مستند " کاریز، قصه آب" ساخته هادی آفریده، برگفته از تحقیقات بزرگی بود که هادی آفریده برای ساخت مجموعه مستند پنج قسمتی "رگ های آبی زمین" در سال ۱۳۹۸ انجام داده است.
"کاریز، قصه آب" به داستان تمدن آبی ایران و مهندسی شبکه قنات در ایران می پردازد.
قصه تولد قنات، شکوه و مرگ قنات های سرزمین ایران را در این مستند کوتاه خواهید دید.
این مستند برنده تندیس بهترین مستند کوتاه از جشن مستقل سینمای مستند ایران-خانه سینما در تابستان سال ۱۴۰۰ شد.

لینک دانلود مستقیم - مستند : کاریز قصه آب
https://drive.google.com/file/d/1xzaFncbCIbhMbOIjjFvMAax9F6B0YhXM/view?usp=sharing

هشدارهای سال‌های قبل مرحوم پرفسور کردوانی برای جلوگیری از مهندسی حوضه‌های آبریز، که هیچ کدام از مسئولان به این هشدارها توجه نکردند


@iran_weather

منابع آب چگونه نابود شد؟

آقای کوشکی و همفکران شان در دوره سیاه دولت احمدی نژاد قدرت مطلق شدند و البته ویرانی منابع آب زیرزمینی با دستور احمدی نژاد بود که شتاب گرفت و هرگز نایستاد. اما حالا مدعی اند به خاطر حجاب است که خشکسالی شده 🙄
خوب است برای یادآوری آنچه ویران شد به سراغ تاریخ برویم تا رندانی که خود را به جهالت زده اند، ناکارآمدی ها را به گردن طبیعت نیاندازند :

به این آمار توجه کنید :

آمار حفر حلقه چاه آب عمیق و نیمه عمیق از دهه 40: منابع: وزارت نیرو و شرکت مدیریت منابع آب ایران.

تا پایان دهه 40 تعداد 30 هزار حلقه.
دهه 50 تعداد 60 هزار حلقه.
دهه 60 تعداد 150 هزار حلقه.
دهه 70 بین 215 تا 230 هزار حلقه.
دهه 80 تعداد 500 هزار حلقه. !!
دهه 90 تعداد 800 هزار حلقه.
از این تعداد 320 هزار حلقه غیر مجاز است.!!

احمدی‌نژاد می‌گفت مناطق ممنوعه آب یعنی چه؟ این دکان وزارت نیرو است؛ هر کس هر جا توانست، چاه حفر کند. در آن زمان ظرف سه روز اجازه حفارهای چاه سه‌برابر و روزی هزاران متر چاه زده شد. بیلان منفی برداشت آب از زمان انقلاب تا قبل از دولت احمدی‌نژاد منفی ٤٥‌میلیارد مترمکعب بود، اما در هشت ‌سال دولت احمدی‌نژاد ٧٥‌میلیارد مترمکعب به آن اضافه شد.
مورد جالب دیگر حوضه ارومیه است :

در سال 91 کارشناسان میهن دوست نسبت به سدسازی های بی رویه و حبس آب و استفاده بیش از حد استاندارد از منابع آبی و رودخانه های تاثیرگذار بر دریاچه ارومیه و احداث هزاران چاه غیرمجاز برداشت آب در حوضه دریاچه ارومیه هشدار دادند اما مجید نامجو، وزیر نیروی وقت اعلام کرد احداث سدها در حوزه آبریز دریاچه ارومیه تنها 15 درصد بر وقوع خشکی در دریاچه ارومیه تاثیرگذار است و آنچه باعث این پدیده شده است وقوع خشکسالی است. البته در دوره احمدی نژاد دولت همسو باآقای کوشکی حجاب کاملا رعایت میشد./ آب و جامعه

🔷 @WaterForUs

🔴ظلم و فساد باعث قطع باران می‌شود، نه بی حجابی!


اینکه ظلم و فساد باعث قطع باران و کم آبی در ایران شده کاملا علمی است!
شاید عجیب باشد اما سیاست‌های هیدرولیکی که حامی الیگارشی انبا‌شت ثروت با سرمایه قراردادن منابع آب است؛ با دادن مجوزها و افراط در سدسازی و پروژه‌های انتقال آب، خشکاندن رودخانه ها، تالاب‌ها و آب‌های زیرزمینی،؛ تاثیر بسیار زیادی بر کاهش بارش‌ها، افزایش تبخیر، گرم شدن ایران و خشکیدن زمین و البته فقر همه جانبه دا‌‌شته است.

