میزگرد سردشت، توسعه و حق بر صلح
پوستر و کپشن اطلاع رسانی
https://t.iss.one/Sopskf/6303
سومین میزگرد از سلسله میزگردهای سردشت و توسعه، یک شنبه مورخه نوزدهم آذرماه، با محوریت استیفای حقوق قربانیان شیمیایی، در محل سالن حافظ خانه اندیشمندان علوم انسانی در شرف برگزاری است.
آنچه که برگزار کنندگان این میزگرد و میزگردهای سابق و مابعد در پی آنند، اهتمام به حقوق و تکالیف جمعی در کنار حقوق و تکالیف فردی در راستای تحقق توسعه شهری و سپس توسعه پایدار ملی است.
در این سلسله میزگردها بر آنیم تا ضمن شکافتن جوانب مسایل پیش رو و چالش های مسیر موردنظر، بدون تنقیص حضور و کنش دیگری و صدالبته با احترام به تلاش های ماسبق خُرد و کلان فعالان و متولیان. نگاهی آسیب شناسانه به مسیر طی شده داشته باشیم و حال خود و جغرافیای مصیبت دیده مان را مورد قضاوت قرار دهیم تا آینده مطلوب را بر پایه شناخت دقیق، پایه گذاری کنیم.
در طی این طریق، مفتخر و خوشحال خواهیم شد هر دردمند مصیبت و هر دغدغه مند توسعه، در کنارمان و حتی پیشاهنگ مان قرار گیرد، بلکه با خرد جمعی، توانستیم راهبردهای منطقی تر و دسترس پذیرتری تدوین کنیم.
اینبار و برای این میزگرد نیز، سرجمع آسیب دیدگان از بمباران شیمیایی و گازهای اعصاب، خردل مناطق گونه گون ایران زمین و ویژه اصحاب رسانه و شهروندخبرنگار را می طلبیم، با حضور سبز و مشارکت گرم خود، ضمن غنابخشیدن بر محتوا و مسیر انتخاب شده، حق و حقوق جمعی و شهری را همسنگ حقوق فردی، مورد اتقان نظر قرار دهند تا بلکه نقمت تبعیض، از ساحت توسعه پایدار و صلح ماندگار، رخت بربندد و همگی، از موهبت خدمت و استیفای حقوق، بهره مند گردند...
وعده دیدار ما؛
یک شنبه مورخ ۱۹ آذرماه
ساعت ۱۴ الی ١۶:۳۰
🌹❤️🌹
#میزگردها
#سردشت
#توسعه
@sopskf
پوستر و کپشن اطلاع رسانی
https://t.iss.one/Sopskf/6303
سومین میزگرد از سلسله میزگردهای سردشت و توسعه، یک شنبه مورخه نوزدهم آذرماه، با محوریت استیفای حقوق قربانیان شیمیایی، در محل سالن حافظ خانه اندیشمندان علوم انسانی در شرف برگزاری است.
آنچه که برگزار کنندگان این میزگرد و میزگردهای سابق و مابعد در پی آنند، اهتمام به حقوق و تکالیف جمعی در کنار حقوق و تکالیف فردی در راستای تحقق توسعه شهری و سپس توسعه پایدار ملی است.
در این سلسله میزگردها بر آنیم تا ضمن شکافتن جوانب مسایل پیش رو و چالش های مسیر موردنظر، بدون تنقیص حضور و کنش دیگری و صدالبته با احترام به تلاش های ماسبق خُرد و کلان فعالان و متولیان. نگاهی آسیب شناسانه به مسیر طی شده داشته باشیم و حال خود و جغرافیای مصیبت دیده مان را مورد قضاوت قرار دهیم تا آینده مطلوب را بر پایه شناخت دقیق، پایه گذاری کنیم.
در طی این طریق، مفتخر و خوشحال خواهیم شد هر دردمند مصیبت و هر دغدغه مند توسعه، در کنارمان و حتی پیشاهنگ مان قرار گیرد، بلکه با خرد جمعی، توانستیم راهبردهای منطقی تر و دسترس پذیرتری تدوین کنیم.
