فضای تیره و تار از امروز و آینده و برجستهساختنِ مشکلات، همدلیِ همگانی را بر نمیانگیزد بلکه ممکن است به ناامیدی و عدمِ همراهی بیانجامد.
کسانی که خود را در جریانات حزبی و سیاسی، به سمت و سوهای خاص منتسب میکنند، این نکته را در نظر بگیرند کشور ما، از این قبیل منازعات، آسیبهای بسیار دیده است. بهجای جناحسازیهای کاذب که بیشتر، فضایی برای سخنگفتنهای طولانی امّا بیحاصل است، بکوشیم خود را وقفِ این صفات کنیم: اخلاق، ایراندوستی، اعتقادِ خالصانه به دیانت، پاکدستی و حلالخوری، استقلالطلبی، عدم وادادگی به بیگانه، اعتماد و احترامِ خالصانه به مردم، تقویت کشور در تمام زمینهها، و روحیهٔ مشورت و همکاری.
جامعهٔ ایرانی و بهویژه نسل جوان، نیازمند آن است که پیامِ امید و اعتماد و اطمینان را صادقانه و خالصانه بشنود و باور داشته باشد عزّت، سربلندی و عظمتِ ایران، جز به تلاشهای تکتک افراد جامعه، محقَّق نخواهد شد.
نیست از ما راه چندان تا جهانِ اتّحاد
شُست چون گَردِ رَه از خود سیل، دریا میشود
📚✒️ @bateni_iran_ma
✍ غلامرضا باطنی
در یک تقسیمبندیِ کلّی، هر خانوادهای ناگزیر یکی از دو نوع "سرپرست" را دارد: (۱) سرپرست با راهبُردِ "خرید" (۲) سرپرست با راهبردِ "امید".
یک پدر دلسوز و سرپرست موفق، الزاماً کسی نیست که فقط با اتّکا به پول و داشتههای مالی، بکوشد تمام نیازهای مختلف اعضای خانواده را اطفاء کند و همه چیز را به مدد راهبردِ "خرید" سر و سامان دهد.
راهبردِ خرید، شاید در بسیاری از موارد، جوابگو باشد اما به مرور، فضا را به نوعی شرایط مکانیکی و ابزاری سوق میدهد و روابط انسانی را با تمام پیچیدگیهایش به سمت نوعی بِده/بِستان و تعاملِ بیروح مبدّل میسازد؛ آدمها در چنان شرایطی، رفتهرفته احساس میکنند در کنار هم هستند، امّا "با هم و برای هم" نیستند.
از سوی دیگر، هنرِ "سرپرستی"، زنده نگهداشتنِ روحیهٔ امید و ایجاد حسِ خوشبینی به آینده و گذر از موانع و مشکلات، با همکاری و تعاملِ همگانیست.
سرپرستی که راهبردِ "امید" را در پیش میگیرد، واقف است لزوماً بسیاری از ابزارهای تعاملات مالی را در اختیار ندارد و ناگزیر است برای پرکردن این خلاء، از سایر جوانبِ روابط انسانی بهره بگیرد، بیشتر وقت بگذارد، بیشتر صحبت کند، بیشتر بشنود و در نهایت، ظرفیتِ تعاملیِ بیشتری از خود نشان دهد.
شاید بسیاری افراد، قدر و اهمیتِ چنین سرپرستی را بهدرستی نشناسند، راهبُردها و رویکردهای او را جدّی نگیرند و در بسیاری اوقات، او را بهخاطر ناتوانی در راهبردِ مُدِ روزِ "خرید"، مورد مؤاخذه قرار دهند امّا یک نکته را نباید از نظر دور داشت و آن هم این است که به سرپرستی با راهبردِ امید، بیشتر میتوان اعتماد کرد و تکیه نمود.
سرپرستی که در مجموعهٔ خانوادهاش، سختیها را بیش از حد بزرگ جلوه دهد و خود را ناتوان از حلّ مشکلات نشان دهد و دورنمای امیدبخشی از آینده را ترسیم نکند، قابل اعتماد و تکیه نخواهد بود.