اما علاوه بر اینها هر رودخانه ای که با سد مسدود می شود، هر تالاب‌ی که خشک می گردد و نیر خشکاندن آب‌های زیرزمینی باعث از بین رفتن حق حیات موجودات زنده و خود رودخانه ها، چشمه ها، نهرها و تالاب‌ها شده است.
تغییرات آب و هوایی که موجب ناپایداری بارش‌ها شده است و نیز فجایع زیستی پیامد آن قطعا ناشی از قربان کردن عدالت پیش پای سازه ها و طمع انسانها ومصداق بارز فساد و ستم است.

🔷 @WaterForUs

ما درست در یک تراژدی زندگی می کنیم..

وسط بی آبی یک رودخانه خشکیده در خوزستان جای آب نفت فوران کرد.
دنیا به کام آنهاست که آب میهن را
خشکانده اند تا نان نفت بخورند

🔷 @WaterForUs

سه سال است حق این کودکان را برای اتباع بیگانه خرج کردند.
روزنامه شرق به نمایندگی از چپهای جهان وطن غرب دوست به جای تهيه گزارش از کودکان ایران؛. برای دختران افغان مرثیه سرایی می کند.
منابع کشور ما در خاک ما حق کودکان ایرانی است..

🔷 @WaterForUs

چرا سختگیری های حجاب دوره احمدی نژاد مانع از خشکیدن دریاچه ارومیه نشد؟


مجید نامجو، وزیر نیروی دولت مهروز خیلی باحجاب، معتقد بود احداث سدها در حوزه آبریز دریاچه ارومیه تنها 15 درصد بر وقوع خشکی دریاچه ارومیه تاثیر دارد و خشکیدن دریاچه ارومیه در اثر خشکسالی است.

🔷@WaterForUs

اجاره کاری ترددی قاتل آب‌های زیرزمینی ؛ اما نه کشاورز، نه متهم

مهتا بذرافکن

هرچند مشکل بزرگ این روزها؛ ناپایداری آب شرب است که با سرمایه گذاری بر بهسازی و نوسازی شبکه های آبرسانی و بازیافت آب حل می شد؛ اما با اینحال وضعیت بحرانی همه اشکال آب نقل محافل شده و البته تیغ تیز نقدها به سمت کشاورزی به عنوان بزرگترین متهم سوءمصرف آب است، هرچند همه پذیرفته اندکه کشاورزی خود قربانی سوءمدیریت نیز می باشد.
با وجود مصرف حدود 90 درصد آب‌های کشور اما کشاورزی در ایران هنوز یک کسب و کار با قاعده همانند سایر کسب و کارها نبوده و ابعاد تاریک آن نیز پنهان مانده است. یک بعد تاریک و پنهان کشاورزی ایران که البته تاریخچه مخربی نیز دارد «اجاره کاری ترددی» است که کمتر از آن سخن گفته می شود.

اجاره‌ کاران ترددی که سرمایه زیادی در دست دارند از فرصت خالی بودن دست کشاورزانی که قدرت تامین سرمایه برای کاشت ندارند استفاده کرده و هر فصل در یک جای ایران با اجاره چاه‌های غیر مجاز، مقدار قابل توجهی زمین را زیر کشت انبوه کاری محصولات جالیزی برده و بعد از چند برابر کردن سرمایه رها و به سوی دشتی دیگر روان می شوند.

اجاره کاری یکی از مخرب ترین اثرات بر آب‌های زیرزمینی داشته است. از سال 1326 تا 1336که دریلهای چاه کنی و ماشین آلات  مختلف بدون تشریفات گمرکی تحت عنوان فناوری وارد ایران شد، به دلیل نبود قوانین جامع و مانع آینده آبهای زیرزمینی هم به لحاظ ارزش‌های فرهنگی و اقتصادی و هم به لحاظ محیط زیستی رو به تباهی رفت.

