Forwarded from جمعیت امام علی
"روزی برای صلح در جهانی مشتاق خشونت"
🔹امروز روز جهانی صلح است. قرار است زنگ صلح در سازمان ملل به صدا درآید. هر سال در همین روز آرزوی «صلح مطلق جهانی» به شکلی نمادین با نواختن این زنگ بیان می‌شود. طنین این آرزو اما گویی به گوش مردم دنیا نمی‌رسد، صلح نصیب آنها نمی‌شود و این مفهوم گویی قرار نیست در دنیای امروز ما پا را فراتر از اقدامات نمادین بگذارد.
🔹امروز جهانی نظاره‌گر برافروختن آتش جنگ در افغانستان است. نظاره‌گر ترویج خشونت، نظاره‌گر مرگ انسان‌ها و انسانیت، اما قدم آن‌سوتر از این نظاره نمی‌گذارد و به میدان نمی‌رود. گروهی تمامیت‌خواه و تندرو در گوشه‌ای از جهان ترکتازی می‌کند. یک ملت زیر تازیانه تعصبِ کور، کودکی، جوانی و آینده خود را می‌بازند. ملتی که به امیدی واهی، کودک خود را روی دیوار آن فرودگاه، به دست سربازی می‌سپارد، بی آن که بداند آن سوی دیوار چه سرنوشتی در انتظار کودک است. انگار می‌پندارد هر سرنوشتی پیدا کند، بهتر از ماندن در این خاک است؛ خاکی که وطن است، وطنی که جان است.
🔹جنگ، خالق تمام این تصاویر است و این تصویر جهان ماست. جهانی که طالب صلح نیست و این شاهرگ زندگی را هر بار به تیغ طالبان و طالبان‌ها در گوشه‌گوشه جغرافیای زمین و تاریخ، می‌سپارد. آری! صلح، همان قربانیِ بی‌گناهی است که هر بار به بهانه‌ای پیش پایِ تاجرانِ جنگ و کاسبان خون مردم، ذبح می‌شود.
🔹«صلح»! کلمه‌ای سه حرفی که می‌تواند جهان ما را به جایی برای بالیدن کودکی‌ها، برای بهتر بودن و برای تجربه انسان بودن تبدیل کند، اگر که جهان ما، به مدد خرد، زنجیر صاحبان زر و زور و تزویر را از پیکر خود بگشاید و بر جنون و سودای آن سه حرفِ خونباری که کلمه «جنگ» را می‌‌سازد، چیره شود.
🔹امروز ما محتاج صلحیم، عینیت صلح، در تمامی کشورها و برای تمامی انسان‌ها، نه آن که از صلح نمادین و نماد صلح سخن بگوییم وقتی فرزندان انسان زیر دندان گرگِ جنگ تکه‌تکه می‌شوند. ما برای صلح اینجاییم و این یک شعار نیست، یک باور است. باوری که ما اعضای جمعیت امام علی(ع) را در طول سال‌ها به پیش برده و انگیزه‌مان شده برای ایستادن. ما در تمام خانه‌های ایرانی جمعیت، در کنار هزاران کودک فارس و کرد و ترک و لر و عرب و افغانستانی با بسترهای فرهنگی مختلف، هر روز تمرین یگانگی و یکرنگی می‌کنیم، هر روز تلاش می‌کنیم رشته‌های گسسته پیوند آدمی را به مدد عشق از نو گره بزنیم و رسالتمان این است که برای تحقق صلح، همواره، تا روزی که برقرار باشیم، به قدر وسع خود برای ریشه‌کنی علت نزاع و جنگ‌های بی‌پایان، که فقر و نابرابری و تبعات بی‌شمار آن است، قدم برداریم.
🆔@imamalisociety
🔹امروز روز جهانی صلح است. قرار است زنگ صلح در سازمان ملل به صدا درآید. هر سال در همین روز آرزوی «صلح مطلق جهانی» به شکلی نمادین با نواختن این زنگ بیان می‌شود. طنین این آرزو اما گویی به گوش مردم دنیا نمی‌رسد، صلح نصیب آنها نمی‌شود و این مفهوم گویی قرار نیست در دنیای امروز ما پا را فراتر از اقدامات نمادین بگذارد.
🔹امروز جهانی نظاره‌گر برافروختن آتش جنگ در افغانستان است. نظاره‌گر ترویج خشونت، نظاره‌گر مرگ انسان‌ها و انسانیت، اما قدم آن‌سوتر از این نظاره نمی‌گذارد و به میدان نمی‌رود. گروهی تمامیت‌خواه و تندرو در گوشه‌ای از جهان ترکتازی می‌کند. یک ملت زیر تازیانه تعصبِ کور، کودکی، جوانی و آینده خود را می‌بازند. ملتی که به امیدی واهی، کودک خود را روی دیوار آن فرودگاه، به دست سربازی می‌سپارد، بی آن که بداند آن سوی دیوار چه سرنوشتی در انتظار کودک است. انگار می‌پندارد هر سرنوشتی پیدا کند، بهتر از ماندن در این خاک است؛ خاکی که وطن است، وطنی که جان است.
🔹جنگ، خالق تمام این تصاویر است و این تصویر جهان ماست. جهانی که طالب صلح نیست و این شاهرگ زندگی را هر بار به تیغ طالبان و طالبان‌ها در گوشه‌گوشه جغرافیای زمین و تاریخ، می‌سپارد. آری! صلح، همان قربانیِ بی‌گناهی است که هر بار به بهانه‌ای پیش پایِ تاجرانِ جنگ و کاسبان خون مردم، ذبح می‌شود.
🔹«صلح»! کلمه‌ای سه حرفی که می‌تواند جهان ما را به جایی برای بالیدن کودکی‌ها، برای بهتر بودن و برای تجربه انسان بودن تبدیل کند، اگر که جهان ما، به مدد خرد، زنجیر صاحبان زر و زور و تزویر را از پیکر خود بگشاید و بر جنون و سودای آن سه حرفِ خونباری که کلمه «جنگ» را می‌‌سازد، چیره شود.
🔹امروز ما محتاج صلحیم، عینیت صلح، در تمامی کشورها و برای تمامی انسان‌ها، نه آن که از صلح نمادین و نماد صلح سخن بگوییم وقتی فرزندان انسان زیر دندان گرگِ جنگ تکه‌تکه می‌شوند. ما برای صلح اینجاییم و این یک شعار نیست، یک باور است. باوری که ما اعضای جمعیت امام علی(ع) را در طول سال‌ها به پیش برده و انگیزه‌مان شده برای ایستادن. ما در تمام خانه‌های ایرانی جمعیت، در کنار هزاران کودک فارس و کرد و ترک و لر و عرب و افغانستانی با بسترهای فرهنگی مختلف، هر روز تمرین یگانگی و یکرنگی می‌کنیم، هر روز تلاش می‌کنیم رشته‌های گسسته پیوند آدمی را به مدد عشق از نو گره بزنیم و رسالتمان این است که برای تحقق صلح، همواره، تا روزی که برقرار باشیم، به قدر وسع خود برای ریشه‌کنی علت نزاع و جنگ‌های بی‌پایان، که فقر و نابرابری و تبعات بی‌شمار آن است، قدم برداریم.
🆔@imamalisociety
Forwarded from جمعیت امام علی
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🎶آوای صلح‌شان این بار برای مردم دیار افغانستان جاری شد...
🕊گروه آواز آوای صلح به مناسبت روز جهانی صلح کلیپی را برای حمایت از مردم افغانستان تهیه کردند. این اثر بازخوانی قطعه وطنم از داوود سرخوش است. هنرمندان این گروه همراه با این کلیپ پیغامی برای هموطنان‌شان در کشور افغانستان دارند:
سرزمین عشق و امید،
عزت و غرورت هیچگاه پایمال نمی‌شود.
آواز سوزناکت همیشه از حنجره‌های جوانانت جاری‌ست،
ریشه‌ات تا ابد محکم می‌ماند.
اگر انسان‌هایی چون کلاغ آسمانت را سیاه کردند،
اگر از گوشه‌گوشه‌ی خاکت صدای ناله و فغان شنیده می‌شود، تو نباید دلگیر شوی.
اشک و بغض برازنده‌ی تو نیست.
سرزمینم روشن شو تا تاریکی و ظلمت بمیرد،
زیباییت، مهربانیت و پرچم برافراشته را تا ابد فرزندانت زنده نگه‌می‌دارند.
🆔@imamalisociety
🕊گروه آواز آوای صلح به مناسبت روز جهانی صلح کلیپی را برای حمایت از مردم افغانستان تهیه کردند. این اثر بازخوانی قطعه وطنم از داوود سرخوش است. هنرمندان این گروه همراه با این کلیپ پیغامی برای هموطنان‌شان در کشور افغانستان دارند:
سرزمین عشق و امید،
عزت و غرورت هیچگاه پایمال نمی‌شود.
آواز سوزناکت همیشه از حنجره‌های جوانانت جاری‌ست،
ریشه‌ات تا ابد محکم می‌ماند.
اگر انسان‌هایی چون کلاغ آسمانت را سیاه کردند،
اگر از گوشه‌گوشه‌ی خاکت صدای ناله و فغان شنیده می‌شود، تو نباید دلگیر شوی.
اشک و بغض برازنده‌ی تو نیست.
سرزمینم روشن شو تا تاریکی و ظلمت بمیرد،
زیباییت، مهربانیت و پرچم برافراشته را تا ابد فرزندانت زنده نگه‌می‌دارند.
🆔@imamalisociety
Forwarded from مدرسه توسعه پایدار
✅همایش مجازی «انجمن‌های تحول‌آفرین محلی: درس‌آموخته‌ها و تجارب»
👈اهمیت و نقش انجمن‌های محلی تحول آفرین در آینده مناطق کوچک کشور، به خصوص مناطق کم برخوردار چیست؟ و ایده انجمن‌های محلی چرا و چگونه می‌تواند در پیشرفت مناطق هدف تاثیرگذار باشد؟
👈برای ایجاد و راه اندازی و تعریف حوزه فعالیت انجمن‌های محلی چه نکاتی را باید مورد توجه قرار داد؟
🔸با حضور جمع متنوعی از نمایندگان انجمن‌های محلی، فعالین اجتماعی و کنشگران توسعه محلی از شهرها و روستاهای مختلف کشور
📌جمعه 9 مهر- ساعت 16 تا 20
▪️شرکت برای عموم علاقه‌مندان(با ثبت‌نام قبلی)، آزاد است.
⬅️توضیحات بیشتر و ثبت نام: sdschool.ir/post/sdngo
📍مدرسه توسعه پایدار
@sdschool
👈اهمیت و نقش انجمن‌های محلی تحول آفرین در آینده مناطق کوچک کشور، به خصوص مناطق کم برخوردار چیست؟ و ایده انجمن‌های محلی چرا و چگونه می‌تواند در پیشرفت مناطق هدف تاثیرگذار باشد؟
👈برای ایجاد و راه اندازی و تعریف حوزه فعالیت انجمن‌های محلی چه نکاتی را باید مورد توجه قرار داد؟
🔸با حضور جمع متنوعی از نمایندگان انجمن‌های محلی، فعالین اجتماعی و کنشگران توسعه محلی از شهرها و روستاهای مختلف کشور
📌جمعه 9 مهر- ساعت 16 تا 20
▪️شرکت برای عموم علاقه‌مندان(با ثبت‌نام قبلی)، آزاد است.
