🔴نشانه های تغییر الگوی عدالت ورزی
🔹عدالتی که در سالهای اول انقلاب اسلامی تبلیغ می شد و هدف اصلی نظام سیاسی بود و بخشی از حاکمیت نیز تا به امروز تلاش می کند آن را تبليغ کند، بر محوریت رفتارهای عادلانه حضرت امیر شکل گرفته بود. روایت هایی از عدالت ورزی بر محور :
- برادر نابینا و عیال وار حاکم که تقاضای سهم بیشتری از بیت المال می کند و با آهن گداخته مواجهه می شود.
- دختر حاکم که گردنبندی به امانت می برد و با توبیخ شدید مواجهه می شود.
- چراغی که هنگام محاسبه امور بیت المال روشن است و در گفت و گوی شخصی خاموش می شود.
- فرمانداران و کارگزارانی که به خاطر ظلم به مردم توبیخ، عزل و زندانی می شوند، در بازار گردانده شده و شلاق می خورند.
- .....
🔹این تصویر سازی از عدالت ناب بر محوریت دو عنصر اساسی برخورد عادلانه با خویشاوندان حاکم و کارگزاران حکومتی استوار است و "بیت المال" و " شیوه حکومت" بنیاد آن را شکل می دهد. در واقع رفتارهای عدالت طلبانه حضرت امیر معطوف به دو کانون اصلی بی عدالتی و تبعیض در حکومت و توزیع بیت المال بوده است. خویشاوندان حاکم و کارگزارن حکومتی(هم حزبی ها) مهم ترین عوامل زمینه ساز تضییع بیت المال و فساد حکومت هستند. به این ترتیب حضرت، ابتدا عدالت را درباره عوامل اصلی بی عدالتی اجرا می کند و سپس درباره مردم.
🔹تبلیغ این الگوی عدالت طلبی در مرحله تاسیس نظام، می تواند مشروعیت زیادی برای نظام سیاسی به همراه آورد و همراهی عمومی مردم را با نظام سیاسی بالا ببرد، اما در همان حال باعث شکل گرفتن یک مطالبه جدی و فراگیر در مردم می شود که خواهان رفتار علی گونه از مقامات و شخصیت های سیاسی هستند. به گونه ای که نظام سیاسی خود به مردم می گوید که از مقامات سیاسی خودتان انتظار داشته باشید که همچون حضرت امیر، اجرای عدالت را از عوامل اصلی و خویشاوندان و کارگزاران خود و با تمرکز بر بیت المال و شیوه حکومت شروع کنند و سپس به مردم برسند.
🔹 بی جهت نبوده است که عدالت طلبی و عدالت ورزی علی علیه السلام در سال های پس از انقلاب، معیار اصلی قضاوت درباره رفتارهای شخصیت های جمهوری اسلامی و منبع اصلی انتقاد، اعتراض و اصلاح گری در نظام سیاسی بوده است .
🔹اما نشانه های از تغییر این الگوی عدالت ورزی به صورت خاص در بخش اجرایی کشور(همه بخش های اجرایی) دیده می شود. این تغییر با برجسته سازی سایر وجوه شخصیتی حضرت علی همراه است که در آن رسیدگی به محرومان، سرپرستی یتیمان مهم ترین وجوه عدالت طلبی معرفی می شود.
🔹در این تصویر از عدالت طلبی، خیر و امداد رسان بودن، اهمیت پیدا می کند و "بیت المال" و " شیوه حکومت" کم رنگ تر می شود. به همین خاطر نیز نحوه هزینه کرد بیت المال، اداره حکومت و عزل و نصب کارگزاران کم تر مورد توجه قرار می گیرد.
🔹بار اصلی این تصویر سازی را خیریه ها به دوش می کشند. به این ترتیب بسامد یتیم نوازی و رسیدگی به محرومان در عدالت طلبی حضرت علی با بزرگ کردن و تبلیغ عمومی خیریه های همچون "جمعیت امام علی" بالا می رود و در ذهنیت عمومی عدالت طلبی همنشین محرومیت زدایی و یتیم نوازی می شود. این وجوه شخصیتی در تبلیغات رسانه ای و حتی آیین های عزاداری مرتبط با شهادت حضرت نیز پر رنگ تر می شود.
🔹در این الگو از عدالت طلبی، نه تنها هزینه کرد بیت المال و اداره امور جامعه به حاشیه می رود بلکه محرومیت زدایی و یتیم نوازی نیز از وظیفه دولت به وظیفه تک تک آحاد جامعه تبدیل شده و جمله" هر کسی هر کاری می تواند، انجام دهد" مقدس می شود. یتیم نوازهای فردی تقدیس شده و فراخوان های عمومی تامین نیازهای اولیه نیازمندان در گروههای مختلف در جامعه فراگیر شده و در نظام رسانه ای ارزشمند معرفی می شود.
🔹در نتیجه در یک تغییر آشکار از الگوی عدالت ورزی حداکثری بر محوریت بیت المال، الگویی از عدالت ورزی حداقلی تبلیغ می شود که در آن دولت کم ترین مسئولیت و کم ترین پاسخ گویی را دارد.
