🍃 کتاب افسون گل سرخ اثر ابوالقاسم فنائی
🔅نظریّاتِ دو متفکّرِ معاصر، آیریس مُرداک و دیوید کوک دو سؤالِ کلیدی و اضطراب‌افزا، فراروی امام‌حسین‌پژوهانِ معاصر قرار می‌دهند. مُرداک، معتقد است که عمومِ فرهنگ‌های معاصر، نگاه‌شان به اخلاق و مکاتبِ هنجاری، بحران‌محور است؛ یعنی مردمان، فقط به‌خاطرِ رفعِ بحران‌ها در زندگی خصوصی یا اجتماعی، سراغِ مکاتبِ اخلاقی می‌روند؛ و درغیرِ این صورت، دغدغه‌ی اخلاق‌اندیشی ندارند. حال، یک مسلمانِ شیعه، می‌تواند از خود بپرسد که اصولاً سیره و مکتبِ امام‌حسین (ع) در زندگی عینی نسل حاضر، آیا صرفا برای رفعِ بحران، مثلا رفع ظلمی مورد توجه قرار می‌گیرد؛ یا اینکه برای یک وضعیّتِ غیرِبحرانی و تعالی‌بخشی هم، محل رجوع و استفاده است؟
🔅دیوید کوک، شهادت‌پژوهِ معاصر، درخصوصِ روی‌کَردِ مذاهبِ اسلامی به پدیده‌ی شهادت نکته بدیعی دارد. وی می‌گوید برای اهلِ سنّت و جماعت، شهادت، امری سرورآفرین؛ و برای شیعیان، امری حزن‌انگیز است؛ و به‌همین‌جهت، شیعیان، شهادتِ امام‌شان را، موضوعِ عزاداری تاریخی قرار می‌دهند. درعینِ‌حال، شهادتِ سرورِ شهیدان، یعنی حضرتِ اباعبداللّه‌الحسین و یاران‌شان ـ‌که موضوعِ مناسکِ بسیار گسترده‌ی عزاداری در جهانِ تشیّع است‌ـ، به‌نوعی در هویّت‌بخشی به جامعه‌ی شیعی، نقشِ بسیار عمده‌ای ایفا می‌کند. دراین‌صورت، پارادوکسی تشکیل می‌شود که ازطرفی، شهادتِ امام‌حسین، لازمه‌ی یک هویّتِ تاریخی برای شیعیان؛ و ازطرفِ‌دیگر، امری تأسّف‌بار به‌حساب می‌آید. آیا هویت حزن انگیز قابل توجیه و دفاع است؟
🔅به‌دیگربیان، با در نظر گرفتن اینکه اگر امام‌حسین و یاران‌شان، شهید نشده‌بودند؛ هویّتی که امروز از جهانِ تشیّع می‌شناسیم، شکل و محتوا و معنای دیگری می‌داشت، آیا شیعیان، فاجعه‌ی عاشورا را، یک حادثه‌ی تصادفی می‌بینند؛ یا برای آن، به‌جهتِ بروزِ عالی‌ترین نمونه‌ی فداکاری و ایثارگریِ امام و یاران‌شان، ضرورت قائل‌اند؟
🔅سؤال‌های فوق، درعینِ‌حال، منظومه‌ی سؤال‌های دیگری را نیز به‌هم‌راه دارد: فاجعه و ایثار کربلا، از چشمِ کدام مکتبِ اخلاقی، بهترین نمود و معنای خود را پیدا می‌کند؟ کدام‌یک از نظام‌های اخلاقیِ نتیجه‌گرا، وظیفه‌گرا، نیّت‌گرا، فضیلت‌گرا، روش‌محور، ظرفیّت‌محور، حقوق‌محور، شریعت‌محور، اخلاقِ دینی یا فرادینی، و سایرِ مکتب‌ها، می‌توانند این فاجعه و ایثار را، بهتر تبیین کنند؟ فلسفه‌ی عزاداری، در تاریخِ تشیّع، تاچه‌حد، ابزاری؛ و تاکجا، اصیل و غیرِابزاری است؟ در فاجعه‌ی کربلا، آیا دو فرد درمقابلِ هم، قرار گرفته‌اند؛ یا دو مکتب ـ‌که ازسوی امام‌حسین و یزید، نمایندگی می‌شدند؟ در این رویاروییِ تاریخی، معادله‌ی روابط بینِ قدرت و عدالت و عقلانیّت، در کجای کار قرار دارد؟ حادثه‌ی کربلا، ازمنظرِ خشونت‌پژوهی و اخلاقِ جنگ‌وصلح، چه درس‌هایی دربر دارد؟ تغییرِ و تبدیل منظر و نگاه‌های تحلیلی نسبت به این حادثه از عقلانیّتِ عرفی فرادینی به مبانیِ اخلاقی، احساسی، درون‌دینی، مناسکی و فقهی، چه نتایجی دربر دارد؟ فاجعه‌ی کربلا، در معادله‌ی روابطِ بینِ حیات و کرامت و حریّت، چه معنا، پیام و پی آمدی دارد؟
🔅پاسخِ هایی برای سؤال های فوق، ازچندطریق، ممکن است. نخست، از طریق مراجعه به سیره و سخنانِ خودِ امام و یاران‌شان در حادثه‌ی کربلا؛ و دوّم از طریق تحلیل‌های پسینیِ امام‌حسین‌پژوهان و عاشوراپژوهان با تکیه بر نظریه های مختلف اخلاقی، فلسفی و تاریخی.
🔅کتابِ افسون گل سرخ اثر #ابوالقاسم_فنائی ، که در زمره و منظومه کتاب‌های «امام‌حسین‌پژوهی برای جهانِ معاصر»، در آستانه‌ی ورودِ جهانِ‌اسلام به قرنِ چهارده‌اُمِ خورشیدی، فرارسیده؛ و بسیار به‌هنگام است، پاسخهای بدیع و راهگشایی برای برخی از سوالات فوق دارد...
🌐 متن کامل معرفی کتاب
🌾 @Sedanet
🌾 @Abolghasemfanaei
🔅نظریّاتِ دو متفکّرِ معاصر، آیریس مُرداک و دیوید کوک دو سؤالِ کلیدی و اضطراب‌افزا، فراروی امام‌حسین‌پژوهانِ معاصر قرار می‌دهند. مُرداک، معتقد است که عمومِ فرهنگ‌های معاصر، نگاه‌شان به اخلاق و مکاتبِ هنجاری، بحران‌محور است؛ یعنی مردمان، فقط به‌خاطرِ رفعِ بحران‌ها در زندگی خصوصی یا اجتماعی، سراغِ مکاتبِ اخلاقی می‌روند؛ و درغیرِ این صورت، دغدغه‌ی اخلاق‌اندیشی ندارند. حال، یک مسلمانِ شیعه، می‌تواند از خود بپرسد که اصولاً سیره و مکتبِ امام‌حسین (ع) در زندگی عینی نسل حاضر، آیا صرفا برای رفعِ بحران، مثلا رفع ظلمی مورد توجه قرار می‌گیرد؛ یا اینکه برای یک وضعیّتِ غیرِبحرانی و تعالی‌بخشی هم، محل رجوع و استفاده است؟
🔅دیوید کوک، شهادت‌پژوهِ معاصر، درخصوصِ روی‌کَردِ مذاهبِ اسلامی به پدیده‌ی شهادت نکته بدیعی دارد. وی می‌گوید برای اهلِ سنّت و جماعت، شهادت، امری سرورآفرین؛ و برای شیعیان، امری حزن‌انگیز است؛ و به‌همین‌جهت، شیعیان، شهادتِ امام‌شان را، موضوعِ عزاداری تاریخی قرار می‌دهند. درعینِ‌حال، شهادتِ سرورِ شهیدان، یعنی حضرتِ اباعبداللّه‌الحسین و یاران‌شان ـ‌که موضوعِ مناسکِ بسیار گسترده‌ی عزاداری در جهانِ تشیّع است‌ـ، به‌نوعی در هویّت‌بخشی به جامعه‌ی شیعی، نقشِ بسیار عمده‌ای ایفا می‌کند. دراین‌صورت، پارادوکسی تشکیل می‌شود که ازطرفی، شهادتِ امام‌حسین، لازمه‌ی یک هویّتِ تاریخی برای شیعیان؛ و ازطرفِ‌دیگر، امری تأسّف‌بار به‌حساب می‌آید. آیا هویت حزن انگیز قابل توجیه و دفاع است؟
🔅به‌دیگربیان، با در نظر گرفتن اینکه اگر امام‌حسین و یاران‌شان، شهید نشده‌بودند؛ هویّتی که امروز از جهانِ تشیّع می‌شناسیم، شکل و محتوا و معنای دیگری می‌داشت، آیا شیعیان، فاجعه‌ی عاشورا را، یک حادثه‌ی تصادفی می‌بینند؛ یا برای آن، به‌جهتِ بروزِ عالی‌ترین نمونه‌ی فداکاری و ایثارگریِ امام و یاران‌شان، ضرورت قائل‌اند؟
🔅سؤال‌های فوق، درعینِ‌حال، منظومه‌ی سؤال‌های دیگری را نیز به‌هم‌راه دارد: فاجعه و ایثار کربلا، از چشمِ کدام مکتبِ اخلاقی، بهترین نمود و معنای خود را پیدا می‌کند؟ کدام‌یک از نظام‌های اخلاقیِ نتیجه‌گرا، وظیفه‌گرا، نیّت‌گرا، فضیلت‌گرا، روش‌محور، ظرفیّت‌محور، حقوق‌محور، شریعت‌محور، اخلاقِ دینی یا فرادینی، و سایرِ مکتب‌ها، می‌توانند این فاجعه و ایثار را، بهتر تبیین کنند؟ فلسفه‌ی عزاداری، در تاریخِ تشیّع، تاچه‌حد، ابزاری؛ و تاکجا، اصیل و غیرِابزاری است؟ در فاجعه‌ی کربلا، آیا دو فرد درمقابلِ هم، قرار گرفته‌اند؛ یا دو مکتب ـ‌که ازسوی امام‌حسین و یزید، نمایندگی می‌شدند؟ در این رویاروییِ تاریخی، معادله‌ی روابط بینِ قدرت و عدالت و عقلانیّت، در کجای کار قرار دارد؟ حادثه‌ی کربلا، ازمنظرِ خشونت‌پژوهی و اخلاقِ جنگ‌وصلح، چه درس‌هایی دربر دارد؟ تغییرِ و تبدیل منظر و نگاه‌های تحلیلی نسبت به این حادثه از عقلانیّتِ عرفی فرادینی به مبانیِ اخلاقی، احساسی، درون‌دینی، مناسکی و فقهی، چه نتایجی دربر دارد؟ فاجعه‌ی کربلا، در معادله‌ی روابطِ بینِ حیات و کرامت و حریّت، چه معنا، پیام و پی آمدی دارد؟
🔅پاسخِ هایی برای سؤال های فوق، ازچندطریق، ممکن است. نخست، از طریق مراجعه به سیره و سخنانِ خودِ امام و یاران‌شان در حادثه‌ی کربلا؛ و دوّم از طریق تحلیل‌های پسینیِ امام‌حسین‌پژوهان و عاشوراپژوهان با تکیه بر نظریه های مختلف اخلاقی، فلسفی و تاریخی.
🔅کتابِ افسون گل سرخ اثر #ابوالقاسم_فنائی ، که در زمره و منظومه کتاب‌های «امام‌حسین‌پژوهی برای جهانِ معاصر»، در آستانه‌ی ورودِ جهانِ‌اسلام به قرنِ چهارده‌اُمِ خورشیدی، فرارسیده؛ و بسیار به‌هنگام است، پاسخهای بدیع و راهگشایی برای برخی از سوالات فوق دارد...
🌐 متن کامل معرفی کتاب
🌾 @Sedanet
🌾 @Abolghasemfanaei
صدانت
کتاب افسون گل سرخ اثر ابوالقاسم فنائی • صدانت
کتابِ افسون گل سرخ ، که در زمره و منظومه کتاب‌های «امام‌حسین‌پژوهی برای جهانِ معاصر»، ، پاسخهای بدیع و راهگشایی برای برخی از سوالات ...
🍃 بی‌عدالتی معرفتی؛ گفت‌وگوی امید کشمیری با یاسر میردامادی
به همت خانه آشنا
🔅شاید امروزه برجسته‌ترین نمونه‌ی بی‌عدالتی استبداد باشد. استبداد به بیان ساده و سردستی یعنی احتکارغیر مشروع قدرت به ویژه قدرت سیاسی، که البته با خود انواع دیگر احتکار مانند احتکار قدرت اقتصادی و احتکار منزلت اجتماعی را هم به دنبال می‌آورد. اما نوع دیگری از بی‌عدالتی هم وجود دارد که علیرغم اهمیت‌اش به قدر گونه‌های مشهورتر بی عدالتی نظر عموم مردم و حتی متخصصان را جلب نکرده، و آن «بی‌عدالتی معرفتی» (epistemic injustice) است.
🔅فرد سیاه‌پوستی را در نظر بگیرید که قاضی شهادت او را ردّ می‌کند صرفاً از این رو که خودآگاه یا ناخودآگاه به نظرش می‌رسد که سیاه‌ها قابل اعتماد نیستند. یا زنی عضو هیأت امنای یک دانشگاه را در نظر بگیرید که اعضای مرد هیأت پیشنهادهای او را رد می‌کنند صرفاً از این رو که خودآگاه یا ناخودآگاه گمان می‌کنند زن‌ها احساساتی اند. در هر دو مورد، افراد قربانی چیزی شده‌اند که به آن «بی‌عدالتی معرفتی» می‌گویند.
