جنگ درون و خشونت برون صدامیان و...

هفته نامه سیروان، نهم دیماه ۱۴۰۲
---
نسخە pdf

چالش نهالی برای عزیزی
و
جوانه های صلح و مهربانی سردشت در سنندج...
https://t.iss.one/oaktree_loverbikers/1231?single


بلوطبانان پا به رکاب، برای حضور در نشست تخصصی رد پای آب در جامعه مصرفی مدرن و رونمایی از کتابی با همین نام از هوکسترا و ترجمه دکترصلاح ویسی و وریا لطفی دعوت بودند.

از طرفی #یونس و #بهروز دو جوان روستایی نقاط صفر مرزی که به توصیه مشاور، از کولبر-دانش آموزی فاصله گرفته و با مهارت آموزی در کلاس های مهربانی، آشتی و گفت و گوی مدارس الگویی، از عادت مرسوم هم ولایتی های خود در تخریب محیط زیست و قتل و عام بلوط ها، فاصله گرفته و این سال ها خود به پرورش چندین هزار جوانه بلوط صلح و مهربانی، مشغول شده بودند، منتظر دست مهری بودند تا بر سر تلاش و رنجی که در پرورش شش هزار نهال متحمل شده بودند، کشیده شود!

آن سوتر، استاد، برادر و دوست فرهیخته مان، #دکتر_محمدخانی از پینجوین(شهر یادگیرنده)، فرکانس لطف و مهربانی اش را با کاشت نهالی برای راهبر و تسهیلگر بلوطبانان و جمعی از اساتید به نام وطن در قالب چالش نهالی برای عزیزی، ارسال کرده و پاسخی درخور می طلبید که گرچه در تهران و خانه اندیشمندان، پاسخ داده شد اما به قدر انتظار نبود!

قرار بود راهبر بلوطبانان و رییس کمیته محیط زیستی کرسی سلامت اجتماعی یونسکو-#مهندس_محمد_درویش هم باشد و جمعی از اساتید و فرهیختگان و فعالان دگر نیز

آن سوتر، سردشت مدعی برند صلح و مهربانی و شهر صلح!

باید که ایده ای بروز می کرد، پرداخت می شد و در سنندج جان می گرفت که الحق رییس دانشگاه، معاون اجتماعی و فرهنگی و نیز رییس و اساتید و عوامل دانشکده منابع طبیعی و انجمن های علمی، محیط زیستی و معماری بزرگوارانه پای کارآمدند و متولیان فضای سبز سنگ تمام گذاشتند که ردپای دکتر صلاح ویسی عزیز ودانشجویانش، بیش از همه مشهود بود..

حال نیاز بود در پاسخ به چالش، در پی عزیزی کاوش می کردیم تا نهالی به نامش غرس کنیم  که در نهایت به رقمی معادل یکصد و بیست و دو شهید بمباران شیمیایی رسیدیم و بنا براین شد که جوانه های پرورش یافته یونس و بهروز را خریداری و به سنندج و دانشگاه کردستان، حمل کنیم که چنین اتفاق افتاد و روز موعود فرار رسید.

همه آمده بودند از رییس و معاونان و مدیران دانشکده ها تا دانشجویان و اساتید و اعضای انجمن های علمی و ویژه تر نیز فعالان محیط زیست چند استان و اساتید و فرهیختگان سردشتی مقیم سنندج و کودکانی از جنس الماس...

دکتر ویسی دست به فرمان شد،
دکتر مولانی استارت زد
و دکتر قادرزاده، یار شد
و مهندس درویش، نقشه راه ریخت تا حرکتی جان گیرد که قطار عزیزان را نه در دلِ خاک که بر روح خاک سوار کند.

وچنین شد که
۱۲۲
جوانه  صلح و مهربانیِ سردشت، در زمین محوطه دانشکده منابع طبیعی
دانشگاه کردستان، با دستان مبارک مشارکت کنندگان غرس شدند و در شهرک دانشگاهی سنندج و در قلب دانشگاه کردستان و همسایه دانشکده منابع طبیعی، جوانه های صلح و مهربانی کاشت شدند تا بلکه، بلوطبانان پا به رکاب؛
با دستانی پُر در نشست تخصصی ردپای آب که بناست آب های پنهان، مجازی، سبز، آبی و خاکستری را تعقیب کنند و به چرخه طبیعت بازگردانند، شرکت کرده
و
همزمان نیز یونس و بهروز،
به کارآفرینی اجتماعی شان دلخوش و امیدوار شده
و چالش نهالی برای عزیزی،
به نام شهدای بمباران شیمیایی-عزیزترینی که رفتند تا ما بمانیم-، تداومی مبارک را شاهد باشد و شخصیت های شخیص حاضر در رویداد رونمایی نیز نفسی چاق کنند...

و مبارک روزی شد که در دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست دانشگاه کردستان، پرچم سبز سردشتیان صلح آفرین و نیز بلوطبانان پابه رکاب، چالشگران نهالی برای عزیزی و نیز قلم به دستان ردپای آب و البته دانش سبز منظر و دانشگاهی صلح گستر با هم به اهتزاز در آمد
و پیام شگرفِ
#نه_به_جنگ،
نه به ژینوساید و اکوساید
و بله به تفاهم، #صلح و طبیعت بانی و جنگل داری
را  در دل زمانه ی پرآشوب به جهان، مخابره کرد...

