رئوف آذری،
در مراسم اختتامیه جایزه دوسالانه دکتر معین،
پس از اعلام پروژه آموزش صلح و صلح سازی بنیاد توسعه صلح و مهربانی به عنوان پروژه شایسته تقدیر و دریافت لوح ویژه،

به دعوت میزبان پشت تریبون رفت و سهمی از زمان تریبون داری اش را به پخش فایل صوتی دختر در غربت بنیاد توسعه صلح و مهربانی،👇این👇
https://t.iss.one/Sopskf/6437

اختصاص داد و گفت:

"پاداش بزرگ بنیاد ما،
اگر همین یک پیام صوتی دخترمان بود،
کفایت می کرد"

شما هم در لذت شنیدن و پاداش خیر همرسانی آن پیام سهیم شوید...❤️🌹
---
+سپاس ویژه از موسسه دکتر معین، داوران جایزه، و جمع مشارکت کنندگان و ویژه نیز مهندس رضاییان عزیز، برای ثبت این لحظات و امکان گزارش دهی تصویری به دختر در غربت مان.

... چه شعفی یافت با دیدن این کلیپ و چه بسیار سپاس تان گفت...🙏

🌹❤🌹
#بنیاد_توسعه_صلح_و_مهربانی
#مهربانی_های_کوچک
#بنیاد_در_آیینه_دیگران
#جایره_دوسالانه_دکترمعین
#پروژه_صلح_سازی
#نشان_شایستگی

@sopskf

روز مهندس و مهندسین آینده؟!

محمدرضا اسلامی

🔵 روز مهندس است و تجسم اینکه فرزندم مهندس شود برایم مثل یک کابوس است. فکر اینکه محل امرار معاشش از مهندسی باشد برایم یک علامت سوال بزرگ است. ولی همزمان، تجسم اینکه مهندس «نشود» هم غیرممکن است!

بخش اصلی ایام عمر در مهندسی گذشته و دوست دارم در این روزِ ‌مهندس برای فرزندم آرزو کنم:

آرزو می کنم که فرزندم مهندس شود چرا که زیباییِ یک مفهوم درخشنده را می بیند: اینکه چطور ریاضیات و فیزیک به حل مشکلات جوامع بشری کمک می کنند. دوست دارم ذهن او در برابر این جلوه ی شگفت از تمدن و دانش انسانی قرار گیرد. اینکه چطور «انسان» توانست بُرشهای مجزا از ریاضی و فیزیک را سرهم کند و علوم مهندسی را به عنوان «کاربردِ ریاضیات ‌و فیزیک» به خدمتِ «جوامع انسانی» بنشاند.

ولی همزمان برای برخورداری از یک زیستِ با اقتصاد سالم برای نسل بعدی مهندسین دغدغه/سوال دارم.

امروز که اینها را می نویسم در دپارتمان عمران دانشگاه Cal Poly حدود هزار و دویست دانشجو در حال آموختن درسهای مهندسی عمران می باشند. همین تعداد و کمی بیشتر در دانشگاه برکلی. همین تعداد کمی کمتر در دانشگاه استنفورد. همین تعداد در دانشگاه جنوب کالیفرنیا. و همین طور در دانشگاه سن دیِگو و… و لذا فقط در یک ایالت کالیفرنیا امروز چندین هزار دانشجوی تازه نفس در حال تربیت و آماده ورود به بازار مهندسی عمران هستند. سوال مشخص اینجاست که اساسا آیا «بازار کار» ظرفیت این تعداد مهندس که دانشگاهها پرورش می دهند را دارد؟
و آیا کشاندن فرزندانمان به سمت «وادی مهندسی» امر صحیحی هست؟
آیا اساسا امرار معاش در حوزه مهندسی را برای نسل آینده باید بازنگری کنیم؟

همیشه ضروری است که به آمارها و ارقام رجوع و توجه کنیم:

1️⃣-در کشور آمریکا حدود ۸۰۰هزار مهندس عمران دارای مهر نظام مهندسی هستند (+). در اصطلاح مهر PE.
2️⃣- جمعیت آمریکا حدود ۳۳۴ میلیون نفر است.
3️⃣- ابعاد بازار مسکن و ساخت و ساز در آمریکا حدود ۲۰۰۰ (دوهزار) میلیارد دلار است (حدود ده درصد اقتصاد کشور). لینک آمار رسمی+.


