صلح سازی از پایه

https://t.iss.one/Sopskf/5530



صلح، به ویژه صلح پایدار، با تفاهم نامه، بخشنامه و‌ توافق نامه های پساجنگ فرسایشی، حاصل نخواهد شد که آنچه چنین حاصل شود، صلح منفی است
و صرفِ نبودِجنگ است!

آنچه صلح پایدار را خلق می کند،
پرورش صلح سازان،
از همان روزهای آغازین زندگی است که نقش خانواده، و‌نگرش مدیریتی حاکم بر آن نهاد، تعیین کننده است

پساخانه، این کوچه و جمع همسالان و سپس مدرسه است که صلح را پرورده یا در نطفه عقیم می کند!

آغازین ورود جمعی کودکان،
به سیستم تعلیم و تربیت هدفمند،
از مهدهای کودک و پیش دبستانی ها می گذرد
که اگر آموزشگاه هنری و مهارت و زبان آموزی را هم در آن مجموعه حساب کنیم،
قطع یقین، نقش بارز آنان را در خطوط عملکردی کودکان امروز و نوجوان و‌ جوان فردا، می توان ردیابی کرد...

مهدها و‌ پیش دبستانی ها در این اثنا،
اثربخش اند
و می طلبد که در پروژه صلح سازی، مطمع نظر باشند...

رئوف آذری، در این کلیپ،
با حضور در جشن فارغ التحصیلی نونهالان پیش دبستانی،
با زبان کودکان و خطاب به جمع بزرگان،
نکته هایی را با محوریت صلح با خود، دگری و طبیعت، یادآوری می کند..

امید که گوش های شنوایی باشند تا فردایی دل انگیزتر از امروز را در زیست جمعی و هموندی های دنیوی مان شاهد باشیم...

زبان: کوردی با زیرنویس نکات کلیدی
زمان: ۶ دقیقه

🌹❤️🌹

#بنیاد_توسعه_صلح_و_مهربانی
#مهربانی_های_کوچک
#پروژه_صلح_سازی
#اآموزش_صلح
#صلح_سازی_از_پایه
#رئوف_آذری
#سردشت
#شهر_صلح_و_مهربانی

@sopskf
--
https://www.instagram.com/tv/CeYaTLOlrFx/?igshid=YmMyMTA2M2Y=

روز جهانی محیط زیست...
و زیست در محیط اندرونی؟!

https://www.instagram.com/tv/CebfO-uKqcd/?igshid=YmMyMTA2M2Y=

به خدا از شدت نگرانی مستأصل شده‌ام!

