Forwarded from بلوطبانان پا به ركاب (Raouf Azari)
جنبش تٲمین نیازهای سبز جوانان شهر صلح و مهربانی
https://t.iss.one/oaktreeloverbikers/841
این روزها، همه زخم خورده ایم و در جنبش هایی که جامعه شناسان و اهل سیاست، چندین و چندها عنوان بر آن می گذارند و باز هم در فهم نوع کنش و خواست زنان و نسل جوان و ویژه آنانی که با نسل زِد، طبقه بندی می شوند. کم می آورند، گرفتاریم
اما کمی که درنگ کنیم واقعیت هایی را می بینیم که ستمی نابخشودنی خواهد بود اگر باز مدعای دشواری فهم این نسل را داشته باشیم!
در همرکابی هایی که با جمع بلوطبانان پا به رکاب عزیزم، گاه و بیگاه به مسیرهای روستایی و نقاط صفر مرزی سردشت، برنامه ریزی می کنیم با زنانی مواجه می شویم که چون #دایکه_پیروزه، #یوسف شان در معبر کولبری از فاصله یک متری توسط تفنگدار مرزی تیر خورده و ناقص شده است اما باز دست بر آسمان، شاکر یزدان و سپاسگزار آن تفنگدار است که می توانست تیر آخر را هم شلیک کند و نکرد! (قبلا داستان این مادر بیتوشی در صفحه بنیاد توسعه صلح و مهربانی، همرسانی شده است)😭
بسیار با کودکان، نوجوانان و جوانانی در روستاها، روبه رو می شویم که در زمین های خاکی، شیب دار و سنگلاخی چنان پر شور و نشاط، فوتبال و والیبال بازی می کنند، انگار که در ورزشگاه های بزرگ ملی توپ می زنند و جالب که اکثرشان، پس از یک شب بیداری در مسیر جان ستان کولبری یا در پایان یک روز کار یدی یا کمک به والدین در کشت و زرع وبرداشت محصول، وارد میدان شده اند و آنگاه که پای درد و دل شان، می نشینی، آرزوی بزرگ شان، داشتن یک زمین محصور بازی است که توپ شان را بتواند از غلتیدن در سراشیبی تند و گرفتن مجال و نفس بازی، برهاند!
به حکم علاقه مان به روحیات نوجوانان و جوانان، گاه نیز در اثنای بازی، یار کمکی شان می شویم و آنگاه بهتر فهم می کنیم آرزوی یک زمین استاندارد بازی، نزد آنان چه رٶیای دل انگیزی است..
در تصاویر پیوست، چند تصویر مربوط به روستای بیتوش، محل ملاقات مان با دایکه پیروزه و یوسف تیر خورده اش، در نقطه صفر مرزی سردشت است که به فاصله چندماه، تصویربرداری شده اند ولی حجم تفاوت، از زمین خاکی تا زمین فنس کشی شده و البته مسطح و چمن مصنوعی شده مشهود است..
کاش، این یک بار هم می توانستیم شور و شعف داشتن زمین چمن را با آن عزیزان شریک می شدیم..
این تفاوت محصول همت و پیگیری نماینده شهرستان در مجلس شورا، فرماندار، سایر متولیان و پاسخ به یک نیاز نسل امروزی است که همه اعجوبه شان می پندارند و از شور و شرِّشان نگرانند!
طبق اعلان، این نسخه در چند روستای دگر شهرستان نیز در شرف تکثیر است.
چه خردمندانه تصمیمی می بود که اگر حکمرانان، گاه گاه، چنین پاسخی همدلانه به خواست جوانان دیار صلح می دادند
و
چه دل انگیزتر می شد که خیرین فرهنگی نیز به این بخش ورود می کردند و همه با هم، جنبشی و پویشی برای پاسخ به نیازهای سبز کودکان، جوانان و زنان شهر صلح و مهربانی، خلق می کردیم و هر هفته و ماه و سال، زمین چمنی، ساختمانی آموزشی-مهارتی، و سکویی برای گفت و گو و هم شنویی در روستاها، افتتاح و تقدیم نسل پیشتاز و جمع پیشاهنگان جنبش روز می کردیم یا مجال شکل دادن محملی برای صلح کاوی، داشتیم و چنین در چنبره نگاه دگم سیاستی و بحران در پی بحران، گرفتار نمی شدیم...
