This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
محمد دانش آموز کلاس دهم و اهل سردشت-شهر صلح و مهربانی-است.
محمد، رسالتش را بر گسترش حال خوب، متمرکز و در اینستاگرام با همین عنوان پیجی ایجاد کرده و هر چند وقت با یک کلیپ حال خوب کن، حال مان را خوب تر می کند...
محمدها را باید دید، محمدها را باید تجلیل و تکثیر کرد تا حال سرزمین و جهانشهرمان، بهتر از آنچه که امروز هست، بشود...
شما به عنوان یک کنشگر صلح، چه پیامی برای محمد دارید؟!🌹❤️🌹
#بنیاد_توسعه_صلح_و_مهربانی
#مهربانی_های_کوچک
#محمد_عباسی
#رسالت_شهروندی
#حال_خوب
@sopskf
محمد، رسالتش را بر گسترش حال خوب، متمرکز و در اینستاگرام با همین عنوان پیجی ایجاد کرده و هر چند وقت با یک کلیپ حال خوب کن، حال مان را خوب تر می کند...
محمدها را باید دید، محمدها را باید تجلیل و تکثیر کرد تا حال سرزمین و جهانشهرمان، بهتر از آنچه که امروز هست، بشود...
شما به عنوان یک کنشگر صلح، چه پیامی برای محمد دارید؟!🌹❤️🌹
#بنیاد_توسعه_صلح_و_مهربانی
#مهربانی_های_کوچک
#محمد_عباسی
#رسالت_شهروندی
#حال_خوب
@sopskf
لبخندی کە چال شد!
#رئوف_آذری*
صفی که می بینید، نه صف کلاس و‌مدرسه، است و‌نه صف مرغ، نان و برنج و نه صف سینما، تئاتر یا ورود به ورزشگاه و واکسن کرونا ...
لبخند بر لبان این کودکان ناز نیز، نه لبخند استقبال از تحقق آرزوست بلکه، صف، صفِ انفال کوچک و‌بزرگ، زن و مرد کورد و لبخند هم لبخند نآآگاهی از فرجام و بدفرجامی و مرگ آرزوهاست!
کودک می خندد و کودکی دگر نیز خندەاش، می گیرد و بر لبان گروه کودکان صف کشیده، لبخند نمایان می شود اما چه می دانند که اختاپوس شوم تعصب، قدرت و جهل حاکمیت، سبُعیتش ناتمام و گودال عمیق تاریخ، گور این لبخند و این لبان و این کودکان؟!!
سال ۱۹۸۸
میلادی، در هشت عملیات پی در پی، بیش از ۴۵۰۰
روستای کوردنشین اقلیم کوردستان عراق، با خاک یکسان و ۱۸۲ هزار شهروند آن سامان، زنده زنده چال شدند تا هستی، زمین و زمان و آسمان، صحنه ای و وصله ای نامبارک بر پیشانی تاریخ آدمیت، ثبت کند که امروز، من و ما و آنها، همه و همه با رژه رفتن آن تصاویر و لبخندها و کودکان، عرق شرم بر پیشانی روان سازیم و آنان نیر، با خون دل بگریند که از چه سبب چنین شد و چه کردند؟!
اگر صدام و اعوانش، روسیاه تاریخ و جهان اند و تاوان پس دادند، ما نیز شرمنده ی زمین و آسمانیم که همت نکردیم، سبُعیت دیگران را قبل از غلیان شدن، چال کنیم و با باران آسمانش، کثافات اندرون بشری را بشوییم و با چنگال هوشمندی از سیمای روزگار بزداییم!
امروز رسالت صلح سازی، بیش از هرزمانی می طلبد که؛
۱)هوشمندانە، در شناسایی خلأها، بکوشیم و با سوپاپ اطمینان،غلیان سبعیت را کنترل کنیم و نگذاریم تعصب، کور شود و درکوران جاهلیت و شهوت، انسانیت را ذبح کند.
۲) همدلانە، آستین همت بالا زنیم و نگذاریم لبخند کودکی حتی در ناآگاهی مطلق نیز قربانی و بە درد انفال و ژینوساید گرفتار شود
🌹❤️🌹
#بنیاد_توسعە_صلح_و_مهربانی
#مهربانی_های_کوچک
#شرهای_بزرگ
#ژینوساید
#انفال_لبخند
#رسالت_صلح_سازی_ما
@sopskf
___
*فعال صلح و‌مهربانی، کنشگر سواد رسانه ای
https://www.instagram.com/p/CNp_fB4LnQt/?igshid=9zj89t36zsrl
#رئوف_آذری*
صفی که می بینید، نه صف کلاس و‌مدرسه، است و‌نه صف مرغ، نان و برنج و نه صف سینما، تئاتر یا ورود به ورزشگاه و واکسن کرونا ...
لبخند بر لبان این کودکان ناز نیز، نه لبخند استقبال از تحقق آرزوست بلکه، صف، صفِ انفال کوچک و‌بزرگ، زن و مرد کورد و لبخند هم لبخند نآآگاهی از فرجام و بدفرجامی و مرگ آرزوهاست!
کودک می خندد و کودکی دگر نیز خندەاش، می گیرد و بر لبان گروه کودکان صف کشیده، لبخند نمایان می شود اما چه می دانند که اختاپوس شوم تعصب، قدرت و جهل حاکمیت، سبُعیتش ناتمام و گودال عمیق تاریخ، گور این لبخند و این لبان و این کودکان؟!!
سال ۱۹۸۸
میلادی، در هشت عملیات پی در پی، بیش از ۴۵۰۰
روستای کوردنشین اقلیم کوردستان عراق، با خاک یکسان و ۱۸۲ هزار شهروند آن سامان، زنده زنده چال شدند تا هستی، زمین و زمان و آسمان، صحنه ای و وصله ای نامبارک بر پیشانی تاریخ آدمیت، ثبت کند که امروز، من و ما و آنها، همه و همه با رژه رفتن آن تصاویر و لبخندها و کودکان، عرق شرم بر پیشانی روان سازیم و آنان نیر، با خون دل بگریند که از چه سبب چنین شد و چه کردند؟!
اگر صدام و اعوانش، روسیاه تاریخ و جهان اند و تاوان پس دادند، ما نیز شرمنده ی زمین و آسمانیم که همت نکردیم، سبُعیت دیگران را قبل از غلیان شدن، چال کنیم و با باران آسمانش، کثافات اندرون بشری را بشوییم و با چنگال هوشمندی از سیمای روزگار بزداییم!
امروز رسالت صلح سازی، بیش از هرزمانی می طلبد که؛
۱)هوشمندانە، در شناسایی خلأها، بکوشیم و با سوپاپ اطمینان،غلیان سبعیت را کنترل کنیم و نگذاریم تعصب، کور شود و درکوران جاهلیت و شهوت، انسانیت را ذبح کند.