⬅️توضیحات بیشتر و ثبت نام: sdschool.ir/post/sdngo
📍مدرسه توسعه پایدار
@sdschool
*اطلاعیه نخستین جشنواره ملی شعر صلح ۱۴۰۰*
https://t.iss.one/Sopskf/5227
به اطلاع کلیه علاقمندان شعر و صلح می رساند به مناسبت روز جهانی صلح و هفته دفاع مقدس، رخداد آنلاین «نخستین جشنواره ملی شعر صلح» با عنوان «روز سپید جهان» به همت مرکز تحقیقات و کرسی حقوق بشر، صلح دموکراسی یونسکو و با همکاری موسسه پژوهشی-انتشاراتی منشور صلح برگزار می شود:
سخنرانان:
دکتر حسین میرمحمد صادقی؛ رئیس مرکز تحقیقات و کرسی حقوق بشر، صلح و دموکراسی یونسکو در دانشگاه شهید بهشتی
دکتر عرفان نظر آهاری، شاعر و داور نخستین جشنواره ملی شعر صلح، با موضوع: «آموزه های صلح در ادبیات فارسی برای زندگی امروز»
خانم مژگان دستوری، فعال صلح و مدیر موسسه پژوهشی-انتشاراتی منشور صلح، با موضوع: «صلح؛ از جنبش اجتماعی تا تولیدات فرهنگی»
با شعرخوانی داوران:
دکتر خدیجه حمیدیان شورمستی
دکتر اسماعیل امینی
دکتر همایون علیدوستی
با شعرخوانی جمعی از برگزیدگان نخستین جشنواره ملی شعر صلح 1400:
خانم مهری ذبیحی اترگله
خانم صدیقه رضایی
آقای امیرمسعود حسینی
آقای بهنام کیانی
آقای احمد داوودیان
تاریخ و ساعت: شنبه، 3 مهر 1400، ساعت 17 الی 19
محل برگزاری: سامانه وبینارهای دانشگاه شهید بهشتی
لینک ورود به سامانه: https://sbu.ac.ir/web/webinar
شرکت برای عموم علاقمندان آزاد است
https://t.iss.one/Sopskf/5227
به اطلاع کلیه علاقمندان شعر و صلح می رساند به مناسبت روز جهانی صلح و هفته دفاع مقدس، رخداد آنلاین «نخستین جشنواره ملی شعر صلح» با عنوان «روز سپید جهان» به همت مرکز تحقیقات و کرسی حقوق بشر، صلح دموکراسی یونسکو و با همکاری موسسه پژوهشی-انتشاراتی منشور صلح برگزار می شود:
سخنرانان:
دکتر حسین میرمحمد صادقی؛ رئیس مرکز تحقیقات و کرسی حقوق بشر، صلح و دموکراسی یونسکو در دانشگاه شهید بهشتی
دکتر عرفان نظر آهاری، شاعر و داور نخستین جشنواره ملی شعر صلح، با موضوع: «آموزه های صلح در ادبیات فارسی برای زندگی امروز»
خانم مژگان دستوری، فعال صلح و مدیر موسسه پژوهشی-انتشاراتی منشور صلح، با موضوع: «صلح؛ از جنبش اجتماعی تا تولیدات فرهنگی»
با شعرخوانی داوران:
دکتر خدیجه حمیدیان شورمستی
دکتر اسماعیل امینی
دکتر همایون علیدوستی
با شعرخوانی جمعی از برگزیدگان نخستین جشنواره ملی شعر صلح 1400:
خانم مهری ذبیحی اترگله
خانم صدیقه رضایی
آقای امیرمسعود حسینی
آقای بهنام کیانی
آقای احمد داوودیان
تاریخ و ساعت: شنبه، 3 مهر 1400، ساعت 17 الی 19
محل برگزاری: سامانه وبینارهای دانشگاه شهید بهشتی
لینک ورود به سامانه: https://sbu.ac.ir/web/webinar
شرکت برای عموم علاقمندان آزاد است
Telegram
بنیاد توسعه صلح و مهربانی های کوچک
سردشت مهد صلح و نوعدوستی
✍🏻محمدعلی سوره*
ضمن عرض تسلیت و همدردی با خانواده های داغدار وقایع و اتفاقات چند روز گذشته شهرمان سردشت که مهد اخلاق،صلح،نوعدوستی و مهمان نوازی است و به درازای قدمت و تاریخش دربرابر انواع طوفانهای سهمگین و ترفندهای دشمنانش از جمله حمله ی مرگ بار شیمیایی ۶۶ جانانه مقاومت کرده و با وجود همه ی موانع و مشکلات، با مبارزه ،صبر و تلاش هرناکامی و نامهربانی را به شیوه ی مناسب پاسخ داده و هرگز تسلیم شرایط تحمیلی نشده مانند کوههای به هم پیوسته ی اطرافش از شرف،ناموس و سرزمینش محافظت کرده است.
اما اینک ما در ایامی که باید در کنار هم با همت،فداکاری و استفاده از ظرفیت های موجود در راستای عمران،آبادانی، رفع کمبودها و موانع و مشکلات بکوشیم و یار و غم خوار یکدیگرباشیم؛با گرفتاری های بسیاری روبه رو هستیم.
از یک طرف تعداد زیادی از جوانان آینده ساز و سرمایه های نوظهور اجتماعی مان مهاجرت را به هر قیمتی بر ماندن ترجیح می دهند و آواره ی کشورهای اروپایی می شوند.
به امید زندگی بهتر و رسیدن به آرزوهای دور و درازشان، سرزمین اجدادی و کانون گرم خانواده را به خاطره ها می سپارند.
از سوی دیگر هر روز عده ای از همشهریان که آستانه ی صبر و تحملشان دربرابر مشکلات به حداقل رسیده با بی تابی،شتاب در قضاوت، بروز احساسات کنترل نشده ،تصمیمات نسنجیده،کم توجهی به نصایح ریش سفیدان و بزرگ خاندان، خردگریزی جمعی و یا زیر پا گذاشتن حرمت ،ناموس و شرف برخی خانواده ها را لکه دار و برخی را عزادار می کنند. چهره ی مظلوم شهر و متانت و شخصیت مردم شریف و کم توقعمان را لگدمال و جامعه را بازیچه ی خود قرار می دهند.
درباره ی وقایع به وجود آمده نه به امر داوری و قضاوت می پردازم و نه در صدد مقصرجلوه دادن کسی هستم.متهم و یا متهمین را مراجع قضایی شناسایی ، محاکمه و به عدالت خواهند سپرد.
این وظیفه ی نخبگان،کارشناسان و خبرگان است که با احساس مسئولیت و کار تحقیق و پژوهش در صدد علت یابی علل و عوامل آن باشند و با بررسی جزئیات و ارائه راهکارهای مناسب مسوولین را در این زمینه یاری دهند.
من این رویدادها را هشداری جدی، خطرناک و تکان دهنده جهت مسئولیت پذیری، آگاهی، هوشیاری و بازگشت به خویشتن بیشتر خانواده ها، سیاست گزاران و تصمیم گیران شهرستان می دانم که اگر دیر بجنبیم جبران آن به مراتب سخت و دشوار خواهد بود و دامن همه ی ما را خواهد گرفت .
متأسفانه عدم امکان بروز جامعه مدنی قوی با تشکل های قانونی و رسمی، تشدید فشار اقتصادی و تورم افسارگسیخته، شکاف غیرقابل تحمل طبقاتی و از همه مهم تر ناامیدی از برخورداری حقوق اساسی شهروندی، کاهش امید به زندگی در پی بحران های مکرر و ویژه کرونا و بیش از آن نیز عدم حضور رسانه های حرفه ای کارآمد و متولیان کاربلد، فضای زیست جمعی را تنگ و‌بسته و دُگم کرده و زندگی را با چالش های زیادی همراه ساخته است...
امیداست مسئولان دلسوز با درک شرایط حساس، وجود خطرات بی شمار و با درایت و هوشمندی نسبت به ایجاد و توسعه ی زیرساخت های اقتصادی ، اشتغال زا، زودبازده ،مولد و کارا اقدام و در رفع فقر،محرومیت زدایی و توزیع عادلانه ی ثروت های ملی و محلی بیشتر تلاش کنند.
احیا و تقویت انجمن ها،سمن ها و حمایت از رسانه های سالم را در راستای ارتقاء سطح فرهنگ میانه روی،گفت وگو، نوعدوستی، تسامح، دگرپذیری و مدارا را به عنوان یک وظیفه ی دینی و ملی در دستورکار خود قرار دهند .
ما شهروندان هم به عنوان والدین و هم بە عنوان شهروندی مسئولیت شناس باید در امر تعلیم و تربیت فرزندانمان کوشاتر باشیم و آنان را آگاهانه و مسئولانه در راستای ترویج و اشاعه ی ارزشهای بنیادین و کرامت انسانی یاری دهیم و همه با هم در خلق و آفرینش فضای آکنده از حرمت، خدمت ،مهربانی و از خودگذشتگی نقش آفرینی نموده و گام های سازنده و مستحکم تری برداریم .
چرا که همه ساکن یک کشتی هستیم در دریای متلاطم زندگی.
---
*کارشناس ارشد علوم سیاسی
#سردشت
#شهر_صلح
#مظلومیت_تاریخی
#تحمیل_نامهربانی
#تحکیم_سجایا
#محمدعلی_سوره
✍🏻محمدعلی سوره*
ضمن عرض تسلیت و همدردی با خانواده های داغدار وقایع و اتفاقات چند روز گذشته شهرمان سردشت که مهد اخلاق،صلح،نوعدوستی و مهمان نوازی است و به درازای قدمت و تاریخش دربرابر انواع طوفانهای سهمگین و ترفندهای دشمنانش از جمله حمله ی مرگ بار شیمیایی ۶۶ جانانه مقاومت کرده و با وجود همه ی موانع و مشکلات، با مبارزه ،صبر و تلاش هرناکامی و نامهربانی را به شیوه ی مناسب پاسخ داده و هرگز تسلیم شرایط تحمیلی نشده مانند کوههای به هم پیوسته ی اطرافش از شرف،ناموس و سرزمینش محافظت کرده است.
اما اینک ما در ایامی که باید در کنار هم با همت،فداکاری و استفاده از ظرفیت های موجود در راستای عمران،آبادانی، رفع کمبودها و موانع و مشکلات بکوشیم و یار و غم خوار یکدیگرباشیم؛با گرفتاری های بسیاری روبه رو هستیم.
از یک طرف تعداد زیادی از جوانان آینده ساز و سرمایه های نوظهور اجتماعی مان مهاجرت را به هر قیمتی بر ماندن ترجیح می دهند و آواره ی کشورهای اروپایی می شوند.
به امید زندگی بهتر و رسیدن به آرزوهای دور و درازشان، سرزمین اجدادی و کانون گرم خانواده را به خاطره ها می سپارند.
از سوی دیگر هر روز عده ای از همشهریان که آستانه ی صبر و تحملشان دربرابر مشکلات به حداقل رسیده با بی تابی،شتاب در قضاوت، بروز احساسات کنترل نشده ،تصمیمات نسنجیده،کم توجهی به نصایح ریش سفیدان و بزرگ خاندان، خردگریزی جمعی و یا زیر پا گذاشتن حرمت ،ناموس و شرف برخی خانواده ها را لکه دار و برخی را عزادار می کنند. چهره ی مظلوم شهر و متانت و شخصیت مردم شریف و کم توقعمان را لگدمال و جامعه را بازیچه ی خود قرار می دهند.
درباره ی وقایع به وجود آمده نه به امر داوری و قضاوت می پردازم و نه در صدد مقصرجلوه دادن کسی هستم.متهم و یا متهمین را مراجع قضایی شناسایی ، محاکمه و به عدالت خواهند سپرد.
این وظیفه ی نخبگان،کارشناسان و خبرگان است که با احساس مسئولیت و کار تحقیق و پژوهش در صدد علت یابی علل و عوامل آن باشند و با بررسی جزئیات و ارائه راهکارهای مناسب مسوولین را در این زمینه یاری دهند.
من این رویدادها را هشداری جدی، خطرناک و تکان دهنده جهت مسئولیت پذیری، آگاهی، هوشیاری و بازگشت به خویشتن بیشتر خانواده ها، سیاست گزاران و تصمیم گیران شهرستان می دانم که اگر دیر بجنبیم جبران آن به مراتب سخت و دشوار خواهد بود و دامن همه ی ما را خواهد گرفت .
متأسفانه عدم امکان بروز جامعه مدنی قوی با تشکل های قانونی و رسمی، تشدید فشار اقتصادی و تورم افسارگسیخته، شکاف غیرقابل تحمل طبقاتی و از همه مهم تر ناامیدی از برخورداری حقوق اساسی شهروندی، کاهش امید به زندگی در پی بحران های مکرر و ویژه کرونا و بیش از آن نیز عدم حضور رسانه های حرفه ای کارآمد و متولیان کاربلد، فضای زیست جمعی را تنگ و‌بسته و دُگم کرده و زندگی را با چالش های زیادی همراه ساخته است...
