Forwarded from انجمن سواد رسانه ای ایران
♨️«رونق تولید» و نقش آفرینی رسانه ها
سال ۹۸ با هزاران امید آغاز شد. سالی که از سوی مقام معظم رهبری سال «رونق تولید» نامگذاری و نقشه راه و چشم انداز یکساله کشور ترسیم شده است.
#رسانه ها به عنوان یکی از ضلع های اصلی و بازوی کارآمد در راستای تحقق اهداف کشور خصوصا در زمینه تزریق امید به جامعه برای رونق چرخه اقتصاد ملی و در نتیجه رونق تولید نقشی بی بدیل و غیرقابل انکار دارند.
۹۸؛ سال #نه به مخابره و خواندن اخباری است که به هر ترتیب امید افکار عمومی را مخدوش و تزریق بدبینی می کند. سال #نه به هر آنچیزی است که موجبات ضربه به رونق اقتصاد و تولید را فراهم می کند.
اگر تمرکز از روی اخبار منفی به سمت گزارش دستاوردها و اقدامات مثبت باشد، نتیجه از ناامیدی ملی به سمت حرکت برای توسعه و آبادانی کشور تغییر خواهد کرد. کشور به شدت به تزریق امید برای ورود با انگیزه به عرصه های اقتصادی و علمی نیاز دارد. نیازی که رسانه ها در اقسام مختلف با تولیدات خود، منجر به تحقق آن خواهند شد.
مقام معظم رهبری پیش از این اظهار کرده بودند: تلاش و هدف دشمنان ایران از #جنگ_نرم، «اندوهگین و ناامید کردن ملت ایران و ترساندن آنها از ورود در میدان است.» بر این اساس رونق تولید با افزایش #امید_ملی نسبتی جدی دارد. در صورتی که امید به آینده تقویت شود، انگیزه جهت رونق نیز افزایش خواهد یافت.
در نبرد رسانه ای موجود، دشمنان درصدد بزرگنمایی و اغراق آمیز جلوه دادن مشکلات کشور هستند که متعاقب آن نیز، هدف ناامیدی ملی است بنابراین رسانه های کشور مسوولیتی فراتر از گذشته برعهده دارند.
نباید فراموش کرد که حس #امید و #امیدواری منجر به برداشتن گام های جدی برای توسعه کشور خواهد شد.
✅نامگذاری سال ۹۸ تاکید بر ضرورت این مهم برای کشور است. امید است ۹۸ رویکرد تمام مسوولان و رسانه‌ها تقویت و تزریق امید به جامعه و حمایت از اقدامات منجر به رونق تولید و اقتصاد باشد.
پیش از این نیز در بیانیه گام دوم انقلاب تاکید شده بود:«امّا پیش از همه چیز، نخستین توصیه‌ی من امید و نگاه خوشبینانه به آینده است. بدون این کلید اساسیِ همه‌ی قفلها، هیچ گامی نمیتوان برداشت.
در طول این چهل سال -و اکنون مانند همیشه- سیاست تبلیغی و #رسانه‌ای دشمن و فعّال‌ترین برنامه‌های آن، مأیوس‌سازی مردم و حتّی مسئولان و مدیران ما از آینده است. #خبر‌های دروغ، تحلیل‌های مغرضانه، وارونه نشان دادن واقعیّتها، پنهان کردن جلوه‌های امیدبخش، بزرگ کردن عیوب کوچک و کوچک نشان دادن یا انکار محسّنات بزرگ، برنامه‌ی همیشگی هزاران #رسانه‌ی صوتی و تصویری و اینترنتی دشمنان ملّت ایران است؛ شما جوانان باید پیش‌گام در شکستن این محاصره‌ی #تبلیغاتی باشید. در خود و دیگران نهال امید به آینده را پرورش دهید. ترس و نومیدی را از خود و دیگران برانید. این نخستین و ریشه‌ای‌ترین جهاد شما است.»
