محمد دانش آموز کلاس دهم و اهل سردشت-شهر صلح و مهربانی-است.

محمد، رسالتش را بر گسترش حال خوب، متمرکز و در اینستاگرام با همین عنوان پیجی ایجاد کرده و هر چند وقت با یک کلیپ حال خوب کن، حال مان را خوب تر می کند...

محمدها را باید دید، محمدها را باید تجلیل و تکثیر کرد تا حال سرزمین و جهانشهرمان، بهتر از آنچه که امروز هست، بشود...

شما به عنوان یک کنشگر صلح، چه پیامی برای محمد دارید؟!🌹❤️🌹
#بنیاد_توسعه_صلح_و_مهربانی
#مهربانی_های_کوچک
#محمد_عباسی
#رسالت_شهروندی
#حال_خوب

@sopskf

🟣 دویست میلیون تومان جایزه برای بیست کتاب؛ بزرگترین اقدام خیرخواهانه برای ترویج کتابخوانی!🟣

🇮🇷 @darvishnameh

1️⃣ به دنبال برگزاری موفقیت‌آمیز نخستین دوره مسابقه کتابخوانی با عنوان: #ما_از_غرب_عقب_افتادیم_یا_از_خودمان ، اینک به همت مجدد #علی_کردستانی عزیز، سردفتر اسناد رسمی شماره ۱۱۸۷ تهران، می‌خواهیم دومین دوره را در ابعادی بزرگ‌تر و جوایزی بیشتر برگزار کنیم.

2️⃣ در این دوره ۲۰ کتاب برای مسابقه معرفی می‌شوند. علاقه‌مندان باید نقدهای خود را بین هشتصد تا دوهزار کلمه برای هر کتاب ارسال کنند. نقدها باید تحلیلی بوده و فقط به تحسین کتاب نپرداخته باشد. در عین حال، خواننده را ترغیب به مطالعه کل کتاب کند. هر فرد می‌تواند با ارسال نقد برای دست‌کم یکی از کتاب‌های معرفی شده در مسابقه شرکت کند. در عین حال مجاز هستید تا برای هر بیست کتاب نقدهای خود را ارسال کنید.

3️⃣ برای هر کتاب مبلغ ده میلیون تومان جایزه تعیین شده - در مجموع دویست میلیون تومان - که به ترتیب به نفرات اول تا سوم: پنج، سه و دومیلیون تومان تقدیم خواهد شد.

4️⃣ مهلت ارسال نقدها تا بیست و نهم اسفند سال هزار و چهارصد یعنی آخرین روز از قرن چهاردهم شمسی خواهد بود - این مهلت هرگز تمدید نخواهد شد - و اسامی برندگان همزمان با نخستین روز جهانی زمین در نوسده - دوم اردیبهشت هزار و چهارصد و یک - اعلام می‌شود.

5️⃣ چنانچه افراد حقیقی یا حقوقی بخواهند به عنوان حامی مالی از این مسابقه حمایت کنند، می‌توانند مراتب را در قالب یک پست یا استوری در اینستاگرام اعلام کرده و نگارنده را با خبر سازند.

6️⃣ تمامی نقدهای ارسالی با فرمت پی‌دی‌اف به همراه مشخصات کامل ارسال‌کننده، تلفن تماس و نشانی دقیق پستی به شماره علی کردستانی در واتس‌آپ - 09127939108 - ارسال و خلاصه‌ای کوتاه از آن در قالب پست و استوری در اینستاگرام نویسنده نقد منتشر شود.

7️⃣ پنج هشتکی که باید در استوری‌ها و پست‌ها از آن استفاده شود، عبارتند از:
#دومین_دوره_مسابقه_کتابخوانی
#دویست_میلیون_تومان_برای_بیست_کتاب
#کتاب_خوب_را_خوب_بخوانیم
#آخرین_مسابقه_قرن
#نوسده

8️⃣ عناوین بیست کتاب عبارتند از:

۱. طبیعت از منظر بوم‌شناسی در شاعرانگی؛ نصرت‌الله صفاییان

۲. دوزیستان ایران؛ باربد صفایی مهرو و هانیه غفاری

۳. اهل کاشانم؛ گروه نویسندگان با مدیریت آرش نورآقایی

۴. فلسفه برای زندگی؛ جولز اونز

۵. عرفان و رندی حافظ؛ داریوش آشوری

۶. جای خالی سلوچ؛ محمود دولت‌آبادی

۷. خشم و هیاهو؛ ویلیام فاکنر

۸. بارهستی؛ میلان کوندرا

۹. انسان در جستجوی معنا؛ ویکتور فرانکل

۱۰. از حال بد به حال خوب؛ دیوید برنز

۱۱. تاریخ امیدبخش بشر؛ روتخر برخمان

۱۲. چرا ملت‌ها شکست می‌خورند؟ جیمز ای رابینسون و دارون عجم اوغلو

۱۳. دو قرن سکوت؛ عبدالحسین زرین‌کوب

۱۴. چرا عقب مانده‌ایم؟ محمد ایزدی

۱۵. آن بیست و سه نفر؛ احمد یوسف‌زاده

۱۶. تاریخ بی‌خردی؛ باربارا تاکمن

۱۷. فقر احمق می‌کند؛ الدار شفیر و سندهیل مولاینیتن

۱۸. منشاء آگاهی در فروپاشی ذهن دوساحتی؛ جولین جینز

۱۹. فروپاشی؛ جرد دایموند

۲۰. در جستجوی طبیعت، غریزه زیست‌گرایی؛ ادوارد ویلسون

9️⃣ هدف ما ترویج کتابخوانی و ایجاد انگیزه برای نویسندگان، خوانندگان و ناشران؛ یعنی سه ضلع تضمین‌کننده ژینایی یک ملت است. لطفاً در به اشتراک نهادن این خبر، #محمد_درویش را یاری دهید تا پرچم دانایی را در اهتزاز نگه داریم.

https://www.instagram.com/p/CNlK5KXBtLP/?igshid=jq6aogyk249t

ریشه در خاک و شاخه بر آسمان
#رئوف_آذری

بلوط ها، همواره الهام بخشم بوده اند و اگر اغراق نباشد، بیش از مدرسه و دانشگاه، در آکادمی بلوط ها، درس تاب آوری و مقاومت، آهستگی و پیوستگی و نستوهی، صعود در پی فرورفتگی، چترگشایی و مهربانی، بخشش و ایثار و... فرا گرفته ام.