در فرهنگ ایرانی، در طول تاریخ، رابطهٔ جامعه را میتوان با روابط درون خانواده، مشابه دانست.
در تاریخ این سرزمین، افراد بسیاری حکومت کردهاند که تقریباً فقط راهبردِ خرید و خرج کردن از کیسه و سرمایه را کارآمد میدانستند. آنها چیزی جُز تنبارگی، خودخواهی و خودکامگی، ترس در برابر مشکلات، وادادگی در برابر بیگانگان و در نهایت، فرار در موقعیتهای سرنوشتساز، چیزی بروز ندادهاند.
در مقابل، تعداد انگشتشماری نیز در تاریخِ چندهزار سالهٔ این سرزمین هستند که کوشیدهاند برای ایرانیان، راهبردِ امید را در پیش گیرند، به مردم این حسّ را منتقل کنند که با وجود تمام کاستیها و مشکلات، میتوانند نقطه اتّکای مستحکمی باشند، در برابر تندبادها خود را نمیبازند و این کشور را در اوجِ بحرانها، از گردنههای سخت عبور میدهند.
توصیهای مشفقانه به مسئولانی دارم که اکنون بر سر کارند و نیز به افرادی که پس از این، در سالهای دیگر بر سر کار خواهند آمد: بکوشید راهبردِ "خرید" را در این کشور نهادینه نکنید و هوشمندانه آن رویّهٔ نادرست را از فضای جامعهٔ ایران بزدایید. اگرچه از حدود دههٔ ۳۰ شمسی، راهبردِ خرید، تا مغزِ استخوان در بطن جامعه، همهگیر شده و امروزه مشکلات و تبعاتِ زیانبارِ آن راهبرد را بهروشنی میبینیم امّا باید دوچندان تلاش کنید به جایش، راهبردِ "امید" را زنده نگهدارید. پیوسته از بودن بر "لبه پرتگاه" و "ارث بردن مشکلات قبلیها" و... و... سخن نگویید.
باور داشته باشید ترسیم فضای تیره و تار از امروز و آینده و برجستهساختنِ مشکلات، همدلیِ همگانی را بر نمیانگیزد بلکه ممکن است به ناامیدی و عدمِ همراهی بیانجامد.
کسانی که خود را در جریانات حزبی و سیاسی، به سمت و سوهای خاص منتسب میکنند، این نکته را در نظر بگیرند کشور ما، از این قبیل منازعات، آسیبهای بسیار دیده است. بهجای جناحسازیهای کاذب که بیشتر، فضایی برای سخنگفتنهای طولانی امّا بیحاصل است، بکوشیم خود را وقفِ این صفات کنیم: اخلاق، ایراندوستی، اعتقادِ خالصانه به دیانت، پاکدستی و حلالخوری، استقلالطلبی، عدم وادادگی به بیگانه، اعتماد و احترامِ خالصانه به مردم، تقویت کشور در تمام زمینهها، و روحیهٔ مشورت و همکاری.
جامعهٔ ایرانی و بهویژه نسل جوان، نیازمند آن است که پیامِ امید و اعتماد و اطمینان را صادقانه و خالصانه بشنود و باور داشته باشد عزّت، سربلندی و عظمتِ ایران، جز به تلاشهای تکتک افراد جامعه، محقَّق نخواهد شد.
نیست از ما راه چندان تا جهانِ اتّحاد
شُست چون گَردِ رَه از خود سیل، دریا میشود
📚✒️ @bateni_iran_ma
❤3👌1
ای کاش دولت مصر به همان میزان که به معاهدهٔ "کمپ دیوید" پایبند است، به قانون انسانیّت و آموزههای محمد رسول الله (ص) نیز پایبند میبود تا اینطور در کنار مرزهایش، هزاران مسلمانِ مظلوم به دست صهیونیستها کشته نمیشدند.
✍ غلامرضا باطنی
📚✒️ @bateni_iran_ma
😢1
آمریکا برای حمایت از اسرائیل، حاضر شده حتّی از یونسکو نیز خارج شود.