امیداست مسئولان دلسوز با درک شرایط حساس، وجود خطرات بی شمار و با درایت و هوشمندی نسبت به ایجاد و توسعه ی زیرساخت های اقتصادی ، اشتغال زا، زودبازده ،مولد و کارا اقدام و در رفع فقر،محرومیت زدایی و توزیع عادلانه ی ثروت های ملی و محلی بیشتر تلاش کنند.
احیا و تقویت انجمن ها،سمن ها و حمایت از رسانه های سالم را در راستای ارتقاء سطح فرهنگ میانه روی،گفت وگو، نوعدوستی، تسامح، دگرپذیری و مدارا را به عنوان یک وظیفه ی دینی و ملی در دستورکار خود قرار دهند .
ما شهروندان هم به عنوان والدین و هم بە عنوان شهروندی مسئولیت شناس باید در امر تعلیم و تربیت فرزندانمان کوشاتر باشیم و آنان را آگاهانه و مسئولانه در راستای ترویج و اشاعه ی ارزشهای بنیادین و کرامت انسانی یاری دهیم و همه با هم در خلق و آفرینش فضای آکنده از حرمت، خدمت ،مهربانی و از خودگذشتگی نقش آفرینی نموده و گام های سازنده و مستحکم تری برداریم .
چرا که همه ساکن یک کشتی هستیم در دریای متلاطم زندگی.
---
*کارشناس ارشد علوم سیاسی
#سردشت
#شهر_صلح
#مظلومیت_تاریخی
#تحمیل_نامهربانی
#تحکیم_سجایا
#محمدعلی_سوره
Forwarded from مدرسه توسعه پایدار
✅همایش مجازی «انجمن‌های تحول‌آفرین محلی: درس‌آموخته‌ها و تجارب»
🔸با حضور جمع متنوعی از نمایندگان انجمن‌های محلی، فعالین اجتماعی و کنشگران توسعه محلی از شهرها و روستاهای مختلف کشور
👈اهمیت و نقش انجمن‌های محلی تحول آفرین در آینده مناطق کوچک کشور، به خصوص مناطق کم برخوردار چیست؟ و ایده انجمن‌های محلی چرا و چگونه می‌تواند در پیشرفت مناطق هدف تاثیرگذار باشد؟
👈برای ایجاد و راه اندازی و تعریف حوزه فعالیت انجمن‌های محلی چه نکاتی را باید مورد توجه قرار داد؟
📌جمعه 9 مهر- ساعت 16 تا 20
▪️شرکت برای عموم علاقه‌مندان(با ثبت‌نام قبلی)، آزاد است.
⬅️توضیحات بیشتر و ثبت نام: sdschool.ir/post/sdngo
📍مدرسه توسعه پایدار
@sdschool
🔸با حضور جمع متنوعی از نمایندگان انجمن‌های محلی، فعالین اجتماعی و کنشگران توسعه محلی از شهرها و روستاهای مختلف کشور
👈اهمیت و نقش انجمن‌های محلی تحول آفرین در آینده مناطق کوچک کشور، به خصوص مناطق کم برخوردار چیست؟ و ایده انجمن‌های محلی چرا و چگونه می‌تواند در پیشرفت مناطق هدف تاثیرگذار باشد؟
👈برای ایجاد و راه اندازی و تعریف حوزه فعالیت انجمن‌های محلی چه نکاتی را باید مورد توجه قرار داد؟
📌جمعه 9 مهر- ساعت 16 تا 20
▪️شرکت برای عموم علاقه‌مندان(با ثبت‌نام قبلی)، آزاد است.
⬅️توضیحات بیشتر و ثبت نام: sdschool.ir/post/sdngo
📍مدرسه توسعه پایدار
@sdschool
Forwarded from Renani Mohsen / محسن رنانی
.
👈 طالبان، توسعه و مسئولیتِ ما
✍️ محسن رنانی
ــــــــــــــــــــــــــــ
مقدمه
در هفته‌های اخیر پیام پشت پیام بود از سوی دوستان که چرا ساکتی؟ چرا چیزی برای افغانستان و پنجشیر نمی‌نویسی؟ چرا برنامه‌های وزرای دولت سیزدهم را نقد نمیکنی؟ نکند ناامید شده‌ای؟ نکند پیش‌بینی‌ات از افق‌گشایی نظام سیاسی در دولت سیزدهم اشتباه از آب درآمده است؟ و پیام‌هایی از این دست.
نخست باید یادآور شوم که من معمولاً در سال اول دولت‌ها دست به نقد نمی‌برم. باید فرصت داد تا سیاست‌گذار جدید، خود را پیدا کرده و سیاست‌هایش را تدوین و اعلام کند و آنگاه «سیاست‌ها» نقد شود نه «شعارها»ی معمولاً انتخاباتی. و البته امیدوارم وزرای دولت سیزدهم، فقط اهداف مطلوب را اعلام نکنند بلکه نخست سیاست‌های موردِ‌نظرشان را تدوین و منتشر و از صاحب‌نظران و کارشناسان نظرخواهی کنند و سپس آنها را به برنامه تبدیل کنند و به اجرا گذارند. خود من در سال اول دولت‌ها، اگر نکات نگران‌کننده‌ای در برخی سیاست‌ها ببینم معمولاً می‌نویسم و پوشیده می‌فرستم. درمورد این دولت هم به این قاعده خود پایبندم. در مورد افق‌گشایی نیز نگران نیستم؛ «واقعیت» هولناک‌تر، و جمهوری اسلامی عاقل‌تر از آن است که این «تنها گزینه‌ی» پیشِ روی خود را از دست بدهد. اما، از نگاه آنان، این افق‌گشایی باید به‌صورت «سنجیده» و به‌دست «خودی»ها رخ دهد تا «تَعَنُت» و «تخفیف» و «تشویش» در آن نباشد.
اما در مورد تحولات افغانستان، راستش ناامید نشده‌ام حیرت کرده‌ام.
دستم نمی‌رود که بگویم چه می‌رود
بر این دل تپیده در اندوه پنجشیر
به‌همین‌سبب این یادداشت را پُر از تناقض خواهید یافت؛ چون بخش‌هایی از آن را با قلم دلم نوشته‌ام و بخش‌های دیگری را با قلم عقلم.
طالبان، فرصتی برای غرب
راستش در هفته‌های اخیر نفسم بالا نمی‌آمد. غم پرپرشدن انبوه هم‌میهنان در موج اخیر کرونا و غم اخبار ناگوار افغانستان نفس را بریده بود. همان روزهای اولِ پیروزی طالبان، مطلب بلندی در بیست صفحه نوشتم و مسئله پیروزی طالبان در افغانستان را از منظر نظریه «عبور تمدن‌ها» (نظریه مندرج در کتاب «اقتصاد سیاسی مناقشه اتمی ایران») و منافع این تحول را برای تمدن غرب، آمریکا، روسیه، چین و البته حکومت جمهوری اسلامی (نه ملت ایران) تحلیل کردم، اما به توصیهٔ دوستان شفیق منتشر نکردم. بخش‌هایی از سخنم این بود که با پیشکش‌کردن ظاهراً «آگاهانه و عامدانه» افغانستان به طالبان از سوی آمریکا، آخرین مرحله از «جنگ خداحافظی» و تبدیل کامل خاورمیانه به‌ویژه کشورهای حامل سرمایه‌های اقتصادی و فرهنگی جهان اسلام به سرزمین سوخته، محقق خواهد شد؛ و در واقع آخرین مرحله از پروژهٔ «عبور تمدن‌ها» رخ خواهد داد. گرچه ممکن است آمریکا در ظاهر جوری وانمود کند که شرایط از دستش دَر‌رفته است و با بدرقهٔ خونین داعش، اجازه پرواز از برج مراقبت گرفته است.
برای اطلاع دقیق از مفهوم «جنگ خداحافظی» و پروژهٔ «عبور تمدن‌ها» به کتاب «اقتصاد سیاسی مناقشه اتمی ایران» مراجعه کنید:
لینک تهیه کتاب (کلیک کنید)
به‌گمان من حاکمیت طالبان بر افغانستان، کشورهای قدرتمند (آمریکا، روسیه، چین) را - هر یک به‌شیوه‌ای متفاوت - منتفع خواهد کرد و البته بیش از همه کلیّت تمدن غرب از آن سود خواهد برد. با تشکیل امارت اسلامی طالبان، تمدن غرب دو سود عمده خواهد برد. نخست اینکه استقرار بلندمدت امارت اسلامی طالبان، می‌تواند به تجربه یک شکست فکری، فرهنگی و سیاسی تازه در جهان اسلام (به‌عنوان رقیب تمدن‌های مسیحی در غرب و کنفسیوسی در شرق) بینجامد تا جهان، به‌ویژه خود ملت‌های اسلامی، به‌طورِ‌عینی یک بار دیگر ناتوانی و ناسازی نظام فکری و فرهنگی اسلام سنتی را برای راهبری جوامع در دنیای مدرن مشاهده و تجربه کنند. چنین تجربه‌ای، یا به افول کلی نظام اندیشگی اسلامی و پذیرش فراگیر فرودستی تمدن اسلام از سوی خود مسلمانان خواهد انجامید که بی‌گمان مطلوب غرب است؛ و یا به پدیداری یک رنسانس اسلامی برای سازگاری آموزه‌های اسلام با دنیای مدرن منجر خواهد شد که نمی‌دانم ....
ادامه مطلب را در یکی از لینک‌های زیر بخوانید:
خواندن ادامه مطلب در تارنمای رسمی رنانی (کلیک کنید)
خواندن ادامه مطلب از روی فایل PDF (کلیک کنید)
برای خواندن ادامه مطلب در نمای فوری، کلیک کنید یا دکمه پایین را بزنید:
👈 طالبان، توسعه و مسئولیتِ ما
✍️ محسن رنانی
ــــــــــــــــــــــــــــ
مقدمه
در هفته‌های اخیر پیام پشت پیام بود از سوی دوستان که چرا ساکتی؟ چرا چیزی برای افغانستان و پنجشیر نمی‌نویسی؟ چرا برنامه‌های وزرای دولت سیزدهم را نقد نمیکنی؟ نکند ناامید شده‌ای؟ نکند پیش‌بینی‌ات از افق‌گشایی نظام سیاسی در دولت سیزدهم اشتباه از آب درآمده است؟ و پیام‌هایی از این دست.
نخست باید یادآور شوم که من معمولاً در سال اول دولت‌ها دست به نقد نمی‌برم. باید فرصت داد تا سیاست‌گذار جدید، خود را پیدا کرده و سیاست‌هایش را تدوین و اعلام کند و آنگاه «سیاست‌ها» نقد شود نه «شعارها»ی معمولاً انتخاباتی. و البته امیدوارم وزرای دولت سیزدهم، فقط اهداف مطلوب را اعلام نکنند بلکه نخست سیاست‌های موردِ‌نظرشان را تدوین و منتشر و از صاحب‌نظران و کارشناسان نظرخواهی کنند و سپس آنها را به برنامه تبدیل کنند و به اجرا گذارند. خود من در سال اول دولت‌ها، اگر نکات نگران‌کننده‌ای در برخی سیاست‌ها ببینم معمولاً می‌نویسم و پوشیده می‌فرستم. درمورد این دولت هم به این قاعده خود پایبندم. در مورد افق‌گشایی نیز نگران نیستم؛ «واقعیت» هولناک‌تر، و جمهوری اسلامی عاقل‌تر از آن است که این «تنها گزینه‌ی» پیشِ روی خود را از دست بدهد. اما، از نگاه آنان، این افق‌گشایی باید به‌صورت «سنجیده» و به‌دست «خودی»ها رخ دهد تا «تَعَنُت» و «تخفیف» و «تشویش» در آن نباشد.
اما در مورد تحولات افغانستان، راستش ناامید نشده‌ام حیرت کرده‌ام.
