دوست دارم همچون اصحاب کهف چند صباحی به خواب عمیقی بروم ، شاید دردهای این روز جهان اسلام رابه فراموشی بسپارم..می دانم ان مع العسر یسرا ..پیروزی حق ، وعده الهی است ، امابا این دل چه کنم.ایمان دارم .ولی گاهی یقین می خواهد این قلب ناآرام . .کاش خبرهای شهادت دلیر مردان تنگه مقاومت دروغ باشد.اماچه کنم سید حسن نصرالله..اسماعیل هنیه وحالا یحیی سنوار ، خبر تا مغز استخوان می سوزاند آدمی را. خنده دار اینکه بایدن تبریک می گوید ومفتی های عربستان هم شادی می کنند ، عجب دنیایی!.دنیای وارونه ای است که جای حق وباطل عوض شده است..اما همچنان امید داریم به آیه ی ،حزب الله هم الغالبون . خدایا دوستت دارم .ولی من حکمت این روزها رادرک نمی کنم . بازهم امید دارم .امیددارم به عظمت خداوندی تو

زندگی جالبی داریم ازقالبی که درآن هستیم راضی نیستیم وهمیشه احساسمان این است که همسایه ازما خوشبخت تراست واگرچنین هم نبود بازبهانه ای پیدا می کنیم تا بگوییم وضع اوازمابهتراست.واین باعث نارضایتی ما درزندگی مان شده وروز مرگی ومرگ تدریجی رویاهایمان را به سراغمان می آورد.

یحیی سنوارتمام زندگی اش دراکتبر خلاصه شده است دراکتبر به دنیا آمده دراکتبر قیام ۷اکتبر را برنامه ریزی کرده و در۱۶ اکتبر چون قهرمان های اسطوره ای قصه های شیرین دوران کودکی مان به شهادت رسید..خوش به حال کودکان فلسطین چرا که آنها هم مثل ما اسطوره وقهرمانهایی دارند به وسعت تاریخ.یحیی سنوار همزمان هم برای دشمن رجز خواند وهم برای مرگ . آنقدر مرد بزرگی بود که خداوند مقدر نمود بزرگیش را وقهرمانی ودرمیدان رزم بودنش را دشمن خونی اش روایت کرد و جسم تنهایش را باکاروانی از ماشینها درخیابان های تلاویو جلوی چشمان مردمان خودش به جلو برد درحالیکه بایک آمبولانس هم می شد جسم خاموشش را متتقل کرد،شاید بازهم ازابهت وعظمتش ترسیده بودند.یحیای غزه خداوند خواست پایان داستان زندگی خاکیت راباشکوه بنویسد ودشمنانت این کاررا برایت انجام دادند .آسوده بخواب مجاهد خستگی ناپذیرفلسطین، ازامروز برای کودکان مسلمان غزه وجهان، مادران لالایی وقصه قهرمانی جدیدی دارند مطمئن باش چوبی که درآخرین لحظات پرتاب نمودی عصای موسایی می شود واین اژدها، غاصبان صهیونیست راخواهدبلعید. .آسوده بخواب، مردان مرد جبهه مقاومت وآزاد مردان آزاد اندیش راهت را و اندیشه ات راادامه خواهند داد.بدرود قهرمان شهید

امروز روزجالبی بود ،باکمک دوستان کارگروهی جهت کمک به محرومان ومظلومان غزه ولبنان می خواستیم انجام بدهیم .هیچ کاری انجام نشده بود انگار یه جورهایی همه حس بزرگی داشتند به مدت دو ساعت تا تونستم میز ها رو چیدم وکارهای دیگه که مونده بود. دوست نداشتند ازارگانهای دولتی کمک بگیرند چون ممکن بود کاررو به اسم خودشون بزنند ولی هرچه بود می توانستیم به عنوان یه گروه خودجوش ازظرفیت همه ادارات وارگانها استفاده کنیم وکار عظیمی انجام بدیم. ولی نشد.تبلیغات هم که خیلی ضعیف بود.دلم برای خودم وامام زمان وهرچی انسانیت وغیره بود سوخت .مطمئنم بااین کارها نمی تونیم راه قسط وعدل روپیش ببریم البته به حال بعضی ازبچه ها غبطه خوردم . چون کیک خیس وکیک یزدی وآش دوغ وآش رشته پخته بودند وپولش رو برای مظلومان غزه ولبنان می دادند اینان حال وروزشان غبطه خوردن داشت ، ولی نمی دانم جایگاه من دراین جنگ راستی وناراستی کجاست...

