🔴 چهار اشتباه رایج درباره #محرم و #عاشورا
منبع :
✍️ شهید #مرتضی_مطهری/کتاب حماسه حسینی
1️⃣ اوج عزاداری امام حسین(ع) ده روز اول ماه محرم الحرام است و در بین سخنرانان و مداحان، مشهور است که هر شب را به یکی از شهدای کربلا اختصاص دهند؛ مثلاً شب سوم برای حضرت رقیه و شب هفتم را برای حضرت علی اصغر(ع) سوگواری می کنند و تاسوعا را نیز به حضرت عباس(ع) اختصاص می دهند.
همین قرارداد بین مداحان و منبری ها باعث شده است که عده ای گمان کنند، حضرت رقیه روز سوم محرم به شهادت رسیده است و از همه بدتر اینکه گمان می کنند حضرت ابالفضل(ع) در روز تاسوعا به شهادت رسیده است.
✅ اما حقیقت این است که تمام شهدای کربلا در روز عاشورا به شهادت رسیده اند و حضرات ابالفضل، علی اکبر و علی اصغر همه قبل از امام حسین(ع) و در روز عاشورا در پیکار با سپاه عمر سعد کشته شده اند. حضرت رقیه(س) نیز پس از شهادت پدرش در شام از دنیا رفته است.
2️⃣ باور عمومی این است که حضرت حسین بن علی(ع) و اهل بیت و اصحابش سه شبانه روز آب ننوشیدند و سپس تشنه کام به مقابله با دشمن رفته اند.
✅ اما حقیقت این است که عمر سعد سه روز قبل از عاشورا عمرو بن حجاج را با پانصد سوار فرستاد تا کنار شریعه فرود آیند و میان یاران حسین و آب فاصله اندازند. اما این به این معنی نیست که هیچ ذخیره آبی در خیمه ها نبوده است.
در کتاب ارشاد نوشته شیخ مفید(ره) آمده است: «در شب عاشورا زینب دست بر گریبان برده و بیهوش بر زمین افتاد. حسین(ع) برخاسته آب بر روی خواهر پاشید و...»
این نقل معتبر نشان می دهد که تا شب عاشورا هنوز آب در خیمه ها بوده و اصل تشنه کامی به روز عاشورا، گرمی هوا و شدت مبارزه مربوط است.
شیخ عباس قمی(ره) در منتهی الامال می گوید: «شب عاشورا امام حسین(ع)، حضرت علی اکبر(ع) را با سی سوار و بیست پیاده فرستاد که چند مشک آب آورند و اهل بیت و اصحاب خود را فرمود که از این آب بیاشامید، آخر توشه شماست و وضو بسازید و غسل کنید».
3️⃣ یکی از معروف ترین تحریف ها ماجرای حضرت لیلی مادر حضرت علی اکبر(ع) است و چه روضه ها که در این زمینه خوانده نمی شود.
در روضه ها ذکر می شود که حضرت علی اکبر قبل از رفتن به میدان با مادرش چه نجواهایی میکرد، یا اینکه حضرت لیلی در خیمه ها رفته و در آنجا دعا کرده که خداوند حضرت علی اکبر را سالم برگرداند که متأسفانه این موضوع محور بعضی تعزیه ها نیز شده است.
✅ اما حقیقت این است که اصلاً لیلایی در کربلا نبوده است؛ البته لیلی مادر حضرت علی اکبر(ع) هست؛ اما حتی یک مورخ هم به حضور آن حضرت در کربلا و روز عاشورا گواهی نمی دهد.
4️⃣ مطلب بعدی مربوط به حضرت علی اکبر(ع) این است که آن حضرت قبل از رفتن به معرکه جنگ از پدر رخصت خواست و آن حضرت اذن میدان نداده اند و مثلاً فرموده اند که تو هنوز جوانی و حیف است که از دست بروی و چه اشعار و تعزیه ها که پیرامون آن نساخته ایم.
✅ اما حقیقت این است که تمام مورخین نوشته اند، هر کس از امام حسین(ع) اذن میدان می خواست، اگر میشد حضرت برایشان عذری می آورد ولی در مورد جناب علی اکبر گفته اند: «فاستأذن اباه،فأذن له» یعنی تا اجازه خواست گفت برو.
