ڕۆژی جیهانی زمانی دایک و پیرۆز‌کردن لە هەموو گەلان...

دەربازبوونە لە تووندئاژاوەیی، بیرتەسکی و شوونیزمی هاوچەرخ...

@sopskf

کۆڕێک بۆ بۆنەیەک

https://t.iss.one/Sopskf/6531


ئەمڕۆ  بە هەوڵی ڕێکخراوی سەردەم، کۆڕێکی بە پێز بۆ بەرزڕاگرتنی ڕۆژی جیهانی زمانی دایک بەڕێوە چوو...

گەرچی، پێشتر  بەڕێوەبەران داوای کورتە وتاریان لێکردبووم، بەڵام وتم؛
"پێم باشە، گوێدێر بم و زۆرتر فێر بم"

لە کۆتا خوولەکان،
داوای گشتی خرایە ڕوو و هەستامە سەرپێ و دوای ڕێز و سپاس بۆ بەڕێوەبەران و مامۆستاکان و فێرخوازانی زمانی کووردی، چەند خاڵم  ئاماژە پێکرد:

۱. ڕۆژی جیهانی زمانی دایک،
ڕۆژی گشت زمان و زاڕاوەکانی جیهانە و پێوەندی دار نی یە بە یەک و دوان زمان و نەتەوە!
هەر بەم بۆچوونە،
گرینگە کە ئێمە لەم کۆڕە[تابڵۆکە چاو لێ بکەن]، پیرۆزباییمان کردوە لە هەموو گەلانی دونیا

۲.با بزانین کاتێک باس لە زمان دەکەیێن، ئەو خاڵەگرینگە بەرچاو بگرین کە زمان، تەنیا زمانی سەر نییە کە پەیام و دەنگ و هزری کەسێک و گەلێک دەگەینیتە بەرانبەر و گەلانیتر..
با هۆشمان بێت،
زمانی پۆشتن و جل و بەرگی ئێمە،
زمانی ئەندامانی تری جەستەی مرۆڤ و گەلەکان،
زمانی ئاستی خوێندنەوە،
ژینی ژیاری،
شۆفێری،
حەق خوازی،
خوو و خدە و ڕەوشتی ئێمەش،
قسە دەکات و کاریگەرتریشە...


۳.زمانی دلۆڤانی، ئاشتی و ئاشتیخوازی، یەکێک لە گرینگترین زمانەکانی سەردەمە کە کاریگەری خۆی لەم ڕۆژگارە سەلماندووە!

تکایە با ئەم زمانە،
زۆرتر بخەینە گەڕ و ببینە پێشەنگ بۆ پێناسەکردنی شار و گەل و نیشتمان بە نیشتمانی دڵۆڤانی و ئاشتیخوازی...



✍️ڕەئووف ئازەری
۲ی ڕەشەمێ ی ۲۷۲۳ی کوردی

مراسم اختتامیهٔ جایزهٔ دوسالانهٔ مؤسسهٔ دکتر مجتبی معین عصر روز دوشنبه ۳۰ بهمن در محل این مؤسسه و با شرکت جمعی از فعالان اجتماعی و سازمان‌های غیرانتفاعی برگزار شد.
https://t.iss.one/CASRA_NGO/136?single
در این جایزه پروژه‌های اجتماعی و ابتکارات مدنی سازمان‌ها و تشکل‌ها در دو بخش مستندسازی و نوآوری مورد ارزیابی قرار می‌گیرند.

حل مسائل اجتماعی در شرایط کنونی نیازمند راه‌حل‌های نوآورانه از سوی گروه‌ها و تشکل‌هاست. از سوی دیگر، ضعف سازمان‌های مدنی در مدیریت دانش و مستندسازی باعث شده است ابتکارات فعلی هم نتوانند به پتانسیل خود در اثرگذاری برسند، ترویج، نقد و بسط داده شوند. «جایزهٔ معین» به‌عنوان یک راهکار جمعی برای مواجه شدن با این مسئله طراحی شده است.