هرچند بسیاری درخت و گیاه و در کل طبیعت و‌هستی، استعداد الهام بخشی و آموزگاری دارند اما حقیقت بلوط ها، چیز دگراند..

بلوط ها، همواره در تعامل خود و طبیعت پیرامونی، حداقل انتظار از طبیعت و حداکثر انتظار از خود را وجهه همت خویش قرار داده اند؛
اگر در دل خاک، ریشه فرو می برند، کم ترین آب سفره های زیرزمینی را بالا می کشند ولی در عوض ضمن فرو کشاندن چندبرابر آن از شاخه به ریشه و خاک، در نگهداشت خاک و جلوگیری از گسل، رانش و فرسایش آن نیز نقشی بی بدیل دارند!

بلوط ها، گرچه در جریان رشد، به لطف آهستگی و پیوستگی، مسیر خود می پیمایند اما کم تر درختی در مسیر رشد، نامهربانی محیطی را چون بلوط تجربه می کند ولی به محض شاخ و برگ پراکندن، سال ها چتر وجودشان را سایه سار سنگی می کنند که ایامی دراز، مسیر رشدشان را سد کرده بودند!

بلوط ها، گرچه در جریان رشد، کم ترین دستان مهربان باغبان را بر سر و روی خود، احساس می کنند ولی خود، همواره از مهربان ترین باغبانان طبیعت می شوند و از طراوت و شادابی بخشی به پیرامون، تا اعطای مغذی ترین پروتئین ها به تاکستان های اطراف و شیره های ناب گەزۆ (Gazo)، به بومیان و بذرهای جان دار به طبیعت، هدیه می کنند و نوازشگر جوانه های دگراند..
و بسیاری دگر که در محدودیت کاراکتر کپشن نگنجد اما چه خوبست که ما در هیأت اشرف مخلوقات، شرف همزیستی و دگردوستی و مهرورزی را از بلوط ها نصیب بریم و زندگی خود و دگری را کمی و فقط کمی لطافت بیشتری بخشیم🙏
🌹❤️🌹
#بنیاد_توسعه_صلح_و_مهربانی
#مهربانی_های_کوچک
#بلوط_ها
#آموزگاران_مهرورزی
#دانشگاه_همزیستی
@sopskf

https://www.instagram.com/p/CNnmJuTrsls/?igshid=mz1cdxpwxqly

گفت و گوهای مناسبتی صلح سازٍ شبکه ی فعالان فرهنگ صلح ایران

مناسبت: روز جهانی کتاب کودک

موضوع: نقش ادبیات کودک و‌نوجوان در صلح سازی

مهمان گفت و گو:
سرکار خانم نسرین نافعی
پژوهشگر عضو شورای کتاب کودک

میزبان گفت و گو:
رئوف آذری
فعال صلح و مهربانی

زمان: شنبه ۱۴فروردین ۱۴۰۰ ساعت ۲۰
آدرس اینستاگرامی👇


https://www.instagram.com/tv/CNNiApNDtNH/?igshid=96uv0ezwps7l

لبخندی کە چال شد!
#رئوف_آذری*

صفی که می بینید، نه صف کلاس و‌مدرسه، است و‌نه صف مرغ، نان و برنج و نه صف سینما، تئاتر یا ورود به ورزشگاه و واکسن کرونا ...
لبخند بر لبان این کودکان ناز نیز، نه لبخند استقبال از تحقق آرزوست بلکه، صف، صفِ انفال کوچک و‌بزرگ، زن و مرد کورد و لبخند هم لبخند نآآگاهی از فرجام و بدفرجامی و مرگ آرزوهاست!

کودک می خندد و کودکی دگر نیز خندەاش، می گیرد و بر لبان گروه کودکان صف کشیده، لبخند نمایان می شود اما چه می دانند که اختاپوس شوم تعصب، قدرت و جهل حاکمیت، سبُعیتش ناتمام و گودال عمیق تاریخ، گور این لبخند و این لبان و این کودکان؟!!

سال ۱۹۸۸
میلادی، در هشت عملیات پی در پی، بیش از ۴۵۰۰
روستای کوردنشین اقلیم کوردستان عراق، با خاک یکسان و ۱۸۲ هزار شهروند آن سامان، زنده زنده چال شدند تا هستی، زمین و زمان و آسمان، صحنه ای و وصله ای نامبارک بر پیشانی تاریخ آدمیت، ثبت کند که امروز، من و ما و آنها، همه و همه با رژه رفتن آن تصاویر و لبخندها و کودکان، عرق شرم بر پیشانی روان سازیم و آنان نیر، با خون دل بگریند که از چه سبب چنین شد و چه کردند؟!

اگر صدام و اعوانش، روسیاه تاریخ و جهان اند و تاوان پس دادند، ما نیز شرمنده ی زمین و آسمانیم که همت نکردیم، سبُعیت دیگران را قبل از غلیان شدن، چال کنیم و با باران آسمانش، کثافات اندرون بشری را بشوییم و با چنگال هوشمندی از سیمای روزگار بزداییم!
امروز رسالت صلح سازی، بیش از هرزمانی می طلبد که؛
۱)هوشمندانە، در شناسایی خلأها، بکوشیم و با سوپاپ اطمینان،غلیان سبعیت را کنترل کنیم و نگذاریم تعصب، کور شود و درکوران جاهلیت و شهوت، انسانیت را ذبح کند.
۲) همدلانە، آستین همت بالا زنیم و نگذاریم لبخند کودکی حتی در ناآگاهی مطلق نیز قربانی و بە درد انفال و ژینوساید گرفتار شود
🌹❤️🌹
#بنیاد_توسعە_صلح_و_مهربانی
#مهربانی_های_کوچک
#شرهای_بزرگ
#ژینوساید
#انفال_لبخند
#رسالت_صلح_سازی_ما


@sopskf
___
*فعال صلح و‌مهربانی، کنشگر سواد رسانه ای
https://www.instagram.com/p/CNp_fB4LnQt/?igshid=9zj89t36zsrl

#عثمان_محمد، کاراکتر اصلی این کلیپ، معلم هنرمندی از حلبچه ی شهید است...
از روزی که اتفاقی و. متعاقب یک مصاحبه ی تلویزیونی آشنا شدیم، همواره دغدغه مند و‌پیشگام در ادای مسئولیت اجتماعی اش، یافته ام..
هر موضوع و مناسبتی را بهانه می کند تا با هنر صدای ناب و زبان بدن شان، پیامی منتقل کند و فرهنگ همزیستی را غنا بخشد.
چندسال قبل، در کاروان جوانه ی صلح سردشت به تهران نیز، همسفرمان شد و در اوح سختی، با هنرش، به یاری کودکان شهرمان سردشت، آمد و خاطره ای ماندگار آفرید.