دستم نمی‌رود که بگویم چه می‌رود
بر این دل تپیده در اندوه پنجشیر
به‌همین‌سبب این یادداشت را پُر از تناقض خواهید یافت؛ چون بخش‌هایی از آن را با قلم دلم نوشته‌ام و بخش‌های دیگری را با قلم عقلم.
طالبان، فرصتی برای غرب
راستش در هفته‌های اخیر نفسم بالا نمی‌آمد. غم پرپرشدن انبوه هم‌میهنان در موج اخیر کرونا و غم اخبار ناگوار افغانستان نفس را بریده بود. همان روزهای اولِ پیروزی طالبان، مطلب بلندی در بیست صفحه نوشتم و مسئله پیروزی طالبان در افغانستان را از منظر نظریه «عبور تمدن‌ها» (نظریه مندرج در کتاب «اقتصاد سیاسی مناقشه اتمی ایران») و منافع این تحول را برای تمدن غرب، آمریکا، روسیه، چین و البته حکومت جمهوری اسلامی (نه ملت ایران) تحلیل کردم، اما به توصیهٔ دوستان شفیق منتشر نکردم. بخش‌هایی از سخنم این بود که با پیشکش‌کردن ظاهراً «آگاهانه و عامدانه» افغانستان به طالبان از سوی آمریکا، آخرین مرحله از «جنگ خداحافظی» و تبدیل کامل خاورمیانه به‌ویژه کشورهای حامل سرمایه‌های اقتصادی و فرهنگی جهان اسلام به سرزمین سوخته، محقق خواهد شد؛ و در واقع آخرین مرحله از پروژهٔ «عبور تمدن‌ها» رخ خواهد داد. گرچه ممکن است آمریکا در ظاهر جوری وانمود کند که شرایط از دستش دَر‌رفته است و با بدرقهٔ خونین داعش، اجازه پرواز از برج مراقبت گرفته است.
برای اطلاع دقیق از مفهوم «جنگ خداحافظی» و پروژهٔ «عبور تمدن‌ها» به کتاب «اقتصاد سیاسی مناقشه اتمی ایران» مراجعه کنید:
لینک تهیه کتاب (کلیک کنید)
به‌گمان من حاکمیت طالبان بر افغانستان، کشورهای قدرتمند (آمریکا، روسیه، چین) را - هر یک به‌شیوه‌ای متفاوت - منتفع خواهد کرد و البته بیش از همه کلیّت تمدن غرب از آن سود خواهد برد. با تشکیل امارت اسلامی طالبان، تمدن غرب دو سود عمده خواهد برد. نخست اینکه استقرار بلندمدت امارت اسلامی طالبان، می‌تواند به تجربه یک شکست فکری، فرهنگی و سیاسی تازه در جهان اسلام (به‌عنوان رقیب تمدن‌های مسیحی در غرب و کنفسیوسی در شرق) بینجامد تا جهان، به‌ویژه خود ملت‌های اسلامی، به‌طورِ‌عینی یک بار دیگر ناتوانی و ناسازی نظام فکری و فرهنگی اسلام سنتی را برای راهبری جوامع در دنیای مدرن مشاهده و تجربه کنند. چنین تجربه‌ای، یا به افول کلی نظام اندیشگی اسلامی و پذیرش فراگیر فرودستی تمدن اسلام از سوی خود مسلمانان خواهد انجامید که بی‌گمان مطلوب غرب است؛ و یا به پدیداری یک رنسانس اسلامی برای سازگاری آموزه‌های اسلام با دنیای مدرن منجر خواهد شد که نمی‌دانم ....
ادامه مطلب را در یکی از لینک‌های زیر بخوانید:
خواندن ادامه مطلب در تارنمای رسمی رنانی (کلیک کنید)
خواندن ادامه مطلب از روی فایل PDF (کلیک کنید)
برای خواندن ادامه مطلب در نمای فوری، کلیک کنید یا دکمه پایین را بزنید:
Telegraph
طالبان، توسعه و مسئولیت ما
مقدمه در هفته‌های اخیر پیام پشت پیام بود از سوی دوستان که چرا ساکتی؟ چرا چیزی برای افغانستان و پنجشیر نمی‌نویسی؟ چرا برنامه‌های وزرای دولت سیزدهم را نقد نمیکنی؟ نکند ناامید شده‌ای؟ نکند پیش‌بینی‌ات از افق‌گشایی نظام سیاسی در دولت سیزدهم اشتباه از آب درآمده…
زنجیر عشق با هزار گام عاشقان صلح
«..ﻧﺰﻧﻴﺪ ﺳﻨﮓ ﺑﻪ ﮔﻨﺠﺸﮏ
ﭘﺮﮔﻨﺠﺸﮏ ﻗﺸﻨﮓ ﺍﺳﺖ
ﭘﺮﭘﺮﻭﺍﻧﻪ ﺑﺒﻮﺳﻴﺪ
ﭘﺮ ﭘﺮﻭﺍﻧﻪ ﻗﺸﻨﮓ ﺍﺳﺖ
ﻧﺴﺘﺮﻥ ﺭﺍ ﺑﺸﻨﺎﺳﻴﺪ
ﻳﺎﺱ ﺭﺍ ﻟﻤﺲ ﮐﻨﻴﺪ
ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﻻﻟﻪ ﻗﺸﻨﮓ ﺍﺳﺖ
ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﻣﺴﺖ ﺑﺨﻨﺪﻳﺪ
ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﻋﺸﻖ ﺑﻮﺭﺯﻳﺪ
ﺳﻴﻨﻪ ﺑﺎ ﻋﺸﻖ ﻗﺸﻨﮓ ﺍﺳﺖ»(فریدون مشیری)
---
• در خزان عشق و امید، این بذر مهربانی است که جوانه ی صلح بار می آورد و مجدد، چتر عشق بر پهنه ی ارتباطات می گشاید و امید را میوه می دهد..
پنج شنبه و‌جمعه، پانزدهم و‌شانزدهم مهرماه یکهزار و‌چهارصد، به لطف #فرزاد_میرشکاری، نخی از تسبیح دوستی ها مهیا شد که #عباس_اسلامی را به مثابه اولین دانه ی مهر در بند کرد و متعاقب نیز، آغوش مهربانی بزرگانی چون؛
#حاج_عباس_کمال_الدینی
#مصطفی_وطن_خواه
#احسان_شریفیِ هر سه عزیز از کرمان و کهنوج، بر دارایی طناب ارتباطات فزودند و در هیأت همنورد، چکاد قله ی #هزار را در پیش قراولی #تیم_قندیل_سردشت، با ترکیب؛
#سعید_سوره
#بهروز_امینی
#رئوف_آذری، نشانه رفتند.
این صعود با راهبری میزبانان و همت مهمانان و‌هموندی قله پیمایان ناب دیگر، تاریخی رقم زد که سینه ها، با رژه تصاویرش از عشق، لبریز می شوند..
سپاس میزبانان که لطف شان و هم قدمی شان، مجالی بر بام کرمان و قلب ایران خلق کرد تا پژواک فریاد صلح و مهربانی مان، در فلات مرکزی نیز، طنین انداز شود🙏
زنجیر عشق با هزار گام عاشقان صلح و صعود بر قله ی دوستی ها، مبارک هموندان کرمانی،کهنوجی و سردشتی و کردستانی و صدالبته دارابی و‌شیرازی و خویی و‌کورد،بلوچ،فارس،ترک،عرب،لُر،بختیاری و‌قشقایی های همه عزیز و تمام جهانشهری های جان🙏
🌹❤️🌹
#بنیاد_توسعه_صلح_و_مهربانی
#مهربانی_های_کوچک
#سفر_کوهنوردی
#قله_هزار_کرمان
#هموندی_با_عشق
#یاریگری_برای_صلح
@sopskf
---
https://www.instagram.com/tv/CU1gFEvoVGQ/?utm_medium=copy_link
«..ﻧﺰﻧﻴﺪ ﺳﻨﮓ ﺑﻪ ﮔﻨﺠﺸﮏ
ﭘﺮﮔﻨﺠﺸﮏ ﻗﺸﻨﮓ ﺍﺳﺖ
ﭘﺮﭘﺮﻭﺍﻧﻪ ﺑﺒﻮﺳﻴﺪ
ﭘﺮ ﭘﺮﻭﺍﻧﻪ ﻗﺸﻨﮓ ﺍﺳﺖ
ﻧﺴﺘﺮﻥ ﺭﺍ ﺑﺸﻨﺎﺳﻴﺪ
ﻳﺎﺱ ﺭﺍ ﻟﻤﺲ ﮐﻨﻴﺪ
ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﻻﻟﻪ ﻗﺸﻨﮓ ﺍﺳﺖ
ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﻣﺴﺖ ﺑﺨﻨﺪﻳﺪ
ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﻋﺸﻖ ﺑﻮﺭﺯﻳﺪ
ﺳﻴﻨﻪ ﺑﺎ ﻋﺸﻖ ﻗﺸﻨﮓ ﺍﺳﺖ»(فریدون مشیری)
---
• در خزان عشق و امید، این بذر مهربانی است که جوانه ی صلح بار می آورد و مجدد، چتر عشق بر پهنه ی ارتباطات می گشاید و امید را میوه می دهد..
پنج شنبه و‌جمعه، پانزدهم و‌شانزدهم مهرماه یکهزار و‌چهارصد، به لطف #فرزاد_میرشکاری، نخی از تسبیح دوستی ها مهیا شد که #عباس_اسلامی را به مثابه اولین دانه ی مهر در بند کرد و متعاقب نیز، آغوش مهربانی بزرگانی چون؛
#حاج_عباس_کمال_الدینی
#مصطفی_وطن_خواه
#احسان_شریفیِ هر سه عزیز از کرمان و کهنوج، بر دارایی طناب ارتباطات فزودند و در هیأت همنورد، چکاد قله ی #هزار را در پیش قراولی #تیم_قندیل_سردشت، با ترکیب؛
#سعید_سوره
#بهروز_امینی
#رئوف_آذری، نشانه رفتند.
این صعود با راهبری میزبانان و همت مهمانان و‌هموندی قله پیمایان ناب دیگر، تاریخی رقم زد که سینه ها، با رژه تصاویرش از عشق، لبریز می شوند..