۲) همدلانە، آستین همت بالا زنیم و نگذاریم لبخند کودکی حتی در ناآگاهی مطلق نیز قربانی و بە درد انفال و ژینوساید گرفتار شود
🌹❤️🌹
#بنیاد_توسعە_صلح_و_مهربانی
#مهربانی_های_کوچک
#شرهای_بزرگ
#ژینوساید
#انفال_لبخند
#رسالت_صلح_سازی_ما
@sopskf
___
*فعال صلح و‌مهربانی، کنشگر سواد رسانه ای
https://www.instagram.com/p/CNp_fB4LnQt/?igshid=9zj89t36zsrl
Instagram
Forwarded from بلوطبانان پا به ركاب (Raouf Azari)
دیوانگی علی وار، ضرورت امروز وطن
#رئوف_آذری
https://t.iss.one/oaktreeloverbiker/501
#علی را اکثریت شهروندان سردشت می شناسند. به ویژه که بذله گویی هایش، دامن کودک و‌نوجوان، بزرگسال و‌میانسال را گرفته و گاه زن و مرد نمی شناسد و‌صد البته ساکنان محله مسجد بلال حبشي و‌نیزه رو(مشرف به میدان یادمان شهدای هفتم تیر بمباران شیمیایی)، با نام ویژه کودکانش ادیسون و ... بیشتر از بقیه!
البته که همان اكثریت نیز، در غیاب و گاه حضر، او را #عەلیە_شێت، معادل #علی_دیوانە، خطاب كرده و مي شناسند!
قبل از او هم بوده اند امثال "علي"، با نام هاي فرهاد، سعيد، عزيزآغا و ملاباقي و... كه با پسوندي مشابه، خطاب شان كرده و صدالبته همكي در يك صفت، شباهتي وصف ناپذير باهم داشته اند و آن؛
"ذهني دور منطر و چشماني آينده بين و شامه اي با بوي فردا" و در يك كلام #عاقل تر از همه ي آنان كه ديوانه شان مي پنداشتند!
نگارنده براي هريك شاهدي مستدل سراغ دارد اما اين آخري، قهرمان يادداشت حاضر، "علي" چنين شاهدي شد بر فرضيه قبلي نويسنده سطور؛
•خبر رسيد كه جنگل هاي ملاپيره*، مشرف به فلكه يادمان شهداي هفتم تير سردشت، در پي آتش سوزي عمدي شنبه دوازدهم تيرماه، امروز پنج شنبه هفدهم، نيز زير تيغ بي انصاف لودر و بيل مكانيكي زنجيري رفته و در شرف قتل و عام، قرار گرفته است!
هرچند كودك پنج ساله ام همراه بود اما بدون فوت وقت، خود را به محل رساندم تا اولين بلوطبان پا به ركابي باشم كه به مواجهه ي تخريب گران شتافته باشم!
نقطه صفر سربالايي مشرف به بلوار هفتم تير كه رسيدم، سرم را بالا گرفتم و به ناگاه، چشمم در چشم علي، گره خورد كه انگشت اشاره بالاآورده، كف از دهان مي پراكند و رودررو با خريدار، بلوط هاي بالادست ضربه خورده را نشانه مي رود!
كودك در آغوش،خود را رساندم تا اگر ضرورت يافت دونفري جلوي زنجير چرخ دستگاه ها، بخوابيم ولي تناژ صداي علي، داستان و البته درس ها داشت؛
قبل از من مدعي رسيده بود و رُك و شفاف و بي ملاحظه، تقبيح مي كرد و برحذر مي نمود!
از نقش بلوط ها و حرمت قبور و ضرورت رعايت حداقل ها، سخن مي راند. تا مرا ديد، سكوتي موقت اختيار كرد و وقتي پرسيدم چرا آنجاست، صاحب كار، پاسخ داد، براي اعتراض و تقبيح ما آمده است و...
آن وقت بود كه شايد براي معدود دفعاتي، عرق شرم بر پيشاني ام غلتيد و اتقان يافتم، "علي" هاي زمانه ي خود، پيش قراولان كنشگري سبز و مدني بوده اند و ما دير فهم كرده ايم!
دقيق حين غروب پنج شنبه روز هفدهم تيرماه و در مواجهه با تخريب آرامستان مشهور و تاريخي شهر شهيدم بود كه دريافتم، وطن امروزمان، بيش از هر زماني، نيازمند ديوانگي علي وارِ علي هاي زمانه است..
آنان كه فارغ از قيود و حصار و ديوار، شجاع و در لحظه، پيش قراول مواجهه با تخريب گران و اختلاسگران و جنگ سالاران در طبيعت هستند..
كاش، تعداد ديوانگان شهرم به توان علي ها، افزوده مي شد تا ملاپيره ها و تاريخ و يادمان و سرمايه هاي نمادين وطن مان، ذیل سایه مهربانی چتر مسئولیت اجتماعی، محفوظ مي ماند و با توجيه و بي توجيه، قرباني زياده خواهي ها نمي شد!
---
*فعال صلح و مهزباني، كنشگر سواد رسانه اي
** MOLLAPIRAH
---
#بلوطبانان_پا_به_رکاب
#مهربانی_های_کوچک
#تخریب_های_سریالی
#رسالت_انسانی
#مسئولیت_اجتماعي
#ديوانگي_علي
#ضرورت_وطن
@oaktreeloverbiker
#رئوف_آذری
https://t.iss.one/oaktreeloverbiker/501
#علی را اکثریت شهروندان سردشت می شناسند. به ویژه که بذله گویی هایش، دامن کودک و‌نوجوان، بزرگسال و‌میانسال را گرفته و گاه زن و مرد نمی شناسد و‌صد البته ساکنان محله مسجد بلال حبشي و‌نیزه رو(مشرف به میدان یادمان شهدای هفتم تیر بمباران شیمیایی)، با نام ویژه کودکانش ادیسون و ... بیشتر از بقیه!
البته که همان اكثریت نیز، در غیاب و گاه حضر، او را #عەلیە_شێت، معادل #علی_دیوانە، خطاب كرده و مي شناسند!
قبل از او هم بوده اند امثال "علي"، با نام هاي فرهاد، سعيد، عزيزآغا و ملاباقي و... كه با پسوندي مشابه، خطاب شان كرده و صدالبته همكي در يك صفت، شباهتي وصف ناپذير باهم داشته اند و آن؛
"ذهني دور منطر و چشماني آينده بين و شامه اي با بوي فردا" و در يك كلام #عاقل تر از همه ي آنان كه ديوانه شان مي پنداشتند!
نگارنده براي هريك شاهدي مستدل سراغ دارد اما اين آخري، قهرمان يادداشت حاضر، "علي" چنين شاهدي شد بر فرضيه قبلي نويسنده سطور؛
•خبر رسيد كه جنگل هاي ملاپيره*، مشرف به فلكه يادمان شهداي هفتم تير سردشت، در پي آتش سوزي عمدي شنبه دوازدهم تيرماه، امروز پنج شنبه هفدهم، نيز زير تيغ بي انصاف لودر و بيل مكانيكي زنجيري رفته و در شرف قتل و عام، قرار گرفته است!