امروز حالی خوب دارم، حس می‌کنم که دنیا با همه زیبایی‌ها و شگفتی‌هایش در آغوش من است. کره خاکی که روی آن زندگی می‌کنم، با کوه‌های بلند، دریاهای بی‌پایان، جنگل‌های سرسبز و آسمان آبی‌اش، همچون بهشتی است که هر روز در آن شگفتی‌های جدید کشف می‌کنم. هر گام که برمی‌دارم، عشق به این خاک و آب و هوا در قلبم بیشتر می‌شود.

این سیاره زیبا با تمام جاذبه‌ها و رازهایش مرا به تأمل وامی‌دارد. صبح‌ها با طلوع خورشید و پرواز پرندگان آغاز می‌شود و شب‌ها با نور ماه و ستارگان به خواب می‌روم. در هر لحظه، قدرت و زیبایی طبیعت را احساس می‌کنم و به خودم یادآوری می‌کنم که چقدر خوشبخت هستم که در این مکان زیبا زندگی می‌کنم.

این عشق به زمین و طبیعت، انگیزه‌ای است که مرا به مراقبت و حفظ این زیبایی‌ها وامی‌دارد. امروز، همچون روزهای دیگر، قدردان این نعمات هستم و با تمام وجود زمین زیبا را دوست دارم. چه نعمت بزرگی است که بتوانم هر روز این زیبایی‌ها را ببینم و تجربه کنم."

کشور عزیزم ایران، با تمام شکوه و عظمتی که داری، همیشه در قلب من جای داری، هموطنانم، با آن همه عشق و سرزندگی، به زندگی من رنگ و بویی بی‌نظیر می‌دهید. هر بار که به مردمان فهیم و مهربان وطنم می‌اندیشم، قلبم از عشق و افتخار پر می‌شود. آرزو دارم که همیشه در بهترین و شادترین شرایط زندگی کنید، در سرزمین زیبای چهارفصل ایران شما شایسته‌ ترین انسانهای دنیا زندگی می کنید. وطنم ایران جایی است که صفا ومحبت وشادی خوشبختی در آن جاری است . ایران جاودانم ، همیشه در قلبم حس زیبای بودن وزیستن را تداعی می کنی و من برای تو و مردمانت همیشه بهترینها راآرزو می کنم
هموطنان عزیزم، هر تک تک شان ،همانند ستاره‌ای درخشان هستید که آسمان وطن را روشن می‌کنید. با همت و تلاش شماست که کشورمان ایران، این سرزمین کهن و پرافتخار، هر روز به سوی آینده‌ای بهتر وآبادتر گام برمی‌دارد. همواره امنیت، خوشبختی و آرامش قرین زندگی زیبایتان باشد
آینده‌ روشن و پرامید برای ایران و هموطنان عزیزمان است. با همدلی و همکاری، می‌توانیم به آرزوهای بزرگمان دست یابیم و کشور عزیزمان را به اوج قله های سعادت وخوشبختی برسانیم. ایران ،جان جهان ، تو همیشه در دل و جان ما جاودانه ای

دوست دارم زیر نم نم باران در جنگلی زیبا قدم بزنم، دستانم را باز کنم و باران صورتم را نوازش کند. این لحظه‌ زیباترین حس با طبیعت بودن است، هر قطره باران مانند نوازشی لطیف بر صورتم می‌نشیند و آرامشی ازجنس ماورایی در این لحظات، برایم تداعی می شود،من در هماهنگی کامل با جهان اطرافم هستم، گویی که من و طبیعت در یک رقص بی‌پایان غرق شده‌ایم. بارش باران نمادعشق خدابه اهل زمین است احساس رهایی و شادابی، از قلبم به تمام وجودم نفوذ کرده است وزیباترین حس بودن را تجربه می‌کنم.

امروز ازاون روزهای عجیب است ساده وسخت .نمی دانم شاید من نگاهم به دنیا جوردیگری شده است کلا به سادگی ،دنیای رنگانگ وپراز خیلی ... را نمی شناسم شاید آنها هنوز زیبایی های دنیا را ندیده اند ویا آنقدر به خودشان سخت گرفته اند یا دریچه نگاهشان به دنیا صفر وصداست که این گونه زمخت شده اند کاش برای یکبارهم شده همه ی انسانها راساده وبی آلایش می دیدند وپاییز این بانوی زردونارنجی پوش ، خشی بردلشان می انداخت راستی چقدرزیباست زیر درختی باشی وبرگها رقص کنان سرورویت رانوازش کنند ،زیبایی درحدکمال پاییز دلها را می لرزاند زیباست خدای پاییز که پرده ای از نقاشی های رنگارنگ جلوی چشمانت آویخته .به همین راحتی ساعتها تابلوی عالی خالق هستی رانگاه کن. و وباصدای بلند بگوخدایا سپاسگزارم که بازهم من رالایق دیدن پاییزی دیگرنمودی