در یک رویکرد ترویجی، دبیرخانهٔ این جایزه هر دو سال و طی یک فراخوان بلندمدت، پروژه و ابتکارات جامعهٔ مدنی را جمع‌آوری می‌کند. ترغیب گروه‌های اجتماع‌محور و تشکل‌های داوطلبانه به مستند کردن فعالیت‌های خود به بهبود مؤثر و تدریجی این تشکل‌ها و تقویت فرایند «مستندسازی» منجر می‌شود.

در این دوره از جایزه ۳۰ پروژه‌ٔ اجتماعی از نقاط مختلف کشور مانند سنندج، زاهدان، اردبیل، سرپل ذهاب، یزد، تهران و … به دست دبیرخانه رسیده است

به‌عقیدهٔ «ناصر نوربخش»، دبیر اجرایی این جایزه، رویکرد آموزشی و توان‌افزایی هم می‌تواند در این زمینه مؤثر باشد. به همین دلیل، فعالان و مدیران تمام پروژه‌های شرکت‌کننده در این جایزه از مشاوره در طول فرایند برگزاری بهره می‌گیرند و همچنین فرصت شرکت در مجموعهٔ کارگاه‌های آموزشی در حوزه‌هایی مانند اهمیت تحلیل داده برای سازمان‌های مردم‌نهاد، و راه‌های استفاده از مدیریت دانش و هوش مصنوعی برای آنها فراهم می‌شود. در این دوره از جایزه ۳۰ پروژه‌ٔ اجتماعی از نقاط مختلف کشور مانند سنندج، زاهدان، اردبیل، سرپل ذهاب، یزد، تهران و … به دست دبیرخانه رسیده است.

بُعد دیگری که در جایزهٔ معین مورد توجه قرار می‌گیرد، «نوآوری» است. کسانی با تشکل‌های اجتماعی و مؤسسات نیکوکاری فعالیت کرده باشند، می‌دانند که خستگی و ملال از رویکردهای تکراری از یک‌سو و اصرار بر روش‌های خیرانه که قدرت تغییر شرایط را ندارند، از سوی دیگر باعث کاهش مشارکت جوانان و به‌ویژه اعضا جوامع محلی در این پروژه‌ها می‌شود. مصطفی معین، رئیس هیئت‌مدیرهٔ مؤسسهٔ معین، در سخن‌هایش از اهمیت تلاش درونی جامعهٔ مدنی برای ایجاد امید اجتماعی و همچنین ترویج کار جمعی به‌جای راه‌های فردی و رویکردهای از بالا به پایین سخن گفت. او فرهنگ کار داوطلبانه را در کشور ضعیف توصیف کرد. اما پرسشی که به‌نظر می‌رسد، این است که چرا وضع نامطلوب است؟ و سازمان‌های باتجربهٔ جامعه مدنی نسبت به آن چه مسئولیتی دارند؟

اما فعالانی که از پروژه‌های آنها در مراسم اختتامیه تقدیر شد، پر از امیدهای جمعی و واقع‌گرا هستند. یکی از تاب‌آوری فعالان مدنی در آموزش در نقاط مرزی کردستان می‌گفت، یکی برای توان‌افزایی کودکان دارای معلولیت فیلم مشارکتی ساخته بود، گروهی فرایند مدرسه‌سازی در روستاهای بلوچستان را با مشارکت و نظردهی خود اعضای محلی پیش برده بودند و دیگری برای تأمین مالی جمعی پلتفرمی طراحی کرده بود. گروهی آموزش را برای معلمان مدارس دولتی مناطق حاشیه‌ای فراهم کرده بودند و گروه دیگر پلتفرم‌های یادگیری آنلاین حوزهٔ تکنولوژی و آموزش فناوری به عشایر را هدف گرفته بودند.

«فیروزه صابر» که به نمایندگی از تیم داوری متشکل از «پیام روشنفکر»، «مروئه وامقی»، «سیامک زند رضوی» و او سخن می‌گفت، فرایند داوری را شامل جلسه‌های همفکری و تعیین شاخص‌های مستندسازی و نوآوری، و سپس جلسه‌های امتیازدهی و جمع‌بندی توصیف کرد.

در پایان مراسم جایزه، سه پروژهٔ برگزیده در هر بخش مستندسازی و نوآوری اعلام شدند. همچنین هیئت داوران سه پروژه را نیز شایسته تقدیر دانستند. در آینده کتابچه‌ای در معرفی این پروژه‌ها توسط مؤسسهٔ معین منتشر خواهد شد.

