161016_0851
My Recording
فایل #صوتی سومین روایت از سلسله نشست های تجربه های مسئولیت اجتماعی دانشگاهیان
روایتگر؛
دکتر علی صاحبی،
دانش آموخته فوق دکترای روان شناسی بالینی از سیدنی استرالیا، نماینده رسمی مؤسسه بین المللی ویلیام گلسر
تسهیلگر این نشست:
رئوف آذری،
کنشگر صلح و محیط زیست
جمعه شب، ۲۱ مهرماه ۱۴۰۲
ساعت ۲۱
💚🤝❤
#انجمن_ترویج_فرهنگ_مسئولیت_اجتماعی
#گروه_مسئولیت_اجتماعی_دانشگاهیان
#روایتگری_تجارب
#تجربه_های_مسئولیت_اجتماعی
#دکتر_علی_صاحبی
#مؤسسه_بین_المللی_ویلیام_گلسر
#رئوف_آذری
#بنیاد_توسعه_صلح_و_مهربانی
@sopskf
روایتگر؛
دکتر علی صاحبی،
دانش آموخته فوق دکترای روان شناسی بالینی از سیدنی استرالیا، نماینده رسمی مؤسسه بین المللی ویلیام گلسر
تسهیلگر این نشست:
رئوف آذری،
کنشگر صلح و محیط زیست
جمعه شب، ۲۱ مهرماه ۱۴۰۲
ساعت ۲۱
💚🤝❤
#انجمن_ترویج_فرهنگ_مسئولیت_اجتماعی
#گروه_مسئولیت_اجتماعی_دانشگاهیان
#روایتگری_تجارب
#تجربه_های_مسئولیت_اجتماعی
#دکتر_علی_صاحبی
#مؤسسه_بین_المللی_ویلیام_گلسر
#رئوف_آذری
#بنیاد_توسعه_صلح_و_مهربانی
@sopskf
سومین جلسه از سلسله نشست های مسئولیت اجتماعی دانشگاهیان، برگزار شد.
این نشست که با روایتگری دکتر علی صاحبی، روانشناس شهیر کشور، دانش آموخته فوق دکتری روان شناسی بالینی از سیدنی استرالیا و نماینده رسمی مؤسسه بین المللی ویلیام گلسر
با تسهیلگری رئوف آذری،
کنشگر صلح و محیط زیست، درجمعه شب مورخ ۲۱ مهر،
اجرایی شد،
ابتدا؛
رئوف آذری، نایب رئیس انجمن ترویج فرهنگ مسئولیت اجتماعی، ضمن اشاره به سوابق این جلسات و گروه مسئئولیت اجتماعی دانشگاهی، معرفی آقای دکتر صاحبی را محضر جامعه دانشگاهی، زیره به کرمان بردن خواند و عنوان کرد؛
قرار است استاد صاحبی،
در ادامه نشست های قبلی،
این بار از دوران دانشجویی و کنشگری مسئولیت اجتماعی دانشگاهیان به صورت کلی، تجارب خود را بیان کنند.
در ادامه ضمن دعوت استاد صاحبی، تلنگری به کتاب به پاخاستن برای انسانیت ایشان زد و گفت:" قرار است دانشگاهیان از به پاخاستن های شان در مسیر انسانیت، بگویند تا با اشتراک تجارب، هم آموزی ها، بیشتر و حال و روز جامعه، بهتر از دیروز و امروز شود"
دکتر صاحبی نیز ضمن درود به شنوندگان و تشکر از آقای آذری گفتند:
من روانشناسم. روانشناس بالینی، از دانشگاه تهران فارغ التحصیل و برای اخذ درجه دکتری به استرالیا رفتم. دکترا را آنجا گرفتم بعد دانشگاه مشهد و مجددا سیدنی و فوق دکترا را آنجا گرفتم.
من نقش اساتید دانشگاه را در خارج از کشور دیده ام اما الگوی من ملی است.
از دوران دانش آموزی با افکار ملی و مذهبی ها آشنا شدم و بعد از انقلاب با مهندس بازرگان و سحابی ارتباط داشتم.
الگو های من در حوزه مسئولیت اجتماعی دانشگاهیان، از این شخصیت ها الهام گرفته شده است.
در دوره اصلاحات هم فعالیت هایم در دانشگاه بسیار جدی شد ولی پس از پایان دولت اصلاحات، استعفا دادم و دوباره به استرالیا رفتم.
من در سیدنی کلینک داشته و دارم و در داخل و خارج کشور فعالیت می کنم.
وقتی برای اولین بار برای فعالیت هایم به ایران آمدم از طرف مراجع خاص مورد سوال قرار گرفتم، که انگیزه های شما چیست؟
من فقط گفتم من مصدقی هستم و الگو های فعالیت اجتماعی من از ایشان و کاملا داخلی است.
من دغدغه ایران را دارم.
در همین راستا است که روانشناسی بالینی را به صورت فردی، رها کردم و به جامعه و اجتماع پرداختم.
اساس این تغییر "تئوری انتخاب" است.
جامعه را باید تغییر داد.
تئوری انتخاب چیست
تئوری انتخاب یک عرصه مهم مسئولیت پذیری اجتماعی است.
به عبارت دیگر برخلاف فروید که معتقد بود، انسان ها روان نجور هستند، گلسر معتقد بود انسان‌هایی که مسئولیت پذیر نیستند، رنجور می شوند.
ما باید به انسان ها یاد بدهیم که چگونه مسئولیت های خود را در جامعه انجام بدهند و به دیگران نیز یاد بدهند.
فعالیت های اجتماعی من در سه قلمرو تحقق یافته است:
۱- آموزش رسمی
۲- نشر مقاله و کتب
۳- حمایت های مالی هدفمند از حوزه های آسیب پذیر
از یک زمانی تلاشم متوجه آموزش رسمی مددکاران، مشاوران و روانشناسان برای سوق دادن این حوزه به حوزه اجتماعی شد.
بعد آن، کتاب آکادمیک کمتر نوشتم. تلاش کردم و کتاب برای عموم مردم نوشتم.
"مسئولیت پذیری، فضیلتی گمشده" یکی دیگر از کتاب ها، "تئوری انتخاب" بود.
این کتاب علمی که به زبان ساده، نگارش شده است، شصت بار تجدید چاپ شده است که نشانه اقبال مردم به این این کتاب بوده است.
جامعه ایران یک درد بزرگ دارد.
مسئولیت گریزی، این درد از والدین و فرزندان، کارگر و کارمند، وزیر و وکیل و ... جاری است و صدمه بسیاری به کشور وارد آورده است.
باید همه یاد بگیریم مسئولیت کارهایمان را بپذیریم.
یکی دیگر از کتاب هایم در حوزه اجتماعی " به پاخاستن برای انسانیت" داستان‌هایی از به پا خاستن مردم از محیط کار خود، محله خود، سازمان و شهر خود برای تغییر است که موفق به تغییر جامعه هدف خود شدند.
در حوزه خیریه ها هم با همان نگاه "تئوری انتخاب" متوجه آسیب های جدی شدم. بر خلاف ظاهر اقدام این نوع کار های خیریه ای مرسوم، به شدت به جامعه صدمه می زنند.
خیریه ها می آیند با اهداء کالا ها و خدمات رایگان، انسان ها را با هویت قربانی پرورش می دهند و قربانی نگه می دارند. کتابی در حوزه آسیب شناسی خیریه ها را نوشتم و تلاش نمودم تشریح کنم که این کمک های بدون توجه و رایگان سازی، نتیجه ای برای جامعه ندارد و آسیب به جامعه است که شکاف ها را عمیق تر می کند.
در این رابطه کتابی نوشتم تحت عنوان " انسان و انتخاب دشوار" حکایت انسان هایی که نمی خواهند، قربانی باشند و قربانی بمانند یا می خواهند توانمند شوند و روی پای خود بایستند.
بخواهم خلاصه بگویم:
"دیدن، دگر آموز " و "شنیدن، دگر آموز" نیز کتابی بود که مقدمه تغییر است.
در سیل لرستان ده روزی با همسرم در منطقه مستقر بودم و روی توانمند سازی دانش آموزان در حوزه تاب آوری و امید آفرینی کارکردم.
این نشست که با روایتگری دکتر علی صاحبی، روانشناس شهیر کشور، دانش آموخته فوق دکتری روان شناسی بالینی از سیدنی استرالیا و نماینده رسمی مؤسسه بین المللی ویلیام گلسر
با تسهیلگری رئوف آذری،
کنشگر صلح و محیط زیست، درجمعه شب مورخ ۲۱ مهر،
اجرایی شد،
ابتدا؛
رئوف آذری، نایب رئیس انجمن ترویج فرهنگ مسئولیت اجتماعی، ضمن اشاره به سوابق این جلسات و گروه مسئئولیت اجتماعی دانشگاهی، معرفی آقای دکتر صاحبی را محضر جامعه دانشگاهی، زیره به کرمان بردن خواند و عنوان کرد؛
قرار است استاد صاحبی،
در ادامه نشست های قبلی،
این بار از دوران دانشجویی و کنشگری مسئولیت اجتماعی دانشگاهیان به صورت کلی، تجارب خود را بیان کنند.
در ادامه ضمن دعوت استاد صاحبی، تلنگری به کتاب به پاخاستن برای انسانیت ایشان زد و گفت:" قرار است دانشگاهیان از به پاخاستن های شان در مسیر انسانیت، بگویند تا با اشتراک تجارب، هم آموزی ها، بیشتر و حال و روز جامعه، بهتر از دیروز و امروز شود"
دکتر صاحبی نیز ضمن درود به شنوندگان و تشکر از آقای آذری گفتند:
من روانشناسم. روانشناس بالینی، از دانشگاه تهران فارغ التحصیل و برای اخذ درجه دکتری به استرالیا رفتم. دکترا را آنجا گرفتم بعد دانشگاه مشهد و مجددا سیدنی و فوق دکترا را آنجا گرفتم.
من نقش اساتید دانشگاه را در خارج از کشور دیده ام اما الگوی من ملی است.
از دوران دانش آموزی با افکار ملی و مذهبی ها آشنا شدم و بعد از انقلاب با مهندس بازرگان و سحابی ارتباط داشتم.
الگو های من در حوزه مسئولیت اجتماعی دانشگاهیان، از این شخصیت ها الهام گرفته شده است.
در دوره اصلاحات هم فعالیت هایم در دانشگاه بسیار جدی شد ولی پس از پایان دولت اصلاحات، استعفا دادم و دوباره به استرالیا رفتم.
من در سیدنی کلینک داشته و دارم و در داخل و خارج کشور فعالیت می کنم.
وقتی برای اولین بار برای فعالیت هایم به ایران آمدم از طرف مراجع خاص مورد سوال قرار گرفتم، که انگیزه های شما چیست؟
من فقط گفتم من مصدقی هستم و الگو های فعالیت اجتماعی من از ایشان و کاملا داخلی است.
من دغدغه ایران را دارم.
در همین راستا است که روانشناسی بالینی را به صورت فردی، رها کردم و به جامعه و اجتماع پرداختم.
اساس این تغییر "تئوری انتخاب" است.
جامعه را باید تغییر داد.
تئوری انتخاب چیست
تئوری انتخاب یک عرصه مهم مسئولیت پذیری اجتماعی است.
به عبارت دیگر برخلاف فروید که معتقد بود، انسان ها روان نجور هستند، گلسر معتقد بود انسان‌هایی که مسئولیت پذیر نیستند، رنجور می شوند.
ما باید به انسان ها یاد بدهیم که چگونه مسئولیت های خود را در جامعه انجام بدهند و به دیگران نیز یاد بدهند.
فعالیت های اجتماعی من در سه قلمرو تحقق یافته است:
۱- آموزش رسمی
۲- نشر مقاله و کتب
۳- حمایت های مالی هدفمند از حوزه های آسیب پذیر
از یک زمانی تلاشم متوجه آموزش رسمی مددکاران، مشاوران و روانشناسان برای سوق دادن این حوزه به حوزه اجتماعی شد.
بعد آن، کتاب آکادمیک کمتر نوشتم. تلاش کردم و کتاب برای عموم مردم نوشتم.
"مسئولیت پذیری، فضیلتی گمشده" یکی دیگر از کتاب ها، "تئوری انتخاب" بود.