تا بادا چنین بادا...🙏

🌳❤️🚴
#بلوطبانان_پا_به_رکاب
#رد_پای_آب
#چالش_نهالی_برای_عزیزی
#همت_همدلانه
#فرصت_بازآفرینی
#جوانه_بلوط_صلح_و_مهربانی
#سردشت
#پینجوین
#جوانرود
#سنندج
#کردستان
#زاگروس
#ایران
#جهان
@oaktree_loverbikers

🟢 چگونه ادامه دهیم با وجود تلخی‌ها و ناکامی‌های انکارناپذیر؟ 🟢

📚 @darvishnameh

✍️ از شامگاه ۱۴ دی‌ماه ۱۴۰۲ تا سپیده‌دم جمعه، ۱۵ دیماه به مدت چهار ساعت با گروهی از اساتید و فعالان محیط‌زیست استان کردستان در محل مهمان‌سرای دانشگاه کردستان در سنندج گفتگو کردم. اغلب اظهارات به شدت ناامیدکننده و یاس‌آور بود، انگار همه بریده و راه نجاتی نمی‌دیدند. اینجا در این ویدئو به مدت ۵۴ دقیقه کوشیدم تا نشان دهم چرا همه راه‌ها هنوز بسته نشده و به رغم گیر کردنِ پاها در لجن‌زاری ژرف، چشمان‌مان همچنان به ستاره‌ها دوخته است:

https://youtu.be/vwW1a-XvbX8?si=E0AjAe6nWAs719dy

#سخنرانی_محمد_درویش
#دانشگاه_سنندج

معرفی چالش نهالی برای عزیزی...
🌳هەڵمەتی نەمامێک بۆ ئازیزێک

از پینجوین به سردشت و ازسردشت به سنندج، تهران، ایران و جهان ...

🌴دکتر محی الدین محمدخانی
🌴🌴رئوف آذری
🌴🌴🌴مهندس محمد درویش
----
سنندج، ۱۴ الی ۱۶ دیماه ۱۴۰۲

🌳❤️🚴
@mohammadkhanimohyedin
@sopskf
@darvishnameh
@oaktree_loverbikers

‍ سواد سلامت
"خون با خون نشسته نمی شود"
گزارش شرکت در مراسم آشتی
⬅️راس ساعت ۲ بعدازظهر روز دوشنبه ۱۸ دی ۱۴۰۲،به همراه چند تن از فعالان جامعه مدنی منطقه اورامان در مراسم "صلح و آشتی" در مسجد روستای "دره بیان" واقع در حدود ۳ کیلومتری ضلع شرقی شهر پاوه،شرکت نمودیم.
⬅️لازم به یادآوری است که متاسفانه در تابستان امسال، زنده یاد شوکت وسینی (از جوانان اهل روستای "دره بیان" به علت قتل) جان خود را از دست داده بود.این رویداد تلخ متعاقبا موجب نوعی تنش و حتی درگیری در میان نزدیکان و بستگان دو طرف قاتل و مقتول شده بود.
⬅️به منظور برقراری آشتی بین خانواده ها و رفع تنش و نیز جلوگیری از گسترش آن در میان اهالی دو روستای همسایه "دره بیان" و " شمشير "، عده ای از شخصیت های سرشناس و معتمد منطقه پادر میانی کرده و بعد از برگزاری چندین جلسه گفتگو با طرفین ،خوشبختانه موفق شده اند تا در بین خانواده های مقتول و قاتل،صلح و آشتی را برقرار نمایند، که جا دارد از زحمات مداوم و پیگیرانه این افراد و نیز بخشش و گذشت بازماندگان زنده یاد "شوکت وسینی" ، سپاسگزاری و قدردانی شود.
⬅️در این مراسم به دعوت "هیئت صلح و آشتی" چند صد نفر از شهروندان، شخصیت ها و اعضای گروههای جامعه مدنی منطقه و برخی مقامات حکومتی(اجرایی قضایی و انتظامی)حضور داشتند.
⬅️طبق برنامه تنظیمی، چند تن از افراد مدعو(ازجمله آقایان ماموستا منصور صمیمی ، قطب الدین امیری و نجم الدین لطفی)با انتخاب "هیئت صلح و آشتی"به بیان نظرات و دیدگاه‌های خود در رابطه با این رویداد آشتی محور و اهمیت برقراری هم‌زیستی مسالمت‌آمیز در میان مردمان منطقه‌ پرداختند.
⬅️به اینجانب نیز فرصتی ۱۵ دقیقه ای داده شد که در آن علاوه بر سپاسگزاری از گذشت و بخشش بازماندگان مقتول و تقدیر از تلاش های مجدانه اعضای"هیئت صلح و آشتی"بابت فراهم آوردن زمینه آشتی و برگزاری چنین مراسمی،به موارد زیر اشاره نمایم:
☑️سابقه قتل در جامعه بشری
☑️دلایل قتل(ازجمله خشم، حسادت،انتقام،حفظ ناموس، ایدئولوژی و..)
☑️ابزارهای اجرای قتل(از جمله استفاده از اسلحه سرد و گرم ، مسمومیت،سوزاندن،خفه کردن و.‌)
☑️آمارهای مربوط به قتل در جهان و ایران و نیز شاخص موسوم به
"Global Peace Index"
که بر اساس آن در شرایط فعلی بيشترين و کمترین موارد قتل به ترتیب در کشور های السالوادور(۵۲ نفر سال به ازای يکصد هزار جمعیت)و سنگاپور(حدود ۱۶ صدم نفر در سال به ازای يکصد هزار نفر) روی میدهند.این شاخص در کشور ایران حدود ۳ نفر درسال به ازای هر یکصد هزار نفر است.در مجموع سالیانه در سطح جهان حدود ۵۰۰ هزار نفر قربانی قتل عمد می شوند.
☑️تبعات و پیامدهای منفی قتل بر سلامت و امنیت اجتماعی در جامعه
☑️ انواع مجازات قتل در جوامع مختلف و تاثیرات هرکدام بر کاهش یا افزایش موارد قتل
☑️راهکارهای مختلف پیشگیری از بروز قتل در جامعه
☑️ توصیه به دیالوگ‌،خشونت پرهیزی و میانجی‌گری در رفع اختلافات بین فردی بجای خشونت ورزی و انتقام جویی
☑️پیشنهاد تشکیل انجمنی در راستای ترویج و تبلیغ ایده "هم‌زیستی مسالمت‌آمیز" در سطح شهرستان پاوه و کل منطقه اورامان
☑️وظایف هر شهروندی در رابطه با فرایند تشکیل و تداوم فعالیت چنین انجمنی
☑️نقش پررنگ و مهم زنان در حفظ سلامت و تداوم آشتی در جامعه
⬅️لازم به ذکر است که خوشبختانه برای اولین بار در سطح منطقه اورامان،تعدادی از بانوان نیز به این مراسم دعوت شده بودند.متاسفانه این تعداد، در قیاس با جایگاه و پایگاه اجتماعی فعلی زنان،نامتناسب و ناچیز بود.علاوه براین،هیچ زنی نیز در مقام سخنران ظاهر نشد تا به بیان نقطه نظرات خود بپردازد.
⬅️در این مراسم،گروهی بنام "کوری سپاسی پاوه "با اهدای سپاسنامه و لوح تقدیر از بازماندگان خانواده مقتول سپاسگزاری کردند.
⬅️یکی از شهروندان حاضر در مراسم( آقای شاپور احمدی)نیز آمادگی خود را برای پرداخت ماکزیمم مقدار دیه،یک مورد قتل در حوزه بخش "باینگان" اعلام نمود.امید است این پیشنهاد انسان‌دوستانه و داوطلبانه منجر به برقراری صلح و آشتی میان خانواده های قاتل و مقتول شود.
⬅️درخاتمه مراسم،با وساطت افراد معتمد حاضر در مراسم، اعضای خانواده قاتل با بازماندگان خانواده مقتول مصافحه و روبوسی کردند و از این طریق پیام ادامه زندگی در صلح و آشتی و امنیت را به همه شهروندان این جامعه ارسال نمودند.امید است، گیرایی این پیام در جامعه ما موجب کاهش قابل توجه بروز موارد قتل در سال های آینده شود،طوریکه نهایتا "قتل" در جامعه مابه پدیده ای نادر و بسیار بعید تبدیل شود. چنین باد!
دکتر برهان ولدبیگی
۱۹ دی ۱۴۰۲
https://telegram.me/burhanvalad