سپاس میزبانان که لطف شان و هم قدمی شان، مجالی بر بام کرمان و قلب ایران خلق کرد تا پژواک فریاد صلح و مهربانی مان، در فلات مرکزی نیز، طنین انداز شود🙏
زنجیر عشق با هزار گام عاشقان صلح و صعود بر قله ی دوستی ها، مبارک هموندان کرمانی،کهنوجی و سردشتی و کردستانی و صدالبته دارابی و‌شیرازی و خویی و‌کورد،بلوچ،فارس،ترک،عرب،لُر،بختیاری و‌قشقایی های همه عزیز و تمام جهانشهری های جان🙏
🌹❤️🌹
#بنیاد_توسعه_صلح_و_مهربانی
#مهربانی_های_کوچک
#سفر_کوهنوردی
#قله_هزار_کرمان
#هموندی_با_عشق
#یاریگری_برای_صلح
@sopskf
---
https://www.instagram.com/tv/CU1gFEvoVGQ/?utm_medium=copy_link
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
زنجیر عشق با هزار گام عاشقان صلح
«..ﻧﺰﻧﻴﺪ ﺳﻨﮓ ﺑﻪ ﮔﻨﺠﺸﮏ
ﭘﺮﮔﻨﺠﺸﮏ ﻗﺸﻨﮓ ﺍﺳﺖ
ﭘﺮﭘﺮﻭﺍﻧﻪ ﺑﺒﻮﺳﻴﺪ
ﭘﺮ ﭘﺮﻭﺍﻧﻪ ﻗﺸﻨﮓ ﺍﺳﺖ
ﻧﺴﺘﺮﻥ ﺭﺍ ﺑﺸﻨﺎﺳﻴﺪ
ﻳﺎﺱ ﺭﺍ ﻟﻤﺲ ﮐﻨﻴﺪ
ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﻻﻟﻪ ﻗﺸﻨﮓ ﺍﺳﺖ
ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﻣﺴﺖ ﺑﺨﻨﺪﻳﺪ
ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﻋﺸﻖ ﺑﻮﺭﺯﻳﺪ
ﺳﻴﻨﻪ ﺑﺎ ﻋﺸﻖ ﻗﺸﻨﮓ ﺍﺳﺖ»(فریدون مشیری)
---
صعود مشترک باشگاه کوهنوردی قندیل سردشت و جمعی از کوهنوردان ناب کهنوجی بر فراز قله هزار کرمان(ارتفاع ۴۵۰۱متر)
پنج شنبه و‌جمعه ۱۵و۱۶مهرماه۱۴۰۰
🌹❤️🌹
#بنیاد_توسعه_صلح_و_مهربانی
#مهربانی_های_کوچک
#سفر_کوهنوردی
#قله_هزار_کرمان
#هموندی_با_عشق
#یاریگری_برای_صلح
@sopskf
---
https://www.instagram.com/tv/CU1gFEvoVGQ/?utm_medium=copy_link
«..ﻧﺰﻧﻴﺪ ﺳﻨﮓ ﺑﻪ ﮔﻨﺠﺸﮏ
ﭘﺮﮔﻨﺠﺸﮏ ﻗﺸﻨﮓ ﺍﺳﺖ
ﭘﺮﭘﺮﻭﺍﻧﻪ ﺑﺒﻮﺳﻴﺪ
ﭘﺮ ﭘﺮﻭﺍﻧﻪ ﻗﺸﻨﮓ ﺍﺳﺖ
ﻧﺴﺘﺮﻥ ﺭﺍ ﺑﺸﻨﺎﺳﻴﺪ
ﻳﺎﺱ ﺭﺍ ﻟﻤﺲ ﮐﻨﻴﺪ
ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﻻﻟﻪ ﻗﺸﻨﮓ ﺍﺳﺖ
ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﻣﺴﺖ ﺑﺨﻨﺪﻳﺪ
ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﻋﺸﻖ ﺑﻮﺭﺯﻳﺪ
ﺳﻴﻨﻪ ﺑﺎ ﻋﺸﻖ ﻗﺸﻨﮓ ﺍﺳﺖ»(فریدون مشیری)
---
صعود مشترک باشگاه کوهنوردی قندیل سردشت و جمعی از کوهنوردان ناب کهنوجی بر فراز قله هزار کرمان(ارتفاع ۴۵۰۱متر)
پنج شنبه و‌جمعه ۱۵و۱۶مهرماه۱۴۰۰
🌹❤️🌹
#بنیاد_توسعه_صلح_و_مهربانی
#مهربانی_های_کوچک
#سفر_کوهنوردی
#قله_هزار_کرمان
#هموندی_با_عشق
#یاریگری_برای_صلح
@sopskf
---
https://www.instagram.com/tv/CU1gFEvoVGQ/?utm_medium=copy_link
سفری با چاشنی صلح
و
استقبالی با طعم جنگ!
بنا به برنامه ریزی تیمی گروه کوهنوردی مان(باشگاه کوهنوردی قندیل سردشت)،در سه ماهه سوم سال،شش روزکامل وقت گذاشتیم تا بتوانیم پیام #صلح_و_مهربانی را بر چکاد هزارِ استان کرمان و صدالبته در طی مسیر، فریاد برآورده و همرسانی کنیم..
برگشت مان به زادگاه، اما مصادف شد با هیجدهم مهرماه!
سالگشت روزی که؛
هواپیماهای جنگی عراقی رژیم بعث، تنها نوزده روز پس از شروع جنگ تحمیلی، در آسمان شهرم و زادگاهم ظاهر شدند و بمب های شان را در کوچه پس کوچه های شهر بر سرکودکان، زنان و مردان شهر، خالی کردند..
هیجدهم مهرماه یک هزار و سیصد و پنجاه و نه!
#سردشت، قبل از عنوان تحمیلی «اولین شهر غیرنظامیِ قربانی جنگ افزارهای شیمیایی جهان»، اولین های دگری نیز تجربه کرده بود، از جمله؛
اولین شهر دریافت کننده بمب های آتشین(محتمل فسفری) بمب افکن های رژیم بعث تنها نوزده روز بعد از آغاز جنگ ایران و‌عراق!
اولین شهر درگیر در بین چندین طرف دعوا؛
دولت انتقالی-انقلابی،
- اپوزسیون داخلی
-اپوزسیون خارجی
-و...
حال بعد از شش روز جاده پیمایی، دره نوردی، کوه گردی و‌قله تسخیری، وقتی مجدد، پای در وادی مکرم خاک زادگاهم گذاشتم با خیل پیام مدیران انجمن دفاع از حقوق مصدومین شیمیایی شهرستان و جمعی از کنشگران مواجه شدم که هر یک به نحوی، خاطره بمباران هیجدهم مهرماه شهر را ریکاوری کرده بودند!
طعم تلخ آن بمباران، شهد تلاشگری مان برای صلح را تحت الشعاع قرار داد و این استقبال را به بداقبالی شهر در طول تاریخ پیوند زد..ولی عهدمان پابرجا، که برای صلح، هر بداقبالی و مانعی را تحمل خواهیم کرد چه در بدرقه، چه استقبال و چه ...!
بدا به حال آنان که همواره در جنگ اند و خوشا به ما و هموندان مان که، همواره در تلاشیم برای ترویج فرهنگ صلح و مسئولیت اجتماعی..
امید که سایه شوم جنگ از سر شهرم و شهرهای کشور و کل جهانشهر و کهکشان زیست جمعی ما، رخت بربندد و موهبت صلح و‌مهربانی، رسالت استقبال شان بر عهد گیرد🙏
یاد شهدای مظلوم، ویژه شهدای سردشت و جهانشهر کرامی و جنگ از پهن جغرافیای زیست جمعی، به دورباد🙏
@sopskf
---
•برای مشاهده تصاویر،کلیک بفرمایید👇
https://www.instagram.com/p/CU3MA73IQgG/?utm_medium=copy_link
و
استقبالی با طعم جنگ!
بنا به برنامه ریزی تیمی گروه کوهنوردی مان(باشگاه کوهنوردی قندیل سردشت)،در سه ماهه سوم سال،شش روزکامل وقت گذاشتیم تا بتوانیم پیام #صلح_و_مهربانی را بر چکاد هزارِ استان کرمان و صدالبته در طی مسیر، فریاد برآورده و همرسانی کنیم..
برگشت مان به زادگاه، اما مصادف شد با هیجدهم مهرماه!
سالگشت روزی که؛
هواپیماهای جنگی عراقی رژیم بعث، تنها نوزده روز پس از شروع جنگ تحمیلی، در آسمان شهرم و زادگاهم ظاهر شدند و بمب های شان را در کوچه پس کوچه های شهر بر سرکودکان، زنان و مردان شهر، خالی کردند..
هیجدهم مهرماه یک هزار و سیصد و پنجاه و نه!
#سردشت، قبل از عنوان تحمیلی «اولین شهر غیرنظامیِ قربانی جنگ افزارهای شیمیایی جهان»، اولین های دگری نیز تجربه کرده بود، از جمله؛
اولین شهر دریافت کننده بمب های آتشین(محتمل فسفری) بمب افکن های رژیم بعث تنها نوزده روز بعد از آغاز جنگ ایران و‌عراق!
اولین شهر درگیر در بین چندین طرف دعوا؛
دولت انتقالی-انقلابی،
- اپوزسیون داخلی
-اپوزسیون خارجی
-و...
حال بعد از شش روز جاده پیمایی، دره نوردی، کوه گردی و‌قله تسخیری، وقتی مجدد، پای در وادی مکرم خاک زادگاهم گذاشتم با خیل پیام مدیران انجمن دفاع از حقوق مصدومین شیمیایی شهرستان و جمعی از کنشگران مواجه شدم که هر یک به نحوی، خاطره بمباران هیجدهم مهرماه شهر را ریکاوری کرده بودند!
طعم تلخ آن بمباران، شهد تلاشگری مان برای صلح را تحت الشعاع قرار داد و این استقبال را به بداقبالی شهر در طول تاریخ پیوند زد..ولی عهدمان پابرجا، که برای صلح، هر بداقبالی و مانعی را تحمل خواهیم کرد چه در بدرقه، چه استقبال و چه ...!
بدا به حال آنان که همواره در جنگ اند و خوشا به ما و هموندان مان که، همواره در تلاشیم برای ترویج فرهنگ صلح و مسئولیت اجتماعی..
امید که سایه شوم جنگ از سر شهرم و شهرهای کشور و کل جهانشهر و کهکشان زیست جمعی ما، رخت بربندد و موهبت صلح و‌مهربانی، رسالت استقبال شان بر عهد گیرد🙏
یاد شهدای مظلوم، ویژه شهدای سردشت و جهانشهر کرامی و جنگ از پهن جغرافیای زیست جمعی، به دورباد🙏
@sopskf
---
•برای مشاهده تصاویر،کلیک بفرمایید👇
https://www.instagram.com/p/CU3MA73IQgG/?utm_medium=copy_link
Forwarded from موسسه پژوهشی کودکان دنیا
روزشمار صلح
روز شمار صلح فعالیت جدیدی است که موسسه پژوهشی کودکان دنیا با همکاری شبکه دوستداران کودک در دستور کار خود دارد.
روز شمار صلح تقویمی است که هر روز بر اساس بیانیه فرهنگ صلح پیشنهادهایی برای فعالیت صلح آمیز کودکان ارائه می کند.
این فعالیت ها هماهنگ با روزهای جهانی ، روزهای ملی ، تولد شخصیت ها و رخدادهای مرتبط با این موضوع است. با این هدف که کودکان بتوانند توجه به همه ارکان اندیشه های صلح طلبانه را در زندگی خود تجربه و تمرین کنند.
این مجموعه قابل استفاده برای معلمان ، مربیان ، خانواده ها و همه مراکزی است که برای کودکان فعالیت می کنند.
امیدواریم روز شمار برای سال جدید منتشر و در اختیار علاقه مندان قرار بگیرد،
@koodakandonya
روز شمار صلح فعالیت جدیدی است که موسسه پژوهشی کودکان دنیا با همکاری شبکه دوستداران کودک در دستور کار خود دارد.
روز شمار صلح تقویمی است که هر روز بر اساس بیانیه فرهنگ صلح پیشنهادهایی برای فعالیت صلح آمیز کودکان ارائه می کند.
این فعالیت ها هماهنگ با روزهای جهانی ، روزهای ملی ، تولد شخصیت ها و رخدادهای مرتبط با این موضوع است. با این هدف که کودکان بتوانند توجه به همه ارکان اندیشه های صلح طلبانه را در زندگی خود تجربه و تمرین کنند.
این مجموعه قابل استفاده برای معلمان ، مربیان ، خانواده ها و همه مراکزی است که برای کودکان فعالیت می کنند.
امیدواریم روز شمار برای سال جدید منتشر و در اختیار علاقه مندان قرار بگیرد،
@koodakandonya
Forwarded from مدیران ایران | آموزش مدیریت کسب وکار |modiriran 🕊
اگر می خواهید ببینید چطور یک معلم می تواند دنیا را تغییر بدهد مستند زندگی خانم توران میر هادی را ببینید .
یکی از جاهایی که پیداش کردم اینجا بود:
@modiriran مدیران ایران
یکی از جاهایی که پیداش کردم اینجا بود:
@modiriran مدیران ایران
Forwarded from منشور فرهنگ صلح
Photo from Mojgan Dastoury
https://sbu.ac.ir/web/chpd/-/peace.webinars.3.1400
*اطلاعیه برگزاری سومین وبینار از سلسله وبینارهای صلح در دستان ما*
مرکز تحقیقات و کرسی حقوق بشر، صلح و دموکراسی یونسکو، روابط عمومی و اطلاع رسانی دانشگاه شهید بهشتی، موزه صلح تهران و موسسه انتشاراتی-پژوهشی منشور صلح برگزار می کنند:
سومین وبینار از سلسله وبینارهای «صلح در دستان ما: بازگویی تجربه زیسته تکاپو برای صلح»
با سخنرانی و بازگویی تجربه تکاپوی صلح توسط: خانم دکتر طیبه محمد، موسس و دبیر گروه سفیران صلح و دوستی، با موضوع: «کنشگران صلح و مودت؛ پیشگامان رفع نزاع و منادیان نفی خشونت»؛
دبیر وبینار سوم: دکتر اصلی عباسی
تاریخ و ساعت: چهارشنبه 28 مهر 1400، ساعت 17 الی 18:30.