در حوزه آب در کنار یورش بی رحمانه فناوری آنچه موجب غارت آبهای زیرزمینی شد تغییرات فرهنگی و حذف نگاه مشارکتی که نگرش غالب در کشاورزی ایران بود به نگرش «هرکسی برای خود» بود. در ایران آب و آبیاری که امر اجتماعی و فرهنگی مبتنی بر مشارکت و مسئولیتپذیری و کنشی برای منافع جمعی بود، به امری فردی و سودجویانه تبدیل گشت.
در کنار اینها نفوذ باورهای غلطی مانند تصور نامحدود بودن آب‌های زیرزمینی، دشواری تدوین قوانین منع پذیری و نداشتن راه حل اجتماعی و حقوقی برای مسأله « تراژدی منابع مشترک»؛ باعث شد بیش از پیش پیوند اجتماعی و فرهنگی و مسئولانه میان مردم و آب قطع، مشارکت حذف و سیستم دستوری جایگزین گردید.

 همانگونه که دولت‌ها از آب برای پیشرفت دولت مدرن استفاده می کردند؛ بعد از اصلاحات ارضی طبقاتی از مردم نیز برای انباشت ثروت و زندگی مدرن به برداشت هرچه بیشتر آب‌های زیرزمینی روی آوردند. طبقه اجاره کاران یکی از این طبقات بود که زمین های کشاورزان فقیر که توان استفاده از تکنولوژی نداشته به بهای ارزان و لطائف الحیل اجاره کرده و با سرمایه شخصی در آن چاه حفر و آب استخراج می کردند.
ویژگی خاص اجاره کاری استفاده هرچه بیشتر از آب و خاک برای تولید محصولات فصلی چون صیفی جات بود  و بر اساس فصل از این استان به آن استان و از این دست به آن دشت تردد می کردند و در حقیقت هیچ دشتی در ایران از یورش آنها درامان نبود.

مثلا بر اساس گزارشها یک اجاره کار که به آنها تلمبه کار می گفتند در سال 1340حدود 18 هزار تومان سرمایه گذاری کرده و 34 هزار تومان فروش داشت که تفاضل این دو سود او از فروش محصولات بود که آن زمان رقم قابل توجهی بود.

اجاره کاران هرجا زمین ها را مرغوب می دیدند کم کم آن را از صاحبان زمین اجاره و به کشت صیفی جات می پرداختند و تا آنجا که می توانستند آب را استحصال و کشت می کردند.

متاسفانه این سیستم مخرب و این طبقه نوکیسه با گذشت زمان پرنفوذ شده و  تا به امروز به این رویه غلط خویش ادامه داده اند. آنها نه کشاورزند و حتی جایی نامشان به عنوان متهم برداشت بی رویه آب مطرح می شود. آنها سوداگران آبند و هرجا آب باشد برای کشت محصولاتی چون خربزه، هندوانه، پیاز و سیب زمینی و گوجه فرنگی با سطح زیرکشت وسیع و انبوه کاری .. یورش می برند و قوانین بازار را به نفع منافع خود به هم می زنند. اخیرا اتباع افغانستانی نیز به طبقه اجاره کاران افزوده و به برداشت بی رحمانه آب‌های زیرزمینی مشغول شدند.

این طبقه با وجود مصرف آبهای زیرزمینی نه اشتغال‌ پایدار ایجاد کرده اند و نه ردپای اکولوژیکی شان توسط نهادهای مسئول تعقیب می شود . چون مالک هیچ چاه و ملکی نیستند نه جایی حساب پس می دهند، نه مالیات داده اند و نه حتی کسی دقیقا از درآمدشان اطلاع دارد. اگر کشاورزی متهم سوءمصرف آب است ردپای این مصرف کنندگان عمده آب کجاست؟ آنها تحت چه قانونی کشت می کنند و در مورد برداشت آب‌های زیرزمینی به کجا حساب پس می‌دهند؟ / آب و جامعه

🔷 @WaterForUs

🔹به گزارش روابط عمومی پژوهشگاه هواشناسی و علوم جو کشور، جدیدترین نقشه های پیش بینی فصلی بارش کشور بر مبنای نقشه های احتمالاتی توسط پژوهشگاه هواشناسی و علوم جو کشور از نیمه دوم مرداد ماه تا نیمه اول دی ماه سال جاری تولید و ارائه شد.

🔹بر مبنای این گزارش، تحلیل پیش بینی فصلی بارش کشور در این بازه زمانی به تفکیک ماه های میلادی به این صورت است:

🔹نیمه مرداد تا نیمه شهریور (ماه اوت):
بارش در نوار جنوبی جنوب‌ شرق کشور گرایش به بیش از نرمال، در استان ‌های واقع در سواحل دریای خزر و شمال ‌غرب کشور نرمال با گرایش به کمتر از نرمال و در سایر مناطق مطابق با نرمال بلند مدت برآورد می ‌شود.