#مذهبی
#حقایق_کربلا
@Roshanfkrane
منبع :
✍️ شهید #مرتضی_مطهری/کتاب حماسه حسینی
1️⃣ اوج عزاداری امام حسین(ع) ده روز اول ماه محرم الحرام است و در بین سخنرانان و مداحان، مشهور است که هر شب را به یکی از شهدای کربلا اختصاص دهند؛ مثلاً شب سوم برای حضرت رقیه و شب هفتم را برای حضرت علی اصغر(ع) سوگواری می کنند و تاسوعا را نیز به حضرت عباس(ع) اختصاص می دهند.
همین قرارداد بین مداحان و منبری ها باعث شده است که عده ای گمان کنند، حضرت رقیه روز سوم محرم به شهادت رسیده است و از همه بدتر اینکه گمان می کنند حضرت ابالفضل(ع) در روز تاسوعا به شهادت رسیده است.
✅ اما حقیقت این است که تمام شهدای کربلا در روز عاشورا به شهادت رسیده اند و حضرات ابالفضل، علی اکبر و علی اصغر همه قبل از امام حسین(ع) و در روز عاشورا در پیکار با سپاه عمر سعد کشته شده اند. حضرت رقیه(س) نیز پس از شهادت پدرش در شام از دنیا رفته است.
2️⃣ باور عمومی این است که حضرت حسین بن علی(ع) و اهل بیت و اصحابش سه شبانه روز آب ننوشیدند و سپس تشنه کام به مقابله با دشمن رفته اند.
✅ اما حقیقت این است که عمر سعد سه روز قبل از عاشورا عمرو بن حجاج را با پانصد سوار فرستاد تا کنار شریعه فرود آیند و میان یاران حسین و آب فاصله اندازند. اما این به این معنی نیست که هیچ ذخیره آبی در خیمه ها نبوده است.
در کتاب ارشاد نوشته شیخ مفید(ره) آمده است: «در شب عاشورا زینب دست بر گریبان برده و بیهوش بر زمین افتاد. حسین(ع) برخاسته آب بر روی خواهر پاشید و...»
این نقل معتبر نشان می دهد که تا شب عاشورا هنوز آب در خیمه ها بوده و اصل تشنه کامی به روز عاشورا، گرمی هوا و شدت مبارزه مربوط است.
شیخ عباس قمی(ره) در منتهی الامال می گوید: «شب عاشورا امام حسین(ع)، حضرت علی اکبر(ع) را با سی سوار و بیست پیاده فرستاد که چند مشک آب آورند و اهل بیت و اصحاب خود را فرمود که از این آب بیاشامید، آخر توشه شماست و وضو بسازید و غسل کنید».
3️⃣ یکی از معروف ترین تحریف ها ماجرای حضرت لیلی مادر حضرت علی اکبر(ع) است و چه روضه ها که در این زمینه خوانده نمی شود.
در روضه ها ذکر می شود که حضرت علی اکبر قبل از رفتن به میدان با مادرش چه نجواهایی میکرد، یا اینکه حضرت لیلی در خیمه ها رفته و در آنجا دعا کرده که خداوند حضرت علی اکبر را سالم برگرداند که متأسفانه این موضوع محور بعضی تعزیه ها نیز شده است.
✅ اما حقیقت این است که اصلاً لیلایی در کربلا نبوده است؛ البته لیلی مادر حضرت علی اکبر(ع) هست؛ اما حتی یک مورخ هم به حضور آن حضرت در کربلا و روز عاشورا گواهی نمی دهد.
4️⃣ مطلب بعدی مربوط به حضرت علی اکبر(ع) این است که آن حضرت قبل از رفتن به معرکه جنگ از پدر رخصت خواست و آن حضرت اذن میدان نداده اند و مثلاً فرموده اند که تو هنوز جوانی و حیف است که از دست بروی و چه اشعار و تعزیه ها که پیرامون آن نساخته ایم.
✅ اما حقیقت این است که تمام مورخین نوشته اند، هر کس از امام حسین(ع) اذن میدان می خواست، اگر میشد حضرت برایشان عذری می آورد ولی در مورد جناب علی اکبر گفته اند: «فاستأذن اباه،فأذن له» یعنی تا اجازه خواست گفت برو.