این کتاب علمی که به زبان ساده، نگارش شده است، شصت بار تجدید چاپ شده است که نشانه اقبال مردم به این این کتاب بوده است.
جامعه ایران یک درد بزرگ دارد.
مسئولیت گریزی، این درد از والدین و فرزندان، کارگر و کارمند، وزیر و وکیل و ... جاری است و صدمه بسیاری به کشور وارد آورده است.
باید همه یاد بگیریم مسئولیت کارهایمان را بپذیریم.
یکی دیگر از کتاب هایم در حوزه اجتماعی " به پاخاستن برای انسانیت" داستان‌هایی از به پا خاستن مردم از محیط کار خود، محله خود، سازمان و شهر خود برای تغییر است که موفق به تغییر جامعه هدف خود شدند.
در حوزه خیریه ها هم با همان نگاه "تئوری انتخاب" متوجه آسیب های جدی شدم. بر خلاف ظاهر اقدام این نوع کار های خیریه ای مرسوم، به شدت به جامعه صدمه می زنند.
خیریه ها می آیند با اهداء کالا ها و خدمات رایگان، انسان ها را با هویت قربانی پرورش می دهند و قربانی نگه می دارند. کتابی در حوزه آسیب شناسی خیریه ها را نوشتم و تلاش نمودم تشریح کنم که این کمک های بدون توجه و رایگان سازی، نتیجه ای برای جامعه ندارد و آسیب به جامعه است که شکاف ها را عمیق تر می کند.
در این رابطه کتابی نوشتم تحت عنوان " انسان و انتخاب دشوار" حکایت انسان هایی که نمی خواهند، قربانی باشند و قربانی بمانند یا می خواهند توانمند شوند و روی پای خود بایستند.
بخواهم خلاصه بگویم:
"دیدن، دگر آموز " و "شنیدن، دگر آموز" نیز کتابی بود که مقدمه تغییر است.
در سیل لرستان ده روزی با همسرم در منطقه مستقر بودم و روی توانمند سازی دانش آموزان در حوزه تاب آوری و امید آفرینی کارکردم.
در بلوچستان به جای اهدای کالا،
در منطقه سراوان به معلمین یک دوره آموزشی تئوری انتخاب را درس دادیم و یا در تجربه ای دیگر برای مشاوران مدارس شهر مهاباد و سردشت به کمک بنیاد توسعه صلح و مهربانی، یک دوره آموزش " تئوری انتخاب" برای جمع کثیری از معلمان و مشاوران و مربیان برگزار نمودیم.
در اقدامی دیگر با انجمنی آشنا شدم که تلاش می کردند،بچه های آسیب پذیر در حاشیه شهر مشهد را آموزش دهند و به آنها کمک کنند به سمت آسیب به خصوص اعتیاد نروند.
متوجه شدم فعالیت های این انجمن ذوقی است و پایه های علمی کار آنها ضعیف است.
کمک کردم برای کارکنان آنها،
دوره آموزشی گذاشتم و توانستم تغییری در روش های آنها جهت بهبود شرایط کودکان فراهم کنم که فعالیت شان اکنون هم ادامه دارد.
در دوران کرونا تلاشم این بود کنار مردم باشم.
مردم با مسائلی مانند ناامیدی ، تنگ خُلقی، اضطراب و استرس و ...دست به گریبان بودند.
در لایو هایی که در اینستاگرام دو شب در هفته تحت عنوان "جویبار لحظه ها جاری است" تدارک دیده بودیم، برنامه داشتیم برای مدیریت اضطراب که مؤثر و قابل توجه بود.
این برنامه هنوز هم در هفته یکبار تداوم دارد.
در همکاری با "صبح رویش" مدرسه پچه های پناهنده، کمک‌هایی به آنها کردم.
از ایرانیان خارج کشور کمک گرفتم و این کمک را به این مدرسه اهداء نمودم.
در حوزه کودکان پناهنده افعانستانی نیز من کمک هایی را دوسال پیش برای مدرسه "صبح رویش" با همکاری " مدرسه کار آفرینی شریف" محقق نمودم.
به داوطلبین مدرسه کارآفرینی شریف درس می دادم و تمام شهریه های آنها به بهبودشرایط آموزشی این مدرسه اختصاص داده شد.
جالب است که در این مسیر، نیرو های مدرسه کار آفرینی شریف، داوطلبانه آموزش های حرفه ای به دانش آموزان این مدارس که درگیر کار نیز بودند، ارائه دادند که بسیار موفق بود.
به مدرسه دیگری هم كه متعلق به کودکان پناهنده افعانستانی بود با اختصاص در آمد فروش یکی از کتاب هایم به ایرانیان خارج کشور، کمک مالی نمودم که آنهم تاثیر مهمی در بهبود شرایط تحصیل دانش آموزان این مدرسه داشت.
در دوره کرونا برای کادر سلامت هم دوره مراقبت روانی برگزار کردم که آن هم تجربه بسیار موفقی بود.
در این دوران خاصی که ایران زندگی می کنیم کتابی در تحلیل روانشناسی خودکامگی را ترجمه و به صورت پی دی اف به صورت رایگان در دسترس عموم مردم قرار داده ام.
مؤسسه ای دارم که فعالیت هایی در حوزه روانشناسی برگزار می کنم که شغل من است به مردم خدمات ارائه می دهم و محل در آمد من است.
در مجموع انسان خوش‌بین و امیدوارم هستم.
ایران را مانند ققنوسی می بینم که از همه مشکلات در طول تاریخ، جان بدر برده است و از شرایط امروز هم جان به در خواهد برد.
اعتقاد عمیق به صلح دارم.
یکی از آثارم کتاب "مدرسه صلح آموز" است. یک کتاب کار برای معلمین در مدارس برای حل تعارضات بین دانش آموزان در مدارس از راه های صلح آمیز و گفتگو نوشته ام، امیدوارم توجه سیستم آموزشی به آن جلب شود.
---
+رئوف آذری،تسهیلگر نشست، اینجا ورود می کند و از تجربه یک دهه فعالیت صلح ورزانه در مدارس الگویی یکی از شهرستان های شمال غرب کشور می گوید و از خاطره اهدای کتاب مدرسه صلح آموز و تماس دکتر صاحبی به پاس این تلاش و تجلیل ایشان یاد کرد و نیز از کمک مالی گروه ایشان به اولین تجربه کارآفرینی اجتماعی بلوطبانان پا به رکاب در چهار روستای هدف نقاط صفر مرزی...
--
ادامه از دکتر صاحبی:
من در رابطه با اتفاقات روزانه مقاله و مطلب می نویسم.
همین الان هم در رابطه با جنگ فلسطین و اسرائیل مطلب نوشته‌ام. در زیر مطالب من کامنت می گذارند: آقا شما روانشناس هستید؟
یا سیاستمدار؟
به عبارتی کامنت هایی که معنایش این است که من نباید به مسائل روز کار داشته باشم!
دوستان دقت کنید من اول انسانم آنگاه حرفه ام روانشناسی است.
من نمی توانم در مواجهه با مشکلات جامعه سکوت کنم.
من چرا درباره اینکه دماغ سیاست در همه جا فرو رفته، ننویسم؟
من اول انسان هستم و دغدغه ایران دارم و بعد روانشناسم.
مگر فقط گروه های خاصی باید در این موارد اظهار نظر کنند.
تعریف مسئولیت اجتماعی دانشگاهی در دل مسئولیت حرفه ای آن است.
من هفته ای یکبار در دوران استادی به حراست می رفتم و توضیح می دادم که حرف هایی که در مورد مسائل روز می زنم، مسئولیت اجتماعی من است که به افزایش کیفیت زندگی و آگاهی بخشی به مردم و دانشجویانم کمک کنم.
باید بتوانم افراد توانمندی تربیت کنم که بتوانند بر سبک زندگی جامعه تاثیر بگدارند.
بتوانند شرایط بد را برای کمک به مردم تعییر دهند.
در منطقه سراوان به معلمین یک دوره آموزشی تئوری انتخاب را درس دادیم و یا در تجربه ای دیگر برای مشاوران مدارس شهر مهاباد و سردشت به کمک بنیاد توسعه صلح و مهربانی، یک دوره آموزش " تئوری انتخاب" برای جمع کثیری از معلمان و مشاوران و مربیان برگزار نمودیم.
در اقدامی دیگر با انجمنی آشنا شدم که تلاش می کردند،بچه های آسیب پذیر در حاشیه شهر مشهد را آموزش دهند و به آنها کمک کنند به سمت آسیب به خصوص اعتیاد نروند.
متوجه شدم فعالیت های این انجمن ذوقی است و پایه های علمی کار آنها ضعیف است.
کمک کردم برای کارکنان آنها،
دوره آموزشی گذاشتم و توانستم تغییری در روش های آنها جهت بهبود شرایط کودکان فراهم کنم که فعالیت شان اکنون هم ادامه دارد.
در دوران کرونا تلاشم این بود کنار مردم باشم.
مردم با مسائلی مانند ناامیدی ، تنگ خُلقی، اضطراب و استرس و ...دست به گریبان بودند.
در لایو هایی که در اینستاگرام دو شب در هفته تحت عنوان "جویبار لحظه ها جاری است" تدارک دیده بودیم، برنامه داشتیم برای مدیریت اضطراب که مؤثر و قابل توجه بود.
این برنامه هنوز هم در هفته یکبار تداوم دارد.
در همکاری با "صبح رویش" مدرسه پچه های پناهنده، کمک‌هایی به آنها کردم.
از ایرانیان خارج کشور کمک گرفتم و این کمک را به این مدرسه اهداء نمودم.
در حوزه کودکان پناهنده افعانستانی نیز من کمک هایی را دوسال پیش برای مدرسه "صبح رویش" با همکاری " مدرسه کار آفرینی شریف" محقق نمودم.
به داوطلبین مدرسه کارآفرینی شریف درس می دادم و تمام شهریه های آنها به بهبودشرایط آموزشی این مدرسه اختصاص داده شد.
جالب است که در این مسیر، نیرو های مدرسه کار آفرینی شریف، داوطلبانه آموزش های حرفه ای به دانش آموزان این مدارس که درگیر کار نیز بودند، ارائه دادند که بسیار موفق بود.
به مدرسه دیگری هم كه متعلق به کودکان پناهنده افعانستانی بود با اختصاص در آمد فروش یکی از کتاب هایم به ایرانیان خارج کشور، کمک مالی نمودم که آنهم تاثیر مهمی در بهبود شرایط تحصیل دانش آموزان این مدرسه داشت.
در دوره کرونا برای کادر سلامت هم دوره مراقبت روانی برگزار کردم که آن هم تجربه بسیار موفقی بود.
در این دوران خاصی که ایران زندگی می کنیم کتابی در تحلیل روانشناسی خودکامگی را ترجمه و به صورت پی دی اف به صورت رایگان در دسترس عموم مردم قرار داده ام.
مؤسسه ای دارم که فعالیت هایی در حوزه روانشناسی برگزار می کنم که شغل من است به مردم خدمات ارائه می دهم و محل در آمد من است.
در مجموع انسان خوش‌بین و امیدوارم هستم.
ایران را مانند ققنوسی می بینم که از همه مشکلات در طول تاریخ، جان بدر برده است و از شرایط امروز هم جان به در خواهد برد.
اعتقاد عمیق به صلح دارم.
یکی از آثارم کتاب "مدرسه صلح آموز" است. یک کتاب کار برای معلمین در مدارس برای حل تعارضات بین دانش آموزان در مدارس از راه های صلح آمیز و گفتگو نوشته ام، امیدوارم توجه سیستم آموزشی به آن جلب شود.
---
+رئوف آذری،تسهیلگر نشست، اینجا ورود می کند و از تجربه یک دهه فعالیت صلح ورزانه در مدارس الگویی یکی از شهرستان های شمال غرب کشور می گوید و از خاطره اهدای کتاب مدرسه صلح آموز و تماس دکتر صاحبی به پاس این تلاش و تجلیل ایشان یاد کرد و نیز از کمک مالی گروه ایشان به اولین تجربه کارآفرینی اجتماعی بلوطبانان پا به رکاب در چهار روستای هدف نقاط صفر مرزی...
