Forwarded from محمد درویش
🇮🇷: @darvishnameh
🔴مناظره ای که طرفداران محیط زیست را شوکه کرد!🔴
پخش مناظره زنده بین یک طرفدار و یک مخالف ورود محصولات دستکاری شده ژنتیکی به سفره مردم در شبکه خبر - ساعت ۲۲:۱۵ یازدهم شهریور - سبب شگفتی و تاسف عمیق نگارنده شد!
آدم افسوس می خورد از #عیسی_کلانتری که چگونه در آغازین روزهای ورودش به #پردیسان، به جای ایجاد همدلی و اتحاد در بین نکات مشترک و گرایه های راهبردی مورد وفاق بین اغلب محیط زیستی ها، از جمله پایان دادن به بهره برداری آزمندانه از اندوخته های آبی، کاهش وابستگی معیشتی به منابع آب و خاک، اتمامِ غلبه تفکر سازه ای در مدیریت آب، افزایش اقتدارِ سازمان حفاظت محیط زیست به عنوان یک نهاد یادگیرنده و دانش محور، کاهش نگاه امنیتی به سرمایه های اجتماعی در حوزه محیط زیست، بالفعل کردن ارزش زونهای تفرج گسترده و متمرکز در مناطق تحت مدیریت، حمایت از تاسیس وزارت منابع طبیعی و استقلال سازمان جنگلها، مراتع و آبخیزداری کشور از وزارت جهاد کشاورزی، حمایت از تخصیص اعتبار لازم برای اجرای دقیق طرح #تنفس_جنگل، حمایت از استحصال انرژیهای نو، حمایت از تصویب قانون منع حیوان آزاری، حمایت از تغییر مبلمان شهری از #خودرومحوری به #انسان_محوری، حمایت از گسترش مکتب تربیتی #مدارس_طبیعت و حمایت از مشارکت واقعی یا شراکت حقیقی مردم در مدیریت زیستگاه های کشور؛ خود را درگیرِ یک دعوای قدیمی و بی حاصل بین موافقان و مخالفان محصولات دستکاری شده ژنتیکی کرد و نه تنها با ادبیاتی شگفت آور، مخالفان پندارینه خود را آدمهایی احساساتی، سیاسی و فاقد منطق خواند که در مقام نماینده خویش، اجازه داد تا شخصی به نام #بهزاد_قره_یاضی با ادبیاتی طلبکارانه و توهین آمیز در رسانه ملی ظاهر شود تا همه دریابند که گویا در پردیسان، فقط جابجایی مسالمت آمیز در صندلی قدرت برای استفاده بهتر از اندیشه های نو و پیش برنده رخ نداده، بلکه ظاهراً کودتایی شده و یک شبه قرار است جابه جایی در مفهوم رنگها و ارزشها رخ دهد! چرا؟
🔺 جناب آقای عیسی کلانتری عزیز!
◼️ اینجانب، #محمد_درویش با سه دهه سابقه خدمت در عرصه های منابع طبیعی و محیط زیست کشور اعلام می کنم: راهِ نجات محیط زیست وطن از آفرینش هم افزایی بین دلسوزان واقعی این حوزه، پایان دادن به اتهام زنی ها، کمک به ارتقای توان معیشتی و آموزشی پرسنل سازمان، #ارزشگذاری_اقتصادی مواهب طبیعی و مهارِ #پروژه_محیط_زیست_هراسی در بین برخی از دولت سالارانِ قدرتمدار می گذرد.
1⃣ شما خود شجاعانه و به درستی، بیش از یک دهه پیش به افشای فلسفه ماجرای #خودکفایی در گندم و رسوایی دولت وقت عربستان سعودی پرداختید؛
2⃣ شما خود در #مادرکشی اعتراف کردید به ردپای مهندسین نادان در بلایی که به نام توسعه و اشتغال بر سر طبیعت وطن آمد؛
3⃣ شما از فاجعه گذشتن از مرز ۱۲ تن فرسایش خاک در هر هکتار از #زاگرس سخن گفتید. ریشه گاهی که مامن ۴۵ درصد آب شیرین ایرانیان است؛
4⃣ شما در طول ۴ سال گذشته شجاعانه از بلای غلبه تفکر سازه ای و صدور آب مجازی به بهانه توسعه کشاورزی ناپایدار در حوضه آبخیز #دریاچه_ارومیه سخن گفتید؛
5⃣ و شما هوشمندانه به افشاگری ناسازه های #برنامه_ششم توسعه پرداختید که چگونه تعهد ایجاد شده برای خودکفایی در چند محصول کشاورزی، می تواند به مفهوم پایانِ نامیمون اندوخته های آبی کشور و نقض آشکار دیگر تعهدات این برنامه منجر شود.