اینبار و برای این میزگرد نیز، سرجمع آسیب دیدگان از بمباران شیمیایی و گازهای اعصاب، خردل مناطق گونه گون ایران زمین و ویژه اصحاب رسانه و شهروندخبرنگار را می طلبیم، با حضور سبز و مشارکت گرم خود، ضمن غنابخشیدن بر محتوا و مسیر انتخاب شده، حق و حقوق جمعی و شهری را همسنگ حقوق فردی، مورد اتقان نظر قرار دهند تا بلکه نقمت تبعیض، از ساحت توسعه پایدار و صلح ماندگار، رخت بربندد و همگی، از موهبت خدمت و استیفای حقوق، بهره مند گردند...
وعده دیدار ما؛
یک شنبه مورخ ۱۹ آذرماه
ساعت ۱۴ الی ١۶:۳۰
🌹❤️🌹
#میزگردها
#سردشت
#توسعه
@sopskf
Telegram
بنیاد توسعه صلح و مهربانی های کوچک
میزگرد سوم؛
سردشت، توسعه و حق بر صلح
@sopskf
سردشت، توسعه و حق بر صلح
@sopskf
👍2
اگر دوستان و آشنایان مناطق شیمیایی شده اطراف شما در تهران تشریف دارند امروز نوزدهم آذرماه ساعت 🕒 ٢ بعدازظهر به سالن حافظ خانه اندیشمندان علوم انسانی،واقع در نبش خیابان ورشو به ویلا(نجات الهی)حضور بهمرسانند و اگر حضور میسور نشد
📡 با لینک ذیل راس ساعت مقرر،
میزگرد سردشت، توسعه و حق بر صلح
را که این جلسه،
ویژه با محوریت حقوق قربانیان شیمیایی در تمام مناطق ایران و حتی خارج ایران برگزار می شود، همراهی بفرمایند که محتمل در بخش پایانی و پرسش و پاسخ، امکان مشارکت فعال و طرح نظر و دیدگاه ها نیز برای همراهان از مناطق مختلف به صورت برخط میسور گردد..
https://meet.google.com/aum-fyyt-puu
___
همرسانی های بعدی در...
@sopskf
📡 با لینک ذیل راس ساعت مقرر،
میزگرد سردشت، توسعه و حق بر صلح
را که این جلسه،
ویژه با محوریت حقوق قربانیان شیمیایی در تمام مناطق ایران و حتی خارج ایران برگزار می شود، همراهی بفرمایند که محتمل در بخش پایانی و پرسش و پاسخ، امکان مشارکت فعال و طرح نظر و دیدگاه ها نیز برای همراهان از مناطق مختلف به صورت برخط میسور گردد..
https://meet.google.com/aum-fyyt-puu
___
همرسانی های بعدی در...
@sopskf
Forwarded from خانه اندیشمندان علوم انسانی
📷 گزارش تصویری میزگرد سردشت، توسعه و حق بر صلح
🗓 یکشنبه 19 آذر 1402
💢بنیاد توسعه صلح و مهربانی 💢
💢انجمن ایرانی مطالعات سازمان ملل متحد💢
💢انجمن ترویج فرهنگ مسئولیت اجتماعی💢
💢انجمن علمی مطالعات صلح ایران💢
💢خانه اندیشمندان علوم انسانی💢
🆔 @iranianhht
🗓 یکشنبه 19 آذر 1402
💢بنیاد توسعه صلح و مهربانی 💢
💢انجمن ایرانی مطالعات سازمان ملل متحد💢
💢انجمن ترویج فرهنگ مسئولیت اجتماعی💢
💢انجمن علمی مطالعات صلح ایران💢
💢خانه اندیشمندان علوم انسانی💢
🆔 @iranianhht
Forwarded from اتچ بات
نامه بنویس 📨
نامه نوشتن برای محمد بن زاید بن سلطان آل نهیان چه فایده دارد؟ نامه نوشتن برای زاکربرگ چه؟ نامه نوشتن برای رئیس جمهور قرقیزستان و رئیس پارلمان لهستان چه؟
حتما شما می گویید هیچ فایده ای ندارد! اصلا آنها کجا نامه تو را می خوانند.