🔅بی‌عدالتی معرفتی تنها از سوی حکومت‌ها نسبت به مردم صورت نمی‌گیرد بلکه صورت‌های پیچیده‌ی بی‌عدالتی معرفتی در میان مردم، حتی مردم تحت سرکوب، نسبت به یکدیگر هم روا داشته می‌شود. از این رو اغراق نیست اگر بگوییم که توجه به بی‌عدالتی معرفتی اهمیت فوری-فوتی دارد و افزایش آگاهی و حساسیت نسبت به بی‌عدالتی معرفتی در فرهنگ عمومی جامعه می‌تواند مستقیم یا غیر مستقیم به کاهش بی‌عدالتی معرفتی در حکومت‌ها هم کمک شایانی کند.
🔅در جلسه‌ی نخست در باب تعریف بی‌عدالتی معرفی، انحای آن و تبار این مفهوم سخن رفت و در جلسه‌ی دوم رابطه‌ی بی‌عدالتی معرفتی با معرفت‌شناسی جهل (epistemology of ignorance)، معرفت‌شناسی پزشکی و نیز راه‌های رفع بی عدالتی معرفتی به بحث گذاشته شد.
🌐 فیلم، اسلایدها و تلخیص جلسات
🌾 @Sedanet
🌾 @Talkhisat20
🌾 @YMirdamadi
🌾 @khanehashena
به همت خانه آشنا
🔅شاید امروزه برجسته‌ترین نمونه‌ی بی‌عدالتی استبداد باشد. استبداد به بیان ساده و سردستی یعنی احتکارغیر مشروع قدرت به ویژه قدرت سیاسی، که البته با خود انواع دیگر احتکار مانند احتکار قدرت اقتصادی و احتکار منزلت اجتماعی را هم به دنبال می‌آورد. اما نوع دیگری از بی‌عدالتی هم وجود دارد که علیرغم اهمیت‌اش به قدر گونه‌های مشهورتر بی عدالتی نظر عموم مردم و حتی متخصصان را جلب نکرده، و آن «بی‌عدالتی معرفتی» (epistemic injustice) است.
🔅فرد سیاه‌پوستی را در نظر بگیرید که قاضی شهادت او را ردّ می‌کند صرفاً از این رو که خودآگاه یا ناخودآگاه به نظرش می‌رسد که سیاه‌ها قابل اعتماد نیستند. یا زنی عضو هیأت امنای یک دانشگاه را در نظر بگیرید که اعضای مرد هیأت پیشنهادهای او را رد می‌کنند صرفاً از این رو که خودآگاه یا ناخودآگاه گمان می‌کنند زن‌ها احساساتی اند. در هر دو مورد، افراد قربانی چیزی شده‌اند که به آن «بی‌عدالتی معرفتی» می‌گویند.
🔅بی‌عدالتی معرفتی تنها از سوی حکومت‌ها نسبت به مردم صورت نمی‌گیرد بلکه صورت‌های پیچیده‌ی بی‌عدالتی معرفتی در میان مردم، حتی مردم تحت سرکوب، نسبت به یکدیگر هم روا داشته می‌شود. از این رو اغراق نیست اگر بگوییم که توجه به بی‌عدالتی معرفتی اهمیت فوری-فوتی دارد و افزایش آگاهی و حساسیت نسبت به بی‌عدالتی معرفتی در فرهنگ عمومی جامعه می‌تواند مستقیم یا غیر مستقیم به کاهش بی‌عدالتی معرفتی در حکومت‌ها هم کمک شایانی کند.
🔅در جلسه‌ی نخست در باب تعریف بی‌عدالتی معرفی، انحای آن و تبار این مفهوم سخن رفت و در جلسه‌ی دوم رابطه‌ی بی‌عدالتی معرفتی با معرفت‌شناسی جهل (epistemology of ignorance)، معرفت‌شناسی پزشکی و نیز راه‌های رفع بی عدالتی معرفتی به بحث گذاشته شد.
🌐 فیلم، اسلایدها و تلخیص جلسات
🌾 @Sedanet
🌾 @Talkhisat20
🌾 @YMirdamadi
🌾 @khanehashena
صدانت
بی‌عدالتی معرفتی؛ گفت‌وگوی امید کشمیری با یاسر میردامادی • صدانت
شاید امروزه برجسته‌ترین نمونه‌ی بی‌عدالتی استبداد باشد. استبداد به بیان ساده و سردستی یعنی احتکارغیر مشروع قدرت به ویژه قدرت سیاسی...
🍃 درس‌گفتارهای روانشناسی سیاسی
#هادی_صمدی | ۱۰ جلسه
🔅 «روانشناسی سیاسی» برای دانشجویان ترم نخست کارشناسی علوم سیاسی در سال ۹۹ و در ده جلسه عرضه شده است. جلسه‌ی نخست به تعریف سیاست اختصاص دارد. جلسه‌ی دوم به دو دسته‌ی کلی از تبیین‌های روانشناختی در تبیین رفتارهای سیاسی اشاره دارد. جلسه‌ی سوم از رفتارگرایی اسکینر در تبیین رفتارهای سیاسی بهره گرفته می‌شود. جلسه‌ی چهارم به تبیین علل فرمان‌پذیری انسان‌ها اشاره دارد. جلسه‌ی پنجم شرحی است از یکی از معروف‌ترین آزمایش‌های تاریخ روانشناسی موسوم به آزمایش زندان استنفورد. در جلسه‌ی ششم از نحوه‌ی تصمیم‌گیری‌های سیاستمداران در اطاق‌های فکر سخن می‌رود و توضیح داده می‌شود چگونه است که گاه چنین تصمیمات نادرستی اتخاذ می‌کنند. هفتمین جلسه به شرح حال روانی سیاستمداران اختصاص دارد و درهشتمین جلسه دوقطبی معروف راست و چپ معرفی می‌شود. در جلسه نهم بحث دوقطبی پی‌گرفته و به بیان می‌شود که چرا سیاستمداران سخنان مخالفان خود را نمی‌شنوند. جلسه آخر به رویکردهای زیستی به سیاست اشاره‌ای می‌کند.
🌐 دریافت صوت جلسات
🌾 @Sedanet
🌾 @evophilosophy
#هادی_صمدی | ۱۰ جلسه
🔅 «روانشناسی سیاسی» برای دانشجویان ترم نخست کارشناسی علوم سیاسی در سال ۹۹ و در ده جلسه عرضه شده است. جلسه‌ی نخست به تعریف سیاست اختصاص دارد. جلسه‌ی دوم به دو دسته‌ی کلی از تبیین‌های روانشناختی در تبیین رفتارهای سیاسی اشاره دارد. جلسه‌ی سوم از رفتارگرایی اسکینر در تبیین رفتارهای سیاسی بهره گرفته می‌شود. جلسه‌ی چهارم به تبیین علل فرمان‌پذیری انسان‌ها اشاره دارد. جلسه‌ی پنجم شرحی است از یکی از معروف‌ترین آزمایش‌های تاریخ روانشناسی موسوم به آزمایش زندان استنفورد. در جلسه‌ی ششم از نحوه‌ی تصمیم‌گیری‌های سیاستمداران در اطاق‌های فکر سخن می‌رود و توضیح داده می‌شود چگونه است که گاه چنین تصمیمات نادرستی اتخاذ می‌کنند. هفتمین جلسه به شرح حال روانی سیاستمداران اختصاص دارد و درهشتمین جلسه دوقطبی معروف راست و چپ معرفی می‌شود. در جلسه نهم بحث دوقطبی پی‌گرفته و به بیان می‌شود که چرا سیاستمداران سخنان مخالفان خود را نمی‌شنوند. جلسه آخر به رویکردهای زیستی به سیاست اشاره‌ای می‌کند.
🌐 دریافت صوت جلسات
🌾 @Sedanet
🌾 @evophilosophy
صدانت
درس‌گفتارهای روانشناسی سیاسی از هادی صمدی • صدانت
روانشناسی سیاسی برای دانشجویان ترم نخست کارشناسی علوم سیاسی در سال ۹۹ و در ده جلسه عرضه شده است. جلسه‌ی نخست به تعریف سیاست اختصاص دارد...
🍃نسبیت‌گرایی اخلاقی
👤 #آرش_نراقی
به همت برنامه فکری گفتگو اندیشمندانه اوتاوا
یکشنبه، ۲ خرداد ۱۴۰۰
🔅 نسبیت‌گرایی اخلاقی چیست؟ اهمیت و جذابیت این دیدگاه در چیست؟ مهمترین دلایلی که فیلسوفان و متخصصان علوم انسانی و اجتماعی برای تأیید این دیدگاه عرضه کرده‌اند، کدام است؟ آیا نسبیت‌گرایی اخلاقی موضعی قابل دفاع است؟ مهمترین انتقاداتی که بر این دیدگاه وارد شده است، کدام است؟
🌐 دریافت فیلم، صوت و توضیحات
🌾 @Sedanet
🌾 @Arash_naraghi
🌾 @ottawaintellectualdialogue
👤 #آرش_نراقی
به همت برنامه فکری گفتگو اندیشمندانه اوتاوا
یکشنبه، ۲ خرداد ۱۴۰۰
🔅 نسبیت‌گرایی اخلاقی چیست؟ اهمیت و جذابیت این دیدگاه در چیست؟ مهمترین دلایلی که فیلسوفان و متخصصان علوم انسانی و اجتماعی برای تأیید این دیدگاه عرضه کرده‌اند، کدام است؟ آیا نسبیت‌گرایی اخلاقی موضعی قابل دفاع است؟ مهمترین انتقاداتی که بر این دیدگاه وارد شده است، کدام است؟
🌐 دریافت فیلم، صوت و توضیحات
🌾 @Sedanet
🌾 @Arash_naraghi
🌾 @ottawaintellectualdialogue
صدانت
سخنرانی آرش نراقی با عنوان نسبیت‌گرایی اخلاقی • صدانت
نسبیت‌گرایی اخلاقی چیست؟ اهمیت و جذابیت این دیدگاه در چیست؟ مهمترین دلایلی که فیلسوفان و متخصصان علوم انسانی و اجتماعی برای تأیید این....
🍃 درس‌گفتارهای «جستار خُرد در بِه‌کَرد نقد موسیقیِ ما»
👤 #آروین_صداقت_کیش | ۸ جلسه
🔅سلسله گفتگوهای بینارشته‌ای با عنوان میز؛ به کوشش نهاد فرهنگی صدانت برگزار شد. میز، امکانی است که ما برای تبدیل مونولوگ به دیالوگ فراهم آورده‌ایم. در میز گاهی درباره‌ی درسگفتار، سخنرانی یا نوشته‌ای از پیش انتشاریافته گفتگو می‌کنیم، تا راهی به لایه های غایب و درنتیجه فهم گسترده‌تر هر متن بگشاییم و بخشی از ناگفته‌هایش را به زبان درآوریم. و گاهی هم تنها مجالی برای دیالوگ با صاحب اندیشه ای فراهم می آوریم.
🔅در سلسله گفتگوی نخست؛ آروین صداقت کیش میهمان شیوا بیرانوند مجری برنامه بود. این مجموعه مبتنی بر متنی از آروین صداقت کیش با عنوان «جستار خُرد در به کرد نقد موسیقی ما» (منتشرشده در شماره‌های ۶۹ و ۷۰ فصلنامه‌ی ماهور)، در هشت جلسه دو ساعته (هر هفته دو ساعت)، به شکل یک درسگفتار گفتگو محور برگزار شد.
🔅جستار یادشده به طور خلاصه برپایه‌ی یک پرسش مهم بنا شده است و آن این که؛ چه راه‌هایی برای بهتر شدن پیشِ روی نقد موسیقی ما است؟ پاسخ به این سوالِ به ظاهر ساده نیازمند بررسی دقیق وضعیت معاصر نقد موسیقی و نیز شناخت بعضی از گره‌ها و دشواری‌های پیشِ روی نقد موسیقی کنونی در ایران است. از همین رو مولف در رساله‌اش به این موضوع پرداخته و پیشنهادهایی مطرح کرده است که برخی از آنها در همین بازه‌ی پنج ساله‌ی پس از چاپ رساله محقق شده و برخی دیگر نیز همچنان منتظر تحقق مانده است. جریان متن همراه با خود خواننده را به دنیای تحلیلی از وضعیت موجود می‌برد و در نهایت شِمایی از سرزمین هنوز نیامده‌ی نوعی نقد موسیقی ترسیم می‌کند که «بهتر» خوانده شده است.
🔅در سلسله گفتگوی حاضر مهمان و میزبان با تمرکز بر نقاط اصلی متن و استدلال‌ها می‌کوشند نخست یکی از امکانات مواجهه با جستار را پیش روی مخاطبان بگذارند، دوم دشواری‌های احتمالی رویارویی با چنین متنی را از ورای شرح و تفسیر آن هموار کنند و سوم در فرآیند شرح و بسط به نکاتی بپردازند که یا در خود جستار گذرا آمده یا اصلا بحثی آنها نشده است.
🌐 دریافت تمام جلسات
🌾 @Sedanet
👤 #آروین_صداقت_کیش | ۸ جلسه
🔅سلسله گفتگوهای بینارشته‌ای با عنوان میز؛ به کوشش نهاد فرهنگی صدانت برگزار شد. میز، امکانی است که ما برای تبدیل مونولوگ به دیالوگ فراهم آورده‌ایم. در میز گاهی درباره‌ی درسگفتار، سخنرانی یا نوشته‌ای از پیش انتشاریافته گفتگو می‌کنیم، تا راهی به لایه های غایب و درنتیجه فهم گسترده‌تر هر متن بگشاییم و بخشی از ناگفته‌هایش را به زبان درآوریم. و گاهی هم تنها مجالی برای دیالوگ با صاحب اندیشه ای فراهم می آوریم.