❇️ اینک سزاوار نبود و نیست که این دیدگاه های شجاعانه و مترقی که سبب افزایش اتحاد و امید بین مردم، کنشگران محیط زیست و عالی ترین مقام پردیسان می شود را نادیده گرفته و درگیر ماجرایی شوید که نیاز به صبر و حوصله داشته باید با منطق، بی طرفی، پذیرندگی و خردمندی در فضایی علمی و به دور از اتهام زنی های رایج مورد مداقه و گفتگوهای آزاد و محترمانه قرار گیرد.
🛑 یادمان باشد:
اگر طبیعت ایران در دومین دوره از دولتی که خود را محیط زیستی ترین دولت تاریخ ایران می داند، نتواند #ژینایی خود را بازیابد، آیندگان هرگز ما را نخواهند بخشید.
همین و تمام.
👇
https://instagram.com/p/BYjR6OwHlAB/
🔴مناظره ای که طرفداران محیط زیست را شوکه کرد!🔴
پخش مناظره زنده بین یک طرفدار و یک مخالف ورود محصولات دستکاری شده ژنتیکی به سفره مردم در شبکه خبر - ساعت ۲۲:۱۵ یازدهم شهریور - سبب شگفتی و تاسف عمیق نگارنده شد!
آدم افسوس می خورد از #عیسی_کلانتری که چگونه در آغازین روزهای ورودش به #پردیسان، به جای ایجاد همدلی و اتحاد در بین نکات مشترک و گرایه های راهبردی مورد وفاق بین اغلب محیط زیستی ها، از جمله پایان دادن به بهره برداری آزمندانه از اندوخته های آبی، کاهش وابستگی معیشتی به منابع آب و خاک، اتمامِ غلبه تفکر سازه ای در مدیریت آب، افزایش اقتدارِ سازمان حفاظت محیط زیست به عنوان یک نهاد یادگیرنده و دانش محور، کاهش نگاه امنیتی به سرمایه های اجتماعی در حوزه محیط زیست، بالفعل کردن ارزش زونهای تفرج گسترده و متمرکز در مناطق تحت مدیریت، حمایت از تاسیس وزارت منابع طبیعی و استقلال سازمان جنگلها، مراتع و آبخیزداری کشور از وزارت جهاد کشاورزی، حمایت از تخصیص اعتبار لازم برای اجرای دقیق طرح #تنفس_جنگل، حمایت از استحصال انرژیهای نو، حمایت از تصویب قانون منع حیوان آزاری، حمایت از تغییر مبلمان شهری از #خودرومحوری به #انسان_محوری، حمایت از گسترش مکتب تربیتی #مدارس_طبیعت و حمایت از مشارکت واقعی یا شراکت حقیقی مردم در مدیریت زیستگاه های کشور؛ خود را درگیرِ یک دعوای قدیمی و بی حاصل بین موافقان و مخالفان محصولات دستکاری شده ژنتیکی کرد و نه تنها با ادبیاتی شگفت آور، مخالفان پندارینه خود را آدمهایی احساساتی، سیاسی و فاقد منطق خواند که در مقام نماینده خویش، اجازه داد تا شخصی به نام #بهزاد_قره_یاضی با ادبیاتی طلبکارانه و توهین آمیز در رسانه ملی ظاهر شود تا همه دریابند که گویا در پردیسان، فقط جابجایی مسالمت آمیز در صندلی قدرت برای استفاده بهتر از اندیشه های نو و پیش برنده رخ نداده، بلکه ظاهراً کودتایی شده و یک شبه قرار است جابه جایی در مفهوم رنگها و ارزشها رخ دهد! چرا؟
🔺 جناب آقای عیسی کلانتری عزیز!
◼️ اینجانب، #محمد_درویش با سه دهه سابقه خدمت در عرصه های منابع طبیعی و محیط زیست کشور اعلام می کنم: راهِ نجات محیط زیست وطن از آفرینش هم افزایی بین دلسوزان واقعی این حوزه، پایان دادن به اتهام زنی ها، کمک به ارتقای توان معیشتی و آموزشی پرسنل سازمان، #ارزشگذاری_اقتصادی مواهب طبیعی و مهارِ #پروژه_محیط_زیست_هراسی در بین برخی از دولت سالارانِ قدرتمدار می گذرد.