#من_ژینگه_پارێزم، را بە مجموعە ی بنیاد توسعە صلح و‌مهربانی هدیه کرده تا مهربانی اش را ببش از پیش با ما و طبیعت و محیط زیست مان، اثبات کرده باشد..

تسلط تان بر زبان کوردی، سطح بالای اثر هنر صدا و زبان بدن او را در رساندن پیام محیط زیستی شان، بیش از پیش می رساند و چه جالب که این کلیپ مصادف شد با روزجهانی صدا...
صدای شان، همچنان اثرگذار و مستدام باد🙏
🌹❤️🌹
#بنیاد_توسعه_صلح_و_مهربانی
#مهربانی_های_کوچک
#روز_جهانی_صدا
#ژینگه_پارێزی
#طبیعت_بانی
#پاکبانی
#عثمان_محمد
#حلبچه
@sopskf

مأموریت وجودی
,✍️دکتر محسن رنانی
https://t.iss.one/Sopskf/5066

روزی از *اهل دلی* یک تقسیم‌بندی را شنیدم که در هیچ *کتاب معرفتی* ندیده بودم.
گفت:
*هر انسانی* در زندگی خود با *انواع مأموریت‌ها* روبه‌روست.

مأموریت‌های *شخصی* ، *خانوادگی* ، *اداری* ، *اجتماعی* ، *سیاسی* و نظایر آنها.

این *مأموریت‌ها* معمولاً *زیادند* و چاره‌ای نیست که با توجه به شرایط‌مان، از بین آنها *انتخاب کنیم* . اما گاهی و فقط گاهی، و گاهی *فقط یک بار در عمر* ، انسان با « *مأموریت وجودی* » روبه‌رو می‌شود.

*مأموریت وجودی* یعنی *کار خیری* که *تغییرات مثبت جدی* در *جامعه* ایجاد می‌کند و آن کار فقط و فقط از دست همان فرد برمی‌آید و *هیچ‌ فرد دیگری نمی‌تواند آن کار را انجام دهد* .

گویی آن کار فقط برای آن فرد طراحی شده است.
درواقع، کسی که به نقطه مأموریت وجودی می‌رسد یعنی *تمام نیروهای خلقت منتظرند تا او مأموریت خود را به انجام برساند* تا آنها نیز بتوانند کار خود را ادامه بدهند.

*مأموریت وجودی* مثل *ابلاغ رسالت* است، منتها *بدون وحی* مستقیم؛
و همه ما هر‌کدام در مراحلی از عمر خویش برخی مأموریت‌های وجودی در برابرمان قرار می‌گیرد که فقط ما می‌توانیم انجام دهیم و به همین سبب ما « *باید* » آن را *انجام بدهیم* وگرنه گرفتار « *گناه وجودی* » (عذاب وجدان) خواهیم شد؛

این‌ها همان کارهایی است که وقتی نمی‌کنیم *تا آخر عمر، خود را سرزنش می‌کنیم* .

مثل وقتی شما در کوهپیمایی و نزدیک غروبی یخ‌زده به کوهنوردی برمی‌خورید که سقوط کرده است و نیاز به کمک دارد و فرد دیگری هم نیست که به او کمک کند. این یک مأموریت وجودی است، شما باید تصمیم بزرگی بگیرید، او را در سرما و ناامنی کوه رها کنید و بروید، یا جان خود را به خطر بیندازید و به پرتگاه بروید و یاری‌اش کنید، تا شاید کمکی برسد.

*مأموریت وجودی* درواقع *یک آزمون ویژه* است که *برای شخص ما طراحی شده* است که اگر با *موفقیت* انجام دهیم نه‌تنها وضعیت دیگران و *جامعه بهبود یا تکامل* پیدا می‌کند بلکه *موجب ارتقای وجودی ما* نیز می‌شود.
و تفاوت مأموریت وجودی با سایر مأموریت‌ها این است که برای تحقق آن *حتما باید دست به ایثار و گذشت و عبور از برخی داشته‌ها زد* .

مأموریت وجودی نوعی عصیان بر علیه خویش است که *نیازمند تأمل، خلوت و گاهی ریاضت* است.
===========
*ماموریت وجودی ما چیست؟*

امیدوارم با *مدد الهی* در *انجام ماموریت وجودی* خویش، *موفق و منصور* باشیم

*التماس دعا*
✍️گردآوری و بازپیرایی؛
سید ابوالفضل قاسمی، عضو هیأت مدیره ی تکرا
____
#بنیاد_توسعه_صلح_و_مهربانی
#مهربانی_های_کوچک
#مأموریت_های_شهروندی
#دکتر_محسن_رنانی
#مأموریت_وجودی
#سید_ابوالفضل_قاسمی
@sopskf

مانع زدایی خلاقانه
✍️رئوف آذری


آیگارس لایوزیس، در سال ۲۰۱۳، مسیر لندن به توکیو و لیتونی را در چهارسال رکاب می زند و پس از سی هزار کیلومتر سفر با دوچرخه، محدودیت ها و موانع پیش رویش را مرور و با قوه ی خلاقیتش، زدترایتن را طراحی می کند که ترکیبی از تختخواب، قایق و دوچرخه است و با آن می تواند در خشکی و دریا سفر کند و هرجا نیاز به استراحت داشت،بار و بساطش را بگسترد، بخورد و بیاساید و موبایلش را شارژ کند...

معمولاً محدودیت ها و موانع، تلنگرهایی هستند تا در دل آن ها، فرصت ها را بکاویم البته اگر زود مأیوس نشویم و خود را نبازیم.

مهربانی با خود، گاهی دیدن فرصت ها در دل محرومیت هاست و بیش از آن نیز، اراده کردن برای بهره گرفتن از ذهن، فکر و قوه ی خلاقیت خود...

شاید این روزها، طراحی خلاقانه ی پروژه ای و پروژه هایی، بتواند ما را از این بن بست بدزیستی و طبیعت کشی برهاند و به سمت زیستی همدلانه، و طبیعت یاری مسئولانه سوق دهد..