✍ احمد زیدآبادی

با توجه به روحیۀ واکنشی و مبارزه‌جویانۀ حاکم بر روند تصمیم‌گیری سیاسی در ایران، برای من روشن نیست که چرا چهار قدرت غربی در این شرایط بر تصویب قطعنامه‌ای -هر چند ملایم - در شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی علیه جمهوری اسلامی اصرار ورزیدند.
آنها آیا امکان چند ماه صبرِ بیشتر در این زمینه را نداشتند و یا اینکه به عمد در صدد تحریک عواطف مبارزه‌جویانۀ مقام‌های جمهوری اسلامی به قصد تخریب روابط ایران و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و مذاکرات مربوط به احیای برجام برآمدند؟
از منظر یک ناظر بی‌طرف، تصویب قطعنامه در این شرایط تحریک‌آمیز به نظر می‌رسد و بدبختانه جمهوری اسلامی نیز معمولاً به طرزی آشکار، احساساتی و تحریک‌پذیر است.
اقتضای هر نوع محاسبۀ عقلانی و بلوغ سیاسی در این وضعیت، این است که جمهوری اسلامی با بی‌خیالی و بی‌تفاوتی و متانت و اعتماد به نفس در برابر قطعنامۀ شورای حکام ظاهر شود و همکاری با رافائل گروسی را کاهش ندهد.
هنوز اما جوهر قطعنامۀ نسبتاً بی‌اهمیت شورای حکام خشک نشده است که مسئولان جمهوری اسلامی خوی مبارزه‌جویانه و تحریک‌پذیر خود را به نمایش گذاشته‌اند و از تسریع روند غنی‌سازی اورانیوم و کاهش همکاری با آژانس سخن می‌گویند.
چنین واکنش‌هایی بدون تردید مسیر مذاکرات مربوط به احیای برجام را دشوارتر و در نهایت شرایط کشور را به طرز دراماتیکی بحرانی می‌کند. چنین رخدادی به سود سه نیرو در جهان است. نخست، دولت اسرائیل و حامیان سرسختش در مراکز قدرت جهان، دوم، آن بخش از اپوزیسیون سرنگون‌طلبی که روابطی با حامیان اسرائیل در آمریکا به هم زده است و سوم، باندهای پیدا و ناپیدایی در داخل یا حاشیۀ حکومت که یا عشق و اشتیاق به منافع کوتاه مدت‌شان، چشم آنان را به روی واقعیت کور کرده است و یا اینکه خواسته و ناخواسته اسیر نفوذهای تحلیلی و خطرناکِ دو نیروی نخست شده‌اند.
واقعیت این است که پیش‌بینی شرایط ایران پس از شکست قطعی مذاکرات و یا بحران در روابط ایران و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، نیاز به قدرت و توانایی‌های پیامبرانه ندارد.
به محض شکست مذاکرات، فشارها از هر طرف تشدید و تحریم‌ها از هر سو سخت‌تر می‌شوند. اثرات عینی و روانی افزایش فشارها و تحریم‌ها، طناب‌های سستِ کنترل کنندۀ تورم را یکی پس از دیگری می‌گسلد و ابرتورمی بهمن‌وار پدید می‌آورد. مردم ناراضی و به ستوه آمده از هزینه‌های سرسام آور زندگی که هم اینک نیز تاب‌آوری‌شان به شدت کاهش یافته است، بر دامنۀ اعتراض‌های خود می‌افزایند و محیط را از هر جهت برای قوای حاکم دشوارتر می‌کنند.
خشم و عصبانیت حکومت از فشارهای فزایندۀ خارجی، به احتمال زیاد، تحمل آن را در برابر فشارهای داخلی و فعالیت نیروهای منتقد، از بین می‌برد و برای مقابله به آنها، سیاست مشت آهنین در پیش می‌گیرد.
سیاست مشت آهنین در چنین هنگامه‌ای، وضع را از هر جهت وخیم‌تر می‌کند و سطح خشونت و هرج و مرج را به گونه‌ای بی‌سابقه بالا می‌برد. این هم درست همان چیزی است که آن سه ضلع مثلث مذکور در انتظارش نشسته‌اند تا هر کدام ماهی مراد خود را از این آب گل‌آلود بگیرند.
این اتفاقات لزوماً به تغییر حکومت منجر نمی‌شود، اما مؤلفه‌های اصلی حکمرانی از جمله نظم و ثبات را چنان مخدوش می‌سازد که تفاوت معناداری با شرایط بی‌دولتی پیدا نمی‌کند.
تمام دودِ کورکنندۀ این وضعیت به چشم مردم و سرزمین ایران می‌رود و به همین جهت نیز من به عنوان یک ایرانی این همه اظهار نگرانی می‌کنم و نسبت به وقوع فاجعه‌ای که در چند قدمی کشور کمین کرده است، به همۀ نیروهای سیاسی و اطراف قضیه هشدار می‌دهم. اما بدبختانه گویی بسیاری می‌پندارند که در پسِ چنین رخدادهایی، حلوایی برای خیرات در انتظارشان است. هیچکدام شان این هشدارها را جدی نمی‌گیرند.
از شدت نگرانی مستأصل شده‌ام! یعنی نمی‌شود بلوغ و عقلانیتی در یک گوشۀ این کشور فوران کند و به حسین امیرعبداللهیان دستور داده شود که همین امشب شمارۀ آنتونی بلینکن را بگیرد و به او بگوید:
"جناب وزیر خارجه! شاید این تماس موجب تعجب شما باشد اما من آدم بالغی هستم و اسیر احساسات خام و واکنش‌های دفعی نمی‌شوم. مشکلاتی هست که به نظرم می‌توان آنها را در یک گفتگوی مستقیم و بی‌حاشیه و با تکیه بر عقل سلیم و استدلال و رعایت منافع متقابل حل کرد. اگر شما هم همین نظر را دارید، من آمادۀ مذاکره‌ام."
و با این چند جمله، روند رو به بحران را به مسیر حل بحران برگرداند. به خدا قسم، بزرگی و عزت و افتخار به این قبیل کارهاست، نه رجزخوانی‌های لجاجت‌آلود و بحران‌آفرین!
@ahmadzeidabad
📚@nasiri42
---/
•بازنشر:
بنیاد توسعه صلح و مهربانی

@sopskf

خاڵ خدری قادری
و
میرزا ڕەحمانی وەهابزادە،
دوو سامانێ ئاشتی نەتەوەیی...

https://t.iss.one/Sopskf/5543

مام خدر قادری(هنرمند بی بدیل بیت و حیران) و میرزا رحمان وهابزاده(باستان شناس شهیر و مدیرکل سابق میراث و فرهنگی آذربایجان شرقی)، دو سرمایه صلح جغرافیای ملی ...


