‍ #مهربانی_در_دل_آتش

🔹تابستان که از راه می رسد ؛ هراس آتش گرفتن دشت و کوه ، خاطرمان را مکدر می کند . گل هایی که می خندیدن و کبک هایی که می خواندند ؛ طعمه ی آتش می شوند و جهنمی به پا می شود .
بهار پرباران امسال و سبز شدن دشت و دمن ، تابستان تلخی را همراه داشت .
علف ها تا نیم متر و یک متر قد کشیدند و بلند شدند و با گرم شدن هوا ؛ هم خودشان سوختند و هم لانه و آشیان هزاران جاندار که دیدن صحنه هایش ، دل هر انسانی را به درد می آورد.
این میان ، پاوه ی عزیز ( ماسوله غرب ) هم در امان نماند و در آتش سوخت!!!
🔹جوانان و مهربانان و از همه طیف سنی و جنسیت ، برای مهار آتش خروشید و
به یکباره صحنه های همدلی خلق شد .
پاوه ، قلبش تپید و این میان کسی برای خاموش کردن آتش ، تعلل نکرد .
کسی منتظر کس دیگری نماند ؛ همه یکباره تیم نجات شدند تا پاوه نسوزد .
این جا ، زنان هم خوش درخشیدند و پابه پای مردان ، برای مهرورزی رفتند ‌
جادارد یادکنیم از زن و مردی که همپای هم رفتند و تا اخر ماندند .
🔹کاک #رامین_محمودی و همسر مهربانش
#خاتون_شرمین_حسینی ، نفس به نفس
اتش؛جنگیدند و با شعله های آتش مبارزه کردند . شاید این حقیقت دارد که زنان ، زبان گل و گیاه را خوب
می فهمند!!!
زنان با نگاه ظریف شان ؛ پیوند زندگی و گیاه را رج به رج می بافند . صدای کبک را چون یک موسیقی گوش می دهند و برای رنگ یک گل ، شعر می نویسند!!
یک زن در مناطق کوردواری ، لباسش به رنگ دشت و جنگل است ؛ سبز با گل های ریز بنفش و صورتی . این را شک ندارم که خاتون شرمین خوب درک می کند و تقلا کرد تا آتش را خاموش کند تا زندگی نمیرد!!!
🔹دستانش بوی چنور می دهد ؛ بوی خوب مهربانی و از همین قلم ، به زبان گل ها و نغمه ی دشت ها ؛ برایش درود می فرستیم و خدا قوتش می گوییم.

✍ تیمور مرادی
کمپین مهربانی های جوانرود