--
ادامه از دکتر صاحبی:
من در رابطه با اتفاقات روزانه مقاله و مطلب می نویسم.
همین الان هم در رابطه با جنگ فلسطین و اسرائیل مطلب نوشته‌ام. در زیر مطالب من کامنت می گذارند: آقا شما روانشناس هستید؟
یا سیاستمدار؟
به عبارتی کامنت هایی که معنایش این است که من نباید به مسائل روز کار داشته باشم!
دوستان دقت کنید من اول انسانم آنگاه حرفه ام روانشناسی است.
من نمی توانم در مواجهه با مشکلات جامعه سکوت کنم.
من چرا درباره اینکه دماغ سیاست در همه جا فرو رفته، ننویسم؟
من اول انسان هستم و دغدغه ایران دارم و بعد روانشناسم.
مگر فقط گروه های خاصی باید در این موارد اظهار نظر کنند.
تعریف مسئولیت اجتماعی دانشگاهی در دل مسئولیت حرفه ای آن است.
من هفته ای یکبار در دوران استادی به حراست می رفتم و توضیح می دادم که حرف هایی که در مورد مسائل روز می زنم، مسئولیت اجتماعی من است که به افزایش کیفیت زندگی و آگاهی بخشی به مردم و دانشجویانم کمک کنم.
باید بتوانم افراد توانمندی تربیت کنم که بتوانند بر سبک زندگی جامعه تاثیر بگدارند.
بتوانند شرایط بد را برای کمک به مردم تعییر دهند.
در خاطرات مهندس بزرگان در زمانی ریاست دانشکده فنی بوده است، نقل شده است که از او پرسیده بودند چرا درباره کنسرسیوم حرف زدی؟
شما رئیس دانشکده فنی هستید. جواب داده بود مردم که نمی دانند کنسرسیوم چیست؟
ما به عنوان استاد دانشگاه، می دانیم و باید بگوییم.
دانشگاه به عنوان نهاد مسئولیت اجتماعی محل تولید دانش، ادبیات، فلسفه و .. است. نشخوار آنچه گفته اند، نیست. خیلی از آدم ها حرف های دیگران را قرقره می کنند و فکر می کند تولید اندیشه می کنند.
تولید آگاهی، دانش و امید آفرینی وظیفه دانشگاه است.
در کشور ما دانشگاه ها پیرو دولت شده اند.
تولید دانش ، تفکر انتقادی، موضع گیری و آگاهی بخشی به مردم، مٲموریت یک دانشگاهی و مسئولیت اجتماعی اوست که لازم است ادا کند...
---
سپس،
تسهیلگر نشست، ضمن طرح سئوالات مشارکت کنندگان، پاسخ دکتر صاحبی را طلبید که با حوصله و تٲنی، پاسخ گفته شد.
گزارش:
احمد قویدل،
روابط عمومیِ انجمن ترویج فرهنگ مسئولیت اجتماعی
۲۱ مهرماه ۱۴۰۲
____
*بازنشر
@sopskf
شما رئیس دانشکده فنی هستید. جواب داده بود مردم که نمی دانند کنسرسیوم چیست؟
ما به عنوان استاد دانشگاه، می دانیم و باید بگوییم.
دانشگاه به عنوان نهاد مسئولیت اجتماعی محل تولید دانش، ادبیات، فلسفه و .. است. نشخوار آنچه گفته اند، نیست. خیلی از آدم ها حرف های دیگران را قرقره می کنند و فکر می کند تولید اندیشه می کنند.
تولید آگاهی، دانش و امید آفرینی وظیفه دانشگاه است.
در کشور ما دانشگاه ها پیرو دولت شده اند.
تولید دانش ، تفکر انتقادی، موضع گیری و آگاهی بخشی به مردم، مٲموریت یک دانشگاهی و مسئولیت اجتماعی اوست که لازم است ادا کند...
---
سپس،
تسهیلگر نشست، ضمن طرح سئوالات مشارکت کنندگان، پاسخ دکتر صاحبی را طلبید که با حوصله و تٲنی، پاسخ گفته شد.
گزارش:
احمد قویدل،
روابط عمومیِ انجمن ترویج فرهنگ مسئولیت اجتماعی
۲۱ مهرماه ۱۴۰۲
____
*بازنشر
@sopskf
Forwarded from بنیاد توسعه صلح و مهربانی های کوچک (Raouf Azari)
سومین روایت از سلسله نشست های تجربه های مسئولیت اجتماعی دانشگاهیان
روایتگر؛
دکتر علی صاحبی،
دانش آموخته فوق دکترای روان شناسی بالینی از سیدنی استرالیا، نماینده رسمی مؤسسه بین المللی ویلیام گلسر
تسهیلگر این نشست:
رئوف آذری،
کنشگر صلح و محیط زیست
جمعه شب، ۲۱ مهرماه ۱۴۰۲
ساعت ۲۱
فایل صوتی،تصویری؛
https://t.iss.one/Sopskf/6197
فایل صوتی؛
https://t.iss.one/Sopskf/6200
گزارش مکتوب؛
https://t.iss.one/Sopskf/6201
----
*شایان ذکر است این نشست ها، با راهبری گروه مسئولیت اجتماعی دانشگاهیانِ انجمن ترویج فرهنگ مسئولیت اجتماعی،
از مهرماه سال جاری شروع شده اند و امید است تا رسیدن به نقطه اوجِ تبادل تجارب درس آموز، ادامه داشته باشند...
+گزارش روایت اول و دوم، به ترتیب در لینک های ذیل، در دسترس اند👇
۱-روایت دکتر نعمت الله فاضلی، هفتم مهرماه
https://t.iss.one/DrNematallahFazeli/3719
٢_روایت دکتر محمود نجاتی حسینی، چهاردهم مهرماه
https://t.iss.one/smnejatihosseini/7196
💚🤝❤
#انجمن_ترویج_فرهنگ_مسئولیت_اجتماعی
#گروه_مسئولیت_اجتماعی_دانشگاهیان
#روایتگری_تجارب
#تجربه_های_مسئولیت_اجتماعی
#دکتر_علی_صاحبی
#مؤسسه_بین_المللی_ویلیام_گلسر
#رئوف_آذری
#بنیاد_توسعه_صلح_و_مهربانی
@CASRAA
@thebetterchoice
@sopskf
روایتگر؛
دکتر علی صاحبی،
دانش آموخته فوق دکترای روان شناسی بالینی از سیدنی استرالیا، نماینده رسمی مؤسسه بین المللی ویلیام گلسر
تسهیلگر این نشست:
رئوف آذری،
کنشگر صلح و محیط زیست
جمعه شب، ۲۱ مهرماه ۱۴۰۲
ساعت ۲۱
فایل صوتی،تصویری؛
https://t.iss.one/Sopskf/6197
فایل صوتی؛
https://t.iss.one/Sopskf/6200
گزارش مکتوب؛
https://t.iss.one/Sopskf/6201
----
*شایان ذکر است این نشست ها، با راهبری گروه مسئولیت اجتماعی دانشگاهیانِ انجمن ترویج فرهنگ مسئولیت اجتماعی،
از مهرماه سال جاری شروع شده اند و امید است تا رسیدن به نقطه اوجِ تبادل تجارب درس آموز، ادامه داشته باشند...
+گزارش روایت اول و دوم، به ترتیب در لینک های ذیل، در دسترس اند👇
۱-روایت دکتر نعمت الله فاضلی، هفتم مهرماه
https://t.iss.one/DrNematallahFazeli/3719
٢_روایت دکتر محمود نجاتی حسینی، چهاردهم مهرماه
https://t.iss.one/smnejatihosseini/7196
💚🤝❤
#انجمن_ترویج_فرهنگ_مسئولیت_اجتماعی
#گروه_مسئولیت_اجتماعی_دانشگاهیان
#روایتگری_تجارب
#تجربه_های_مسئولیت_اجتماعی
#دکتر_علی_صاحبی
#مؤسسه_بین_المللی_ویلیام_گلسر
#رئوف_آذری
#بنیاد_توسعه_صلح_و_مهربانی
@CASRAA
@thebetterchoice
@sopskf
Telegram
بنیاد توسعه صلح و مهربانی های کوچک
فایل تصویری سومین روایت از سلسله نشست های تجربه های مسئولیت اجتماعی دانشگاهیان
روایتگر؛
دکتر علی صاحبی،
دانش آموخته فوق دکترای روان شناسی بالینی از سیدنی استرالیا، نماینده رسمی مؤسسه بین المللی ویلیام گلسر
تسهیلگر این نشست:
رئوف آذری،
کنشگر صلح و محیط…
روایتگر؛
دکتر علی صاحبی،
دانش آموخته فوق دکترای روان شناسی بالینی از سیدنی استرالیا، نماینده رسمی مؤسسه بین المللی ویلیام گلسر
تسهیلگر این نشست:
رئوف آذری،
کنشگر صلح و محیط…
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
این کودکانِ پناهنده به اماکن امن، ساعاتی قبل، محوطه بیمارستان المعمدانی را پاکسازی کردند تا بلکه، لَختی در دل بمباران اسراییلی ها، مجال بیابند، توپ بازی کنند!
غافل از اینکه، نتانیاهو با چراغ سبز ابرقدرت ها، بازی دگری در سر دارد و اینبار نیز، مخالف همه قوانین بین المللی، اماکن ممنوعه را هدف می گیرد بلکه معادله ناهمسنگ همیشگی اش، پاسخی گرفته باشد!
وای بر سازمان های توخالی ملل متحد[ببخشید دول متجاوز] که کفش های کتانی کودکان را غرق در خون یافتند و به جای راکت و بمب های اهدایی آمریکا، باز خطای شوت زنی کودکان قربانی را اعلام کردند!
حال هم بایدن و هم آن کودکان ناز، در آسمان جهان زیست ما به پرواز درآمده اند:
بایدن با بال آهنین، عزم دیدار یار و تبریک این جنایت کرده
و
کودکان نیز با بال خونین،
عزم رساندن خود به قُرب یزدان و رساندن شکوه خود به بارگاه رحمان...
آیا تاریخ، درس آموز بشر خواهد شد؟!
❤️😭😭😭❤️
#هولوکاست
#ملل_کاست
#دول_خواست
# 😭المعمدانی
#مسئولیت_اجتماعی
@sopskf
غافل از اینکه، نتانیاهو با چراغ سبز ابرقدرت ها، بازی دگری در سر دارد و اینبار نیز، مخالف همه قوانین بین المللی، اماکن ممنوعه را هدف می گیرد بلکه معادله ناهمسنگ همیشگی اش، پاسخی گرفته باشد!
وای بر سازمان های توخالی ملل متحد[ببخشید دول متجاوز] که کفش های کتانی کودکان را غرق در خون یافتند و به جای راکت و بمب های اهدایی آمریکا، باز خطای شوت زنی کودکان قربانی را اعلام کردند!
حال هم بایدن و هم آن کودکان ناز، در آسمان جهان زیست ما به پرواز درآمده اند:
بایدن با بال آهنین، عزم دیدار یار و تبریک این جنایت کرده
و
کودکان نیز با بال خونین،
عزم رساندن خود به قُرب یزدان و رساندن شکوه خود به بارگاه رحمان...
آیا تاریخ، درس آموز بشر خواهد شد؟!
❤️😭😭😭❤️
#هولوکاست
#ملل_کاست
#دول_خواست
# 😭المعمدانی
#مسئولیت_اجتماعی
@sopskf
Forwarded from کارگروه علمی ارتباطات صلح ایران
16 اکتبر روز بین المللی غذا گرامی باد
اهدای نوبل صلح ۲۰۲۰ به برنامه جهانی غذا
غذا راهی برای صلح است
اهمیت توجه و احترام به غذاهای ملل مختلف
جایزه صلح نوبل ۲۰۲۰ در شهر رم ایتالیا به برنامه جهانی غذا اعطا شد. برنامه‌ای متفاوت نسبت به سال‌های گذشته که به‌خاطر شیوع کرونا این بار در سالمرگ آلفرد نوبل در پایتخت نروژ برگزار نشد.
مدال و دیپلم نوبل صلح در این مراسم به دیوید بیسلی مدیر اجرایی برنامه جهانی غذا اهدا شد. این نهاد همچنین مبلغ ۱۰ میلیون کرون (۱.۱ میلیون دلار) جایزه نقدی را دریافت می‌کند.