مام خدر(خله ده رزی یا خدر گه رماوی)، گرچه خود محصول شرایط زیست نابسامان جغرافیایی و مرزنشینی است و هر چه نامُرادی و نامهربانی تاریخی از فقر و نداری تا یتیمی و چوپانی، آوارگی و بی خانمانی و فرزند و نوه ای بیمار و توانخواه، و... نصیب برده و تجربه کرده و طعم تلخ زندگی نیز بسیار چشیده است اما همچنان سرپا، تاب آور و‌ استوار، ققنوس وار، سربرافراشته و به مدد ارتباط وثیق و خالص با خالق و‌ مسجد و‌ خانه خدا، نای فلوت(شمشال)، نوای حیران و طنین بیت واره هایش، ضمن بازیابی و بازآفرینی خود و سوار شدن بر زمانه و روزگارنامُراد، با نگهداشت چهارچوب خانواده، در اجتماع پیرامونی نیز فرح بخش، امیدزا و زندگی ساز نشان داده، و با افزودن بر میراث ماندگار هنرِ ملت، نقش وطن نوازی و‌ صلح سازی هم بر دوش گرفته و ‌الحق که شایسته و فخر آفرین نشان داده است و یادگاری ماندگار، به نسل های بعدی، منتقل کرده است...

ایشان ضمن مشارکت در جشنواره های ملی و منطقه ای، به فستیوال های بین المللی از جمله مسکو نیز دعوت شده و جایزه ویژه هنری کسب کرده و در داخل نیز ضمن کسب تندیس طلایی بلوط مهارت و‌ استادی، نشان درجه یک هنر معادل دکتری آکادمیک از دست وزیر ارشاد دریافت کرده و تندیس مبارکش با دستان هنرمند ضیاءالدینی، ساخته شده و بر میدان مشرف به خیابان های هیروشیما و حلبچه (دو‌شهر خواهرخوانده شهر صلح ) نصب شده است..


مهندس عبدالرحمان وهاب زاده نیز، از جنس مام خدرقادری است که همچو او، یتیمی در اوان کودکی و تجربه زندگی روستایی در دوره نوجوانی داشته و سپس به لطف و حمایت و‌ترغیب سرپرستی فرهنگی به نام میرزاوهاب(برادربزرگ)، تحصیلات عمومی و آکادمیکی را دنبال و ابتدا از آموزگاری در روستاها تا مدیریت فرهنگی و هنری ادارات در اوان انقلاب را نصیب برده و در اوج اختلافات قومی نژادی و زبانی، در دو استان آذربایجان غربی و شرقی، شرف میراث داری داشته و به زعم شایستگان غالب و مغلوب در ساختار قدرت پساانقلاب، در زمره ی فاخرترین چهره های باستان شناسی کشور قرار گرفته که اینک سال ها پس از مدیریت پروژه های ملی و بین المللی و سال ها کسوت مدیرکلی میراث فرهنگی استان آذربایجان شرقی، همچنان پایه شور و مشورت چه در داخل و چه خارج کشور است که از مهم ترین ویژگی اش، خروج از مرزهای تعصب نژادی و زبانی و وجاهت و وزن تخصصی اش در ساختار دگم بروکراسی کشور ویژه در بخش میراث فرهنگی و ماندگار باستانی است که سرشت روحش را با صلح درون و منادی صلح برون پرورده است...

ایشان درپیشادیدار وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی با مام خدرقادری، فرصت غنیمت شمرد و از رابطه نان و فرهنگ و حکمروایی فرهنگی، سخن گفت تا نماینده اعزامی دولت را همسنگ دغدغه فرهنگ بر هفت خوان نداری و‌ سفره خالی و آسیب فرهنگی متعاقب آن که تهدیدی جدی بر صلح پایدار است، آشنا کرده باشد...