هرچند كودك پنج ساله ام همراه بود اما بدون فوت وقت، خود را به محل رساندم تا اولين بلوطبان پا به ركابي باشم كه به مواجهه ي تخريب گران شتافته باشم!
نقطه صفر سربالايي مشرف به بلوار هفتم تير كه رسيدم، سرم را بالا گرفتم و به ناگاه، چشمم در چشم علي، گره خورد كه انگشت اشاره بالاآورده، كف از دهان مي پراكند و رودررو با خريدار، بلوط هاي بالادست ضربه خورده را نشانه مي رود!
كودك در آغوش،خود را رساندم تا اگر ضرورت يافت دونفري جلوي زنجير چرخ دستگاه ها، بخوابيم ولي تناژ صداي علي، داستان و البته درس ها داشت؛
قبل از من مدعي رسيده بود و رُك و شفاف و بي ملاحظه، تقبيح مي كرد و برحذر مي نمود!
از نقش بلوط ها و حرمت قبور و ضرورت رعايت حداقل ها، سخن مي راند. تا مرا ديد، سكوتي موقت اختيار كرد و وقتي پرسيدم چرا آنجاست، صاحب كار، پاسخ داد، براي اعتراض و تقبيح ما آمده است و...
آن وقت بود كه شايد براي معدود دفعاتي، عرق شرم بر پيشاني ام غلتيد و اتقان يافتم، "علي" هاي زمانه ي خود، پيش قراولان كنشگري سبز و مدني بوده اند و ما دير فهم كرده ايم!
دقيق حين غروب پنج شنبه روز هفدهم تيرماه و در مواجهه با تخريب آرامستان مشهور و تاريخي شهر شهيدم بود كه دريافتم، وطن امروزمان، بيش از هر زماني، نيازمند ديوانگي علي وارِ علي هاي زمانه است..
آنان كه فارغ از قيود و حصار و ديوار، شجاع و در لحظه، پيش قراول مواجهه با تخريب گران و اختلاسگران و جنگ سالاران در طبيعت هستند..
كاش، تعداد ديوانگان شهرم به توان علي ها، افزوده مي شد تا ملاپيره ها و تاريخ و يادمان و سرمايه هاي نمادين وطن مان، ذیل سایه مهربانی چتر مسئولیت اجتماعی، محفوظ مي ماند و با توجيه و بي توجيه، قرباني زياده خواهي ها نمي شد!
---
*فعال صلح و مهزباني، كنشگر سواد رسانه اي
** MOLLAPIRAH
---
#بلوطبانان_پا_به_رکاب
#مهربانی_های_کوچک
#تخریب_های_سریالی
#رسالت_انسانی
#مسئولیت_اجتماعي
#ديوانگي_علي
#ضرورت_وطن
@oaktreeloverbiker
Telegram
بلوطبانان پا به ركاب
واکاوی دلایل مرزْ دریِ جوانان وطن
#رئوف_آذری
https://t.iss.one/Sopskf/5250
در سرزمینی که خون مردم را در سانتریفیوژها ریختیم تا قدرت مانورمان در عرصه بین الملل، سخن مان را بر کُرسی نشاندوسپس در داخل،با سیلی خواباندن درگوش همقطاران، مانور قدرت دادیم هر روز، ده ها و‌صدها و هزاران نوجوان و جوان وطن، که سرمایه های انسانی و شاید نمادین وطن بوده، هستند و‌محتمل خواهند بود، خاک پاک گُهرسرزمین مان را ترک و با عبور از مرزها، به نوعی #مرز_دری، را جای پرده دری در پشت تریبون های قدرت، اختیار می کنند تا؛
اول، خود به آفتِ اخلاق دری شبه حافظان حریم، گرفتار نشوند
و
دوم نیز؛
صورت سُرخ خجل شان در برابر آینده ی خود و فرزندان احتمالی شان، قربانیِ سیلیِ قدرتِ اخلاق دریدگان، نشود!
و درحالی که شبکه های اجتماعی، صف چند ده نفری غربی ها را برای نجات یک کودک سرطانی مخابره می کنند(بازنمایی سوگیرانه)، کانال های خبری شهر و‌وطنم، اخبار مرحله ای کوچ شهروندان و سالگردِ مرگ در غربت کسان ده ها کولبر شهید در راه نان را که در دریاهای غربت
مدفون و‌مفقود شدند،
را یادآوری می کنند!
امروز، اولین ساعت جمعه هفتم آبان ماه، به جای استراحت و تفریح، به یکی از شبکه های تلویزیونی ماهواره ای دعوت بودم تا از دلایل کوچ تاریخی نوجوانان و‌جوانان شهرم و وطنم بگویم!
اما چه داشتم تا بازگویم و‌متولیان و‌شهروندان ندانند!
در تضادی درونی، گرفتار بودم که ناچار، برخی دلایل را بر شمردم و در نهایت به راهکاری رسیدم؛
الف) ضعف حکمرانی خوب و سیاست های ایدئولوژی زده و‌ناعادلانه
ب) عدم امکان بهره برداری از منابع زیرزمینی و عدم برخورداری از فرصت های روزمینی کار و‌اشتغال
ج) فقر فرهنگی در نگهداشت وحمایت و‌پشتیبانی به گاه از جوانان
د)انتظارات بدون سقف جوانان و‌رؤیاپردازی های بدون پشتوانه نوجوانان
ه) غلبه تفکر مادیگرانه و‌هم سنگ نیز ضعف اعتماد به نفس و بی برنامگی و‌ناامیدی جمعی
و)سلطه پذیری رسانه و فرهنگ قالبی و‌کادویی وارداتی آن
ز) فرار از هژمونی سنت به قیمت خزیدن در دام مدرنیت
ح) تأثیر پذیری از همسالان و چشم و‌هم چشمی های بیمارگون
ط) سودای تغییر و تحصیل علم و معرفت بشری
ی) آینده نگری و تمهید روزهای بهتر برای نسل بعدی
و..
راهکار:
جان ایزو، در کتاب «مسئولیت پذیری و به پا خاستن برای تغییر»، آورده است:«اگر ما دیگر، نگران کارهایی که دیگران انجام می دهند، نباشیم و[تنها] آنچه که، خودمان می توانیم، انجام دهیم، خواه ناخواه، تغییر اتفاق می افتد.اگر چشم امیدمان را بیرون، متوقف کنیم و‌نگاهی به درون بیندازیم[بی شک،محیط بیرون مان، تغییر می کند،نمی کند؟]
و‌اخیر نگته ی راهکار،این که؛
«لازم است از جایگاه رسمی، فراتر رفت[چرا که] پاداش... به کسانی تعلق می گیرد که مصمم هستند تا کاری را که بزرگ تر از جایگاه و وظیفه شان است، انجام دهند.» جوانان وطن نیز، لازم است فراتر از راهکار کوچ، کاری کنند تا ضمن ماندن در وطن،حال خود و دیگری را بهبود بخشند..