مکان برگزاری: سامانه وبینارهای دانشگاه شهید بهشتی
لینک ورود به وبینار:
https://www.sbu.ac.ir/web/webinar
https://sbu.ac.ir/web/chpd/-/peace.webinars.3.1400
*اطلاعیه برگزاری سومین وبینار از سلسله وبینارهای صلح در دستان ما*
مرکز تحقیقات و کرسی حقوق بشر، صلح و دموکراسی یونسکو، روابط عمومی و اطلاع رسانی دانشگاه شهید بهشتی، موزه صلح تهران و موسسه انتشاراتی-پژوهشی منشور صلح برگزار می کنند:
سومین وبینار از سلسله وبینارهای «صلح در دستان ما: بازگویی تجربه زیسته تکاپو برای صلح»
با سخنرانی و بازگویی تجربه تکاپوی صلح توسط: خانم دکتر طیبه محمد، موسس و دبیر گروه سفیران صلح و دوستی، با موضوع: «کنشگران صلح و مودت؛ پیشگامان رفع نزاع و منادیان نفی خشونت»؛
دبیر وبینار سوم: دکتر اصلی عباسی
تاریخ و ساعت: چهارشنبه 28 مهر 1400، ساعت 17 الی 18:30.
مکان برگزاری: سامانه وبینارهای دانشگاه شهید بهشتی
لینک ورود به وبینار:
https://www.sbu.ac.ir/web/webinar
Forwarded from انجمن علمی مطالعات صلح ایران
💠 سومین همایش بین المللی صلح و حل منازعه ۲۶ تا ۲۸ مهر ۱۴۰۰ در دانشکده مطالعات جهان دانشگاه تهران با مشارکت انجمن علمی مطالعات صلح ایران برگزار خواهد شد.
🌐 وبسایت همایش :
https://icpcr.ut.ac.ir/?lang=fa
@ipsan
🌐 وبسایت همایش :
https://icpcr.ut.ac.ir/?lang=fa
@ipsan
Forwarded from انجمن علمی مطالعات صلح ایران
برنامه_نهایی_سومین_همایش_بین_المللی_صلح_و_حل_منازعه.pdf
749.2 KB
برنامه نهایی سومین همایش بین المللی صلح و حل منازعه
@ipsan
@ipsan
Forwarded from یاسر عرب
از اپیکور تا سعدی!
✅"اﭘﻴﻜﻮر"، ﻓﻴﻠﺴﻮف ﻣﺸﻬﻮرﻳﻮﻧﺎنی، دهﻫﺎ ﺳﺎل ﭘﻴﺶ ازﻣﻴﻼد ﻣﺴﻴﺢ می‌زﻳﺴﺖ. "اﭘﻴﻜﻮر" ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد ﻫﺪف زﻧﺪگی، ﺧﻮش ﺑـﻮدن اﺳﺖ ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ اﮔﺮ ﻓﻠﺴﻔﻪ ﻧﺘﻮاﻧﺪ ﺑﺎﻋﺚ ﺷﻮد در زﻧﺪگی ﺧﻮش ﺑﮕﺬراﻧﻴﻢ، به ﻫﻴﭻ دردی نمیﺧﻮرد!
✅ﺑﺎ اﻳﻦ وﺻﻒ، ﻣﺮدم «آﺗﻦ» ﺗﺼﻮرمیﻛﺮدﻧﺪ اﭘﻴﻜـﻮردرﻛـﺎﺧﻲ زﻳﺒـﺎ زﻧﺪگی میﻛﻨﺪ و ازﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺧﻮردنیﻫﺎ و ﻧﻮﺷﻴﺪنیﻫﺎ ﺗﻐﺬﻳﻪ می‌کند. ﺗﺼﻮر میﻛﺮدﻧﺪ اﭘﻴﻜﻮر، ﻟﺒﺎسﻫﺎی ﮔﺮان ﻗﻴﻤﺖ میﭘﻮﺷﺪ و اصطبلی ﭘﺮ از اﺳﺐﻫﺎی اﺻﻴﻞ دارد. ﺑﺮداﺷﺖ ﻣﺮدم از ﮔﻔﺘﻪﻫﺎی «اﭘﻴﻜﻮر»، اﻳﻦ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ زﻧﺪگی را ﺻﺮف ﻋﻴﺶ و ﻧﻮش ﻛﺮد. «اﭘﻴﻜﻮر» در ﺣﻮﻣﻪی آﺗﻦ زﻧﺪگی میﻛﺮد. ﺑﺮخی از ﻣﺮدم آﺗﻦ، ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﻛﻨﺠﻜﺎو ﺷﺪﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﺤﻞ ﺳﻜﻮﻧﺖ اﭘﻴﻜﻮر ﺑﺮوﻧﺪ و زﻧﺪگی ﭘـﺮﺗﺠﻤـﻞ او را ﺑﺒﻴﻨﻨـﺪ.
✅اﻳـﻦ اﻓﺮاد ﭘﺲ از ﻳﺎﻓﺘﻦ ﻣﺤﻞ ﺳﻜﻮﻧﺖ اﭘﻴﻜﻮر ، ﺷﮕﻔﺖزده ﺷﺪﻧﺪ ﭼﺮا ﻛـﻪ در ﻛﻠﺒﻪی ﺳﺎده و کوچکی ﺑـﺎ ﭼﻨـﺪ ﺗـﻦ از دوﺳـﺘﺎن ﺧـﻮد زﻧﺪگی میﻛﺮد و اﻏﻠﺐ ﻏﺬای آﻧﺎن ﻣﺤﺪود ﺑﻪ ﻧﺎن و ﺳﺒﺰی و ﻛـﻮزه‌ای آب ﺑﻮد! اﻳﻦ اﻓﺮاد از «اﭘﻴﻜﻮر» اﻳﺮاد ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺗﻮ ﺧﻮدت ﺑﻪ ﮔﻔﺘﻪﻫﺎﻳﺖ ﻋﻤﻞ نمیکنی، ﺑﻪ اﻳﻦ ﺳﺎدگی و ﻗﻨﺎﻋﺖ زﻧﺪگی می‌کنی و می‌گویی ﻫﺪف از زﻧﺪگی، ﺧﻮش ﺑـﻮدن اﺳـﺖ؟! «اﭘﻴﻜـﻮر» ﻓﻬﻤﻴـﺪ ﻛـﻪ ﻣـﺮدم، ﺑﺮداﺷﺖ درستی از ﮔﻔﺘﻪﻫﺎی او ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ.
✅او ﺑﺮایﺷﺎن ﺗﻮﺿﻴﺢ داد ﻛـﻪ ﺧﻮشﺑﻮدن، یک وﺿﻌﻴﺖ روانی ﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺎ زﻧﺪگی در ﻛﺎخﻫـﺎی زﻳﺒـﺎ، ﺧﻮردن ﻏﺬاﻫﺎی رﻧﮕﺎرﻧﮓ و داﺷﺘﻦ اصطبلی ﭘﺮ از اﺳـﺐﻫـﺎی اﺻـﻴﻞ ﻓﺮاﻫﻢ نمیﺷﻮد؛ ﺑﺪن ﻣﺎ ﻧﻴﺎزﻫـﺎیی دارد. ﺑـﺮای داﺷـﺘﻦ ﺑـﺪنی ﺳـﺎﻟﻢ، ﺧﻮردن ﻏﺬاﻫﺎی ﺳـﺎﻟﻢ و ﺳـﺎده، زﻧـﺪگی در ﺧﺎﻧـﻪای ﺗﻤﻴـﺰ و اﻣـﻦ و ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﺑﺪنی ﻣﻨﺎﺳﺐ، ﻛﺎفی اﺳﺖ. ﺑﻴﺶ از اﻳﻦ، ﻫﺮﭼـﻪ را ﺻـﺮف ﺑـﺪن ﺧﻮد ﻛﻨﻴﻢ، ﺑﺮ ﺧﻮشی ﻣﺎ اﻓﺰوده نمیﺷﻮد. ﺧﻮشﺑﻮدن، زﻣـﺎنی ﻣﺤﻘـﻖ میﺷﻮد ﻛﻪ ﻣﺎ ﻋﻼوه ﺑﺮﻧﻴﺎزﻫﺎی ﺑﺪنﻣﺎن، ﺑﻪ ﻧﻴﺎزﻫﺎی روانیﻣـﺎن ﻫـﻢ رﺳﻴﺪگی ﻛﻨﻴﻢ.
✅"اﭘﻴﻜﻮر" ﺳﻪ ﻧﻴﺎز اﺳﺎسی را ﻧـﺎم ﺑـﺮد ﻛـﻪ ﺑـﺴﻴﺎری از ﻣﺮدم، ﺑﻪ دﻟﻴﻞ اﻳﻦ ﻛﻪ از آنﻫـﺎ ﺑﺮﺧـﻮردار ﻧﻴـﺴﺘﻨﺪ، اﺣـﺴﺎس ﺧﻮشی نمیﻛﻨﻨﺪ:
–1 یکی از آنﻫﺎ، ﻧﻴﺎز ﺑﻪ دوﺳﺘﺎن ﻫﻢ رﻧﮓ و ﻣﻮاﻓﻖ اﺳﺖ؛ ﻛﺴﺎنی ﻛﻪ ازﻣﻌﺎﺷﺮت ﺑﺎ آﻧﺎن ﻟﺬت ﺑﺒﺮﻳﻢ، ﺑﺮایﺷﺎن ﻧﻘﺶ ﺑﺎزی ﻧﻜﻨﻴﻢ و ﺑﺪاﻧﻴﻢ ﻛه آﻧﺎن ﻫﻢ ﺑﺮای ﻣﺎ ﻧﻘﺶ ﺑﺎزی نمیﻛﻨﻨﺪ.
–2 ﻧﻴﺎز دﻳﮕﺮﻣﺎ ﺑﺮای ﺧﻮش ﺑﻮدن، ﻏﻮﻃﻪور ﺷﺪن و ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ و ﺗﺤﻘﻴﻖ درآﻓﺎق اﺳﺖ. از ﻧﻈﺮ«اﭘﻴﻜﻮر» داﻧﺶ، ﻏﺬای روح اﺳﺖ و کسی ﻛـﻪ در روز، وقتی را ﺑﺮای ﻛﺴﺐ ﻣﻌﻠﻮﻣﺎت ﺻﺮف نمیﻛﻨﺪ، نمیﺗﻮاﻧﺪ از زﻧﺪگی ﻟﺬت ﺑﺒﺮد.
–3 ﺳﻮﻣﻴﻦ ﻧﻴﺎز اﺳﺎسی روح و روان ﻣﺎ، ﻧﻴﺎز ﺑـﻪ «آزادگی» اﺳـﺖ. از ﻧﻈﺮ«اﭘﻴﻜﻮر»، ﺗﻨﻬﺎ ﻓﺮدی میﺗﻮاﻧﺪ اﻳﻦ ﻧﻴﺎز روح ﺧﻮد را ﺑﺮآورده ﻛﻨﺪ و «ﺧﻮش ﺑﮕﺬراﻧﺪ» ﻛﻪ ﻗﻨﺎﻋﺖ و ﺳﺎدگی ﭘﻴﺸﻪ ﻛﻨﺪ ﭼﺮا ﻛـﻪ اﻓـﺮادی ﻛـﻪ میﺧﻮاﻫﻨﺪ از ﻛﺎخﻫﺎی زﻳﺒﺎ، ﻏﺬاﻫﺎی رﻧﮕﺎرﻧـﮓ و اﺳـﺐﻫـﺎی اﺻـﻴﻞ ﺑﺮﺧﻮردار ﺑﺎﺷﻨﺪ، ﭼﺎره‌ای ﺟﺰ اﻳﻦ ﻧﺪارﻧﺪ ﻛﻪ ﮔﺎهی ﭘـﺎ روی ارزشﻫـﺎی اﺧﻼقی ﺧﻮد ﺑﮕﺬارﻧﺪ. اﻓﺮادی ﻛﻪ ﻗﻨﺎﻋﺖ، ﭘﻴﺸﻪ ﻧﻜﻨﻨﺪ، ﮔﺎهی ﺑﺎﻳـﺪ ﺑـﻪ ﺧﺪﻣﺖ زورﻣﻨﺪان و ﺳﺘﻤﮕﺮان درآﻳﻨﺪ و ﻳﺎ ﺑﻪ ﺳﻴـﺴﺘﻢﻫـﺎ و ﻧﻬﺎدﻫـﺎیی ﺧﺪﻣﺖ ﻛﻨﻨﺪ ﻛﻪ اﻫﺪاف و ﻋﻤﻠﻜﺮد آﻧﺎن، ﻏﻴﺮ اﺧﻼقی اﺳـﺖ و ﻣـﺮدم را اﺑﺰاری ﺑﺮای اﻧﺒﺎﺷﺘﻦ ﻗﺪرت و ﺛﺮوت ﺧﻮد می‌داﻧﻨﺪ.