شما مخاطب مهربان همراه همدل، آیا ایده ای برای شکار فرصتی از دل بحران بدزیستی امروز اکثریت مردمان جهان و ویژه تر، خاورمیانه ای ها دارید؟!

کامنت ها، مجالی و فرصتی برای اشتراک و همرسانی ایده های ارزنده تان درباب راهکارهای همزیستی همدلانه و زیست مسئولانه است، لطف کنید و دریغ نفرمایید که به مهرتان و فکرتان، محتاجیم🙏
🌹❤️🌹
∆نقل کلیپ و خبر از رادیو فردا
https://t.iss.one/Sopskf/5068
_
#بنیاد_توسعە_صلح_و_مهربانی
#مهربانی_های_کوچک
#مانع_زدایی_خلاقانە
#آیگاریس_لایوزیس
#زدترایتن
#ایده_های_فرصت_زا
@sopskf
_
https://www.instagram.com/tv/CNvZc1blDgT/?igshid=137nrkijb8wc2

استراتژی های مهربانی
#رئوف_آذری

استراتژی، را اگر راهبرد در راه ماندن و در جا نزدن تعریف کنیم، ثبات در مسیر هدف مانی و پیش روی پیوسته اما آهسته را مطمع نظر داریم.

جهانی که در آن به سر می بریم، راه خود می رود و پیچیدگی ها و درهم تنیدگی هایش، مانع آن نشده و نمی شود تا از هدف باز ماند!

ما نیز، چون جامعه ای انسانی، بخشی خُرد از این جهانیم و رسالت تعریف شده و هدفی خالق تعیین داریم که در سیر آفاق و انفس، جهت نمای سفرمان است و در نهایت مقصد و‌مرادمان...

چه خوبست، فارغ از جبر مقصد، در کسب لذت از مسیر، اهتمام ورزیم و مختار، راهبرد گزینی داشته باشیم و بر جغرافیای فهم مسئولیت اجتماعی مان، بیفزاییم

اینفوگرافی راهبردهای مهربانی، حاصل تراوش قلم مهربان مهدی مهرپسند و طراحی مهربان زکریا احمدنژاد، است که به سفارش کارگروه صلح، مهربانی و همدلی انجمن ترویج فرهنگ مسئولیت اجتماعی، تدوین و‌ منتشر می گردد...

امید که مقبول افتد و در پندار، گفتار و کردارمان اثر کند و با دستی پر، سوی آن مقصد ابدی، رهسپارمان گرداند🙏


https://t.iss.one/Sopskf/5071
#بنیاد_توسعه_صلح_و_مهربانی
#مهربانی_های_کوچک
#انجمن_ترویج_فرهنگ_مسئولیت_اجتماعی
#کارگروه_صلح
#مهربانی_و_همدلی
#استراتژی_های_مهربانی
@sopskf
---
وضوح نوشتار را در لینک ذیل ملاحظه بفرمایید👇
https://www.instagram.com/p/CN4tsxZr8bP/?igshid=s3u860qi5ati

‍ عارفان آهسته راه می روند🌍

عارفان روی زمین آهسته راه می روند، نه برای اینکه دویدن بلد نیستند. آهسته راه می روند تا خاک را نیازارند زیرا می دانند این خاک نیست، این تن هزاران هزار عاشق و معشوق است که پیش از ما زاده شدند، که پیش ما زندگی کردند، که پیش از ما خاک شدند.

این خاک نیست این مزار خیال و خاطره است.
ما پا می گذاریم روی دست‌ها و پاها و چشم ها و سرها. ما پا می گذاریم روی قلب هایی که روزی می تپدیدند. ما پا می گذاریم روی سینه هایی که روزی از نفس پر بودند. ما پا می گذاریم روی لب هایی که روزی از آنها بوسه و لبخند می چکید.

عارفان آهسته راه می روند، زیرا می خواهند زمین را رعایت کنند و به زندگان احترام بگذارند، به مردگان نیز.

زدم تیشه یک روز بر تلِ خاک
به گوش آمدم ناله ای دردناک
که زنهار اگر مردی آهسته تر
که چشم و بناگوش و روی است و سر
(سعدی)

🌍#دوم_اردیبهشت_روز_زمین
#زمین_را_رعایت_کنیم
#سعدی
#در_فضیلت_آهستگی
✍️#عرفان_نظرآهاری

🌍@erfannazarahari

🔻روز جهانی زمین را چگونه پاس داریم؟🔻

محمد درویش
رییس کمیته محیط‌زیست در کرسی سلامت اجتماعی یونسکو

🇮🇷 @darvishnameh

✍ در پنجاه و یکمین سالروز مهم‌ترین و دیرینه‌ترین مناسبت محیط‌زیستی جهان که در تقویم سازمان ملل هم گنجانده شده، شاید هرگز آینده تاب‌آوری جهانی چنین تیره و تار نبوده است! در حقیقت تا ۲۲ آوریل ۲۰۲۱، برابر با دوم اردیبهشت، بیش از شصت کشور جهان از جمله کویت، عربستان، قطر، امارات متحده عربی، آمریکا، کانادا، چین، روسیه و بریتانیا از مرز تخطی جهان موسوم به Overshoot گذشته‌اند. این یعنی تولید یکساله خود را در کمتر از چهارماه به پایان برده و اینک باید از ذخایر مصرف کنند. وضعیت ایران هم البته خیلی بهتر از آن کشورها نیست و تا دو ماه دیگر، کفگیرِ سرزمینی وطن هم به تهِ دیگ می‌خورد. در حقیقت اگر از چند کشور محدود چون بوتان، هند و سریلانکا بگذریم؛ در اغلب نقاط جهان آشکارا رفتار و مصرف انسان‌ها تناسبی با توان بوم‌شناختی سرزمین‌شان ندارد به نحوی که هم‌اینک جهانیان نیاز به زمینی دارند که دست‌کم دوبرابر کره کنونی بزرگ‌تر باشد و این یک فاجعه باورنکردنی است! چرا که با چنین روندی شاید پرونده حیات برای ۷۵درصد ساکنان زمین تا پایان قرن ۲۱ بسته شود. یادمان باشد، روز جهانی زمین، حاصل بیداری مردمی بود که بیش از نیم‌قرن پیش علیه نشان نارنجی و جنایت‌هایی که در جنگ ویتنام رخ داد، به خیابان‌ها ریختند و قرار بود اجازه تکرار چنین نابخردی‌هایی را ندهیم. اما پاندمی کووید۱۹ آشکارا نشان داد که نه‌تنها ما پیش نرفته‌ایم که فرو رفته‌ایم.
و این پاشنه آشیل سیاره‌ای خوشرنگ در کهکشان راه شیری است که تا این لحظه کماکان یگانه جایگاه حیات به شمار می‌رود و باید قدرش را بیشتر بدانیم.
بیاییم با خود عهد بربندیم که برای پاسداری از این یگانه سیاره مشترک به هفت اقدام و عمل زیر پایبند بمانیم:

1️⃣ پیوسته با مطالعه به دانش خویش بیافزاییم و کتاب‌های خوبی را که می‌خوانیم به دوستان‌مان معرفی کنیم. باورم این است: در جامعه‌ای که مردمانش داناتر باشند، کمتر بر سر ملاحظات محیط زیستی حاضر به معامله هستند و کمتر شاهد ظهور مدیرانی خواهیم بود که رسیدن جریان رودخانه‌ها تا دریا و دریاچه‌ها و تالاب‌ها را نوعی هدررفت به شمار آورند!

2️⃣ تا جایی که بتوانیم به جای فشار بر پدال گاز، اهل رکاب بوده و یا مسیرهایی را پیاده طی کنیم و یا دستکم راننده‌ی خودروی تک‌سرنشین نشویم و بدین‌ترتیب دین خود را در کاهش مصرف اکسیژن، بهبود ترافیک، سلامتی شهروندان و پاکی آسمان شهرمان ادا کنیم؛

3️⃣ مصرف پروتئین حیوانی را در رژیم غذایی خود کاهش می‌دهیم تا در مصرف آب و انتشار گازهای گلخانه‌ای، شهروندی مؤثر محسوب شویم؛

4️⃣ به جای کیسه‌های پلاستیکی با خود همواره یک کیسه پارچه‌ای حمل می‌کنیم تا زمین را بیش از این از بقایای پلاستیک‌های تجزیه‌ناپذیر نیازاریم.

5️⃣ از آسانسور برای تردد در ساختمان‌هایی که کمتر از سه طبقه دارند، استفاده نخواهیم کرد.

6️⃣ به سمت کاهش سرانه تولید زباله خود حرکت کرده و پیمان بندیم که از منزل‌مان زباله تر و شیرابه بیرون نرفته و زباله‌های خشک خود را تفکیک کرده و به یگان‌های ذیربط تحویل دهیم.

7️⃣ در کمک به کنشگران محیط‌زیستی دریغ نورزیده و در نهضت ترمیم رویشگاه‌های جنگلی وطن عهد بربندیم که سالی ۱۰ نهال جدید بر جنگل‌های ایران اضافه کنیم با نظر متخصصین و در محل و زمان مناسب البته.

🔻 این یادداشت امروز - ۴ اردیبهشت ۱۴۰۰ - در صفحه نخست روزنامه ایران منتشر شده است:
https://www.irannewspaper.ir/Newspaper/Page/7611/Home/1/0

حقیقت روشنفکری و ضرورت هم فهمی و‌هم کنشی روشنفکران ایرانی
#رئوف_آذری*
https://t.iss.one/Sopskf/5077

«ما آرزو داریم، هر وقت با دیگری، گفت و‌گو می کنیم، حرف های مان، روح او را نیازارد و اثری رنج آور، باقی نگذارد. نه تنها این، بلکە، آرزومندیم کە با حرف های مان، راهی را طی کنیم که روح های مان، در اثر آن، شفاف و درخشان شود. دوست داریم تا به یکدیگر، نزدیک شویم و در این نزدیکی، به تفاهم دست یابیم و به حقیقت راه جوییم و از سوء تفاهم و تشنج، دور شویم»
(مقدمه کتاب کوچک گفت و گو،مرسده صادقی)

گفت وگوی شنبه شب مورخ چهارم اردیبهشت ۱۴۰۰، دو روشنفکر پیشگام ایرانی، بزرگواران؛ سروش و ملکیان، در نوع خود، کم نظیر و در این سطح، ستودنی بود که لازم می نماید برگزار کنندگان را ستود.

اما وااسفا، روح حاکم بر فضای فکری-فرهنگی ایران زمین، در طول قرون و اعصار گذشته، متأثر از سیاست و قدرت و هژمونی سیاست تک صدایی، در روان شهروند ایرانی رخنه داشته که متأسفانه، در بالاترین سطوح گفت و گویی نیز قابل ردیابی است...

تک گویی های به ظاهر گفت و گوی امشب، از واقعیت حقیقتی جانکاهی در فرهنگ گفتمانی ایرانیان پرده برداری کرد و غور در فحوای اظهارنظرات آن دو‌ بزرگوار، علی رغم تعارفاتی که در دقایق پایانی گفت و گو با آغازگری ملکیان در تلطیف فضا نشان دادند، فرکانس هایی از دردی تاریخی هویدا کرد که خبر از رسوبات ذهنی تاریخی دارد..

رسوب ذهنیت خود حق پندار مطلق انگار پیشگام، در ذات ایرانی بروکراتیزاسیون شده، نیازمند واکاوی و تحلیل و شناخت به گاه است که اگر امروزه، توسط این دو عزیز پیشگام مورد امعان نظر، توجه، تلنگر، تعدیل و رسوب زدایی قرار نگیرد، این میراث به ظاهر نامیرا در جامعه ایرانی، همچنان آسیب زا به پیش خواهد تاخت و روز به روز و‌ماه و‌سال و قرن به قرن، استمرار خواهد یافت...

جایی که ملکیان با شواهد و استناد به مقالات و یادداشت های خود، در تحلیل گفتمانی سروش، اشاره می کند و سروش، با اظهار کلامی، ندیدن و نخواندن مقالات و یادداشت یکی از معدود روشنفکران پیرامونی و سرزمینی، تفوق جایگاه خود بر منزلت معرفتی ملکیان را به رخ می کشد، اصل درد است و این درد جانکاه خود را در هاله ی معرفتی خویش گرفتار کردن و در قفس انداختن خود در چهارچوب فکری خود، اگر، همچنان تداوم داشته باشد، جزیره ای ماندن معرفت منتج از پژوهش و پیمایش منازل فلسفیدن روشنفکران، رسوبات ذهنی_تاریخی روشنفکران ایرانی را تحکیم خواهد بخشید و به ویژه، رازپوشی های غزالی و مولانا شبیه، در ساحت روشنفکری و زیر پوست شهر، بر ابهام و‌ دیرفهمی آن بخش ممکن حقیقت خواهد فزود، آگاهی صرف هگل مآب و هگل باور، صنعت رازگشایی از دست های نامرئی آدم اسمیتی را نخواهد گشود، اصلاح جامعه فرو ریخته و فروپاشیده، میسور نخواهد شد و هنجار حاکمِ منجر به فروپاشیدگی تاریخی، همچنان بر افزودنِ مرارتِ سرزمینی و تقلیل معرفت حقیقت نزدیک، اصرار خواهد ورزید!