این پویش و جنبش هاست که آینده یک سرزمین و زیست همدلانه شهروندان یک جغرافیا را تضمین می کنند و لازم است امروز این هزینه ها را تقبل کرد تا فردای زندگی جمعی مان سبزتر از امروز باشد.
بلوطبانان پا به رکاب، و بنیاد توسعه صلح و مهربانی، ضمن تشکر از متولیان مسأله شناس، همکار و خیرین علاقه مند، آمادگی دارند این پویش همه گیر و جامع را تا تحقق رٶیای هر روستا یک پروژه سبز، تسهیلگری و مدیریت کنند...
#بلوطبانان_پا_به_رکاب
#روستاوندی
#جنبش_پاسخ
#نیازهای_زیستی
#پویش_سبز
#زمین_های_ورزشی
@oaktreeloverbikers
@sopskf
----
تصاویر بیشتر
https://www.instagram.com/p/Ck5UYJnLDn4/?igshid=YmMyMTA2M2Y=
https://t.iss.one/oaktreeloverbikers/841
این روزها، همه زخم خورده ایم و در جنبش هایی که جامعه شناسان و اهل سیاست، چندین و چندها عنوان بر آن می گذارند و باز هم در فهم نوع کنش و خواست زنان و نسل جوان و ویژه آنانی که با نسل زِد، طبقه بندی می شوند. کم می آورند، گرفتاریم
اما کمی که درنگ کنیم واقعیت هایی را می بینیم که ستمی نابخشودنی خواهد بود اگر باز مدعای دشواری فهم این نسل را داشته باشیم!
در همرکابی هایی که با جمع بلوطبانان پا به رکاب عزیزم، گاه و بیگاه به مسیرهای روستایی و نقاط صفر مرزی سردشت، برنامه ریزی می کنیم با زنانی مواجه می شویم که چون #دایکه_پیروزه، #یوسف شان در معبر کولبری از فاصله یک متری توسط تفنگدار مرزی تیر خورده و ناقص شده است اما باز دست بر آسمان، شاکر یزدان و سپاسگزار آن تفنگدار است که می توانست تیر آخر را هم شلیک کند و نکرد! (قبلا داستان این مادر بیتوشی در صفحه بنیاد توسعه صلح و مهربانی، همرسانی شده است)😭
بسیار با کودکان، نوجوانان و جوانانی در روستاها، روبه رو می شویم که در زمین های خاکی، شیب دار و سنگلاخی چنان پر شور و نشاط، فوتبال و والیبال بازی می کنند، انگار که در ورزشگاه های بزرگ ملی توپ می زنند و جالب که اکثرشان، پس از یک شب بیداری در مسیر جان ستان کولبری یا در پایان یک روز کار یدی یا کمک به والدین در کشت و زرع وبرداشت محصول، وارد میدان شده اند و آنگاه که پای درد و دل شان، می نشینی، آرزوی بزرگ شان، داشتن یک زمین محصور بازی است که توپ شان را بتواند از غلتیدن در سراشیبی تند و گرفتن مجال و نفس بازی، برهاند!
به حکم علاقه مان به روحیات نوجوانان و جوانان، گاه نیز در اثنای بازی، یار کمکی شان می شویم و آنگاه بهتر فهم می کنیم آرزوی یک زمین استاندارد بازی، نزد آنان چه رٶیای دل انگیزی است..
در تصاویر پیوست، چند تصویر مربوط به روستای بیتوش، محل ملاقات مان با دایکه پیروزه و یوسف تیر خورده اش، در نقطه صفر مرزی سردشت است که به فاصله چندماه، تصویربرداری شده اند ولی حجم تفاوت، از زمین خاکی تا زمین فنس کشی شده و البته مسطح و چمن مصنوعی شده مشهود است..
کاش، این یک بار هم می توانستیم شور و شعف داشتن زمین چمن را با آن عزیزان شریک می شدیم..
این تفاوت محصول همت و پیگیری نماینده شهرستان در مجلس شورا، فرماندار، سایر متولیان و پاسخ به یک نیاز نسل امروزی است که همه اعجوبه شان می پندارند و از شور و شرِّشان نگرانند!
طبق اعلان، این نسخه در چند روستای دگر شهرستان نیز در شرف تکثیر است.