فرصت باشد، در پست های بعدی، رهکارها را با مصادیقی دنبال خواهیم کرد🙏
•به نظر شما، چگونه می توان، این رسالت را انجام داد؟(درج نظر تکمیلی در کامنت)
---
#بنیاد_توسعه_صلح_و_مهربانی
#مهربانی_های_کوچک
#کوچ_دسته_جمعی
#مصاحبه
#دلایل
#راهکارها
#رسالت_ما
@sopskf
---
برای دریافت بهتر تصاویر، کلیک بفرمایید👇
https://www.instagram.com/p/CVnZHSYMRjJ/?utm_medium=copy_link
#رئوف_آذری
https://t.iss.one/Sopskf/5250
در سرزمینی که خون مردم را در سانتریفیوژها ریختیم تا قدرت مانورمان در عرصه بین الملل، سخن مان را بر کُرسی نشاندوسپس در داخل،با سیلی خواباندن درگوش همقطاران، مانور قدرت دادیم هر روز، ده ها و‌صدها و هزاران نوجوان و جوان وطن، که سرمایه های انسانی و شاید نمادین وطن بوده، هستند و‌محتمل خواهند بود، خاک پاک گُهرسرزمین مان را ترک و با عبور از مرزها، به نوعی #مرز_دری، را جای پرده دری در پشت تریبون های قدرت، اختیار می کنند تا؛
اول، خود به آفتِ اخلاق دری شبه حافظان حریم، گرفتار نشوند
و
دوم نیز؛
صورت سُرخ خجل شان در برابر آینده ی خود و فرزندان احتمالی شان، قربانیِ سیلیِ قدرتِ اخلاق دریدگان، نشود!
و درحالی که شبکه های اجتماعی، صف چند ده نفری غربی ها را برای نجات یک کودک سرطانی مخابره می کنند(بازنمایی سوگیرانه)، کانال های خبری شهر و‌وطنم، اخبار مرحله ای کوچ شهروندان و سالگردِ مرگ در غربت کسان ده ها کولبر شهید در راه نان را که در دریاهای غربت
مدفون و‌مفقود شدند،
را یادآوری می کنند!
امروز، اولین ساعت جمعه هفتم آبان ماه، به جای استراحت و تفریح، به یکی از شبکه های تلویزیونی ماهواره ای دعوت بودم تا از دلایل کوچ تاریخی نوجوانان و‌جوانان شهرم و وطنم بگویم!
اما چه داشتم تا بازگویم و‌متولیان و‌شهروندان ندانند!
در تضادی درونی، گرفتار بودم که ناچار، برخی دلایل را بر شمردم و در نهایت به راهکاری رسیدم؛
الف) ضعف حکمرانی خوب و سیاست های ایدئولوژی زده و‌ناعادلانه
ب) عدم امکان بهره برداری از منابع زیرزمینی و عدم برخورداری از فرصت های روزمینی کار و‌اشتغال
ج) فقر فرهنگی در نگهداشت وحمایت و‌پشتیبانی به گاه از جوانان
د)انتظارات بدون سقف جوانان و‌رؤیاپردازی های بدون پشتوانه نوجوانان
ه) غلبه تفکر مادیگرانه و‌هم سنگ نیز ضعف اعتماد به نفس و بی برنامگی و‌ناامیدی جمعی
و)سلطه پذیری رسانه و فرهنگ قالبی و‌کادویی وارداتی آن
ز) فرار از هژمونی سنت به قیمت خزیدن در دام مدرنیت
ح) تأثیر پذیری از همسالان و چشم و‌هم چشمی های بیمارگون
ط) سودای تغییر و تحصیل علم و معرفت بشری
ی) آینده نگری و تمهید روزهای بهتر برای نسل بعدی
و..
راهکار:
جان ایزو، در کتاب «مسئولیت پذیری و به پا خاستن برای تغییر»، آورده است:«اگر ما دیگر، نگران کارهایی که دیگران انجام می دهند، نباشیم و[تنها] آنچه که، خودمان می توانیم، انجام دهیم، خواه ناخواه، تغییر اتفاق می افتد.اگر چشم امیدمان را بیرون، متوقف کنیم و‌نگاهی به درون بیندازیم[بی شک،محیط بیرون مان، تغییر می کند،نمی کند؟]
و‌اخیر نگته ی راهکار،این که؛
«لازم است از جایگاه رسمی، فراتر رفت[چرا که] پاداش... به کسانی تعلق می گیرد که مصمم هستند تا کاری را که بزرگ تر از جایگاه و وظیفه شان است، انجام دهند.» جوانان وطن نیز، لازم است فراتر از راهکار کوچ، کاری کنند تا ضمن ماندن در وطن،حال خود و دیگری را بهبود بخشند..
فرصت باشد، در پست های بعدی، رهکارها را با مصادیقی دنبال خواهیم کرد🙏
•به نظر شما، چگونه می توان، این رسالت را انجام داد؟(درج نظر تکمیلی در کامنت)
---
#بنیاد_توسعه_صلح_و_مهربانی
#مهربانی_های_کوچک
#کوچ_دسته_جمعی
#مصاحبه
#دلایل
#راهکارها
#رسالت_ما
@sopskf
---
برای دریافت بهتر تصاویر، کلیک بفرمایید👇
https://www.instagram.com/p/CVnZHSYMRjJ/?utm_medium=copy_link
Telegram
بنیاد توسعه صلح و مهربانی های کوچک
مسئوليت پذيري براي صلح
✍🏻رئوف آذري
https://t.iss.one/Sopskf/5403
«...غالب مسایل بزرگ روزانه، با اراده به عمل هریک از ما در حوزه توانایی خود، قابل حل خواهد بود.»
جان ایزو
-------
«خسته ای می پرسد:
رستگاری مان کو؟
به عبث، قله کوهی را در پیله مِه،
می نمایانیمش
وکسی نیست، بگوید باری
رستگاری، قدمی است
که زجا برکندت!»
جعفر کوش آبادی
---
💢امروز، دگر بار، ناقوس جنگ به صدا در آمده و جلوی چشم من و شما و ما، پرندگان، کودکان و زنان، در پی شلیک موشک و انفجار بمب خودخواهی یک شیفته قدرت،و ناامن شدن آشیانه و خانه، مجبور به کوچ شده اند و‌پدر و برادر، با چشمانی اشکبار، با نام دفاع از ناموس و وطن، فرزند و عیال را ترک و تفنگ بر دوش گذاشته و به صفوف جبهه و‌جنگ پیوستند!
چنگی دگر و گلویی دگر و جنگی دگر...
ولع قدرت و حرص اخلاق دریدگی تا کی؟
در این وانفسای جنگ و جدال قدرت، مسئولیت و رسالت من و شما و ما چه باید باشد و چه می تواند باشد؟!
همین یک ها و دوها و چندها را کم نگذاریم که در غیر اینصورت، ما نیز شریک جرمیم!
