🔥صداوسیما؛ کارخانه پرهزینه تولید نارضایتی ملی
به هیچ وجه نباید اسیر جو هیجان کاذب این بیست و چهار ساعت اخیر شد و نباید نادانسته به این جو که تا حد زیادی ساخته رسانههاست دامن زد. اما این بیست و چهار ساعت اگر یک درس داشته باشد اینست: به روز نبودن سیاست های خبری رسانه رسمی کشور تا جایی که میتوان صداوسیما را خطری امنیتی برای دولت-ملت ایرانی خواند.
صداوسیمایی که نه فقط شبهای کلیدی مذاکرات هستهای که شب انتخابات ریاست جمهوری نود و شش که میلیون ها نفر بیدار و منتظر اعلام نتایج میمانند از چهار کانالش برنامه مستند نشان میدهد تا انگار با اصرار میلیون ها بیننده را به سمت بیبیسی و رسانههای دشمن هل بدهد.
صداوسیمایی که در زمان زلزله با عدم اطلاعرسانی به موقع بازار هزار شایعه را از سوی امثال آمدنیوز که مثل #مغول_های_فضای_ذهنی ایرانیان میمانند، فعال می کند.
صداوسیمایی که تظاهرات بیست و پنج خرداد هشتاد وهشت مردم تهران را(فارغ از نگاهمان به آن تظاهرات) ثانیهای پوشش نداد تا از همان شب دولت بریتانیا بتواند رهبری بخش بزرگی از بازار خبری و افکار عمومی مردم ایران را بواسطه بیبیسی فارسی به وزارت خارجهاش در لندن منتقل کند.
صداوسیمایی که سالهاست کلمهای از تجمعات و اعتراضاتی که تمام کشور از آن مطلعند نمی گوید ولی همان شبش انگار بخواهد مخاطبان را آزار دهد از تجمعی در لبنان و فلسطین ده دقیقه برنامه می گذارد. صداوسیمایی که همین امشب در اخبار بیست و سی فیلمی از تظاهرات مردم بحرین را با تیتر «ادامه آزادیخواهی مردم بحرین علیه حکومت آلخلیفه» پخش میکند ولی کلمهای از اعتراضات مشهد و نیشابور و کرمانشاه هنوز نگفته است. انگار عمدی داشته باشد که بیننده عادی، مظلومان بحرین و غزه و لبنان را مقابل خودش ببینید.
عبدالعلی علیعسگری رییس صداوسیما اسفند گذشته گفته صداوسیما هیچ مشکلی ندارد جز بودجه و گفته بودجه صداوسیما چهار هزار میلیارد تومن است و بودجه بیبیسی فارسی شش هزار میلیارد تومن. عددهای آقای علیعسگری به صراحت اشتباه است. آنچه بودجهاش شش هزار میلیارد تومن است کل سازمان بیبیسی است. از بیبیسی داخل بریتانیا که برخلاف بیبیسی فارسی رسانهای مردمی و حتی آموزشی محسوب می شود تا بیبیسی جهانی تا بیبیسی زبان های مختلف که بخشی از سلطهگری استعماری و بساط جنگ نرم بریتانیاست.
آنچه بودجهاش کمی بیش از صداوسیماست سازمانی است که بزرگترین تولیدکننده خبر، سریال داستانی و مستند تاریخی و علمی در جهان است. اخبار رادیوی انگلیسی زبانش روزانه صدوپنجاه میلیون شنونده دارد. از هند تا امریکای لاتین و آفریقا و ایران و حتی بازار سرگرمی آمریکا و اروپا را در سیطره خود دارد. به عبارتی بزرگترین ماشین جنگ نرم جهان است. چنان قدرتمند که وقتی سال دوهزار و سیزده ناتو میخواست تنش با روسیه را افزایش دهد تهدید به راه انداختن تلویزیون بیبیسی روسی کردند. و یکی از بخشهای کم اهمیتش با سالی ۸۰ میلیارد تومن همین بیبیسی فارسی صد و پنجاه نفره است که همگی میزان عمق تخریبش در منافع ملی ایران را این سالها دیدهایم و هنوز نتوانستهایم پدافند دفاعی مناسبی مقابلش پیدا کنیم. چه کار دارد به صداوسیمایی که بازار ایرانش را هم به دشمنان واگذار کرده.
بیست و چهار ساعت اخیر نشان داد که مساله صداوسیما زیادی بودجهاش است. #بی_نیازیش_به_مخاطب. هربار میبینم که رهبری هشتاد میلیون ایرانی شخصا آستین ها را بالا میزنند و شخصا مجبور میشوند مقابل «رادیو انگلیسی» بایستند و یا جزییات مقابله با #جنگ_نرم را بگویند، مطمین میشوم صداوسیما با دهها هزار کارمند ناکارآمد است. احتمالا به همین علت رهبری بارها صراحتا گفتهاند انتقاد از صداوسیما ربطی به انتقاد از ایشان ندارد.
آنچه صداوسیما از مدیریت بحران آموخته یک کلمه است: سر در برف کردن و انتظار کشیدن تا این بحران تمام شود. انگار نمیدانند همانطور که دورتادور این کشور را پایگاههای نظامی آمریکا محاصره کردهاند، دورتادور اذهان این مردم را هم #پایگاه_های_رسانه_ای_دشمن محاصره کرده و انفعال ما تنها و تنها به معنی واگذار کردن خطوط دفاعی و بیپناه گذاشتن شهر در مقابل اشغالگران فرهنگی است.