باور کنید روح اپستین نیز راضی نیست ترامپ تا این حد برای اسرائیل فداکاری کند!!!!!
اینقدر به اسرائیل حقالسکوت ندهید.
✍ غلامرضا باطنی
📚✒️ @bateni_iran_ma
👌1
تک درخت
آمریکا برای حمایت از اسرائیل، حاضر شده حتّی از یونسکو نیز خارج شود. باور کنید روح اپستین نیز راضی نیست ترامپ تا این حد برای اسرائیل فداکاری کند!!!!! اینقدر به اسرائیل حقالسکوت ندهید. ✍ غلامرضا باطنی 📚✒️ @bateni_iran_ma
توضیح:
📚✒️ @bateni_iran_ma
"جِفری ادوارد اپستین" میلیاردر آمریکایی، عمارت مجلّلی را در جزیرهٔ خصوصیش "سنت جیمز" در مجمعالجزایر ویرجین ساخته بود و در آنجا طی سالیان متمادی، از دهها دختر و پسر خردسال برای بهرهگیری جنسیِ بسیاری از چهرههای مشهور جهان استفاده میکرد. پس از برملا شدنِ ابعاد هولناک مجرمیت جنسی اپستین، وی بازداشت شد و در سال ۲۰۱۹ به طرز مشکوکی در سلولی فوقامنیتی خودکشی کرد!! فهرست مشتریان اپستین از پیچیدهترین پروندههای محرمانهٔ حال حاضر است که شامل بسیاری از سیاستمداران، بازیگران و چهرههای مشهور جهان میشود. گفته میشود اپستین با همکاری اسرائیل، برای باجگیری از سیاستمداران و چهرههای مشهور جهان، اسناد و فیلمهای بسیار تهیه کرده است.
ترامپ جزء اشخاصی است که ارتباط وی و اپستین، و حضور برخی دختران خردسال در کازینوهای متعلق به ترامپ، باعث بروز شائبههای بسیار شده است. برخی نوع رابطهٔ سرسپردهٔ ترامپ را با نتانیاهو، ناشی از اسناد متعددی میدانند که میتواند پای ترامپ را به بسیاری از پروندههای جنسی و مالی باز کند.
📚✒️ @bateni_iran_ma
🤯2
تا که تزویر وُ جهالت، همنوا با مردمند
پای منبرها به خاک اُفتند
بارها... مختارها...
✍ غلامرضا باطنی
📚✒️ @bateni_iran_ma
پای منبرها به خاک اُفتند
بارها... مختارها...
✍ غلامرضا باطنی
📚✒️ @bateni_iran_ma
Forwarded from تک درخت (Gh. R. Bateni)
🇮🇷🌷🕊️ شعری خطاب به هر بیگانهپرستی که در پیِ نابودیِ ایران است...
✍️ سُرودهٔ غلامرضا باطنی
ما را فروختی وُ چه ارزان فروختی
گویی سراب را به بیابان فروختی
ارثت نبود خانهٔ ما، لیک با دروغ
این خانه را تمام به دزدان فروختی
آن چیزها که سخت گرفتیم روز و شب
در مستیِ شراب، چه آسان فروختی
دیگر چه سود ز سوگندهای سخت
وقتی قَسَم شکستی وُ پیمان فروختی
این روزها که بَزمِ شیاطینِ عالَمست
در ناکجا نشستی وُ ایران فروختی...
📚✒️ @bateni_iran_ma
✍️ سُرودهٔ غلامرضا باطنی
ما را فروختی وُ چه ارزان فروختی
گویی سراب را به بیابان فروختی
ارثت نبود خانهٔ ما، لیک با دروغ
این خانه را تمام به دزدان فروختی
آن چیزها که سخت گرفتیم روز و شب
در مستیِ شراب، چه آسان فروختی
دیگر چه سود ز سوگندهای سخت
وقتی قَسَم شکستی وُ پیمان فروختی
این روزها که بَزمِ شیاطینِ عالَمست
در ناکجا نشستی وُ ایران فروختی...
📚✒️ @bateni_iran_ma
👌1