همچنان که پوپر، فهم متکثر بر حقیقت را می پذیرد ولی بر وجود حقیقت اشاره دارد، نیاز است با ابزار عقلِ البته ناقص بشری، توافقی حاصل آورد و این محصول نایل شدن به بخش ممکن حقیقت، را با هم فهمی و هم کنشی روشنفکران ممتاز سرزمینی، دنبال کرد...

امروزه، سروش و ملکیان و چند معدود هم وزن شان در معرفت دانی، رسالتی بس سنگین برعهده دارند تا ضمن خروج از جزیره ی خودکاوی و خودکنشی صرف، بر خردگرایی جمعی و تیمی متمرکز شوند و با کنش همدلانه و حقیقت کاوی هموندانه شان، مسیرگشایی کرده و یخ های ارتباط، تعامل و تکاپوی هموندانه را در این سرا، با گرمای هم پذیری و هم کنشی، آب کنند که امروزه، به ویژه در حاکمیت رسانه های بازنماگر بازیگرِ هوشیار، حقیقت ها، بیش از روزگاران گذشته، زیر پوست شهر، ناپیدایند و امواج بنیان کن سونامی وش شان، معرفت حقیقت و حقیقت معرفت را نشانه خواهد رفت و آنگاه است که؛
گفت و گوهای روشنفکری و حقیقت، جز کف روی اقیانوس سونامی های خردستیزِ خردگریز فرسایشی، نتیجه ای ملموس برای خردپذیر کردن جامعه نخواهد داشت..

رسالت امروزه و‌مسئولیت اجتماعیِ این دو روشنفکر روز جامعه ایرانی، در حوزه فرهنگ سنگین تر از سیاسیون است و می طلبد که فارغ از رسوبات ذهنی و‌تاریخی منیت های ایرانی، طرحی نو در اندازند و بنیان خردستیری معرفت گریز خودمطلق پنداری را براندازند و چشم اندازهای امید بخشی، به ایران و ایرانی هبه کنند...

همچو آهن، زآهنی بی رنگ شو
در ریاضت،آیینه بی ژنگ شو
خویش را صافی کن از اوصاف خود
تا ببینی،ذات پاک صاف خود
بینی اندر دل، علوم انبیا
بی کتاب و بی معید و اوستا
(مثنوی معنوی، دفتر اول)
---
#بنیاد_توسعه_صلح_و_مهربانی
#مهربانی_های_کوچک
#گفت_و_گو
#دکتر_سروش
#دکتر_ملکیان
#هم_فهمی
#هم_کنشی_همدلانه
@sopskf
___
https://www.instagram.com/p/COEe6xerZhX/?igshid=14gsy0vkjk7ri

🔳⭕️ سعدی و سوالی درمورد حضور منطقه ای

#روز_سعدی
🖋️دکتر محمدرضا اسلامی، مدرس دانشگاه ایالتی پلی تکنیک کالیفرنیا

🔷 احتمالا برخی از شما بدانید که چند روز قبل #روز_سعدی بود. روز سعدی آمد و رفت و چنان که انتظار می رفت مطالب خوبی درباره سعدی منتشر شد. همۀ مقالات و نوشته هایی که در مورد جناب سعدی نوشته شده، خوب و بجا ولی یک سوال بنیادی و دردناک باقی می‌ماند.
و آن اینکه چرا در روزگار سعدی یا حتی حافظ، تولیداتِ ذهن و فکر ایرانی، به خارج از مرزها می رسیده. مثلا چنان که حافظ می گوید: «زین قندِ پارسی که به بنگاله می رود... » و کلامش در هند و بنگلادش به گردش بوده ولی امروز، به رغم وجودِ انواع «رسانه» برای «رساندن»، هیچ نام ایرانی، برندِ ایرانی یا محصولِ ایرانی در عرصه جهانی حضور ندارد؟
نه روزنامه ای که انتشارش در سطحِ وسیع بین المللی یا لااقل منطقه ای تاثیرگذار باشد و نه شبکه خبری ای که جایگاهش اگر شانه به شانه سی.ان.ان ‌و بی.بی.سی نزند، لااقل در حد و شانِ الجزیره باشد... و نه مجموعۀ رمان یا داستانی که در حوزۀ خیال، افکار خوانندگانِ این سو و آن سوی عالم را به کمند اندیشۀ پیچ در پیچ نویسندۀ ایرانی بکشاند.

🔷هم سعدی، و هم حافظ، مدعی بوده اند که در زمان زندگیشان، «محصولات» کارگاهِ فکر و خیالشان به «فراتر از جغرافیایِ زندگی شان» می رفته و در اصطلاحِ امروزی: در تراز بین‌المللی بوده اند و با وجودِ غیبت رسانه‌ها در آن روزگار، تولیداتشان به دیگر مردمان (در کاشغر و جخند و سمرقند) «رسانده» می شده، ولی امروز؟

🔷بیایید با هم یک روایت از سعدی بخوانیم. «...به جامع کاشغر در آمدم، پسری دیدم نحوی به غایتِ اعتدال و نهایتِ جمال...» با او به گفتگو می نشیند و البته او سعدی را هنوز نشناخته صحبت به این جا رسید که از زادگاه سعدی پرسیده: «... گفتم: خاک شیراز. گفت: از سخنان سعدی چه داری؟ گفتم: بُلیتُ بِنَحویٍّ یَصولُ مُغاضِباً / عَلَیَّ کَزَیدٍ فی مُقابَلَةِ العَمرو »

