🟢 از بدبینانه‌ترین تا خوشبینانه‌ترین سناریویی که می‌توان برای زندگی در قرن آینده متصور شد! 🟢

📚 @darvishnameh

✍️ چهل دقیقه گفتگو بدون خط‌خوردگی درباره آینده زیستن در ایران جهان! لطفاً با دقت گوش کرده و به اشتراک نهید:

https://youtu.be/IpmCAjp4bxE?si=LweTddxNVPPN5XiA

♦️ باور شما چیست؟ شما فکر می‌کنید زندگی در قرن آینده لذت‌بخش‌تر خواهد شد یا نادلپذیرتر؟

#درباره_فردا
#محمد_درویش

سیل و شکست دیواره سدها
و
خطر مرگ برای چند دە هزار لیبیایی!

*نقل تصویر از کانال تحقیقات میدانی زلزله/د.الیاسی
@sopskf

سیل و شکست دیواره سدها
و
خطر مرگ چند ده هزار لیبیایی!

https://t.iss.one/Sopskf/6122

سیل و شکست دیواره سد در لیبی
و
خطر مرگ برای ده ها هزار نفر

نمی توان، دید و چشم پوشید و نگران نشد!

زندگی، مرگ و زندگی پس از آن، همواره دغدغه بشر بوده و هست اما آنچه به امروز ما مربوط است اینست که چگونه می توان، زندگی را از مرگ رهانید و در حین حیات نمُرد و به قولی دلمُرده نشد!

به زعم اینجانب و جمع هموندان مان در انجمن ترویج فرهنگ مسئولیت اجتماعی و نیز شبکه فعالان فرهنگ صلح ایران ، عادت دادن چشم ها به دیدن آنسوی مرزها، پروازدادن ذهن و اندیشه در آنسوی آسمان ها، قدم گذاشتن در آن سوی آب ها و به تعبیری تپیدن دل در ورای مرزهای زبانی، نژادی، دینی، مذهبی و ...آغازین مرحله برای عبور از خود ساخته شده و ورود به جهان دیگری پرداخت نشده است!

پذیرفتن بی قید و شرط دیگری در شغل مشاوره، الهام بخش همه ما در پذیرفتن دیگری بدون پرسیدن از نام و نشان و دین و مذهب است.

اکنون برادران و خواهران ما در مغرب(مراکش) با زلزله و نیز لیبی  با سیل، گرفتاراند و آنچه از دست ما ساخته است برداشتن قدمی، قلمی و بذل مال و زمان در خدمت تیمار زخم دیگری یا تعدیل و کاهش فشار و کاستن از ضمختی بحران دیگری است...

این قلم و این مجموعه، همچنان که در جنگ، سیل ها، زلزله ها، بهمن ها، کرونا و سرجمع بحران ها، بر مبنای ادای مسئولیت اجتماعی، قدم برداشته‌ و واژگان به تسبیح کشیده، در ایفای حداقل ها، کوتاهی نکرده و باز اگر ‌ دریچه ای یا منفذی برای مساعدت میدانی و خدمت حضوری یا هر نوع اقدامی میسور گردد، با کمال میل، در خدمت به مدیریت بحران، کوتاهی نخواهیم ورزید.

در ضمن مجدد یادآور می شویم که خطرات و تهدیدات سازه گرایی ،پاکتراشی و تخریب  و حریق جنگل ها و سدکردن معابر سیل و آبخیزداری های نابخردانه، همچنان آسیب زاست و محتمل همین بیخ گوش ما و تهران و سایر کلانشهرها و مناطق فراموش شده... خطر در کمین باشد و اگر امروز، نوبت آنجاست، فردا فرداها، به نوبت، سهم ما نیز خواهد رسید!

همین امروز باید تلنگر خورد و خود و دیگری را هشدار داد و در وادی خدمت و مهرورزی به همنوع و صلح گستری در طبیعت پیرامونی و همدلی در امدد همت گماشت...