🔹نیمه شهریور تا نیمه مهر (ماه سپتامبر):
انتظار می ‌رود میانگین بارش همچنان در مناطق محدودی از جنوب ‌شرق گرایش به بیش از نرمال و در سایر مناطق مطابق با نرمال بلند مدت باشد.

🔹نیمه مهر تا نیمه آبان (ماه اکتبر):
میانگین بارش در شمال ‌غرب کمتر از نرمال و در سایر مناطق کشور در محدوده نرمال بلند مدت برآورد می ‌شود.

🔹نیمه آبان تا نیمه آذر (ماه نوامبر):
میانگین بارش در استان‌ های واقع در شمال خلیج فارس و بخش محدودی از شمال ‌شرق کشور گرایش به کمتر از نرمال و در سایر مناطق نرمال برآورد می ‌شود.

🔹نیمه آذر تا نیمه دی (ماه دسامبر):
انتظار می ‌رود میانگین بارش کشور طی این دوره مطابق با نرمال بلند مدت باشد.



📢پژوهشگاه هواشناسی و علوم جو کشور:

🌐https://www.rimas.ac.ir

📧[email protected]

💢https://rubika.ir/rimas_ac_ir

💢https://ble.ir/rimas_ac_ir

💢https://instagram.com/rimas.ac.ir

💢https://instagram.com/rimas.tv

💢https://aparat.com/rimas.ac.ir

💢https://twitter.com/Rimas_ac_ir

💢https://t.iss.one/rimas_ac_ir

مهمانان همیشه طلبکار

اتباع افغانستان که هنوز در حال استفاده از منابع ایرانند درگروه همیشه طلبکار «کمپین مهاجرین افغانستان» میگن وضعیت امروز آب ایران به خاطر ظلمی است که ایران افغانها روا داشته اند!!

یاللعجب از این وقاحت
یادشان رفته که کشورشان آب بر روی استان عزیزمان سیستان وبلوچستان بسته؛ اما مردم مهربان سیستان و بلوچستان برایشان آب و غذا بردند.
عجب مردم نمک نشناسی!!
کشوری که زیر بار تحریم له شده در آب و نانش با شما شریک شد و هنوز طلبکارید؟
این میهن دلسوز به کسانی که از طریق کوره راه‌ها و قاچاقچیان انسان وارد این کشور شده و از نظر عرف بین المللی مجرمند پناه داد. چه از جانش می خواهید؟ چه طلبی از ما دارید؟ چرا از بقیه 198 کشور جهان طلبکار نیستید و فقط از ما طلبکارید؟
می بینید که افغانستان آب بر ما بسته است؛ خودتان می گویید یک سوم جمعیت افغانستان در ایران است. با اینکه میدانید میلیونها نفرید، چندبار از دولت تان خواسته اید به عوض آبی که اینجا مصرف می کنید حقابه هامون را بدهد؟ برای این ظلم‌ طالبان به سیستان هلهله سر ندادید؟


🔷 @WaterForUs

مستند دریاچه‌ی ارومیه

سال 1353

@iran_weather

وقتی یک «روستا بی‌آب شود و دیگر نشود کشاورزی کرد» چه اتفاقی می افتد؟ این یک داستان خیالی برای پاسخ به این سوال است.

#کودکان
سارا و پارسا هر روز توی مدرسه بازی می‌کردن، می‌خندیدن، و با دوستاشون توی کوچه خاکیِ روستاشون می‌دویدند و یک روز... 👇

https://irwatereducation.com/6589


🔷 @WaterForUs

تراژدی فهم دانش بین رشته ای در مدیریت منابع آب کشور

در سیستم کنونی مدیریت منابع آب آنچه فراموش شده‌است این است که «به طور سنتی نظام بهره‌برداری از آب در ایران یک امر تاریخی، اجتماعی و فرهنگی» است و متأسفانه از زمان اصلاحات ارضی تاکنون سیاستگذاری و برنامه ریزی منابع آب با رویکرد سیاسی - مهندسی، فقط به حکمرانی هیدرولیکی منجر و با حذف صداها و رویکردهای دیگر نظم و رابطه دیرپای آب و مردم تخریب گردیده است.