عصر سی ام اردیبهشت و ‌پسادیدار وزیر و‌ نماینده دولت از روستای باغی، مجالی دست داد تا به یُمن کسب جایزه اُسکارپایداری- جایزه جهانی انرژی گلوب ایران- توسط #رئوف_آذری، در دامان سردشت_شهر صلح و مهربانی-، و رو به روی روستای باغی و در دل جنگل های بلوط و مشرف به دریاچه سد ملی سردشت، جمع کوچک فامیلی تجمیع شوند و از زبانِ برنده جایزه اول بخش جوانان اسکارپایداری، مناقب این دو‌سرمایه انسانی سردشت،کوردستان، ایرانذ و جهان، واکاوی شود...

بلکه تلنگُری شود بر جوانان و میراث داری و صلح نوازی شان در آینده...

🌹❤️🌹
#بنیاد_توسعه_صلح_و_مهربانی
#مهرباني_هاي_كوچك
#شهر_صلح_و_مهربانی
#سردشت
#سرمایه_های_انسانی
#خانواده_صلح_نواز
#سرمایه_های_صلح_ساز
#مام_خدر_قادری
#رحمان_وهابزاده
#رئوف_آذری

@sopskf

شورای خیرین سلامت سردشت،
نمونه ای موفق از نهادهای مدنی و صلح ساز سردشت
✍🏻رئوف آذری

در کتاب فرهنگ صلح در ایران و جهان، چنین آمده است:
«اصول بنيادين فرهنگ صلح، شامل ارزش ها، نگرش ها و الگوهاي رفتاري مبتني بر نفي خشونت و احترام به حقوق بنيادين و آزادي تمامي انسان هاست كه قدرت آن [ناشي]از سلاح نخواهد بود، بلكه از مشاركت، گفت و گو و همكاري نشأت مي گيرد.
اين فرهنگ باعث گسترش يك جامعه همدل مي شود كه از حقوق افراد ضعيف جامعه، اعم از کودکان، معلولین، سالمندان،[بيماران] و افرادي كه از لحاظ اجتماعي محروم اند، محافظت مي كند.
(دستوري و همکاران، ۱۳۹۸ص ۲۳)

همچنین در فصل هفتم کتاب فرهنگ صلح در یونسکو،گرایش ها و چالش های عرصه جهانی،
ذیل عنوان سازمان های تخصصی فرهنگ صلح، سازمان بهداشت جهانی، به عنوان دومین سازمان تخصصی صلح معرفی شده و در توضیح این زیرفصل، ضمن ذکر تجارب موفق کشور موزامبیک، در همکاری با سازمان بهداشت جهانی، فراهم کردن «امکان دسترسی به مراقبت های بهداشتی در مناطقی که به مدت ده سال غیرقابل دسترسی بودند»، نقطه قوت فرهنگ صلح سازی یاد شده است!
(دستوري و امينايي، ١٣٩٦صص٧و٢٧٤)

شورای خیرین سلامت شهرستان سردشت نیز که از نهادی برآمده از بخشنامه و دستورالعملی داخلی تا نهادی متعهد به خِرَد جمعی و کُنش گروهی از سال ۱۳۹۰ تا این تاریخ، دگرگونی، ترمیم،بارآفرینی و تغییر به خود دیده و به ویژه در پساکرونا، در هیأت یک نهاد مردمی-تعاملی سلامت، خدمات ارزنده ای داشته است، در زمره نهادهای مردمی-صلح ساز شهرستان، قرار می گیرد که امید است بیش از پیش در مسیر پیش رو، توفیق بَرَد و بر صدر نشیند...

این نهاد، گرچه با بخشنامه جان گرفته است اما در گذر زمان، سیر رشد و توسعه در پیش گرفت و ساختار بروکراتیک را به نفع سازمان دموکراتیک و مردمی، پس زد و اگر به سرنوشت دانشگاه های پیام نور و آزاد اسلامی، که پسا توفیق دوره راه اندازی با دخالت ساختار سیاسی از اهداف اولیه، منحرف شدند،دچار نشود قطع یقین، از امیدهای توسعه شهری شهر صلح و مهربانی است،
چه اینکه؛

۱)ترکیب شورا، گرچه بر حسب اتفاق، برآیندی نسبی از جامعه شهری سردشت است ولی در شرایط فعلی به صورت نسبی همه اقشار و صنوف را از شهری و روستایی تا بازاری و فرهنگی در برگرفته است که نیازمند مراقبت و راهبری داهیانه است..

۲)نهادی پای بند به خردجمعی است که شور مردمی را نیز متعاقب این باور، نصیب برده است که امید می رود دامنه دارتر، دنبال شود.