چه خردمندانه تصمیمی می بود که اگر حکمرانان، گاه گاه، چنین پاسخی همدلانه به خواست جوانان دیار صلح می دادند
و
چه دل انگیزتر می شد که خیرین فرهنگی نیز به این بخش ورود می کردند و همه با هم، جنبشی و پویشی برای پاسخ به نیازهای سبز کودکان، جوانان و زنان شهر صلح و مهربانی، خلق می کردیم و هر هفته و ماه و سال، زمین چمنی، ساختمانی آموزشی-مهارتی، و سکویی برای گفت و گو و هم شنویی در روستاها، افتتاح و تقدیم نسل پیشتاز و جمع پیشاهنگان جنبش روز می کردیم یا مجال شکل دادن محملی برای صلح کاوی، داشتیم و چنین در چنبره نگاه دگم سیاستی و بحران در پی بحران، گرفتار نمی شدیم...
این پویش و جنبش هاست که آینده یک سرزمین و زیست همدلانه شهروندان یک جغرافیا را تضمین می کنند و لازم است امروز این هزینه ها را تقبل کرد تا فردای زندگی جمعی مان سبزتر از امروز باشد.
بلوطبانان پا به رکاب، و بنیاد توسعه صلح و مهربانی، ضمن تشکر از متولیان مسأله شناس، همکار و خیرین علاقه مند، آمادگی دارند این پویش همه گیر و جامع را تا تحقق رٶیای هر روستا یک پروژه سبز، تسهیلگری و مدیریت کنند...
#بلوطبانان_پا_به_رکاب
#روستاوندی
#جنبش_پاسخ
#نیازهای_زیستی
#پویش_سبز
#زمین_های_ورزشی
@oaktreeloverbikers
@sopskf
----
تصاویر بیشتر
https://www.instagram.com/p/Ck5UYJnLDn4/?igshid=YmMyMTA2M2Y=
Telegram
بلوطبانان پا به ركاب
Forwarded from بلوطبانان پا به ركاب (Raouf Azari)
نهالستان شاهو...
https://t.iss.one/oaktreeloverbikers/948
شاهو، از مهارت آموزان کلاس های مهربانی، ئاشتی:آشتی و گفت و گوست که از کلاس هفتم تا اواخر متوسطه دوم، همراه و همگام پروژه های سبز بوده است.
امسال نیز که پویش نهالپروری به قصد کارآفرینی اجتماعی، اعلام شد، از پیشگامان بود و در حیاط منزل محقر روستایی شان در نقطه صفر مرزی، یکصد و اندی گُلدان نایلونی، کار گذاشت که اینک به لطف همراهی خانواده و مراقبت مستمرش، بیش از یکصد نهال آماده دارد.
دیروز تماس گرفته بود و درخواست تحویل نهال ها را طرح کرد.
گفتم پیشنهادم اینست تا مرحله دوم تحویل صبر کنید،
بلکه بتوان مساعدت بیشتری از آنچه که اکنون میسور است، اعمال کنیم.
پاسخی داد که همه رشته های مان را پنبه کرد:
"آقا، امسال هم مجبوریم کوچ فصلی اختیار کنیم و محتمل، هفته آینده حرکت کنیم!"
با لحنی حق به جانب گفتم، مگر قرار نبود آنان که در این پروژه، وارد می شوند، دیگر سُراغ کار فصلی و کوچ نروند!
گفت:"آقا، به خدا مجبوریم و هزینه درمانم زیاد است و این چندرغاز حاصل، کفاف زندگی ساده روستایی مان هم نمی دهد!"
لالمونی گرفتم و دگر هیچ نگفتم😭
تسلیم...
__
پ.ن:
شاهو، سالهاست به نوعی نارسایی خونی درناحیه سر مواجه است که موجب ریزش موها می شود و هر دوره، مجبور به تکرار معاینه و تٲمین هزینه های پزشکی است.
پدر شاهو، کارگری ساده و گاه کولبری اجباری است که حتی کمک های موردی ما هم امکان مراجعه وپیگیری به موقع درمان پسرش را میسور نمی کند!
از شاهو،طلب عکس کردم تا ضمیمه گزارش کار نهال پروری اش کنم.
گفت:"اگر ضروری نیست، نفرستم!"
گفتم، نه قربانِ پسر گُلم بروم، ضروری نیست ولی گاه گاه، به یادت می افتم و می خواهم جمال رویت را ببینم..