گاهی در زندگی می پذیرم که برخی انسان‌ها خود را به خواب غفلت زده‌اند و تلاش برای بیداری آنان کاربیهوده ای است .به خود می گویم ، بهتر است مسیر زیبای زندگی خود را ادامه دهم، بگذارآنان در جهالت خویش باقی بمانند. زندگی پر از زیبایی‌ها و شگفتی‌هاست که چشم ها حیرت زده به آن‌ها گشوده شده . پس به جای تلف کردن انرژی‌ وزمان و درگیرکردن خودم برای بیدار کردن آنهایی که نمی‌خواهند بیدار شوند، به زندگی خودم عشق بورزم و از هر لحظه‌اش لذت ببرم. دنیا پر از رازها و شگفتی‌هایی است که منتظر کشف شدن هستند، بهتراست با چشم‌های باز و دلی سرشار از امید به استقبال این زیبایی‌ها بروم. مهم ترین موضوع زندگی گوش جان سپردن به موسیقی زیبا ی .طبیعت است ، آهنگی پراز امید و احساس بودن ، خواستن و شدن ...این یعنی من هستم.خدایا سپاسگزارم که هنوز زیبایی های طبیعت شگفت زده ام می کند وچشمان پرازشوق کودکان وطنم سرود زیبای زندگی رازمزمه می کنند

گاهی در میان هیاهو ودریای پرتلاطم زندگی و دل مشغولی های روزمره، دوست دارم لحظاتی را تنها برای خودم باشم و خود خودم را زندگی کنم. واز دغدغه‌ها و نگرانی‌ها یی که ذهنم رادرگیرکرده اند فاصله بگیرم، و به اعماق وجوددخترک پراحساس وخودساخته ای سفر کنم که دوستش دارم، می خواهم قلبم با ضرب آهنگ ضربان دلخواه خودش بزند، ذهنم آرام بگیرد و روحم نفسی تازه کند.
گاهی گوش دادن به نجواهای درونم رویای‌های کودکی‌ام را دوباره به یادم می آورد و آنچه باعث شادی واقعی وبی قید وشرط من می‌شد را به من یادآوری می کند. عاشق این هستم که برای خودم وقتی اختصاص دهم وباخودم مهربان باشم واین معنای واقعی زندگی است.
زندگی برایم هدیه ارزشمندی ازسوی پروردگارعالمیان است که برای لحظه ،لحظه آن سپاسگزارم وقدر لحظات ناب زندگیم که مختص من است را می دانم. دوست دارم به جبران همه ی زیبایی های دنیا لبخند بزنم و می دانم زندگی باآغوش بازپذیرای من است.
به یاد خواهم داشت گاهی برای خودم باشم و خودم را زندگی کنم. این لحظات ناب گرچه کوتاه، اما بی‌نهایت ارزشمند و گرانبها هستند. به آنها احترام می گذارم و از آنها لذت می برم واین زندگی من است

مدیونیم برای همه ی مادرانه های این نوجوان فلسطنی غزه..

امید چراغی ست که ما را در تاریک‌ترین روزهای زندگی روشن نگه می‌دارد. امید همانند نوری در دل شب  راهنماست تا به سوی روشنایی برویم. زندگی پر از فراز و نشیب است، اما با امید می‌توانیم به هر چالشی با قدرت بیشتری بپردازیم.

آینده مثل دفتر سفیدی است که ما هر روز یک صفحه از آن را می‌نویسیم. با هر قدمی که برمی‌داریم، با هر تصمیمی که می‌گیریم، ما آینده خود را شکل می‌دهیم. امید به ما انگیزه می‌دهد تا این صفحات را با ماجراهای شگفت‌انگیز و خاطرات خوشی پر کنیم.

یادمان باشد که همیشه پس از هر شب تاریک، یک روز روشن وجود دارد. پس امیدوار باشیم و با دلگرمی به سوی آینده‌ای روشن قدم برداریم. همراه با امید، هیچ هدفی دور از دسترس نیست.
زندگی حس زیبای شکفتن گلهای بهاری است
زندگی واقعاً مانند شکفتن گل‌های بهاری پر از طراوت، شادابی و نوید روزهای بهتراست. هر روز که از خواب بیدار می‌شویم، فرصتی دوباره برای شروعی تازه است، مانند گلی که پس از یک شب بارانی باز می‌شود وشبنم برچهره ی زیبایش نشسته است. هر قدمی که برمی‌داریم، هر تصمیمی که می‌گیریم، مثل نور خورشید است که به این گل‌ها می‌تابد و آن‌ها را به رشد و شکوفایی دعوت می‌کند.