«اساساً هیچ اقدام مؤثری، بدون پرداخت هزینه، ممکن نیست و اگر کسی دغدغه اصلاح داشته باشد، ناگزیر باید به پرداخت هزینه تن در دهد و بدیهی است که ارزش هر اقدامی نیز متناسب با هزینه ای است که باید برای آن پرداخت و ارزش انسان ها دقیقاً به اندازه هزینه هایی است که برای اصلاح جامعه پرداخت می کنند.»
من امروز مسیر حدود هشتصدکیلومتر جاده را گز کرده ام تا به مسئولیت خود در قبال صلح و نه به جنگ، عمل کرده باشم!
آیا شما برای نه گفتن به جنگ و بله به صلح، حاضرید هزینه پرداخت کنید؟
اگر بله، چقدر و چگونه؟
---
*انتخاب جملات داخل گیومه: کتاب مسئولیت پذیری و‌به پا خاستن برای تغییر، نوشته جان ایزو، ترجمه فیروزی و حاطمی، انتشارات رسا
#بنیاد_صلح_و_مهربانی
#شبکه_فعالان_فرهنگ_صلح_ایران
#انجمن_ترویج_فرهنگ_مسئولیت_اجتماعی
#مؤسسه_نذر_فرهنگی
#مسئولیت_اجتماعی
#جنگ_افروزی_روسیه
#کوچ_پرندگان
#سرنوشت_کودکان
#بازی_بزرگان
#رسالت_من_و_شما
@sopskf
--
https://www.instagram.com/p/CaZcG90rwJp/?utm_medium=copy_link
✍🏻رئوف آذري
https://t.iss.one/Sopskf/5403
«...غالب مسایل بزرگ روزانه، با اراده به عمل هریک از ما در حوزه توانایی خود، قابل حل خواهد بود.»
جان ایزو
-------
«خسته ای می پرسد:
رستگاری مان کو؟
به عبث، قله کوهی را در پیله مِه،
می نمایانیمش
وکسی نیست، بگوید باری
رستگاری، قدمی است
که زجا برکندت!»
جعفر کوش آبادی
---
💢امروز، دگر بار، ناقوس جنگ به صدا در آمده و جلوی چشم من و شما و ما، پرندگان، کودکان و زنان، در پی شلیک موشک و انفجار بمب خودخواهی یک شیفته قدرت،و ناامن شدن آشیانه و خانه، مجبور به کوچ شده اند و‌پدر و برادر، با چشمانی اشکبار، با نام دفاع از ناموس و وطن، فرزند و عیال را ترک و تفنگ بر دوش گذاشته و به صفوف جبهه و‌جنگ پیوستند!
چنگی دگر و گلویی دگر و جنگی دگر...
ولع قدرت و حرص اخلاق دریدگی تا کی؟
در این وانفسای جنگ و جدال قدرت، مسئولیت و رسالت من و شما و ما چه باید باشد و چه می تواند باشد؟!
همین یک ها و دوها و چندها را کم نگذاریم که در غیر اینصورت، ما نیز شریک جرمیم!
«اساساً هیچ اقدام مؤثری، بدون پرداخت هزینه، ممکن نیست و اگر کسی دغدغه اصلاح داشته باشد، ناگزیر باید به پرداخت هزینه تن در دهد و بدیهی است که ارزش هر اقدامی نیز متناسب با هزینه ای است که باید برای آن پرداخت و ارزش انسان ها دقیقاً به اندازه هزینه هایی است که برای اصلاح جامعه پرداخت می کنند.»
من امروز مسیر حدود هشتصدکیلومتر جاده را گز کرده ام تا به مسئولیت خود در قبال صلح و نه به جنگ، عمل کرده باشم!
آیا شما برای نه گفتن به جنگ و بله به صلح، حاضرید هزینه پرداخت کنید؟
اگر بله، چقدر و چگونه؟
---
*انتخاب جملات داخل گیومه: کتاب مسئولیت پذیری و‌به پا خاستن برای تغییر، نوشته جان ایزو، ترجمه فیروزی و حاطمی، انتشارات رسا
#بنیاد_صلح_و_مهربانی
#شبکه_فعالان_فرهنگ_صلح_ایران
#انجمن_ترویج_فرهنگ_مسئولیت_اجتماعی
#مؤسسه_نذر_فرهنگی
#مسئولیت_اجتماعی
#جنگ_افروزی_روسیه
#کوچ_پرندگان
#سرنوشت_کودکان
#بازی_بزرگان
#رسالت_من_و_شما
@sopskf
--
https://www.instagram.com/p/CaZcG90rwJp/?utm_medium=copy_link
Telegram
بنیاد توسعه صلح و مهربانی های کوچک
Forwarded from بلوطبانان پا به ركاب (Raouf Azari)
#چالش_آغوش_مهربانی
https://t.iss.one/oaktreeloverbikers/690
تجربه زیسته ما در جنگل ها و جنگ ها و ویژه نیز جنگ اخیر اوکراین، نشان داد که امید بستن ما به نسل فعلی در حفاظت از محیط زیست، بسیار خوشبینانه است!
گرچه، همچنان امید از کف نداده ایم ولی به زعم ما، اکنون زمان آن رسیده است تا با شرمساری، رو به نسل بعدی، فریاد برآوریم که ما نتوانستیم!
جنگ و رقابت نابخشودنی و چشم و هم چشمی و منفعت طلبيِ نسلِ ما، مجال حفاظت از طبیعت و ویژه گونه های درختی را گرفت
و اینک لازم است که بر نقص خود، اعتراف کنیم
و آینده طبیعت را به نسل بعد بسپاريم!
چالش آغوش مهربانی،
مرحله گذاری است
که به تدریج، کودکان را جایگزین بزرگسالان در حفاظت محیط زیست می کند
و
از همین امروز،
آغوش ما را برای پذیرش
و آغوش کودکان را برای حفاظت می گشاید...