بیسلی پس از دریافت جایزه گفت: «معتقدیم غذا راهی برای صلح است.»کمیته نوبل می‌گوید که این سازمان در سال‌های گذشته پیکار گسترده‌ای را برای مبارزه با گرسنگی و عدم امنیت غذایی میلیون‌ها نفر در جهان انجام داده است.کمیته نوبل به نقش برنامه جهانی غذا در بهبود شرایط صلح و دوستی در مناطق تحت تاثیر درگیری‌ها و همچنین به‌عنوان یک نیروی محرک در تلاش برای جلوگیری از استفاده از گرسنگی به‌عنوان سلاح جنگی اشاره کرده است.برنامه جهانی غذا سازمان ملل متحد تخمین می‌زند که فعالیت‌هایش به حدود ۹۷ میلیون نفر در ۸۸ کشور جهان کمک می‌کند.
اهدای نوبل صلح ۲۰۲۰ به برنامه جهانی غذا
غذا راهی برای صلح است
اهمیت توجه و احترام به غذاهای ملل مختلف
جایزه صلح نوبل ۲۰۲۰ در شهر رم ایتالیا به برنامه جهانی غذا اعطا شد. برنامه‌ای متفاوت نسبت به سال‌های گذشته که به‌خاطر شیوع کرونا این بار در سالمرگ آلفرد نوبل در پایتخت نروژ برگزار نشد.
مدال و دیپلم نوبل صلح در این مراسم به دیوید بیسلی مدیر اجرایی برنامه جهانی غذا اهدا شد. این نهاد همچنین مبلغ ۱۰ میلیون کرون (۱.۱ میلیون دلار) جایزه نقدی را دریافت می‌کند.
بیسلی پس از دریافت جایزه گفت: «معتقدیم غذا راهی برای صلح است.»کمیته نوبل می‌گوید که این سازمان در سال‌های گذشته پیکار گسترده‌ای را برای مبارزه با گرسنگی و عدم امنیت غذایی میلیون‌ها نفر در جهان انجام داده است.کمیته نوبل به نقش برنامه جهانی غذا در بهبود شرایط صلح و دوستی در مناطق تحت تاثیر درگیری‌ها و همچنین به‌عنوان یک نیروی محرک در تلاش برای جلوگیری از استفاده از گرسنگی به‌عنوان سلاح جنگی اشاره کرده است.برنامه جهانی غذا سازمان ملل متحد تخمین می‌زند که فعالیت‌هایش به حدود ۹۷ میلیون نفر در ۸۸ کشور جهان کمک می‌کند.
"سلسله وبینارهای گروه مسئولیت اجتماعی دانشگاهیان انجمن ترویج فرهنگ مسئولیت اجتماعی"
https://t.iss.one/Sopskf/6208
با عنوانِ تجربه های #مسئولیت_اجتماعی_دانشگاهیان
جمعه ۷ مهرماه ۱۴۰۲
دکتر نعمت ا... فاضلی
دانش آموخته انسان شناسی و استاد بازنشسته پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی
[در موعد خود برگزار شد. لینک فایل صوتی ضبط شده جلسه+ فایل نوشتاری👇]
https://t.iss.one/DrNematallahFazeli/3719
جمعه ۱۴مهرماه ۱۴۰۲
دکتر سید محمود نجاتی حسینی
دانش آموخته جامعه شناسی و
پژوهشگر مطالعات دینی و مدرس دانشگاە
[برگزار شد. لینک فایل نوشتاری👇]
https://t.iss.one/smnejatihosseini/7196
جمعه ۲۱مهرماه ۱۴۰۲
دکتر علی صاحبی
دانش آموخته فوق دکترای روان شناسی بالینی و نماینده مؤسسه ویلیام گلسر
[برگزارشد. لینک دسترسی به فایل ها👇]
https://t.iss.one/Sopskf/6204
جمعه ۲٨مهرماه ۱۴۰۲
✔دکتر #بهرام_طاهری
دانش آموخته مهندسی محیط زیست و منابع آب از دانشگاه میشیگان و استاد پیشین دانشگاه لورنس تکنولوژی، مدرس دانشگاه
جمعه ۷ آبان ماه ۱۴۰۲
دکتر محمد مهدی فتوره چی
دانش آموخته ارتباطات
و رییس هیٲت مدیره انجمن ترویج فرهنگ مسئولیت اجتماعی
جمعه ۱۴ آبانماه ۱۴۰۲
دکتر حسین حجت پناه
دانش آموخته جامعه شناسی، دبیر گروه جامعه شناسی کشورهای اسلامی انجمن جامعه شانسی ایران
جمعه ۲۱ آبانماه ۱۴۰۲
رئوف آذری
دانش آموخته مدیریت آموزش،
کنشگر صلح و محیط زیست
جمعه ۲٨ آبان ماه 1402
مهندس ابوالفضل میرقاسمی
دانش آموخته مهندسی منابع آب از مؤسسهITC هلند، دبیر شورای سیاستگذاری انجمن ترویج فرهنڪ مسئولیت اجتماعی
ساعت ارائه ۲۱ الی ۲۲
در پلتفرم گوگل میت با لینک👇
https://meet.google.com/tbn-qvqi-vcj
https://t.iss.one/Sopskf/6208
با عنوانِ تجربه های #مسئولیت_اجتماعی_دانشگاهیان
جمعه ۷ مهرماه ۱۴۰۲
دکتر نعمت ا... فاضلی
دانش آموخته انسان شناسی و استاد بازنشسته پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی
[در موعد خود برگزار شد. لینک فایل صوتی ضبط شده جلسه+ فایل نوشتاری👇]
https://t.iss.one/DrNematallahFazeli/3719
جمعه ۱۴مهرماه ۱۴۰۲
دکتر سید محمود نجاتی حسینی
دانش آموخته جامعه شناسی و
پژوهشگر مطالعات دینی و مدرس دانشگاە
[برگزار شد. لینک فایل نوشتاری👇]
https://t.iss.one/smnejatihosseini/7196
جمعه ۲۱مهرماه ۱۴۰۲
دکتر علی صاحبی
دانش آموخته فوق دکترای روان شناسی بالینی و نماینده مؤسسه ویلیام گلسر
[برگزارشد. لینک دسترسی به فایل ها👇]
https://t.iss.one/Sopskf/6204
جمعه ۲٨مهرماه ۱۴۰۲
✔دکتر #بهرام_طاهری
دانش آموخته مهندسی محیط زیست و منابع آب از دانشگاه میشیگان و استاد پیشین دانشگاه لورنس تکنولوژی، مدرس دانشگاه
جمعه ۷ آبان ماه ۱۴۰۲
دکتر محمد مهدی فتوره چی
دانش آموخته ارتباطات
و رییس هیٲت مدیره انجمن ترویج فرهنگ مسئولیت اجتماعی
جمعه ۱۴ آبانماه ۱۴۰۲
دکتر حسین حجت پناه
دانش آموخته جامعه شناسی، دبیر گروه جامعه شناسی کشورهای اسلامی انجمن جامعه شانسی ایران
جمعه ۲۱ آبانماه ۱۴۰۲
رئوف آذری
دانش آموخته مدیریت آموزش،
کنشگر صلح و محیط زیست
جمعه ۲٨ آبان ماه 1402
مهندس ابوالفضل میرقاسمی
دانش آموخته مهندسی منابع آب از مؤسسهITC هلند، دبیر شورای سیاستگذاری انجمن ترویج فرهنڪ مسئولیت اجتماعی
ساعت ارائه ۲۱ الی ۲۲
در پلتفرم گوگل میت با لینک👇
https://meet.google.com/tbn-qvqi-vcj
Telegram
بنیاد توسعه صلح و مهربانی های کوچک
Forwarded from شارنامه| صلاح الدین خدیو
🔺دو هفته پس از دومین نوبل، دومین ساخاروف هم به ایرانیان رسید!
مهسا امینی و جنبش زن، زندگی، آزادی برندەی جایزەی ساخاروف امسال شدند. این جایزه از طرف پارلمان اروپا به کسان و گروەهایی داده می شود که زندگی خود را وقف آزادی اندیشه و حقوق بشر کردەاند.
در سال های اخیر به کرات نام ایرانیان در میان برندگان جوایز حقوق بشری به چشم می خورد.
دو هفته قبل نرگس محمدی هم برندەی جایزەی صلح نوبل شد.
جایزەی ساخاروف به افتخار آندره ساخاروف فیزیکدان و دانشمند ناراضی و فعال حقوق بشری روس نام گذاری شده است.
ساخاروف پدر بمب هیدروژنی شوروی است و پژوهش های وی نقش مهمی در هم طرازی شوروی در مسابقەی تسلیحاتی با آمریکا داشت.
این دانشمند ناراضی از دهەی 50 به تدریج متوجه نقائص نظام شوروی و خطرات مسابقەی تسلیحاتی و گسنرش سلاح های هستەای برای آیندەی بشریت شد.
از این رو نقطە نظرات خود را محرمانه برای رهبران شوروی می فرستاد. موقعیت برجستەی او در جامعەی علمی کشور امکان مزبور را برایش فراهم کرده بود.
در دهەی 60 به تدریج لحن وی تندتر شد. سرخوردگی ناشی از ناتوانی نظام در انجام اصلاحات در این چرخش بی تاثیر نبود.
در ابتدای دهەی 70 وی یک کمیتەی حقوق بشر تاسیس کرد و بە صورت مرتب با روزنامه نگاران غربی در آپارتمانش مصاحبه می نمود.
وضعیت جدید ساخاروف کرملین را در موقعیتی دشوار قرار داد. از سویی دلنشمندی پرافتخار و نماد توسعەی علمی نظام شوروی بود و از سوی دیگر به سلسله جنبان جنبش های حقوق بشری و رهبر ناراضیان سیاسی تبدیل شده بود.
شواهد نشان می دهد مدت ها حزب کمونیست کوشید "انحرافات عقیدتی " وی را درمان کند و او را نسبت به حقانیت سوسیالیسم مجاب نماید.
از دید آنها ساخاروف اهمیت ساختن سوسیالیسم را در جنگل سرمایه داری و امپریالیسم درک نمی کرد و برای رسیدن به جامعەای بدون نقص که در افق کمونیسم دیده می شد، ناشکیبا بود.
از این منظر نظام بی نقص بود و اگر اشکالی وجود داشت نه در ماهیت برنامەها و سیاست ها بلکە در کاهلی و کم کاری مجریان بود.
سیستمی که خود را حق مطلق و نقص ناپذیر بداند، طبیعی است که نقدهای مشفقانەی برترین چهرەی علمی خود را انحرافات بورژوایی و کژرفناری روانی بداند!
برژنف و اعضای پولیت بورو حتی کوشیدند با " زبان تصحیح سیاسی " و در رودروایستی قرار دادن وی، او را به اردوگاه خود بازگردانند.
او اما در اندیشەهای صلح طلبانه، حقوق بشری و دمکراسی خواهانه اش راسخ ماند و از تحریم المپیک 1980 مسکو به دلیل اشغال نظامی افغانستان حمایت کرد.
امری که به دستگیری و تبعید وی انجامید. این دوران تا زمانی که گورباچف شخصا به او تلفن کرد و خبر آزادیش را داد، به طول انجامید.
کوتاه زمانی بعد ساخاروف درگذشت.
طرفه این جاست کسی که زمانی دارندەی برترین نشان های علمی شوروی و برندەی دو جایزەی معروف لنین و استالین بود، بعدا نامش روی یکی از جوایز معتبر غربی قرار گرفت.
جایزەهای صلح لنین و قهرمان کار سوسیالیستی که بنا بود جایگزین هنجارهای غربی شوند، به تاریخ پیوستند اما نام های نوبل و ساخاروف همچنان می درخشند.
#صلاح‌الدین_خدیو
@sharname1
مهسا امینی و جنبش زن، زندگی، آزادی برندەی جایزەی ساخاروف امسال شدند. این جایزه از طرف پارلمان اروپا به کسان و گروەهایی داده می شود که زندگی خود را وقف آزادی اندیشه و حقوق بشر کردەاند.
در سال های اخیر به کرات نام ایرانیان در میان برندگان جوایز حقوق بشری به چشم می خورد.