#نهضت_سواد_رسانه_ای کشور جهت آگاه سازی افکار عمومی جهت مقابله با شایعات و اقدامات رسانه ای که منجر به ناامیدی و کم انگیزگی برای حمایت و اقدام جهت رونق اقتصادی می شود، از هیچ تلاشی فروگذار نخواهد کرد.
معصومه نصیری
قائم‌مقام انجمن سواد رسانه ای ایران
@MLiteracy
سال ۹۸ با هزاران امید آغاز شد. سالی که از سوی مقام معظم رهبری سال «رونق تولید» نامگذاری و نقشه راه و چشم انداز یکساله کشور ترسیم شده است.
#رسانه ها به عنوان یکی از ضلع های اصلی و بازوی کارآمد در راستای تحقق اهداف کشور خصوصا در زمینه تزریق امید به جامعه برای رونق چرخه اقتصاد ملی و در نتیجه رونق تولید نقشی بی بدیل و غیرقابل انکار دارند.
۹۸؛ سال #نه به مخابره و خواندن اخباری است که به هر ترتیب امید افکار عمومی را مخدوش و تزریق بدبینی می کند. سال #نه به هر آنچیزی است که موجبات ضربه به رونق اقتصاد و تولید را فراهم می کند.
اگر تمرکز از روی اخبار منفی به سمت گزارش دستاوردها و اقدامات مثبت باشد، نتیجه از ناامیدی ملی به سمت حرکت برای توسعه و آبادانی کشور تغییر خواهد کرد. کشور به شدت به تزریق امید برای ورود با انگیزه به عرصه های اقتصادی و علمی نیاز دارد. نیازی که رسانه ها در اقسام مختلف با تولیدات خود، منجر به تحقق آن خواهند شد.
مقام معظم رهبری پیش از این اظهار کرده بودند: تلاش و هدف دشمنان ایران از #جنگ_نرم، «اندوهگین و ناامید کردن ملت ایران و ترساندن آنها از ورود در میدان است.» بر این اساس رونق تولید با افزایش #امید_ملی نسبتی جدی دارد. در صورتی که امید به آینده تقویت شود، انگیزه جهت رونق نیز افزایش خواهد یافت.
در نبرد رسانه ای موجود، دشمنان درصدد بزرگنمایی و اغراق آمیز جلوه دادن مشکلات کشور هستند که متعاقب آن نیز، هدف ناامیدی ملی است بنابراین رسانه های کشور مسوولیتی فراتر از گذشته برعهده دارند.
نباید فراموش کرد که حس #امید و #امیدواری منجر به برداشتن گام های جدی برای توسعه کشور خواهد شد.
✅نامگذاری سال ۹۸ تاکید بر ضرورت این مهم برای کشور است. امید است ۹۸ رویکرد تمام مسوولان و رسانه‌ها تقویت و تزریق امید به جامعه و حمایت از اقدامات منجر به رونق تولید و اقتصاد باشد.
پیش از این نیز در بیانیه گام دوم انقلاب تاکید شده بود:«امّا پیش از همه چیز، نخستین توصیه‌ی من امید و نگاه خوشبینانه به آینده است. بدون این کلید اساسیِ همه‌ی قفلها، هیچ گامی نمیتوان برداشت.
در طول این چهل سال -و اکنون مانند همیشه- سیاست تبلیغی و #رسانه‌ای دشمن و فعّال‌ترین برنامه‌های آن، مأیوس‌سازی مردم و حتّی مسئولان و مدیران ما از آینده است. #خبر‌های دروغ، تحلیل‌های مغرضانه، وارونه نشان دادن واقعیّتها، پنهان کردن جلوه‌های امیدبخش، بزرگ کردن عیوب کوچک و کوچک نشان دادن یا انکار محسّنات بزرگ، برنامه‌ی همیشگی هزاران #رسانه‌ی صوتی و تصویری و اینترنتی دشمنان ملّت ایران است؛ شما جوانان باید پیش‌گام در شکستن این محاصره‌ی #تبلیغاتی باشید. در خود و دیگران نهال امید به آینده را پرورش دهید. ترس و نومیدی را از خود و دیگران برانید. این نخستین و ریشه‌ای‌ترین جهاد شما است.»