همین سه آمار شاخص را در مورد کشور ایران نگاه کنیم:

1️⃣- در ایران حدود ۶۵۰هزار مهندس عمران عضو سازمان نظام مهندسی هستند.(!)
2️⃣- جمعیت ایران حدودا ۸۰ میلیون نفر (یعنی کمتر از یک چهارم آمریکا) است.
3️⃣- ابعاد بازار مسکن و ساخت و ساز در کشور ایران حدود ۲۲ میلیار دلار است.

یعنی در آمریکا برای ساخت ۱ میلیون و ۳۹۰هزار واحد مسکونی در طول یک سال (طبق آمار رسمی پروانه پایان کار+) حدود ۸۰۰ هزار مهندس عمران مشغول به کار هستند که اینها در یک بازار حدودا ۲۰۰۰ میلیارد دلاری کار می کنند. در حالی که در ایران با فرض ساخت سالیانه ۶۰۰ هزار واحد مسکونی (که البته این رقم برای یکسال خوشبینانه است) حدود ۶۵۰ هزار مهندس عضو سازمان نظام مهندسی هستند که اینها در یک بازارِ حدودا ۲۲ میلیارد دلاری کار می کنند.
600,000*100m^2*20,000,000T/55,000$ = 21.8 B$
(یا ۱۲۰۰ همت تقسیم بر قیمت دلار)

اعداد سخن می گویند!

🔵 مشابه همین بحث را می توان در سایر حوزه های مهندسی هم داشت (مهندسی مکانیک، کامپیوتر و …).

با این اوصاف آیا هدایت فرزندانمان به سمت عرصه مهندسی صحیح است؟
آیا امروزه شغل مهندسی (با توجه به این خط تولید تربیت مهندس در دانشگاهها) ظرفیتِ درآمدزایی و ساختن یک زندگی با اقتصاد سالم را دارد؟

🔵 اینها سوالات جدی ای است که در روز مهندس باید درباره آنها سخن بگوییم نه اینکه با پیامهای کلیشه ای روز مهندس را تبریک گفت.

🔵 دوست دارم که فرزندانم مهندس شوند تا ذهن آنها در برابر این تجلی زیبایی قرار گیرد. اینکه Von Mises و Tresca چطور به بیان مکانیزم خرابی مواد و مصالح تحت نیروها پرداختند و این چگونه باعث شد تا فضل الرحمن خان تئوریهای احداث برجهای صدوپنجاه طبقه را در برابر زلزله صورتبندی کند… دوست دارم فرزندانم این زیبائیها را بچشند. اما به رغم این زیباییها برای زندگی اقتصادی مهندسین نسل آینده سوالات جدی در ذهن دارم. همچنین علاوه بر این دغدغه، امیدوارم که اگر روزی مهندس شوند، ذهن آنها «فقط» درگیرِ وادی مهندسی نباشد. ذهنِ مهندسیِ آنها همچون علی اکبر معین فر شود:
سیاست را بفهمد، دغدغه امر اجتماعی داشته باشد، قدرت دوست ساختن (Make friend) و دوست نگه داشتن (Keep friend) داشته باشد، شیفته هنر/ادبیات باشد و تا آخرین روزهای پیری و واپسین ساعات عمر، در یک زیستِ اجتماعیِ پویا حضور داشته باشد. (لینک گفتگوی دکتر محسن رنانی با مهندس معین فر). برای مهندسین نسل آینده ذهنی زیبا (Beautiful Mind) همچون ذهن معین فر را آرزومندم.

روز مهندس مبارک.
۱۴۰۲/۱۲/۵

t.iss.one/solseghalam
▪️▪️▪️
🔻لینک سه یادداشت قبل برای روز مهندس
یادداشت ۱
یادداشت ۲
یادداشت ۳
.

برگزاری پر شور جشنواره روستایی شو ،
دغدغه مندان کارآفرینی روستایی ، بار دیگر گرد هم آمدند

جشنواره روستایی شو، امسال، در تاریخ ۲۹ بهمن ماه مصادف با «روز ملی کارآفرینی و اقتصاد مقاومتی» برگزار شد.

در سومین جشنواره روستایی شو که با همت کانون توسعه کارافرینی روستایی اندیشه پویا ( کانون تکرا) برگزار شد، ابوالفضل میرقاسمی ، رئیس هیات مدیره کانون تکرا، ضمن خوشامدگویی به سابقه و اهداف کانون تکرا و جشنواره روستایی شو اشاره نمود و در ادامه خانم الهام فهام ، دبیر علمی جشنواره به صورت مجازی درباره فرایند داوری جشنواره روستایی شو توضیحاتی ارایه نمود.