1⃣ شما خود شجاعانه و به درستی، بیش از یک دهه پیش به افشای فلسفه ماجرای #خودکفایی در گندم و رسوایی دولت وقت عربستان سعودی پرداختید؛
2⃣ شما خود در #مادرکشی اعتراف کردید به ردپای مهندسین نادان در بلایی که به نام توسعه و اشتغال بر سر طبیعت وطن آمد؛
3⃣ شما از فاجعه گذشتن از مرز ۱۲ تن فرسایش خاک در هر هکتار از #زاگرس سخن گفتید. ریشه گاهی که مامن ۴۵ درصد آب شیرین ایرانیان است؛
4⃣ شما در طول ۴ سال گذشته شجاعانه از بلای غلبه تفکر سازه ای و صدور آب مجازی به بهانه توسعه کشاورزی ناپایدار در حوضه آبخیز #دریاچه_ارومیه سخن گفتید؛
5⃣ و شما هوشمندانه به افشاگری ناسازه های #برنامه_ششم توسعه پرداختید که چگونه تعهد ایجاد شده برای خودکفایی در چند محصول کشاورزی، می تواند به مفهوم پایانِ نامیمون اندوخته های آبی کشور و نقض آشکار دیگر تعهدات این برنامه منجر شود.
❇️ اینک سزاوار نبود و نیست که این دیدگاه های شجاعانه و مترقی که سبب افزایش اتحاد و امید بین مردم، کنشگران محیط زیست و عالی ترین مقام پردیسان می شود را نادیده گرفته و درگیر ماجرایی شوید که نیاز به صبر و حوصله داشته باید با منطق، بی طرفی، پذیرندگی و خردمندی در فضایی علمی و به دور از اتهام زنی های رایج مورد مداقه و گفتگوهای آزاد و محترمانه قرار گیرد.
🛑 یادمان باشد:
اگر طبیعت ایران در دومین دوره از دولتی که خود را محیط زیستی ترین دولت تاریخ ایران می داند، نتواند #ژینایی خود را بازیابد، آیندگان هرگز ما را نخواهند بخشید.
همین و تمام.
👇
https://instagram.com/p/BYjR6OwHlAB/
Instagram
محمد درویش | Mohammad Darvish
. . . 🚫تراریخته ها، پوست گردویی زیر پای عیسی!🚫 . . . در #درویشنامه به نشانی زیر بخوانید: . https://t.iss.one/darvishnameh/6265 .
Forwarded from معاونت راهبردی ریاست جمهوری
📌 《پروژه ایران ۲۰۴۰ دانشگاه استنفورد》 منتشر کرد:
📕برنامه سازگاری ملی برای کمیابی آب در ایران
⭕️ گزارش «یک برنامه سازگاری ملی برای کمیابی آب در ایران» نوشته پاول محسن مسگران و پویا آزادی توسط پروژه ایران ۲۰۴۰ دانشگاه استنفورد (Stanford Iran 2040 Project) در سال ۲۰۱۸ منتشر شد.
⚠️ ترجمه و انتشار این گزارش به معنای تائید محتوا و مضمون تمام مباحث آن از سوی مرکز بررسیهای استراتژیک ریاست جمهوری نیست و صرفاً با هدف اطلاعیابی مدیرانی که در معرض مسائل و تصمیمگیریهای راهبردی هستند، ترجمه و منتشر میشود. اهم مطالب این گزارش به شرح زیر است:
⭕️ بحران آب ایران در حال ورود به پارادایم جدیدی است که اثرات آن در زندگی روزمره میلیونها نفر نمایان میگردد. امروزه، میانگین سالانه مصرف آب در ایران حدود ۹۶ میلیارد متر مکعب برآورد شده است، رقمی که ۸ درصد بیشتر از کل منابع آبی تجدیدپذیر این کشور (۸۹ میلیارد متر مکعب) و حدود ۸۰ درصد بیشتر از سطح آستانۀ کمبود آب در ایران (حدود ۵۳ میلیارد متر مکعب) است. راهکارهای عملی که احتمالاً میتوانند به ایران در حل این بحران آبی کمک کنند را میتوان در گروههایی دستهبندی نمود که از این قرار هستند:
1⃣ بهبود بهرهوری آب (به عنوان نمونه، نوینسازی آبیاری، گسترش گلخانهها، و بهینهسازی الگوی کشت)
2⃣ توقف انتخابی برخی فعالیتهای آببر.