#مذهبی
#حقایق_کربلا
@Roshanfkrane
#چالش_٤٠سالگی_انقلاب
📌دو دیدگاه متفاوت درباره دانشگاه، آموزش عالی و آزادی اندیشه
◀ دیدگاه اول، آیت‌الله سبحانی:
🔻نباید اجازه داد اساتیدی که نسبت به اسلام زاویه دارند، در دانشگاه‌ها تدریس کنند.
🔻در برخی منابع دانشگاهی مبانی اسلامی مورد تشکیک قرار گرفته
🔻باید در گزینش دانشجو بهترین‌ها و عصاره را انتخاب کرد.
🔻برخی می‌گویند اسلامی کردن کتب دانشگاهی معنایی ندارد؛ متاسفانه این افراد در شورای انقلاب فرهنگی عضویت دارند
◀ دیدگاه دوم، آیت الله #مرتضی_مطهری :
🔹و اما آزادی اندیشه،
هر مکتبی که به ایدئولوژی خود باور داشته باشد ناچار باید طرفدار #آزادی_اندیشه باشد و به عکس، هر مکتبی که به خود ایمان ندارد، جلو آزادی تفکر را می گیرد.
من اعلام می کنم که در رژیم جمهوری اسلامی هیچ محدودیتی برای افکار وجود ندارد و از کانالیزه کردن اندیشه ها، خبری نخواهد بود. همه باید آزاد باشند که حاصل اندیشه های اصیل شان را عرضه کنند.
🔹 من چند سال پیش تذکر دادم که تنها دانشکده ای که صلاحیت دارد یک کرسی را اختصاص دهد به مارکسیسم، همین دانشکده الهیات است. ولی نه اینکه #مارکسیسم را یک استاد مسلمان تدریس کند بلکه استادی که واقعا مارکسیسم را شناخته و به آن مومن باشد درس بدهد. نباید اینگونه فکر کرد که چون اینجا دانشکده الهیات است نباید در آن مارکسیسم تدریس شود. خیر، مارکسیسم باید تدریس شود آنهم توسط استادی که معتقد به مارکسیسم است.
#اندیشه
#فرهنگ
@Roshanfkrane
📌دو دیدگاه متفاوت درباره دانشگاه، آموزش عالی و آزادی اندیشه
◀ دیدگاه اول، آیت‌الله سبحانی:
🔻نباید اجازه داد اساتیدی که نسبت به اسلام زاویه دارند، در دانشگاه‌ها تدریس کنند.
🔻در برخی منابع دانشگاهی مبانی اسلامی مورد تشکیک قرار گرفته
🔻باید در گزینش دانشجو بهترین‌ها و عصاره را انتخاب کرد.
🔻برخی می‌گویند اسلامی کردن کتب دانشگاهی معنایی ندارد؛ متاسفانه این افراد در شورای انقلاب فرهنگی عضویت دارند
◀ دیدگاه دوم، آیت الله #مرتضی_مطهری :
🔹و اما آزادی اندیشه،
هر مکتبی که به ایدئولوژی خود باور داشته باشد ناچار باید طرفدار #آزادی_اندیشه باشد و به عکس، هر مکتبی که به خود ایمان ندارد، جلو آزادی تفکر را می گیرد.
من اعلام می کنم که در رژیم جمهوری اسلامی هیچ محدودیتی برای افکار وجود ندارد و از کانالیزه کردن اندیشه ها، خبری نخواهد بود. همه باید آزاد باشند که حاصل اندیشه های اصیل شان را عرضه کنند.
🔹 من چند سال پیش تذکر دادم که تنها دانشکده ای که صلاحیت دارد یک کرسی را اختصاص دهد به مارکسیسم، همین دانشکده الهیات است. ولی نه اینکه #مارکسیسم را یک استاد مسلمان تدریس کند بلکه استادی که واقعا مارکسیسم را شناخته و به آن مومن باشد درس بدهد. نباید اینگونه فکر کرد که چون اینجا دانشکده الهیات است نباید در آن مارکسیسم تدریس شود. خیر، مارکسیسم باید تدریس شود آنهم توسط استادی که معتقد به مارکسیسم است.