در ادامه، لیلا طاهری ، مدیر عامل کانون تکرا ضمن ارائه ی گزارشی از سه دوره جشنواره روستایی شو، گفت:

کانون تکرا در نظر دارد ایده جشنواره روستایی شو را در سطح فراملی و بین المللی برگزار کند.

همچنین عرفان هودی ، مدیر عامل کارگزاری هوشمند رابین به معرفی سکوی تامین مالی جمعی فرابورس و نقش این روش در توسعه کارافرینی در کشور پرداخت.

گفتنی است در این جشنواره، برگزیدگان روستایی در ۵ بخش روستای نوآور ،
روستایی نوآور ،
دهیار نوآور ،
صندوق اعتبارات خرد نوآور و
شرکت تعاونی نوآور
به سبک TED سخنرانی کردند.

یک بخش جدید به جشنواره افزوده شده و تحت عنوان " آرزوی آبادانی" افرادی که در مسیر کارآفرینی قرار داشته و در مسیر توسعه و کارآفرینی و پایداری کسب و کارها فعال هستند، تجربیات خود را با مخاطبین به اشتراک گذاشتند.

همچنین چهار نفر از برگزیدگانی که در « پروژه مدیریت مشارکتی و رشد پایدار جنگل های هیرکانی» شناسایی شده بودند، سخنرانی کرده و داستان خود و ایده ها و اهدافشان را ارائه دادند.

اما در بخش برگزیدگان جشنواره, همراهان روستایی شو از این قرارند:

- عارف اهنگر،
برگزیده در بخش روستایی نوآور

- علیرضا حسینی،
در بخش روستایی نوآور

- علی قاضی خانی،
در بخش دهیار نوآور

- رضا محمد جانی،
شایق در بخش دهیار نوآور

- حسن غلامی کریم آباد،
دهیار نوآور

- نازیلا سیاه منصور،
در بخش صندوق نوآور

- شیدا رضایی،
در بخش صندوق نوآور

- صغری نیکوکار،
در بخش شرکت تعاونی نوآور

- عاطفه بختیاری،
در بخش روستای نوآور

- عصمت کرمی،
در بخش صندوق نوآور

- خدیجه سعید پور،
در بخش صندوق نوآور

- مهدی روحی،
دهیار نوآور

همچنین برگزیدگان بخش آرزوی آبادانی عبارت بودند از:

فاطمه نعمتی،
سکینه یاوری،
زری امیر پور
و
جواد یعقوب زاده.

لازم به ذکر است که دستگاه ها و نهادها و شخصیت هایی چون
آقای دکتر قاسمی،
رئیس موسسه آموزش و ترویج کشاورزی وابسته به وزارت جهاد کشاورزی،
خانم طهماسبی،
مدیرکل توسعه فعالیت های کشاورزی زنان روستایی و عشایری،
خانم ملیحه خلقی،
مدیر دفتر مشارکت با تشکلهای ستاد سمن های شورای شهر تهران،
سازمان ملی کارآفرینی ایران ،
شرکت کارگزاری هوشمند رابین،
شرکت همسفر اول،
بانک قرض الحسنه مهر ایران،
رسانه روستا تی وی (RoostaTV) و
دکتر محمد مهدی فتورچی، رئیس هیات مدیره انجمن ترویج فرهنگ مسئولیت اجتماعی،
کانون تکرا را در برگزاری این جشنواره همراهی کردند که جای تقدیر و تشکر دارد.

https://takra.ir/%d8%a8%d8%b1%da%af%d8%b2%d8%a7%d8%b1%db%8c-%d9%be%d8%b1-%d8%b4%d9%88%d8%b1-%d8%ac%d8%b4%d9%86%d9%88%d8%a7%d8%b1%d9%87-%d8%b1%d9%88%d8%b3%d8%aa%d8%a7%db%8c%db%8c-%d8%b4%d9%88/

---
🌹❤️🌹

بازنشر:
#بنیاد_توسعه_صلح_و_مهربانی
#مهربانی_های_کوچک
#خدمات_بزرگ
#جشنواره_روستایی_شو
#کانون_تکرا
@sopskf

برگزار کنندگان جشنواره روستایی شو، سردشت و بنیاد توسعه صلح و مهربانی اش را با عنایت ویژه شان،  نوازش کردند.