⭕️ در اینجا با توجه به عدم توازن بین عرضه و تقاضای پایدار آب، استدلال میشود که کاهش احتمالی در مصرف آب از طریق راهکارهای با هدفگذاری بهرهوری، برای تغییرات این محاسبات در ایران کافی نخواهد بود. گرچه سیستمهای آبیاری نوین میتواند کمک شایانی به صرفهجویی آب در سطح مزرعه بنماید، اما اثربخشی کلی آنها در کاهش مصرف آب در سطح حوضۀ آبریز، زیاد نیست. علاوه بر این، کمتر از نیمی از زمینهای آبی در ایران (یعنی یک چهارم کل زمینهای زراعی) برای چنین تحولی مناسب هستند.
⭕️ بنابراین، میزان صرفهجویی آب از طریق نوینسازی سیستمهای آبیاری در ایران (حدود ۷ میلیارد متر مکعب) در مقایسه با مقدار بسیار زیاد آبی که باید برای کاهشِ تأثیراتِ بحرانِ پیشِ رو صرفهجویی شود (حدود ۴۴ میلیارد متر مکعب)، بسیار اندک خواهد بود. سپس نشان داده میشود که هزینههای سالانه سازگاری با کمیابی آب در ایران از طریق کاهش در زراعت، حدود ۲۵ میلیارد دلار یا ۵/۵ درصد تولید ناخالص داخلی پیشبینیشده برای آینده است. بر مبنای تحلیل ارائه شده در این مقاله، نگارندگان گزارش موارد زیر را پیشنهاد میکنند:
🔶 #تولید_کشاورزی باید به طور قابل توجهی کاهش یابد. حتی با وجود کاهش عامدانه در کشاورزی و زراعت، این احتمال وجود دارد که کمبود آب و فرسایش خاک منجر به کاهش ناخواسته و خارج از کنترلِ تولید بخش کشاورزی در بلندمدت گردد. برای جبران کاهش در مواد غذایی داخلی، ایران ناگزیر خواهد بود ۳۰۰ دلار دیگر به ازای هر نفر در هر سال مواد غذایی وارد کند؛
🔶 سیاستگذاران باید از تمجید از #خودکفایی_غذایی دست بردارند، که با توجه به محدودیت منابع طبیعی و دسترسی به فناوری در ایران، این کار تنها باری بر دوش محیط زیست و نسلهای آینده خواهد گذاشت. در عوض، تمرکز باید بر تضمین #امنیت_غذایی ملت بدون توجه به محل تأمین آن باشد. علاوه بر این، سیاستهای جمعیتی موافق رشد جمعیت که به دنبال افزایش نرخ باروری (که در حال حاضر نزدیک به سطح جایگزینی است) هستند باید متوقف شوند؛
🔶 کارشناسان باید تلاشهای خود را معطوف به ایجاد یک چارچوب اثربخش حاکمیت آب بدارند که وضعیت فضایی دسترسی به آب و مجموعهای از قواعد اقتصادی و عادلانه برای توزیع آب در میان ذینفعان مختلف را شامل شود.
🔶 متخصصان همچنین باید به وضوح و به درستی، حقایق را برای مردم و سیاستگذاران تشریح نموده و از اظهارات پوپولیستی (مانند اینکه هم نجات کشاورزی و هم صرفهجویی آب، ممکن است) یا مطالب بیمحتوا (مانند «بحران آب» در برابر «ورشکستگی آبی) خودداری نمایند.
🔻دریافت و مطالعه متن کامل گزارش:
🔗 bitl.ir/css1234
🆔 @centerforstrategicstudies
🌐 css.ir
📕برنامه سازگاری ملی برای کمیابی آب در ایران
⭕️ گزارش «یک برنامه سازگاری ملی برای کمیابی آب در ایران» نوشته پاول محسن مسگران و پویا آزادی توسط پروژه ایران ۲۰۴۰ دانشگاه استنفورد (Stanford Iran 2040 Project) در سال ۲۰۱۸ منتشر شد.