دو هفته قبل نرگس محمدی هم برندەی جایزەی صلح نوبل شد.
جایزەی ساخاروف به افتخار آندره ساخاروف فیزیکدان و دانشمند ناراضی و فعال حقوق بشری روس نام گذاری شده است.
ساخاروف پدر بمب هیدروژنی شوروی است و پژوهش های وی نقش مهمی در هم طرازی شوروی در مسابقەی تسلیحاتی با آمریکا داشت.
این دانشمند ناراضی از دهەی 50 به تدریج متوجه نقائص نظام شوروی و خطرات مسابقەی تسلیحاتی و گسنرش سلاح های هستەای برای آیندەی بشریت شد.
از این رو نقطە نظرات خود را محرمانه برای رهبران شوروی می فرستاد. موقعیت برجستەی او در جامعەی علمی کشور امکان مزبور را برایش فراهم کرده بود.
در دهەی 60 به تدریج لحن وی تندتر شد. سرخوردگی ناشی از ناتوانی نظام در انجام اصلاحات در این چرخش بی تاثیر نبود.
در ابتدای دهەی 70 وی یک کمیتەی حقوق بشر تاسیس کرد و بە صورت مرتب با روزنامه نگاران غربی در آپارتمانش مصاحبه می نمود.
وضعیت جدید ساخاروف کرملین را در موقعیتی دشوار قرار داد. از سویی دلنشمندی پرافتخار و نماد توسعەی علمی نظام شوروی بود و از سوی دیگر به سلسله جنبان جنبش های حقوق بشری و رهبر ناراضیان سیاسی تبدیل شده بود.
شواهد نشان می دهد مدت ها حزب کمونیست کوشید "انحرافات عقیدتی " وی را درمان کند و او را نسبت به حقانیت سوسیالیسم مجاب نماید.
از دید آنها ساخاروف اهمیت ساختن سوسیالیسم را در جنگل سرمایه داری و امپریالیسم درک نمی کرد و برای رسیدن به جامعەای بدون نقص که در افق کمونیسم دیده می شد، ناشکیبا بود.
از این منظر نظام بی نقص بود و اگر اشکالی وجود داشت نه در ماهیت برنامەها و سیاست ها بلکە در کاهلی و کم کاری مجریان بود.
سیستمی که خود را حق مطلق و نقص ناپذیر بداند، طبیعی است که نقدهای مشفقانەی برترین چهرەی علمی خود را انحرافات بورژوایی و کژرفناری روانی بداند!
برژنف و اعضای پولیت بورو حتی کوشیدند با " زبان تصحیح سیاسی " و در رودروایستی قرار دادن وی، او را به اردوگاه خود بازگردانند.
او اما در اندیشەهای صلح طلبانه، حقوق بشری و دمکراسی خواهانه اش راسخ ماند و از تحریم المپیک 1980 مسکو به دلیل اشغال نظامی افغانستان حمایت کرد.
امری که به دستگیری و تبعید وی انجامید. این دوران تا زمانی که گورباچف شخصا به او تلفن کرد و خبر آزادیش را داد، به طول انجامید.
کوتاه زمانی بعد ساخاروف درگذشت.
طرفه این جاست کسی که زمانی دارندەی برترین نشان های علمی شوروی و برندەی دو جایزەی معروف لنین و استالین بود، بعدا نامش روی یکی از جوایز معتبر غربی قرار گرفت.
جایزەهای صلح لنین و قهرمان کار سوسیالیستی که بنا بود جایگزین هنجارهای غربی شوند، به تاریخ پیوستند اما نام های نوبل و ساخاروف همچنان می درخشند.
#صلاح‌الدین_خدیو
@sharname1
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
لینک را کلیک کنید و بر قدرت یزدان، همت مخلوق، زایش زندگی و مهر مادری بیشتر وقوف یابید...
https://www.instagram.com/reel/CyIsjh5IjLA/?igshid=MzRlODBiNWFlZA==
#بازنشر و کپشن:
@sopskf
https://www.instagram.com/reel/CyIsjh5IjLA/?igshid=MzRlODBiNWFlZA==
#بازنشر و کپشن:
@sopskf
Forwarded from اصلاح‌وب | islahweb.org
حمایت از اشغالگر
✍️ علی سوره - کارشناسی ارشد علوم سیاسی
کسانی که با حمله پیشگیرانه حماس مخالف‌اند؛ آیا درکی از تحقیر، تجاوز و اشغالگری دارند و آن را تجربه کرده‌اند؟! آیا می‌دانند که یک تجاوزگر در هر شرایطی به خود حق می‌دهد هر آن چه را که روا می‌دارد برای در هم شکستنت انجام دهد و شما حق و توانایی کوچکترین اعتراضی را نداری و در صورت اعتراض با شدید‌ترین و ناانسانی‌ترین ابزارها به مقابله‌ات برمی خیزد و تنبیه خواهی شد؟!
🔗ادامه‌‌ی متن
#اسلام #اقصی #فلسطێن #غزه #فرهنگ #اجتماع
🌐 در شبکه‌های اجتماعی همراه ما باشید:
🔸Instagram🔸Telegram 🌐Web 🔸Aparat
✍️ علی سوره - کارشناسی ارشد علوم سیاسی
کسانی که با حمله پیشگیرانه حماس مخالف‌اند؛ آیا درکی از تحقیر، تجاوز و اشغالگری دارند و آن را تجربه کرده‌اند؟! آیا می‌دانند که یک تجاوزگر در هر شرایطی به خود حق می‌دهد هر آن چه را که روا می‌دارد برای در هم شکستنت انجام دهد و شما حق و توانایی کوچکترین اعتراضی را نداری و در صورت اعتراض با شدید‌ترین و ناانسانی‌ترین ابزارها به مقابله‌ات برمی خیزد و تنبیه خواهی شد؟!
🔗ادامه‌‌ی متن
#اسلام #اقصی #فلسطێن #غزه #فرهنگ #اجتماع
🌐 در شبکه‌های اجتماعی همراه ما باشید:
🔸Instagram🔸Telegram 🌐Web 🔸Aparat
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
صلح ارزانی جهان باد
نگرش مان صلح منظری، منش مان صلح ورزی و کُنش مان صلح سازی بوده و هست چه اینکه خود، طعم تلخ جنگ، بی خانمانی، زخم و بمباران هوایی و شیمیایی را چشیده ایم و می دانیم که همه برای هیچ است و این پوچ مغزان اند که چنین مردمان را به جان هم می اندازاند!
جنگ چه کودک ایرانی، عراقی، افغانستانی، پاکستانی، یمنی، سوری، ترکیه ای، کوردستانی، اوکراینی، روهینگیایی، فلسطینی را بکشد و چه خواب ناز کودک اسراییلی و اروپایی و آمریکایی بستاند، مبغوض ماست و صلح چه باخود و چه با دیگری و طبیعت، آمال و چشم انداز ماست...
صلح ارزانی جهان زیست مشترک باد...
#بنیاد_توسعه_صلح_و_مهربانی
#سردشت
#صلح
#ضرورت_روزگار
#قله_هزار
#کرمان
@sopskf
نگرش مان صلح منظری، منش مان صلح ورزی و کُنش مان صلح سازی بوده و هست چه اینکه خود، طعم تلخ جنگ، بی خانمانی، زخم و بمباران هوایی و شیمیایی را چشیده ایم و می دانیم که همه برای هیچ است و این پوچ مغزان اند که چنین مردمان را به جان هم می اندازاند!
جنگ چه کودک ایرانی، عراقی، افغانستانی، پاکستانی، یمنی، سوری، ترکیه ای، کوردستانی، اوکراینی، روهینگیایی، فلسطینی را بکشد و چه خواب ناز کودک اسراییلی و اروپایی و آمریکایی بستاند، مبغوض ماست و صلح چه باخود و چه با دیگری و طبیعت، آمال و چشم انداز ماست...
صلح ارزانی جهان زیست مشترک باد...
#بنیاد_توسعه_صلح_و_مهربانی
#سردشت
#صلح
#ضرورت_روزگار
#قله_هزار
#کرمان
@sopskf
Forwarded from شارنامه| صلاح الدین خدیو
🔺روزگار سیاه دبیرکل سازمان ملل!
دبیرکل سازمان ملل با گفتن این که "حملەی حماس در خلا رخ نداده" خشم اسرائیل را برانگیخته است.
اسرائیلی ها به عذرخواهی گوترش بسنده نکرده، بلکه خواهان برکناری او شدە و ورودش به اسرائیل را هم ممنوع کردەاند.
من هر چه فکر می کنم، تناقض یا انگیزەی سوئی در حرف دبیرکل نمی بینم!
مقصود گوترش این است که اگر ستم و اشغالگری اسرائیل نبود، فاجعەی هفت اکتبر اتفاق نمی افتاد.
یا اگر اسرائیل قطعنامەهای سازمان ملل را اجرا می کرد، دولت مستقل فلسطینی در مرزهای قبل از 1967 تشکیل می شد. طبعا دولتی رسمی و عضو سازمان ملل که بر اساس شناسایی متقابل با اسرائیل تاسیس شده، بعید بود از مرز غزه همسایەی شمالی خود را مورد حمله قرار دهد..
نمایندەی اسرائیل در مجمع عمومی برای محکوم کردن گوترش استدلالی به کار گرفته که منطقا نمی تواند از تبعات آن شانه خالی کند:
دبیرکلی که نمی‌داند درک قتل بی‌گناهان با هیچ پیش‌زمینه‌ای ممکن نیست، نمی‌تواند دبیرکل باشد.
حرف نمایندەی اسرائیل درست است. هیچ آرمانی هر چند مشروع قتل مردمان غیر نظامی را توجیه نمی کند.
اما این حکم شامل اسرائیل هم می شود؟
هم اکنون اسرائیل به تلافی حملەی حماس و به بهانەی وجود جنگجویان این گروه در غزه روزانه دستکم صد نفر زن و کودک و پزشک و پرستار و خبرنگار را می کشد!
چرا اسرائیل مجاز است و حماس مجاز نیست؟
از منظر حقوق بین الملل و آموزەهای اخلاقی نمی توان پاسخ این سوال را داد.
چرا که روزگار سیاە دبیرکل سازمان ملل به عنوان نماد صلح جهانی و قانون بین المللی، گواه تناقض پیشگفته است.
بنابراین می توان به گونەای دیگر به آن پاسخ گفت:
بهای جان انسان سفیدپوست غربی از جان ساکنان جنوب جهانی بیشتر است!
اگر یک اسرائیلی بمیرد، خونبهای آن حداقل ده نفر فلسطینی است!
اگر بمبی ولو بدون تلفات در لندن یا پاریس و تل آویو منفجر شود، باید دستکم ده باب خانه در قندهار و بیروت و پیشاور ویران گردد!
در زبان " نزاکت سیاسی " به این می گویند: بازدارندگی!
بازدارندگی یک مقولەی ذهنی بر مبنای ترساندن طرف مقابل است تا دست از پا خطا نکند.
در مواردی ممکن است بازدارندگی دچار استهلاک و فرسودگی شود. در این صورت با بهای بیشتری از جان انسان ها آن را روزامد می کنند.
در واقع نظام سلسلە مراتبی و شهروندی لایه بندی شدەای کە در کشورهای استبدادی وجود دارد، بازتاب آن به نوعی در نظام ناعادلانەی جهانی هم دیده می شود.
اسرائیل بخشی از جهان غربی است که دست تقدیر آن را در قلب شرق مسلمان قرار داده است.
جنگ کنونی غزه بیش از هر مسالەای این تضادها و شکاف های سیاسی و فرهنگی ناشی از آن را برملا ساخته است.
در حالی که افکار عمومی جوامع غربی عمدتا طرفدار اسرائیل است، جنوب جهانی از جهان اسلام گرفته تا کشورهای آفریقایی و آمریکای لاتین و روسیه و چین با فلسطینی ها همدردی می کند.
این شکاف در درجەی اول بە زیان اوکراین است. شواهد نشان می دهد که همدلی بی سابقەی کشورهای جنوب با اوکراین کم رنگ شدە است.
این مساله صرفا به دلیل تحت الشعاع واقع شدن تهاجم روسیه به اوکراین نیست.