🔅در سلسله گفتگوی نخست؛ آروین صداقت کیش میهمان شیوا بیرانوند مجری برنامه بود. این مجموعه مبتنی بر متنی از آروین صداقت کیش با عنوان «جستار خُرد در به کرد نقد موسیقی ما» (منتشرشده در شماره‌های ۶۹ و ۷۰ فصلنامه‌ی ماهور)، در هشت جلسه دو ساعته (هر هفته دو ساعت)، به شکل یک درسگفتار گفتگو محور برگزار شد.
🔅جستار یادشده به طور خلاصه برپایه‌ی یک پرسش مهم بنا شده است و آن این که؛ چه راه‌هایی برای بهتر شدن پیشِ روی نقد موسیقی ما است؟ پاسخ به این سوالِ به ظاهر ساده نیازمند بررسی دقیق وضعیت معاصر نقد موسیقی و نیز شناخت بعضی از گره‌ها و دشواری‌های پیشِ روی نقد موسیقی کنونی در ایران است. از همین رو مولف در رساله‌اش به این موضوع پرداخته و پیشنهادهایی مطرح کرده است که برخی از آنها در همین بازه‌ی پنج ساله‌ی پس از چاپ رساله محقق شده و برخی دیگر نیز همچنان منتظر تحقق مانده است. جریان متن همراه با خود خواننده را به دنیای تحلیلی از وضعیت موجود می‌برد و در نهایت شِمایی از سرزمین هنوز نیامده‌ی نوعی نقد موسیقی ترسیم می‌کند که «بهتر» خوانده شده است.
🔅در سلسله گفتگوی حاضر مهمان و میزبان با تمرکز بر نقاط اصلی متن و استدلال‌ها می‌کوشند نخست یکی از امکانات مواجهه با جستار را پیش روی مخاطبان بگذارند، دوم دشواری‌های احتمالی رویارویی با چنین متنی را از ورای شرح و تفسیر آن هموار کنند و سوم در فرآیند شرح و بسط به نکاتی بپردازند که یا در خود جستار گذرا آمده یا اصلا بحثی آنها نشده است.
🌐 دریافت تمام جلسات
🌾 @Sedanet
صدانت
درس‌گفتارهای آروین صداقت کیش با عنوان «جستار خُرد در بِه‌کَرد نقد موسیقیِ ما» • صدانت
در سلسله گفتگوهایی با آروین صداقت کیش مجموعه مبتنی بر متنی از آروین صداقت کیش با عنوان «جستار خُرد در به کرد نقد موسیقی ما» ...
🍃 اخلاق و سیاست مناظره
✍️ سید #حسن_اسلامی اردکانی
این مقاله اولین‌بار در فصلنامه حیات معنوی شماره ۷ منتشر شده است
🔅با این فرض آغاز می‌کنم که اخلاق و سیاست پیوندی استوار دارند. گرچه در طول تاریخ سیاست بارها به اخلاق از پشت خنجر زده است و حتی کسانی صراحتاً سیاست را جدای از اخلاق می‌دانند، با این حال، در مقام بحث‌های جدی‌تر سخن از سیاست «خوب» و «عادلانه» و مفاهیمی از این دست به میان می‌کشند که مستقیماً سر از اخلاق در می‌آورد و نمی‌توان این دو حوزه را از هم متمایز ساخت و دوگانگی را برتابید.
🔅با این فرض می‌کوشم در این مختصر نگاهی به پدیده مناظره داشته باشم که در سنت علمی ما ریشه‌دار بوده است و در عرصه سیاسی به تازگی به ابزاری قدرتمند برای اثبات حقانیت خود و بی‌اعتبارسازی دیدگاه رقیب رایج شده است.
🔅ایده اصلی من آن است که مناظره در مجموع قادر به اثبات درستی یا نادرستی یک دیدگاه علمی یا برنامه سیاسی نیست، حال آنکه به لحاظ اخلاقی مشکوک است. در نتیجه، لازم است که در قبال مناظره سیاست روشنی در پیش بگیریم و بکوشیم این سیاست خود خود وجهی اخلاقی داشته باشد. در این متن سیاست را به دو معنا به کار می‌گیرم. یکی به معنای خرد و دیگری کلان. هنگامی که سخن از «سیاست مناظره» به میان می‌کشم، مقصود برنامه اجرایی یا پولیسی است.
🔅اما هنگامی که به سیاست اشاره می‌کنم، مقصودم همه فعالیت‌های اجرایی و کلان برای مدیریت جامعه، مدینه یا پولیس، به معنای یونانی آن است. در این معنا، همه کسانی که در فضای عمومی و در جهت ارتقای جامعه سیاست‌گذاری می‌کنند یا سیاست‌های کلان را دنبال می‌کنند، کار سیاسی می‌کنند. اما پیش از ادامه بحث لازم است که دقیقاً مشخص کنم مقصود از مناظره چیست و چه تفاوتی با مفاهیم مرتبط و نزدیک به آن دارد...
🌐 مطالعه کامل متن مقاله
🌾 @Sedanet
🌾 @Hassan_eslami
✍️ سید #حسن_اسلامی اردکانی
این مقاله اولین‌بار در فصلنامه حیات معنوی شماره ۷ منتشر شده است
🔅با این فرض آغاز می‌کنم که اخلاق و سیاست پیوندی استوار دارند. گرچه در طول تاریخ سیاست بارها به اخلاق از پشت خنجر زده است و حتی کسانی صراحتاً سیاست را جدای از اخلاق می‌دانند، با این حال، در مقام بحث‌های جدی‌تر سخن از سیاست «خوب» و «عادلانه» و مفاهیمی از این دست به میان می‌کشند که مستقیماً سر از اخلاق در می‌آورد و نمی‌توان این دو حوزه را از هم متمایز ساخت و دوگانگی را برتابید.
🔅با این فرض می‌کوشم در این مختصر نگاهی به پدیده مناظره داشته باشم که در سنت علمی ما ریشه‌دار بوده است و در عرصه سیاسی به تازگی به ابزاری قدرتمند برای اثبات حقانیت خود و بی‌اعتبارسازی دیدگاه رقیب رایج شده است.
🔅ایده اصلی من آن است که مناظره در مجموع قادر به اثبات درستی یا نادرستی یک دیدگاه علمی یا برنامه سیاسی نیست، حال آنکه به لحاظ اخلاقی مشکوک است. در نتیجه، لازم است که در قبال مناظره سیاست روشنی در پیش بگیریم و بکوشیم این سیاست خود خود وجهی اخلاقی داشته باشد. در این متن سیاست را به دو معنا به کار می‌گیرم. یکی به معنای خرد و دیگری کلان. هنگامی که سخن از «سیاست مناظره» به میان می‌کشم، مقصود برنامه اجرایی یا پولیسی است.
🔅اما هنگامی که به سیاست اشاره می‌کنم، مقصودم همه فعالیت‌های اجرایی و کلان برای مدیریت جامعه، مدینه یا پولیس، به معنای یونانی آن است. در این معنا، همه کسانی که در فضای عمومی و در جهت ارتقای جامعه سیاست‌گذاری می‌کنند یا سیاست‌های کلان را دنبال می‌کنند، کار سیاسی می‌کنند. اما پیش از ادامه بحث لازم است که دقیقاً مشخص کنم مقصود از مناظره چیست و چه تفاوتی با مفاهیم مرتبط و نزدیک به آن دارد...
🌐 مطالعه کامل متن مقاله
🌾 @Sedanet
🌾 @Hassan_eslami
صدانت
مقاله سید حسن اسلامی اردکانی با عنوان «اخلاق و سیاست مناظره» • صدانت
مناظره در مجموع قادر به اثبات درستی یا نادرستی یک دیدگاه علمی یا برنامه سیاسی نیست، حال آنکه به لحاظ اخلاقی مشکوک است. در نتیجه، لازم ...
🍃 سخنرانی اخلاق انتخابات
👤#کاوه_بهبهانی | ۴ خرداد ۱۴۰۰
به همت انجمن علمی حقوق اساسی ایران
🔅من در این نشست تلاش می‌کنم که نشان دهم چه نوع انتخاباتی اخلاقی‌تر است. پیوند اخلاق و سیاست، لایه‌های مختلفی دارد. برخی نظیر ماکیاولی معتقدند که اخلاق و سیاست دو سپهر جداگانه هستند و نباید اخلاق را در سیاست وارد کرد اما واقعیت این است که اگر سیاستمداران را رها کنیم و توجهی به اخلاق نداشته باشیم با دردسرهای مختلفی مواجه می‌شویم.
🌐 فیلم، صوت و متن کامل
🌾 @iacl_ir
🌾 @Sedanet
🌾 @Sophia_Kaveh
👤#کاوه_بهبهانی | ۴ خرداد ۱۴۰۰
به همت انجمن علمی حقوق اساسی ایران
🔅من در این نشست تلاش می‌کنم که نشان دهم چه نوع انتخاباتی اخلاقی‌تر است. پیوند اخلاق و سیاست، لایه‌های مختلفی دارد. برخی نظیر ماکیاولی معتقدند که اخلاق و سیاست دو سپهر جداگانه هستند و نباید اخلاق را در سیاست وارد کرد اما واقعیت این است که اگر سیاستمداران را رها کنیم و توجهی به اخلاق نداشته باشیم با دردسرهای مختلفی مواجه می‌شویم.
🌐 فیلم، صوت و متن کامل
🌾 @iacl_ir
🌾 @Sedanet
🌾 @Sophia_Kaveh
صدانت
سخنرانی کاوه بهبهانی با عنوان اخلاق انتخابات • صدانت
من در این نشست تلاش می‌کنم که نشان دهم چه نوع انتخاباتی اخلاقی‌تر است. پیوند اخلاق و سیاست، لایه‌های مختلفی دارد. ماکیاول اخلاق و سیاست ...
🍃 درس‌گفتارهای «کانت: راهنمایی برای خواندن کتاب نقد عقل محض»
👤 محمدرضا واعظ شهرستانی
🔅فلسفه و تاریخ فلسفه یکی هستند. ما نمی‌توانیم به یکی از این دو فارغ از دیگری بپردازیم. بنابراین، اگر کسی می‌خواهد فهم کافی از مسائل، پرسش‌ها و موضوعات معین در زمینۀ فلسفه داشته باشد، ضروری است که پیشینۀ آنها را بداند. در این میان، کانت مهمترین فیلسوف دوران مدرن و کتاب نقد عقل محض(۱۷۸۷) یکی از مهمترین کتاب‌های فلسفی تاریخ فلسفه تا به امروز است.
🔅کانت چهره‌ای بنیادی در چند قرن گذشته در سنت غربی است. او، به ویژه در نقد عقل محض، دیدگاه‌های پیشگامانش در اوایل دوران مدرن (خردگراها و تجربه‌گراها) را ترکیب کرد و قسمت عمدۀ دستور کار آیندگان در قرون نوزدهم، بیستم و بیست و یکم (ایده‌آلیست، پراگماتیست، نئو‌کانتی، تحلیلی و قاره‌ای) را تعریف کرد. تا به امرزو، معرفت‌شناسان، فیلسوفان زبان و متافیزیک‌دانان مشغولِ موضوعاتی بوده‌اند که به طور محوناشدنی توسط کانت صورت‌بندی شده‌اند.
🔅همچنین حتی زمانی که کانت خود به صورت‌بندی آنها نپرداخته است، منابع مفهومی او، درست به همان اندازه برای روشن‌سازی آنها کفایت می‌کنند. در این زمینه، این عبارت به اُتو لیبمن نسبت داده شده است که : “هر کس می‌تواند موافق و یا مخالف کانت فلسفه‌ورزی کند، اما هیچ‌کس نمی‌تواند بدون در نظر گرفتن کانت فلسفه‌ورزی کند.” از این رو لزوم ارائۀ راهنمایی به علاقه‌مندان فلسفه به منظور خوانش این کتاب، به خصوص برای افرادی که از طریق دوره‌های دانشگاهی و آکادمیک نمی‌توانند به چنین امکانی دست یابند، ضروری به نظر می‌رسد.
🔅این جلسات به تدریس برخی از مباحث مهم کتاب نقد عقل محض، به عنوان راهنمایی مقدماتی، به منظور فهم بهتر متن این کتاب به هنگام مطالعه اختصاص دارد. لازم به ذکر است که دورۀ اول درسگفتار حاضر، با تغییراتی، در طی شش جلسه برای دانشجویان کارشناسی ارشد فلسفه علم دانشگاه اصفهان در ذیل درس فلسفۀ غرب نیمسال دوم ۱۳۹۷ و همچنین در هشت جلسه، در تابستان و پاییز سال ۱۳۹۸ در خانۀ حکمت اصفهان برگزار شده است.
🌐 دریافت صوت و اسلاید جلسات
🌾 @Sedanet
🌾 @Rooyeshedigar
👤 محمدرضا واعظ شهرستانی
🔅فلسفه و تاریخ فلسفه یکی هستند. ما نمی‌توانیم به یکی از این دو فارغ از دیگری بپردازیم. بنابراین، اگر کسی می‌خواهد فهم کافی از مسائل، پرسش‌ها و موضوعات معین در زمینۀ فلسفه داشته باشد، ضروری است که پیشینۀ آنها را بداند. در این میان، کانت مهمترین فیلسوف دوران مدرن و کتاب نقد عقل محض(۱۷۸۷) یکی از مهمترین کتاب‌های فلسفی تاریخ فلسفه تا به امروز است.