سه پروژه‌ٔ برتر بخش مستندسازی : «دورهٔ راهبری پداگوژیک« (مؤسسهٔ پداگو-اهرم)، «پروژهٔ یادگیری برای همه» (مجتمع آموزشی-نیکوکاری رعد) و «ساخت دبیرستان دختران اردیبهشت توتان» (مؤسسهٔ توسعهٔ پایدار اردیبهشت)

سه پروژه‌ٔ برتر بخش نوآوری: «افزایش قابلیت‌های کودکان ساکن در مرکز خیریهٔ یاوران معلولین نارمک از طریق ابزار ویدئوی مشارکتی» (مؤسسهٔ اندیشهٔ انسان‌شهر)، «کارخانهٔ تولید محتوای استودیو نیک‌سو» (مرکز فرهنگ نیکوکاری مؤسسهٔ خیر ماندگار)، «پلتفرم تأمین مالی جمعی ایفا» (انجمن حمایت از توسعهٔ مناطق محروم)

سه پروژه‌ٔ برتر بخش شایستهٔ تقدیر: «کافهٔ فروشگاه گیل بانو» (مؤسسهٔ ایزدوستان شمال)، «پروژهٔ تک‌یار» (مؤسسهٔ تک‎یار)، «آموزش صلح و صلح‌سازی» (بنیاد توسعهٔ صلح و مهربانی)
باز نشر:
روابط عمومی
❇️انجمن ترویج فرهنگ مسئولیت اجتماعی
🆔 https://t.iss.one/CASRA_NGO

رئوف آذری،
در مراسم اختتامیه جایزه دوسالانه دکتر معین،
پس از اعلام پروژه آموزش صلح و صلح سازی بنیاد توسعه صلح و مهربانی به عنوان پروژه شایسته تقدیر و دریافت لوح ویژه،

به دعوت میزبان پشت تریبون رفت و سهمی از زمان تریبون داری اش را به پخش فایل صوتی دختر در غربت بنیاد توسعه صلح و مهربانی،👇این👇
https://t.iss.one/Sopskf/6437

اختصاص داد و گفت:

"پاداش بزرگ بنیاد ما،
اگر همین یک پیام صوتی دخترمان بود،
کفایت می کرد"

شما هم در لذت شنیدن و پاداش خیر همرسانی آن پیام سهیم شوید...❤️🌹
---
+سپاس ویژه از موسسه دکتر معین، داوران جایزه، و جمع مشارکت کنندگان و ویژه نیز مهندس رضاییان عزیز، برای ثبت این لحظات و امکان گزارش دهی تصویری به دختر در غربت مان.

... چه شعفی یافت با دیدن این کلیپ و چه بسیار سپاس تان گفت...🙏

🌹❤🌹
#بنیاد_توسعه_صلح_و_مهربانی
#مهربانی_های_کوچک
#بنیاد_در_آیینه_دیگران
#جایره_دوسالانه_دکترمعین
#پروژه_صلح_سازی
#نشان_شایستگی

@sopskf

روز مهندس و مهندسین آینده؟!

محمدرضا اسلامی

🔵 روز مهندس است و تجسم اینکه فرزندم مهندس شود برایم مثل یک کابوس است. فکر اینکه محل امرار معاشش از مهندسی باشد برایم یک علامت سوال بزرگ است. ولی همزمان، تجسم اینکه مهندس «نشود» هم غیرممکن است!

بخش اصلی ایام عمر در مهندسی گذشته و دوست دارم در این روزِ ‌مهندس برای فرزندم آرزو کنم:

آرزو می کنم که فرزندم مهندس شود چرا که زیباییِ یک مفهوم درخشنده را می بیند: اینکه چطور ریاضیات و فیزیک به حل مشکلات جوامع بشری کمک می کنند. دوست دارم ذهن او در برابر این جلوه ی شگفت از تمدن و دانش انسانی قرار گیرد. اینکه چطور «انسان» توانست بُرشهای مجزا از ریاضی و فیزیک را سرهم کند و علوم مهندسی را به عنوان «کاربردِ ریاضیات ‌و فیزیک» به خدمتِ «جوامع انسانی» بنشاند.