کودکان سردشتی،
در آخرین روزهای قرن چهارده،
به پیشنهاد بلوطبانان پا به رکاب،
و شعار «سرزمینم، حفاظتت می کنیم»،
این رسالت را بر دوش گرفتند
و اینک در اولین روز نوروز و مبارک ترین روز قرن جدید، همزمان با روزجهانی جنگل ها(۲۳مارس)،
این مأموریت را؛
از پارک آشتی و شهر صلح و مهربانی-سردشت-
با شهروندان زاگروس، ایران و جهان و ویژه کودکان همرسانی می کنند
و تمنا دارند تا تحقق اهداف این چالش،
که اطمینان از حفاظت و ژینایی وطن است،
به هر طریق ممکن، همراهی شان، بفرمایید🙏
•ویدیوهای تان را از آغوش مهربانی
(در حلقه مهر گرفتن درختان، جنگل و طبیعت)،
در پيح هاي شخصي و گروهي تان همرساني
و پيج بلوطبانان را ضمن درج هشتگ هاي ذيل، تگ كنيد
و سپس فيلم را به آي دي تلگراميِ
@madehelahi
به اشتراك بگذاريد تا در تدوين كليپ هاي دوره اي، سهيم شويد👏🏻🌹
❤️♻️❤️
#بلوطبانان_پا_به_رکاب
#مهربانی_های_کوچک
#قرار_سبز
#انجمن_ترویج_مسئولیت_اجتماعی
#نامهربانی_های_بزرگ
#چالش_بلوط
#آغوش_مهربانی
#باوەشی_دڵۆڤانی
#حفاظت_از_طبیعت
#رسالت_بزرگان
#مأموريت_كودكان
@oaktreeloverbikers
----
https://www.instagram.com/tv/CbXoO4YqWQn/?utm_medium=copy_link
https://t.iss.one/oaktreeloverbikers/690
تجربه زیسته ما در جنگل ها و جنگ ها و ویژه نیز جنگ اخیر اوکراین، نشان داد که امید بستن ما به نسل فعلی در حفاظت از محیط زیست، بسیار خوشبینانه است!
گرچه، همچنان امید از کف نداده ایم ولی به زعم ما، اکنون زمان آن رسیده است تا با شرمساری، رو به نسل بعدی، فریاد برآوریم که ما نتوانستیم!
جنگ و رقابت نابخشودنی و چشم و هم چشمی و منفعت طلبيِ نسلِ ما، مجال حفاظت از طبیعت و ویژه گونه های درختی را گرفت
و اینک لازم است که بر نقص خود، اعتراف کنیم
و آینده طبیعت را به نسل بعد بسپاريم!
چالش آغوش مهربانی،
مرحله گذاری است
که به تدریج، کودکان را جایگزین بزرگسالان در حفاظت محیط زیست می کند
و
از همین امروز،
آغوش ما را برای پذیرش
و آغوش کودکان را برای حفاظت می گشاید...
کودکان سردشتی،
در آخرین روزهای قرن چهارده،
به پیشنهاد بلوطبانان پا به رکاب،
و شعار «سرزمینم، حفاظتت می کنیم»،
این رسالت را بر دوش گرفتند
و اینک در اولین روز نوروز و مبارک ترین روز قرن جدید، همزمان با روزجهانی جنگل ها(۲۳مارس)،
این مأموریت را؛
از پارک آشتی و شهر صلح و مهربانی-سردشت-
با شهروندان زاگروس، ایران و جهان و ویژه کودکان همرسانی می کنند
و تمنا دارند تا تحقق اهداف این چالش،
که اطمینان از حفاظت و ژینایی وطن است،
به هر طریق ممکن، همراهی شان، بفرمایید🙏
•ویدیوهای تان را از آغوش مهربانی
(در حلقه مهر گرفتن درختان، جنگل و طبیعت)،
در پيح هاي شخصي و گروهي تان همرساني
و پيج بلوطبانان را ضمن درج هشتگ هاي ذيل، تگ كنيد
و سپس فيلم را به آي دي تلگراميِ
@madehelahi
به اشتراك بگذاريد تا در تدوين كليپ هاي دوره اي، سهيم شويد👏🏻🌹
❤️♻️❤️
#بلوطبانان_پا_به_رکاب
#مهربانی_های_کوچک
#قرار_سبز
#انجمن_ترویج_مسئولیت_اجتماعی
#نامهربانی_های_بزرگ
#چالش_بلوط
#آغوش_مهربانی
#باوەشی_دڵۆڤانی
#حفاظت_از_طبیعت
#رسالت_بزرگان
#مأموريت_كودكان
@oaktreeloverbikers
----
https://www.instagram.com/tv/CbXoO4YqWQn/?utm_medium=copy_link
Telegram
بلوطبانان پا به ركاب
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
پوشش چادر کمپ های مناطق زلزله زده با نایلون های حباب دار، از ایده تا اجرا ...
عباس سبزواری،بنیانگذار خیریه همراهان بم،
محمد ایرانمنش،نماینده شبكه كمك،
رئوف آذری، بنیاد توسعه صلح و مهربانی،
مؤسسه خیریه فردای سبز ارومیه با همكاری الماس پلاست
و
حمایت مالی بسیاری گروه های خیریه ای و سمن های امدادی...
✅ سپاس ویژه از نیروهای بومی مؤسسه فردای سبز
و
مدیریت و عوامل اجرایی و خدماتی هتل جهانگردی خوی
🌹❤️🌹
#بنیاد_توسعه_صلح_و_مهربانی
#مهربانی_های_کوچک
#زلزله_خوی
#تدبیر_امدادی
#هم_افزایی_امدادگران
#رسالت_رنج_زدایی
#ایمن_سازی_چادرها
#عایق_کاری
@sopskf
عباس سبزواری،بنیانگذار خیریه همراهان بم،
محمد ایرانمنش،نماینده شبكه كمك،
رئوف آذری، بنیاد توسعه صلح و مهربانی،
مؤسسه خیریه فردای سبز ارومیه با همكاری الماس پلاست
و
حمایت مالی بسیاری گروه های خیریه ای و سمن های امدادی...
✅ سپاس ویژه از نیروهای بومی مؤسسه فردای سبز
و
مدیریت و عوامل اجرایی و خدماتی هتل جهانگردی خوی
🌹❤️🌹
#بنیاد_توسعه_صلح_و_مهربانی
#مهربانی_های_کوچک
#زلزله_خوی
#تدبیر_امدادی
#هم_افزایی_امدادگران
#رسالت_رنج_زدایی
#ایمن_سازی_چادرها
#عایق_کاری
@sopskf
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
مسئولیت اجتماعی-مٲموریتِ رحمانی،
اهدای عضو-اهدای زندگی...
🌹❤️🌹
#بنیاد_توسعە_صلح_و_مهربانی
#مهربانی_های_بزرگ
#ترویج_فرهنگ_مسئولیت_اجتماعی
#انجمن_پیوند_عضو
#اهدای_عضو
#رسالت_انسانی
#مسئولیت_رحمانی
@sopskf
@casraa
@ehdacenter.ir
اهدای عضو-اهدای زندگی...
🌹❤️🌹
#بنیاد_توسعە_صلح_و_مهربانی
#مهربانی_های_بزرگ
#ترویج_فرهنگ_مسئولیت_اجتماعی
#انجمن_پیوند_عضو
#اهدای_عضو
#رسالت_انسانی
#مسئولیت_رحمانی
@sopskf
@casraa
@ehdacenter.ir
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
#کولبری شرافتمندانه، عزتمندانه و پیامبرانه....
آنچنان که رسانه ها گزارش داده اند:
اینجا دروازه های مصر به سمت غزه است که شهروندان مصری، جان بر کوله نهاده اند و سمت رنج دیدگان غزه ای عازم اند، بلکه جانی و جهانی احیا کنند...
