ورزش، تبعیض جنسیتی و منافع ملّی
(26 مهرماه روز تربیت بدنی و ورزش)
✍️ سجاد فتاحی
t.iss.one/SIAGS
دو اصل اساسی وجود دارد که هر نظام سیاسی موجود در ایران باید آن را در شیوۀ حکمرانی و سیاستورزی خود رعایت کند تا آن نظام سیاسی را نظامی ایرانگرا و حافظِ منافعِ ملّی بدانیم. این دو اصل یکی عدم تبعیض در حوزههای گوناگون بین ساکنان مختلف این سرزمین از نظر جنس، دین و مذهب است و دیگری اولویت داشتن منافعِ کلیّت ایران نسبت به هر گرایش یا منفعت ایدئولوژیک دیگر.
نحوۀ سیاستگذاری ورزش ایران در سالهای پس از انقلاب 1357یکی از حوزههایی است که بارها نشان داده است که این دو اصل در سیاستورزی نظام سیاسی کنونی رعایت نمیشود.
برجستهترین شکل تبعیض در ورزش ایران تبعیض جنسیتی است؛ که در آن زنان از فرصتهایی برابر با مردان برای پرداختن به علائق خود در سطوح ملّی و جهانی برخوردار نیستند؛ نتیجۀ این امر هم علاوه بر نقض حقوق بدیهی زنان ایرانی در جهان معاصر، آن شده است که نیمی از جمعیت کشور در کسب افتخار برای سرزمین خود با موانعی جدی روبرو هستند.
داستان مضحک ورود زنان به استادیومهای ورزشی، عدم امکان ورود زنان به برخی رشتههای ورزشی در سطح قهرمانی و نوع پوشش تحمیلی به آنها در رقابتهای ملّی و جهانی که همگی دههها پیش از انقلاب 1357 حل شده بود نمودی آشکار از این تبعیض و نقض منافع ملّی در پیشگاه عقاید فرهنگی و ایدئولوژیکی است که اگرچه در حوزۀ فرهنگ محترم است اما نباید جایگاهی در سطح سیاستورزی ملّی داشته باشند.
عدم اولویت منافع ملّی در سیاستگذاریهای ورزش قهرمانی در ایران خود را در موضوع رقابت ورزشکاران ایرانی با ورزشکاران اسرائیل نیز نشان میدهد؛ اعتقاد به غصب سرزمین فلسطینیان توسط جمعی از یهودیان موضوعی است که اگرچه میتواند در سطح فرهنگی و در گفتوگوهایی که بین جریانهای گوناگون در حوزۀ فرهنگی ایران در میگیرد مجالی برای طرح داشته باشد اما هنگامی که به عرصۀ سیاستورزی در سطح ملّی میرسیم باید تابع عرف پذیرفته شده در جهان باشد که در غیر این صورت، همانطور که تجربۀ تمامی سالهای پس از انقلاب 1357 نشان داده، لطمات جبرانناپذیری را به منافع ملّی ایران وارد خواهد کرد. لطماتی که تنها بخش کوچکی از آن را میتوانیم در حوزۀ ورزش ایران و برخی محدودیتها و محرومیتهای ایجاد شده برای آن شاهد باشیم.
روز تربیتبدنی و ورزش بر تمام زنان ورزشکار ایران زمین شاد باد.
#بیست_و_ششم_مهر
#روز_تربیت_بدنی_و_ورزش
#تبعیض_جنسیتی
#منافع_ملی
#ورود_زنان_به_ورزشگاه
#پوشش_زنان_ورزشکار
#حکمرانی_ورزشی
#سجاد_فتاحی
(26 مهرماه روز تربیت بدنی و ورزش)
✍️ سجاد فتاحی
t.iss.one/SIAGS
دو اصل اساسی وجود دارد که هر نظام سیاسی موجود در ایران باید آن را در شیوۀ حکمرانی و سیاستورزی خود رعایت کند تا آن نظام سیاسی را نظامی ایرانگرا و حافظِ منافعِ ملّی بدانیم. این دو اصل یکی عدم تبعیض در حوزههای گوناگون بین ساکنان مختلف این سرزمین از نظر جنس، دین و مذهب است و دیگری اولویت داشتن منافعِ کلیّت ایران نسبت به هر گرایش یا منفعت ایدئولوژیک دیگر.
