✳️ تجربه اجرای سیاست‌های صندوق بین‌المللی پول در شیلی


🔹دولت اتحاد مردمی آلنده در سال ۱۹۷۰ در #شیلی حائز اکثریت آرا شد. هدف آلنده این بود که بخش هایی از اقتصاد را که تحت اداره شرکتهای بزرگ داخلی یا خارجی است، تحت تملک دولت درآورد و به اصطلاح ملی کند. این سیاست بر خلاف رویه #نئولیبرالیسم و تعدیل ساختاری بود. بنابراین کانون های فکری نزدیک به نئولیبرالیسم از جمله اساتید اقتصاد دانشگاه شیکاگو آمریکا مخالف این سیاست بودند.

🔸دولت آلنده در سال ۱۹۷۳ با کودتای پینوشه سقوط کرد و پینوشه قدرت را در شیلی بدست گرفت. پس از آن، پینوشه نسبت به اجرای سیاست‌های #بازار_آزاد و تعدیل ساختاری روی خوش نشان داد و عنان اقتصاد شیلی را بدست پسران شیکاگو یا همان پیروان فکری #فریدمن سپرد تا سیاست‌های مبتنی بر نئولیبرالیسم را در شیلی اجرا نمایند.


◀️ در این گزارش، نحوه اجرای سیاست تعدیل ساختاری و کمک‌های صندوق بین‌المللی پول به شیلی را در طی چند مرحله تشریح می‌کنیم.


📌 به کوشش گروه «اقتصاد بین‌الملل» شبکه تحلیلگران اقتصاد مقاومتی
📎 لینک دانلود گزارش

🔺@barahoot_TV

✳️ برای آنکه بدانید سیاست‌های #نئولیبرالی پینوشه با شیلی چه کرد:


🔹تیم اقتصادی پینوشه، بی اعتنا به همه چیز، همچنان به عرصه تجربه‌ها و آزمایش‌های باز هم بیشتری پا می‌گذاشت و پیشتازانه‌ترین سیاست‌های #فریدمن را اعمال می‌کرد:

➖مدارس چارتر و کوپنی جایگزین #مدارس_دولتی شد

➖نظام بهداشت و درمان #پولی شد

➖مهدکودک‌ها و قبرستان‌ها #خصوصی_سازی شدند

➖و ریشه‌ای تر از همه، حتی نظام تامین اجتماعی شیلی را هم خصوصی‌سازی کردند


اما نتیجه اجرای این سیاست‌ها چه بود:

🔸اقتصاد شیلی در ۱۹۸۲ فروپاشید، میزان بدهی‌های شیلی به حد انفجار رسید، اقتصاد یک بار دیگر به تورم لجام گسیخته روبرو شد و میزان بیکاری به ۳۰ درصد رسید.

🔺 @barahoot_TV

✳️ این راه که می‌رویم به ترکستان است!
➖در این متن، نگاهی به تجربه #شیلی در آزادسازی قیمت‌ها خواهیم داشت.

🔹پس از کودتای ژنرال «پینوشه» در شیلی و سرنگونی دولت «آلنده»، طی یک سال و نیمِ نخست، پینوشه عینا از قواعد «مکتب اقتصادی شیکاگو» پیروی کرد؛

1️⃣ کنترل دولت بر قیمت‌ها را لغو کرد.
2️⃣ برخی از شرکت‌های دولتی را خصوصی‌سازی کرد.
3️⃣ مرزها را به طور کامل به روی واردات گشود.
4️⃣موانع تجاری را که حامی تولیدکنندگان صنعتی شیلی بود از میان برداشت.
6️⃣ بودجه‌ی خدمات رفاهی و اجتماعی دولت را ۱۰ درصد کاهش داد.

🔸پینوشه و دکاسترو پس از خلاصی از معترضان دست به کار قلع و قمع دولت رفاه زدند تا به آرمانگاه «#سرمایه‌داری» نابشان برسند. آنها در سال ۱۹۷۵ بودجه‌ی خدمات رفاهی و اجتماعی دولت را در یک نوبت ۲۷ درصد کاهش دادند. عرصه‌های بهداشت و درمان و آموزش سنگین‌ترین لطمات را از این بابت متحمل شدند.

🔹دکاسترو حدود پانصد شرکت و بانک دولتی را #خصوصی‌سازی کرد، این در حالی است که بسیاری از آنها را به رایگان بخشیدند. او به شرکت‌های داخلی رحم نکرد و باز هم موانع تجاری دیگری را از میان برداشت که نتیجه‌اش از دست رفتن ۱۷۷.۰۰۰ شغل صنعتی بود. تقریبا ۷۴ درصد درآمد خانوار صرف خرید #نان می‌شد!

🔸تیم اقتصادی پینوشه، بی‌اعتنا به همه چیز، همچنان به عرصه تجربه‌ها و آزمایش‌های باز هم بیشتری پا می‌گذاشت و پیشتازانه‌ترین سیاست‌های #فریدمن را اعمال می‌کرد؛

1️⃣ مدارس چارتر و کوپنی جایگزین مدارس دولتی شد.
2️⃣ نظام بهداشت و درمان پولی شد.
3️⃣ مهد کودک‌ها و قبرستان‌ها خصوصی‌سازی شدند.
4️⃣ و ریشه‌ای تر از همه، حتی نظام تامین اجتماعی شیلی را هم خصوصی‌سازی کردند.

🔹اقتصاد شیلی در ۱۹۸۲ فروپاشید؛ میزان بدهی‌های شیلی به حد انفجار رسید؛ اقتصاد یک بار دیگر به #تورم لجام گسیخته روبه‌رو شد و میزان بیکاری به ۳۰ درصد رسید.

🔸در سال ۱۹۸۸، ۴۵ درصد جمعیت شیلی به زیر خط #فقر رفته بودند. این در حالی است که بالاترین دهک جامعه به لحاظ ثروت شاهد افزایش درآمدی به میزان ۸۳ درصد بود.

🔹در سال ۲۰۰۷ شیلی همچنان یکی از نابرابرترین جوامع جهان بود. به‌رغم قطعِ یک‌باره‌ی دخالت‌های دولت در بازار، تورم به ۳۷۵ درصد رسید که بالاترین نرخ تورم در جهان و تقریبا دو برابر بالاترین نرخ تورم در دوران زمامداری آلنده بود!

📚برشی از کتاب «دکترین شوک» در شرح سیاست‌های نئولیبرالی
👤نائومی کلاین

🔺@barahoot_tv