🌎 فراخوان حدود ۴۰۰ نماینده پارلمان‌های ۲۸ کشور برای آتش‌بس در غزه

❇️ حدود ۴۰۰ نماینده پارلمان از ۲۸ کشور جهان خواستار آتش‌بس فوری در جنگ غزه شدند. سِویم داجدلن، سیاستمدار سابق حزب چپ آلمان و ایلهان عمر، دموکرات آمریکایی مبتکر این فراخوان هستند.

❇️ رالف اشتگنر و نینا شِیر سیاستمداران حزب سوسیال دموکرات آلمان، جرمی کوربین رهبر سابق حزب کارگر بریتانیا، و همچنین نمایندگانی از ایالات متحده آمریکا و بسیاری از کشورهای اتحادیه اروپا و کشورهای دیگر این فراخوان را امضا کرد‌ه‌اند.

❇️ در این فراخوان آمده است: «ما به عنوان نمایندگان پارلمانی از سراسر جهان به هم می‌پیوندیم تا خواستار آتش‌بس فوری و چندجانبه در اسرائیل و فلسطین، آزادی تمامی گروگان‌های اسرائیلی و بین‌المللی باقی‌مانده و تسهیل ورود کمک‌های بشردوستانه به غزه شویم. همچنین از دولت‌های مربوطه و جامعه جهانی می‌خواهیم که قوانین بین‌المللی را رعایت کنند و نقض جدی حقوق بشر را مورد بازخواست قرار دهند.»

dw_farsi
https://t.iss.one/ISILiranianschool

🔲⭕️از نخبه کشی تا پخمه پروری
مجتبی لشکربلوکی

جملاتی با این مفهوم را بسیار شنیده ام و خوانده ام احتمالا شما هم: ما توسعه پیدا نمی کنیم چون مدیران ما بی سوادند! باندبازند! فاسدند! دنبال منافع شخصی اند. مشکل اصلی مملکت سوء مدیریت است! اینجوری که نگاه می کنی فرمول توسعه خیلی ساده است: مدیران را عوض کنید همه چیز درست می شود. اصولا ما دنبال جواب های آسان هستیم. وقتی با یک پدیده روبرو می شویم که نمی فهمیمش، حفره ای در مغز ما ایجاد می شود و تا این حفره را پر نکنیم آرام نمی شویم. و چون تعداد سوالات زیاد است و پیدا کردن پاسخ های درست هم دشوار است، بلافاصله دنبال جواب های آسان دم دستی کار را بنداز می گردیم. و چه چیزی بهتر از اینکه مشهودترین قسمت ماجرا یعنی آدم ها را پیدا می کنیم و تمام! و سپس آرام می گیریم.
کافیست در گوگل کلمه مدیران ناکارآمد را جستجو کنید. من چنین کردم 178 هزار نتیجه در یک چهارم ثانیه! و مدیریت ناکارآمد 69 هزار نتیجه در همان زمان! جالب نیست؟!