🔅کانت چهره‌ای بنیادی در چند قرن گذشته در سنت غربی است. او، به ویژه در نقد عقل محض، دیدگاه‌های پیشگامانش در اوایل دوران مدرن (خردگراها و تجربه‌گراها) را ترکیب کرد و قسمت عمدۀ دستور کار آیندگان در قرون نوزدهم، بیستم و بیست و یکم (ایده‌آلیست، پراگماتیست، نئو‌کانتی، تحلیلی و قاره‌ای) را تعریف کرد. تا به امرزو، معرفت‌شناسان، فیلسوفان زبان و متافیزیک‌دانان مشغولِ موضوعاتی بوده‌اند که به طور محوناشدنی توسط کانت صورت‌بندی شده‌اند.
🔅همچنین حتی زمانی که کانت خود به صورت‌بندی آنها نپرداخته است، منابع مفهومی او، درست به همان اندازه برای روشن‌سازی آنها کفایت می‌کنند. در این زمینه، این عبارت به اُتو لیبمن نسبت داده شده است که : “هر کس می‌تواند موافق و یا مخالف کانت فلسفه‌ورزی کند، اما هیچ‌کس نمی‌تواند بدون در نظر گرفتن کانت فلسفه‌ورزی کند.” از این رو لزوم ارائۀ راهنمایی به علاقه‌مندان فلسفه به منظور خوانش این کتاب، به خصوص برای افرادی که از طریق دوره‌های دانشگاهی و آکادمیک نمی‌توانند به چنین امکانی دست یابند، ضروری به نظر می‌رسد.
🔅این جلسات به تدریس برخی از مباحث مهم کتاب نقد عقل محض، به عنوان راهنمایی مقدماتی، به منظور فهم بهتر متن این کتاب به هنگام مطالعه اختصاص دارد. لازم به ذکر است که دورۀ اول درسگفتار حاضر، با تغییراتی، در طی شش جلسه برای دانشجویان کارشناسی ارشد فلسفه علم دانشگاه اصفهان در ذیل درس فلسفۀ غرب نیمسال دوم ۱۳۹۷ و همچنین در هشت جلسه، در تابستان و پاییز سال ۱۳۹۸ در خانۀ حکمت اصفهان برگزار شده است.
🌐 دریافت صوت و اسلاید جلسات
🌾 @Sedanet
🌾 @Rooyeshedigar
صدانت
درس‌گفتارهای «کانت: راهنمایی برای خواندن کتاب نقد عقل محض» • صدانت
فلسفه و تاریخ فلسفه یکی هستند. ما نمی‌توانیم به یکی از این دو فارغ از دیگری بپردازیم. بنابراین، اگر کسی می‌خواهد فهم کافی از مسائل، پرسش‌ها و موضوعات معین در زمینۀ فلسفه داشته باشد، ضروری است که پیشینۀ آنها را بداند. در این میان، کانت مهمترین فیلسوف دوران…
🍃 مجموعه گفتگوهای کافه فیلو با عنوان «کوچینگ از نگاهی دیگر»
🔅کوچینگ به عنوان حرفه، نوپاست، اما دارای ریشه‌های کهن است که می‌تواند در مسیر توسعه فردی و سازمانی به ما کمک کند. عمر کوچینگ در جهان حدود ۳۰ سال است و در ایران نیز چند سالی‌ست که در قالب کوچینگ کسب و کار، کوچینگ زندگی و … وارد شده و عده‌ای مشغول کار در این حرفه هستند.
🔅فدراسیون بین المللی کوچینگ (ICF) با هدف معرفی هرچه بهتر آن به جامعه جهانی، ۱۷ تا ۲۳ می (۲۷ اردیبهشت تا ۲ خرداد ۱۴۰۰) را به عنوان هفته بین المللی کوچینگ نام‌گذاری کرده است. در این هفته برنامه‌های مختلف آموزشی، دورهمی و گفت‌وگوهایی در سراسر جهان برگزار می‌شود. در ایران نیز فعالان این عرصه برنامه‌های مختلفی برگزار کردند.
🔅«کافه فیلو» نیز تصمیم گرفت از پنجره‌ای دیگر به این مهارت یاری‌رسان بپردازد و در این راستا به گفتگو با شش نفر از اساتید و صاحب‌نظران در حوزه کوچینگ و فلسفه، نشست. مهمترین هدف ما در این نشست‌ها آشنایی با ریشه‌های فکری- فلسفی و رویکردهای پشتیبان نظری کوچینگ است تا قدمت و اهمیت آن در کنار حساسیت‌های آن برای کوچ‌ها و مخاطبان بیان شود.
در این گفتگوها هر یک از مهمانان از منظر تخصصی خود به این حرفه پرداختند:
– گسترۀ کوچینگ؛ فرصت‌ها و چالش‌ها- علی صاحبی
– فلسفه و کوچینگ- حسین محمودی
– پرسشگری و کوچینگ- مسعود زنجانی
– کوچینگ به عنوان مهارت زندگی- سجاد سعیدنیا
– کوچینگ مبتنی بر تئوری انتخاب- نگار تبریزی
– کوچینگ و کشف (جستجوی) خویشتن- حسین گایینی
🌐 فیلم جلسات و توضیحات بیشتر
🌾 @Sedanet
🔅کوچینگ به عنوان حرفه، نوپاست، اما دارای ریشه‌های کهن است که می‌تواند در مسیر توسعه فردی و سازمانی به ما کمک کند. عمر کوچینگ در جهان حدود ۳۰ سال است و در ایران نیز چند سالی‌ست که در قالب کوچینگ کسب و کار، کوچینگ زندگی و … وارد شده و عده‌ای مشغول کار در این حرفه هستند.
🔅فدراسیون بین المللی کوچینگ (ICF) با هدف معرفی هرچه بهتر آن به جامعه جهانی، ۱۷ تا ۲۳ می (۲۷ اردیبهشت تا ۲ خرداد ۱۴۰۰) را به عنوان هفته بین المللی کوچینگ نام‌گذاری کرده است. در این هفته برنامه‌های مختلف آموزشی، دورهمی و گفت‌وگوهایی در سراسر جهان برگزار می‌شود. در ایران نیز فعالان این عرصه برنامه‌های مختلفی برگزار کردند.
🔅«کافه فیلو» نیز تصمیم گرفت از پنجره‌ای دیگر به این مهارت یاری‌رسان بپردازد و در این راستا به گفتگو با شش نفر از اساتید و صاحب‌نظران در حوزه کوچینگ و فلسفه، نشست. مهمترین هدف ما در این نشست‌ها آشنایی با ریشه‌های فکری- فلسفی و رویکردهای پشتیبان نظری کوچینگ است تا قدمت و اهمیت آن در کنار حساسیت‌های آن برای کوچ‌ها و مخاطبان بیان شود.
در این گفتگوها هر یک از مهمانان از منظر تخصصی خود به این حرفه پرداختند:
– گسترۀ کوچینگ؛ فرصت‌ها و چالش‌ها- علی صاحبی
– فلسفه و کوچینگ- حسین محمودی
– پرسشگری و کوچینگ- مسعود زنجانی
– کوچینگ به عنوان مهارت زندگی- سجاد سعیدنیا
– کوچینگ مبتنی بر تئوری انتخاب- نگار تبریزی
– کوچینگ و کشف (جستجوی) خویشتن- حسین گایینی
🌐 فیلم جلسات و توضیحات بیشتر
🌾 @Sedanet
صدانت
مجموعه گفتگوهای کافه فیلو با عنوان «کوچینگ از نگاهی دیگر» • صدانت
کوچینگ به عنوان حرفه، نوپاست، اما دارای ریشه‌های کهن است که می‌تواند در مسیر توسعه فردی و سازمانی به ما کمک کند. عمر کوچینگ در جهان ...
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
🎥 گفت‌وگو با مصطفی ملکیان پیرامونِ کتاب «پرتابهای فلسفه» نوشته‌ی محمدمهدی اردبیلی
میزبانان: زهره حسین‌زادگان و آریان شبگرد
به همت نشر ققنوس
تاریخ جلسه: ۱۲ خرداد ۱۴۰۰
مشاهده فیلم در یوتیوب | آپارات
شنیدن در انکر | کست‌باکس
صوت در تلگرام
🌾 @Sedanet
🌾 @qoqnoospub
🌾 @Mostafamalekian
میزبانان: زهره حسین‌زادگان و آریان شبگرد
به همت نشر ققنوس
تاریخ جلسه: ۱۲ خرداد ۱۴۰۰
مشاهده فیلم در یوتیوب | آپارات
شنیدن در انکر | کست‌باکس
صوت در تلگرام
🌾 @Sedanet
🌾 @qoqnoospub
🌾 @Mostafamalekian
🍃 مجموعه گفتارهای ابراهیم صحافی: دستگاه نظری جواد طباطبایی
👤 در گفتگوی اصلان علی عباسی با #ابراهیم_صحافی
به همت موسسه صدانت
🔅 جواد طباطبایی با نظریه‌پردازی در عرصه فلسفه و اندیشه سیاسی به عنوان فیلسوف سیاسی ایران شناخته شده است. یکی از وجوه اندیشه وی، گریزناپذیر بودن گذار از سنت به مدرنیته در ایران است. نظریه‌پردازی ایشان در این زمینه ابعاد و سطوح مختلفی دارد و در آن تنها بر مدرنیته تاکید نشده، بلکه با بررسی تاریخ اندیشه در ایران و تحولات آن، وضعیت و ریشه‌های فکری، علمی و فلسفی در ایران، کاوش و تحلیل شده است. با این رویکرد، وجود و تکوین اندیشه سیاسی و فلسفی خاصی که با نام ایران می‌توان آن را شناخت توسط ایشان مورد تاکید قرار می‌گیرد.
🔅 با اتکا بر همین مباحث از هویت ملی و ملیت ایرانی نیز سخن گفته شده است. همچنین ایشان معتقد است آنچه که ایران نامیده می‌شود باید بیش از پیش مورد پژوهش، بررسی و نظریه‌پردازی قرار گیرد. چون در دیدگاه وی، ایران هنوز موضوعی ناشناخته است که فقط از دیدگاه نظریه‌پردازان غربی و مستشرقین و سفرنامه‌نویسان اروپایی مورد بررسی قرار گرفته است و در داخل ایران نیز کارهای اندکی انجام شده است که بتوان ارزشمند و قابل اعتنا محسوب کرد. بنابراین در نظریه مطرح شده، موضوعی با عنوانِ «مشکل ایران» صورت‌بندی شده است که بر اساس آن باید نظریه‌ای برای ایران تدوین کرد که از ابعاد مختلف ایران را مورد بررسی قرار دهد و بتواند زمینه حل بحران‌ها و توان پاسخ به مسائل را برای ایران فراهم کند.
🔅 به این ترتیب در عرصه فلسفه و علوم اجتماعی، از رهگذر نظریه وی، مفاهیم جدیدی مطرح شده که بر مبنای آن، بازنگری در نحوه و رویکرد نگرش به موضوعات علوم اجتماعی و فلسفه، لازم و ضروری است. به همین جهت، دانشگاه و نظام علمی کشور نیز باید متحول شود تا بتواند توان و صلاحیت ِ مقابله و اجتهاد در زمینه موضوعی با عنوان «مشکل ایران» را داشته باشد. اما در صورت حفظ شرایط فعلی در نظام علمی و دانشگاههای ایران، علاوه بر اتلاف زمان و منابع، بسترها و زمینه‌های گسترش بحران‌های جدید در ایران ایجاد خواهد شد که در نهایت به ناتوانی در پاسخ به مسائل ایران منجر می‌شود که برای حفظ ایران و موجودیت آن، نتایج ناامیدکننده و البته خطرناکی در پی خواهد داشت.
🔅 علاوه بر این مباحث، در دستگاه نظری ایشان، به سیر اندیشه سیاسی در اروپا و تحولات آن نیز توجه شده است تا بتوان با شناخت مدرنیته و اندیشه غربی، مفاهیم و مواد لازم را برای اجتهاد در مدرنیته غربی فراهم کرد. زیرا وی معتقد است برای گذار از سنت به مدرنیته باید با شناخت ِ سنت و اندیشه سیاسی در ایران و اجتهاد در مدرنیته غربی، زمینه‌های تحول در سنت و گذار از سنت به مدرنیته را در ایران ایجاد کرد. در نهایت هدف ایشان این است که با این نظریه‌پردازی‌ها، فلسفه تاریخ و فلسفه سیاسی برای ایران تاسیس و تبیین شود.
🌐 دریافت توضیحات، فیلم و صوت جلسات
🌾 @Sedanet
👤 در گفتگوی اصلان علی عباسی با #ابراهیم_صحافی
به همت موسسه صدانت
🔅 جواد طباطبایی با نظریه‌پردازی در عرصه فلسفه و اندیشه سیاسی به عنوان فیلسوف سیاسی ایران شناخته شده است. یکی از وجوه اندیشه وی، گریزناپذیر بودن گذار از سنت به مدرنیته در ایران است. نظریه‌پردازی ایشان در این زمینه ابعاد و سطوح مختلفی دارد و در آن تنها بر مدرنیته تاکید نشده، بلکه با بررسی تاریخ اندیشه در ایران و تحولات آن، وضعیت و ریشه‌های فکری، علمی و فلسفی در ایران، کاوش و تحلیل شده است. با این رویکرد، وجود و تکوین اندیشه سیاسی و فلسفی خاصی که با نام ایران می‌توان آن را شناخت توسط ایشان مورد تاکید قرار می‌گیرد.