#اندیشه
#فرهنگ
@Roshanfkrane
🔸امروز سالگرد ترور #مرتضی_مطهری است:
✔️یاداشتهای مرحوم #مطهری در مجلد پانزدهم یادداشتها، ( به جز مجموعه سی جلدی آثار) در ادامه آثار وی است و این مجلد در واقع زمینه‌های هجرت او از قم به تهران را پیش از انقلاب نشان می‌دهد. این یادداشتها که گاه شبیه سرفصل طرح‌هایی برای پرداخت بیشتر به نظر می‌رسند، ارزیابی مرتضی مطهری( سال ۳۷ تا ۴۰) از روحانیت زمان خویش است روحانیتی که عمده ترین شاخصه بخشی از آنان- از نظر مطهری- وابستگی به حکومت است:
🔸 از وقتی که برای روحانیت دربار درست شده... دیدن رؤسای روحانی تمنای ریاست را در وجود طلاب بیدار می‌کند... همین وضع ریاست مآبی این آقایان است که اخلاق عمومی طلاب را فاسد کرده است.
🔸 تا کار به موضوع سهم امام و پیش نمازهای بیکار و تنبل کشید که هم خود عضو عاطل هستند و هم مانع و سد پیشرفت‌های دینی هستند.
🔸شما اگر به روحیه ملاهای تهران آشنا باشید می‌دانید که فقط چشمشان به چهار تا بازاری قدیمی است.
🔸 وای به حال اجتماعی که ... واعظ و هادی‌های حقیقی ضعیف بشوند ولی انگل‌هایی از آخوندهای بیکاره و بی سواد، چاق و دارای بهترین زندگی‌ها بشوند.
🔸روحانیون امروز ما حال همان والی را دارند، فقط بلدند که گلوی ضعفایی از رعایا و یا هم صنفان خود را بگیرند و بفشرند.
🔸تا وقتی که رابطه مسلمان با ملاها، رابطه دست بوسی و پابوسی و پول تحویل دادن و دست به سینه ایستادن باشد، کار مسلمانی درست نمی‌شود.
🔸 اصول تربیت روحانیون بر شخص سازی و طبقه سازی و استخدام احساسات مذهبی و عمل اسلامی مردم به نفع اشخاص و افراد و طبقه معینه است، نه بر تعظیم و توقیر و تحکیم اصول و مبانی.
🔸روحانیت از لحاظ طبقاتی، بی‌رنگی است و بی طبقگی، یعنی طبقه‌ای است برای ایجاد رابطه حسنه بین طبقات و برای از بین بردن مفاسد سایر طبقات، ولی در میان ما به صورت یک طبقه در آمده است.
🔸در جامعه ما رواج القاب مطنطن دولتی و روحانی، نشانه‌ای از شیوع ظاهر پرستی و روح تملق در میان ماست. پیشرفت سریعی که در یک قرن اخیر ما کرده‌ایم این است که بر القاب روحانی افزوده‌ایم. یعنی سیر القاب در این دو سه قرن مساوی است با ده برابر ده قرن اول اسلامی. پس کی می‌گوید که ما پیشرفت نکرد‌ه‌ایم؟
#مناسبت
@ Roshanfkrane
✔️یاداشتهای مرحوم #مطهری در مجلد پانزدهم یادداشتها، ( به جز مجموعه سی جلدی آثار) در ادامه آثار وی است و این مجلد در واقع زمینه‌های هجرت او از قم به تهران را پیش از انقلاب نشان می‌دهد. این یادداشتها که گاه شبیه سرفصل طرح‌هایی برای پرداخت بیشتر به نظر می‌رسند، ارزیابی مرتضی مطهری( سال ۳۷ تا ۴۰) از روحانیت زمان خویش است روحانیتی که عمده ترین شاخصه بخشی از آنان- از نظر مطهری- وابستگی به حکومت است:
🔸 از وقتی که برای روحانیت دربار درست شده... دیدن رؤسای روحانی تمنای ریاست را در وجود طلاب بیدار می‌کند... همین وضع ریاست مآبی این آقایان است که اخلاق عمومی طلاب را فاسد کرده است.
🔸 تا کار به موضوع سهم امام و پیش نمازهای بیکار و تنبل کشید که هم خود عضو عاطل هستند و هم مانع و سد پیشرفت‌های دینی هستند.
🔸شما اگر به روحیه ملاهای تهران آشنا باشید می‌دانید که فقط چشمشان به چهار تا بازاری قدیمی است.