کارت پستال فرستادن برای ریتا که در حصر خانگی است در قرقیزستان چه؟ کارت پستال برای سعید در اردوگاه پناهندگان در بنگلادش چه؟ یا احمد در زندان ابوظبی؟ نتیجه ای دارد؟ دلشان را گرم خواهد کرد؟
فکر کن به نشانی زاکربرگ نامه بنویسی و بگویی به خاطر قوانین شما در فیس بوک نفرت پراکنی در میانمار گسترش پیدا کرده و سعید و خانواده اش آواره شده اند در بنگلادش حالا آقای زاکربرگ مسوولیت بپذیر و به اردوگاه آوارگان مینمار در بنگلادش کمک کن تا بچه های بی پناه بتوانند تحصیل کنند! نمی دانم زاکربرگ خواهد خندید یا لحظه ای خواهد گفت: آه چه کردم!
یا رئیس جمهور قزاقزستان آیا دلش از قصه ریتا به درد خواهد آمد که جرمش فقط دفاع از بانکه آب بوده ولی به عنوان اغتشاشگر سال هاست در حصر خانگی است؟
در روز جهانی حقوق بشر هلندی ها با حضور خانم شهردار امیدوارنه و جدی، نامه می نوشتند و کارت پستال می فرستادند. من اما با خودم فکر می کردم من به چند حاکم و امیر و رئیس باید در کشورم نامه بنویسم و چقدر کارت باید بفرستم؟
ذهنم درگیر است و با خودم می گویم گاهی این رفتارهای نمادین همان «کوشش بیهوده به از خفتگی» است. همان« هر قدر ای دل که توانی بکوش» است. همان از «هر کرانه تیر دعا کرده ام روان» همان «با قبول و رد خلقانت چه کار»
هر ماه زنان و مردان هلندی جمع می شوند و نامه می نویسند به مسوولان و کارت دلگرمی می فرستند برای زندانیان در بند و قربانیان بی عدالتی.
به نظرم ما هم می توانیم چنین کنیم صندوق های پستی اعلام کنیم و کارت هایی در آن بیندازیم به مقصد دلشکستگان و دلسوختگان و بی پناهان و نامه های به مقصد خودکامگان.
بیهوده ترین کار نوشتن بر آب است، اما ابوالحسن خرقانی باور داشت حتی اگر بر آب
بنویسی کسی آن را خواهد خواند.
#دهم_دسامبر_روز_جهانی_حقوق_بشر
#نوشتن_حتی_بر_آب
✍️#عرفان_نظرآهاری
📨@erfannazarahari
نامه نوشتن برای محمد بن زاید بن سلطان آل نهیان چه فایده دارد؟ نامه نوشتن برای زاکربرگ چه؟ نامه نوشتن برای رئیس جمهور قرقیزستان و رئیس پارلمان لهستان چه؟
حتما شما می گویید هیچ فایده ای ندارد! اصلا آنها کجا نامه تو را می خوانند.
کارت پستال فرستادن برای ریتا که در حصر خانگی است در قرقیزستان چه؟ کارت پستال برای سعید در اردوگاه پناهندگان در بنگلادش چه؟ یا احمد در زندان ابوظبی؟ نتیجه ای دارد؟ دلشان را گرم خواهد کرد؟
فکر کن به نشانی زاکربرگ نامه بنویسی و بگویی به خاطر قوانین شما در فیس بوک نفرت پراکنی در میانمار گسترش پیدا کرده و سعید و خانواده اش آواره شده اند در بنگلادش حالا آقای زاکربرگ مسوولیت بپذیر و به اردوگاه آوارگان مینمار در بنگلادش کمک کن تا بچه های بی پناه بتوانند تحصیل کنند! نمی دانم زاکربرگ خواهد خندید یا لحظه ای خواهد گفت: آه چه کردم!