+یادداشت پیوست را هم مطالعه بفرمایید...👇
🌹❤️🌹
#بنیاد_توسعه_صلح_و_مهربانی
#مهربانی_های_کوچک
#جنگ_اکتبر
#فلسطین_اسراییل
#غزه
#فاجعه_انسانی
#مسئولیت_اجتماعی
#رسالت_انسانی
#مٲموریت_رحمانی
#کولبری_شرافتمندانه
#کُنش_پیامبرانه
@sopskf
آنچنان که رسانه ها گزارش داده اند:
اینجا دروازه های مصر به سمت غزه است که شهروندان مصری، جان بر کوله نهاده اند و سمت رنج دیدگان غزه ای عازم اند، بلکه جانی و جهانی احیا کنند...
+یادداشت پیوست را هم مطالعه بفرمایید...👇
🌹❤️🌹
#بنیاد_توسعه_صلح_و_مهربانی
#مهربانی_های_کوچک
#جنگ_اکتبر
#فلسطین_اسراییل
#غزه
#فاجعه_انسانی
#مسئولیت_اجتماعی
#رسالت_انسانی
#مٲموریت_رحمانی
#کولبری_شرافتمندانه
#کُنش_پیامبرانه
@sopskf
کولبری شرافتمندانه،
عزتمندانه، پیامبرانه و صلح آفرینانه...
https://t.iss.one/Sopskf/6195
از اولین روزهایی که واژه نامبارک کولبری:کوله بری، به استناد فاجعه انسانی که به نام اشتغال مرزی مرزنشینان،
در معابر نیمه رسمی غرب کشور[با انتفاع کلان رانت خواران و به قیمت سلامتی مرزداران و مرزنشینان از همه جا رانده و وامانده ]
و معابر غیررسمی، قاچاق و گاه گاهی باز[ با انتفاع حداکثری مٲموران مرزبان و قیمت جان مرزنشینان جان برکف در راه نان]، توسط اصحاب رسانه و رسانه ها بر سر زبان ها افتاد و این اپیدمی، بعدها پاندمی ای شد و جان و جهان عزت ملتی را تحت الشعاع قرار داد،
همواره برای نگارنده،
تداعی گرِ نوعی اجحاف، تبعیض، نابرابری و تجارت با عزت و شرف انسانی و تحمیلی ناروا ویژه بر ملتی نجیب در روزگاران نامُراد بوده است!
اما اینجا و درتصویر پیوست[البته با تعبیری که باز توسط اصحاب رسانه و رسانه ها و اینبار محتمل در بازگشت به اصل خویش، همرسانی شده است و اگر فحوای همرسانی شده با اصل کلیپ، صحت داشته باشد]،
این واژه و مورد استعمالش،
رنگ و بویی خاص به خود گرفته است که حداقل برای نگارنده این سطور، تلطیف گر، روح و روان می نمایاند:
"در این تصویر بازنمایی شده، هارمونی همیاری شهروندان مصری را نشان می دهد که حصر و بمباران و اوضاع تٲسف بار غزه را فهم کرده، ناامید از اقدام به موقع دولت خودی و دولت های دگری، قدرت های بزرگ و ویژه سازمان های ملی و بین المللی حقوق بشری، به تعبیر جان ایزو در کتاب به پا خاستن برای انسانیت، سرود مسئولیت اجتماعی را با گام های استوارشان، همنوایی می کنند:
"این من هستم.
من می توانم امور را تغییر بدهم. اگر من بپانخیزم. پس چه کسی؟
اگر، الان نه، پس کی؟"
"#راهبری،
نوعی از موضع گیری و انتخاب است، نه یک نقش که حتما" باید به شما واگذار شده باشد...
🔺راهبری به مجوز رسمی، نیاز ندارد.
🔺خیلی از ما انسان ها، قبل از آنکه، اثرگذار باشیم، منتظر یک جایگاه اثرگذار هستیم، در حالی که واقعیت برخلاف اینست.
🔺 هرچه بیشتر اثرگذار باشیم فرصت بیشتری برای اثرگذاری پیدا واهیم کرد.
🔺دست به کار شوید. هر کاری!
🔺یک گام بردارید، آن گاه، گام های بعدی به دنبال آن رخ خواهد داد.
🔺بر چیزهایی که توانایی کنترل شان را دارید، تمرکز کنید نه بر سرزنش دیگران!
🔺با استفاده از مهارت های تان، در همان لحظه ای که قرار دارید، بپاخیزید.
🔺نیازی نیست که به دنبال راه هایی برای بپاخاستن باشید، فرصت ها، درست درمقابل چشمان تان قرار دارند.
🔺برای آنکه، کارهای خاصی انجام دهید، نیازی نیست که خاص باشید!
🔺همه ما باید بدانیم با قدرت عظیمی که داریم، می توانیم بر پنج ردیف پیرامون مان تٲثیرگذار باشیم.
برای آنکه، بتوانیم تغییر ایجاد کنیم، باید از پیرامون خود شروع کنیم؛
مانند محل کار، منزل و جمع هایی که در آن، عضویت داریم. تغییری در پیرامون، اگر مهم تر از تغییر جهان نباشد، به همان اندازه مهم است"
(جمله گزینی کتاب به پاخاستن برای انسانیت، ترجمه امیرعلی پهلونژاد و دکتر علی صاحبی،نشردانژه،۱۳۹٨ صص۲۰۳و ۲۰۴)
اینجا و در این تصویر، شهروندانی که کوله بر پشت می بینید، خودراهبرانی هستند که شایدخاص نبوده اند و مهارت خاصی هم نداشته اند، اما دست به کار شده اند و یک گام، برداشته اند تا تغییری ایجاد کنند.
آنان فریاد وامسلمانا را شنیدند و مرزهای پیرامون خود دریدند تا زیباترین چشم اندازهای دریدن های به هنگام و دل انگیزترین فحوای کولبری:کوله بری شرافتمندانه، عزتمندانه و پیامبرانه را نمایش داده و به نکوترین کردار، بازنمایی کنند...
همین امروز باید اراده کرد و گام های مؤثری برای کاهش آلام بشری برداشت و کاش، همین ها و دیگرانی چون نگارنده هم عزم کنند و این بار، کودکان و زنان اسرائیلی، زلزله زدگان افغانستانی، آوارگان سوری و روهینگیایی، جنگ زدگان اوکراینی و همه مصیبت دیدگان جهان چه از نوع انسان و چه سایر زیستمندان و ... را نیز شامل موهبت کولبری و کوله رحمت به هنگام شان کنند...