🔅 با اتکا بر همین مباحث از هویت ملی و ملیت ایرانی نیز سخن گفته شده است. همچنین ایشان معتقد است آنچه که ایران نامیده می‌شود باید بیش از پیش مورد پژوهش، بررسی و نظریه‌پردازی قرار گیرد. چون در دیدگاه وی، ایران هنوز موضوعی ناشناخته است که فقط از دیدگاه نظریه‌پردازان غربی و مستشرقین و سفرنامه‌نویسان اروپایی مورد بررسی قرار گرفته است و در داخل ایران نیز کارهای اندکی انجام شده است که بتوان ارزشمند و قابل اعتنا محسوب کرد. بنابراین در نظریه مطرح شده، موضوعی با عنوانِ «مشکل ایران» صورت‌بندی شده است که بر اساس آن باید نظریه‌ای برای ایران تدوین کرد که از ابعاد مختلف ایران را مورد بررسی قرار دهد و بتواند زمینه حل بحران‌ها و توان پاسخ به مسائل را برای ایران فراهم کند.
🔅 به این ترتیب در عرصه فلسفه و علوم اجتماعی، از رهگذر نظریه وی، مفاهیم جدیدی مطرح شده که بر مبنای آن، بازنگری در نحوه و رویکرد نگرش به موضوعات علوم اجتماعی و فلسفه، لازم و ضروری است. به همین جهت، دانشگاه و نظام علمی کشور نیز باید متحول شود تا بتواند توان و صلاحیت ِ مقابله و اجتهاد در زمینه موضوعی با عنوان «مشکل ایران» را داشته باشد. اما در صورت حفظ شرایط فعلی در نظام علمی و دانشگاههای ایران، علاوه بر اتلاف زمان و منابع، بسترها و زمینه‌های گسترش بحران‌های جدید در ایران ایجاد خواهد شد که در نهایت به ناتوانی در پاسخ به مسائل ایران منجر می‌شود که برای حفظ ایران و موجودیت آن، نتایج ناامیدکننده و البته خطرناکی در پی خواهد داشت.
🔅 علاوه بر این مباحث، در دستگاه نظری ایشان، به سیر اندیشه سیاسی در اروپا و تحولات آن نیز توجه شده است تا بتوان با شناخت مدرنیته و اندیشه غربی، مفاهیم و مواد لازم را برای اجتهاد در مدرنیته غربی فراهم کرد. زیرا وی معتقد است برای گذار از سنت به مدرنیته باید با شناخت ِ سنت و اندیشه سیاسی در ایران و اجتهاد در مدرنیته غربی، زمینه‌های تحول در سنت و گذار از سنت به مدرنیته را در ایران ایجاد کرد. در نهایت هدف ایشان این است که با این نظریه‌پردازی‌ها، فلسفه تاریخ و فلسفه سیاسی برای ایران تاسیس و تبیین شود.
🌐 دریافت توضیحات، فیلم و صوت جلسات
🌾 @Sedanet
صدانت
مجموعه گفتارهای ابراهیم صحافی با عنوان «دستگاه نظری جواد طباطبایی» • صدانت
جواد طباطبایی با نظریه‌پردازی در عرصه فلسفه و اندیشه سیاسی به عنوان فیلسوف سیاسی ایران شناخته شده است. گذار از سنت به مدرنیته ...
🍃 گفتاری از مصطفی ملكیان درباره «پرتابهای فلسفه»
🔅مصطفی ملکیان روشنفکر نام‌آشنای ایرانی روز چهارشنبه ۱۲ خرداد، مصادف با شصت و پنجمین زادروزش در گفتوگویی با زهره حسین‌زادگان و آریان شبگرد که نشر ققنوس برگزار کنندۀ آن بود، دربارۀ کتاب «پرتابهای فلسفه» نوشته محمد مهدی اردبیلی گفت‌وگو کرد. او در این جلسه با تقدیر از کتاب مذکور، آن را کتابی در قالب جستار(essay) خواند و سه ویژگی برای متن‌های این قالب بر شمرد:
1. تاکید نویسنده بر این که تلقی خودش را مینویسد؛
2. حضور احساسات و عواطف و خواستهها در کنار باورها و عقاید در متون جستاری؛
3. ارائۀ فرآوردههای پژوهشها و تاملات نویسنده بدون ارائۀ فرایند(ها)و استدلالهایی که و برای رسیدن به آن فرآوردهها طی کرده.
🔅ملکیان این هر سه ویژگی را در کتاب اردبیلی بارز دید و از این حیث آن را یکی از شاخصترین کتاب‌ها در قالب جستار در ایران خواند. وی همچنین بعد از اشاره به سایر علل اهمیت کتاب مذکور، به بحثی راجع به وظیفۀ روشنفکری پرداخت و با یادآوری مقالۀ خودش در سال 1379 با عنوان «تقریر حقیقت، تقلیل مرارت: وجوه تراژیک زندگی روشنفکری» به این نکته اشاره کرد که روشنفکر وکیل مدافع مردم یا دولت نیست، بلکه نقش داور را برای این هر دو ایفا می‌کند. گفت‌وگو با بحثی پیرامون مسئلۀ جبر و اختیار و دفاع ملکیان از قرائتی اسپینوزایی جبرگرایی به پایان رسید...
🌐 دریافت متن، صوت و فیلم
🌾 @Sedanet
🌾 @qoqnoospub
🌾 @Mostafamalekian
🌾 @zamaneyebarkhord
برگزاری جلسه به همت نشر ققنوس
پیاده کردن متن: محسن آزموده
🔅مصطفی ملکیان روشنفکر نام‌آشنای ایرانی روز چهارشنبه ۱۲ خرداد، مصادف با شصت و پنجمین زادروزش در گفتوگویی با زهره حسین‌زادگان و آریان شبگرد که نشر ققنوس برگزار کنندۀ آن بود، دربارۀ کتاب «پرتابهای فلسفه» نوشته محمد مهدی اردبیلی گفت‌وگو کرد. او در این جلسه با تقدیر از کتاب مذکور، آن را کتابی در قالب جستار(essay) خواند و سه ویژگی برای متن‌های این قالب بر شمرد:
1. تاکید نویسنده بر این که تلقی خودش را مینویسد؛
2. حضور احساسات و عواطف و خواستهها در کنار باورها و عقاید در متون جستاری؛
3. ارائۀ فرآوردههای پژوهشها و تاملات نویسنده بدون ارائۀ فرایند(ها)و استدلالهایی که و برای رسیدن به آن فرآوردهها طی کرده.
🔅ملکیان این هر سه ویژگی را در کتاب اردبیلی بارز دید و از این حیث آن را یکی از شاخصترین کتاب‌ها در قالب جستار در ایران خواند. وی همچنین بعد از اشاره به سایر علل اهمیت کتاب مذکور، به بحثی راجع به وظیفۀ روشنفکری پرداخت و با یادآوری مقالۀ خودش در سال 1379 با عنوان «تقریر حقیقت، تقلیل مرارت: وجوه تراژیک زندگی روشنفکری» به این نکته اشاره کرد که روشنفکر وکیل مدافع مردم یا دولت نیست، بلکه نقش داور را برای این هر دو ایفا می‌کند. گفت‌وگو با بحثی پیرامون مسئلۀ جبر و اختیار و دفاع ملکیان از قرائتی اسپینوزایی جبرگرایی به پایان رسید...
🌐 دریافت متن، صوت و فیلم
🌾 @Sedanet
🌾 @qoqnoospub
🌾 @Mostafamalekian
🌾 @zamaneyebarkhord
برگزاری جلسه به همت نشر ققنوس
پیاده کردن متن: محسن آزموده
صدانت
گفتاری از مصطفی ملكیان درباره «پرتابهای فلسفه» • صدانت
گفتار حاضر از مصطفی ملكیان درباره كتاب «پرتابهای فلسفه» نوشته محمدمهدی اردبیلی از این حیث حائز اهمیت و قابل توجه است. محمدمهدی اردبیلی ...
🍃 اقتصاد در انتظارِ سیاست
#مسعود_نیلی
🔅 تنها چند روز دیگر یک نفر انتخاب خواهد شد که قرار است با قدرت ذهنی خود و توان تخصصی همکارانش، بودجۀ ناتراز امسال را اجرا کند و بودجۀ سال آینده را هم به‌محض استقرار تهیه کند. او قرار است دربارۀ نظام بانکی ناتراز تصمیم بگیرد و برای نظام بازنشستگی ورشکسته و صندوق تأمین اجتماعی نامتعادل فکری بکند. اگر او هم بر پدال گاز خلق نقدینگی بفشارد، جمع رانندگان هماهنگ خواهند شد و کبریت تورم را در مخزن بزرگ نقدینگی مشتعل خواهند کرد...
🔅 در مجموع به‌نظر می‌رسد بسیار بیش از آنچه ما می‌توانیم در انتخابمان تأثیرگذار باشیم، محدودیت‌های مالی پیش روی دولت بعد تعیین‌کننده خواهد بود. چوب ادب بودجه هنوز بخشی از سیاستمداران ما را نوازش نکرده است و آنان را که از قضا بسیار هم بر سرنوشت کشور اثرگذارند در فضایی تخیلی و به دور از واقعیات نگاه داشته است. شاید این انتخابات باعث شود که این جناح از سیاسیون ما هم با پیامدهای اجتناب‌ناپذیر محدودیت منابع آشنا شده و کارگاه آموزشی حکمرانی ۴ سال آیندۀ آنان، منجر به گشایش‌هایی بلندمدت برای آیندگان شود...
🌐 مطالعه متن کامل
🌾 @Sedanet
🌾 @Masoudnili
#مسعود_نیلی
🔅 تنها چند روز دیگر یک نفر انتخاب خواهد شد که قرار است با قدرت ذهنی خود و توان تخصصی همکارانش، بودجۀ ناتراز امسال را اجرا کند و بودجۀ سال آینده را هم به‌محض استقرار تهیه کند. او قرار است دربارۀ نظام بانکی ناتراز تصمیم بگیرد و برای نظام بازنشستگی ورشکسته و صندوق تأمین اجتماعی نامتعادل فکری بکند. اگر او هم بر پدال گاز خلق نقدینگی بفشارد، جمع رانندگان هماهنگ خواهند شد و کبریت تورم را در مخزن بزرگ نقدینگی مشتعل خواهند کرد...
🔅 در مجموع به‌نظر می‌رسد بسیار بیش از آنچه ما می‌توانیم در انتخابمان تأثیرگذار باشیم، محدودیت‌های مالی پیش روی دولت بعد تعیین‌کننده خواهد بود. چوب ادب بودجه هنوز بخشی از سیاستمداران ما را نوازش نکرده است و آنان را که از قضا بسیار هم بر سرنوشت کشور اثرگذارند در فضایی تخیلی و به دور از واقعیات نگاه داشته است. شاید این انتخابات باعث شود که این جناح از سیاسیون ما هم با پیامدهای اجتناب‌ناپذیر محدودیت منابع آشنا شده و کارگاه آموزشی حکمرانی ۴ سال آیندۀ آنان، منجر به گشایش‌هایی بلندمدت برای آیندگان شود...
🌐 مطالعه متن کامل
🌾 @Sedanet
🌾 @Masoudnili
صدانت
نوشتار مسعود نیلی با عنوان «اقتصاد در انتظارِ سیاست» • صدانت
پس از برگزاری مناظرات انتخاباتی و مشاهدۀ کیفیت مباحثی که در آن مطرح شد، این روزها نگرانی‌های زیادی برای کارشناسان اقتصادی از نظر شرایط ...
🗞 شماره ششم ویژه نامه پرسش روزنامه اصفهان زیبا: از جامعه ایدئولوژیک تا جامعه اخلاقی
✍️ با نوشتارها و گفتارهایی از:
مقصود فراستخواد، ناصر فکوهی، نعمت الله فاضلی، بیژن عبدالکریمی، حسین دباغ، ناصر مهدوی، عماد افروغ، حسن محدثی گیلوایی، محمدمهدی مجاهدی، حسین هوشمند، علیرضا رجایی، محمدتقی فاضل میبدی، فیروزه صابر، شهریار دبیرزاده و امیر تاکی
🔅چیزی که ما از آن در این شماره به‌عنوان جامعه ایدئولوژیک بیان خواهیم کرد، در واقع سلطه مطلق حاکمیت سخت و اندیشه‌ای یکه‌تاز و انحصارطلب در جامعه است که جای تحملی برای دیگر ایده‌ها و اندیشه‌ها باز نمی‌گذارد و هیچ اولویتی بالاتر از بقای خود را در نظر ندارد. گرچه جامعه ایدئولوژیک، آنچه برای مردم شعار می‌دهد، بهشتی از وفور نعمت‌ها و غلیان سجایای اخلاقی و جوشش و حرکت انسانی است؛ اما در عمل چون بر خلاف ذات و اصول انسانی حرکت می‌کنند، خود به بدترین دشمن انسان و زیست انسانی مبدل می‌شوند....
🌐 دریافت فایل PDF و توضیح بیشتر
🌾 @Sedanet
🌾 @Esfzibanews
✍️ با نوشتارها و گفتارهایی از:
مقصود فراستخواد، ناصر فکوهی، نعمت الله فاضلی، بیژن عبدالکریمی، حسین دباغ، ناصر مهدوی، عماد افروغ، حسن محدثی گیلوایی، محمدمهدی مجاهدی، حسین هوشمند، علیرضا رجایی، محمدتقی فاضل میبدی، فیروزه صابر، شهریار دبیرزاده و امیر تاکی
🔅چیزی که ما از آن در این شماره به‌عنوان جامعه ایدئولوژیک بیان خواهیم کرد، در واقع سلطه مطلق حاکمیت سخت و اندیشه‌ای یکه‌تاز و انحصارطلب در جامعه است که جای تحملی برای دیگر ایده‌ها و اندیشه‌ها باز نمی‌گذارد و هیچ اولویتی بالاتر از بقای خود را در نظر ندارد. گرچه جامعه ایدئولوژیک، آنچه برای مردم شعار می‌دهد، بهشتی از وفور نعمت‌ها و غلیان سجایای اخلاقی و جوشش و حرکت انسانی است؛ اما در عمل چون بر خلاف ذات و اصول انسانی حرکت می‌کنند، خود به بدترین دشمن انسان و زیست انسانی مبدل می‌شوند....