اما دقیقا سوال اینجاست که اگر جواب توسعه نیافتگی ما این است، یک سوال ساده اما بنیادی دیگر، باید بپرسیم چه می شود که نخبگان سر کار نمی آیند؟ چرا نخبگان له می شوند؟ چرا پخمگان می آیند و می مانند؟ (البته تاکید کنم بسیاری از مدیران دولتی که با آنان تعامل کرده ام هم باهوشند و هم فرهیخته)
استاد رضا قلی، نویسنده کتاب جامعه شناسی نخبه کشی در اواخر عمرش مصاحبه ای کرده و چند نکته جالب گفته: نخبگان مصلح در این کشور بسیار تنهایند. نه اینکه وطن‌پرستی در این کشور وجود نداشته باشد بلکه شرایط به‌گونه‌ای است که [نخبگان] قادر به عملی نیستند. نخبگان مصلح معمولا در مواجهه با انبوهی از افراد قرار می‌گیرند که منافع شخصی را به منافع ملی ترجیح می‌دهند. بنابراین مصلحان یا همان نخبگان مصلح، نمی‌توانند کاری از پیش ببرند و عرصه برای آنها تنگ خواهد شد. همین تعارضات بود که قائم‌مقام [و امیرکبیر] را در روزگاری از بین برد؛ و به قول میرزاتقی‌خان امیرکبیر برای نخبه اصلاح‌گر «ز منجنیق فلک سنگ فتنه می‌بارد.»
جواب را باید در ریشه ها جست. بنا به مشاهدات عینی و کاملا مبتنی بر تجربیات از نزدیک عرض می کنم که:
1) بسیاری افراد قدرتمند تمایلی ندارند در دولت کار کنند. چرا؟ کار کردن در دولت مختصات روانی خاصی می طلبد که هر کسی نمی تواند خود را با آن تطبیق دهد.
2) افراد بنا به ملاحظات غیرفنی دعوت نمی شوند یا کنار گذاشته می شوند: یکی به دلایل خانوادگی، دیگری به دلایل مذهبی، دیگری به دلایل امنیتی یا دعوت نمی شود یا کنار گذاشته می شود.
3) افراد مثله می شوند: فرض کنید که طرف از فیلتر اول (عدم تمایل) و دوم (عدم دعوت) رد شد، سازوکارهای بروکراتیک دولتی مانند ناظم سخت گیری است که که هر مدیر خلاق تحول خواهی را بعد از مدتی ادب می کند و تبدیل می کند به ماشین عطف و پیرو (توضیح برای آن ها که کار اداری نکرده اند که هر نامه ای که می آید را یا پاسخ می دهیم بدون کنش واقعی یا پیگیری می کنیم بدون کنشی)
4) افراد زود به زود عوض می شوند. فرض کنید که طرف وارد دولت شد، رشد هم کرد، پرونده برایش ایجاد نشد، خلاقیت و نشاطش را هم حذف کرد در دام بعدی می افتد: تغییرات پیاپی مدیریتی. مثلا آموزش و پرورش هر سال یک وزیر عوض کرده! این یعنی تا آن پایین همه در معرض تلاطم قرار می گیرند.
5) افرادغیر فنی و غیرنخبه (بهترین متضاد نخبه فکر می کنم پخمه باشد) وارد می شوند: به مصیبت های فوق ورود افراد غیرفنی را هم اضافه کنید. طرف تا حالا یک روز در حوزه ایکس کار نکرده، بدون طی مراحل کارشناسی و تجربی، وزیر و وکیل و مدیر می شود.

کشتن نخبگان فقط حذف فیزیکی آنان نیست. نخبگانی که به دولت راه پیدا نمی کنند. نخبگانی که به خاطر بروکراسی دولتی، تعویض های پیاپی خلاقیت و جسارت خود را از دست می دهند. نخبگانی که مجبورند زیر دست پخمگان کار کنند، کشته می شوند حتی اگر نفس بکشند و پشت میزشان هم باشند. تبدیل می شوند به ماشین های باکلاس عطف و پیرو!

☑️⭕️تجویز راهبردی
بارها خوانده‌ایم در کشور مشکل مدیریت، ضعف مدیریت و سوءمدیریت وجود دارد. اما این اصل ماجرا نیست. این آدرس غلط است! مساله نظام نامطلوب حکمرانی؛ نهادهای کژکارکرد و از ریخت افتاده انتخابات و انتصابات است. اگر می خواهیم کشور توسعه پیدا کند، ما (یعنی جامعه) باید روی سازوکارها، سیستم ها و قواعدی پافشاری، تمرکز و مطالبه گری کنیم که؛
اولا: بهترین ها (نخبگان) را برای امر کشورداری جذب کند (مثل سنگاپور)
دوم اینکه: نظام پاداش ها کشورداران را به درستی طراحی کنیم تا بهترین ها بمانند و انگیزه داشته باشند (مثل کره جنوبی)
سوم اینکه: رسانه های آزاد بیشترین نظارت ها را بر کشورداران انجام دهد (مانند کشورهای اسکاندیناوی)

به نقل از کانال مجتبی لشکربلوکی
t.iss.one/Dr_Lashkarbolouki
شبکه توسعه
https://t.iss.one/I_D_Network