امیدوارم هر روز زندگیمان مانند بهاری پر از گل‌های زیبا و عطرآگین باشد.

زندگی با الهام و عشق زیباتر می‌شود. هر لحظه از آن فرصتی است برای تجربه‌ای جدید و شکفتن قلب‌ها. وقتی با عشق به زندگی می‌نگریم، هر چالشی به یک فرصت تبدیل می‌شود و هر روزی که از خواب بیدار می‌شویم، با انرژی و انگیزه‌ای تازه شروع می‌شود.

در قلب‌های پر از عشق، امید جوانه می‌زند و درخشش آینده روشن‌تر می‌شود. عشق به زندگی به ما کمک می‌کند تا با چشمان بازتری به اطرافمان نگاه کنیم، زیبایی‌های کوچک را ببینیم و هر لحظه را به نیکی و شادی سپری کنیم.

هر روزبه زندگی با امید و عشق  می پردازیم و به خود یادآوری می کنیم که با هر گامی که برمی‌داریم، آینده‌ای روشن‌تر و زیباتر را می‌سازیم.

حرف دلتان را بگویید، قبل از آن که دیر شود
زندگی کوتاه‌تر از آن است که  حرف‌های ناگفته مان را در دل نگه داریم. روزهای عمر وفرصت ها مثل برق وباد می‌گذرد و شاید فرصت طلایی دیگری برای بیان  آنچه  در دل داریم، پیدا نکنیم. شاید فکر کنیم زمان هست و فردا هم می‌شود گفت ، هیچ تضمینی برای فردا نیست.
حرف دلمان  را بگوییم ، حتی اگر ترس واسترس داریم ، دیگران درک مان نکنند . صداقت با خود و دیگران ، آرامش را به قلبمان  می‌آورد و بار سنگین ناگفته‌ها را از دوش‌ مان  برمی‌دارد.
اگر می خواهید کسی را ببخشید، اگر می خواهید دوستی و یا علاقه تان را ابراز کنید، یا نیاز به  عذرخواهی  ازکسی دارید یا فقط می خواهید بگویید که چقدر برایتان مهم است، همین حالا فرصت است  نگذاریم سکوت و تردید، فرصت‌های طلایی زندگی‌ مان را از ما بگیرد.
زندگی کوتاه است و زمان بی‌رحم. حرف دلمان را بگوییم  قبل از آن که دیر شود.
زیباترین حس  های زندگی مان اگر در دل بماند و گفته نشود، به مرور رنگ می‌بازد و فرصت ابراز آن هرگز پیش نمی آید. شاید ترس و نگرانی ، مارا از گفتن آنچه در دل داریم باز می دارد،گاهی سکوت  بزرگ‌ترین فاصله‌ها را می‌آفریند.
اگر دلت برایش تنگ شده و  می‌خواهی بداند چقدر برایت مهم است، همین حالا بگو. نگذاریم روزها و سال‌ها بگذرند و  در حسرت یک کلمه، یک نگاه، یک اعتراف بمانیم.
زیباترین احساس دنیا  را باید زندگی کرد، باید گفت و باید بخشید. حرف دلمان را بگوییم، قبل از آن که دیر شود و فرصت‌ها برای همیشه از دست بروند.
گاهی دوستی، گنجی است که باید قدرش را بدانیم و نگذاریم کدورت و سکوت آن را خراب کند. شاید حرف‌هایی در دل داریم که نمی‌دانیم چگونه بگوییم ، دلخوری‌هایی که هنوز حل نشده‌اند، اما به یاد داشته باشیم که هر لحظه‌ای که می‌گذرد، ممکن است فرصت جبران از دست برود.
اگر می‌خواهیم بداند چقدر برایمان ارزشمند است، اگر می‌خواهیم دوباره مثل قبل باشیم، حرف دلمان را بگوییم . بگذاریدصداقت و محبت، پل‌های بین  ما را مستحکم‌تر کند.
دوستی‌ها مثل گل‌های بهاری‌اند؛ اگر به موقع آبیاری نشوند، پژمرده می‌شوند. پس نگذاریم دیر شود، حرف هایمان را بگوییم و دوستی‌ مان  را زنده نگه داریم ، گاهی فاصله ها به اندازه یک دنیا می شود