⚠️ ترجمه و انتشار این گزارش به معنای تائید محتوا و مضمون تمام مباحث آن از سوی مرکز بررسیهای استراتژیک ریاست جمهوری نیست و صرفاً با هدف اطلاعیابی مدیرانی که در معرض مسائل و تصمیمگیریهای راهبردی هستند، ترجمه و منتشر میشود. اهم مطالب این گزارش به شرح زیر است:
⭕️ بحران آب ایران در حال ورود به پارادایم جدیدی است که اثرات آن در زندگی روزمره میلیونها نفر نمایان میگردد. امروزه، میانگین سالانه مصرف آب در ایران حدود ۹۶ میلیارد متر مکعب برآورد شده است، رقمی که ۸ درصد بیشتر از کل منابع آبی تجدیدپذیر این کشور (۸۹ میلیارد متر مکعب) و حدود ۸۰ درصد بیشتر از سطح آستانۀ کمبود آب در ایران (حدود ۵۳ میلیارد متر مکعب) است. راهکارهای عملی که احتمالاً میتوانند به ایران در حل این بحران آبی کمک کنند را میتوان در گروههایی دستهبندی نمود که از این قرار هستند:
1⃣ بهبود بهرهوری آب (به عنوان نمونه، نوینسازی آبیاری، گسترش گلخانهها، و بهینهسازی الگوی کشت)
2⃣ توقف انتخابی برخی فعالیتهای آببر.
⭕️ در اینجا با توجه به عدم توازن بین عرضه و تقاضای پایدار آب، استدلال میشود که کاهش احتمالی در مصرف آب از طریق راهکارهای با هدفگذاری بهرهوری، برای تغییرات این محاسبات در ایران کافی نخواهد بود. گرچه سیستمهای آبیاری نوین میتواند کمک شایانی به صرفهجویی آب در سطح مزرعه بنماید، اما اثربخشی کلی آنها در کاهش مصرف آب در سطح حوضۀ آبریز، زیاد نیست. علاوه بر این، کمتر از نیمی از زمینهای آبی در ایران (یعنی یک چهارم کل زمینهای زراعی) برای چنین تحولی مناسب هستند.
⭕️ بنابراین، میزان صرفهجویی آب از طریق نوینسازی سیستمهای آبیاری در ایران (حدود ۷ میلیارد متر مکعب) در مقایسه با مقدار بسیار زیاد آبی که باید برای کاهشِ تأثیراتِ بحرانِ پیشِ رو صرفهجویی شود (حدود ۴۴ میلیارد متر مکعب)، بسیار اندک خواهد بود. سپس نشان داده میشود که هزینههای سالانه سازگاری با کمیابی آب در ایران از طریق کاهش در زراعت، حدود ۲۵ میلیارد دلار یا ۵/۵ درصد تولید ناخالص داخلی پیشبینیشده برای آینده است. بر مبنای تحلیل ارائه شده در این مقاله، نگارندگان گزارش موارد زیر را پیشنهاد میکنند:
🔶 #تولید_کشاورزی باید به طور قابل توجهی کاهش یابد. حتی با وجود کاهش عامدانه در کشاورزی و زراعت، این احتمال وجود دارد که کمبود آب و فرسایش خاک منجر به کاهش ناخواسته و خارج از کنترلِ تولید بخش کشاورزی در بلندمدت گردد. برای جبران کاهش در مواد غذایی داخلی، ایران ناگزیر خواهد بود ۳۰۰ دلار دیگر به ازای هر نفر در هر سال مواد غذایی وارد کند؛
🔶 سیاستگذاران باید از تمجید از #خودکفایی_غذایی دست بردارند، که با توجه به محدودیت منابع طبیعی و دسترسی به فناوری در ایران، این کار تنها باری بر دوش محیط زیست و نسلهای آینده خواهد گذاشت. در عوض، تمرکز باید بر تضمین #امنیت_غذایی ملت بدون توجه به محل تأمین آن باشد. علاوه بر این، سیاستهای جمعیتی موافق رشد جمعیت که به دنبال افزایش نرخ باروری (که در حال حاضر نزدیک به سطح جایگزینی است) هستند باید متوقف شوند؛
🔶 کارشناسان باید تلاشهای خود را معطوف به ایجاد یک چارچوب اثربخش حاکمیت آب بدارند که وضعیت فضایی دسترسی به آب و مجموعهای از قواعد اقتصادی و عادلانه برای توزیع آب در میان ذینفعان مختلف را شامل شود.
🔶 متخصصان همچنین باید به وضوح و به درستی، حقایق را برای مردم و سیاستگذاران تشریح نموده و از اظهارات پوپولیستی (مانند اینکه هم نجات کشاورزی و هم صرفهجویی آب، ممکن است) یا مطالب بیمحتوا (مانند «بحران آب» در برابر «ورشکستگی آبی) خودداری نمایند.
🔻دریافت و مطالعه متن کامل گزارش:
🔗 bitl.ir/css1234
🆔 @centerforstrategicstudies
🌐 css.ir