بازسازی این نظام یکی از مهمترین راههای برون رفت از بحران آب است که جز با به رسمیت شناختن مشارکت مردم در مدیریت منابع و تبدیل «حکمرانی هیدرولیکی» به «حکمرانی آب» بدست نمی آید.
حکمرانی آب یعنی اتخاذ رویکرد بین رشته ای، گشودن مشارکت برای نوآوری های اجتماعی در کنار نوآوری فنی و شنیدن صداهای ضعیف است. صدای رودخانه های فصلی، رودهای خشکانده شده، آبخوان های فروپاشیده و جامعه محلی قربانی پروژه‌هاست که همواره حذف شده اند.
برای درک رابطه آب و جامعه به توسعه دیدگاهها نیاز است و مهندسی به تنهایی نمی تواند با برداشتهای سطحی از دانش اجتماعی همه رویکردها را حذف نماید، کاری که تاکنون شده حذف رویکرد بین رشته ای وحتی تحقیر رویکردهاست.

در نتیجه حذف رويکردها و متخصصان اجتماعی از مدیریت منابع آب است که امروزه درک مفهوم تراژدی منابع مشترک برای عموم مردم پیچیده شده و دانش محتوایی مهندسی نتوانسته آن را برای مردم توضیح دهد و آنها را اقناع کند.

مطالعات و تجربیات جهانی نشان داده است که مثلا پایداری تاسیسات تامین و مصرف آب می تواند از طریق ایجاد ظرفیت های قوی تر در جنبه های اجتماعی و نهادی و فنی بهبود یابد.

مدیریت مشارکتی منابع آب و به رسمیت شناختن و تواضع در برابر سایر علوم و دیدگاهها؛ جامعه استفاده کنندگان آب بویژه در روستاها درطول خشکسالی را تقویت کرده و در مقایسه با توافق نامه های رسمی آب؛ بهتر و مؤثرتر عمل کرده است.

بنابراین، رویکرد جامعه محور و افزودن بازیگران متنوع و دانش بین رشته ای در حکمرانی می‌تواند توانایی آحاد مردم را برای تغییر روابط بیوفیزیکی و اجتماعی-اقتصادی افزایش دهد و جوامع را تشویق کند تا رویکردی را که مناسب‌تر است برای بهره‌برداری و محافظت از منابع آب انتخاب نمایند.

علاوه بر آن رابطه مستقیمی بین شرایط اجتماعی-اقتصادی حاکم و نتایج مدیریت سیستم آب مشاهده وجود دارد.
با حمایت از ابتکار جمعی. نوآوری های اجتماعی، رهبری قوی و مردم مدار، شفافیت نهادی و عوامل خارجی شامل حمایت مالی، کمک فنی و نوآوری مدیریتی در جهت رفع تضادهای نهادی و ارائه جایگزین های مناسب می توان حکمرانی آب را سامان بخشید و تنش ها را به شدت کاهش داد.

تمایل به مشارکت در «مدیریت منابع آب مبتنی بر جامعه» تحت تأثیر بسیاری از متغیرهای زمینه‌ای از جمله احساس تعلق اجتماعی ، وابستگی به مکان و نگرانی‌ها نسبت به منابع آب محلی، اعتماد اجتماعی، ادراک از حمایت سازمانی، مشوق‌های مالی و منابع اطلاعاتی نیز می باشد که در سیستم فعلی کاملا نادیده گرفته شده است.

تغییر جهت حکمرانی و دانش بین رشته ای می تواند حکمرانی آب را از حالت دستوری و دیکتاتورمابانه فعلی خارج داده و به امری مردمی و مشارکتی و مبتنی بر خرد جمعی بازسازی نماید.

دانش انسانی از جامعه شناسی گرفته تا روان شناسی اجتماعی می توانست در کنار دانش فنی، مهارت‌های اجتماعی درک مساله را در جامعه نسبت به آب تغییر دهد و متأسفانه چنین نشد.

ذائقه سیستم فعلی آب کشور که به سدسازی و انتقال آب بین حوضه‌ای عادت کرده و تمام روش‌های پایدار را کتار گذاشته است منجر به جامعه ای شده که با مصرف حریصانه آب خو گرفته است و بدیهی است که تغییر این رویکردها کار آسانی نخواهد بود.

