#Tabrik
#Hikoya

Bugun ustozimiz, atoqli adib, davlat va jamoat arbobi, O‘zbekistonda xizmat ko‘rsatgan madaniyat xodimi, professor Xurshid Do‘stmuhammadning tug'ilgan kunlari ekan. Ustozning suhbatini olgan inson sifatida ularning odamiyligi va zakovatiga doim tan berib kelganman.
Ustoz, tabriklayman. Siz kabi ham ilmni, ham odamgarchilikni birgalikda saqlab qolish bizlarga ham nasib etsin!


Quyida ustozning hikoyalaridan birini sizga havola qildik!
👇👇👇
MA. OSH!

#Tengqurlar_ijodi

БАҲОРГА ЕТАМИЗМИ… БАҲОРГА?..
Савол берди бир кун эркак аёлга.
Ўттиз йил тиним йўқ – бир кундай ўтди,
Шу савол эркакка кун бермай ўтди.
Ўтди ғаму ситам, ўтди гиналар,
Мактабга ҳам чиқди гўдаккиналар.
Лекин биз келмадик битта қарорга,
Баҳорга етамизми… Баҳорга?..

Баҳорга етамизми… Баҳорга?..
Мунғайиб боқади эркак аёлга.
Тоғларга чиқардик, гуллар терардик,
Денгиз бўйларида… – дунё кўрардик.
Кўрардик китобда ўқиганим у –
Шоирлар кафтидан сув ичган оҳу.
Боғнинг этагида оққан анҳорга,
Баҳорга етамизми… Баҳорга?..

Баҳорга етамизми… Баҳорга?..
Гуноҳкор боқади эркак аёлга.
Жонгинам, бу оғир тунлар чўзилди,
Ишга кетар эдим, кўнглим бузилди –
Бу қаҳҳор тонгларда жунжикди этим,
«Бахтлиман» деб, сени алдаган эдим.
Ҳақиқий тонгларга, ростгўй наҳорга,
Баҳорга етамизми… Баҳорга?..

Баҳорга етамизми… Баҳорга?..
Синовчан тикилди эркак аёлга.
Негадир жавобдан туяди ҳадик,
Наҳот, наҳот уни бирга яшадик?
Баҳорнинг ёмғири, баҳор шамоли,
Ёғдими, эсдими… ҳайрат йўқолиб,
Буткул хароб бўлдик, биров сездими?
Бизни тутмайдими баҳор уволи?
Менинг юрагимни хаста қилди куз,
Қиш сенинг сочингни тўлдирди қорга.
Худо хоҳласа, юз ёшга етамиз,
Баҳорга етамизми… Баҳорга?..

✍️ Бек АЛИ
📆 2025 йил. Январь

* * *

Shoir bo‘lmoqchiman, debsan xatingda,
She’riyat sirlarin o‘rgating, debsan.
Sen go‘yo chaqmoqqand tutib otingga,
Borsa qaytmas yo’lni ko'zlab turibsan.
Shoirlik kasb emas, minba’d, ukajon,
Shoirlik hikmatdir, hikmat, ukajon.

Esimda: oq tutlar ayni g‘arq pishgan,
Yashil shoxlar aro terardik quvnab.
Shu payt qurtboqarlar kelib qolishgan,
Qo’lida bolta-yu chopqilar o’ynab.
Bargni obketdilar bog’lab, ukajon,
Lekin bizlar qoldik yig’lab, ukajon.

O‘shanda bolalik bir dam chekinib,
Ba’zimiz jim ko‘nib, xafa ketgandik.
Lekin birlarimiz rosa so‘kinib,
Ularga tosh ota chopa ketgandik.
Insonlik – o ‘z haqqing tanish, ukajon,
Shoirlik – Haq deya yonish, ukajon...

Sen erta bahorda tokka nazar sol:
Milt-milt yosh to‘kar u gullashdan oldin,
Loygarchilik kunlar, qirg‘iyak shamol,
Kelmasdan tiklashi darkor-da qaddin...
Shoirsan – shu tok deb kuysang, ukajon,
Shoirlik – shu yoshni tiysang, ukajon.

Umr garchi uzun, kechar bir onda,
Umr kamalakdir yer va ko'kka dol.
Ba’zi shoirlar bor – ko'ngli osmonda,
Hatto o‘z bo’yicha pastlashi malol.
Sen ko‘kdan izlama ma’ni, ukajon,
Avval o‘z yeringni tani, ukajon.

Bugun yurt haqida o‘y sursang agar,
Olamga bir qara: kim tanir bizni?
Paxtangdan tanisa yeringni bashar,
She’ringdan tanisin yuragimizni!
Qalbingni xalqqa et minbar, ukajon,
Jahon shunda seni tinglar, ukajon.

Ona til! U bizga ma’bad betimsol,
Har bir millat uchun o‘z tili Ona!
Til – o'tmish, til – bugun, til – bu istiqbol,
Til – ona xalqingdan nurli nishona.
Ne bor «ona» degan so‘zdek, ukajon,
0‘zbeksan, o‘zbek bo‘l, o’zbek, ukajon.

Ha! Shoir qalbining xaritasida
So‘z, tuyg‘u, rang, imon erur bosh tomir.
Oroldek dengiz ham qurir, aslida,
Ayqirib oqmasa Amu bilan Sir.
Cho'qqilarga solsin larzon, ukajon,
Guvlab tursin ulug‘ ummon, ukajon.

O’tgan ustozlarda qismat yagona:
So‘zdan nomdor ular, so’zdan xunbag'ir.
Qog‘oz-ku bir ohdan uchgay to‘lg‘ana,
Unga muhrlangan haqiqat og‘ir.
Yengili rizq bo‘lmas bizga, ukajon,
Qanot ber eng yukdor so'zga, ukajon.

Sen mag‘rur kamtar bo‘l! Lekin bir chetda
Chekinib yashama yakka, xor, nolon.
Jahonda har nedan Adolat katta,
Lekin mitti qalbdir unga oshyon.
Ko‘z tutar odamlar, xalqing, ukajon,
Bosh ustida bo‘lsin qalbing, ukajon.

Sen do'st bo‘l, vaqtida fosh et Yagoni,
Ishqda Otellodan bo'lgin besh battar.
Asrab qolmoq uchun Mo‘min Mirzoni
Tutqaz Alisheming qo'liga xanjar...
Shoirning yuragi dog‘li, ukajon,
Sen ham shu dard bilan og‘ri, ukajon.

Dolg‘alar goh tinib, shoirning qalbi
Afsonaviy ko'ldek sukutda onlar –
Topilar, tosh otib to‘lqin chiqarib,
Tomosha qilishga havasmand jonlar.
Qo’yni toshlilar ko‘p, ko‘pdir, ukajon,
To’lqin ur, chetga sur, cho‘kdir, ukajon.

Bordi-yu, sendan hech chiqmasa shoir,
Zarur jihatlarning kam bo‘lsa biri,
0‘ksima, tongda tur, tabiat sohir,
Qara, rangin she’rdir o'zbekning yeri.
Shu yurtni bir umr sevsang, ukajon,
Haqiqiy shoir ham sensan, ukajon!


✍️Omon Matjon