نحوۀ سیاستگذاری ورزش ایران در سالهای پس از انقلاب 1357یکی از حوزههایی است که بارها نشان داده است که این دو اصل در سیاستورزی نظام سیاسی کنونی رعایت نمیشود.
برجستهترین شکل تبعیض در ورزش ایران تبعیض جنسیتی است؛ که در آن زنان از فرصتهایی برابر با مردان برای پرداختن به علائق خود در سطوح ملّی و جهانی برخوردار نیستند؛ نتیجۀ این امر هم علاوه بر نقض حقوق بدیهی زنان ایرانی در جهان معاصر، آن شده است که نیمی از جمعیت کشور در کسب افتخار برای سرزمین خود با موانعی جدی روبرو هستند.
داستان مضحک ورود زنان به استادیومهای ورزشی، عدم امکان ورود زنان به برخی رشتههای ورزشی در سطح قهرمانی و نوع پوشش تحمیلی به آنها در رقابتهای ملّی و جهانی که همگی دههها پیش از انقلاب 1357 حل شده بود نمودی آشکار از این تبعیض و نقض منافع ملّی در پیشگاه عقاید فرهنگی و ایدئولوژیکی است که اگرچه در حوزۀ فرهنگ محترم است اما نباید جایگاهی در سطح سیاستورزی ملّی داشته باشند.
عدم اولویت منافع ملّی در سیاستگذاریهای ورزش قهرمانی در ایران خود را در موضوع رقابت ورزشکاران ایرانی با ورزشکاران اسرائیل نیز نشان میدهد؛ اعتقاد به غصب سرزمین فلسطینیان توسط جمعی از یهودیان موضوعی است که اگرچه میتواند در سطح فرهنگی و در گفتوگوهایی که بین جریانهای گوناگون در حوزۀ فرهنگی ایران در میگیرد مجالی برای طرح داشته باشد اما هنگامی که به عرصۀ سیاستورزی در سطح ملّی میرسیم باید تابع عرف پذیرفته شده در جهان باشد که در غیر این صورت، همانطور که تجربۀ تمامی سالهای پس از انقلاب 1357 نشان داده، لطمات جبرانناپذیری را به منافع ملّی ایران وارد خواهد کرد. لطماتی که تنها بخش کوچکی از آن را میتوانیم در حوزۀ ورزش ایران و برخی محدودیتها و محرومیتهای ایجاد شده برای آن شاهد باشیم.
روز تربیتبدنی و ورزش بر تمام زنان ورزشکار ایران زمین شاد باد.
#بیست_و_ششم_مهر
#روز_تربیت_بدنی_و_ورزش
#تبعیض_جنسیتی
#منافع_ملی
#ورود_زنان_به_ورزشگاه
#پوشش_زنان_ورزشکار
#حکمرانی_ورزشی
#سجاد_فتاحی
Telegram
ایراننامه
من سجّاد فتّاحی، ايران پژوه و دارای درجهٔ دکتری در جامعهشناسی هستم. ایراننامه، مکانی است برای انتشار یادداشتهای من دربارهٔ ایران.
ارسال پیام
@Sjdfattahi
صفحهٔ اینستاگرام
https://instagram.com/sajjad_fattahi_official?utm_medium=copy_link
ارسال پیام
@Sjdfattahi
صفحهٔ اینستاگرام
https://instagram.com/sajjad_fattahi_official?utm_medium=copy_link
«فروغ»، نماد اهمیت حکومت در وضعیت زنان
✍️ سجاد فتاحی
t.iss.one/SIAGS
علیرغم تمامی نقدهایی که به دوران پهلوی اول و دوم وارد است، یکی از بزرگترین خدمات این دوران ایجاد تحولی آشکار در وضعیت زنان ایران بود. تحولی که اگر رخ نمیداد بنا بر گفتۀ جامعهشناسانی چون «احمد اشرف» وضعیت امروز زنان ایران تفاوت چندانی با وضعیت زنان در افغانستان نداشت.