گرچه بنیاد توسعه صلح و مهربانی در تساهلی نابخشودنی، پروژه ای برای حضور در جشنواره روستایی شو، معرفی نکرده بود اما  لطف بسیار میزبان، نماینده بنیاد را غافلگیر کرد و به یکباره و در آن ترافیک سنگین ارایه های تِد TED مانند برگزیدگان،  #رئوف_آذری
را پشت تریبون دعوت کرد و نتیجه آنی شد که می بینید.

شهادت باید داد که این جشنواره الگویی قابل تقدیر، از تاب آوری روستاییان و تلاش شاخص شان برای توسعه پایدار روستا و درواقع همتی در راستای افزودن بر جغرافیای صلح و مهربانی بود که  همچنان که در لابه لای گفتار ارایه دهنده، مشهود است، اگر خردورزی ساختار بروکراسی کشور، سبب شود به وقت ببینند و به گاه حمایت کرده و در ترویج این ایده تا جای جای وطن، همت قانونی و اجرایی و بودجه ای خود را معمول دارند، پاسخی حداقلی گرفته اند.

نهادهای مدنی ای چون کانون تکرا با این سطح از کارآمدی را باید قدر نهاد و در تسهیلگری های ممکن و میسور قانونی و اداری کم نگذاشت و بیش میسور را درطبق اخلاص باید نهاد..

سپاس از همه عوامل ذی مدخل🙏

@sopskf

📣 موسسۀ حامی و مدرسه توسعه پایدار دانشگاه صنعتی شریف برگزار می‌کنند:

🔹 از سی‌مرغ تا سیمرغ: خودسازماندهی شهروندان و داوطلبان غیررسمی در پاسخ به بحران‌ها و بلایا
▫️سخنرانی علمی بر مبنای نتایج یک مطالعۀ پژوهشی

👤 کوثر داریوندی شوشتری، دانشجوی دکتری مدیریت، دانشگاه صنعتی شریف، برگزیدۀ سفر علمی موسسۀ حامی ۱۴۰۱ و ۱۴۰۲
👤 Phanish Puranam, Roland Burger Chaired Professor of Strategy and Organization Design, INSEAD, Singapore

🗓 سه شنبه ۱۵ اسفند ۱۴۰۲
⏰ ساعت ۱۵:۳۰ تا ۱۷
🔻حضوری/مجازی (شرکت برای عموم علاقه‌مندان، با ثبت‌نام قبلی، آزاد است)

⬅️توضیحات بیشتر و ثبت نام: sdschool.ir/hamisim

📍مدرسه توسعه پایدار
@sdschool

زندگی در امتداد بلوط

https://t.iss.one/oaktree_loverbikers/1383


بذری بودم افتاده پای درختی...

انگشتی خزید بر تنه ام و تلنگری زد و از مادر، جدایم ساخت

در جیب کوله ای چپانده شدم و رهی دور و دراز همقدم یار شدم
ساعاتی گذشت و از خلوت به شلوغی و از شلوغی به خلوت تغییر وضعیت دادیم و در نهایت محکم کوبیده شدیم به کف سرد سرامیکی در کف انباری!

گرچه سردتر از جایی نبود که بودم ولی سایه سنگینی داشت خفه ام می کرد...

یک، دو و سه و چند روز‌و هفته همچنان در این خلوتکده، خاکستر فراموشی بر سر و رویم تلنبار می شد تا اینکه؛

عصر هنگامی، همان دست سر برآورد و دستم بگرفت و سمت پله ها، همراهم برد...
پله اول، دوم و یازدهم هم بالا رفتیم و دربی گشوده شد.

یک راست سمت آشپزخانه رفتیم و تابه خود آمدم لای دستمالی کاغذی سفیدِ خیسی، پیچانده شدم.

حتم داشتم، کارم تمام است و این کفن مرگم است و باید سمت قبرستان، ره پویم ولی چندی در همین انتظار، عمر کاهیدم تا به ناگاه، مسیر عوض شد و در تُنگی پر آب، غرقم کردند!

چندی گذشت و از دو سو احساس می کردم، کشیده می شوم.
انگار رؤیاهایم را از دو سو، بیرون می کشیدند و این هر اول صبحی در دل تاریکی و غرق در آب ادامه داشت تا اینکه...

جان گرفتم و جوانه زدم و رشد کردم و آنگاه که رمقی یافتم در پی مادر، دلم لک زدن و بیقراری شروع کرد...