یا رئیس جمهور قزاقزستان آیا دلش از قصه ریتا به درد خواهد آمد که جرمش فقط دفاع از بانکه آب بوده ولی به عنوان اغتشاشگر سال هاست در حصر خانگی است؟
در روز جهانی حقوق بشر هلندی ها با حضور خانم شهردار امیدوارنه و جدی، نامه می نوشتند و کارت پستال می فرستادند. من اما با خودم فکر می کردم من به چند حاکم و امیر و رئیس باید در کشورم نامه بنویسم و چقدر کارت باید بفرستم؟
ذهنم درگیر است و با خودم می گویم گاهی این رفتارهای نمادین همان «کوشش بیهوده به از خفتگی» است. همان« هر قدر ای دل که توانی بکوش» است. همان از «هر کرانه تیر دعا کرده ام روان» همان «با قبول و رد خلقانت چه کار»
هر ماه زنان و مردان هلندی جمع می شوند و نامه می نویسند به مسوولان و کارت دلگرمی می فرستند برای زندانیان در بند و قربانیان بی عدالتی.
به نظرم ما هم می توانیم چنین کنیم صندوق های پستی اعلام کنیم و کارت هایی در آن بیندازیم به مقصد دلشکستگان و دلسوختگان و بی پناهان و نامه های به مقصد خودکامگان.
بیهوده ترین کار نوشتن بر آب است، اما ابوالحسن خرقانی باور داشت حتی اگر بر آب
بنویسی کسی آن را خواهد خواند.
#دهم_دسامبر_روز_جهانی_حقوق_بشر
#نوشتن_حتی_بر_آب
✍️#عرفان_نظرآهاری
📨@erfannazarahari
Telegram
attach 📎
گزارش ایرنا از میزگرد سردشت، توسعه و حق بر صلح....
https://www.irna.ir/news/85318008/%D8%B5%D9%84%D8%AD-%D8%A2%D8%B1%D9%85%D8%A7%D9%86-%D8%A8%D8%B4%D8%B1-%D8%A7%D8%B3%D8%AA-%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D9%81%D8%A7%D8%AF%D9%87-%D8%A7%D8%B2-%D8%B3%D9%84%D8%A7%D8%AD-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%B4%DB%8C%D9%85%DB%8C%D8%A7%DB%8C%DB%8C-%D8%AC%D9%86%D8%A7%DB%8C%D8%AA-%D8%AC%D9%86%DA%AF%DB%8C-%D9%85%D8%AD%D8%B3%D9%88%D8%A8
https://www.irna.ir/news/85318008/%D8%B5%D9%84%D8%AD-%D8%A2%D8%B1%D9%85%D8%A7%D9%86-%D8%A8%D8%B4%D8%B1-%D8%A7%D8%B3%D8%AA-%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D9%81%D8%A7%D8%AF%D9%87-%D8%A7%D8%B2-%D8%B3%D9%84%D8%A7%D8%AD-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%B4%DB%8C%D9%85%DB%8C%D8%A7%DB%8C%DB%8C-%D8%AC%D9%86%D8%A7%DB%8C%D8%AA-%D8%AC%D9%86%DA%AF%DB%8C-%D9%85%D8%AD%D8%B3%D9%88%D8%A8
👍1
در میزگرد سردشت، توسعه و حق بر صلح طرح شد.
استیفای حقوق جانبازان شیمیایی و حق بر صلح شهر سردشت، تکلیف دولت، حاکمیت، نمایندگان مردم و مسئولیت متخصصان حقوق بین الملل و کنشگران صلح است..
میزگرد سردشت، توسعه و حق بر صلح، سومین میزگرد از سلسله میزگردهای سردشت و توسعه، چالش ها و فرصت ها، در روز یک شنبه مورخ ۱۹ آذرماه ۱۴۰۲ در سالن حافظ برگزار شد.
در این میزگرد که با همت بنیاد[م] توسعه صلح و مهربانی و مشارکت انجمن های علمی مطالعات صلح، انجمن ایرانی سازمان ملل متحد[شاخه غرب کشور]، انجمن ترویج فرهنگ مسئولیت اجتماعی و میزبانی خانه اندیشمندان علوم انسانی اجرایی شد، ابتدا بُرشی از کلیپ های دریافتی از انجمن های دفاع از حقوق مصدومین شیمیایی سردشت و حلبچه و نیز تیزر فیلم سینمایی درخت گردو، نمایش داده شد.