بلکه به خاطر پشتیبانی بی محابای اوکراین از اسرائیل در روزهای اول است. اکنون زلنسکی متوجه تبعات منفی آن شده و می کوشد با ایجاد توازن از قبیل اشاره به ضرورت تشکیل کشور فلسطین از میزان آن بکاهد.
عامل دوم مخدوش شدن وجهەی آمریکاست. واشنگتن که در راس " جهان آزاد " به مقاومت در برابر بربریت پوتین و جباریت حزب کمونیست چین برخاسته بود، اکنون در کنار یکی از خونین ترین تجاوزهای نظامی به مردم غیرنظامی قرار گرفته است.
افکار عمومی جهان می داند تنها ارادەی آمریکا، انگلیس و برخی کشورهای اروپایی دیگر می تواند اسرائیل را برای برقراری آتش بس مجاب نماید.
وقتی این کشورها صراحتا از ادامەی بمباران ها و حملەی زمینی به غزه دفاع می کنند، آیا نباید مسئولیت بخشی از فجایع آتی را هم بر عهذه بگیرند؟
آمریکا در انتقام یازده سپتامبر به عراق و افغانستان هجوم برد، آیا اکنون مسئول وضعیت نابسامان این دو کشور نیست؟
همچنین آیا غرق شدن این کشور در جنگ های فرسایشی خاورمیانه به سود چین تمام نشد که با فراغ بال به اقتصادش پر و بال داد و نیم قرن است وارد هیچ جنگی نشده است؟
از این رو سیاست پشتیبانی بی قید و شرط از اسرائیل از هر نظر اشتباه است. برای اسرائیل امنیت نمی آورد و بن بست سیاسی و راهبردی خاورمیانه را بسته تر می کند.
اگر آمریکا و متحدان اروپایی اش قدری در برابر عزیز دردانەی غرب - اسرائیل - معقول تر رفتار می کردند، نیمی از مشکلات جهان حل می شد!
اما ظاهرا در یک چرحەی بستە و معیوب گیر افتاده ایم!
اکنون چین و روسیە می توانند انگشت در چشم غرب کنند و از مزایای استبداد و دزدسالارری شرقی در برابر مردم سالاری "نژادپرست" غربی داد سخن سر دهند!
#صلاح‌الدین_خدیو
@sharname1
دبیرکل سازمان ملل با گفتن این که "حملەی حماس در خلا رخ نداده" خشم اسرائیل را برانگیخته است.
اسرائیلی ها به عذرخواهی گوترش بسنده نکرده، بلکه خواهان برکناری او شدە و ورودش به اسرائیل را هم ممنوع کردەاند.
من هر چه فکر می کنم، تناقض یا انگیزەی سوئی در حرف دبیرکل نمی بینم!
مقصود گوترش این است که اگر ستم و اشغالگری اسرائیل نبود، فاجعەی هفت اکتبر اتفاق نمی افتاد.
یا اگر اسرائیل قطعنامەهای سازمان ملل را اجرا می کرد، دولت مستقل فلسطینی در مرزهای قبل از 1967 تشکیل می شد. طبعا دولتی رسمی و عضو سازمان ملل که بر اساس شناسایی متقابل با اسرائیل تاسیس شده، بعید بود از مرز غزه همسایەی شمالی خود را مورد حمله قرار دهد..
نمایندەی اسرائیل در مجمع عمومی برای محکوم کردن گوترش استدلالی به کار گرفته که منطقا نمی تواند از تبعات آن شانه خالی کند:
دبیرکلی که نمی‌داند درک قتل بی‌گناهان با هیچ پیش‌زمینه‌ای ممکن نیست، نمی‌تواند دبیرکل باشد.
حرف نمایندەی اسرائیل درست است. هیچ آرمانی هر چند مشروع قتل مردمان غیر نظامی را توجیه نمی کند.
اما این حکم شامل اسرائیل هم می شود؟
هم اکنون اسرائیل به تلافی حملەی حماس و به بهانەی وجود جنگجویان این گروه در غزه روزانه دستکم صد نفر زن و کودک و پزشک و پرستار و خبرنگار را می کشد!
چرا اسرائیل مجاز است و حماس مجاز نیست؟
از منظر حقوق بین الملل و آموزەهای اخلاقی نمی توان پاسخ این سوال را داد.
چرا که روزگار سیاە دبیرکل سازمان ملل به عنوان نماد صلح جهانی و قانون بین المللی، گواه تناقض پیشگفته است.
بنابراین می توان به گونەای دیگر به آن پاسخ گفت:
بهای جان انسان سفیدپوست غربی از جان ساکنان جنوب جهانی بیشتر است!
اگر یک اسرائیلی بمیرد، خونبهای آن حداقل ده نفر فلسطینی است!
اگر بمبی ولو بدون تلفات در لندن یا پاریس و تل آویو منفجر شود، باید دستکم ده باب خانه در قندهار و بیروت و پیشاور ویران گردد!
در زبان " نزاکت سیاسی " به این می گویند: بازدارندگی!
بازدارندگی یک مقولەی ذهنی بر مبنای ترساندن طرف مقابل است تا دست از پا خطا نکند.
در مواردی ممکن است بازدارندگی دچار استهلاک و فرسودگی شود. در این صورت با بهای بیشتری از جان انسان ها آن را روزامد می کنند.
در واقع نظام سلسلە مراتبی و شهروندی لایه بندی شدەای کە در کشورهای استبدادی وجود دارد، بازتاب آن به نوعی در نظام ناعادلانەی جهانی هم دیده می شود.
اسرائیل بخشی از جهان غربی است که دست تقدیر آن را در قلب شرق مسلمان قرار داده است.
جنگ کنونی غزه بیش از هر مسالەای این تضادها و شکاف های سیاسی و فرهنگی ناشی از آن را برملا ساخته است.
در حالی که افکار عمومی جوامع غربی عمدتا طرفدار اسرائیل است، جنوب جهانی از جهان اسلام گرفته تا کشورهای آفریقایی و آمریکای لاتین و روسیه و چین با فلسطینی ها همدردی می کند.
این شکاف در درجەی اول بە زیان اوکراین است. شواهد نشان می دهد که همدلی بی سابقەی کشورهای جنوب با اوکراین کم رنگ شدە است.
این مساله صرفا به دلیل تحت الشعاع واقع شدن تهاجم روسیه به اوکراین نیست.
بلکه به خاطر پشتیبانی بی محابای اوکراین از اسرائیل در روزهای اول است. اکنون زلنسکی متوجه تبعات منفی آن شده و می کوشد با ایجاد توازن از قبیل اشاره به ضرورت تشکیل کشور فلسطین از میزان آن بکاهد.
عامل دوم مخدوش شدن وجهەی آمریکاست. واشنگتن که در راس " جهان آزاد " به مقاومت در برابر بربریت پوتین و جباریت حزب کمونیست چین برخاسته بود، اکنون در کنار یکی از خونین ترین تجاوزهای نظامی به مردم غیرنظامی قرار گرفته است.
افکار عمومی جهان می داند تنها ارادەی آمریکا، انگلیس و برخی کشورهای اروپایی دیگر می تواند اسرائیل را برای برقراری آتش بس مجاب نماید.
وقتی این کشورها صراحتا از ادامەی بمباران ها و حملەی زمینی به غزه دفاع می کنند، آیا نباید مسئولیت بخشی از فجایع آتی را هم بر عهذه بگیرند؟
آمریکا در انتقام یازده سپتامبر به عراق و افغانستان هجوم برد، آیا اکنون مسئول وضعیت نابسامان این دو کشور نیست؟
همچنین آیا غرق شدن این کشور در جنگ های فرسایشی خاورمیانه به سود چین تمام نشد که با فراغ بال به اقتصادش پر و بال داد و نیم قرن است وارد هیچ جنگی نشده است؟
از این رو سیاست پشتیبانی بی قید و شرط از اسرائیل از هر نظر اشتباه است. برای اسرائیل امنیت نمی آورد و بن بست سیاسی و راهبردی خاورمیانه را بسته تر می کند.
اگر آمریکا و متحدان اروپایی اش قدری در برابر عزیز دردانەی غرب - اسرائیل - معقول تر رفتار می کردند، نیمی از مشکلات جهان حل می شد!
اما ظاهرا در یک چرحەی بستە و معیوب گیر افتاده ایم!
اکنون چین و روسیە می توانند انگشت در چشم غرب کنند و از مزایای استبداد و دزدسالارری شرقی در برابر مردم سالاری "نژادپرست" غربی داد سخن سر دهند!
#صلاح‌الدین_خدیو
@sharname1
🔺اصلاحیه
"سلسله وبینارهای گروه مسئولیت اجتماعی دانشگاهیان انجمن ترویج فرهنگ مسئولیت اجتماعی"
https://t.iss.one/Sopskf/6216
با عنوانِ تجربه های #مسئولیت_اجتماعی_دانشگاهیان
جمعه ۷ مهرماه ۱۴۰۲
دکتر نعمت ا... فاضلی
دانش آموخته انسان شناسی و استاد بازنشسته پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی
[در موعد خود برگزار شد. لینک فایل صوتی ضبط شده جلسه+ فایل نوشتاری👇]
https://t.iss.one/DrNematallahFazeli/3719
جمعه ۱۴مهرماه ۱۴۰۲
دکتر سید محمود نجاتی حسینی
دانش آموخته جامعه شناسی و
پژوهشگر مطالعات دینی و مدرس دانشگاە
[برگزار شد. لینک فایل نوشتاری👇]
https://t.iss.one/smnejatihosseini/7196
جمعه ۲۱مهرماه ۱۴۰۲
دکتر علی صاحبی
دانش آموخته فوق دکترای روان شناسی بالینی و نماینده مؤسسه ویلیام گلسر
[برگزارشد. لینک دسترسی به فایل ها👇]
https://t.iss.one/Sopskf/6204
جمعه ۲٨مهرماه ۱۴۰۲
دکتر بهرام طاهری
دانش آموخته مهندسی محیط زیست و منابع آب از دانشگاه میشیگان و استاد پیشین دانشگاه لورنس تکنولوژی، مدرس دانشگاه
[برگزار شد+-]
دوشنبه ٨ آبانماه ۱۴۰۲
✔دکتر حسین حجت پناه
دانش آموخته جامعه شناسی، دبیر گروه جامعه شناسی کشورهای اسلامی
دوشنبه ۱۵ آبانماه ۱۴۰۲
مهندس ابوالفضل میرقاسمی
دانش آموخته مهندسی منابع آب از مؤسسهITC هلند، دبیر شورای سیاستگذاری انجمن ترویج فرهنڪ مسئولیت اجتماعی
دوشنبه ۲۲ آبانماه
رئوف آذری
دانش آموخته مدیریت آموزش،
کنشگر صلح و محیط زیست
دوشنبه ۲۹ آبانماه ۱۴۰۲
دکتر محمد مهدی فتوره چی
دانش آموخته ارتباطات
و رییس هیٲت مدیره انجمن ترویج فرهنگ مسئولیت اجتماعی
ساعت ارائه ۲۱ الی ۲۲
+توضیح اینکه، به درخواست مشارکت کنندگان، زمان برگزاری نشست ها در میانه راه از جمعه به دوشنبه، تغییر یافت.