✅از ﻧﻈﺮ«اﭘﻴﻜﻮر»، کسی ﻛﻪ آزادگی ﺧﻮد را زﻳﺮﭘﺎ میﮔﺬارد، نمیﺗﻮاﻧـﺪ ﺧﻮش ﺑﺎﺷﺪ و از زﻧﺪگی ﻟﺬت ﺑﺒﺮد، ﭼﻴﺰی در درون او ﺑﻪ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﺑﺎ او ﺑﺮمیﺧﻴﺰد و او در راﺣـﺖﺗـﺮﻳﻦ ﺑـﺴﺘﺮﻫﺎ ﻧﻴـﺰ ﺧـﻮاب راﺣـﺖ ﻧـﺪارد و ﻟﺬﻳﺬﺗﺮﻳﻦ ﻏﺬاﻫﺎ ﻧﻴﺰ ﺑﺮای او ﺳﻮءﻫﺎﺿﻤﻪ ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه می‌آورد!
✅ﺷﻴﺦ ﻣﺼﻠﺢ اﻟﺪﻳﻦ ﺳﻌﺪی ﺷﻴﺮازی میﮔﻮﻳﺪ:
دو ﺑﺮادر ﺑﻮدﻧﺪ، ﻳﻜﻲ از ﻣﻼزﻣﺎن و ﺧﺪﻣﺘﮕﺰاران ﺳﻠﻄﺎن و دﻳﮕـﺮی ﺑـﺎ آﻫﻨﮕﺮی، زﻧﺪگی ﺧﻮد را میﮔﺬراﻧﺪ. ﺑـﺮادر درﺑـﺎری، ﺑـﻪ ﺑـﺮادر ﻛـﺎرﮔﺮ میﮔﻮﻳﺪ ﺗﻮ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ درﺑﺎر ﺑﭙﻴﻮﻧﺪ ﺗﺎ از ﻣﺮارت اﻳـﻦ ﻛـﺎر ﺳـﺨﺖ، رﻫـﺎیی یابی. آﻫﻨﮕﺮ ﺑﻪ ﺑﺮادرش ﭼﻨﻴﻦ ﭘﺎﺳﺦ می‌دﻫﺪ:
ﺑﻪ دﺳﺖ، آﻫﻦِ ﺗﻔﺘﻪ ﻛﺮدن ﺧﻤﻴﺮ
ﺑﻪ از دﺳﺖ ﺑﺮ ﺳﻴﻨﻪ ﭘﻴﺶِ اﻣﻴﺮ
@yaser_arab57
✅"اﭘﻴﻜﻮر"، ﻓﻴﻠﺴﻮف ﻣﺸﻬﻮرﻳﻮﻧﺎنی، دهﻫﺎ ﺳﺎل ﭘﻴﺶ ازﻣﻴﻼد ﻣﺴﻴﺢ می‌زﻳﺴﺖ. "اﭘﻴﻜﻮر" ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد ﻫﺪف زﻧﺪگی، ﺧﻮش ﺑـﻮدن اﺳﺖ ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ اﮔﺮ ﻓﻠﺴﻔﻪ ﻧﺘﻮاﻧﺪ ﺑﺎﻋﺚ ﺷﻮد در زﻧﺪگی ﺧﻮش ﺑﮕﺬراﻧﻴﻢ، به ﻫﻴﭻ دردی نمیﺧﻮرد!
✅ﺑﺎ اﻳﻦ وﺻﻒ، ﻣﺮدم «آﺗﻦ» ﺗﺼﻮرمیﻛﺮدﻧﺪ اﭘﻴﻜـﻮردرﻛـﺎﺧﻲ زﻳﺒـﺎ زﻧﺪگی میﻛﻨﺪ و ازﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺧﻮردنیﻫﺎ و ﻧﻮﺷﻴﺪنیﻫﺎ ﺗﻐﺬﻳﻪ می‌کند. ﺗﺼﻮر میﻛﺮدﻧﺪ اﭘﻴﻜﻮر، ﻟﺒﺎسﻫﺎی ﮔﺮان ﻗﻴﻤﺖ میﭘﻮﺷﺪ و اصطبلی ﭘﺮ از اﺳﺐﻫﺎی اﺻﻴﻞ دارد. ﺑﺮداﺷﺖ ﻣﺮدم از ﮔﻔﺘﻪﻫﺎی «اﭘﻴﻜﻮر»، اﻳﻦ ﺑﻮد ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ زﻧﺪگی را ﺻﺮف ﻋﻴﺶ و ﻧﻮش ﻛﺮد. «اﭘﻴﻜﻮر» در ﺣﻮﻣﻪی آﺗﻦ زﻧﺪگی میﻛﺮد. ﺑﺮخی از ﻣﺮدم آﺗﻦ، ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﻛﻨﺠﻜﺎو ﺷﺪﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﺤﻞ ﺳﻜﻮﻧﺖ اﭘﻴﻜﻮر ﺑﺮوﻧﺪ و زﻧﺪگی ﭘـﺮﺗﺠﻤـﻞ او را ﺑﺒﻴﻨﻨـﺪ.
✅اﻳـﻦ اﻓﺮاد ﭘﺲ از ﻳﺎﻓﺘﻦ ﻣﺤﻞ ﺳﻜﻮﻧﺖ اﭘﻴﻜﻮر ، ﺷﮕﻔﺖزده ﺷﺪﻧﺪ ﭼﺮا ﻛـﻪ در ﻛﻠﺒﻪی ﺳﺎده و کوچکی ﺑـﺎ ﭼﻨـﺪ ﺗـﻦ از دوﺳـﺘﺎن ﺧـﻮد زﻧﺪگی میﻛﺮد و اﻏﻠﺐ ﻏﺬای آﻧﺎن ﻣﺤﺪود ﺑﻪ ﻧﺎن و ﺳﺒﺰی و ﻛـﻮزه‌ای آب ﺑﻮد! اﻳﻦ اﻓﺮاد از «اﭘﻴﻜﻮر» اﻳﺮاد ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺗﻮ ﺧﻮدت ﺑﻪ ﮔﻔﺘﻪﻫﺎﻳﺖ ﻋﻤﻞ نمیکنی، ﺑﻪ اﻳﻦ ﺳﺎدگی و ﻗﻨﺎﻋﺖ زﻧﺪگی می‌کنی و می‌گویی ﻫﺪف از زﻧﺪگی، ﺧﻮش ﺑـﻮدن اﺳـﺖ؟! «اﭘﻴﻜـﻮر» ﻓﻬﻤﻴـﺪ ﻛـﻪ ﻣـﺮدم، ﺑﺮداﺷﺖ درستی از ﮔﻔﺘﻪﻫﺎی او ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ.
✅او ﺑﺮایﺷﺎن ﺗﻮﺿﻴﺢ داد ﻛـﻪ ﺧﻮشﺑﻮدن، یک وﺿﻌﻴﺖ روانی ﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺎ زﻧﺪگی در ﻛﺎخﻫـﺎی زﻳﺒـﺎ، ﺧﻮردن ﻏﺬاﻫﺎی رﻧﮕﺎرﻧﮓ و داﺷﺘﻦ اصطبلی ﭘﺮ از اﺳـﺐﻫـﺎی اﺻـﻴﻞ ﻓﺮاﻫﻢ نمیﺷﻮد؛ ﺑﺪن ﻣﺎ ﻧﻴﺎزﻫـﺎیی دارد. ﺑـﺮای داﺷـﺘﻦ ﺑـﺪنی ﺳـﺎﻟﻢ، ﺧﻮردن ﻏﺬاﻫﺎی ﺳـﺎﻟﻢ و ﺳـﺎده، زﻧـﺪگی در ﺧﺎﻧـﻪای ﺗﻤﻴـﺰ و اﻣـﻦ و ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﺑﺪنی ﻣﻨﺎﺳﺐ، ﻛﺎفی اﺳﺖ. ﺑﻴﺶ از اﻳﻦ، ﻫﺮﭼـﻪ را ﺻـﺮف ﺑـﺪن ﺧﻮد ﻛﻨﻴﻢ، ﺑﺮ ﺧﻮشی ﻣﺎ اﻓﺰوده نمیﺷﻮد. ﺧﻮشﺑﻮدن، زﻣـﺎنی ﻣﺤﻘـﻖ میﺷﻮد ﻛﻪ ﻣﺎ ﻋﻼوه ﺑﺮﻧﻴﺎزﻫﺎی ﺑﺪنﻣﺎن، ﺑﻪ ﻧﻴﺎزﻫﺎی روانیﻣـﺎن ﻫـﻢ رﺳﻴﺪگی ﻛﻨﻴﻢ.
✅"اﭘﻴﻜﻮر" ﺳﻪ ﻧﻴﺎز اﺳﺎسی را ﻧـﺎم ﺑـﺮد ﻛـﻪ ﺑـﺴﻴﺎری از ﻣﺮدم، ﺑﻪ دﻟﻴﻞ اﻳﻦ ﻛﻪ از آنﻫـﺎ ﺑﺮﺧـﻮردار ﻧﻴـﺴﺘﻨﺪ، اﺣـﺴﺎس ﺧﻮشی نمیﻛﻨﻨﺪ:
–1 یکی از آنﻫﺎ، ﻧﻴﺎز ﺑﻪ دوﺳﺘﺎن ﻫﻢ رﻧﮓ و ﻣﻮاﻓﻖ اﺳﺖ؛ ﻛﺴﺎنی ﻛﻪ ازﻣﻌﺎﺷﺮت ﺑﺎ آﻧﺎن ﻟﺬت ﺑﺒﺮﻳﻢ، ﺑﺮایﺷﺎن ﻧﻘﺶ ﺑﺎزی ﻧﻜﻨﻴﻢ و ﺑﺪاﻧﻴﻢ ﻛه آﻧﺎن ﻫﻢ ﺑﺮای ﻣﺎ ﻧﻘﺶ ﺑﺎزی نمیﻛﻨﻨﺪ.
–2 ﻧﻴﺎز دﻳﮕﺮﻣﺎ ﺑﺮای ﺧﻮش ﺑﻮدن، ﻏﻮﻃﻪور ﺷﺪن و ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ و ﺗﺤﻘﻴﻖ درآﻓﺎق اﺳﺖ. از ﻧﻈﺮ«اﭘﻴﻜﻮر» داﻧﺶ، ﻏﺬای روح اﺳﺖ و کسی ﻛـﻪ در روز، وقتی را ﺑﺮای ﻛﺴﺐ ﻣﻌﻠﻮﻣﺎت ﺻﺮف نمیﻛﻨﺪ، نمیﺗﻮاﻧﺪ از زﻧﺪگی ﻟﺬت ﺑﺒﺮد.
