✳️ گزارشی عجیب از مهاجرینی که به امید یافتن کار به آمریکا #قاچاق شده‌اند


🔹یک تحقیق چند ساله نشان می‌دهد که ده‌ها شرکت کشاورزی آمریکا، ۲۰۰ میلیون دلار از عملیات قاچاق انسان و نیروی کار به داخل این کشور، سودجویی کرده‌اند.

🔸این رخدادها در صنایع کشاورزی آمریکا، #برده_داری_نوین توصیف شده که پیشینیه دیرینه‌ای داشته که در آن نیروی کار از کشورهای آمریکای مرکزی به صورت غیرقانونی به داخل ایالات متحده انتقال داده و به عنوان کارگران کشاورزی قراردادی وادار به کار می‌شوند.

🔹کارگران کشتزارها در آمریکا به ویژه کارگران مهاجر از حمایت‌های اندکی برخوردار هستند، زیرا مشمول قانون روابط کاری مصوب ۱۹۳۵ یا معیارهای کار عادلانه سال ۱۹۳۸ قرار نداشته و معمولا در معرض انواع بدرفتاری از تجاوز جنسی در موارد بسیار تا آزار، سرقت دستمزد و مسائل ایمنی شامل مصدومیت، مرگ و میر در هنگام کار و آلودگی به مواد شیمیایی خطرناک، قرار می‌گیرند.

🔸این تحقیقات دریافته که عاملان قاچاق نیروی کار، از کارگران هزینه انتقال به داخل آمریکا، غذا و اسکان دریافت می‌کنند و با توقیف اسناد مسافرتی و شناسایی، آنها را به کار کردن در برابر دستمزد اندک تا هیچ و در شرایط کاری غیرانسانی، وادار می‌‍کنند.

🔺 @barahoot_TV

✳️ سفر بی‌‌بازگشت

🔹دود غلیظی از خانه‌ی «اولیوارس» در روستای «سن مارکوس» بلند شده بود. سه تاج گل بزرگ برای «میزائیل»، «یووانی» و «ژائیر» در مقابل خانه‌ی ساده‌ی آنها بود. چهره‌های نرم و بدون چروک‌شان نشان می‌دهد که برای رفتن به سفر سرنوشت‌ساز خود به شمال چه‌قدر جوان بودند.

🔸میزائیل و یووانی هر دو ۱۶ ساله و ژائیر ۲۰ ساله بود. آنها برای مردن بسیار جوان بودند. جسم بی‌جان آنها در جاده‌ای متروکه در سن آنتونیو تگزاس، حدود ۱۳۰۰ کیلومتر دورتر از خانه‌شان در یک کامیون رها شده بود.

🔹آنها از جمله ۵۳ مهاجری بودند که از مکزیک، هندوراس، گواتمالا و السالوادور در اثر گرمازدگی و کم‌آبی در یکی از مرگبارترین حادثه‌ی #قاچاق_انسان در تاریخ آمریکا جان خود را از دست دادند.

🔸پسران اولیوارس، روستایِ خود را برای فرصت‌های اقتصادی بیشتر ترک کردند. آنها فقط مردان جوانی بودند که امیدوار بودند با کار کردن در تگزاس بتوانند برای خانواده‌هایشان در مکزیک پول بفرستند.

🔹اهالی ایالت وراکروز، داستان پسران اولیوارس را شنیده‌اند. یولاندا می‌گوید «ما خطرها را می‌دانستیم؛ مهاجرت پسران و دختران جوان به آنها انگیزه می‌داد. آنها می‌خواستند یک خانه بسازند؛ یک تجارت باز کنند نه اینکه اینجا بنشینند و تا آخر عمر کفش درست کنند».

🔸شغل اهالی روستای سن مارکوس، ساخت کفش و چکمه است. یکی از اهالی می‌گوید: ممکن است در یک روزِ خوب، ۸۰ جفت کفش بسازیم که درآمد آن حدود ۳۰ - ۴۰ دلار در هفته است.

🔺@barahoot_tv