#علی_علیزاده
@asrehooshmandi
به هیچ وجه نباید اسیر جو هیجان کاذب این بیست و چهار ساعت اخیر شد و نباید نادانسته به این جو که تا حد زیادی ساخته رسانههاست دامن زد. اما این بیست و چهار ساعت اگر یک درس داشته باشد اینست: به روز نبودن سیاست های خبری رسانه رسمی کشور تا جایی که میتوان صداوسیما را خطری امنیتی برای دولت-ملت ایرانی خواند.
صداوسیمایی که نه فقط شبهای کلیدی مذاکرات هستهای که شب انتخابات ریاست جمهوری نود و شش که میلیون ها نفر بیدار و منتظر اعلام نتایج میمانند از چهار کانالش برنامه مستند نشان میدهد تا انگار با اصرار میلیون ها بیننده را به سمت بیبیسی و رسانههای دشمن هل بدهد.
صداوسیمایی که در زمان زلزله با عدم اطلاعرسانی به موقع بازار هزار شایعه را از سوی امثال آمدنیوز که مثل #مغول_های_فضای_ذهنی ایرانیان میمانند، فعال می کند.
صداوسیمایی که تظاهرات بیست و پنج خرداد هشتاد وهشت مردم تهران را(فارغ از نگاهمان به آن تظاهرات) ثانیهای پوشش نداد تا از همان شب دولت بریتانیا بتواند رهبری بخش بزرگی از بازار خبری و افکار عمومی مردم ایران را بواسطه بیبیسی فارسی به وزارت خارجهاش در لندن منتقل کند.
صداوسیمایی که سالهاست کلمهای از تجمعات و اعتراضاتی که تمام کشور از آن مطلعند نمی گوید ولی همان شبش انگار بخواهد مخاطبان را آزار دهد از تجمعی در لبنان و فلسطین ده دقیقه برنامه می گذارد. صداوسیمایی که همین امشب در اخبار بیست و سی فیلمی از تظاهرات مردم بحرین را با تیتر «ادامه آزادیخواهی مردم بحرین علیه حکومت آلخلیفه» پخش میکند ولی کلمهای از اعتراضات مشهد و نیشابور و کرمانشاه هنوز نگفته است. انگار عمدی داشته باشد که بیننده عادی، مظلومان بحرین و غزه و لبنان را مقابل خودش ببینید.
عبدالعلی علیعسگری رییس صداوسیما اسفند گذشته گفته صداوسیما هیچ مشکلی ندارد جز بودجه و گفته بودجه صداوسیما چهار هزار میلیارد تومن است و بودجه بیبیسی فارسی شش هزار میلیارد تومن. عددهای آقای علیعسگری به صراحت اشتباه است. آنچه بودجهاش شش هزار میلیارد تومن است کل سازمان بیبیسی است. از بیبیسی داخل بریتانیا که برخلاف بیبیسی فارسی رسانهای مردمی و حتی آموزشی محسوب می شود تا بیبیسی جهانی تا بیبیسی زبان های مختلف که بخشی از سلطهگری استعماری و بساط جنگ نرم بریتانیاست.
آنچه بودجهاش کمی بیش از صداوسیماست سازمانی است که بزرگترین تولیدکننده خبر، سریال داستانی و مستند تاریخی و علمی در جهان است. اخبار رادیوی انگلیسی زبانش روزانه صدوپنجاه میلیون شنونده دارد. از هند تا امریکای لاتین و آفریقا و ایران و حتی بازار سرگرمی آمریکا و اروپا را در سیطره خود دارد. به عبارتی بزرگترین ماشین جنگ نرم جهان است. چنان قدرتمند که وقتی سال دوهزار و سیزده ناتو میخواست تنش با روسیه را افزایش دهد تهدید به راه انداختن تلویزیون بیبیسی روسی کردند. و یکی از بخشهای کم اهمیتش با سالی ۸۰ میلیارد تومن همین بیبیسی فارسی صد و پنجاه نفره است که همگی میزان عمق تخریبش در منافع ملی ایران را این سالها دیدهایم و هنوز نتوانستهایم پدافند دفاعی مناسبی مقابلش پیدا کنیم. چه کار دارد به صداوسیمایی که بازار ایرانش را هم به دشمنان واگذار کرده.
بیست و چهار ساعت اخیر نشان داد که مساله صداوسیما زیادی بودجهاش است. #بی_نیازیش_به_مخاطب. هربار میبینم که رهبری هشتاد میلیون ایرانی شخصا آستین ها را بالا میزنند و شخصا مجبور میشوند مقابل «رادیو انگلیسی» بایستند و یا جزییات مقابله با #جنگ_نرم را بگویند، مطمین میشوم صداوسیما با دهها هزار کارمند ناکارآمد است. احتمالا به همین علت رهبری بارها صراحتا گفتهاند انتقاد از صداوسیما ربطی به انتقاد از ایشان ندارد.
آنچه صداوسیما از مدیریت بحران آموخته یک کلمه است: سر در برف کردن و انتظار کشیدن تا این بحران تمام شود. انگار نمیدانند همانطور که دورتادور این کشور را پایگاههای نظامی آمریکا محاصره کردهاند، دورتادور اذهان این مردم را هم #پایگاه_های_رسانه_ای_دشمن محاصره کرده و انفعال ما تنها و تنها به معنی واگذار کردن خطوط دفاعی و بیپناه گذاشتن شهر در مقابل اشغالگران فرهنگی است.
#علی_علیزاده
@asrehooshmandi