چەند خاڵی گرینگ سەبارەت بە هەڵمەتی ڕزگارکردنی سێ شاخەوانی ڕنو لێداوی ڕەندۆڵەی شنۆ

بە هیوای زیندوو گەڕانەوەی ئەو سێ ئازیزە بۆ باوەشی گەرمی بنەماڵەکانیان. هیوامان وایە کە تیمەکانی فریاکەوتن و مانگی سوور و شاخەوانە بلیمەتەکانمان کە خۆبەخشانە خەریکی ڕزگارکردنی ئەو سێ شاخەوانانەن ئاگاداری بارودۆخی نارێکی کەشوهەوا بن و تا ئەو کارەساتە کارەساتێکی دیکەی لێنەخولقێ

هەر بۆیە داواکارین لە هەموو میدیاکارەکان، لە خەڵکی بە شەرەفی نەغەدە، خەڵکی بە ئەمەگی شنۆ، لە هەموو دۆستان و ئازیزان کە لە فشار هێنان بۆ تیمی فریاکەوتن خۆبپارێزن با تیمی فریاکەوتن لە کەشوهەوایەکی باشدا کە دیارە پێنج شەممە ڕەنگ بێ ئەو کەشوهەوایە گونجاو بێ بۆ گەڕان لە سێ ئازیزی ونبوسمان، بتوانێت بە ئەرکەکانی خۆی هەستێت.

ئەرکی ئێمە مێدیاکارانە ئامادە کردنی بیر و ڕای گشتی و خەلک بۆ رووبەروو بوەنەوە لەگەڵ راستیە تاڵەکانە و دوور بوون لە هەر چەشنە بڕیارێکی ئیحساسیانە بۆ پاراستنی گیانی تیمەکانی خۆبەخشە.

@avinpress

تکریم مهربانی و سوگ قهرمانی...

@sopskf

دیروز تکریم مهربانی
و امروز در سوگ ایثارِجانی و جانانی، تلنگُری و تٲملی بباید ...

https://t.iss.one/Sopskf/6408

هفت سال قبل،
در دیماه
۱۳۹۵
با دوست همواره همراهم از سفیران کمپین مهربانی های کوچک، عازم مریوان شدیم تا از محمد باختر، سربازی که در عملیات نجات سگی در پادگان عجب شیر، پایش روی مین رفت و قسمی از جانش در مسیر مهربانی با حیوانات، قربانی شد، تجلیل کنیم.

دوست و هموندعزیزمان جناب #شریف_باجور بزرگوار را خبر کردیم و در کسری از ساعت، خیز برداشت و بزرگوارانه، کوچه پس کوچه های مریوان را تا خانه محمد، همراه مان شد و هر اندازه ما درنگ کردیم، ایشان صبر کرد و همراهی فرمود..

آن روز، نگارنده و شریف عزیز و کاک عثمان و دو بزرگوار دیگر رفته بودیم تا همت و احساس ناب محمد را ارج نهیم ولی همزمان نیز یادآوردیم که قیمت جان، چندان بالاست که هر ریسکی نشاید و نباید!

نگارنده، همچنان واژه، پشت واژه ردیف می کرد و کاک شریف هم بزرگوارانه، با لبخندهای شیرین، نگاه همواره و صبوری مثال زدنی اش، همراهی می کرد..

سالی و دو و چندی بگذشت و اینبار این بلوط های مریوان بودند که در چنگال آدمیان خاردارِ نارافزا، گرفتار شدند و اینبار شریف بود که محمدآسا، هیجان و احساس و قلب گُرگرفته اش، غلیان کرد و دل به خارِنشتر و زبانه آتشین حریق های مریوان سپرد!ٚ

وا اسفا که این دفعه، خارِنار، چون سیم خاردارهای پادگان، قانع نشان نداد و نه یک پا، بلکه جان و جانی دگر و دو و سه دیگر نیز بگرفت و سوگوارمان کرد..

آن روزی که با محمد باختر، سخن از کنترل هیجان و احساس در حین مبارکی اقدام و نیت کمک می راندیم،
سکوت شریف را و البته لبخندهایش را باید درک می کردیم که نکردیم و همانی شد که محمد کرده بود و بیشتر نیز..

قربانی شدن قسمی از تن محمدهای باختر و جان شریف های این سرزمین، چه با خارِ سیم و ترکش مین پادگانی و چه با تازیانه شعله های حریق و مین های جنگلی_کوهستانی بازمانده از جنگ و فنگِ رزمِ دیروزی، خسران بزرگی است و جبران چنین موهبتی به نام تن سالم و جانِ مبارک، بسیار سخت و زمانبر است و همین برآنِ مان داشت تا امسال در قالب تیمی از بلوطبانان پا به رکاب، پای بر رکاب فشاریم و مسیری
۶۵۰
کیلومتری سردشت تا بانه، مریوان، نودشه، پاوه، جوانرو، روانسر، کرمانشاه، کامیاران و سنندج را بپیمایم و هر شهر، ایستگاهی توقف داشته باشیم و شور و مشورت و رایزنی ای با فعالان محیط زیست، ان جی اوها و کنشگران مدنی ترتیب دهیم، بلکه با چرخشی منطقی و تدبیری عقلانی، بتوان این حس وحوش دوستی، بلوط یاری و نیز دگردوستی را به نحوی مدیریت کنیم تا نه سیخ رشته شدن قلب های مان بسوزد و نه کباب خوش طعم عاشقان وطن...
نمی دانم چقدر توفیق یار بوده، اما ..
اما امروزه که امداد زلزله در کرمانشاه و نیز سیلاب گلستان، لرستان، خوزستان، ورزقان و خوی و نیز یادروزهای پاباختن محمد و جان سپاری شریف ها، امیدها، مختارها، محمدها، البرزها و... را مرور می کنیم و همین چند روزه اخیر و خیل عظیم تیم های امداد و نجات ردیف شده در مسیر اشنویه و روستای زمێ و کانی بەران ڕندۆڵە را واکاوی کرده، درنگی می کنیم، خوب می فهمیم که کوردجماعت را نتوان از احساس ناب شان و عِرق به هموند و وحوش و طبیعت و جنگل و زاب و آب و بلوط و نیشتمان، جدا کرد مگر اینکه مجالی و امیدی حاصل آید و همگی بیش از گذشته یادبگیریم و بیش از گذشته تجهیز شویم و بیش از هرزمانی، تدبیر پیشه کنیم..