ولی همزمان برای برخورداری از یک زیستِ با اقتصاد سالم برای نسل بعدی مهندسین دغدغه/سوال دارم.

امروز که اینها را می نویسم در دپارتمان عمران دانشگاه Cal Poly حدود هزار و دویست دانشجو در حال آموختن درسهای مهندسی عمران می باشند. همین تعداد و کمی بیشتر در دانشگاه برکلی. همین تعداد کمی کمتر در دانشگاه استنفورد. همین تعداد در دانشگاه جنوب کالیفرنیا. و همین طور در دانشگاه سن دیِگو و… و لذا فقط در یک ایالت کالیفرنیا امروز چندین هزار دانشجوی تازه نفس در حال تربیت و آماده ورود به بازار مهندسی عمران هستند. سوال مشخص اینجاست که اساسا آیا «بازار کار» ظرفیت این تعداد مهندس که دانشگاهها پرورش می دهند را دارد؟
و آیا کشاندن فرزندانمان به سمت «وادی مهندسی» امر صحیحی هست؟
آیا اساسا امرار معاش در حوزه مهندسی را برای نسل آینده باید بازنگری کنیم؟

همیشه ضروری است که به آمارها و ارقام رجوع و توجه کنیم:

1️⃣-در کشور آمریکا حدود ۸۰۰هزار مهندس عمران دارای مهر نظام مهندسی هستند (+). در اصطلاح مهر PE.
2️⃣- جمعیت آمریکا حدود ۳۳۴ میلیون نفر است.
3️⃣- ابعاد بازار مسکن و ساخت و ساز در آمریکا حدود ۲۰۰۰ (دوهزار) میلیارد دلار است (حدود ده درصد اقتصاد کشور). لینک آمار رسمی+.


همین سه آمار شاخص را در مورد کشور ایران نگاه کنیم:

1️⃣- در ایران حدود ۶۵۰هزار مهندس عمران عضو سازمان نظام مهندسی هستند.(!)
2️⃣- جمعیت ایران حدودا ۸۰ میلیون نفر (یعنی کمتر از یک چهارم آمریکا) است.
3️⃣- ابعاد بازار مسکن و ساخت و ساز در کشور ایران حدود ۲۲ میلیار دلار است.

یعنی در آمریکا برای ساخت ۱ میلیون و ۳۹۰هزار واحد مسکونی در طول یک سال (طبق آمار رسمی پروانه پایان کار+) حدود ۸۰۰ هزار مهندس عمران مشغول به کار هستند که اینها در یک بازار حدودا ۲۰۰۰ میلیارد دلاری کار می کنند. در حالی که در ایران با فرض ساخت سالیانه ۶۰۰ هزار واحد مسکونی (که البته این رقم برای یکسال خوشبینانه است) حدود ۶۵۰ هزار مهندس عضو سازمان نظام مهندسی هستند که اینها در یک بازارِ حدودا ۲۲ میلیارد دلاری کار می کنند.
600,000*100m^2*20,000,000T/55,000$ = 21.8 B$
(یا ۱۲۰۰ همت تقسیم بر قیمت دلار)

اعداد سخن می گویند!

🔵 مشابه همین بحث را می توان در سایر حوزه های مهندسی هم داشت (مهندسی مکانیک، کامپیوتر و …).

با این اوصاف آیا هدایت فرزندانمان به سمت عرصه مهندسی صحیح است؟
آیا امروزه شغل مهندسی (با توجه به این خط تولید تربیت مهندس در دانشگاهها) ظرفیتِ درآمدزایی و ساختن یک زندگی با اقتصاد سالم را دارد؟

🔵 اینها سوالات جدی ای است که در روز مهندس باید درباره آنها سخن بگوییم نه اینکه با پیامهای کلیشه ای روز مهندس را تبریک گفت.