دو نکته در این روایت نهفته است: اول اینکه نامِ و آوازه سعدی تا مکتب‌خانه های مسجد جامع کاشغر (منطقه غرب چین و نزدیک تاجیکستان، همان جایی که هم اکنون نیز میلیون ها اویغور مسلمان چینی در آن زندگی می کنند) رفته بوده، و دوم اینکه سعدی به زبانِ علمِ آن روزگار (عربی) اینگونه شگفت آور مسلط بوده. و حال مقایسه کنیم با آن مقام مسئول که رویای «مدیریت جهانی» داشت و دارد و پانزده دقیقه به زبان انگلیسی توان تکلم ندارد. یا حتی آن عالم دینی در خراسان که ادعای به راهِ راست کِشاندن مردمان را دارد ولی یک خطبۀ پانزده دقیقه ای از او «به زبان عربی» در هیچ یک از کشورهای پیرامونِ ما شنیده نشده است.
چرا چنین است و چرا چنین محصورِ در خود، و محصور در جغرافیای خودمان باقیمانده ایم؟

🔷 یادم هست برای خرید گوجه فرنگی و سبزیجات به بازار کاساگانومیچی در منطقه بازار میوۀ شهر کوبه رفته بودم. حسب اتفاق در مسیر با اوکان دوراو که از ترکیه به دانشگاه کوبه آمده بود و دانشجوی مهندسی مکانیک بود، همراه شدیم (البته این روزها او اکنون در سنگاپور استاد دانشگاه است). اسم و بحث ایران به میان آمد، گفت: فلانی من این روزها در خوابگاه مشغول خواندن کتاب حج علی شریعتی از کشورِ تو هستم. کتاب حج #شریعتی در #ترکیه بارها تجدید چاپ شده و خوشحالم که این روزها مشغول به آنم... یک لحظه به ذهنم رسید از انبوه سخنرانیهای آقای رحیم پور ازغدی، یا آقای دکتر سروش، یا حتی دکتر مهاجرانی و دکتر داوری، چندتایش به ترکیه رسیده؟ یا حتی خواهد رسید؟
روز سعدی امسال هم گذشت، و همزمان که شیرین کامیم به مرور و خواندنِ کلام قندگونه سعدی (که نه فقط به "جغرافیا" که به "زمان" هم محدود نماند)، ولی تلخکامیم از این غیبتِ تمام و عیارمان در عرصه بین المللی.


☑️⭕️تجویز راهبردی:
این سه سوال را از خود بپرسیم:
◾️چه شد که کلام حافظ تا بنگاله می رفته، کلام سعدی (و خود سعدی!) تا بعلبک، کاشغر و دمشق می رفته، دستنوشته های شریعتی هنوز در میان جوانان ترکیه حضور دارد، ولی امروز در سال ۲۰۲۱ میلادی هیچ فرد یا اندیشه یا حتی کالای ایرانی، برندِ بین المللی نیست؟ کِی و چرا قدهای ما ایرانیان کوتاه شد؟
◾️چرا در میان انبوه رسانه ها و وسایل لازم برای «رساندن» هیچ چیزی در میانِ خود نداریم که به دیگران «برسانیم»؟
◾️و آنهایی که این روزها دنبال ساخت پیام‌رسان و شبکه اجتماعی هستند، کاش کمی هم دغدغه «خودِ پیام» را هم داشته باشند! و از خود بپرسند پیامِ این پیام رسان کجاست؟

بازنشر از کانال دکتر اسلامی

شبکه توسعه
@I_D_Network

۲۲ سال کوچه گردی در محلات حاشیه نشین

🌕 ۲۲ سال است کوچه به کوچه، قدم به قدم پا در راهی گذاشته‌ایم که سراسر نور بوده است و عشق! دردها را دیده‌ایم، رنج‌ها را فریاد زده‌ایم و دستان خسته از روزگارِ ناملایمتی‌ها را فشرده‌ایم...

🌙 و اکنون بار دیگر به پشتوانه‌ی مهر شما آغاز می‌کنیم کوچه گردی‌های عاشقانه‌مان را در ۲۲امین آیین کوچه گردان عاشق
همراهمان باشید تا بار دیگر کمی از سنگینی‌های سایه انداخته بر دوش مردمان نجیب این سرزمین را برداریم و کیسه‌هایی به رنگ مهربانی بر جای گذاریم؛ شاید که اندک مرهمی باشد بر زخم‌های بی‌شمارشان، چرا که #قصه‌ها_فراتر_از_کیسه‌هاست

🆔 @imamalisociety

ژینگە پارێزی، ڕەوشتی بەرزی سەردەمە


لەم ڕۆژگارە دژوارە کە کێ بەرکێیەکی پڕرکابەر لە نێوان مڕوڤەکان، سەری هەڵداوە و تەنانەت، جار واهەیە، رکابەری دەخزێتە ناو جەستە و دەرون و مێشکی ئەم ئادەمیزادە و له نێوان پێک هاتەکانی ناوخۆییش دا، هەوڵ بۆ هەڵپەساردنی بەشێک یا خۆ قوربانی کردنی لایەنێک بۆ لایەنێکی تر، وەکوو ڕۆح بۆ جەستە یا جەستە بۆ دڵ و دڵ بۆ مێشک، دەدرێت، بەرپرسیارەتی و هەستی کۆمەڵایەتی و خزمەتگوزاری ژینگەیی و پێکەوە ژیانی ئاشتەوایی، نامۆ کەوتۆتە وە...

هەر چەند ئەم فرە رەهەندیە، هەڵقوڵاوی بەشێک لە فەلسەفەی خووڵقاندنی مرۆڤ و تەنانەت جیهانە، بەڵام لە ڕەزمەچوونی ئەم کێبەرکێ یە، دەرەنجامی تاڵی لەم سەردەمە دا، لێ کەوتۆتەوە و ئەویش ئەوەیە کە؛

چینی لێکەوتەی ئەم رکابەرە، سنووری بینینی دواڕۆژی وا کورت کردۆتەوە کە تە نانەت تا بەر لاقی خۆی و ڕەنگە بڵێیین تا بژوێڵکی خۆی نەبینێت و ئەوی تر، ئەسپاردەی قەزا و قەدەر و خۆویستی خۆی بکات...