۳)جمع مدیران قبل از انتظار از دیگری و دست در جیب دگری بردن، خود پیشقدم بذل مال، همسنگ و بلکه بسیار بیشتر از بذل زمان و عُمر شده اند و می طلبد سخاوتمندی شان، همچنان الگویی، تداوم داشته باشد.

۴)چند نکته قابل تقدیر و راهبردی اینکه؛
⁃ برای تسهیلگری پروژه های اجرایی، مدیر پروژه ای غیر از جمع شورا، بکار گرفته اند که سوابق درخشان اجرایی اش در سمت های روابط عمومی تا معاونت و سرپرستی شهرداری، بسیار درخشان و‌ پیشگامی اش در امر خیر عمومی و ویژه خیرمؤثر، زبانزد خاص و عام است
⁃ تفکیک هزینه های اداری، حمل و نقل، پذیرایی و سفر از هزینه های عمرانی و تقبل از جیب مبارک، نوعی سنت شکنی در ساختار بروکراتیزه ایران و حتی شاید در حوزه مدنی نیز هست که الهام بخش است
⁃ و...

اما در بُعد صلح سازی، همین چند نکته کافیست که؛
جامعه هدف پروژه هایی چون تأمین مایحتاج بیمارستانی در دوران کرونا، خرید دستگاه ماموگرافی و کارگذاری و راه اندازی در فاصله کم تر از یک سال، شروع ساخت بنای ساختمان دیالیز و همزمان نیز تعهد به انجام پروژه ساختمان دگری برای MRI (به شرط تأمین دستگاه و تجهیز آن)از جانب وزارت،
«افراد ضعيف جامعه، اعم از کودکان، معلولین، سالمندان،[بيماران] و افرادي كه از لحاظ اجتماعي در بازه زمانی تاریخ عُمر خود علی رغم زخم های تاریخی جنگ و مرزداری، محروم نگه داشته شده اند»، است و همین یک نکته جامعه هدف، طبق آنچه در سطور مقدماتی رفت، نشانگانی از تلاش عملی برای نهادینه کردن فرهنگ صلح است و ویژه بر مبنای فحوای آنچه از کتاب فرهنگ صلح در یونسکو، نقل شد، «امکان دسترسی به مراقبت های بهداشتی» را برای محرومان، تسهیل و تأمین می کند..

نکته ی حایز اهمیت دیگر؛
دعوت از عموم خیرین و صاحبان صنایع و خدمات و صنوف و اقشار گونه گون، نوعی پاسداشت اصول فعالیت مدنی و دربرگیری جامعه محلی است که فرایند و نتیجه کار، سبب «مشاركت، گفت و گو و همكاري» و در نهایت جامعه ای همدل می شود که دربرگیرنده الگوهای رفتاری اصول بنیادین فرهنگ صلح(آنچه در سطور اولیه مطمع نظر قرار گرفت)است.
⁃

بدون اغراق، شورای خیرین سلامت را می توان؛

نهادی صلح ساز و رافع ناصلحی های دامنه دار جغرافیایی،
برآورد کرد که امید می رود در تداوم مسیر نیز همسنگ مراعات بیشتر و دقیق تر اصول و قواعد کار مدنی از جمله؛

-انتخابات به موقع و طبق روال سازمان های مردم نهاد

-قانون مندی و قواعدپذیری در روندها و رویه ها و ویژه شفافیت در امور مالی(ریز درآمدها و هزینه کردها)
-گزارش دقیق دوره ای به متولیان اداری(دولت) و متولیان واقعی(عموم مردم)
-ثبت و ضبط و تصویربرداری فرایند پروژه ها، رویدادها و مستند کردن سرجمع پروژه ها (به دو منظور اطلاع رسانی و نیز انتقال تجربه به دیگران)،

با اتخاذ استراتژی و راهبرد دربرگیری عموم و بهره مندی از مواهب تخصص و تجربه دیگری و عبرت از تاریخ کنشگری پیله ای و نیز سنت ارزنده یاریگری اجدادی چون «هەرەوەزی پیرۆز»،
و
خروج از سنت هاله خودتحمیل سانسور خود و حذف دگریِ نهادهای رسمی، مدنی و گروه های فعال و خدوم شهری و...
و رهایی از هژمونی امنیت بد تعبیر،
و نیز شکاف های دگر تحمیل صنفی، عشیره ای،ملی و مذهبی یا سیاسی، اهتمام ورزند و بر اصول مشارکت، همکاری و هموندی خالصانه و بدور از هر گونه مرزبندی که نشانگانی از غنای فرهنگ صلح اند، تأکید ورزند...