🌹❤🌹
#بنیاد_توسعە_صلح_و_مهربانی
#مهربانی_های_کوچک
#زلزله_مغرب
#سیل_لیبی
#مدیریت_بحران
#همدلی_امداد
@sopskf

◼️پنجشنبه ٢٣ شهریور ماە 1402، بینندە و شنوندەی مصاحبه تلویزیون موکریان باشید با رئوف آذری ، کنشگر محیط زیست پیرامون دلایل اصلی خشک شدن دریاچه ارومیه و راهکارهای احیای آن.

@MukrianNewsAgency

وتاری هەینی #مزگەوتی_ئاشتی،

تەوەر: پێوەندیە کۆمەڵایەتیەکان

وتاربێژ:
مامۆستا دکتۆر سەیید عبدالسلام مەحمودیان

شوێن: بێورانی سەردەشت
کات: جومعە، بەڕواری ۲۴ی خەرمانانی ۲۷۲۳ی کوردی

#بونیادی_گەشەی_ئاشتی_و_دڵۆڤانی

@sopskf

مهارت عبور از خطر کمین سگ سانان...

https://t.iss.one/oaktree_loverbikers/1052

در سفر ۶۵۰ کیلومتری با دوچرخه، به بخشی از نوار غربی زاگروس، آنچه در مسیر دغدغه زا بود، هجوم ناگهانی گله سگ های ولگرد یا گله بود که گاه دورتر از دیدرس چوپان، به سمت بلوطبانان در حال رکاب، حمله ور می شدند!

از آنجا که روح لطیف و خشونت پرهیز بلوطبانان رشدیافته در مکتب کمپین مهربانی های کوچک و بنیاد توسعه صلح و مهربانی، مجال کاربست خشونت و استفاده از ابزار لازم برای مواجهه با حیوانات کوهی و سگ سانان را از جمله بهره گیری از شوکر و ... نمی داد، واقعیت امر، دغدغه مندی سرپرست گروه بیشتر می شد به ویژه آن هنگام که پاره ای رکابزنی ها به دل شب و در جاده ای کم عرض، کوهستانی و گاه معابر ویژه دامداری و... اجباری می شد!

باری به هرجهت، هیچ مسٲله ای از دیدگاه راهبری ما علوم انسانی خوانده ها، بی راه حل نیست و حتی از تعدد راهکاری نیز برخوردار است.

اگر به مزاح هم باشد که نیست این یکی از راهکارهای بلوطبانان در مواجهه با کمین و خطر حمله سگ سانان مسیر است...

عبور حرفه ای از موانع خطرناک...

دعا کنیم و دعا می کنیم، از خطرات در مسیر خدمت به ژینایی وطن، کم تر با خطر حمله سگ سانان مواجه شویم و اگر به هردلیلی مواجه شدیم چنین قدرت و مهارت عبور و گذر و فرار ازخطر را نصیب مان کند...

🌳❤️🚴
#بلوطبانان_پابه_رکاب
#سفر_با_دوچرخه
#نه_به_اکوساید
#نه_به_چرخه_تکراری_مواجهه
#مدیریت_بحران
#خطرات_جاده_پیمایی
#کمین_سگ_سانان
#مواجهه
#مهارت_عبور_از_خطر

@oaktree_loverbikers

سفر با دوچرخه...

🌳❤️🚴
#بلوطبانان_پابه_رکاب
#سفر_با_دوچرخه
#نه_به_اکوساید
#نه_به_چرخه_تکراری_مواجهه
#زخم_عمیق
#پاپوش_فهیم
#بله_به_تغییر
#سردشت
#بانه
#مریوان
#نودشه
#پاوه
#جوانرود
#روانسر
#کرمانشاه
#کامیاران
#سنندج
@oaktree_loverbikers

👂(یادی از ایام)

نقش نخبگان و فرهیختگان در مدیریت بحران...

سخنرانی #رئوف_آذری،
ایده پرداز و مدیر کمپین مهربانی های کوچک و کنشگر صلح و محیط زیست در همایش سیل و مدیریت بحران- تیرماه ۱۳۹٨ دانشگاه صنعتی شریف

---
+نخبه کیست و فرهیخته به چه کسی اطلاق می شود؟

++نخبگان و فرهیختگان،
چگونه می توانند در مراحل بحران(قبل، حین و بعد از بحران)، نقش آفرینی داشته باشند؟

+++ مصادیق ورود نخبگان و فرهیختگان در مدیریت بحران...