#نهضت_سواد_رسانه_ای کشور جهت آگاه سازی افکار عمومی جهت مقابله با شایعات و اقدامات رسانه ای که منجر به ناامیدی و کم انگیزگی برای حمایت و اقدام جهت رونق اقتصادی می شود، از هیچ تلاشی فروگذار نخواهد کرد.
معصومه نصیری
قائم‌مقام انجمن سواد رسانه ای ایران
@MLiteracy
Forwarded from انجمن سواد رسانه ای ایران
♨️«رونق تولید» و نقش آفرینی رسانه ها
سال ۹۸ با هزاران امید آغاز شد. سالی که از سوی مقام معظم رهبری سال «رونق تولید» نامگذاری و نقشه راه و چشم انداز یکساله کشور ترسیم شده است.
#رسانه ها به عنوان یکی از ضلع های اصلی و بازوی کارآمد در راستای تحقق اهداف کشور خصوصا در زمینه تزریق امید به جامعه برای رونق چرخه اقتصاد ملی و در نتیجه رونق تولید نقشی بی بدیل و غیرقابل انکار دارند.
۹۸؛ سال #نه به مخابره و خواندن اخباری است که به هر ترتیب امید افکار عمومی را مخدوش و تزریق بدبینی می کند. سال #نه به هر آنچیزی است که موجبات ضربه به رونق اقتصاد و تولید را فراهم می کند.
اگر تمرکز از روی اخبار منفی به سمت گزارش دستاوردها و اقدامات مثبت باشد، نتیجه از ناامیدی ملی به سمت حرکت برای توسعه و آبادانی کشور تغییر خواهد کرد. کشور به شدت به تزریق امید برای ورود با انگیزه به عرصه های اقتصادی و علمی نیاز دارد. نیازی که رسانه ها در اقسام مختلف با تولیدات خود، منجر به تحقق آن خواهند شد.
مقام معظم رهبری پیش از این اظهار کرده بودند: تلاش و هدف دشمنان ایران از #جنگ_نرم، «اندوهگین و ناامید کردن ملت ایران و ترساندن آنها از ورود در میدان است.» بر این اساس رونق تولید با افزایش #امید_ملی نسبتی جدی دارد. در صورتی که امید به آینده تقویت شود، انگیزه جهت رونق نیز افزایش خواهد یافت.
در نبرد رسانه ای موجود، دشمنان درصدد بزرگنمایی و اغراق آمیز جلوه دادن مشکلات کشور هستند که متعاقب آن نیز، هدف ناامیدی ملی است بنابراین رسانه های کشور مسوولیتی فراتر از گذشته برعهده دارند.
نباید فراموش کرد که حس #امید و #امیدواری منجر به برداشتن گام های جدی برای توسعه کشور خواهد شد.
✅نامگذاری سال ۹۸ تاکید بر ضرورت این مهم برای کشور است. امید است ۹۸ رویکرد تمام مسوولان و رسانه‌ها تقویت و تزریق امید به جامعه و حمایت از اقدامات منجر به رونق تولید و اقتصاد باشد.
پیش از این نیز در بیانیه گام دوم انقلاب تاکید شده بود:«امّا پیش از همه چیز، نخستین توصیه‌ی من امید و نگاه خوشبینانه به آینده است. بدون این کلید اساسیِ همه‌ی قفلها، هیچ گامی نمیتوان برداشت.
در طول این چهل سال -و اکنون مانند همیشه- سیاست تبلیغی و #رسانه‌ای دشمن و فعّال‌ترین برنامه‌های آن، مأیوس‌سازی مردم و حتّی مسئولان و مدیران ما از آینده است. #خبر‌های دروغ، تحلیل‌های مغرضانه، وارونه نشان دادن واقعیّتها، پنهان کردن جلوه‌های امیدبخش، بزرگ کردن عیوب کوچک و کوچک نشان دادن یا انکار محسّنات بزرگ، برنامه‌ی همیشگی هزاران #رسانه‌ی صوتی و تصویری و اینترنتی دشمنان ملّت ایران است؛ شما جوانان باید پیش‌گام در شکستن این محاصره‌ی #تبلیغاتی باشید. در خود و دیگران نهال امید به آینده را پرورش دهید. ترس و نومیدی را از خود و دیگران برانید. این نخستین و ریشه‌ای‌ترین جهاد شما است.»