🔵 دوست دارم که فرزندانم مهندس شوند تا ذهن آنها در برابر این تجلی زیبایی قرار گیرد. اینکه Von Mises و Tresca چطور به بیان مکانیزم خرابی مواد و مصالح تحت نیروها پرداختند و این چگونه باعث شد تا فضل الرحمن خان تئوریهای احداث برجهای صدوپنجاه طبقه را در برابر زلزله صورتبندی کند… دوست دارم فرزندانم این زیبائیها را بچشند. اما به رغم این زیباییها برای زندگی اقتصادی مهندسین نسل آینده سوالات جدی در ذهن دارم. همچنین علاوه بر این دغدغه، امیدوارم که اگر روزی مهندس شوند، ذهن آنها «فقط» درگیرِ وادی مهندسی نباشد. ذهنِ مهندسیِ آنها همچون علی اکبر معین فر شود:
سیاست را بفهمد، دغدغه امر اجتماعی داشته باشد، قدرت دوست ساختن (Make friend) و دوست نگه داشتن (Keep friend) داشته باشد، شیفته هنر/ادبیات باشد و تا آخرین روزهای پیری و واپسین ساعات عمر، در یک زیستِ اجتماعیِ پویا حضور داشته باشد. (لینک گفتگوی دکتر محسن رنانی با مهندس معین فر). برای مهندسین نسل آینده ذهنی زیبا (Beautiful Mind) همچون ذهن معین فر را آرزومندم.

روز مهندس مبارک.
۱۴۰۲/۱۲/۵

t.iss.one/solseghalam
▪️▪️▪️
🔻لینک سه یادداشت قبل برای روز مهندس
یادداشت ۱
یادداشت ۲
یادداشت ۳
.

برگزاری پر شور جشنواره روستایی شو ،
دغدغه مندان کارآفرینی روستایی ، بار دیگر گرد هم آمدند

جشنواره روستایی شو، امسال، در تاریخ ۲۹ بهمن ماه مصادف با «روز ملی کارآفرینی و اقتصاد مقاومتی» برگزار شد.

در سومین جشنواره روستایی شو که با همت کانون توسعه کارافرینی روستایی اندیشه پویا ( کانون تکرا) برگزار شد، ابوالفضل میرقاسمی ، رئیس هیات مدیره کانون تکرا، ضمن خوشامدگویی به سابقه و اهداف کانون تکرا و جشنواره روستایی شو اشاره نمود و در ادامه خانم الهام فهام ، دبیر علمی جشنواره به صورت مجازی درباره فرایند داوری جشنواره روستایی شو توضیحاتی ارایه نمود.

در ادامه، لیلا طاهری ، مدیر عامل کانون تکرا ضمن ارائه ی گزارشی از سه دوره جشنواره روستایی شو، گفت:

کانون تکرا در نظر دارد ایده جشنواره روستایی شو را در سطح فراملی و بین المللی برگزار کند.

همچنین عرفان هودی ، مدیر عامل کارگزاری هوشمند رابین به معرفی سکوی تامین مالی جمعی فرابورس و نقش این روش در توسعه کارافرینی در کشور پرداخت.

گفتنی است در این جشنواره، برگزیدگان روستایی در ۵ بخش روستای نوآور ،
روستایی نوآور ،
دهیار نوآور ،
صندوق اعتبارات خرد نوآور و
شرکت تعاونی نوآور
به سبک TED سخنرانی کردند.

یک بخش جدید به جشنواره افزوده شده و تحت عنوان " آرزوی آبادانی" افرادی که در مسیر کارآفرینی قرار داشته و در مسیر توسعه و کارآفرینی و پایداری کسب و کارها فعال هستند، تجربیات خود را با مخاطبین به اشتراک گذاشتند.

همچنین چهار نفر از برگزیدگانی که در « پروژه مدیریت مشارکتی و رشد پایدار جنگل های هیرکانی» شناسایی شده بودند، سخنرانی کرده و داستان خود و ایده ها و اهدافشان را ارائه دادند.