پس از نمایش بُرش هایی از فیلم درخت گردو،
رئوف آذری، دبیر بنیاد[م]توسعه صلح و مهربانی و عضو هیات مدیره انجمن ترویج فرهنگ مسئولیت اجتماعی، بر تریبون رفت و به نقل از دکتر علی شریعتی با این مطلع، شروع کرد:
"خواستم زندگی کنم، راهم را بستند
ستایش کردم، گفتند خرافات است
عاشق شدم،گفتند دروغ است
گریستم، گفتند بهانه است
خندیدم، گفتند دیوانه است
دنیا را نگه دارید، می خواهم پیاده شوم"
ایشان ادامه داد:
"البته این نظر دکتر شریعتی و بسیاری دیگر در جغرافیای ایران و خاورمیانه بود ولی ما آسیب دیدگان از جنگ در مرز، گرچه با چالش رنج ها و زخم ها، عقدی دایمی داشته و داریم و ایامی نیز مغموم و تنها گریستیم و بهانه پنداشتند، به لطف اتکای به داشته های خود و عنایت فرهیختگان، تاب آوردیم و نخواستیم از قطار دنیا پیاده شویم و زندگی نباختیم.
شاید مرگ در زندگی را بهانه کردیم تا برگردیم و سکوت را بشکنیم!
مارتین لوترکینگ گفته بود: مرگ ما دُرُست از روزی شروع می شود که در برابر آنچه مهم است، سکوت می کنیم!
و ما بیش از یک دهه، در سکوت مرگبار جامعه جهانی و مدعیان حقوق بشری و حامیان جنگ، با مرگ، هم آغوش شدیم و حتی در داخل و جغرافیای ملی نیز، کم ترین رسانه و اصحاب رسانه، متولیان سیاست خارجه و وزارت داخله، رنج و زخم مان دید و به فاجعه واکنشی همسنگ و در خور نشان داد!
گرچه گاه گاه، در پی تنش های سیاسی، سردشت و سایر مناطق شیمیایی، ابزاری پُربها برای چانه زنی و تسویه حساب سیاسی بودند اما دریغا و دردا که متولیان امور مملکتی نیز در توافقی نانوشته، همانی کردند که مدعیان حقوق بشر بر ما تحمیل کردند.
یک دهه کامل، سکوت و سکوت و سکوت
تا اینکه جمعی حداقلی از فعالان هنری و ادبی، به پاخاستند و فریاد برآوردند اما وااسفا که تنور مظلومیت، قربانی، یٲس و مرگ، همچنان داغ بود و زندگی را در کوچه های فراموشی ناپیدا!
باز فرهیختگانی عزم کردند ونشانه ها را به نمادها و سرمایه ها، پیوند زدند و معنای جدیدی از زیستن در جغرافیای مرگ، آفریدند.
اندکی بعد، جامعه مدنی هوشیارتر از قبل، به میدان آمد و به همت کمسیون فرهنگی، اجتماعی و حقوقی اولین دوره شورای شهر، اولین یادواره شهدا درسالن دو هزار نفری با مشارکت ملی، اجرایی شد و شاید همان و کنشگری های ماقبل آن، ایده تٲسیس انجمنی شد که امید می رفت مدافع حقوق مصدومین شیمیایی شهر شهید و شهر صلح باشد که شد و نشد!
اما آنچه شد، این بود که
سکوت شکسته شد و از مرگ تحمیلی، رهیدیم ولی همچنان در چهار دهه گذشته، سردشت و سایر مناطق آسیب دیده، از حقوق حقه بر صلح، محروم ماندند!
اینک اما به مدد فرهیختگان جغرافیای وطن، آمده ایم در سلسله میزگردهای سردشت، توسعه، چالش ها و فرصت ها را واکاوی کرده و طرحی نو دراندازیم...