#الگوی_عدالت_ورزی
@SinaKallhor
🔹عدالتی که در سالهای اول انقلاب اسلامی تبلیغ می شد و هدف اصلی نظام سیاسی بود و بخشی از حاکمیت نیز تا به امروز تلاش می کند آن را تبليغ کند، بر محوریت رفتارهای عادلانه حضرت امیر شکل گرفته بود. روایت هایی از عدالت ورزی بر محور :
- برادر نابینا و عیال وار حاکم که تقاضای سهم بیشتری از بیت المال می کند و با آهن گداخته مواجهه می شود.
- دختر حاکم که گردنبندی به امانت می برد و با توبیخ شدید مواجهه می شود.
- چراغی که هنگام محاسبه امور بیت المال روشن است و در گفت و گوی شخصی خاموش می شود.
- فرمانداران و کارگزارانی که به خاطر ظلم به مردم توبیخ، عزل و زندانی می شوند، در بازار گردانده شده و شلاق می خورند.
- .....
🔹این تصویر سازی از عدالت ناب بر محوریت دو عنصر اساسی برخورد عادلانه با خویشاوندان حاکم و کارگزاران حکومتی استوار است و "بیت المال" و " شیوه حکومت" بنیاد آن را شکل می دهد. در واقع رفتارهای عدالت طلبانه حضرت امیر معطوف به دو کانون اصلی بی عدالتی و تبعیض در حکومت و توزیع بیت المال بوده است. خویشاوندان حاکم و کارگزارن حکومتی(هم حزبی ها) مهم ترین عوامل زمینه ساز تضییع بیت المال و فساد حکومت هستند. به این ترتیب حضرت، ابتدا عدالت را درباره عوامل اصلی بی عدالتی اجرا می کند و سپس درباره مردم.
🔹تبلیغ این الگوی عدالت طلبی در مرحله تاسیس نظام، می تواند مشروعیت زیادی برای نظام سیاسی به همراه آورد و همراهی عمومی مردم را با نظام سیاسی بالا ببرد، اما در همان حال باعث شکل گرفتن یک مطالبه جدی و فراگیر در مردم می شود که خواهان رفتار علی گونه از مقامات و شخصیت های سیاسی هستند. به گونه ای که نظام سیاسی خود به مردم می گوید که از مقامات سیاسی خودتان انتظار داشته باشید که همچون حضرت امیر، اجرای عدالت را از عوامل اصلی و خویشاوندان و کارگزاران خود و با تمرکز بر بیت المال و شیوه حکومت شروع کنند و سپس به مردم برسند.
🔹 بی جهت نبوده است که عدالت طلبی و عدالت ورزی علی علیه السلام در سال های پس از انقلاب، معیار اصلی قضاوت درباره رفتارهای شخصیت های جمهوری اسلامی و منبع اصلی انتقاد، اعتراض و اصلاح گری در نظام سیاسی بوده است .
🔹اما نشانه های از تغییر این الگوی عدالت ورزی به صورت خاص در بخش اجرایی کشور(همه بخش های اجرایی) دیده می شود. این تغییر با برجسته سازی سایر وجوه شخصیتی حضرت علی همراه است که در آن رسیدگی به محرومان، سرپرستی یتیمان مهم ترین وجوه عدالت طلبی معرفی می شود.
🔹در این تصویر از عدالت طلبی، خیر و امداد رسان بودن، اهمیت پیدا می کند و "بیت المال" و " شیوه حکومت" کم رنگ تر می شود. به همین خاطر نیز نحوه هزینه کرد بیت المال، اداره حکومت و عزل و نصب کارگزاران کم تر مورد توجه قرار می گیرد.
🔹بار اصلی این تصویر سازی را خیریه ها به دوش می کشند. به این ترتیب بسامد یتیم نوازی و رسیدگی به محرومان در عدالت طلبی حضرت علی با بزرگ کردن و تبلیغ عمومی خیریه های همچون "جمعیت امام علی" بالا می رود و در ذهنیت عمومی عدالت طلبی همنشین محرومیت زدایی و یتیم نوازی می شود. این وجوه شخصیتی در تبلیغات رسانه ای و حتی آیین های عزاداری مرتبط با شهادت حضرت نیز پر رنگ تر می شود.
🔹در این الگو از عدالت طلبی، نه تنها هزینه کرد بیت المال و اداره امور جامعه به حاشیه می رود بلکه محرومیت زدایی و یتیم نوازی نیز از وظیفه دولت به وظیفه تک تک آحاد جامعه تبدیل شده و جمله" هر کسی هر کاری می تواند، انجام دهد" مقدس می شود. یتیم نوازهای فردی تقدیس شده و فراخوان های عمومی تامین نیازهای اولیه نیازمندان در گروههای مختلف در جامعه فراگیر شده و در نظام رسانه ای ارزشمند معرفی می شود.
🔹در نتیجه در یک تغییر آشکار از الگوی عدالت ورزی حداکثری بر محوریت بیت المال، الگویی از عدالت ورزی حداقلی تبلیغ می شود که در آن دولت کم ترین مسئولیت و کم ترین پاسخ گویی را دارد.
#الگوی_عدالت_ورزی
@SinaKallhor