--
😓نام عزیز فرهیخته ای که در حین سخنرانی از ذهن پرید و حقی بسیار بر گردن سخنران در انتقال آموزه های مدیریت بحران داشته و دارد و در چند بحران زلزله و سیل از جمله کرمانشاه، آق قلا و زلزله خوی، هموندانه و همدلانه حضور مستمری در مدیریت امداد در کنار هم و مدت دار داشتیم، جناب آقای دکتر محمد ایران منش بودند که از همین تریبون، متواضعانه، از محضرشان عذر و عفو می طلبم...

ذهن است و فرّار و گاهی یار نمی شود که نمی شود!🥰😓

🌹❤️🌹
#بنیاد_توسعه_صلح_و_مهربانی
#مهربانی_های_بزرگ
#نقش_نخبگان_در_مدیریت_بحران
#مسئولیت_شناسی
#مسئولیت_پذیری
#قبل_از_بحران
#حین_بحران
#بعد_از_بحران
#مدیریت_امداد
#راهبری_جریان_امداد
#رصد_و_پایش
#هشدار
#مطالبه_گری
#جلب_امداد_پایدار
#مصادیق
@sopskf

‍ سپاس و تشکر اعضای کمپین مهربانی از جناب هوشیار امامی شهردار شهرستان جوانرود به پاس خدمات بارز و شایسته ایشان در مدت تصدی این مقام.
باشد الگوی از مسئولیت پذیری و انجام وظایف برای دیگر مسئولین اداری باشد.

مسولین و مناصبشان خواهند رفت اما حافظه مردم بدیهاو نیکی‌هایشان را فراموش نمی‌کنند.

سعدیا مرد نکونام نمیرد هرگز
مرده آنست که نامش به نیکویی نبرند

https://t.iss.one/mohammadkhanimohyedin

دەستخۆشی بۆ دکتۆر محەممەدخانی ئازێز‌ و کەمپەینی دڵۆڤانە بچکۆڵەکانی جوانڕۆ...

و
سپاس بۆ ئەم بەرپرسە هەستیار و دەستپاکە کە باش دەزانین ئەم کەسەی بێتە، بەر هەڵسەنگاندنی ئێوە و سەرکەوتوو ئەبێت، کەسێکی شازە و جێگەی ڕێزی گشتمانە...
❤🌹

صعود و فرود از ژالانه، تته و دالانی...

https://t.iss.one/oaktree_loverbikers/1057


سفری را آغازکردیم که سوای دشواری های مسیر،
همچون صعود چند دیواره انتهایی ژالانه
ZHALANA
به؛ تته
TATA
(معبر اصلی کولبران)
و فرود دالانی
DALANI

(مشرف به سد دربندیخان اقلیم کوردستان و حلبچه شهید) و جاده منتهی به رودخانه سیروان و سد داریان
DARYAN
و مجدد سربالایی منتهی به پاوه، و عبور اجباری از شانه خاکی جاده بین شهری کامیاران به سنندج به مدت زمان شش ساعته در لابه لای خروش وسایط نقلیه موتوری،
شیرینی هایی هم داشت که سختی رکابزنی و دشواری دست به فرمانی دوچرخه را سهل و آسان می کرد...

+دیدار با انجمن ها و فعالان محیط زیستی و مدنی به غایت با برنامه، دلسوز، با مرام و البته تاب آور در آن جغرافیای خشن

++برخورداری از موهبت صفای باطن و سفره خانگی و خوان معنوی مردمان به غایت مهربان آن سامان

+++چشم اندازها و مناظر بی بدیل و بکر و رؤیایی هه ورامانات

++++افتخار تجدید دیدار با دوستان جانی و امدادگران دوران زلزله کرمانشاه

+++++تعمیق پیوندهای بین گروهی و جلای قلب و صفای ذهن همرکابان و بزرگواری های روبه تَزایُد

و...