صدالبته نشاید و نباید ناامید هم شد که این احساس ناب و پاک و خالص نوعدوستی و دگردوستی نیز خود، شاهکار خلقت است و پیشران تحولی عظیم که چه بسا، همه آنچه درس تجربه در بحران باشد، یکسر تجمیع کند و چون چراغی فرا راه، همرسانی و عمل کرده، اجرایی گردد.

این روزها که تیم های امدادی به مسئول فنی و عملیات امدادی به سرپرست ان جی اویی، سازمانی و نهادی اقناع پیدا کرده اند،
امیدمان افزایش یافته و براین باور رسیده ایم که این مدیریت امدادی در گذر زمان، شاید و شاید که انبانی بیافریند برای انباشت تجارب و تدبیر امدادها و نجات ها...

چه اینکه؛
جان، عزیز است و یکی از موهبت های الهی که حفظ آن، نشانگانی بارز از تدبیر، عقلانیت و منطق..

خداوندا به حق کبریایی ات، به نسبت حس نوعدوستی، وحوش یاری، بلوطبانی و برف داری، منطق تدبیر حفظ جان و جهان مان بخش و مددی برسان که عزیزانمان در سرمای زمستانی، بار اضافی کوچ عزیزی و جانی و جهانی نیازمایند که تاب آوری این مصیبت بر مصیبت، بسیار سخت و تدبیر مدیریت امدادش، سخت تر...
الهی،
تمنا داریم توفیق مدیریت امداد در بحران ها، نصیب مان فرمایید.
--

@sopskf

♈️ ایران در جست و جوی #آب
      آب در انتظار #تدبیر

✍ ابراهیم جعفری
🌍 دهکده جهانی
@dehkade_jahan

آب را گل نکنیم 
در فرودست انگار کفتری می خورد آب
  یادر آبادی کوزه ای پر می گردد
آب را گل نکنیم 
  چه گوارا این آب
 چه زلال این رود 
 مردم بالا دست چه صفایی دارند 
چشمه هاشان جوشان 
گاوهاشان شیر افشان باد
                                                     سهراب سپهری

✅ دی ماه سال جاری را در حالی پشت سر می گذاریم که حسرت ریزش نزولات آسمانی بر دل داریم و ملتمسانه از خدای متعال می خواهیم که رحمت ویژه خودش؛ باران و برف را بر سرزمین خشک و تشنه ما فرو ریزد.
🔹بحران کم آبی به علل گوناگون در سراسر جهان وجود دارد؛ به گونه ای که شعار روز جهانی آب از سوی سازمان ملل متحد در سال ۲۰۲۳ میلادی « شتاب در تغییر برای حل بحران آب» تعیین گردید؛ اما کمبود آب و نحوه استفاده از این ماده حیات بخش در ایران، بسیار نگران کننده است؛ به طوری که آینده حیات اقتصادی، اجتماعی و تمدن ایران به نحوهٍ برخورد همه شهروندان از جمله سیاست گذاران، مدیران، بهره برداران، دانشگاهیان و ... با این مسئله بستگی دارد.

✅ ابتدا این گزاره مقدماتی را باید مد نظر قرار داد.
🔹در ایران پدیده کم آبی از بحران آب متفاوت است. کم آبی تحت تأثیر موقعیت جغرافیایی، پدیده ای دیرپا در تاریخ این سرزمین می باشد؛ اما بحران آب که می تواند با برهم زدن وضعیت اقلیمی، زندگی ما را با مخاطره همراه سازد، موضوعی نوپدید است که عمر آن حدود ۵۰ سال می باشد. از این رو اگرچه کم آبی پدیده ای طبیعی است؛ اما بحران آب، حاصل کنار هم قرار گرفتن مجموعه ای از علت ها بوده و مقوله ای «سیاسی - اجتماعی - اقلیمی» است.

✅ منابع آبی کشور به مثابه یک سیستم  دارای ورودی ها و خروجی هاست. مهم ترین ورودی سیستم آبی ایران را می توان بارندگی در فصل های مختلف سال دانست که بخشی از این ورودی با نفوذ در شبکه آب های زیرزمینی در طی قرن ها، دهه ها و سال ها ذخیره شده و بخش دیگری از آن به شکل آب های سطحی و رودخانه ها در ایران جاری می شود. این بخش یا با احداث سد روی رودخانه ها مهار شده و یا در مواردی با انحراف آب از مسیرهای طبیعی عامل به هم خوردن اکولوسیستم منطقه دیگری می شود.

