🔆 دانشجوهای تازه وارد از راه رسیده اند، برخی از آن ها از سایر شهرها و عده ای از سایر کشور ها و قاره ها.
⭕️ در بخش واحد بین الملل دانشگاه، همراه یک دوست ژاپنی، لوسی، بودم. این دوست ژاپنی جزو نیروهای داوطلب کمک به تازه واردین بود. یکی از دانشجوهای تازه وارد ایتالیایی به لوسی مراجعه کرد و گفت از کجا میتواند #لوازم_تحریر خریداری کند.
🔅در فاصله ی پنج دقیقه ای از جایی که در آن مستقر بودیم، فروشگاه لوازم تحریر دانشگاه واقع بود. در فاصله ی ده دقیقه ای نیز میتوانستیم به دو فروشگاه برسیم که قیمت های بسیار مناسب و تنوع قابل قبولی برای محصولات تحریری ارایه میدادند.
لوسی در پاسخ دختر ایتالیایی گفت بگذار روی نقشه به تو نشان دهم.
🔅داشتم فکر میکردم کاش به او بگویم به جای آدرس فروشگاه دانشگاه را دادن، آن دو فروشگاه دیگر را معرفی کند چون دختر ایتالیایی آدرس فروش محلی با قیمت های مناسب را درخواست کرده بود.
🔅در همین حین، لوسی آدرس یک فروشگاه ژاپنی را پیدا کرده بود. این فروشگاه ژاپنی نیز در فاصله ی ده تا پانزده دقیقه ای از ما بود اما قیمت هایش یک و نیم تا دوبرابر قیمت های فروشگاه دانشگاه بود و اتفاقا تنوع محصولش نیز کم است.
🎯 تنها دلیل این معرفی لوسی را من حمایت از تولید ژاپنی دیدم.
💎 حالا حدودا دو تا سه هفته تا شروع مدارس فاصله داریم. می‌گویند طبق آمار رسمی، امسال حدود ۲۰ میلیون دانش آموز و دانشجو به کسب دانش مشغول خواهند شد.
اگر این 20 میلیون، اول مهر امسال هرکدام 20 هزار تومان نوشت افزار خارجی خریداری کنند، مبلغی معادل 400 میلیارد تومان ارز از کشور خارج میشود!!
⚠️من وقتی توصیه ی برخی اقلام برقی ایرانی را به دوستان میکنم، با جملاتی روبرو میشوم که وسایل برقی گرانند و باید اطمینان داشته باشیم تا بخریم. روی همین جمله هم من کلی صحبت دارم.
یادم هست حدود 4 تا 5 سال پیش، اولین شرکت تولید ماشین های سبز و هیبریدی را در شرق کشور ثبت کردیم. انواع و اقسام مراکز را سر میزدیم اما دریغ از اعتماد ارگان ها به ما برای ساختن یک ماشین برقی داخل سازمانی ساده.مطمنم آن موقع اگر پدیده ی شاندیز سفارش سالانه یک یا دو ماشین کوچک را به ما میداد آن جمع بیست نفره ی نخبه دور هم در ایران می ماندند و کسی چه میداند شاید یک شرکت خودرویی به لیست شرکت های ایرانی اضافه میشد. الان که نگاه میکنم از آن بیست نفر متخصص، حدود نصف آن ها آمریکا و اروپا هستند. بقیه را نمیدانم، خودم را مطمنم که برمیگردم. و هراسی که با من است نه کمبود منابع است نه کمبود تخصص. هراس من از کمبود اعتماد مردم به توانایی دست های ایرانی است.
🎯 حالا این را بگذاریم به کنار، حقا و انصافا، وسایل مدرسه واقعا از نظر کیفیتی تفاوت آنچنانی ای ندارند. بیاید متعصبانه خرید کنیم. یادتان باشد یک خودکار برای شما فقط یک خودکار است اما امید کارگران و دست اندرکاران یک کارخانه به اعتمادیست که شما به یک خودکار ایرانی خواهید داشت.