خردمندانه است که سال آبی فعلی آن روی سکه را به حاکمیت نشان داده باشد که درک کنند باید رویه ها عوض کرده و تغییر رویکردها و اصلاح رو‌شها تنها راه ناگزیر برای نجات باقي مانده منابع آب، پایداری سرزمین و سهم آیندگان است.

هرچند همه چیز به سال آبی پیش رو بستگی دارد که اگر پر بارش باشد هیچ امیدی به تغییر نیست و اگر کم بارش باشد شاید هراس از فروپاشی باعث شود حاکمیت و قانون گذاران دست به تغییر اساسی زده و با جابجا کردن قدرت برای تفکرات نو و پايداری سرزمین راه را بگشایند. / مهتا بذرافکن

💦 @WaterForUs

برای حل مشکل آب شرب چه چیزی مطالبه کنیم؟

گسیل سرمایه گذاری های سدسازی و انتقال آب بین حوضه‌ای به سمت بهسازی و نوسازی شبکه آب شرب و جداسازی آب شرب از آب مصرفی.

جابجایی میلیاردها دلار اعتبار اجرای پروژه انتقال آب 280 میلیون متر مکعبی؛ می تواند بیش 1 میلیارد مترمکعب آب شرب را نجات داده و آب را برای میلیونها نفر پایدار سازد.

راه حل پیچیده نیست اگر هیدرو بوروکراتها دست از سوداگری با آب بردارند.

🔷 @WaterForUs

🔹پند آخر!

گرچه دانی که نشنوند بگوی
هر چه دانی ز نیکخواهی و پند

زود باشد که خیره سر بینی
به دو پای اوفتاده اندر بند
(سعدی)

و ما گفتیم و نشنیدند...

#ثنایی_نژاد
🆔 @Yek_Harf_Az_Hezar

🔷 @WaterForUs

استاندار بوشهر گفته سواحل رو برای توسعه دریا محور بدیم به شرکت‌ها
یه ساحل برای مردم مونده اونم قرار ببخشند به رانت خورهای طبقه برتر مثل رودها، کوهها، تپه ها و جنگلها و منابع طبیعی، مثل منابع آب که قربانی شد..


*⭕تعجب دریاکنار از اظهار نظر استاندار بوشهر: کاهش حریم دریا زمینه‌ساز تسریع در اجرای طرح‌های دریامحور است*

*🔖استاندار بوشهر جدیدا در اظهار نظری در دیدار با رییس سازمان حفاظت محیط زیست گفته که : کاهش حریم دریا زمینه‌ساز تسریع در اجرای طرح‌های دریامحور است*
که این اظهارنظر دارای ابهامات و ایرادات کارشناسی و حقوقی متعدد است

🔖 نطق ایشان با الزامات زیست‌محیطی و حقوق عامه در تناقض می باشد و مبین عدم علم و آگاهی حداقلی ایشان است، حریم دریا برای حفاظت از منابع طبیعی، جلوگیری از ساخت‌وساز بی‌رویه، و حفظ اکوسیستم‌های ساحلی تعریف شده است و کاهش این حریم ممکن است منجر به تخریب سواحل، تالاب‌ها، و منابع دریایی شود.

🔖همچنین بر اساس اصل ۴۵ قانون اساسی، *انفال و ثروت‌های عمومی مانند دریاها متعلق به عموم مردم است* و نباید به نفع پروژه‌های خاص کاهش یابد.

🔖طبق مقررات سازمان بنادر و دریانوردی، وزارت راه و شهرسازی و سازمان حفاظت محیط زیست، کاهش حریم دریا نیاز به مصوبه قانونی و ارزیابی محیط‌زیستی دارد و استاندار به‌تنهایی اختیار قانونی کاهش حریم دریا را ندارد و چنین تصمیمی باید از مسیر قانونی و ملی طی شود.


آیا بایستی تسریع پروژه‌ها به قیمت از بین بردن نظم قانونی باشد؟ توسعه دریامحور ضروری و راهبردی است، اما نه به هر قیمتی که استاندار صلاح بداند!!

🔖اگر اجرای پروژه‌ها با دور زدن قانون و کاهش حریم انجام شود، احتمالاً در آینده با اعتراضات مردمی، گزارش‌های دیوان محاسبات یا نهادهای نظارتی مواجه خواهد شد.