✅ اگر خروجی های سیستم آبی از ورودی های آن پیشی گیرد و تعادل بین ورودی ها و خروجی ها به هر دلیل بر هم بخورد؛ به گونه ای که از سطح آب های زیرزمینی مرتب کاسته شود، می توان گفت بحران آب در این سیستم آغاز شده است.

✅ از سوی دیگر کشور ایران سرزمین ویژه ای است که همه ظرفیت های زیستی و از جمله آب در آن به صورت بالقوه وجود دارد و ظرفیت زیستی بالفعل زیادی ندارد؛ اما در اروپا برعکس کشور ما منابع زیستی بالفعل هستند. در محیط بالفعل، هنر انسان فعلیت بخشیدن به قوه نیست، بلکه سعی در چگونگی دستیابی به منابع بالفعل است.
🔹به عبارت دیگر اروپائیان هیچ گاه برای پدید آمدن منابع اصلی زیستی ایفای نقش نکرده اند؛ اما در ایران ناگزیر بوده ایم همه منابع زیستی را از قوه به فعل درآوریم و گرنه امکان زیستن وجود نداشت که نماد برجسته آن احداث #قنات_ها به عنوان شاهکار تمدن ایرانی بوده است.
🔸اما از زمانی که به منبعی به نام نفت دست یافتیم، رفتار ما شبیه به اروپایی ها شد؛ زیرا چیزی را از قوه به فعل درنیاوردیم؛ فقط استخراج کردیم و خام فروختیم. به خام فروشی عادت کردیم و به صورت آرام این رفتار در همه اعضا و جوارح ما نفوذ کرد تا به جایی رسید که امروز با استفاده بی اندازه از چاه های عمیق، اکوسیستم طبیعی ایران را با اختلال و خطر مواجه ساختیم.

✅ شاخص برداشت کمیسیون توسعه پایدار سازمان ملل متحد به گونه ای است که کمتر از ۱۰ درصد برداشت از منابع زیرزمینی در حد مطلوب، ۱۰ تا ۲۰ درصد برداشت در شاخص کم، ۲۰ تا ۴۰ درصد برداشت در حد متوسط، ۴۰ تا ۶۰ درصد برداشت در حد بالا و بیش از ۶۰ درصد برداشت در شاخص فاجعه تعریف می شود.
در حالی که میزان برداشت ایران از منابع آبی زیرزمینی ۷۴ درصد است. ( ویژه نامه بحران آب در ایران، روزنامه شرق سال ۱۳۹۴)
🔹یکی از آثار تلخ و اندوه بار فشار به منابع استاتیک آبی ( آبی که نباید برداشت شود )، پدیده فرونشست زمین در بسیاری از استان های کشور است. بر اساس آمار اعلام شده از سوی سازمان زمین شناسی، زمینٍ دشت تهران ۳۶ سانتیمتر در سال فرونشست می کند که ۹۰ برابر حد بحرانی استانداردهای جهانی است.

✅ با این وصف مسئله آب در ایران از مسیر یک گفت و گوی اجتماعی و اجازه دادن به صداهای گوناگون برای طرح مسئله و تبدیل شدن آن به یک دغدغه ملی می گذرد.
🔸باید جامعه از طریق گفت و گو در باره جنبه های مختلف مدیریت آب آگاه شود تا ضمن درک اهمیت مسئله، در حل آن مشارکت کند‌ و فراتر از آن شعار آب برای صلح سال ۲۰۲۴ میلادی از سوی سازمان ملل متحد عملی گردد.

آب کم جو تشنگی آور به دست
تا بجوشد آب ات از بالا و پست (مولوی)

وه ناو خودای دڵۆڤان

https://t.iss.one/Sopskf/6411

انا للە و اناالیە راجعون
گەڕانەوەی گشتمان بۆ لای خوایە...


وێڕای سەرەخۆشی لە بنەماڵەی ئەم سێ ئازیرەکۆچکردووە و سەرجەم بنەماڵەی گەورەی شاخەوانان و تایبەتیش یانەی شاخەوانی کاویانی نەغەدە
و تکای شیفای خێرا بۆ دو شاخەوانە کانی تر،

و دەستخۆشی لە گشت تیپە فریاکەوتنەکان و فەرمانبەرانی دایرەی مانگی سووری شارەکانی شنۆ و نەغەدە و دەوروبەر

و گشت بەشداربوان و تایبەت خەڵکی گوندەکانی دراوسێ شوێنی هەرەس هێنانی بەفرەکە  و هه روەها میدیاکاران و هەواڵنێرە پسپۆڕ و لێزانەکان،

هیوادارم ئەم یەکگرتن و فریاکەوتنەی دوای کارەسات، ببێتە سەرەتایەک بۆ تەرکیزی گشت گروپە شاخەوانیەکان و یانەکان و هەروەها دایرە پێوەندی دارەکانی قەیران،
لە سەر خوولە فێرکاریەکان
و ورکشۆپە ڕاهینانەکان
و هەروەها سازدانی گروپی بەهێز و لێزان و چاسازان
بە ئامراز و کەل و پەلی پێویست بۆ کاتە دژوارەکان و ڕۆژە سەختەکان،
زۆر بە تەرکیزێکی زیاتر
بۆ پێشگرتن لە کارەسات ...

نایشارینەوە کە سەرەڕای بوونی شاخەوانی دڵسۆز و لێزان و هەروەها هێندێک بەرپرسی بەپەرۆش،
ئێستاکەش پێویستمان بە وردبونەوە و وەرددانەوەی چالاکیەکان هەیە
و دەبێ زۆریش هەوڵی بۆبدەین
و پێکەوە دانیشتنی لە سەربکەین و
ڕێگە دژوارەکان بە ڕێچارەی شاز ببڕین..