اما در بخش برگزیدگان جشنواره, همراهان روستایی شو از این قرارند:

- عارف اهنگر،
برگزیده در بخش روستایی نوآور

- علیرضا حسینی،
در بخش روستایی نوآور

- علی قاضی خانی،
در بخش دهیار نوآور

- رضا محمد جانی،
شایق در بخش دهیار نوآور

- حسن غلامی کریم آباد،
دهیار نوآور

- نازیلا سیاه منصور،
در بخش صندوق نوآور

- شیدا رضایی،
در بخش صندوق نوآور

- صغری نیکوکار،
در بخش شرکت تعاونی نوآور

- عاطفه بختیاری،
در بخش روستای نوآور

- عصمت کرمی،
در بخش صندوق نوآور

- خدیجه سعید پور،
در بخش صندوق نوآور

- مهدی روحی،
دهیار نوآور

همچنین برگزیدگان بخش آرزوی آبادانی عبارت بودند از:

فاطمه نعمتی،
سکینه یاوری،
زری امیر پور
و
جواد یعقوب زاده.

لازم به ذکر است که دستگاه ها و نهادها و شخصیت هایی چون
آقای دکتر قاسمی،
رئیس موسسه آموزش و ترویج کشاورزی وابسته به وزارت جهاد کشاورزی،
خانم طهماسبی،
مدیرکل توسعه فعالیت های کشاورزی زنان روستایی و عشایری،
خانم ملیحه خلقی،
مدیر دفتر مشارکت با تشکلهای ستاد سمن های شورای شهر تهران،
سازمان ملی کارآفرینی ایران ،
شرکت کارگزاری هوشمند رابین،
شرکت همسفر اول،
بانک قرض الحسنه مهر ایران،
رسانه روستا تی وی (RoostaTV) و
دکتر محمد مهدی فتورچی، رئیس هیات مدیره انجمن ترویج فرهنگ مسئولیت اجتماعی،
کانون تکرا را در برگزاری این جشنواره همراهی کردند که جای تقدیر و تشکر دارد.

https://takra.ir/%d8%a8%d8%b1%da%af%d8%b2%d8%a7%d8%b1%db%8c-%d9%be%d8%b1-%d8%b4%d9%88%d8%b1-%d8%ac%d8%b4%d9%86%d9%88%d8%a7%d8%b1%d9%87-%d8%b1%d9%88%d8%b3%d8%aa%d8%a7%db%8c%db%8c-%d8%b4%d9%88/

---
🌹❤️🌹

بازنشر:
#بنیاد_توسعه_صلح_و_مهربانی
#مهربانی_های_کوچک
#خدمات_بزرگ
#جشنواره_روستایی_شو
#کانون_تکرا
@sopskf

برگزار کنندگان جشنواره روستایی شو، سردشت و بنیاد توسعه صلح و مهربانی اش را با عنایت ویژه شان،  نوازش کردند.

گرچه بنیاد توسعه صلح و مهربانی در تساهلی نابخشودنی، پروژه ای برای حضور در جشنواره روستایی شو، معرفی نکرده بود اما  لطف بسیار میزبان، نماینده بنیاد را غافلگیر کرد و به یکباره و در آن ترافیک سنگین ارایه های تِد TED مانند برگزیدگان،  #رئوف_آذری
را پشت تریبون دعوت کرد و نتیجه آنی شد که می بینید.

شهادت باید داد که این جشنواره الگویی قابل تقدیر، از تاب آوری روستاییان و تلاش شاخص شان برای توسعه پایدار روستا و درواقع همتی در راستای افزودن بر جغرافیای صلح و مهربانی بود که  همچنان که در لابه لای گفتار ارایه دهنده، مشهود است، اگر خردورزی ساختار بروکراسی کشور، سبب شود به وقت ببینند و به گاه حمایت کرده و در ترویج این ایده تا جای جای وطن، همت قانونی و اجرایی و بودجه ای خود را معمول دارند، پاسخی حداقلی گرفته اند.

نهادهای مدنی ای چون کانون تکرا با این سطح از کارآمدی را باید قدر نهاد و در تسهیلگری های ممکن و میسور قانونی و اداری کم نگذاشت و بیش میسور را درطبق اخلاص باید نهاد..