از طرفی، واجب می نماید؛
الف) ساختار اداری با قدر دانستن فرصت مشارکت مدنی، آبروداری کرده و بیش از قبل و البته گشوده تر از دیروز و امروز، بستر و فضای کنشگری مدنی و فعالیت های صلح گستر را فراهم و ویژه در حمایت همه جانبه و تمام عیار سیاسی، و‌ تسهیلگری اداری و اجرایی، قانونی و قضایی، پای کار باشد تا توسعه مدعای دولت، در عمل، آغازی مبارک شاهد باشد

ب)عموم مردم از هر قشر و‌ دسته و گروه با هر گرایش و زبان و نژاد، شهروندان و روستاوندان شهرستان و ویژه آنانی که در خارج از جغرافیای شهرستانی و خارج ار مرزها، امکانی و توانی برای خدمت بهینه تر به توسعه همه جانبه شهری و ویژه کمک به شورای خیرین سلامت و‌ سایر نهادهای برآمده از اراده مردم، چه با مال و‌ چه تخصص و قلم و قدم و... دارند، پیشقدم و‌ پیشگام باشند و از مشارکت دریغ نکنند.

•نکته حایز اهمیت در باب مورد شورای خیرین سلامت، این صاحب قلم با توجه به شناخت جامعی که از چندی از جمع شورا دارد، ایمان دارد در صورت حمایت تمام عیار شهروندان به هر طریق ممکن و‌ تسهیلگری در خور مسئولان، پروژه های بسیار قابل تری در خور شأن و‌کرامت و مرزداری این شهروندان، تقدیم دارند و‌ همچنان پرشور، پای خدمت باقی بمانند.

ج)کنشگران مدنی و فعالان اجتماعی و گروه های ملی، مذهبی و تریبون داران و قلم به دستان و ویژه اصحاب رسانه، همت کنند با درس گرفتن از گذشته،
و در حین مطالبه از دولت، بر تکریم خدمات عام المنفعه مردمی و ترغیب بر مشارکت و حمایت مردمی بیشتر تأکید ورزند و همزمان با نظارت دقیق و‌ نقد وثیق، بر عهدهمکاری و تقویت بنیان های فعالیت مدنی، استمرار داشته باشند و بیش از آنکه بر تکرار عبارت «مسئولیت دولت و بد عادت دادن آن توسط مردم» و اصل توهم عادت شده ساختاری، گرایش داشته باشند بر موهبت مسئولیت پذیری اجتماعی مردم ، هموندی خالصانه و نقدهای پیشران و البته مساعدت پیشگام، و تعهد بر نهادسازی های بهینه تر، متمایل و متعهد باشند..

النهایه، این قلم، نه بر مبنای خیال و آرزو، بلکه بر اساس عقل، منطق و تجربه، بر این باور است اگر مردم، دولت و کنشگران، هر کدام سعی کنند؛

۱)فقط یک بار، خود را به جای دگری در معرض نقد، قضاوت و سنجش قرار دهند
و
۲)فقط یک قدم به سمت، هم فهمی، دگر فهمی، درک واقع بینانه شرایط و اوضاع ویژه عصر و جغرافیا،
ضرورت های کنشگری و مسئولیت شناسی و مسئولیت پذیری، بردارند،
قطع یقین روزگاران بهتری در تحقق اهداف توسعه شهرستان شاهد خواهیم بود و ویژه در باب لب لباب این مقال-شورای خیرین سلامت-، توفیقات بیشتر در فعالیت مدنی، صلح ورزی و صلح سازی نصیب خواهیم برد..

با سپاس از سرجمع شورای خیرین سلامت و سایر کنشگران خالص و خیرین حامی شهرستان و تمنای روزهای بهتر از امروز و کنشگری های نتیجه بخش تر از دیروز