یەکێک لە گرینگ ترین، دەرەنجامەکانی ئەم دیاردە قیزەوونە؛
خۆ دیتن و کەس و بەرانبەر و جیهان، قوربانی کردنە و لەم قوربانی کردنەش دا، بە داخەوە، ژینگە کە هێلانە ی ژیان و پێکەوە ژیانە، زۆرترین پشکی بەرکەوتووە، بە جۆرێک کە ئەگەر سێڵاوی کاولکاری بەم تەوژمە، بەردەوام بێت و رێگابچڕێت، زەمەنێک نابات کە؛

نیشتمانێک کە ڕۆژانێک لە سەر بستێکی، وەکوو شەڕەف خوێنی بۆ رژاوە و قوربانی بۆ دراوە، چی لێ نەمێنێت و ئەم شەڕەف و نامووس و پێناسەی نەتەوایەتی و واتە سفرەی پێکەوە ژیان مان، ڕەنگ و ڕواڵەت و دەنگی نەمێنێت...

بەڵام سەرەڕای ئەو نەریتە نەشیاوە کاولکاریە، جار وایە، ڕێگات لە شوێنێک دەکەوێت کە پێت وایە، سنووری جوگرافیت بەزاندووە و نیشتمانێکی ترە و وڵاتێکی تر، کاتێک روو دەکەیتە زێدێک کە ژینگە بۆ وان ناسنامەیە و شەڕەفە و نامووس و پاراستنی بۆتە ئەرکێکی نەتەوایەتی و کەس بۆی نی یە، لە هەمبەر پاراستنی دا، خۆ کپ کات و بێ هەڵوێست و بێ ئەرک بێت و هەرکەس لەبەر خۆیەوە، خزمەتێک لە ئەستۆ دەگرێت و ئەرکێک ڕادەپەڕێنێت و ئەگەر هەر هیچ هیچی لە دەست نەهێت و خۆی نەخاتە ژێر بەرپرسیارەتی، لانی کەم، کاولکار، نی یە و تێکدەری ناکات و دەستی ڕەشی خۆویستی بۆ سفرەی گشتی درێژ ناکات...

ئیمە گروپی ژینگە پارێزانی پاسکیڵ سوار و شاخەوانانی قەندیلی سەربەرز، لە یەکەم گەشتی وەرزی نوێ مان، ڕوومان کردە، دەڤەری ئالان و لە بەشی رۆژئاوای ئەم دەڤەرە، ئەم جیاوازیە دڵخۆشکەرەمان بینی و هەر بۆیەش، هەل مان قۆستەوە و لە چەند خوولەکێک دا، لە مەزناوێ، ئەم هەستە پەرپرسیارەتیە ی خەڵکی ئەم دەڤەرەمان بەرز نرخاند و هەوڵ مان دا، بە کوێچکەی زەمەن دا، بزریکێنین و شایەتی بدەیین بۆ هۆزێک کە جیاواز بوون و شایانی ڕێز و سپاس...

گوێدێری ئەم کلیپە بن، با لەم ڕێزنانە دا، هاوڕامان بن و لە پەرە پێدانی ئەم هەڵمەتە جوان بینی و رێزداری و هاوئامانجیە دا، پاڵپشت و پاڵنەرمان بن....👇🙏


ژینگە پارێزانی نیشتمان
۲۰ی خاکەلێوەی ۲۷۲۱کوردی

کلیپەکە لێرەدا، ببینن👇
https://t.iss.one/Oaktreeloverbikers/385

___
#بەڕووپارێزانی_پاسکیڵ_سوار
#شاخەوانانی_قەندیل
#ژینگە_پارێزانی_نیشتمان
#دڵۆڤانیە_گەورەکان
#ئالان
#مەزناوێ
@Oaktreeloverbikers

سی ویژگی افراد با پِرنسیپ

محمود سریع القلم

1-به هر قیمتی، ثروتمند نمی­شوند؛

2-به هر قیمتی، پُست خود را حفظ نمی­کنند؛

3-در رابطه با موضوعات و افراد، همه جا یک نوع سخن می­گویند؛

4-کارهای خوبِ خود را تبلیع نمی­کنند؛

5-با افراد نادان، مُدارا می­کنند؛

6-حرص مطرح شدن روزانه در رسانه­ ها را ندارند؛

7-معتقدند کارهای خوب و بد آنها را، طبیعت پاسخ می­دهد؛

8-وقتی تخریبِ شخصی مطرح می­شود، آن محل را ترک می­کنند؛

9-به زندگی عمدتاً به عنوان فرصتی برای توسعۀ فردی می­نگرند؛

10-هشتاد درصد زندگی آنها، کار و سکوت فراوان است؛

11-جدی­ترین بی­مرامی را، رانت­خواری می­دانند؛

12-برای رسیدن به آرامش درونی، سالها تمرین کرده­ اند؛

13-سعی می­کنند در ذهن خود، افراد نادان را درک کنند؛

14-برای رُقبای خود، حقوق قائل هستند؛

15-از واژه ­های احساسی- عاطفی برای عوام فریبی استفاده نمی­کنند؛

16-تا می­توانند بدون چشمداشت، کار دیگران را انجام می­دهند؛

17-دوستان محدودی دارند ولی با دقت از مناسبات خود با آنها مراقبت می­کنند؛

18-ناجوانمردی در ذهن و عمل آنها تعطیل است؛

19-تاریخ می­خوانند تا گذشتۀ خود و جامعۀ خود را بهتر بشناسند؛

20-رُمان می­خوانند تا به پیچیدگی­ها و تنوع رفتار انسانها پی ببرند؛

21-سکوت را بر دروغ گفتن ترجیح می­دهند؛

22-همه نسبت به آنها، احساس امنیت می­کنند؛

23-در صندلی که هنوز شایستگی آن را کسب نکرده ­اند، نمی­نشینند؛

24-با خودشناسی و مطالعۀ فراوان، به تدریج ریشه-­های جهل را کشف می­کنند؛

25-منبع مفیدی برای یادگیری اطرافیان خود هستند؛

26-به خود می­گویند: من حتی یک درصد از جزئیات زندگی این فرد را نمی­دانم. بنابراین، نباید درمورد او قضاوت کنم؛

27-رفتارشان ثبات دارد ولی افکارشان دائماً در حال تکامل است؛

28-برای دو دهه و هفته ­ای چندین ساعت بر روی توسعۀ فردی خود کار می­کنند تا درصد حسادت در شخصیتِ خود را تَک رقمی کنند؛

29-برای دو دهه و هفته ­ای چندین ساعت بر توسعۀ فردی خود کار می­کنند تا درصد خشم و عصبانیت در شخصیتِ خود را تَک رقمی کنند؛

30-شغل شرافتمندانه ­ای انتخاب می­کنند.

ارسال نظر


کانال تلگرام👇
@sariolghalam
@sariolghalam