کافیست پای بر رکاب بگذارید تا بر عظمت خالق، همت مخلوق و حمیت احباب اشراف بیشتری بیابی و این موهبتی است که امیدواریم نصیب بسیاری شایستگان وطن شود...

#اشاره به سفر بلوطبانان پا به رکاب از سردشت به هه ورامانات، کرمانشاه و کوردستان که از صبح روز پنجشنبه نهم شهریور از سردشت شروع شد و لغایت غروب چهارشنبه مورخ پانزدهم با گذر از شهرستان های بانه، مریوان، نودشه، پاوه، جوانرود، روانسر، کرمانشاه، کامیاران و سنندج با طی مسیری ۶۵۰ کیلومتری به سرانجام رسید.

شعار و پیام این گروه:
نه به اکوساید
و
نه به مواجهه تکراری با بحران
🌳❤🚴
#بلوطبانان_پا_به_رکاب
#سفر_با_دوچرخه
نه_به_اکوساید
#بله_به_تغییر
#سیکل_معیوب_مواجهه_بحران
#سردشت
#بانه
#مریوان
#نودشه
#پاوه
#جوانرود
#روانسر
#کرمانشاه
#کامیاران
#سنندج
#کمپین_مهربانی_های_کوچک

@okatree_loverbikres‌‌

🔲⭕️ایران ملت موزائیکی، موزائیک بعدی چیست؟
مجتبی لشکربلوکی

استاد برجسته فرهنگ و تمدنی ایرانی، دکتر محمد‌علی اسلامی نُدوشن تعبیر و نوشته جالبی در مورد ایران دارد: ما ملتِ «موزائیک» هستیم، یعنی از ذره ذره‌های حوادث، ماهیت یافته‌ایم. زمانی «ابرقدرت» بوده‌ایم و زمانی دیگر فروافتاده و زیر دست. در سرزمینی زندگی کرده‌ایم که به قول حافظ «رباط دو در» بوده. [کاروانسرا که دری برای ورود و دری برای خروج دارد به معنی تغییرپذیری، عدم ثبات، ورود و خروج بسیار] درجه‌ حرارت هوا از مکانی به مکانی و از فصلی به فصلی، تا پنجاه درجه تفاوت می‌کرده، تَرسالی یا خشکسالی می‌توانسته است شبحی از بهشت یا دوزخ را در برابرِ ما نهد. یک روز همه چیز بوده و روز دیگر می‌توانسته است هیچ چیز نباشد. اندیشه‌ها و معتقدات بر حسبِ عوارضِ بیرونی و «مَنویّاتِ» فرمانروایان رنگ به رنگ می‌شده.

ما از رسوب تاریخ سر برآورده‌ایم، در دست تندبادها به جلو رانده شده‌ایم و بخشِ عمده‌ استعداد و تلاشِ ما در این راه به کار افتاده که موجودیتِ خود را نگه داریم. بنابراین آنچه در ما عیب گرفته شده، از نوع تَذَبذُب [دو دلی و ناپایداری و حزب باد بودن]، تقیّه، افراط و تفریط، تک‌روی، بیراهه‌جویی، اکنون‌بینی [بی‌توجهی به آینده]، کم‌توجهی به منطق؛ بدانیم که اینها کم و بیش زائیده‌ مقتضیات [تاریخی و جغرافیایی] بوده‌اند، پس برای تصحیح یا تعدیلِ آنها باید مقتضیاتِ تغییرپذیر را تغییر داد.
یکی از عوامل عمده‌ای که همواره در چگونگیِ سِیرِ تاریخیِ ایران اثر داشته، جغرافیاست؛ یعنی ما در میانِ دو موجِ شرق و غرب قرار داشته‌ایم.