–3 ﺳﻮﻣﻴﻦ ﻧﻴﺎز اﺳﺎسی روح و روان ﻣﺎ، ﻧﻴﺎز ﺑـﻪ «آزادگی» اﺳـﺖ. از ﻧﻈﺮ«اﭘﻴﻜﻮر»، ﺗﻨﻬﺎ ﻓﺮدی میﺗﻮاﻧﺪ اﻳﻦ ﻧﻴﺎز روح ﺧﻮد را ﺑﺮآورده ﻛﻨﺪ و «ﺧﻮش ﺑﮕﺬراﻧﺪ» ﻛﻪ ﻗﻨﺎﻋﺖ و ﺳﺎدگی ﭘﻴﺸﻪ ﻛﻨﺪ ﭼﺮا ﻛـﻪ اﻓـﺮادی ﻛـﻪ میﺧﻮاﻫﻨﺪ از ﻛﺎخﻫﺎی زﻳﺒﺎ، ﻏﺬاﻫﺎی رﻧﮕﺎرﻧـﮓ و اﺳـﺐﻫـﺎی اﺻـﻴﻞ ﺑﺮﺧﻮردار ﺑﺎﺷﻨﺪ، ﭼﺎره‌ای ﺟﺰ اﻳﻦ ﻧﺪارﻧﺪ ﻛﻪ ﮔﺎهی ﭘـﺎ روی ارزشﻫـﺎی اﺧﻼقی ﺧﻮد ﺑﮕﺬارﻧﺪ. اﻓﺮادی ﻛﻪ ﻗﻨﺎﻋﺖ، ﭘﻴﺸﻪ ﻧﻜﻨﻨﺪ، ﮔﺎهی ﺑﺎﻳـﺪ ﺑـﻪ ﺧﺪﻣﺖ زورﻣﻨﺪان و ﺳﺘﻤﮕﺮان درآﻳﻨﺪ و ﻳﺎ ﺑﻪ ﺳﻴـﺴﺘﻢﻫـﺎ و ﻧﻬﺎدﻫـﺎیی ﺧﺪﻣﺖ ﻛﻨﻨﺪ ﻛﻪ اﻫﺪاف و ﻋﻤﻠﻜﺮد آﻧﺎن، ﻏﻴﺮ اﺧﻼقی اﺳـﺖ و ﻣـﺮدم را اﺑﺰاری ﺑﺮای اﻧﺒﺎﺷﺘﻦ ﻗﺪرت و ﺛﺮوت ﺧﻮد می‌داﻧﻨﺪ.
✅از ﻧﻈﺮ«اﭘﻴﻜﻮر»، کسی ﻛﻪ آزادگی ﺧﻮد را زﻳﺮﭘﺎ میﮔﺬارد، نمیﺗﻮاﻧـﺪ ﺧﻮش ﺑﺎﺷﺪ و از زﻧﺪگی ﻟﺬت ﺑﺒﺮد، ﭼﻴﺰی در درون او ﺑﻪ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﺑﺎ او ﺑﺮمیﺧﻴﺰد و او در راﺣـﺖﺗـﺮﻳﻦ ﺑـﺴﺘﺮﻫﺎ ﻧﻴـﺰ ﺧـﻮاب راﺣـﺖ ﻧـﺪارد و ﻟﺬﻳﺬﺗﺮﻳﻦ ﻏﺬاﻫﺎ ﻧﻴﺰ ﺑﺮای او ﺳﻮءﻫﺎﺿﻤﻪ ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه می‌آورد!
✅ﺷﻴﺦ ﻣﺼﻠﺢ اﻟﺪﻳﻦ ﺳﻌﺪی ﺷﻴﺮازی میﮔﻮﻳﺪ:
دو ﺑﺮادر ﺑﻮدﻧﺪ، ﻳﻜﻲ از ﻣﻼزﻣﺎن و ﺧﺪﻣﺘﮕﺰاران ﺳﻠﻄﺎن و دﻳﮕـﺮی ﺑـﺎ آﻫﻨﮕﺮی، زﻧﺪگی ﺧﻮد را میﮔﺬراﻧﺪ. ﺑـﺮادر درﺑـﺎری، ﺑـﻪ ﺑـﺮادر ﻛـﺎرﮔﺮ میﮔﻮﻳﺪ ﺗﻮ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ درﺑﺎر ﺑﭙﻴﻮﻧﺪ ﺗﺎ از ﻣﺮارت اﻳـﻦ ﻛـﺎر ﺳـﺨﺖ، رﻫـﺎیی یابی. آﻫﻨﮕﺮ ﺑﻪ ﺑﺮادرش ﭼﻨﻴﻦ ﭘﺎﺳﺦ می‌دﻫﺪ:
ﺑﻪ دﺳﺖ، آﻫﻦِ ﺗﻔﺘﻪ ﻛﺮدن ﺧﻤﻴﺮ
ﺑﻪ از دﺳﺖ ﺑﺮ ﺳﻴﻨﻪ ﭘﻴﺶِ اﻣﻴﺮ
@yaser_arab57
بنیاد توسعه صلح و مهربانی های کوچک
💠 سومین همایش بین المللی صلح و حل منازعه ۲۶ تا ۲۸ مهر ۱۴۰۰ در دانشکده مطالعات جهان دانشگاه تهران با مشارکت انجمن علمی مطالعات صلح ایران برگزار خواهد شد. 🌐 وبسایت همایش : https://icpcr.ut.ac.ir/?lang=fa @ipsan
همایش بین المللی صلح و منازعه
۲۶و۲۷مهرماه ۱۴۰۰
لینک دسترسی
👇
https://us02web.zoom.us/84869856541
ID:84869856541
passcode:923134
----
🌹❤️🌹
#بنیاد_توسعه_صلح_و_مهربانی
#مهربانی_های_کوچک
#همایش
#صلح_پژوهی
#دانشگاه_تهران
#دانشکده_مطالعات_جهان
#انجمن_علمی_مطالعات_صلح
@sopskf
۲۶و۲۷مهرماه ۱۴۰۰
لینک دسترسی
👇
https://us02web.zoom.us/84869856541
ID:84869856541
passcode:923134
----
🌹❤️🌹
#بنیاد_توسعه_صلح_و_مهربانی
#مهربانی_های_کوچک
#همایش
#صلح_پژوهی
#دانشگاه_تهران
#دانشکده_مطالعات_جهان
#انجمن_علمی_مطالعات_صلح
@sopskf
یادگاری یادْیاران
https://t.iss.one/Sopskf/5246
سال نو شمسی نیز گرچه همچون سال ماقبلش، ظل سایه شوم کرونا، تلخ شروع شد اما یادْیاری که در جریان زلزله کرمانشاه با اولین دیدارش در دل رفت، دلنوازی دوست ورزانه شان را با نشاء نهالی در دل فروردین به نام رئوف همرسانی کردند که مهرشان، چنان انرژی بخش شد که اینک هم که گزارش آن را محضر هموندانم در شبکه های اجتماعی، همرسانی می کنم، همچنان به لطف آن نیروی بازیافته از لطف شان، از حمله ی وروجک جهان گشای ویروس کرونا، در امان مانده ام و همچنان در واپسین روزهای رسالت کاری ام در عرصه تعلیم و‌تربیت عمومی، پرشورتر از اولین روزهای استخدامی و شروع را نشان دارم..
مهندس کولیوند عزیز را در نشست هم اندیشی چندنفره ای که چندماه بعد از زلزله در دفترکاری ایشان حول دهکده امید(بازسازی سراب زهاب قادری سرپل زهاب) محضر دکتر زیبا کلام عزیز داشتیم، شناختم اما همان یک جلسه کافی بود تا با ارثیه پدری زودفهمی شخصیت دگری، بر روح پالایش شده و شخصیت دقیق، صریح و سالم ایشان پی ببرم و لطف و عنایتش را فهم کنم و ارتباط را وثیق و وثیق تر کنیم..
با کمال تأسف در یکی از سفرهای نظارتی شان به دهکده، طی تصادفی مدت ها بستر نشین شدند ولی به لطف یزدان، سلامتی شان را بازیافتند و همزمان نیز بنیاد مهرگان شان را نیز همچنان پرشور نگه داشتند و دهکده امید را نیز از نامرادی ها و نامهربانی ها، تصفیه کرده و ایده را در اجرا، تداوم بخشیدند.
ایشان در مؤسسه نیک بنیادان مهرگان کرمانشاه، پروژه های متعددی را تعریف و مدیریت می کنند که یک از بسیارش،
جنگل مهرگان است..
از فروردین سال جاری، نگارنده به لطف مهندس کولیوند و یاران با صفا و‌مهربانش، قطعه ای ذیل سایه نهالی به نام #رئوف، سرزمینی دارد به وسعت جغرافیای دوستی و صلح مابین قلبی ...🙏
سپاسگزار همه مهرشان و‌یادگاری ماندگارشان را🙏🌹🙏
🌹❤️🌹
#بنیاد_توسعه_صلح_و_مهربانی_های_کوچک
#مهربانی_های_کوچک
#یادگاری
#یادیاران_ناب
#محمدعلی_کولیوند
#زلزله_کرمانشاه
#دهکده_امید
#یادگاری_ماندگار
#جنگل_مهرگان
#رئوف_آذری
#مهرگان_کرمانشاه
@sopskf
---
https://www.instagram.com/p/CVK4W9boOne/?utm_medium=copy_link
https://t.iss.one/Sopskf/5246
سال نو شمسی نیز گرچه همچون سال ماقبلش، ظل سایه شوم کرونا، تلخ شروع شد اما یادْیاری که در جریان زلزله کرمانشاه با اولین دیدارش در دل رفت، دلنوازی دوست ورزانه شان را با نشاء نهالی در دل فروردین به نام رئوف همرسانی کردند که مهرشان، چنان انرژی بخش شد که اینک هم که گزارش آن را محضر هموندانم در شبکه های اجتماعی، همرسانی می کنم، همچنان به لطف آن نیروی بازیافته از لطف شان، از حمله ی وروجک جهان گشای ویروس کرونا، در امان مانده ام و همچنان در واپسین روزهای رسالت کاری ام در عرصه تعلیم و‌تربیت عمومی، پرشورتر از اولین روزهای استخدامی و شروع را نشان دارم..
مهندس کولیوند عزیز را در نشست هم اندیشی چندنفره ای که چندماه بعد از زلزله در دفترکاری ایشان حول دهکده امید(بازسازی سراب زهاب قادری سرپل زهاب) محضر دکتر زیبا کلام عزیز داشتیم، شناختم اما همان یک جلسه کافی بود تا با ارثیه پدری زودفهمی شخصیت دگری، بر روح پالایش شده و شخصیت دقیق، صریح و سالم ایشان پی ببرم و لطف و عنایتش را فهم کنم و ارتباط را وثیق و وثیق تر کنیم..
با کمال تأسف در یکی از سفرهای نظارتی شان به دهکده، طی تصادفی مدت ها بستر نشین شدند ولی به لطف یزدان، سلامتی شان را بازیافتند و همزمان نیز بنیاد مهرگان شان را نیز همچنان پرشور نگه داشتند و دهکده امید را نیز از نامرادی ها و نامهربانی ها، تصفیه کرده و ایده را در اجرا، تداوم بخشیدند.
ایشان در مؤسسه نیک بنیادان مهرگان کرمانشاه، پروژه های متعددی را تعریف و مدیریت می کنند که یک از بسیارش،
جنگل مهرگان است..
از فروردین سال جاری، نگارنده به لطف مهندس کولیوند و یاران با صفا و‌مهربانش، قطعه ای ذیل سایه نهالی به نام #رئوف، سرزمینی دارد به وسعت جغرافیای دوستی و صلح مابین قلبی ...🙏
سپاسگزار همه مهرشان و‌یادگاری ماندگارشان را🙏🌹🙏
🌹❤️🌹
#بنیاد_توسعه_صلح_و_مهربانی_های_کوچک
#مهربانی_های_کوچک
#یادگاری
#یادیاران_ناب
#محمدعلی_کولیوند
#زلزله_کرمانشاه
#دهکده_امید
#یادگاری_ماندگار
#جنگل_مهرگان
#رئوف_آذری
#مهرگان_کرمانشاه
@sopskf
---
https://www.instagram.com/p/CVK4W9boOne/?utm_medium=copy_link
Telegram
بنیاد توسعه صلح و مهربانی های کوچک