چو بخت عرب بر #عجم چیره گشت
همه روز ایرانیان #تیره_گشت

جهان را دگرگونه شد رسم و راه
تو گوئی نتابد دگر #مهر و ماه

ز می نشعه و نغمه از #چنگ رفت
ز گل عطر و معنی ز #فرهنگ رفت

ادب خوار گشت و #هنر شد وبال
ببستند اندیشه و پر و بال

جهان پر شد از خوی #اهریمنی
زبان مهر ورزید و #دل دشمنی

کنون بی غمان را چه حاجت به می ;
کران را چه سودی ز #آوای نی

که در بزم این #هرزه گردانِ خام
گناه است در گردش آریم جام

به جائی که #خشکیده باشد گیاه
#هدر دادنِ آب باشد گناه

چو با تخت #منبر برابر شود
همه نامها #بوبکر و عمر شود

ز شیرِ شتر خوردن و #سوسمار
عرب را به جایی رسیدست کار

که #تاجِ کیانی کند آرزو
تفو بر تو ای چرخ گردون #تفو

عرب هرکه باشد بر من #دشمن است
کژ اندیش و بدخوی و #اهریمن است

دریغ است ایران که #ویران شود
کنام پلنگان و #شیران شود...

این #شعر از #فردوسی بزرگوار نیست

@Roshanfkrane