[اما] اکنون دنیا رو به راهی دارد که بعضی از عوارضِ فیزیکی به دستِ بشر قابل‌تغییر شده‌اند، به همراه آنها روحیه‌ها نیز می‌توانند تأثیرپذیر از مقتضیاتِ تازه گردند. (به نقل از کانال سخنرانی‌ها)

☑️⭕️تحلیل و تجویز راهبردی:
سه درس عمیق در این نوشته دکتر محمد اسلامی ندوشن (ادیب، حقوق‌دان و ایران‌پژوه) هست که قابل‌تامل است:
درس اول: اگر امروز ایران و ایرانی چنین شده است، رسوب تاریخ و جغرافیاست. تا به حال جاهایی که موزائیک می‌کنند را دیده‌اید؟ موزاییک‌ها دانه به دانه چیده می‌شوند و جلو می‌روند. سرگذشت ایران نیز چنین است. هر سالی که گذشته، هر جنگی که رخ داده، هر شاهی که به تخت نشسته، هر شاهی که از تخت به زیر کشیده شده، هر چپاولی که شده‌ایم یا کرده‌ایم، هر کدام از این‌ها موزائیکی به دیگر موزائیک‌ها اضافه کرده است. تاریخ و جغرافیا (از جغرافیای سیاسی بگیر تا جغرافیای طبیعی تا مذهبی) در ما رسوب کرده‌اند. شرح مفصل اینکه چگونه تاریخ و جغرافیا بر جان و روان ایرانی نشسته و سپس در توسعه‌نیافتگی ما خود را نشان داده در کتاب «چرا عقب ماندیم و چگونه پیشرفت کنیم» [نسخه صوتی کتاب را اینجا گوش کنید] آمده است. 
درس دوم: خصلت‌های منفی ایرانیان از جمله کوتاه‌نگری، حزب باد بودن و پنهان‌کاری زائیده‌ تاریخ و جغرافیای ما بوده‌اند. ایراد از ذات ما نیست. این‌ها تغییر‌پذیرند.
درس سوم: در دنیا چیزهایی را می‌شود تغییر داد و چیزهایی را نه. دکتر ندوشن دست می‌گذارد روی فاکتورهای تغییرپذیر و می‌گوید برای تصحیح یا تعدیلِ وضعیت امروزین باید مقتضیاتِ تغییرپذیر را تغییر داد. درست است که تاریخ و جغرافیا بر ما موثر بوده و هست، اما قفل‌شدگی به تاریخ و جبر جغرافیا نداریم. می‌توان و باید مسیر دیگری را رقم زد.

چه ظرفیت‌هایی پیش روی ما هست؟
بگذارید با یک جمله بامزه و غیرمنتظره از لی کوان یو از معمار و بنیان‌گذار سنگاپور مدرن شروع کنم: لی کوان یو، بنیان‌گذار سنگاپور مدرن: «کولر برای ما سنگاپوری‌ها مهم‌ترین اختراع بود، شاید یکی از اختراعات برجسته کل تاریخ. کولر با ایجاد امکان توسعه در مناطق استوایی، ماهیت تمدن را تغییر داد. بدون کولر فقط در ساعات اولیه صبح یا در هنگام غروب می‌توانید کار کنید. اولین کاری که من با نخست‌وزیری انجام دادم نصب تهویه مطبوع در ساختمان‌هایی بود که خدمات ملکی در آنجا کار می‌کرد. این کلید کاراییِ بخش دولتی بود.»

به نظرم یکی از آن مقتضیات تغییرپذیری که دکتر ندوشن می‌گوید، استفاده از فناوری به ویژه فناوری‌های سیستم‌ساز یا نهادساز است. دنیا اکنون تکنولوژی‌های متعددی اعم از ساخت و تولید، ارتباط و اطلاعات، پزشکی و کشاورزی در اختیار ما گذاشته است. استفاده هوشمندانه از این‌ها می‌تواند منجر به افزایش کارایی، بهینگی تخصیص منابع، شفافیت و فسادستیزی شود و گرامر زندگی جمعی و رفتار ما را تغییر دهد و پس از مدتی خصلت‌هایی مانند عدم شفافیت، چندلایگی، پنهان‌کاری، کوتاه‌مدت‌نگری و ... نیز تغییر می‌کند. فناوری مرز ناممکن‌ها را به صورت پیوسته به عقب می‌راند. ما محکوم به ادامه تاریخ و جبر جغرافیا نیستیم. به شرط آن که حسرت پارامترهای تغییرناپذیر را رها کنیم و بر پارامترهای تغییرپذیر متمرکز شویم.