#نهضت_سواد_رسانه_ای کشور جهت آگاه سازی افکار عمومی جهت مقابله با شایعات و اقدامات رسانه ای که منجر به ناامیدی و کم انگیزگی برای حمایت و اقدام جهت رونق اقتصادی می شود، از هیچ تلاشی فروگذار نخواهد کرد.
معصومه نصیری
قائم‌مقام انجمن سواد رسانه ای ایران
@MLiteracy
سال ۹۸ با هزاران امید آغاز شد. سالی که از سوی مقام معظم رهبری سال «رونق تولید» نامگذاری و نقشه راه و چشم انداز یکساله کشور ترسیم شده است.
#رسانه ها به عنوان یکی از ضلع های اصلی و بازوی کارآمد در راستای تحقق اهداف کشور خصوصا در زمینه تزریق امید به جامعه برای رونق چرخه اقتصاد ملی و در نتیجه رونق تولید نقشی بی بدیل و غیرقابل انکار دارند.
۹۸؛ سال #نه به مخابره و خواندن اخباری است که به هر ترتیب امید افکار عمومی را مخدوش و تزریق بدبینی می کند. سال #نه به هر آنچیزی است که موجبات ضربه به رونق اقتصاد و تولید را فراهم می کند.
اگر تمرکز از روی اخبار منفی به سمت گزارش دستاوردها و اقدامات مثبت باشد، نتیجه از ناامیدی ملی به سمت حرکت برای توسعه و آبادانی کشور تغییر خواهد کرد. کشور به شدت به تزریق امید برای ورود با انگیزه به عرصه های اقتصادی و علمی نیاز دارد. نیازی که رسانه ها در اقسام مختلف با تولیدات خود، منجر به تحقق آن خواهند شد.
مقام معظم رهبری پیش از این اظهار کرده بودند: تلاش و هدف دشمنان ایران از #جنگ_نرم، «اندوهگین و ناامید کردن ملت ایران و ترساندن آنها از ورود در میدان است.» بر این اساس رونق تولید با افزایش #امید_ملی نسبتی جدی دارد. در صورتی که امید به آینده تقویت شود، انگیزه جهت رونق نیز افزایش خواهد یافت.
در نبرد رسانه ای موجود، دشمنان درصدد بزرگنمایی و اغراق آمیز جلوه دادن مشکلات کشور هستند که متعاقب آن نیز، هدف ناامیدی ملی است بنابراین رسانه های کشور مسوولیتی فراتر از گذشته برعهده دارند.
نباید فراموش کرد که حس #امید و #امیدواری منجر به برداشتن گام های جدی برای توسعه کشور خواهد شد.
✅نامگذاری سال ۹۸ تاکید بر ضرورت این مهم برای کشور است. امید است ۹۸ رویکرد تمام مسوولان و رسانه‌ها تقویت و تزریق امید به جامعه و حمایت از اقدامات منجر به رونق تولید و اقتصاد باشد.
پیش از این نیز در بیانیه گام دوم انقلاب تاکید شده بود:«امّا پیش از همه چیز، نخستین توصیه‌ی من امید و نگاه خوشبینانه به آینده است. بدون این کلید اساسیِ همه‌ی قفلها، هیچ گامی نمیتوان برداشت.