«فروغ فرخزاد» و زنان پیشرویی چون او پروردۀ فضایی اجتماعی بودند که بواسطۀ حمایتها و قانونگذاریهای حامیِ زنان، بندهای سنت و فرهنگ را تا حدی گسست و امکان رشد و بالندگی زنان جامعۀ ایران را فراهم نمود. در این دوران زنانی اثرگذار و توانمند در حوزههای مختلف اقتصادی، اجتماعی و سیاسی فرصت پرورش یافتند که فروغ یکی از برجستهترین آنها در حوزۀ شعر و ادب است.
برای آنکه نقش و اهمیت قوانین و نوع نظام سیاسی را در وضعیت زنان درک کنیم تنها کافی است که تصور کنیم فروغ به جای تولد در هشتم دیماه ۱۳۱۳ در سالهای میانی دهۀ هزاروسیصدوشصت، هفتاد یا هشتاد خورشیدی متولد میشد؛ یا کافی است تصور کنیم که او در چنین روزی در سال ۱۳۴۵ در نمیگذشت و به حیات خود ادامه میداد؛ تا سالهای پس از انقلاب، و تا امروز. به گمانم اگر زنده بود یا مدتی را در زندان سپری کرده بود، یا کنج عزلت گزیده بود یا مجبور به مهاجرت شده بود.
حکومتها و قوانین اساسیِ کشورها، باید حل کنندۀ مسائل و برطرف کنندۀ موانع فرهنگی پیشروی رشد و بالندگی یک سرزمین باشند؛ اما شوربختانه نظام سیاسی و قانون اساسی برآمده از انقلاب ۱۳۵۷، بیشتر از آنکه حل کنندۀ مسائل زنان باشد مسئلهساز و محدودکنندۀ آنهاست.
شاید فروغ اگر هنوز زنده بود و آنچه در دهههای گذشته بر زنان این سرزمین گذشت را میدید با شعر خود ما را چنین پند میداد که:
«هیچ صیادی در جوی حقیری که به گودالی می ریزد
مرواریدی صید نخواهد کرد»
ایران نیازمند تحولی بنیادین در حقوق و حکومت است تا زنان آیندۀ ایران همچنان این شعر فروغ را تکرار نکنند:
«گفتم
که بانگ هستی خود باشم
اما
دریغ و درد
که زن بودم»
صفحهٔ اینستاگرام نویسنده
#بیست_چهارم_بهمن
#فروغ_فرخزاد
#تبعیض_علیه_زنان
#تبعیض_جنسیتی
#سجاد_فتاحی
✍️ سجاد فتاحی
t.iss.one/SIAGS
علیرغم تمامی نقدهایی که به دوران پهلوی اول و دوم وارد است، یکی از بزرگترین خدمات این دوران ایجاد تحولی آشکار در وضعیت زنان ایران بود. تحولی که اگر رخ نمیداد بنا بر گفتۀ جامعهشناسانی چون «احمد اشرف» وضعیت امروز زنان ایران تفاوت چندانی با وضعیت زنان در افغانستان نداشت.
«فروغ فرخزاد» و زنان پیشرویی چون او پروردۀ فضایی اجتماعی بودند که بواسطۀ حمایتها و قانونگذاریهای حامیِ زنان، بندهای سنت و فرهنگ را تا حدی گسست و امکان رشد و بالندگی زنان جامعۀ ایران را فراهم نمود. در این دوران زنانی اثرگذار و توانمند در حوزههای مختلف اقتصادی، اجتماعی و سیاسی فرصت پرورش یافتند که فروغ یکی از برجستهترین آنها در حوزۀ شعر و ادب است.