@Dr_Lashkarbolouki

صعود از تپه های جغرافیای اسپیناس
و
درنگ در تحدید و تهدیدهای سریالی زیست عزتمندانه در جغرافیای مشترک!
✍️ رئوف آذری


علاقه ای نداشته و ندارم با موج های احساسی مجازی و یا هیجانات روز شبکه ای همراهی کنم تا بلکه خود نیز در این گردباد به مقصد ناکجا آباد، کلاهی حفاظتی یا سکویی وجاهتی برسازم!

اما گاهی، ندیدن ها، نگفتن ها و ورودنکردن ها هم خود مصیبتی است که ناخواسته، بر مصیبت های روز و زندگی ات می افزاید!


صعود بخشی ازاین ملت نجیب، از تپه های حول هتل اسپیناس برای زیارت از دور چهره ستاره روز فوتبال، گرچه در نگاه اولی و مثبت، عادی و همه گیر و جهانشمول می نماید، اما آنگاه که مورد غور و کنکاش قرار می گیرد، رنجی کم بدیل و زخمی عمیق بر جان و دل و غرور ملی ات وارد می آورد که هیچ راه چاره ای جز ورود و نگاشتن و تحلیل و کنکاش نمی یابی، می یابی؟

کمی درنگ کنیم...[ادامه در پست اصلی ذیل همین لینک]


@sopskf

و صلح، چنین آغاز می شود...

❤به بهانه بیست و یکم سپتامبر، روز جهانی صلح

https://t.iss.one/Sopskf/6137

در بهار سال جاری، میزبان یکی از شهیرترین و البته صلح منش ترین روان شناسان کشور در شهر صلح و مهربانی بودیم؛

دکتر #علی_صاحبی

او که دانش آموخته مکتب گلاسر و ترویجگر این نگرش نافذ به رفتار بشری است

او که فوق دکتری روان شناسی بالینی را از معتبرترین دانشگاه های استرالیا و کلینک های درمانی آن سامان اخذ کرده
و
اینک چون پیشگامی در عرصه آموزش اصول کیفی در مدارس، نقش آفرینی دارد.

چندسال قبل بود که بر حسب اتفاق یکی از شاگردانش در پی معرفی پروژه های صلح سازی سردشت، کتاب آموزش صلح در مدارس ایشان را به نگارنده هدیه داد و همان نشست، دریچه ای آفرید تا استاد دست به تلفن شود و شاگردنوازی کند و به پاس آموزش ها و پروژه های صلح ساز سردشت، تکریم مان کند و...

آن هدیه و تماس متعاقب استاد و تلمذ در مکتب شان در فضای مجازی و باز سفر اتفاقی به سردشت و حومه و افتخار میزبانی و تمهید بازدید تفریحی شان از مسیر فعالیت یک دهه ای نگارنده، مجالی آفرید تا جاری شدن سیلاب مهرشان را درسردشت و اطراف را بیش از پیش شاهد باشیم..


#مهدی_مناف_زاده، #مهدی_حاج_اسماعیلی
و
#فاطمه_صاحبی،

از مربیان توانمندی بودند که در پی درخواست این بنیادخودبنیاد و الطاف استاد صاحبی، قدم رنجه کرده و کارگاهی چهار روزه در سردشت-شهر صلح و مهربانی-، برای جمعی از مربیان کودک و معلمان و علاقه مندان به نقش مربیگری با عنوان"آموزش کیفی"ٕ اجرا کردند..

گرچه چون همیشه از موهبت سالن های حداقلی عمومی و جلسات شهری، بی بهره شدیم اما باز جای شکرش باقی بود که طبیعت همواره چون مادری مهربان، در آغوشمان بگرفت و بسیار مهربانانه مهمان نوازی مان کرد...

اینجا و در این بُرش تصویری، ماحصل نظرخواهی ای را می بینید که با آن سه مربی عزیز، انجام داده ایم که #صلح، محور اصلی آن بوده و به مناسبت این روز خجسته[روز جهانی صلح]همرسانی می شود...