سپاس از همه عوامل ذی مدخل🙏

@sopskf

📣 موسسۀ حامی و مدرسه توسعه پایدار دانشگاه صنعتی شریف برگزار می‌کنند:

🔹 از سی‌مرغ تا سیمرغ: خودسازماندهی شهروندان و داوطلبان غیررسمی در پاسخ به بحران‌ها و بلایا
▫️سخنرانی علمی بر مبنای نتایج یک مطالعۀ پژوهشی

👤 کوثر داریوندی شوشتری، دانشجوی دکتری مدیریت، دانشگاه صنعتی شریف، برگزیدۀ سفر علمی موسسۀ حامی ۱۴۰۱ و ۱۴۰۲
👤 Phanish Puranam, Roland Burger Chaired Professor of Strategy and Organization Design, INSEAD, Singapore

🗓 سه شنبه ۱۵ اسفند ۱۴۰۲
⏰ ساعت ۱۵:۳۰ تا ۱۷
🔻حضوری/مجازی (شرکت برای عموم علاقه‌مندان، با ثبت‌نام قبلی، آزاد است)

⬅️توضیحات بیشتر و ثبت نام: sdschool.ir/hamisim

📍مدرسه توسعه پایدار
@sdschool

زندگی در امتداد بلوط

https://t.iss.one/oaktree_loverbikers/1383


بذری بودم افتاده پای درختی...

انگشتی خزید بر تنه ام و تلنگری زد و از مادر، جدایم ساخت

در جیب کوله ای چپانده شدم و رهی دور و دراز همقدم یار شدم
ساعاتی گذشت و از خلوت به شلوغی و از شلوغی به خلوت تغییر وضعیت دادیم و در نهایت محکم کوبیده شدیم به کف سرد سرامیکی در کف انباری!

گرچه سردتر از جایی نبود که بودم ولی سایه سنگینی داشت خفه ام می کرد...

یک، دو و سه و چند روز‌و هفته همچنان در این خلوتکده، خاکستر فراموشی بر سر و رویم تلنبار می شد تا اینکه؛

عصر هنگامی، همان دست سر برآورد و دستم بگرفت و سمت پله ها، همراهم برد...
پله اول، دوم و یازدهم هم بالا رفتیم و دربی گشوده شد.

یک راست سمت آشپزخانه رفتیم و تابه خود آمدم لای دستمالی کاغذی سفیدِ خیسی، پیچانده شدم.

حتم داشتم، کارم تمام است و این کفن مرگم است و باید سمت قبرستان، ره پویم ولی چندی در همین انتظار، عمر کاهیدم تا به ناگاه، مسیر عوض شد و در تُنگی پر آب، غرقم کردند!

چندی گذشت و از دو سو احساس می کردم، کشیده می شوم.
انگار رؤیاهایم را از دو سو، بیرون می کشیدند و این هر اول صبحی در دل تاریکی و غرق در آب ادامه داشت تا اینکه...

جان گرفتم و جوانه زدم و رشد کردم و آنگاه که رمقی یافتم در پی مادر، دلم لک زدن و بیقراری شروع کرد...

بیقراری ام چنان غلیان کرد که همان دست یار، مجدد انگشتی چرخاند و از‌غرقاب تنگ آبی، نجاتم بخشید و در دل خاک مادر و آشیانی بزرگ تر از تُنگ، به نام گُلدان جایم داد..

اینجا کمی آرام تر شده بودم، چون گِلی که رویم را پوشاند، عجیب بوی مادر می داد..

دوره شیرخوارگی تا کودکی را سریع پیمودم واینک هر روز چشمم به در است، بلکه دستان مسیحایی دگری سررسد و مرا به زادگاه اصلی ام و همان پهنه خالی جنگلی برگرداند ...

امروز جنگل بیش ار هرزمانی به بذر و جوانه همدلی نیازمند است تا حتی اگر از لای دستمال سفیدی هم جانپرور شده باشی، سبزی را به باغچه امیدش بپاشی وجان افزایی و جان نستانی..

سپاس دستان مهری که به جنگل حیات دوباره می بخشد و به جوانه نیز اعتمادی شگرف...

شک نکنید روزگاران بهتر از امروز را خواهیم ساخت.

#بلوطبانان_پا_به_رکاب
#شب_بلوط
#جوانه_های_بلوط_صلح_و_مهربانی
----

فیلم:اینترنت

یادداشتی به مناسبت درگذشت «یوهان گلتونگ» پدر مطالعات صلح
https://ipsan.ir/2024/02/27/johan-galtung-2/