🛑رژیم اشغالگر، قطب کشاورزی جهان
ایران برای فرار از یک فاجعه نیازمند نیروگاه آب‌شیرین‌کن هسته‌ای است

📝نوشته دکتر زین‌العابدین اسماعیلی زاده

🔶قسمت اول

🔰واقعیت این است که اولین و مهمترین بحرانی که در ده سال آینده #ایران با آن روبرو خواهد شد، که البته در بیشتر مناطق کشور همین حالا هم این بحران به وضوح زنگ خطر را به صدا درآورده و مردم با گوشت و پوست خود آن را حس می‌کنند، #بحران_کمبود_آب و خشک‌سالی است. اما شاید این سوال پیش بیاید که بحران آب چه ربطی به تاخیر در فعالیت‌های #هسته‌ای صنعتی دارد؟ و چرا غرب به دنبال خاموش کردن موتور صنعت هسته‌ای ماست؟

🔰به عنوان شخصی که در چندین دانشگاه بزرگ آمریکا و اروپا فعالیت داشته و امروز هم در یکی از مراکز بزرگ علمی اروپا مشغول به تحقیق و تدریس هستم، تصمیم گرفتم که در این یادداشت، از آرزوهای غرب که مایلم آن را "نهال خشک‌سالی" بنامم، سخن گفته و جهت تنویر افکار عمومی، پرده از این واقعیت بردارم که چرا غرب با یک #عملیات_تأخیری به دنبال آن است تا فعالیت‌های صنعتی هسته‌ای را محدود کنیم، و اینکه این امر چگونه می‌تواند کشور را تا عمق خشک‌سالی پیش ببرد؟

در این یادداشت سعی می‌شود که موضوع به زبان ساده و به دور از پیچیدگی‌های مرسوم علمی و دیپلماتیک تشریح گردد.

🔰در طول دو سال گذشته، پس از توافق #ژنو ، من به طور پیوسته در حالی که در بین مراکز مختلف علمی اروپایی و آمریکایی در رفت و آمد بودم و اوقات فراغت را در خیابان‌های دو سه کشور قدم زده و به دنبال جواب سوال‌های فوق می­‌گشتم، سرانجام سرنخی که من را به پاسخ این جواب‌ها هدایت کرد، در یک #میوه_فروشی پیدا کردم!

🔰با گشت و گذار کوتاهی در فروشگاه‌های مواد غذایی اروپا، به دفعات زیاد می‌توان محصولاتی را دید که روی بسته‌بندی آنها، کشور تولید کننده را #اسرائیل درج کرده است. اما سوالی که من را به جواب‌های دیگر هدایت کرد این بود که چطور ممکن است که در محدوده جغرافیایی‌ای که در عرف کشورهای غربی به عنوان اسرائیل شناخته می­‌شود و از لحاظ مساحت، حدود بیست هزار کیلومتر مربع یعنی تقریبا به اندازه استان زنجان در ایران می­‌باشد، حدود ده میلیون نفر (همراه با فلسطینیان کرانه باختری رود اردن) زندگی می‌­کنند در حالی که هم برای مصرف خوراک این مردم، محصولات کشاورزی تولید می­‌کنند و فراتر از آن، مازاد آن را به کشورهای دیگر می‌فروشند و درآمد کسب می‌کنند؟

🔰باید توجه داشت که بیش از شصت درصد از مساحت سرزمین‌های اشغالی بیابانی و نیمه بیابانی است و اولین چیزی که به ذهن خطور می‌کند این است که با وجود اینکه حتی یک رودخانه بزرگ هم در این کشور وجود ندارد، پس مشکل آب شرب و کشاورزی در رژیم صهیونیستی را چگونه حل کرده‌اند؟ چطور با وجود این همه بیابان و خشک‌سالی مفرط در خاورمیانه، محصولاتی با این کیفیت که همگی محصولاتی هستند که به آب فراوان نیاز دارند، تولید کرده و به سایر نقاط دنیا صادر می‌کنند؟

🔰مسئله زمانی جالب‌تر و گیج‌کننده می­‌شود که توجه کنیم این رژیم تا #پنجاه_سال پیش برای تضمین تامین آب شرب خودش، سرزمین‌های جنوب لبنان و بلندی‌های جولان سوریه را اشغال کرد تا به سرشاخه‌های دو رودخانه فصلی تسلط کامل داشته باشد! اما امروزه با کمال تعجب شاهد آن هستیم که آنها در صحرای بی‌آب و علف نقب در قلب سرزمین‌های اشغالی، در بر بیابان، واحدهای پرورش ماهی احداث کرده‌­اند و طبق آمار شرکت‌های فعال در این زمینه، سود بسیاری هم از فروش محصولات شیلات خود برای مصرف داخلی، و صادرات #مازاد آن به سایر کشورهای دنیا کسب می‌کنند!

🔰با اندکی جستجو در منابع مختلف، متوجه شدم که اسرائیل یکی از بزرگترین نیروگاه‌های هسته‌ای آب شیرین‌کن دنیا را در کنار دریای #مدیترانه در منطقه­ #سورک (Sorek) احداث کرده است که ظرفیت شیرین‌سازی 624 هزار متر مکعب آب در روز را دارد (هر متر مکعب هزار لیتر آب است) که معادل با حدود 230 میلیون مترمکعب در سال می‌­باشد (طرح اولیه برای 150 میلیون متر مکعب آب برنامه‌ریزی شده بود که در طرح نهایی به 230 میلیون متر مکعب ارتقا پیدا کرد).

🔰تاسیسات آب‌شیرین‌کن سورِک در 15 کیلومتری جنوب #تل‌آویو در اکتبر سال 2013 عملیاتی شد و روزانه توانایی املاح‌زدایی 624 هزار متر معکب آب دریا را داراست که بزرگترین نیروگاه املاح‌زدایی در کل دنیا محسوب می‌شود. ساخت این نیروگاه از ژانویه 2011 آغاز و با هزینه 400 میلیون دلار معادل 1200 میلیارد تومان به اتمام رسید.

🔰برای درک بیشتر موضوع ابتدا باید بفهمیم که 230 میلیون متر مکعب آب در سال یعنی چقدر؟

yon.ir/8hsHZ
❌پایان قسمت اول

🆔 @basijut_ir‍
🆔 @basijutcan_ir