🌐 دریافت فایل PDF و توضیح بیشتر
🌾 @Sedanet
🌾 @Esfzibanews
صدانت
ششمین ویژه‌نامه پرسش روزنامه اصفهان زیبا؛ از جامعه ایدئولوژیک تا جامعه اخلاقی • صدانت
از گذشته تاکنون، همواره انسان در زندگی جمعی خود، آرزوها و آمالی را در سر می‌پرورانده است که جامعه‌اش، بهترین وضعیت ممکن زندگی مطلوب را ...
🍃 پیامدگرایی، لذت‌گرایی و سرمایه‌گرایی در فلسفۀ اخلاق زردشتی
👤 #شیرزاد_پیک_حرفه
🔅«ایران باستان» دارای «متن‌های اخلاقی» و «اندرزنامه»های گوناگون است. این متن‌ها و «اندرزنامه»ها تنها پندهای پراکنده، نامنسجم و ناسازگار اخلاقی نیستند و بسیاری از آنها به‌گونه‌ای معقول و منسجم «سنجه»ای «پیامدگرایانه» برای سنجش «کنش» و نیز «منش» آدمی ارائه می‌کنند. «فلسفۀ اخلاق زردشتی» گونه‌ای از «پیامدگراییِ فایده‌گرایِ لذت‌گرا» است که بر پایه دوگانهٔ «لذت و درد» و «خوشی و ناخوشی» بنا شده است. این دوگانه کاملاً مطابق با هستی‌شناسی، ما بعد الطبیعه، انسان‌شناسی و الهیات دوبُنیِ زردشتی است. تضاد بنیادین میان «نیک» و «بد»، «لذت» و «درد» و «نیروهای زندگی» و «نیروهای مرگ» در «فلسفۀ اخلاق زردشتی»، مبتنی بر تضاد بنیادین میان «خیر» و «شر»، «اهورا مزدا» و «اهریمن» و سپنته مینو و انگره مینو در اوستا است. متون اخلاقی پهلوی، مانند دین‌کرد ششم، نیز بر این نکته تأکید می‌کنند که تن را باید در رامش و خوشی داشت و از درد و رنج پرهیز کرد و کار نیک کردن برای کسی که درد را در تن راه دهد دشوار است. افزون بر این، «فلسفۀ اخلاق زردشتی» همه جنبه‌های فاعلیت، مانند خِرد، خوی، خیم و کردار فاعل، را بر اساس «پیامد» می‌سنجد و از این نظر، مانند برخی نظریه‌های جدید در «اخلاق هنجاری» همچون نظریه‌های پارفیت، پِتیت، اسمیت و درایور، گونه‌ای از «پیامدگرایی فراگیر» است.
🔅ستایش این مفاهیم، در کنار مفاهیمی مانند ثروت، چابکی، نوآوری و سازندگی، از ویژگی‌های یگانهٔ «فلسفۀ اخلاق زردشتی» است. در نتیجه، افزون بر «پیامدگرایی»، ریشهٔ «سرمایه‌گرایی» را نیز می‌توان در «فلسفۀ اخلاق زردشتی» جُست. سال‌ها پیش از «چرخش زبانی» و «تغییر بزرگ در افکار عمومی نسبت به زندگی، سازندگی و نوآوری» که در سده‌های هفدهم و هجدهم در شمال‌غرب اروپا رخ داد و به «انقلاب صنعتی» و سپس «رشد اقتصادی در جهان مدرن» انجامید، بنیان‌های اصلی «سرمایه‌گرایی» در «فلسفۀ اخلاق زردشتی» وجود داشتند. در تفاسیر برخی از ایران‌شناسان مانند دارمِستِتِر، در سدهٔ نوزدهم و آغاز سدهٔ بیستم، اشاراتی به این ویژگی «فلسفۀ اخلاق زردشتی» دیده می‌شود، اما نسل جدیدِ ایران‌شناسان، احتمالاً تحت تأثیر روش‌شناسی رایج در تفسیر متون مقدّس بیبلیکال و نیز روح حاکم بر روشنفکری در میانهٔ سدهٔ بیستم، این ویژگی «فلسفۀ اخلاق زردشتی» را نادیده می‌گیرند و توضیحی برای این مفاهیم ارائه نمی‌کنند.
🌐 صوت جلسات
🌾 @Sedanet
🌾 @IranianPhilosophers
👤 #شیرزاد_پیک_حرفه
🔅«ایران باستان» دارای «متن‌های اخلاقی» و «اندرزنامه»های گوناگون است. این متن‌ها و «اندرزنامه»ها تنها پندهای پراکنده، نامنسجم و ناسازگار اخلاقی نیستند و بسیاری از آنها به‌گونه‌ای معقول و منسجم «سنجه»ای «پیامدگرایانه» برای سنجش «کنش» و نیز «منش» آدمی ارائه می‌کنند. «فلسفۀ اخلاق زردشتی» گونه‌ای از «پیامدگراییِ فایده‌گرایِ لذت‌گرا» است که بر پایه دوگانهٔ «لذت و درد» و «خوشی و ناخوشی» بنا شده است. این دوگانه کاملاً مطابق با هستی‌شناسی، ما بعد الطبیعه، انسان‌شناسی و الهیات دوبُنیِ زردشتی است. تضاد بنیادین میان «نیک» و «بد»، «لذت» و «درد» و «نیروهای زندگی» و «نیروهای مرگ» در «فلسفۀ اخلاق زردشتی»، مبتنی بر تضاد بنیادین میان «خیر» و «شر»، «اهورا مزدا» و «اهریمن» و سپنته مینو و انگره مینو در اوستا است. متون اخلاقی پهلوی، مانند دین‌کرد ششم، نیز بر این نکته تأکید می‌کنند که تن را باید در رامش و خوشی داشت و از درد و رنج پرهیز کرد و کار نیک کردن برای کسی که درد را در تن راه دهد دشوار است. افزون بر این، «فلسفۀ اخلاق زردشتی» همه جنبه‌های فاعلیت، مانند خِرد، خوی، خیم و کردار فاعل، را بر اساس «پیامد» می‌سنجد و از این نظر، مانند برخی نظریه‌های جدید در «اخلاق هنجاری» همچون نظریه‌های پارفیت، پِتیت، اسمیت و درایور، گونه‌ای از «پیامدگرایی فراگیر» است.
🔅ستایش این مفاهیم، در کنار مفاهیمی مانند ثروت، چابکی، نوآوری و سازندگی، از ویژگی‌های یگانهٔ «فلسفۀ اخلاق زردشتی» است. در نتیجه، افزون بر «پیامدگرایی»، ریشهٔ «سرمایه‌گرایی» را نیز می‌توان در «فلسفۀ اخلاق زردشتی» جُست. سال‌ها پیش از «چرخش زبانی» و «تغییر بزرگ در افکار عمومی نسبت به زندگی، سازندگی و نوآوری» که در سده‌های هفدهم و هجدهم در شمال‌غرب اروپا رخ داد و به «انقلاب صنعتی» و سپس «رشد اقتصادی در جهان مدرن» انجامید، بنیان‌های اصلی «سرمایه‌گرایی» در «فلسفۀ اخلاق زردشتی» وجود داشتند. در تفاسیر برخی از ایران‌شناسان مانند دارمِستِتِر، در سدهٔ نوزدهم و آغاز سدهٔ بیستم، اشاراتی به این ویژگی «فلسفۀ اخلاق زردشتی» دیده می‌شود، اما نسل جدیدِ ایران‌شناسان، احتمالاً تحت تأثیر روش‌شناسی رایج در تفسیر متون مقدّس بیبلیکال و نیز روح حاکم بر روشنفکری در میانهٔ سدهٔ بیستم، این ویژگی «فلسفۀ اخلاق زردشتی» را نادیده می‌گیرند و توضیحی برای این مفاهیم ارائه نمی‌کنند.
🌐 صوت جلسات
🌾 @Sedanet
🌾 @IranianPhilosophers
صدانت
پیامدگرایی، لذت‌گرایی و سرمایه‌گرایی در فلسفۀ اخلاق زردشتی • صدانت
«فلسفۀ اخلاق زردشتی» گونه‌ای از «پیامدگراییِ فایده‌گرایِ لذت‌گرا» است که بر پایه دوگانهٔ «لذت و درد» و «خوشی و ناخوشی» بنا شده است...
🍃 مجموعه جلسات «به وقت خود شناسی»
👤 #آذرخش_مکری | دو جلسه تا کنون
🌟 صدانت توصیه می‌کند
🔅امیدوارم از این به بعد با حمایت معاونت های دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی تهران و دانشگاه تهران در آخرین چهارشنبه هر ماه به صورت پخش زنده در خدمت علاقمندان باشم. سلسله نشست‌هایی خواهد بود درباره توانمندسازی و رشد فردی که در جریان آنها به برخی مقوله های عملی و کاربردی در خودشناسی اشاره خواهم کرد. عناوین ختصاص یافته به هر جلسه برگرفته از سوالات و پیشنهادات شایع دانشجویان دانشگاه است. سعی خواهم کرد که این عناوین را به بحث بگذارم و به پرسش های خاص درباره هریک در حد توان خودم و با تکیه و استناد به یافته های علمی پاسخ دهم. اولین جلسه به مقوله اعتماد و به قولی عزت نفس اختصاص دارد. شکایت از کمبود اعتماد به نفس و به اصطلاح باور نداشتن به خود از جمله موارد بسیار شایع است. بسیاری بر این باورند که آنچه در زندگی آنها را از پیشرفت باز داشته است از همین مشکل بر می خیزد. اما آیا واقعا اینگونه است؟
🔅چند دهه پژوهش و چالش نشان داده اند که جایگاه مطرح شده درباره اهمیت عزت/اعتماد بنفس اغراق شده و حتی گمراه کننده بوده است و این مفهوم بدلایلی که اشاره خواهم کرد از جمله بازاریابی گسترده روانی، جایگاهی خاص در گفتمان سلامت روان در بسیاری کشورهای صنعتی و بویژه غربی پیدا کرده است. اشتغال ذهنی زیاد با آن و تلاش برای افزایش آن حتی با توسل به شیوه های ایجاد خود کاذب به منظور موفقیت رهگشا نبوده و برعکس عده ی زیادی را دچار عوارض کرده است. شاید حتی بتوان گفت که جویندگان شادکامی و خوشبختی بخاطر همین تاکید بر اصلاح اعتماد به نفس در کلاف سردرگم و بی حاصلی گرفتار شده‌اند. در صحبت این جلسه اشاره خواهم کرد که پرداختن به و تمرکز بر مفاهیمی چون کمالگرایی مشکل آفرین، اضطراب اجتماعی، حساسیت مفرط به طردشدگی و خودشیفتگی شاید جایگزین های بهتری باشند تا اشتغال با مقوله خود و جایگاه آن. امیدوارم این مبحث مورد توجه شما قرار گیرد.
🌐 دریافت فیلم و صوت جلسات
🌾 @Sedanet
🌾 @DrAzarakhshMokri
👤 #آذرخش_مکری | دو جلسه تا کنون
🌟 صدانت توصیه می‌کند
🔅امیدوارم از این به بعد با حمایت معاونت های دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی تهران و دانشگاه تهران در آخرین چهارشنبه هر ماه به صورت پخش زنده در خدمت علاقمندان باشم. سلسله نشست‌هایی خواهد بود درباره توانمندسازی و رشد فردی که در جریان آنها به برخی مقوله های عملی و کاربردی در خودشناسی اشاره خواهم کرد. عناوین ختصاص یافته به هر جلسه برگرفته از سوالات و پیشنهادات شایع دانشجویان دانشگاه است. سعی خواهم کرد که این عناوین را به بحث بگذارم و به پرسش های خاص درباره هریک در حد توان خودم و با تکیه و استناد به یافته های علمی پاسخ دهم. اولین جلسه به مقوله اعتماد و به قولی عزت نفس اختصاص دارد. شکایت از کمبود اعتماد به نفس و به اصطلاح باور نداشتن به خود از جمله موارد بسیار شایع است. بسیاری بر این باورند که آنچه در زندگی آنها را از پیشرفت باز داشته است از همین مشکل بر می خیزد. اما آیا واقعا اینگونه است؟
🔅چند دهه پژوهش و چالش نشان داده اند که جایگاه مطرح شده درباره اهمیت عزت/اعتماد بنفس اغراق شده و حتی گمراه کننده بوده است و این مفهوم بدلایلی که اشاره خواهم کرد از جمله بازاریابی گسترده روانی، جایگاهی خاص در گفتمان سلامت روان در بسیاری کشورهای صنعتی و بویژه غربی پیدا کرده است. اشتغال ذهنی زیاد با آن و تلاش برای افزایش آن حتی با توسل به شیوه های ایجاد خود کاذب به منظور موفقیت رهگشا نبوده و برعکس عده ی زیادی را دچار عوارض کرده است. شاید حتی بتوان گفت که جویندگان شادکامی و خوشبختی بخاطر همین تاکید بر اصلاح اعتماد به نفس در کلاف سردرگم و بی حاصلی گرفتار شده‌اند. در صحبت این جلسه اشاره خواهم کرد که پرداختن به و تمرکز بر مفاهیمی چون کمالگرایی مشکل آفرین، اضطراب اجتماعی، حساسیت مفرط به طردشدگی و خودشیفتگی شاید جایگزین های بهتری باشند تا اشتغال با مقوله خود و جایگاه آن. امیدوارم این مبحث مورد توجه شما قرار گیرد.