ضمن اینکه مشخص نیست کدام طرح‌های دریامحور مدنظر استاندار است، بدون شفاف‌سازی دقیق مصادیق، این سخن می‌تواند شائبه استفاده رانت‌گونه یا ویژه‌خواری از سواحل را تقویت کند.

🔖چنین اظهارنظری از سوی ایشان بدون پشتوانه حقوقی و کارشناسی، نه‌تنها ممکن است با واکنش نهادهای نظارتی و زیست‌محیطی مواجه شود، بلکه از نظر افکار عمومی نیز تفسیر به نفع رانت و دست‌اندازی به سواحل ملی خواهد شد.
@daryaaknar


🔷 @WaterForUs

گزارش نیویورک تایمز از بحران آب تهران

آب پشت سد امیرکبیر در شمال تهران، که آب شهر را تأمین می‌کند، به پایین‌ترین سطح خود در تاریخ رسیده است.
پس از پنج سال خشکسالی و دهه‌ها سوءمدیریت، بحران آب ایران را درنوردیده است.

https://www.nytimes.com/2025/07/26/world/middleeast/iran-water-crisis-drought.html


🔷 @WaterForUs

منابع آب در اسرائیل در بحران بی سابقه

اسرائیل با بحران خشکسالی بی‌سابقه‌ای روبروست. این کشور با بدترین خشکسالی خود در یک قرن اخیر روبرو است، رودخانه‌های شمالی خشک شده‌اند و مقامات آب با کاهش بارندگی و افزایش تقاضا نسبت به بحرانی قریب‌الوقوع هشدار می‌دهند.

📸 سطح آب در رودخانه اردن


🔷 @WaterForUs

پرداخت پول به کشاورزان انگلیسی برای پاکسازی آب راهه ها

وزیر محیط زیست انگلیس اعلام کرد که کشاورزان در این کشور برای پاکسازی آبراه‌های نزدیک زمین‌هایشان، مبالغ جدیدی دریافت خواهند کرد. آلودگی کشاورزی ۴۰ درصد از دریاچه‌ها و رودخانه‌های بریتانیا را تحت تأثیر قرار می‌دهد ، زیرا کود و فضولات حیوانی از زمین شسته شده و به آبراه‌ها راه پیدا می‌کنند.
وزیر محیط زیست انگلیس در اجلاس آب اتحادیه ملی کشاورزان در مزرعه بیستون هال در غرب یورکشایر، گفت که وزارتخانه او تغییراتی را در طرح مشوق کشاورزی پایدار (SFI) که جایگزین یارانه‌های اتحادیه اروپا شده بود، آغاز خواهد کرد.

طرح SFI که به کشاورزان برای مراقبت از محیط زیست پول پرداخت می‌کند، امسال در اقدامی غافلگیرکننده متوقف شد و انتظار می‌رود این طرح سال آینده با مبالغ جدید بازگشایی شود.


🔷 @WaterForUs

با حذف سد، اکوسیستم آبی را ظرف سه سال احیا می شود


بر اساس یک مطالعه جدید، بوم‌شناسی یک نهر در شمال ایالت نیویورک ظرف سه سال پس از تخریب یک سد کوچک به حالت طبیعی خود بازگشت، که نشان می‌دهد اکوسیستم‌های آبی به سرعت می‌توانند بهبود یابند. بر اساس این مقاله، مدیران منابع آب به طور فزاینده‌ای در حال بررسی حذف سدها برای بازگرداندن ارتباط و بهبود زیستگاه‌های آبی، کیفیت آب و عبور ماهی‌ها هستند.

این تحقیق نشان‌دهنده انعطاف‌پذیری طبیعت برای بازیابی خود از وضعیت‌های به خطر افتاده است. این یافته‌ها همچنین نشان می‌دهد که تکرار این نوع بهبودها در بسیاری از مکان‌ها در یک حوزه آبخیز می‌تواند به طور بالقوه منجر به مزایای تجمعی در مقیاس منطقه‌ای شود. سدها با ایجاد اختلال در انتقال رسوبات و مواد مغذی از بالا به پایین سد، اکولوژی یک نهر یا رودخانه را تغییر می‌دهند. آنها همچنین مانع حرکت موجودات آبزی به سمت بالادست می‌شوند.
حذف سدهای کوچک می‌تواند راهی آسان برای نشان دادن مزایای اکولوژیکی قدرتمند و ملموس برای ذینفعان محلی باشد.

🔷 @WaterForUs