در طول این چهل سال -و اکنون مانند همیشه- سیاست تبلیغی و #رسانه‌ای دشمن و فعّال‌ترین برنامه‌های آن، مأیوس‌سازی مردم و حتّی مسئولان و مدیران ما از آینده است. #خبر‌های دروغ، تحلیل‌های مغرضانه، وارونه نشان دادن واقعیّتها، پنهان کردن جلوه‌های امیدبخش، بزرگ کردن عیوب کوچک و کوچک نشان دادن یا انکار محسّنات بزرگ، برنامه‌ی همیشگی هزاران #رسانه‌ی صوتی و تصویری و اینترنتی دشمنان ملّت ایران است؛ شما جوانان باید پیش‌گام در شکستن این محاصره‌ی #تبلیغاتی باشید. در خود و دیگران نهال امید به آینده را پرورش دهید. ترس و نومیدی را از خود و دیگران برانید. این نخستین و ریشه‌ای‌ترین جهاد شما است.»
#نهضت_سواد_رسانه_ای کشور جهت آگاه سازی افکار عمومی جهت مقابله با شایعات و اقدامات رسانه ای که منجر به ناامیدی و کم انگیزگی برای حمایت و اقدام جهت رونق اقتصادی می شود، از هیچ تلاشی فروگذار نخواهد کرد.
معصومه نصیری
قائم‌مقام انجمن سواد رسانه ای ایران
@MLiteracy
Forwarded from كميل خجسته
مکانیسم حباب‌سازی
روزگاری که در رسانه‌های جمهوری اسلامی روی عدد بالا و پایین #سانتریفیوژها و میزان غنی‌سازی بحث می‌شد تا #افکارعمومی برای حفظ دستاوردهای #هسته‌ای همراه بشود؛ امریکایی‌ها برای همراه‌سازی افکار عمومی کار دیگری را انجام دادند. یک نمونۀ آن این بود که ابتدا #راکتورتهران را تحریم کردند. اینجوری واردات اورانیوم برای شیمی درمانی #بیماران_سرطانی به ایران ممنوع شد. با این کار بخشی از جامعۀ ایران که خودشان یا نزدیکانشان درگیر این موضوع بودند با این تصویر روبرو شدند که در حالی‌که آنها #درد می‌کشند؛ علاقمندان به حفظ #استقلال کشور در رسانه روی تعداد سانتریفیوژ بحث می‌کنند. درد را امریکایی‌ها ایجاد کرده بودند اما رسانه جایی رفته بود که امریکایی‌ها می‌خواستند. چرا که مردم در این کارزار رسانه‌ای با این چالش روبرو می‌شدند که چند تکه فلز و... چه ارزشی در مقابل درد نزدیکانشان دارد؟
اما واقعیت این بود که ایران همان زمان با علم و رشادت دانشمندان هسته‌ای پروژۀ راکتور تهران را کلید زد و توانست در زمان کوتاهی به فناوری غنی‌سازی برسد و بتواند مردم خودش را از درد برهاند. هر چند این وسط، یک اتفاق کوچک! افتاد. امریکایی‌ها سرتیم این پروژۀ غنی‌سازی را ترور کردند. نامش را همۀ ما بارها به نیکی شنیده‌ایم: شهید شهریاری. امریکایی‌ها اراده کرده بودند تا این درد در جامعۀ ایرانی بماند و برای آن حتی دانشمند هسته‌ای را هم ترور کردند؛ هر چند موفق نشدند و شاگردان شهریاری داروها را به مردم رساندند.
آنها طراحی رسانه‌ای دو سویه‌ای کرده بودند: از یک‌سو می‌خواستند با #تحریم در جامعه درد ایجاد کنند و از سوی دیگر با تمرکز روی آن درد و بردن بحث #تبلیغاتی روی سانتریفیوژها در افکار عمومی درد را تحریک کنند که این فلزها مهم هستند یا درد ما؟! که واقعیت این بود که همین فلزها روی دیگر #رفع_درد_مردم بود و جمهوری اسلامی برای رفع آن درد حتی شهیدی مثل شهریاری را تقدیم کرد.
در واقع امریکایی‌ها:
1. برای هدفشان بر روی #احساس و درک ایرانی‌ها متمرکز هستند. در دورۀ اوباما و ترامپ نقطۀ کانونی فعالیتشان ایجاد و تحریک درد بود و در دورۀ جدید بر روی سیاه‌دیدن آینده متمرکز هستند. احساس بعد از اقناع است. امریکایی‌ها آنجا را هدف قرار داده‌اند.