گفت:"آقای آذری، می شناسمت. نفرستم بهتر است، اذیت می شوید"
دیگر، چون اشارتی کافیست، اصرار نکردم ..
نباید مُرد برای این کودکان فهمیده اما در محرومیت گرفتار مرزی ؟!!
ما که سالهاست، صدها بار مُرده ایم و اما ناچاریم زنده بمانیم تا امید شاهوهای وطنم نمیرد..
شما هم بمانید تا جوانه های بلوط و زالزالک و جنگل وطن، نمیرند!
✍️رئوف...
🌳❤🚴
#بلوطبانان_پا_به_رکاب
#مهربانی_های_کوچک
#کارآفرینی_اجتماعی
#پویش_نهالپروری
#روستاهای_صفر_مرزی
#کار_کودک
#کوچ_فصلی
#انقطاع_تحصیلی
#خیرین_سبز
#مهرگان
#خانه_امکان
@oaktree_loverbikers
https://t.iss.one/oaktreeloverbikers/948
شاهو، از مهارت آموزان کلاس های مهربانی، ئاشتی:آشتی و گفت و گوست که از کلاس هفتم تا اواخر متوسطه دوم، همراه و همگام پروژه های سبز بوده است.
امسال نیز که پویش نهالپروری به قصد کارآفرینی اجتماعی، اعلام شد، از پیشگامان بود و در حیاط منزل محقر روستایی شان در نقطه صفر مرزی، یکصد و اندی گُلدان نایلونی، کار گذاشت که اینک به لطف همراهی خانواده و مراقبت مستمرش، بیش از یکصد نهال آماده دارد.
دیروز تماس گرفته بود و درخواست تحویل نهال ها را طرح کرد.
گفتم پیشنهادم اینست تا مرحله دوم تحویل صبر کنید،
بلکه بتوان مساعدت بیشتری از آنچه که اکنون میسور است، اعمال کنیم.
پاسخی داد که همه رشته های مان را پنبه کرد:
"آقا، امسال هم مجبوریم کوچ فصلی اختیار کنیم و محتمل، هفته آینده حرکت کنیم!"
با لحنی حق به جانب گفتم، مگر قرار نبود آنان که در این پروژه، وارد می شوند، دیگر سُراغ کار فصلی و کوچ نروند!
گفت:"آقا، به خدا مجبوریم و هزینه درمانم زیاد است و این چندرغاز حاصل، کفاف زندگی ساده روستایی مان هم نمی دهد!"
لالمونی گرفتم و دگر هیچ نگفتم😭
تسلیم...
__
پ.ن:
شاهو، سالهاست به نوعی نارسایی خونی درناحیه سر مواجه است که موجب ریزش موها می شود و هر دوره، مجبور به تکرار معاینه و تٲمین هزینه های پزشکی است.
پدر شاهو، کارگری ساده و گاه کولبری اجباری است که حتی کمک های موردی ما هم امکان مراجعه وپیگیری به موقع درمان پسرش را میسور نمی کند!
از شاهو،طلب عکس کردم تا ضمیمه گزارش کار نهال پروری اش کنم.
گفت:"اگر ضروری نیست، نفرستم!"
گفتم، نه قربانِ پسر گُلم بروم، ضروری نیست ولی گاه گاه، به یادت می افتم و می خواهم جمال رویت را ببینم..
گفت:"آقای آذری، می شناسمت. نفرستم بهتر است، اذیت می شوید"
دیگر، چون اشارتی کافیست، اصرار نکردم ..
نباید مُرد برای این کودکان فهمیده اما در محرومیت گرفتار مرزی ؟!!
ما که سالهاست، صدها بار مُرده ایم و اما ناچاریم زنده بمانیم تا امید شاهوهای وطنم نمیرد..
شما هم بمانید تا جوانه های بلوط و زالزالک و جنگل وطن، نمیرند!
✍️رئوف...
🌳❤🚴
#بلوطبانان_پا_به_رکاب
#مهربانی_های_کوچک
#کارآفرینی_اجتماعی
#پویش_نهالپروری
#روستاهای_صفر_مرزی
#کار_کودک
#کوچ_فصلی
#انقطاع_تحصیلی
#خیرین_سبز
#مهرگان
#خانه_امکان
@oaktree_loverbikers
Telegram
بلوطبانان پا به ركاب
نهالستان شاهو...
@oaktreeloverbikers
@oaktreeloverbikers