🌐 دریافت فیلم و صوت جلسات
🌾 @Sedanet
🌾 @DrAzarakhshMokri
صدانت
مجموعه جلسات آذرخش مکری با عنوان «به وقت خود شناسی» • صدانت
امیدوارم از این به بعد با حمایت معاونت های دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی تهران و دانشگاه تهران در آخرین چهارشنبه هر ماه بصورت پخش زنده در خدمت علاقمندان
🍃 سلسله جلسات شرحی بر مقاله «دفاعیه‌ای مدرن از آتوریته دینی»
نویسنده مقاله: لیندا ترینکاس زاگزبسکی
شارح: #امید_کشمیری
صوتی و تصویری | دو جلسه تا کنون
🔅یکی از مولفه‌های معقول و مقبول در جهان مدرن تاکید بر استدلال‌گرایی و حفظ خودآیینیِ (Autonomy) فردی است. این ویژگی یکی از شروط عقلانیت را نفی هر گونه تعبد و مرجعیت می‌داند.
🔅طبق این اصل، شخص معقول (و تابع اخلاق باور) کسی است که در باورهای خود (مخصوصا باورهای اخلاقی و دینی) می بایست کاملا خودانگیخته و بر اساس استدلال و نظر خویش عمل کند و نه بر اساس گفته‌های دیگران. تا آنجا که طبق روایت مشهور (و البته خام) از این اصل، توجیه مدعا بر اساس گفته‌های دیگران (مخصوصا مدعای دینی و/یا اخلاقی) خود نوعی مغالطه است که به آن مغالطه توسل به مرجعیت گفته می‌شود.
🔅برخی روشنفکران ایرانی نیز چون مصطفی ملکیان از نارواییِ تعبد -مخصوصا در قلمرو باورهای دینی- دفاع می‌کنند و به همین خاطر باورهای دینی را که مبتنی بر آتوریته هستند نامعقول می‌دانند.
🔅لیندا زاگزبسکی فیلسوف دین، اخلاق و معرفت‌شناس شهیر آمریکایی بر این نظر است که روایت سفت و سختِ از خودآیینی از استحکام کافی برخوردار نیست و پذیرش تمام و کمال این شکل از خودآیینی، خود خلاف عقلانیت است. او می‌کوشد روایتی از رجوع به آتوریته ارائه دهد که نه تنها با خودآیینی ناسازگار نیست که از ملزومات آن است.
🔅امید کشمیری در سلسله جلساتی با عنوان «درباره آتوریته دینی»، می‌کوشد که ضمن گزارش مقاله «A modern defense of Religious Authority» به قلم لیندا زاگزبسکی؛ به شرح آن بپردازد.
🔅در جلسه پایانی این مجموعه، به صورت موردی به تحلیل و بررسی دیدگاه مصطفی ملکیان درباره‌ی ناروایی رجوع به آتوریته/تعبد پرداخته خواهد شد.
🌐 دریافت جلسات به همراه توضیحات بیشتر
✨ این جلسات در اینستاگرام صدانت برگزار می‌شود.
🌾 @Sedanet
نویسنده مقاله: لیندا ترینکاس زاگزبسکی
شارح: #امید_کشمیری
صوتی و تصویری | دو جلسه تا کنون
🔅یکی از مولفه‌های معقول و مقبول در جهان مدرن تاکید بر استدلال‌گرایی و حفظ خودآیینیِ (Autonomy) فردی است. این ویژگی یکی از شروط عقلانیت را نفی هر گونه تعبد و مرجعیت می‌داند.
🔅طبق این اصل، شخص معقول (و تابع اخلاق باور) کسی است که در باورهای خود (مخصوصا باورهای اخلاقی و دینی) می بایست کاملا خودانگیخته و بر اساس استدلال و نظر خویش عمل کند و نه بر اساس گفته‌های دیگران. تا آنجا که طبق روایت مشهور (و البته خام) از این اصل، توجیه مدعا بر اساس گفته‌های دیگران (مخصوصا مدعای دینی و/یا اخلاقی) خود نوعی مغالطه است که به آن مغالطه توسل به مرجعیت گفته می‌شود.
🔅برخی روشنفکران ایرانی نیز چون مصطفی ملکیان از نارواییِ تعبد -مخصوصا در قلمرو باورهای دینی- دفاع می‌کنند و به همین خاطر باورهای دینی را که مبتنی بر آتوریته هستند نامعقول می‌دانند.
🔅لیندا زاگزبسکی فیلسوف دین، اخلاق و معرفت‌شناس شهیر آمریکایی بر این نظر است که روایت سفت و سختِ از خودآیینی از استحکام کافی برخوردار نیست و پذیرش تمام و کمال این شکل از خودآیینی، خود خلاف عقلانیت است. او می‌کوشد روایتی از رجوع به آتوریته ارائه دهد که نه تنها با خودآیینی ناسازگار نیست که از ملزومات آن است.
🔅امید کشمیری در سلسله جلساتی با عنوان «درباره آتوریته دینی»، می‌کوشد که ضمن گزارش مقاله «A modern defense of Religious Authority» به قلم لیندا زاگزبسکی؛ به شرح آن بپردازد.
🔅در جلسه پایانی این مجموعه، به صورت موردی به تحلیل و بررسی دیدگاه مصطفی ملکیان درباره‌ی ناروایی رجوع به آتوریته/تعبد پرداخته خواهد شد.
🌐 دریافت جلسات به همراه توضیحات بیشتر
✨ این جلسات در اینستاگرام صدانت برگزار می‌شود.
🌾 @Sedanet
صدانت
سلسله جلسات شرحی بر مقاله «دفاعیه‌ای مدرن از آتوریته دینی» • صدانت
یکی از مولفه‌های معقول و مقبول در جهان مدرن تاکید بر استدلال‌گرایی و حفظ خودآیینیِ (Autonomy) فردی است. این ویژگی یکی از شروط عقلانیت را نفی هر گونه تعبد
🍃 قفسی ساخته‌اند از بدنم…
✍️ سعیده میرصدری
🔅این روزها در باب محدودۀ آزادیِ زنان در اروپا اخبار عجیبی شنیده می‌شود که نه تنها حسّاسیّت فعالان حقوق زنان را برانگیخته بلکه تبدیل به تیتر اخبارِ روز شده است.در این نوشتار کوشیده‌ام تا نشان دهم مبارزه با آزادی‌های مدنیِ زنان در تمامِ جهان – چه در شرقِ عالم و چه در غربِ آن – در مقابل تفکّر پنهان یا آشکار مردسالارانه همچنان ادامه دارد. و این چنین نیست که در غربِ عالم شرایط مناسب و ایدئال برای زنان فراهم شده باشد. هرچند زنان در این جوامع به بسیاری از حقوق مدنی و آزادی‌های اجتماعی خود دست یافته‌اند، امّا قوانین برخاسته از نگاه مردسالارانه و قیّم‌مآبانه در «لفافه‌ای» از عقلانیت همچنان وضع و اعمال می‌شوند.
🔅همچنین تلاش کرده‌ام تا در بستر چنین بحثی، یادآور شوم که تفکّر مردسالارانه تنها محدود به قشر خاصّی از جامعه – سنتیّ، مذهبی، قدیمی، متعصّب، تحصیل‌نکرده و غیره – نیست. بلکه در تار پود جامعه حضور دارد. حتّی اگر ناخواسته. برای حلّ این معضل باید روایت‌های «زنانه» و «زنانه‌نگر» بیشتر شده، جدّی‌تر گرفته شوند، تا مگر گفتمانِ غالبِ مردانه و مردانه‌نگر یا حتّی مردسالارانه قدری متعادل‌تر، منصفانه‌تر و دموکراتیک‌تر شود...
🌐 مطالعه متن کامل
🌾 @Sedanet
✍️ سعیده میرصدری
🔅این روزها در باب محدودۀ آزادیِ زنان در اروپا اخبار عجیبی شنیده می‌شود که نه تنها حسّاسیّت فعالان حقوق زنان را برانگیخته بلکه تبدیل به تیتر اخبارِ روز شده است.در این نوشتار کوشیده‌ام تا نشان دهم مبارزه با آزادی‌های مدنیِ زنان در تمامِ جهان – چه در شرقِ عالم و چه در غربِ آن – در مقابل تفکّر پنهان یا آشکار مردسالارانه همچنان ادامه دارد. و این چنین نیست که در غربِ عالم شرایط مناسب و ایدئال برای زنان فراهم شده باشد. هرچند زنان در این جوامع به بسیاری از حقوق مدنی و آزادی‌های اجتماعی خود دست یافته‌اند، امّا قوانین برخاسته از نگاه مردسالارانه و قیّم‌مآبانه در «لفافه‌ای» از عقلانیت همچنان وضع و اعمال می‌شوند.
🔅همچنین تلاش کرده‌ام تا در بستر چنین بحثی، یادآور شوم که تفکّر مردسالارانه تنها محدود به قشر خاصّی از جامعه – سنتیّ، مذهبی، قدیمی، متعصّب، تحصیل‌نکرده و غیره – نیست. بلکه در تار پود جامعه حضور دارد. حتّی اگر ناخواسته. برای حلّ این معضل باید روایت‌های «زنانه» و «زنانه‌نگر» بیشتر شده، جدّی‌تر گرفته شوند، تا مگر گفتمانِ غالبِ مردانه و مردانه‌نگر یا حتّی مردسالارانه قدری متعادل‌تر، منصفانه‌تر و دموکراتیک‌تر شود...
🌐 مطالعه متن کامل
🌾 @Sedanet
صدانت
نوشتار سعیده میرصدری با عنوان «قفسی ساخته‌اند از بدنم...» • صدانت
قفسی ساخته‌اند از بدنم... سعیده میرصدری تصویر شاخص: نقاشی‌ای از زهرا دُغان (نقاش کردِ ترکیه‌ای) این روزها در باب محدودۀ آزادیِ زنان در اروپا اخبار عجیبی
🍃 تظاهر به خوشحالی نکنید؛ مثبت گرایی سمی چیست؟
✍️ لوسیا بلاسکو
🔅 تا به حال شده احساس کنید مجبورید احساسات منفی‌تان را پنهان کنید؟ یعنی تحت فشار باشید که به هر قیمتی شده "تظاهر کنید خوشحالید"؟
🔅 ممکن است با عقل جور درنیاید اما مثبت اندیشی و مثبت گرایی می‌تواند سمی باشد.
🔅 مارک منسون، نویسنده کتاب پرفروش هنر ظریف بی‌خیالی (۲۰۱۸) می‌گوید: "همه چیزهای باارزش در زندگی، از طریق غلبه بر تجربیات منفی به دست می‌آید. هر تلاشی برای فرار از این تجربه‌های منفی یا اجتناب از آنها و فرو نشاندن و خفه کردنشان، نتیجه عکس خواهد داد. پرهیز از رنج، خودش شکلی از رنج است. پرهیز از کشمکش، کشمکش است. انکار شکست، شکست است."
🔅 اما مثبت‌اندیشی سمی، یا مثبت‌گرایی افراطی، از شما می‌خواهد همه این کارها را انجام بدهید: خود را مجبور کنید به داشتن یک روحیه مثبت جعلی (بدون اهمیت دادن به اینکه خوش‌بینی شما چقدر تقلبی است) و احساسات منفی خود را خفه کنید ...
🌐 مطالعه متن کامل
🌾 @Sedanet
✍️ لوسیا بلاسکو
🔅 تا به حال شده احساس کنید مجبورید احساسات منفی‌تان را پنهان کنید؟ یعنی تحت فشار باشید که به هر قیمتی شده "تظاهر کنید خوشحالید"؟
🔅 ممکن است با عقل جور درنیاید اما مثبت اندیشی و مثبت گرایی می‌تواند سمی باشد.
🔅 مارک منسون، نویسنده کتاب پرفروش هنر ظریف بی‌خیالی (۲۰۱۸) می‌گوید: "همه چیزهای باارزش در زندگی، از طریق غلبه بر تجربیات منفی به دست می‌آید. هر تلاشی برای فرار از این تجربه‌های منفی یا اجتناب از آنها و فرو نشاندن و خفه کردنشان، نتیجه عکس خواهد داد. پرهیز از رنج، خودش شکلی از رنج است. پرهیز از کشمکش، کشمکش است. انکار شکست، شکست است."
🔅 اما مثبت‌اندیشی سمی، یا مثبت‌گرایی افراطی، از شما می‌خواهد همه این کارها را انجام بدهید: خود را مجبور کنید به داشتن یک روحیه مثبت جعلی (بدون اهمیت دادن به اینکه خوش‌بینی شما چقدر تقلبی است) و احساسات منفی خود را خفه کنید ...
🌐 مطالعه متن کامل
🌾 @Sedanet
صدانت
تظاهر به خوشحالی نکنید؛ مثبت‌اندیشی سمی چیست و چکار باید بکنیم؟ • صدانت
مثبت‌اندیشی سمی، یا مثبت‌گرایی افراطی، از شما می‌خواهدخود را مجبور کنید به داشتن یک روحیه مثبت جعلی و احساسات منفی خود را خفه کنید...
🗞 شمارۀ سوم فصلنامه «نگاه آفتاب» ویژۀ بهار ۱۴۰۰
🔅در این شماره، نگاه آفتاب با دکتر توفیق هاشم پور سبحانی؛ استاد برجسته حوزه ادب و عرفان دیدار داشته‌است که طی این دیدار، استاد از تأثیر ملاقاتش با عبدالباقی گولپینارلی سخن می‌گوید.