در پلتفرم گوگل میت با لینک👇
https://meet.google.com/gwq-jzpp-ydd
"سلسله وبینارهای گروه مسئولیت اجتماعی دانشگاهیان انجمن ترویج فرهنگ مسئولیت اجتماعی"
https://t.iss.one/Sopskf/6216
با عنوانِ تجربه های #مسئولیت_اجتماعی_دانشگاهیان
جمعه ۷ مهرماه ۱۴۰۲
دکتر نعمت ا... فاضلی
دانش آموخته انسان شناسی و استاد بازنشسته پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی
[در موعد خود برگزار شد. لینک فایل صوتی ضبط شده جلسه+ فایل نوشتاری👇]
https://t.iss.one/DrNematallahFazeli/3719
جمعه ۱۴مهرماه ۱۴۰۲
دکتر سید محمود نجاتی حسینی
دانش آموخته جامعه شناسی و
پژوهشگر مطالعات دینی و مدرس دانشگاە
[برگزار شد. لینک فایل نوشتاری👇]
https://t.iss.one/smnejatihosseini/7196
جمعه ۲۱مهرماه ۱۴۰۲
دکتر علی صاحبی
دانش آموخته فوق دکترای روان شناسی بالینی و نماینده مؤسسه ویلیام گلسر
[برگزارشد. لینک دسترسی به فایل ها👇]
https://t.iss.one/Sopskf/6204
جمعه ۲٨مهرماه ۱۴۰۲
دکتر بهرام طاهری
دانش آموخته مهندسی محیط زیست و منابع آب از دانشگاه میشیگان و استاد پیشین دانشگاه لورنس تکنولوژی، مدرس دانشگاه
[برگزار شد+-]
دوشنبه ٨ آبانماه ۱۴۰۲
✔دکتر حسین حجت پناه
دانش آموخته جامعه شناسی، دبیر گروه جامعه شناسی کشورهای اسلامی
دوشنبه ۱۵ آبانماه ۱۴۰۲
مهندس ابوالفضل میرقاسمی
دانش آموخته مهندسی منابع آب از مؤسسهITC هلند، دبیر شورای سیاستگذاری انجمن ترویج فرهنڪ مسئولیت اجتماعی
دوشنبه ۲۲ آبانماه
رئوف آذری
دانش آموخته مدیریت آموزش،
کنشگر صلح و محیط زیست
دوشنبه ۲۹ آبانماه ۱۴۰۲
دکتر محمد مهدی فتوره چی
دانش آموخته ارتباطات
و رییس هیٲت مدیره انجمن ترویج فرهنگ مسئولیت اجتماعی
ساعت ارائه ۲۱ الی ۲۲
+توضیح اینکه، به درخواست مشارکت کنندگان، زمان برگزاری نشست ها در میانه راه از جمعه به دوشنبه، تغییر یافت.
در پلتفرم گوگل میت با لینک👇
https://meet.google.com/gwq-jzpp-ydd
Telegram
بنیاد توسعه صلح و مهربانی های کوچک
Forwarded from دلنوشته ها - رحیم قمیشی (Rahim Ghomeishi)
در جنگ‌ها، نامردها برنده می‌شوند!
✍ رحیم قمیشی
سال‌های ۱۳۶۴ و ۶۵ سال‌هایی بود که صدام شهرهای مسکونی ما را با شدت بیشتری زیر موشک‌های دوربرد و روسی خود قرار داده بود.
هر موشک با صدای مهیبی نیمه‌های شب، وسط شهرها، در حالی که مردم در خواب بودند منفجر می‌شد و گاه در یک شب بیش از ده موشک به یک شهر نسبتا کوچک، مثل دزفول مظلوم اصابت می‌کرد. صحنه‌های وحشتناکی که جگر هر انسانی را پاره پاره می‌کرد.
موشک، پیرزن و کودک و جوان و مادر و پدر پیر نمی‌شناخت.
ما همان نیمه شب از فرط عصبانیت شعار می‌دادیم "موشک جواب موشک"!
یعنی که شما هم وسط شهرهای مسکونی عراق مثل بصره و عماره و بغداد را با موشک بزنید!!
اما ایران نمی‌زد. هم موشک نداشتیم و اگر هم کمی داشتیم، دل‌مان نمی‌آمد به جرم خیره‌سری‌های صدام، زن و کودک عراقی را به خاک و خون بکشیم.
هیچکس نمی‌دانست کار درستی بود یا نه!
از نظر انسانی کار درستی بود، از نظر جنگی، غلط!!
جنگ قواعدی دارد، که الزاماً انسانی نیستند. برای همین یک هنرمند، یک نقاش، یک شاعر، یک آهنگساز، یک خانم، هرگز نمی‌تواند در جنگ نقش مؤثری داشته باشد. به استثنائات کار نداریم.
انتخاب جنگ برای مبارزه، ولو گرفتن حق، یعنی من از نظر نظامی دست بالاتر را دارم!
هوش نظامی، ابزار نظامی، حامیان جهانی، اقتصاد نظامی و افراد نظامی قوی‌تری دارم. این قاعدۀ جنگ است.
اما آیا آنکه همۀ اینها را دارد، حتما بر حق است؟ خیر.
از همین‌جا صلح‌طلبان شکل می‌گیرند.
جنگ انسانی نیست ولو ما به‌حق باشیم.
اگر زور ما بیشتر است، حقانیت ما افزون‌تر نیست.
صلح‌طلب می‌گوید انسان‌ها نباید حق خود را با زور سلاح و کشتار دشمن بگیرند.
صلح‌طلب همه راه‌های خشونت‌پرهیز را مقدم بر جنگ می‌داند، و راه‌های خشونت پرهیز تمامی ندارند.
صلح‌طلب گفتگو و مفاهمه را مهمترین ابزار جلوگیری از ظلم و رفع اختلافات می‌داند.
صلح‌طلب یک ترسو نیست.
کسی است که افق‌های دورتر را می‌بیند.
صدام در جنگ شیمیایی می‌زد ما نمی‌توانستیم!
صدام اسیر را تا سر حد مرگ کتک می‌زد، ما نمی‌توانستیم.
صدام موشک وسط شهرها می‌زد، ما نمی‌توانستیم!
صدام برای کم نیاوردن ممکن بود شهرهای بزرگ را هم شیمیایی کند، ما نمی‌توانستیم.
با ادامه جنگ، کدام در جنگ پیروز می‌شدیم؟!
همین بود که پذیرش دیرهنگام قطعنامه ۵۹۸، پذیرش باقی ماندن صدام در قدرت، پذیرش حکمیت سازمان ملل، یک شجاعت می‌خواست، یک برد بود، یک عقلانیت بود، فرار از جنگی که نامردها در آن دست بالاتر را دارند.
حماس هزار اسرائیلی را کشت.
تا امروز هشت هزار فلسطینی کشته شده‌اند.
اسرائیل می‌گوید هنوز عملیات اصلی شروع نشده!
ما برای اسرائیل رجز می‌خوانیم که ما هم هنوز عملیات واقعی را شروع نکرده‌ایم!
او عملیات اصلی را شروع کند.
ما هم عملیات اصلی را شروع کنیم.
چه کسی خواهد بُرد؟
چه کسی می‌گوید فلسطین و ایران؟
چرا اسراییل با حمایت آمریکا نباید ببرد؟
چون ما ایمان بیشتری داریم!؟
چون ما طرفدار مظلوم هستیم؟
چون ما خدا را داریم؟!
که آنهم لفاظی‌هایی بیش نیست.
جنگ قواعد غیرانسانی خود را دارد.
فلسطینی‌ها قطعا بازنده جنگ خواهند بود، وقتی دشمن، خود را مجاز به هر امر غیر انسانی می‌داند.
برخی از روز اول بدون هیچ بررسی گفتند اسرائیل حتماً شکست می‌خورد و جشن گرفتند. نوید محو اسرائیل را دادند.
حال از آنها می‌پرسیم؛
اگر کشته‌های فلسطینی به ده هزار نفر رسید، باز هم آنها برده‌اند؟
اگر بیست هزار نفر شدند چطور؟
بیشتر از آن هم کشته بدهند باز برده‌اند!؟
اگر باز هم گفتند بله، و گفتند فلسطینی‌ها برده‌اند، معلوم می‌شود آنها چیزی از انسانیت نفهمیده‌اند.
آنها اصلا فلسطینی‌ها برایشان ارزشی ندارند.
آنها حتی از تاکتیک و استراتژی در جنگ هم چیزی نمی‌دانند.
قپه‌هایی بر دوش‌شان گذاشته‌اند، چیزی بر سرشان...
و هنوز با انسانیت بسیار فاصله دارند.
جنگ هرگز راه حل نبوده.
صلح‌طلب‌ها شجاعترین‌ها هستند
و نیز انسان‌ترین‌ها.
اگر چه دیر به حق‌شان برسند...
آنها که می‌گویند عملیات حماس اشتباه بود.
دل‌شان برای انسانیت بیشتر می‌سوزد
و برای فلسطینی‌ها هم
اگر چه جنگ‌طلبان کم عقل
فحش‌ها نثارشان کنند!
@ghomeishi3
✍ رحیم قمیشی
سال‌های ۱۳۶۴ و ۶۵ سال‌هایی بود که صدام شهرهای مسکونی ما را با شدت بیشتری زیر موشک‌های دوربرد و روسی خود قرار داده بود.
هر موشک با صدای مهیبی نیمه‌های شب، وسط شهرها، در حالی که مردم در خواب بودند منفجر می‌شد و گاه در یک شب بیش از ده موشک به یک شهر نسبتا کوچک، مثل دزفول مظلوم اصابت می‌کرد. صحنه‌های وحشتناکی که جگر هر انسانی را پاره پاره می‌کرد.
موشک، پیرزن و کودک و جوان و مادر و پدر پیر نمی‌شناخت.
ما همان نیمه شب از فرط عصبانیت شعار می‌دادیم "موشک جواب موشک"!
یعنی که شما هم وسط شهرهای مسکونی عراق مثل بصره و عماره و بغداد را با موشک بزنید!!
اما ایران نمی‌زد. هم موشک نداشتیم و اگر هم کمی داشتیم، دل‌مان نمی‌آمد به جرم خیره‌سری‌های صدام، زن و کودک عراقی را به خاک و خون بکشیم.
هیچکس نمی‌دانست کار درستی بود یا نه!
از نظر انسانی کار درستی بود، از نظر جنگی، غلط!!
جنگ قواعدی دارد، که الزاماً انسانی نیستند. برای همین یک هنرمند، یک نقاش، یک شاعر، یک آهنگساز، یک خانم، هرگز نمی‌تواند در جنگ نقش مؤثری داشته باشد. به استثنائات کار نداریم.
انتخاب جنگ برای مبارزه، ولو گرفتن حق، یعنی من از نظر نظامی دست بالاتر را دارم!
هوش نظامی، ابزار نظامی، حامیان جهانی، اقتصاد نظامی و افراد نظامی قوی‌تری دارم. این قاعدۀ جنگ است.
اما آیا آنکه همۀ اینها را دارد، حتما بر حق است؟ خیر.
از همین‌جا صلح‌طلبان شکل می‌گیرند.
جنگ انسانی نیست ولو ما به‌حق باشیم.
اگر زور ما بیشتر است، حقانیت ما افزون‌تر نیست.
صلح‌طلب می‌گوید انسان‌ها نباید حق خود را با زور سلاح و کشتار دشمن بگیرند.
صلح‌طلب همه راه‌های خشونت‌پرهیز را مقدم بر جنگ می‌داند، و راه‌های خشونت پرهیز تمامی ندارند.
صلح‌طلب گفتگو و مفاهمه را مهمترین ابزار جلوگیری از ظلم و رفع اختلافات می‌داند.
صلح‌طلب یک ترسو نیست.
کسی است که افق‌های دورتر را می‌بیند.
صدام در جنگ شیمیایی می‌زد ما نمی‌توانستیم!
صدام اسیر را تا سر حد مرگ کتک می‌زد، ما نمی‌توانستیم.
صدام موشک وسط شهرها می‌زد، ما نمی‌توانستیم!
صدام برای کم نیاوردن ممکن بود شهرهای بزرگ را هم شیمیایی کند، ما نمی‌توانستیم.
با ادامه جنگ، کدام در جنگ پیروز می‌شدیم؟!
همین بود که پذیرش دیرهنگام قطعنامه ۵۹۸، پذیرش باقی ماندن صدام در قدرت، پذیرش حکمیت سازمان ملل، یک شجاعت می‌خواست، یک برد بود، یک عقلانیت بود، فرار از جنگی که نامردها در آن دست بالاتر را دارند.
حماس هزار اسرائیلی را کشت.
تا امروز هشت هزار فلسطینی کشته شده‌اند.
اسرائیل می‌گوید هنوز عملیات اصلی شروع نشده!
ما برای اسرائیل رجز می‌خوانیم که ما هم هنوز عملیات واقعی را شروع نکرده‌ایم!
او عملیات اصلی را شروع کند.
ما هم عملیات اصلی را شروع کنیم.
چه کسی خواهد بُرد؟
چه کسی می‌گوید فلسطین و ایران؟
چرا اسراییل با حمایت آمریکا نباید ببرد؟
چون ما ایمان بیشتری داریم!؟
چون ما طرفدار مظلوم هستیم؟
چون ما خدا را داریم؟!