شایەنی ئاماژەیە کە
لەم کاتە هەستیارەی دوای دیتنەوەی تەرمەکان،
زۆر گرینگە کە لێرە بەدواوە هۆشمان بەم دو ئازیزە بریندارانەوە بێت کە خوای نەخواستە،
زوان و قەڵەم و هەڵس و کەوتی نەشیاو و ئێحساسی کەسێک یا کەسانێک،
ڕۆح  و ڕەوانیان نەهەژێنێت
و هەروەها لە خزمەت بنەماڵە کۆچ کردوەکاندا دابین بۆ ئەوەی بۆشایی کۆچ کردوەکان و خەمی لەدەست دانی ئازیزانیان لە سەر کەم کەینەوە...


داوکارم لە بنەماڵەی بریندارەکان و هەروەها کۆچ کردوەکانیش
کە دوای ئەم کارەساتە،
پەیمانی برایەتی و هاوسۆزی ڕۆڵەکانیان پتەوتر بکەن
و پێش بە هەموو ئەگەر وگریمانەی نەشیاو
کە بە داخەوە لە کاتی قەیرانەکان،
باڵ ڕاداوێژنە سەرمان،
بگرن وئیزن نەدەن
هیچ بێنویەک و گریمانەیەک، زنجیری پۆڵایینی دڵی هەڵۆکانی  بریندار  و کۆچکردوو بپسێنێت...

گشتمان تێبگەین کە؛
ئەوە ئەزموونێکە
و دەرباز بوون لە قەیران، سێبووری، لەخۆبردوویی، لێبووردەیی و دڵفراونی و هەروەها تێگەیشتنێکی شازی پێویستە کە؛
ئەگەر لە کاتی قەیران و دوای قەیران، نەیپێیکین،
ئەوە قەیران دوای کارەسات و کارەسات دوای قەیران،
میوانی خوان و ماڵ و حاڵ و گەل و نیشتمانمان دەبێت...

بەهیوای ڕۆژانێکی بە خێر و بێرتر و دوورە پەرێزیمان لە هەڵوێستی نەشیاو و کردنەوەی دەرگای گەیشتن بە بەختەوەری ژین و ژیانی ژیاری بە ڕووی کۆمەڵگەکەمان...


براتان؛
ڕەئووف ئازەری
ئەندامی  گروپی شاخەوانی قەندیلی سەردەشت،
چالاکی بواری ئاشتی و ژینگەدۆستی
۲۷ی بەفرانباری ۲۷۲۳ی کوردی

گاهی بُردن یک جنگ، بدتر از باختن آن است.
«بیلی هالیدی»

-  در نظام بین‌الملل، به ویژه در نظریه‌های رئالیستی، معمولاً اصل بر عدم اعتماد است، به همین دلیل دولت‌ها در این نظام که ساختاری آنارشیک دارد، برای حراست و دفاع از منافع ملی، سیاست افزایش قدرت و امنیت را در پیش می‌گیرند. در این زمینه توجه به چند نکته حائز اهمیت است:
1.  عدم اعتماد نسبی است؛
2.  افزایش قدرت و امنیت صرفاً از طریق داشتن تسلیحات پیشرفته و ویران‌گر به دست نمی‌آید و مشروعیت دولت و مشارکت بالای مردم در امور و رویدادهای اجتماعی از عوامل بنیادی افزایش قدرت و امنیت به شمار می‌روند؛
3.  تسلیحات نظامی عمدتاً نقش بازدارندگی دارند و صرفاً در موارد محدود و به صورت حداقلی مورد استفاده قرار می‌گیرند؛
4.  تلاش برای دفاع از منافع ملی در نظام بین‌الملل از طریق دیپلماسی ممکن و مطلوب‌تر است.
-  در نیم قرن گذشته، در کشور ما روزهای بدون جنگ، بسیار کمتر از روزهایی است که آتش جنگ در آن شعله‌ور بوده است. در این سال‌ها، تقریباً با اکثر همسایه‎‌ها درگیری نظامی روی داده است. این همه جنگ، اصلاً طبیعی نیست و این پرسش نباید دور از انتظار باشد: کجای کار می‌لنگد که این‌گونه بر طبل جنگ کوبیده می‌شود و در کمترین زمان ممکن و برای کوچک‌ترین اختلاف، انگشتانی که باید ماه را نشان بدهند، ماشه را می‌کشند، زوزه گلوله‌ها، صدای پرندگان را خفه و دود بمباران‌ها سقف آسمان را کوتاه می‌کند.
-  عدم اعتماد به معنای دشمنی نیست؛
-  امنیت صرفاً با افزایش و تقویت تسلیحات نظامی به دست نمی‌آید؛
-  اصل بر دیپلماسی است؛
-  در جنگ برنده‌ای وجود نخواهد داشت، چه بسا پیروزی بدتر از شکست باشد؛
-  اگر در داخل صلح برقرار باشد اشتیاق کمتری برای جنگ در خارج وجود دارد؛
-  جنگ ویران‌گر است، جان انسان‌ها به ویژه کودکان و جوانان را می‌گیرد، سرمایه مملکت را بر باد می‌دهد، اندوه را زیاد می‌کند و ...

✍دکتر خالدتوکلی
---
بازنشر:
@sopskf

گزارش آکسفام از ظهور تریلیاردها در آینده و شکاف عجیب طبقاتی...


تلنگری و تدبری بباید...

@sopskf