🔸 وای به حال اجتماعی که ... واعظ و هادی‌های حقیقی ضعیف بشوند ولی انگل‌هایی از آخوندهای بیکاره و بی سواد، چاق و دارای بهترین زندگی‌ها بشوند.
🔸روحانیون امروز ما حال همان والی را دارند، فقط بلدند که گلوی ضعفایی از رعایا و یا هم صنفان خود را بگیرند و بفشرند.
🔸تا وقتی که رابطه مسلمان با ملاها، رابطه دست بوسی و پابوسی و پول تحویل دادن و دست به سینه ایستادن باشد، کار مسلمانی درست نمی‌شود.
🔸 اصول تربیت روحانیون بر شخص سازی و طبقه سازی و استخدام احساسات مذهبی و عمل اسلامی مردم به نفع اشخاص و افراد و طبقه معینه است، نه بر تعظیم و توقیر و تحکیم اصول و مبانی.
🔸روحانیت از لحاظ طبقاتی، بی‌رنگی است و بی طبقگی، یعنی طبقه‌ای است برای ایجاد رابطه حسنه بین طبقات و برای از بین بردن مفاسد سایر طبقات، ولی در میان ما به صورت یک طبقه در آمده است.
🔸در جامعه ما رواج القاب مطنطن دولتی و روحانی، نشانه‌ای از شیوع ظاهر پرستی و روح تملق در میان ماست. پیشرفت سریعی که در یک قرن اخیر ما کرده‌ایم این است که بر القاب روحانی افزوده‌ایم. یعنی سیر القاب در این دو سه قرن مساوی است با ده برابر ده قرن اول اسلامی. پس کی می‌گوید که ما پیشرفت نکرد‌ه‌ایم؟
#مناسبت
@ Roshanfkrane
🟪🟦🟨 #مرتضی_مطهری : روضه دروغی بیش نیست و اصالت ندارد!
🧿 منشاء «روضه‌خوانی» و جعل افسانه‌ها و نسبت دادن آن به کربلا یک کتاب دروغین بنام روضه الشهدا است!
💠 کتاب « روضة‌الشهدا » مقتلی است که در سال ۹۰۸ هجری قمری توسط حسین واعظ کاشفی دربارهٔ سرگذشت امام حسین(ع) و وقایع حزن‌انگیزی که در کربلا رخ داده و همچنین مصائب سایر انبیا و امامان شیعه نوشته شده است.
🔻این مقتل مملو از دروغ و خرافات است تا جایی که شهید مرتضی مطهری در حماسهٔ حسینی با بیان اینکه «به خدا قسم حرف حاجى [نوری] حرف راستى است. مى گوید امروز اگر کسى بخواهد بر امام حسین علیه السلام بگرید بر این تحریف‌ها و مسخ‌ها و دروغ ها باید بگرید»، به‌تندی از روضة الشهدا و مولفش انتقاد کرده و این اثر را «کتاب دروغ» و نویسنده آنرا فردی باسواد و به سبب معلوم نبودن مذهبش «بوقلمون صفت» خوانده و می‌نویسد:
او «در میان شیعهها خودش را یک شیعه صد در صد متصلّبى نشان مى‌داده و در میان سنىها خودش را حنفى نشان مى‌داده است».
مطهری دلیل دروغ و بی‌‌اعتباری کتاب را پرورش وقایع افسانه‌ای و ذکر نام‌هایی مجعول در میان اصحاب امام حسین(ع) و سپاه یزید عنوان می‌کند که مطلقا وجود خارجی نداشته‌اند که از این میان می‌توان به ابداع داستان زعفر جنّی و عروسی قاسم توسط کاشفی اشاره کرد.
🔻مطهری می‌نویسد؛ «چون این کتاب اولین کتابى بود که به زبان فارسى نوشته شد، [مرثیه خوانها] که اغلب بى سواد بودند و به کتابهاى عربى مراجعه نمى کردند، همین کتاب را مى گرفتند و در مجالس از رو مىخواندند. این است که امروز مجلس عزادارى امام حسین را ما «روضه خوانى» می‌گوییم.
در زمان امام حسین روضه خوانى نمیگفتند، در زمان حضرت صادق هم روضه خوانى نمىگفتند، در زمان امام حسن عسکرى هم روضه‌خوانى نمىگفتند، بعد در زمان سید مرتضى هم روضه خوانى نمىگفتند، در زمان خواجه نصیرالدین طوسى هم روضه خوانى نمىگفتند.