که آنهم لفاظی‌هایی بیش نیست.
جنگ قواعد غیرانسانی خود را دارد.
فلسطینی‌ها قطعا بازنده جنگ خواهند بود، وقتی دشمن، خود را مجاز به هر امر غیر انسانی می‌داند.
برخی از روز اول بدون هیچ بررسی گفتند اسرائیل حتماً شکست می‌خورد و جشن گرفتند. نوید محو اسرائیل را دادند.
حال از آنها می‌پرسیم؛
اگر کشته‌های فلسطینی به ده هزار نفر رسید، باز هم آنها برده‌اند؟
اگر بیست هزار نفر شدند چطور؟
بیشتر از آن هم کشته بدهند باز برده‌اند!؟
اگر باز هم گفتند بله، و گفتند فلسطینی‌ها برده‌اند، معلوم می‌شود آنها چیزی از انسانیت نفهمیده‌اند.
آنها اصلا فلسطینی‌ها برایشان ارزشی ندارند.
آنها حتی از تاکتیک و استراتژی در جنگ هم چیزی نمی‌دانند.
قپه‌هایی بر دوش‌شان گذاشته‌اند، چیزی بر سرشان...
و هنوز با انسانیت بسیار فاصله دارند.
جنگ هرگز راه حل نبوده.
صلح‌طلب‌ها شجاعترین‌ها هستند
و نیز انسان‌ترین‌ها.
اگر چه دیر به حق‌شان برسند...
آنها که می‌گویند عملیات حماس اشتباه بود.
دل‌شان برای انسانیت بیشتر می‌سوزد
و برای فلسطینی‌ها هم
اگر چه جنگ‌طلبان کم عقل
فحش‌ها نثارشان کنند!
@ghomeishi3
Forwarded from کانال‌رسمی انجمن ترویج‌فرهنگ مسئولیت‌‌اجتماعی
۳۰ اکتبر، ۲۱.۱۵.aac
56 MB
فایل صوتی سخنرانی:
دکتر حسین حجت پناه در :
🔹 سلسله نشست های آنلاین تحت عنوان ( تجربه های مسئولیت اجتماعی دانشگاهیان )
به اهتمام گروه مجازی انجمن در حوزه:
"مسئولیت اجتماعی دانشگاهیان
https://t.iss.one/c/1723765513/41
دوشنبه ۸ آبان ۱۴۰۲
❇️ روابط عمومی انجمن ترویج فرهنگ مسئولیت اجتماعی
🆔 https://t.iss.one/+W25v3ctNfyk1NWFk
#CASRAA
دکتر حسین حجت پناه در :
🔹 سلسله نشست های آنلاین تحت عنوان ( تجربه های مسئولیت اجتماعی دانشگاهیان )
به اهتمام گروه مجازی انجمن در حوزه:
"مسئولیت اجتماعی دانشگاهیان
https://t.iss.one/c/1723765513/41
دوشنبه ۸ آبان ۱۴۰۲
❇️ روابط عمومی انجمن ترویج فرهنگ مسئولیت اجتماعی
🆔 https://t.iss.one/+W25v3ctNfyk1NWFk
#CASRAA
Forwarded from ارزیابی شتابزده (Mohammadreza Eslami)
✍️ فراخوان جذب هیات علمی برای طراحی سازه روی ماه و مریخ
🔵 دانشگاه تگزاس در آستین (که یکی از بهترین دانشگاههای دنیا محسوب می شود و دارای رتبه بین المللی بسیار بالایی است) فراخوان زیر را برای جذب هیات علمی در گروه مهندسی سازه منتشر کرده است.
این را یکی از دوستان فرستاد. متن فراخوان را مطالعه کردم و گویی آه از نهاد انسان برمی خیزد. دانشگاه تگزاس به دنبال استخدام فردی است که در رشته مهندسی سازه در زمینه ساخت سازه ها و اسکان بر روی کره ماه و مریخ کار کرده باشد. مشخصا در فراخوان قید شده که چنین فردی باید دارای پژوهش و مطالعاتی در زمینه احداث سازه در محیطهای بیابانی و... بوده باشد و نشان دهد که توانایی علمی پژوهش در زمینه ساخت سازه در کره ماه و مریخ را داراست.
https://apply.interfolio.com/134172
...design and construction of sustainable and resilient infrastructure in some of the universe's most inhospitable environments...on the Moon or Mars!
🔵 یکبار دیگر فراخوان را خواندم. دستهایم را پیرامون سرم گرفته ام. بشر در حوزه علم و دانش و فن آوری به جایی رسیده که دیگر دغدغه ای برای طراحی و ساختِ سازه بر روی «کره زمین» ندارد و دارد فکر می کند که «مرزهای دانش» باید در زمینه طراحی سازه در کرات دیگر آسمان جابجا شود.
عملا انسان از «ساخت و ساز بر روی زمین» فارغ شده و به ساخت و ساز در آسمانها فکر می کند. در این میانه دانشگاه تگزاس با آن آزمایشگاه پیشرفته فرگوسن هم می گوید: ای ذهنهای برتر بفرمایید و تشریف بیاورید! همه ی این امکاناتِ فرگوسن در اختیار شماست. این گوی و این میدان...
اتفاقات این روزها و این حال و هوای تلخ این ایام باعث می شود که با دیدن این فراخوان جذب هیات علمی در بهت فرو بروم. انسان که به ساخت و ساز در کرات دیگر «آسمان» می اندیشد در «توسعه صلح در زمین» اینقدر فرومانده و وامانده است. برترین ذهنهای مهندسی و ریاضی، امروز به حل مسائلی فکر می کنند که به اندازه ذره ای ارتباطی به «گسترش صلح و امنیت روحی انسان» ندارد.
بهترین و برترین دانشجویان در برترین دانشگاههای دنیا همه به این می اندیشند که چگونه می شود در بهترین شرکتهای بین المللی استخدام شد؟ یا چگونه می توان در فراخوان های جذب هیات علمی موفق شد؟ ولی چند دانشجو و چند ذهن نخبه به موضوع «گسترش صلح» در این کرۀ خون آلود می اندیشند؟
🔵 هنوز یکسال نشده از اتفاقات تلخ آن روزهای مهسا امینی که به این روزهای تلخِ دیدن اخبار انفجار بیمارستان و دیدن چهره های خاک آلود و معصوم کودکان بیگناه رسیده ایم. به جای بازی کودکانه در این احوالند. این چه حس تلخی است که کاری از دست ما بر نمی آید در این ماجراها؟
و این چه دلخوشی های حقیر و کوچکی است که به آن مشغولم؟ دلخوش به این که چند مقاله در فلان ژورنال بین المللی چاپ شد یا دلخوش به اینکه سازه ترمینال جدید فرودگاه شیکاگو را طراحی کردم؟ اساسا اینها به چه درد می خورد در دنیایی که انسان اینقدر در «رنج» است و هیچ کاری از دست ما بر نمی آید؟
🔵 بشر دارد به ساخت سازه در آسمانها می اندیشد در حالی که بر روی زمین کسی اهتمام به توسعه مهربانی ندارد. کسی به «آیین گفتگو» و گسترش همدلی همت ندارد. ذهن های برتر و نخبه ها، یا به دنبال حل مساله های غامض مهندسی اند و یا به دنبال درآمدهای کلان پزشکی.
و من مانده ام که چرا و چگونه گفته: و لکم فی الارض مستقرٌ و متاعٌ الی حین.
این آخر چگونه استقراری است؟!
...
بروم مدارک پرونده فراخوان جذب هیات علمی را پر کنم. و بعد برای نشست مقاوم سازی در کنگره بین المللی(؟!) مهندسی عمران در دانشگاه علم و صنعت مقاله ای بنویسم. تلویزیون را خاموش کن! ...
محمدرضا اسلامی
t.iss.one/solseghalam
🔵 دانشگاه تگزاس در آستین (که یکی از بهترین دانشگاههای دنیا محسوب می شود و دارای رتبه بین المللی بسیار بالایی است) فراخوان زیر را برای جذب هیات علمی در گروه مهندسی سازه منتشر کرده است.
این را یکی از دوستان فرستاد. متن فراخوان را مطالعه کردم و گویی آه از نهاد انسان برمی خیزد. دانشگاه تگزاس به دنبال استخدام فردی است که در رشته مهندسی سازه در زمینه ساخت سازه ها و اسکان بر روی کره ماه و مریخ کار کرده باشد. مشخصا در فراخوان قید شده که چنین فردی باید دارای پژوهش و مطالعاتی در زمینه احداث سازه در محیطهای بیابانی و... بوده باشد و نشان دهد که توانایی علمی پژوهش در زمینه ساخت سازه در کره ماه و مریخ را داراست.
https://apply.interfolio.com/134172
...design and construction of sustainable and resilient infrastructure in some of the universe's most inhospitable environments...on the Moon or Mars!
🔵 یکبار دیگر فراخوان را خواندم. دستهایم را پیرامون سرم گرفته ام. بشر در حوزه علم و دانش و فن آوری به جایی رسیده که دیگر دغدغه ای برای طراحی و ساختِ سازه بر روی «کره زمین» ندارد و دارد فکر می کند که «مرزهای دانش» باید در زمینه طراحی سازه در کرات دیگر آسمان جابجا شود.
عملا انسان از «ساخت و ساز بر روی زمین» فارغ شده و به ساخت و ساز در آسمانها فکر می کند. در این میانه دانشگاه تگزاس با آن آزمایشگاه پیشرفته فرگوسن هم می گوید: ای ذهنهای برتر بفرمایید و تشریف بیاورید! همه ی این امکاناتِ فرگوسن در اختیار شماست. این گوی و این میدان...
اتفاقات این روزها و این حال و هوای تلخ این ایام باعث می شود که با دیدن این فراخوان جذب هیات علمی در بهت فرو بروم. انسان که به ساخت و ساز در کرات دیگر «آسمان» می اندیشد در «توسعه صلح در زمین» اینقدر فرومانده و وامانده است. برترین ذهنهای مهندسی و ریاضی، امروز به حل مسائلی فکر می کنند که به اندازه ذره ای ارتباطی به «گسترش صلح و امنیت روحی انسان» ندارد.
بهترین و برترین دانشجویان در برترین دانشگاههای دنیا همه به این می اندیشند که چگونه می شود در بهترین شرکتهای بین المللی استخدام شد؟ یا چگونه می توان در فراخوان های جذب هیات علمی موفق شد؟ ولی چند دانشجو و چند ذهن نخبه به موضوع «گسترش صلح» در این کرۀ خون آلود می اندیشند؟
🔵 هنوز یکسال نشده از اتفاقات تلخ آن روزهای مهسا امینی که به این روزهای تلخِ دیدن اخبار انفجار بیمارستان و دیدن چهره های خاک آلود و معصوم کودکان بیگناه رسیده ایم. به جای بازی کودکانه در این احوالند. این چه حس تلخی است که کاری از دست ما بر نمی آید در این ماجراها؟
و این چه دلخوشی های حقیر و کوچکی است که به آن مشغولم؟ دلخوش به این که چند مقاله در فلان ژورنال بین المللی چاپ شد یا دلخوش به اینکه سازه ترمینال جدید فرودگاه شیکاگو را طراحی کردم؟ اساسا اینها به چه درد می خورد در دنیایی که انسان اینقدر در «رنج» است و هیچ کاری از دست ما بر نمی آید؟
🔵 بشر دارد به ساخت سازه در آسمانها می اندیشد در حالی که بر روی زمین کسی اهتمام به توسعه مهربانی ندارد. کسی به «آیین گفتگو» و گسترش همدلی همت ندارد. ذهن های برتر و نخبه ها، یا به دنبال حل مساله های غامض مهندسی اند و یا به دنبال درآمدهای کلان پزشکی.
و من مانده ام که چرا و چگونه گفته: و لکم فی الارض مستقرٌ و متاعٌ الی حین.
این آخر چگونه استقراری است؟!
...
بروم مدارک پرونده فراخوان جذب هیات علمی را پر کنم. و بعد برای نشست مقاوم سازی در کنگره بین المللی(؟!) مهندسی عمران در دانشگاه علم و صنعت مقاله ای بنویسم. تلویزیون را خاموش کن! ...
محمدرضا اسلامی
t.iss.one/solseghalam