بیقراری ام چنان غلیان کرد که همان دست یار، مجدد انگشتی چرخاند و از‌غرقاب تنگ آبی، نجاتم بخشید و در دل خاک مادر و آشیانی بزرگ تر از تُنگ، به نام گُلدان جایم داد..

اینجا کمی آرام تر شده بودم، چون گِلی که رویم را پوشاند، عجیب بوی مادر می داد..

دوره شیرخوارگی تا کودکی را سریع پیمودم واینک هر روز چشمم به در است، بلکه دستان مسیحایی دگری سررسد و مرا به زادگاه اصلی ام و همان پهنه خالی جنگلی برگرداند ...

امروز جنگل بیش ار هرزمانی به بذر و جوانه همدلی نیازمند است تا حتی اگر از لای دستمال سفیدی هم جانپرور شده باشی، سبزی را به باغچه امیدش بپاشی وجان افزایی و جان نستانی..

سپاس دستان مهری که به جنگل حیات دوباره می بخشد و به جوانه نیز اعتمادی شگرف...

شک نکنید روزگاران بهتر از امروز را خواهیم ساخت.

#بلوطبانان_پا_به_رکاب
#شب_بلوط
#جوانه_های_بلوط_صلح_و_مهربانی
----

فیلم:اینترنت

یادداشتی به مناسبت درگذشت «یوهان گلتونگ» پدر مطالعات صلح
https://ipsan.ir/2024/02/27/johan-galtung-2/

شب بلوط

هفتصد وسی وسومین شب از شبهای بخارا اختصاص دارد به «شب بلوط» که در ساعت پنج بعد از ظهر یکشنبه سیزدهم اسفند ۱۴۰۲ در تالار فردوسی خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار می‌شود.

بلوط در شمار دیرزیست‌ترین، سازگارترین و مقاوم‌ترین زیستمندان سرزمین ایران از زاگرس تا ارسباران و از ارسباران تا هیرکانی است. بلوط یکی از گسترده‌ترین زیستگاه‌ها را در بین همه زیستمندان ایران‌زمین چه به لحاظ سطح و چه به لحاظ ارتفاع داراست و مهم‌ترین مولفه در حفظ آب و خاک فلات ایران محسوب می‌شود. قصه بلوط آمیخته با فرهنگ و هنر و ادبیات ایران است و شاید گره زندگی هیچ ملتی چون ایرانیان با بلوط آمیخته نباشد. برخی از پایه‌های بلوط‌ در ایران قدمتی تا دوهزار سال دارند و از بررسی دوایر سالانه آنها می‌توان پی به روزهای دلپذیر و نادلپذیر رفته بر طبیعت وطن برد.
در شب بلوط سخنرانان: مصطفی خوشنویس، حمیدرضا عباسی، محی‌الدین محمدخانی، آمانج قربانی، علی طهماسبی، محمد درویش و رئوف آذری درباره زمینه‌های طبیعی و تاریخی بلوط به ایراد سخن می‌پردازند.

خانه اندیشمندان علوم انسانی: خیابان نجات‌الهی (ویلا)، چهارراه ورشو، تالار فردوسی

🗓۱۱ اسفند / 1March

🌐روز جهانی تمجید

🔻تعریف و تمجید از دیگران احساس مهم بودن را در آنها پدید می‌آورد و باعث می‌شود تا آنها برای بودن با شما ارزش زیادی قائل شوند. این تمجید، باید بی‌غل و غش و صمیمانه باشد چون مردم تعریف و تمجید ساختگی و از روی تظاهر را متوجه می شوند

🆔 @infograph

ستاره ای بدرخشید و ماه مجلس شد.

#زهره_مهرآور، به مسئولیت شغلی_تخصصی، اخلاقی و اجتماعی اش، عمل کرد و زندگی ای متولد شد...

ابتدا، کلیک کنید تا بیشتر صدای زندگی را بشنوید

https://www.instagram.com/reel/C365oBjqhTB/?igsh=MWU3YnZ2aHBnc3o3aQ==

ایران ما، امروز به مادرانگی های ما نیازمند است، قبل تر در همین صفحه از ضرورت مادرانگی ایران بانو، نگاشته بودیم...

اینجا یادداشت ضرورت نقش مادرانگی ایران بانو رابخوانید👇

https://t.iss.one/Sopskf/5782
__
@sopskf