🔅در بخش حکمت، موضوع تنهایی به عنوان دغدغه‌ای بشری در ارتباط با آموزه‌های مولانا از منظر محمد سعید حنایی کاشانی، محمود مقدسی، سودابه کریمی، محی‌الدین قنبری، همایون همتی، مهراب صادق‌نیا، صبا فدوی و حسن عشایری مورد بررسی قرار گرفته است.
🔅بخش کارنامه اختصاص دارد به بررسی فعالیت‌های استاد عبدالحسین زرین کوب. در این بخش، شرح ملاقات شمس و مولانا در گفتاری از استاد زرین‌کوب که در سال ۱۳۷۵ در دانشگاه کالیفرنیای آمریکا ایراد شده است، برای اولین بار منتشر شده است. همچنین در این بخش مهدی محقق، سیروس شمیسا، فتح‌الله مجتبایی، مریم مشرف، روزبه زرین‌کوب، عنایت‌الله مجیدی، ابراهیم موسی پور بشلی، علی بهرامیان، سید صادق سجادی و کامیار عابدی درخصوص خدمات و کارنامۀ زرین کوب و تأثیر وی بر مولوی پژوهی به طرح دیدگاه‌های خود پرداخته‌اند.
🔅در بخش جستار، رحمان مشتاق مهر، محمودرضا اسفندیار، سید مجید سادات کیایی، مهدی کمپانی زارع و محبوبه مباشری به پرسش "چرا باید مثنوی خواند؟ و مهمترین درس‌های مثنوی را چه می‌دانید؟" پاسخ داده‌اند.
🔅در "هفت اقلیم" بازنویسی کودکانه مثنوی برای کودکان در میزگردی با حضور مصطفی رحماندوست، مرجان فولادوند و مریم جلالی بررسی می‌شود و محمدرضا یوسفی از ضرورت‌های بازآفرینی متون کهن برای کودکان سخن می‌گوید.
🔅در بخش" سنجه" احسان ابراهیمی با موضوع جهان مولانا و مولانای جهانی با حسین کمالی؛ اردشیر منصوری با محمد دهقانی با موضوع نگاهی به میراث عرفانی؛ و هدایت جلیلی با محمد فنایی اشکوری با موضوع بازشناسی جریان‌های نزاع با میراث عرفان گفتگو کرده‌اند. همچنین این بخش شامل یادداشت هایی از اکبر ثبوت، پری ایران‌منش و محسن زندی، و عزیزالله حسن‌زاده است.
🔅بخش همسایه مروری بر حضور فرهنگی و معنوی مولانا در کشور بوسنی و هرزگوین دارد. این بخش شامل مطالبی به قلم مبینا موکر، سداد دیزدارویچ، رشید حافظ اویچ، الویر موسیچ، سعید عابدپور و همچنین گفتگو با محمد کاراهوجیچ است.
🔅در بخش "نقد حال" سید محمد بهشتی، احمد مسجد جامعی، علی اصغر سیدآبادی و مصطفی بادکوبه‌ای از تجربیات زیسته‌شان با مولانا گفته‌اند.
🔅"سکوت خداوند و دلهره انسان" از شبیر اختر و "بازار گرم بی نظیر" از سید ماجد غروی، در بخش مقالات این شماره آمده‌اند.
🔅در بخش "قفسه" با مهدی سالاری نسب درباره کتاب "در شناخت مثنوی" ، و با امیرحسین الهیاری درباره کتاب "گاه ناچیزی مرگ" ، گفتگو شده‌است. علیرضا رضایت درباره کتاب" فراتر از اصول اعتقادات" ، و داود وفایی درباره کتاب "تصوف در بالکان" ، و منوچهر دین پرست درباره تأثیرات عباس کیارستمی از مولانا در کتاب "آتش" نوشته‌اند.
🔅در بخش روایت اخبار و گزارش‌های حوزه مولانا و مولاناپژوهی در ایران و سایر کشورهای جهان منتشر شده است.
🔅طبق روال هر شماره، ترجمۀ خلاصۀ مجله به سه زبان انگلیسی، ترکی و عربی، انتهای مجله در بخش ترجمه آمده است.
🌐 اطلاعات بیشتر و تهیه فصلنامه
🌾 @Sedanet
🌾 @Negahe_Aftab
🔅در این شماره، نگاه آفتاب با دکتر توفیق هاشم پور سبحانی؛ استاد برجسته حوزه ادب و عرفان دیدار داشته‌است که طی این دیدار، استاد از تأثیر ملاقاتش با عبدالباقی گولپینارلی سخن می‌گوید.
🔅در بخش حکمت، موضوع تنهایی به عنوان دغدغه‌ای بشری در ارتباط با آموزه‌های مولانا از منظر محمد سعید حنایی کاشانی، محمود مقدسی، سودابه کریمی، محی‌الدین قنبری، همایون همتی، مهراب صادق‌نیا، صبا فدوی و حسن عشایری مورد بررسی قرار گرفته است.
🔅بخش کارنامه اختصاص دارد به بررسی فعالیت‌های استاد عبدالحسین زرین کوب. در این بخش، شرح ملاقات شمس و مولانا در گفتاری از استاد زرین‌کوب که در سال ۱۳۷۵ در دانشگاه کالیفرنیای آمریکا ایراد شده است، برای اولین بار منتشر شده است. همچنین در این بخش مهدی محقق، سیروس شمیسا، فتح‌الله مجتبایی، مریم مشرف، روزبه زرین‌کوب، عنایت‌الله مجیدی، ابراهیم موسی پور بشلی، علی بهرامیان، سید صادق سجادی و کامیار عابدی درخصوص خدمات و کارنامۀ زرین کوب و تأثیر وی بر مولوی پژوهی به طرح دیدگاه‌های خود پرداخته‌اند.
🔅در بخش جستار، رحمان مشتاق مهر، محمودرضا اسفندیار، سید مجید سادات کیایی، مهدی کمپانی زارع و محبوبه مباشری به پرسش "چرا باید مثنوی خواند؟ و مهمترین درس‌های مثنوی را چه می‌دانید؟" پاسخ داده‌اند.
🔅در "هفت اقلیم" بازنویسی کودکانه مثنوی برای کودکان در میزگردی با حضور مصطفی رحماندوست، مرجان فولادوند و مریم جلالی بررسی می‌شود و محمدرضا یوسفی از ضرورت‌های بازآفرینی متون کهن برای کودکان سخن می‌گوید.
🔅در بخش" سنجه" احسان ابراهیمی با موضوع جهان مولانا و مولانای جهانی با حسین کمالی؛ اردشیر منصوری با محمد دهقانی با موضوع نگاهی به میراث عرفانی؛ و هدایت جلیلی با محمد فنایی اشکوری با موضوع بازشناسی جریان‌های نزاع با میراث عرفان گفتگو کرده‌اند. همچنین این بخش شامل یادداشت هایی از اکبر ثبوت، پری ایران‌منش و محسن زندی، و عزیزالله حسن‌زاده است.
🔅بخش همسایه مروری بر حضور فرهنگی و معنوی مولانا در کشور بوسنی و هرزگوین دارد. این بخش شامل مطالبی به قلم مبینا موکر، سداد دیزدارویچ، رشید حافظ اویچ، الویر موسیچ، سعید عابدپور و همچنین گفتگو با محمد کاراهوجیچ است.
🔅در بخش "نقد حال" سید محمد بهشتی، احمد مسجد جامعی، علی اصغر سیدآبادی و مصطفی بادکوبه‌ای از تجربیات زیسته‌شان با مولانا گفته‌اند.
🔅"سکوت خداوند و دلهره انسان" از شبیر اختر و "بازار گرم بی نظیر" از سید ماجد غروی، در بخش مقالات این شماره آمده‌اند.
🔅در بخش "قفسه" با مهدی سالاری نسب درباره کتاب "در شناخت مثنوی" ، و با امیرحسین الهیاری درباره کتاب "گاه ناچیزی مرگ" ، گفتگو شده‌است. علیرضا رضایت درباره کتاب" فراتر از اصول اعتقادات" ، و داود وفایی درباره کتاب "تصوف در بالکان" ، و منوچهر دین پرست درباره تأثیرات عباس کیارستمی از مولانا در کتاب "آتش" نوشته‌اند.
🔅در بخش روایت اخبار و گزارش‌های حوزه مولانا و مولاناپژوهی در ایران و سایر کشورهای جهان منتشر شده است.
🔅طبق روال هر شماره، ترجمۀ خلاصۀ مجله به سه زبان انگلیسی، ترکی و عربی، انتهای مجله در بخش ترجمه آمده است.
🌐 اطلاعات بیشتر و تهیه فصلنامه
🌾 @Sedanet
🌾 @Negahe_Aftab
🍃 به سوی شفافیت: فساد در روانشناسی، نقدی از درون
👤 #نیما_اورازانی (پژوهشگر و مدرس در دانشگاه ملی استرالیا)
🔅هدف نویسنده در نوشتار «به سوی شفافیت: فساد در روانشناسی، نقدی از درون» آن است تا از رهگذر چند استدلال به طور خلاصه نشان دهد که چرا باید در نگاه نخست به یافته‌های روانشناختی بدبین بود. این نقد در دلِ سنتِ روانشناسیِ جریانِ غالب (mainstream psychology) معنا می‌یابد، بدین معنا که نویسنده این فرض را می‌پذیرد که روانشناسیْ یک علمْ (science) به معنایِ مدرنِ آن است (نویسنده چندان با چنین تلقی‌ای از روانشناسی همدلی ندارد). از این منظر، روانشناسی به مثابه یک علم فارغ از هر گونه ارزش‌داوری است (value-free) یا دست کم قرار است که اینگونه باشد. علاوه بر آن، گرایش‌های سیاسی و باورهای فردیِ پژوهشگر در آن راهی ندارند و بر نتایجِ آن تاثیری نمی‌گذارند. و شاید مهم‌تر از همه اینکه روانشناسی همچون علوم سخت (hard sceicne)، در پی کشف (و نه جعلِ) روابطِ علّیِ بینِ پدیده‌هاست و به همین اعتبار حقیقتِ امور را آنچنانکه هست به ما می‌نمایاند. در این مورد خاص «حقیقت امور» عبارت است از فرایندهای روانشناختی‌ای که از رهگذر آنها ما انسان‌ها (به عام‌ترین معنای آن) خود و دیگران را می‌فهمیم و مدیریت می‌کنیم. تمامی این اهداف با یک روش‌شناسی (methodology) ایده‌آل محقق می‌شوند: روش آزمایشی (experimental method). از آنجا که نویسنده قصد دارد تا از درون همین سنت (یعنی سنت پوزیتیویستی، positivism) به نقد روانشناسی بپردازد این پیش‌فرض‌ها را بنا به اقتضای بحث می‌پذیرد.
🔅و اما پرسش اصلی: چرا باید به یافته‌های پژوهش‌های علمی‌ای که در روانشناسی انجام می‌شوند در وهله نخست بدبین بود؟ این ادعا مستظهر به چهار دلیل است...
🌐 مطالعه متن کامل
🌾 @Sedanet
👤 #نیما_اورازانی (پژوهشگر و مدرس در دانشگاه ملی استرالیا)
🔅هدف نویسنده در نوشتار «به سوی شفافیت: فساد در روانشناسی، نقدی از درون» آن است تا از رهگذر چند استدلال به طور خلاصه نشان دهد که چرا باید در نگاه نخست به یافته‌های روانشناختی بدبین بود. این نقد در دلِ سنتِ روانشناسیِ جریانِ غالب (mainstream psychology) معنا می‌یابد، بدین معنا که نویسنده این فرض را می‌پذیرد که روانشناسیْ یک علمْ (science) به معنایِ مدرنِ آن است (نویسنده چندان با چنین تلقی‌ای از روانشناسی همدلی ندارد). از این منظر، روانشناسی به مثابه یک علم فارغ از هر گونه ارزش‌داوری است (value-free) یا دست کم قرار است که اینگونه باشد. علاوه بر آن، گرایش‌های سیاسی و باورهای فردیِ پژوهشگر در آن راهی ندارند و بر نتایجِ آن تاثیری نمی‌گذارند. و شاید مهم‌تر از همه اینکه روانشناسی همچون علوم سخت (hard sceicne)، در پی کشف (و نه جعلِ) روابطِ علّیِ بینِ پدیده‌هاست و به همین اعتبار حقیقتِ امور را آنچنانکه هست به ما می‌نمایاند. در این مورد خاص «حقیقت امور» عبارت است از فرایندهای روانشناختی‌ای که از رهگذر آنها ما انسان‌ها (به عام‌ترین معنای آن) خود و دیگران را می‌فهمیم و مدیریت می‌کنیم. تمامی این اهداف با یک روش‌شناسی (methodology) ایده‌آل محقق می‌شوند: روش آزمایشی (experimental method). از آنجا که نویسنده قصد دارد تا از درون همین سنت (یعنی سنت پوزیتیویستی، positivism) به نقد روانشناسی بپردازد این پیش‌فرض‌ها را بنا به اقتضای بحث می‌پذیرد.
🔅و اما پرسش اصلی: چرا باید به یافته‌های پژوهش‌های علمی‌ای که در روانشناسی انجام می‌شوند در وهله نخست بدبین بود؟ این ادعا مستظهر به چهار دلیل است...
🌐 مطالعه متن کامل
🌾 @Sedanet
صدانت
نوشتار نیما اورازانی با عنوان «به سوی شفافیت: فساد در روانشناسی، نقدی از درون» قسمت نخست • صدانت
هدف نویسنده در نوشتار «به سوی شفافیت: فساد در روانشناسی، نقدی از درون» آن است تا از رهگذر چند استدلال به طور خلاصه نشان دهد که چرا باید ...