@Ca_time
➖➖➖
🔥صریح ترین کانال #جنگ_اقتصادی
🌐https://t.iss.one/joinchat/AAAAADu7cCuyR4dsInDBpw
⭕️ در بخش واحد بین الملل دانشگاه، همراه یک دوست ژاپنی، لوسی، بودم. این دوست ژاپنی جزو نیروهای داوطلب کمک به تازه واردین بود. یکی از دانشجوهای تازه وارد ایتالیایی به لوسی مراجعه کرد و گفت از کجا میتواند #لوازم_تحریر خریداری کند.
🔅در فاصله ی پنج دقیقه ای از جایی که در آن مستقر بودیم، فروشگاه لوازم تحریر دانشگاه واقع بود. در فاصله ی ده دقیقه ای نیز میتوانستیم به دو فروشگاه برسیم که قیمت های بسیار مناسب و تنوع قابل قبولی برای محصولات تحریری ارایه میدادند.
لوسی در پاسخ دختر ایتالیایی گفت بگذار روی نقشه به تو نشان دهم.
🔅داشتم فکر میکردم کاش به او بگویم به جای آدرس فروشگاه دانشگاه را دادن، آن دو فروشگاه دیگر را معرفی کند چون دختر ایتالیایی آدرس فروش محلی با قیمت های مناسب را درخواست کرده بود.
🔅در همین حین، لوسی آدرس یک فروشگاه ژاپنی را پیدا کرده بود. این فروشگاه ژاپنی نیز در فاصله ی ده تا پانزده دقیقه ای از ما بود اما قیمت هایش یک و نیم تا دوبرابر قیمت های فروشگاه دانشگاه بود و اتفاقا تنوع محصولش نیز کم است.
🎯 تنها دلیل این معرفی لوسی را من حمایت از تولید ژاپنی دیدم.
💎 حالا حدودا دو تا سه هفته تا شروع مدارس فاصله داریم. می‌گویند طبق آمار رسمی، امسال حدود ۲۰ میلیون دانش آموز و دانشجو به کسب دانش مشغول خواهند شد.
اگر این 20 میلیون، اول مهر امسال هرکدام 20 هزار تومان نوشت افزار خارجی خریداری کنند، مبلغی معادل 400 میلیارد تومان ارز از کشور خارج میشود!!
⚠️من وقتی توصیه ی برخی اقلام برقی ایرانی را به دوستان میکنم، با جملاتی روبرو میشوم که وسایل برقی گرانند و باید اطمینان داشته باشیم تا بخریم. روی همین جمله هم من کلی صحبت دارم.
یادم هست حدود 4 تا 5 سال پیش، اولین شرکت تولید ماشین های سبز و هیبریدی را در شرق کشور ثبت کردیم. انواع و اقسام مراکز را سر میزدیم اما دریغ از اعتماد ارگان ها به ما برای ساختن یک ماشین برقی داخل سازمانی ساده.مطمنم آن موقع اگر پدیده ی شاندیز سفارش سالانه یک یا دو ماشین کوچک را به ما میداد آن جمع بیست نفره ی نخبه دور هم در ایران می ماندند و کسی چه میداند شاید یک شرکت خودرویی به لیست شرکت های ایرانی اضافه میشد. الان که نگاه میکنم از آن بیست نفر متخصص، حدود نصف آن ها آمریکا و اروپا هستند. بقیه را نمیدانم، خودم را مطمنم که برمیگردم. و هراسی که با من است نه کمبود منابع است نه کمبود تخصص. هراس من از کمبود اعتماد مردم به توانایی دست های ایرانی است.
🎯 حالا این را بگذاریم به کنار، حقا و انصافا، وسایل مدرسه واقعا از نظر کیفیتی تفاوت آنچنانی ای ندارند. بیاید متعصبانه خرید کنیم. یادتان باشد یک خودکار برای شما فقط یک خودکار است اما امید کارگران و دست اندرکاران یک کارخانه به اعتمادیست که شما به یک خودکار ایرانی خواهید داشت.
@Ca_time
➖➖➖
🔥صریح ترین کانال #جنگ_اقتصادی
🌐https://t.iss.one/joinchat/AAAAADu7cCuyR4dsInDBpw