2. رسانه برای آنها بازیگر دوم است. ابتدا طراحی عملیاتی متمرکز صورت می‌گیرد. در دورۀ اوباما این موضوع متمرکز در وزارت خزانه‌داری بود و ترامپ میز ایران و برایان هوک را مسئول پروژه بود. برای خنثی‌سازی این جنگِ تبلیغاتی-شناختی کانون فرماندهی متمرکز درون دولت ایران نیاز است.
روزگاری که در رسانه‌های جمهوری اسلامی روی عدد بالا و پایین #سانتریفیوژها و میزان غنی‌سازی بحث می‌شد تا #افکارعمومی برای حفظ دستاوردهای #هسته‌ای همراه بشود؛ امریکایی‌ها برای همراه‌سازی افکار عمومی کار دیگری را انجام دادند. یک نمونۀ آن این بود که ابتدا #راکتورتهران را تحریم کردند. اینجوری واردات اورانیوم برای شیمی درمانی #بیماران_سرطانی به ایران ممنوع شد. با این کار بخشی از جامعۀ ایران که خودشان یا نزدیکانشان درگیر این موضوع بودند با این تصویر روبرو شدند که در حالی‌که آنها #درد می‌کشند؛ علاقمندان به حفظ #استقلال کشور در رسانه روی تعداد سانتریفیوژ بحث می‌کنند. درد را امریکایی‌ها ایجاد کرده بودند اما رسانه جایی رفته بود که امریکایی‌ها می‌خواستند. چرا که مردم در این کارزار رسانه‌ای با این چالش روبرو می‌شدند که چند تکه فلز و... چه ارزشی در مقابل درد نزدیکانشان دارد؟
اما واقعیت این بود که ایران همان زمان با علم و رشادت دانشمندان هسته‌ای پروژۀ راکتور تهران را کلید زد و توانست در زمان کوتاهی به فناوری غنی‌سازی برسد و بتواند مردم خودش را از درد برهاند. هر چند این وسط، یک اتفاق کوچک! افتاد. امریکایی‌ها سرتیم این پروژۀ غنی‌سازی را ترور کردند. نامش را همۀ ما بارها به نیکی شنیده‌ایم: شهید شهریاری. امریکایی‌ها اراده کرده بودند تا این درد در جامعۀ ایرانی بماند و برای آن حتی دانشمند هسته‌ای را هم ترور کردند؛ هر چند موفق نشدند و شاگردان شهریاری داروها را به مردم رساندند.
آنها طراحی رسانه‌ای دو سویه‌ای کرده بودند: از یک‌سو می‌خواستند با #تحریم در جامعه درد ایجاد کنند و از سوی دیگر با تمرکز روی آن درد و بردن بحث #تبلیغاتی روی سانتریفیوژها در افکار عمومی درد را تحریک کنند که این فلزها مهم هستند یا درد ما؟! که واقعیت این بود که همین فلزها روی دیگر #رفع_درد_مردم بود و جمهوری اسلامی برای رفع آن درد حتی شهیدی مثل شهریاری را تقدیم کرد.
در واقع امریکایی‌ها:
1. برای هدفشان بر روی #احساس و درک ایرانی‌ها متمرکز هستند. در دورۀ اوباما و ترامپ نقطۀ کانونی فعالیتشان ایجاد و تحریک درد بود و در دورۀ جدید بر روی سیاه‌دیدن آینده متمرکز هستند. احساس بعد از اقناع است. امریکایی‌ها آنجا را هدف قرار داده‌اند.
2. رسانه برای آنها بازیگر دوم است. ابتدا طراحی عملیاتی متمرکز صورت می‌گیرد. در دورۀ اوباما این موضوع متمرکز در وزارت خزانه‌داری بود و ترامپ میز ایران و برایان هوک را مسئول پروژه بود. برای خنثی‌سازی این جنگِ تبلیغاتی-شناختی کانون فرماندهی متمرکز درون دولت ایران نیاز است.