...ادامه را درفایل صوتی پیوست،
گوش بسپارید 👇 و از نقدها، رهنمودها و پیشنهادات تان محروم مان نفرمایید.🙏
____
میزگرد سوم
سردشت، توسعه و حق بر صلح
با حضورِ
دکتر نسرین مصفا،
هیٲت علمی دانشگاه تهران و رییس انجمن ایرانی مطالعات سازمان ملل متحد
دکتر قاسم زمانی،
عضو هیٲت علمی دانشگاه علامه طباطبایی
دکتر حسن سواری،
عضو هیٲت دانشگاه تربیت مدرس
دکتر ستار عزیزی
عضو هیٲت علمی دانشگاه بوعلی سینا
دکتر جبار اصلانی،
مدرس دانشگاه
و جمعی از جانبازان شیمیایی، کنشگران مدنی، صلح و محیط زیست
+در اختتامیه این میزگرد،
در پاسخ به چالش نهالی برای عزیزی،
هشت نهال بلوط به یاد هشت هزار و اندی عزیز جانباز شیمیای سردشت و جمع جانبازان و جان باختگان ناشی از بمب های شیمیایی،
با همکاری شهرداری تهران
ونیز مشارکت کنندگان، در محوطه خانه اندیشمندان علوم انسانی، غرس شدند تا چون نمادی و نهادی برای اکسیژن سازی و نیز یادآوری مطالبه حقوق قربانیان شیمیایی و حق بر صلح شهر سردشت و سایرمناطق آسیب دیده، سبز گردند و بمانند.
📎فایل صوتی میزگرد سردشت، توسعه و حق بر صلح👇
https://t.iss.one/Sopskf/6331
📎📎 آرشیو میزگرد اول و دوم👇
https://t.iss.one/Sopskf/6111
@sopskf
استیفای حقوق جانبازان شیمیایی و حق بر صلح شهر سردشت، تکلیف دولت، حاکمیت، نمایندگان مردم و مسئولیت متخصصان حقوق بین الملل و کنشگران صلح است..
میزگرد سردشت، توسعه و حق بر صلح، سومین میزگرد از سلسله میزگردهای سردشت و توسعه، چالش ها و فرصت ها، در روز یک شنبه مورخ ۱۹ آذرماه ۱۴۰۲ در سالن حافظ برگزار شد.
در این میزگرد که با همت بنیاد[م] توسعه صلح و مهربانی و مشارکت انجمن های علمی مطالعات صلح، انجمن ایرانی سازمان ملل متحد[شاخه غرب کشور]، انجمن ترویج فرهنگ مسئولیت اجتماعی و میزبانی خانه اندیشمندان علوم انسانی اجرایی شد، ابتدا بُرشی از کلیپ های دریافتی از انجمن های دفاع از حقوق مصدومین شیمیایی سردشت و حلبچه و نیز تیزر فیلم سینمایی درخت گردو، نمایش داده شد.
پس از نمایش بُرش هایی از فیلم درخت گردو،
رئوف آذری، دبیر بنیاد[م]توسعه صلح و مهربانی و عضو هیات مدیره انجمن ترویج فرهنگ مسئولیت اجتماعی، بر تریبون رفت و به نقل از دکتر علی شریعتی با این مطلع، شروع کرد:
"خواستم زندگی کنم، راهم را بستند
ستایش کردم، گفتند خرافات است
عاشق شدم،گفتند دروغ است
گریستم، گفتند بهانه است
خندیدم، گفتند دیوانه است
دنیا را نگه دارید، می خواهم پیاده شوم"
ایشان ادامه داد:
"البته این نظر دکتر شریعتی و بسیاری دیگر در جغرافیای ایران و خاورمیانه بود ولی ما آسیب دیدگان از جنگ در مرز، گرچه با چالش رنج ها و زخم ها، عقدی دایمی داشته و داریم و ایامی نیز مغموم و تنها گریستیم و بهانه پنداشتند، به لطف اتکای به داشته های خود و عنایت فرهیختگان، تاب آوردیم و نخواستیم از قطار دنیا پیاده شویم و زندگی نباختیم.
شاید مرگ در زندگی را بهانه کردیم تا برگردیم و سکوت را بشکنیم!
مارتین لوترکینگ گفته بود: مرگ ما دُرُست از روزی شروع می شود که در برابر آنچه مهم است، سکوت می کنیم!