رئوف آذری
۱۸ خردادماه ۱۴۰۱

بە ناوی خودای دەهەندە و دلۆڤان

لە ئێوارەیەکی هاوین، لە ژێر سێبەری سەیوانی دوکانێکی شەقامێکی سەردەشت، لە گەڵ چەند دوکاندارێک، خەریکی قسە و باس لە سەر بارودۆخی کۆمەڵایەتی و ڕامیاری و ئابووری ئێستای وەڵات بوویین. ژن و پیاو و منداڵ و لاوی شار، وەک هەموو ئێوارەیەک، لە ماڵەکانیان دەهاتنەدەر و هێدی هێدی، بازاڕ پڕ لە حەشامات دەبوو و هەر کەس بۆ مەبەستێکی وەک: کڕین و فرۆشتن و پیاسە، لاوەکانیش بۆ چاوگێڕان و دڵخۆشی، بەرەو کەمەربەندی دەچوون.لە ناکاو چەند کەسێکی پیتۆڵ و داپێچراو، بە جل و بەرگی جیاواز لە حەشاماتی شەقام و پۆزەوانەی هەتا ئەژنۆیان دەپێ کراو، هێندێکیش، جامانەیان دە ملدا بوو و کۆڵەپشتی و قومقومەی ئاویان بە پشت و کەلەکەوە بوو، هەر کامیان، داردەستێکی بە دەستەوە بوو و، وەک سەربازانی پۆشتە، بەڕێژە دەرکەوتن و یەک بە دوای یەکدا، لە کاتێکدا، جارجارە، دادەهاتنەوە و هەر زبڵێکی لە سەر شەقام و پێڕۆ و نێو جۆگەلەکانی پەنا شەقام، فڕێ هەڵدرابوون، بەسپایی هەڵیاندەگرتنەوە و دە زبڵدانی بەر دەرکی دوکان و ماڵەکانیان داوێشتنەوەو بە بێ ئاوڕ دانەوە و سرنجدان، لە شار چوونەدەر ...!؟
پرسیاری سەیرم دە مێشک گەڕان و نەمدەزانی ئەوانە کێن؟ چەک و تەقەمەنیان پێ نەبوو هەتا بیرم بۆ لای ئەوانە بچێ، ساڵان لەودیوی کەوشەنەکان خۆیان دەخزاندەوە کوێستان و هەوار و گوند و پەنا شارەکان...!؟ هیچ وەک چەتە و ڕێگر و باج ئەستێنان نەدەچوون و لەوانەش نەبوون کە هاوکار و یاریدەری هێزەکانی دەستەڵات بن! وەک داعش ماعشانیش نەدەچوون، چونکە پاک و خاوێن و ڕدێن تاشراو بوون و کچۆڵە و ئافرەتی گەورە ساڵیشیان لە گەڵدا بوون...!؟
هەر بیرم لێ دەکردنەوە، لە ناکاو ئەو کەسەی لە پەنام دانیشتبوو، بە نقورچێک وریای کردمەوە و گووتی: بۆ وا ڕاماوی؟ "جندت دە عەرزێ کردوون"...!؟ ئەوە لە کوێی؟
گووتم: توخوڵا...! ئەوانە کێن؟ بۆ کوێ دەچن؟ خۆ کاروان و کرێکۆڵ و کۆڵبەریش نەماوە و ئەگەریش مابن، چۆن وا بە ئاشکرایی و ئازادی دەڕۆن؟
گووتی: ئەتۆ لە کوێی؟ ئەوانە "شاخەوان" و "کەژوانـ"ن، لە هەموو چین و توێژێکی ئەو خەڵکە و بە هەموو بیر و بۆچوون و ئایدیا یەک، بۆ ئەوەی تەندروست وەمێنن و دەمێک لە هاڕەهاڕی ماشێن و ژیانی ماشێنی و پیس و پۆخڵی شار و قۆڵبڕی و فێڵ و تەڵەکە و درۆ و ستەم و کاولکاری و دوکەڵ دوور کەونەوە، بە پێی بەرنامە و بە سادە و ساکار و ئاساییترین خواردن و پۆشاک و پێخەف، ڕوو دە کێو و کوێستان دەکەن و چەند کاتێک لە پەنا کانیاو و گوێگرتن لە خوڕەی چۆم و سۆلاو، بە ڕوانین و دانیشتن و هەڵقوڕاندنی ئاوی سازگار و خاوێن، ماندوویی لە لەش و دەروون دەردەکەن و لە شەوانی تاریک و بێدەنگ و ڕۆژانی پڕ لە هەوای پاک، لە دەشت و گرد و باسک و لوتکە و پەنا ڕندۆڵە بەفران، دەحەوێنەوە و دەحەسێنەوە...!؟
منیش گووتم: دەی باشە، بەڵام ئەوانە هەر بۆ ئاساییش و ئارامشی خۆیان دەچنە شاخەوانی و چ کەڵکێکیان بۆ من و تۆ هەیە؟ تکایە...! چیدی باسیان مەکە!
گووتی:کاکیلە، وانیە، ئەوانە کوڕ و کچی ڕۆژی تەنگانەن و لە کێشە و ئاریشە و ڕووداوە سروشتی و مرۆییەکان و شەڕ و ئاژاوەکانیش دا، بە هێز و دەست و مەچەک و بردنی خۆراک و پۆشاک و چادر و کەرەسەی پێویست بۆ بەرکەتووان و ڕاگواستنی زیان لێکەوتوان و ئاورکوژاندنەوە و دەیان کاری خۆبەخشانەی دیکەش، بەبێ ئەوەی مووچە و کرێ و مزیان پێ بدەن، فریای خەڵک دەکەون و بۆ شار و شوێنە دوورەکانیش دەچن و زۆر جاران، هەڵدەدێرێن و بریندار دەبن و دەسووتێن و دەخنکێن و بێ سەر و شوێن دەبن و...
گووتم: دەڵێی کارمەندی مانگی سوور و بەشی فریاکەوتن و ئۆرژانسی نەخۆشخان نەبن؟
قەت نەمدیون و... ئەو دەست و پێ سپیلکە و ڕیوەڵانە، شتی وایان لە دەست نایەت!؟
ئەوە ساڵێک بە سەر ئەو دەمەتەقەدا، تێپەڕی و ئەو شاخەوان و گەڕۆکانەم هەر لە بیر چووبوونەوە، بەڵام چەند ڕۆژ لێرەوەپێش، گووتیان: لێڕەوارەکانی لای کۆڵەسە، ئاوریان تێبەربووە و خەڵک ڕاخوشین و منیش، وێڕای خەڵکی بۆ کوژاندنەوە و فریاکەوتن ڕۆییشتم، وەک خەڵک، بە لقەگەڵ کوتان، ئاورم دەکوژاندەوە، چاوم پڕ لە دوکەڵ بوون و دەست و پەل و دەم و چاوم بە تینی ئاوری سوور هەڵگەران و بۆی هەڵاتم و لەشوێنێکی بەرز، چاوم لێ بوو، هێندێک دەگڕەپێچاندا، پێشیان بە ئاوری دەگرت و دەوەن و کۆلک و قەدی دارەکانیان لە ئاور دادەڕنی و دەکەوتن و هەڵدەستانەوە! گووتم: ئاییی... پووڵ چ لە پیاوی دەکات! خۆی بۆ دە ئاوری داوێ!؟
پاش دەمێکی ئاورەکە دامرکاو خەڵک نان و ئاویان بۆ ئاورکووژێنەوەکان برد و دەستم لە شانی لاوێکی دوکەڵاوی و ماندوو و ئارەقاوی داو و گووتم: بۆچی لە ئیدارەکەت کڵاو و جلی ئاورکوژاندنەوەت نەهێناوە؟ یا بە جێ لیباسانیش، پووڵت دەدەنێ؟ چاوێکی پڕ واتای لێکردم و بێدەنگ بوو!
دوای ڕوانینێکی زۆر، ناسیمەوە و قسەکانی پاری ئەو دۆستەم وەبیرهاتەوەو زانیم: ئەو ئاورکوژێنەوانە، شاخەوانەکانی گۆرینن!؟