برای آنکه نقش و اهمیت قوانین و نوع نظام سیاسی را در وضعیت زنان درک کنیم تنها کافی است که تصور کنیم فروغ به جای تولد در هشتم دیماه ۱۳۱۳ در سالهای میانی دهۀ هزاروسیصدوشصت، هفتاد یا هشتاد خورشیدی متولد میشد؛ یا کافی است تصور کنیم که او در چنین روزی در سال ۱۳۴۵ در نمیگذشت و به حیات خود ادامه میداد؛ تا سالهای پس از انقلاب، و تا امروز. به گمانم اگر زنده بود یا مدتی را در زندان سپری کرده بود، یا کنج عزلت گزیده بود یا مجبور به مهاجرت شده بود.
حکومتها و قوانین اساسیِ کشورها، باید حل کنندۀ مسائل و برطرف کنندۀ موانع فرهنگی پیشروی رشد و بالندگی یک سرزمین باشند؛ اما شوربختانه نظام سیاسی و قانون اساسی برآمده از انقلاب ۱۳۵۷، بیشتر از آنکه حل کنندۀ مسائل زنان باشد مسئلهساز و محدودکنندۀ آنهاست.
شاید فروغ اگر هنوز زنده بود و آنچه در دهههای گذشته بر زنان این سرزمین گذشت را میدید با شعر خود ما را چنین پند میداد که:
«هیچ صیادی در جوی حقیری که به گودالی می ریزد
مرواریدی صید نخواهد کرد»
ایران نیازمند تحولی بنیادین در حقوق و حکومت است تا زنان آیندۀ ایران همچنان این شعر فروغ را تکرار نکنند:
«گفتم
که بانگ هستی خود باشم
اما
دریغ و درد
که زن بودم»
صفحهٔ اینستاگرام نویسنده
#بیست_چهارم_بهمن
#فروغ_فرخزاد
#تبعیض_علیه_زنان
#تبعیض_جنسیتی
#سجاد_فتاحی
Telegram
ایراننامه
من سجّاد فتّاحی، ايران پژوه و دارای درجهٔ دکتری در جامعهشناسی هستم. ایراننامه، مکانی است برای انتشار یادداشتهای من دربارهٔ ایران.
ارسال پیام
@Sjdfattahi
صفحهٔ اینستاگرام
https://instagram.com/sajjad_fattahi_official?utm_medium=copy_link
ارسال پیام
@Sjdfattahi
صفحهٔ اینستاگرام
https://instagram.com/sajjad_fattahi_official?utm_medium=copy_link
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
امروز ۱۱ اکتبر، ۱۹ مهر، روز جهانی دختر است.
مفهوم دختر و این روز، امسال برای ما در ایران احساسی متفاوت را برمیانگیزد.
گاهی احساس به زبان نمیآید و وصفناپذیر است و تنها باید آن را به تصویر کشید؛ به گمانم این فیلم گویاترین تصویر از احساسی است که این روزها تجربه میکنیم
احساسی آمیخته از غم، و شادی برآمده از امید
به امید ایرانی به دور از تبعیض جنسیتی
#زن_زندگی_آزادی
#روز_جهانی_دختر
#مهسا_امینی
#نیکا_شاکرمی
#تبعیض_جنسیتی
#سجاد_فتاحی
مفهوم دختر و این روز، امسال برای ما در ایران احساسی متفاوت را برمیانگیزد.
گاهی احساس به زبان نمیآید و وصفناپذیر است و تنها باید آن را به تصویر کشید؛ به گمانم این فیلم گویاترین تصویر از احساسی است که این روزها تجربه میکنیم
احساسی آمیخته از غم، و شادی برآمده از امید
به امید ایرانی به دور از تبعیض جنسیتی
#زن_زندگی_آزادی
#روز_جهانی_دختر
#مهسا_امینی
#نیکا_شاکرمی
#تبعیض_جنسیتی
#سجاد_فتاحی