و ما بیش از یک دهه، در سکوت مرگبار جامعه جهانی و مدعیان حقوق بشری و حامیان جنگ، با مرگ، هم آغوش شدیم و حتی در داخل و جغرافیای ملی نیز، کم ترین رسانه و اصحاب رسانه، متولیان سیاست خارجه و وزارت داخله، رنج و زخم مان دید و به فاجعه واکنشی همسنگ و در خور نشان داد!
گرچه گاه گاه، در پی تنش های سیاسی، سردشت و سایر مناطق شیمیایی، ابزاری پُربها برای چانه زنی و تسویه حساب سیاسی بودند اما دریغا و دردا که متولیان امور مملکتی نیز در توافقی نانوشته، همانی کردند که مدعیان حقوق بشر بر ما تحمیل کردند.
یک دهه کامل، سکوت و سکوت و سکوت
تا اینکه جمعی حداقلی از فعالان هنری و ادبی، به پاخاستند و فریاد برآوردند اما وااسفا که تنور مظلومیت، قربانی، یٲس و مرگ، همچنان داغ بود و زندگی را در کوچه های فراموشی ناپیدا!
باز فرهیختگانی عزم کردند ونشانه ها را به نمادها و سرمایه ها، پیوند زدند و معنای جدیدی از زیستن در جغرافیای مرگ، آفریدند.
اندکی بعد، جامعه مدنی هوشیارتر از قبل، به میدان آمد و به همت کمسیون فرهنگی، اجتماعی و حقوقی اولین دوره شورای شهر، اولین یادواره شهدا درسالن دو هزار نفری با مشارکت ملی، اجرایی شد و شاید همان و کنشگری های ماقبل آن، ایده تٲسیس انجمنی شد که امید می رفت مدافع حقوق مصدومین شیمیایی شهر شهید و شهر صلح باشد که شد و نشد!
اما آنچه شد، این بود که
سکوت شکسته شد و از مرگ تحمیلی، رهیدیم ولی همچنان در چهار دهه گذشته، سردشت و سایر مناطق آسیب دیده، از حقوق حقه بر صلح، محروم ماندند!
اینک اما به مدد فرهیختگان جغرافیای وطن، آمده ایم در سلسله میزگردهای سردشت، توسعه، چالش ها و فرصت ها را واکاوی کرده و طرحی نو دراندازیم...
...ادامه را درفایل صوتی پیوست،
گوش بسپارید 👇 و از نقدها، رهنمودها و پیشنهادات تان محروم مان نفرمایید.🙏
____
میزگرد سوم
سردشت، توسعه و حق بر صلح
با حضورِ
دکتر نسرین مصفا،
هیٲت علمی دانشگاه تهران و رییس انجمن ایرانی مطالعات سازمان ملل متحد
دکتر قاسم زمانی،
عضو هیٲت علمی دانشگاه علامه طباطبایی
دکتر حسن سواری،
عضو هیٲت دانشگاه تربیت مدرس
دکتر ستار عزیزی
عضو هیٲت علمی دانشگاه بوعلی سینا
دکتر جبار اصلانی،
مدرس دانشگاه
و جمعی از جانبازان شیمیایی، کنشگران مدنی، صلح و محیط زیست
+در اختتامیه این میزگرد،
در پاسخ به چالش نهالی برای عزیزی،
هشت نهال بلوط به یاد هشت هزار و اندی عزیز جانباز شیمیای سردشت و جمع جانبازان و جان باختگان ناشی از بمب های شیمیایی،
با همکاری شهرداری تهران
ونیز مشارکت کنندگان، در محوطه خانه اندیشمندان علوم انسانی، غرس شدند تا چون نمادی و نهادی برای اکسیژن سازی و نیز یادآوری مطالبه حقوق قربانیان شیمیایی و حق بر صلح شهر سردشت و سایرمناطق آسیب دیده، سبز گردند و بمانند.
📎فایل صوتی میزگرد سردشت، توسعه و حق بر صلح👇
https://t.iss.one/Sopskf/6331
📎📎 آرشیو میزگرد اول و دوم👇
https://t.iss.one/Sopskf/6111
@sopskf
Telegram
بنیاد توسعه صلح و مهربانی های کوچک
👍1