از پانصد سال پیش به این طرف اسم این کار شده «روضه خوانى».
روضه‌خوانى یعنى خواندن کتاب روضة الشّهداء، همان کتاب دروغ.
از وقتى که این کتاب در دست و بال‌ها افتاد، دیگر کسى تاریخ واقعى امام حسین را مطالعه نکرد و شد افسانه سازىِ روضة الشهداء خواندن. ما شدیم روضه خوان، یعنى روضة الشهداء خوان، یعنى افسانه‌ها را نقل کردن و به تاریخ امام حسین توجه نکردن». [۱]
[۱]مطهری، حماسهٔ حسینی، جلد اول، صص۸۴–۸۲
#شهید_مطهری #مطهری
#دانستنی #مذهبی
🩸🦋 @iranian_thinkers
@Roshanfkrane
🧿 منشاء «روضه‌خوانی» و جعل افسانه‌ها و نسبت دادن آن به کربلا یک کتاب دروغین بنام روضه الشهدا است!
💠 کتاب « روضة‌الشهدا » مقتلی است که در سال ۹۰۸ هجری قمری توسط حسین واعظ کاشفی دربارهٔ سرگذشت امام حسین(ع) و وقایع حزن‌انگیزی که در کربلا رخ داده و همچنین مصائب سایر انبیا و امامان شیعه نوشته شده است.
🔻این مقتل مملو از دروغ و خرافات است تا جایی که شهید مرتضی مطهری در حماسهٔ حسینی با بیان اینکه «به خدا قسم حرف حاجى [نوری] حرف راستى است. مى گوید امروز اگر کسى بخواهد بر امام حسین علیه السلام بگرید بر این تحریف‌ها و مسخ‌ها و دروغ ها باید بگرید»، به‌تندی از روضة الشهدا و مولفش انتقاد کرده و این اثر را «کتاب دروغ» و نویسنده آنرا فردی باسواد و به سبب معلوم نبودن مذهبش «بوقلمون صفت» خوانده و می‌نویسد:
او «در میان شیعهها خودش را یک شیعه صد در صد متصلّبى نشان مى‌داده و در میان سنىها خودش را حنفى نشان مى‌داده است».
مطهری دلیل دروغ و بی‌‌اعتباری کتاب را پرورش وقایع افسانه‌ای و ذکر نام‌هایی مجعول در میان اصحاب امام حسین(ع) و سپاه یزید عنوان می‌کند که مطلقا وجود خارجی نداشته‌اند که از این میان می‌توان به ابداع داستان زعفر جنّی و عروسی قاسم توسط کاشفی اشاره کرد.
🔻مطهری می‌نویسد؛ «چون این کتاب اولین کتابى بود که به زبان فارسى نوشته شد، [مرثیه خوانها] که اغلب بى سواد بودند و به کتابهاى عربى مراجعه نمى کردند، همین کتاب را مى گرفتند و در مجالس از رو مىخواندند. این است که امروز مجلس عزادارى امام حسین را ما «روضه خوانى» می‌گوییم.
در زمان امام حسین روضه خوانى نمیگفتند، در زمان حضرت صادق هم روضه خوانى نمىگفتند، در زمان امام حسن عسکرى هم روضه‌خوانى نمىگفتند، بعد در زمان سید مرتضى هم روضه خوانى نمىگفتند، در زمان خواجه نصیرالدین طوسى هم روضه خوانى نمىگفتند.
از پانصد سال پیش به این طرف اسم این کار شده «روضه خوانى».
روضه‌خوانى یعنى خواندن کتاب روضة الشّهداء، همان کتاب دروغ.
از وقتى که این کتاب در دست و بال‌ها افتاد، دیگر کسى تاریخ واقعى امام حسین را مطالعه نکرد و شد افسانه سازىِ روضة الشهداء خواندن. ما شدیم روضه خوان، یعنى روضة الشهداء خوان، یعنى افسانه‌ها را نقل کردن و به تاریخ امام حسین توجه نکردن». [۱]
[۱]مطهری، حماسهٔ حسینی، جلد اول، صص۸۴–۸۲
#شهید_مطهری #مطهری
#دانستنی #مذهبی
🩸🦋 @iranian_thinkers
@Roshanfkrane