💥🔥
✍ عەبدۆڵڵا حەمزە
سەردەشت
۱۳ی جۆزەردانی۱٤۰۰

🎞گزارش تصویری

💠انجمن علمی مطالعات صلح ایران با همکاری بنیاد توسعه علم‌وفناوری خوارزمي، موسسه فرهنگي اكو و انجمن علمي مطالعات منطقه اي اكو برگزار می‌کند.

🔶️ *سلسله نشست‌های اندیشه‌ورزان صلح*
🔷️ نشست نخست: *چرا و چگونه صلح نیازمند گفتگوست؟*

👨‍🏫 سخنران:
*دکتر نعمت الله فاضلی*
👩‍🏫 دبیر نشست:
*مارال تقی زاده طبرسی*

🗓 *چهارشنبه ۳۱ فروردین ماه ۱۴۰۱*

🌳 ناشتنی نەمام

بە بەشداری کۆمەڵێک لە ژینگەپارێزان بە گشتی و کۆمەڵەی پاسکیل سوارانی بەڕوو پارێز بە دیاری،
🔸دەسپێکی هەڵمەتی پشتێنەی سەوزی گەشتیاری زەریاچەی بەنداوی سەردەشت بە ناشتنی ٣٢٠ نەمام

🔗 لینکی یوتیوب

📆 ٢٢ی بانەمەڕی ١٤٠١. سەردەشت
🎤 ئیدریس مەحموودی

@rojnama
🗞 ڕۆژنامە