✍️رئوف آذری،
کنشگر صلح و محیط زیست، نایب رییس انجمن ترویج فرهنگ مسئولیت اجتماعی
🌹❤️🌹
#بنیاد_توسعه_صلح_و_مهربانی
#انجمن_ترویج
#فرهنگ_مسئولیت_اجتماعی
#مهربانی_های_کوچک
#جنگ_اکتبر
#فلسطین_اسراییل
#غزه
#فاجعه_انسانی
#مسئولیت_اجتماعی
#رسالت_انسانی
#مٲموریت_رحمانی
#کولبری_شرافتمندانه
#کنش_پیامبرانه
#خدمت_صلح_آفرینانه
@sopskf
عزتمندانه، پیامبرانه و صلح آفرینانه...
https://t.iss.one/Sopskf/6195
از اولین روزهایی که واژه نامبارک کولبری:کوله بری، به استناد فاجعه انسانی که به نام اشتغال مرزی مرزنشینان،
در معابر نیمه رسمی غرب کشور[با انتفاع کلان رانت خواران و به قیمت سلامتی مرزداران و مرزنشینان از همه جا رانده و وامانده ]
و معابر غیررسمی، قاچاق و گاه گاهی باز[ با انتفاع حداکثری مٲموران مرزبان و قیمت جان مرزنشینان جان برکف در راه نان]، توسط اصحاب رسانه و رسانه ها بر سر زبان ها افتاد و این اپیدمی، بعدها پاندمی ای شد و جان و جهان عزت ملتی را تحت الشعاع قرار داد،
همواره برای نگارنده،
تداعی گرِ نوعی اجحاف، تبعیض، نابرابری و تجارت با عزت و شرف انسانی و تحمیلی ناروا ویژه بر ملتی نجیب در روزگاران نامُراد بوده است!
اما اینجا و درتصویر پیوست[البته با تعبیری که باز توسط اصحاب رسانه و رسانه ها و اینبار محتمل در بازگشت به اصل خویش، همرسانی شده است و اگر فحوای همرسانی شده با اصل کلیپ، صحت داشته باشد]،
این واژه و مورد استعمالش،
رنگ و بویی خاص به خود گرفته است که حداقل برای نگارنده این سطور، تلطیف گر، روح و روان می نمایاند:
"در این تصویر بازنمایی شده، هارمونی همیاری شهروندان مصری را نشان می دهد که حصر و بمباران و اوضاع تٲسف بار غزه را فهم کرده، ناامید از اقدام به موقع دولت خودی و دولت های دگری، قدرت های بزرگ و ویژه سازمان های ملی و بین المللی حقوق بشری، به تعبیر جان ایزو در کتاب به پا خاستن برای انسانیت، سرود مسئولیت اجتماعی را با گام های استوارشان، همنوایی می کنند:
"این من هستم.
من می توانم امور را تغییر بدهم. اگر من بپانخیزم. پس چه کسی؟
اگر، الان نه، پس کی؟"
"#راهبری،
نوعی از موضع گیری و انتخاب است، نه یک نقش که حتما" باید به شما واگذار شده باشد...
🔺راهبری به مجوز رسمی، نیاز ندارد.
🔺خیلی از ما انسان ها، قبل از آنکه، اثرگذار باشیم، منتظر یک جایگاه اثرگذار هستیم، در حالی که واقعیت برخلاف اینست.
🔺 هرچه بیشتر اثرگذار باشیم فرصت بیشتری برای اثرگذاری پیدا واهیم کرد.
🔺دست به کار شوید. هر کاری!
🔺یک گام بردارید، آن گاه، گام های بعدی به دنبال آن رخ خواهد داد.
🔺بر چیزهایی که توانایی کنترل شان را دارید، تمرکز کنید نه بر سرزنش دیگران!
🔺با استفاده از مهارت های تان، در همان لحظه ای که قرار دارید، بپاخیزید.
🔺نیازی نیست که به دنبال راه هایی برای بپاخاستن باشید، فرصت ها، درست درمقابل چشمان تان قرار دارند.
🔺برای آنکه، کارهای خاصی انجام دهید، نیازی نیست که خاص باشید!
🔺همه ما باید بدانیم با قدرت عظیمی که داریم، می توانیم بر پنج ردیف پیرامون مان تٲثیرگذار باشیم.
برای آنکه، بتوانیم تغییر ایجاد کنیم، باید از پیرامون خود شروع کنیم؛
مانند محل کار، منزل و جمع هایی که در آن، عضویت داریم. تغییری در پیرامون، اگر مهم تر از تغییر جهان نباشد، به همان اندازه مهم است"
(جمله گزینی کتاب به پاخاستن برای انسانیت، ترجمه امیرعلی پهلونژاد و دکتر علی صاحبی،نشردانژه،۱۳۹٨ صص۲۰۳و ۲۰۴)
اینجا و در این تصویر، شهروندانی که کوله بر پشت می بینید، خودراهبرانی هستند که شایدخاص نبوده اند و مهارت خاصی هم نداشته اند، اما دست به کار شده اند و یک گام، برداشته اند تا تغییری ایجاد کنند.
آنان فریاد وامسلمانا را شنیدند و مرزهای پیرامون خود دریدند تا زیباترین چشم اندازهای دریدن های به هنگام و دل انگیزترین فحوای کولبری:کوله بری شرافتمندانه، عزتمندانه و پیامبرانه را نمایش داده و به نکوترین کردار، بازنمایی کنند...
همین امروز باید اراده کرد و گام های مؤثری برای کاهش آلام بشری برداشت و کاش، همین ها و دیگرانی چون نگارنده هم عزم کنند و این بار، کودکان و زنان اسرائیلی، زلزله زدگان افغانستانی، آوارگان سوری و روهینگیایی، جنگ زدگان اوکراینی و همه مصیبت دیدگان جهان چه از نوع انسان و چه سایر زیستمندان و ... را نیز شامل موهبت کولبری و کوله رحمت به هنگام شان کنند...
✍️رئوف آذری،
کنشگر صلح و محیط زیست، نایب رییس انجمن ترویج فرهنگ مسئولیت اجتماعی
🌹❤️🌹
#بنیاد_توسعه_صلح_و_مهربانی
#انجمن_ترویج
#فرهنگ_مسئولیت_اجتماعی
#مهربانی_های_کوچک
#جنگ_اکتبر
#فلسطین_اسراییل
#غزه
#فاجعه_انسانی
#مسئولیت_اجتماعی
#رسالت_انسانی
#مٲموریت_رحمانی
#کولبری_شرافتمندانه
#کنش_پیامبرانه
#خدمت_صلح_آفرینانه
@sopskf
Telegram
بنیاد توسعه صلح و مهربانی های کوچک
#کولبری شرافتمندانه، عزتمندانه و پیامبرانه....
آنچنان که رسانه ها گزارش داده اند:
اینجا دروازه های مصر به سمت غزه است که شهروندان مصری، جان بر کوله نهاده اند و سمت رنج دیدگان غزه ای عازم اند، بلکه جانی و جهانی احیا کنند...
+یادداشت پیوست را هم مطالعه بفرمایید...👇…
آنچنان که رسانه ها گزارش داده اند:
اینجا دروازه های مصر به سمت غزه است که شهروندان مصری، جان بر کوله نهاده اند و سمت رنج دیدگان غزه ای عازم اند، بلکه جانی و جهانی احیا کنند...
+یادداشت پیوست را هم مطالعه بفرمایید...👇…