چه اینکه صلح از همین نقاط، آغاز شدنی است و لاجرم از همین دریچه باید گشایشی حاصل کرد:

صلح درون
صلح در خانه و خانواده
صلح در مدرسه
صلح در اجتماع

باشد که این هموندی ها، سرآغازی بر پایان هر #ناصلحی در این گهرجغرافیا باشد.

❤️🌹❤️

#بنیاد_توسعه_صلح_و_مهربانی
#مهربانی_های_بزرگ
‌#آموزش_صلح_از_پایه
#دکتر_علی_صاحبی
#مناف_زاده
#حاج_اسماعیلی
#صاحبی۲
#سردشت
#شهر_صلح_و_مهربانی

@sopskf

جنگ و صلح به روایت کودکان

🕊🕊🕊 روز جهانی صلح است
و صلح را کودکان بیشتر می‌شناسند...
و آن کودکانی که تجربه جنگ و آوارگی و مهاجرت را داشته‌اند، خیلی بیشتر؛ آنها که معصومانه‌ترین لحظات زندگی‌شان در سنگدلانه‌ترین احوال بشر تباه شده!

🔺آن چه می‌بینید اثری است درباره جنگ و صلح ساخته فرزندان جمعیت امام علی که در فروردین‌ماه ۱۴۰۱ دوره آموزش انیمیشن را در خانه ایرانی گذراندند...
🆔@imamalisociety

امشب در حاشیه وبینار کارکرد انجمن های علمی در صلح آفرینی
سطوح ملی و بین المللی،

https://t.iss.one/Sopskf/6140


مهربانویی این سئوال را طرح کرد:

" با احترام،دولت برخاسته از ملت است.
چگونه از مردمی که واقعا مشکل دارند، دولتی عالی برمی خیزد؟"


رئوف آذری، دبیر بنیاد(م)توسعه صلح و مهربانی و تسهیلگر گروه صلح، مهربانی و همدلی انجمن ترویج فرهنگ مسئولیت اجتماعی، چنین پاسخ داد:

"چند راه دارد:
۱)
اول مشکل یا مساله برخی از مردم را به همه مردم تعمیم ندهیم.

۲)
دوم اگر مساله یا مشکلی را در برخی از این مردم تشخیص دادیم به جای همرسانی در محافل و فریادزدن در رسانه ها، از متخصصان کمک بگیریم تحلیل و علت یابی کرده و راهکارهای درمانی پیشنهاد کنند و تیمی در کاربست درمان فعال کنیم
۳)
سوم این مردمان بخشی شان که از نگاه اینجانب بسیار و ازمنظر دیگری شاید کم، قابل اعتماد و اتکا و سالم و تندرست اند، می توانند مبنای اتکا و اعتماد من و شمای صلح دوست قرار گیرند و از ظرفیت آنان برای شروع پروژه هایی صلح سازی بهره گرفت[همان کاری که الان ما انجام می دهیم]

٤)

و نکته دیگر؛در بین همین دولت و ساختار دگم بر آمده از ملت یا نابرآمده از ملت و سیاست پرداخت، باز قشری بسیار بسیار سالم و قابل اتکا و دلسوزتر از من مدعی، یافتنی اند که اگر آنها را بیابیم و به صحنه کارزار صلح دعوت کنیم، قطع یقین، دستاوردمدار خواهد بود.

نگارنده، چندی وبسیار سراغ دارد که رئوف نوعی، هر روز لازم است به دست بوسی شان برود.

+این توضیح را درباب نکته اخیرم داشته باشید که نگارنده، محتمل از مظلوم ترین قربانیان سیستم گزینشی و حراستی کشور باشد که حتی در دانشکاه خودبنیاد نیز بیش از یک دهه است، حق تدریس و حتی حضور موردی ندارد ولی این نباید و نشاید که وی [نگارنده] را از انصاف عدول دهد و شایستگان را در همین سیستم زنگ زده هم نبیند و ذکر خیرشان نگوید..."

#روز_جهانی_صلح
@sopskf