✅ «همه چیز بد و دروغین و شَرّ است»!
این عبارت که در واقع محکومیتِ کلِّ فرآیند است، داوریِ سست‌بنیادان است! [ #فردریش_نیچه ]
🔺فلسفه ورزیدن، کارِ میرایان است نه خدایان. نیازِ بستگانِ زمان و مکان و امکان است؛ نه جاودانان و رَهیدگانْ از ماده و طبیعت.
🔺در قابِ دستگاهِ مفاهیمِ الهیاتی، تصورِ جهان چنان خوف‌انگیز، خطرناک و شَرّخیز می‌نماید که به هیچ روی رغبتی برایِ زیستن در آن برجا نمی‌گذارد؛ مگر با ابداعِ مفاهیمی چون:خداوند و وعده‌یِ جاودانگیِ روح، آن هم نه در این جهان، بلکه در جهانی دیگر، فاقدِ ماده و مدت و به‌سانِ رویایی بدونِ بیداری.
🔺«شَرّ» تا پیش از دورانِ مدرن به طورِ خاص، مسئله‌ای الهیاتی به‌شمار می‌رفت و نه فلسفی. در اندیشه‌یِ الهیاتی «شَرّ» مصیبتی قلمداد می‌شده از قضا و قَدَرِ الهی.
🔺در عصرِ مدرن مفهومِ «شَرّ» بیشتر در پیوند با رفتارِ اخلاقیِ انسان طرح شد. به زبانِ سوزان نایمن: اندیشه‌ورانِ قدیم در برابرِ حادثه‌ای مانندِ زلزله‌یِ لیسبون می‌پرسیدند که چگونه خدایی قادرِمطلق و عادل می‌تواند چنین نظامی طبیعی بیآفریند که در آن بی‌گناهان رنج ببرند؟ ولی در عصر جدید پرسشِ فیلسوفان پس از وقوعِ شَرِّ نامتصوری مانندِ هولوکاست این بود: چگونه انسان‌ها می‌توانند این چنین سنگ دلانه و در چنان ابعادِ هولناکی، بر هنجارهایِ عقلانیت و معقولیت پا نهند؟
🔺اندیشه‌هایِ الهیاتی با فهم‌ناپذیر کردنِ «شَرّ»، به واقع آدمیان را در برابرِ خطیرترین امرِ زندگی، یعنی فهمِ خودِ زندگی ناتوان وا می‌نهند و شکنندگی انسان را درمان‌ناپذیر وا می‌نمایند.
🔺فهم‌ناپذیریِ «شَرّ»، یعنی ذهن و ضمیرِ انسان را دچارِ نقص و ضعفی نازدودنی و ذاتی دیدن و در پیِ آن، آدمی را در پیشگیری از وقوعِ دوباره‌یِ «شَرّ»، دست بسته و بیچاره دانستن.
🔺باور به فهم ناپذیری «شَرّ» ، تهدیدی برایِ هستی و اين جهان است.
🔺«شَرّ»، فهمیدنی است و از این رو، پیشگیری از آن ممکن است. شَرّ، نیرویی اَبَرانسانی، اهریمنی، اسطوره‌ای و ماوراء طبیعی نیست. شَرّ ''شیطانی'' اسرارآمیز و فهم‌ناشدنی نیست، بلکه نتیجه‌یِ نَیَندیشیدن است؛ نَیَندیشیدنْ بسی خطرناک تر از خباثت است.
📘 [ #هانا_آرنت : انسان در عصرِ ظلمت]
#M_Rezaeian
#فلسفه
@Roshanfkrane
این عبارت که در واقع محکومیتِ کلِّ فرآیند است، داوریِ سست‌بنیادان است! [ #فردریش_نیچه ]
🔺فلسفه ورزیدن، کارِ میرایان است نه خدایان. نیازِ بستگانِ زمان و مکان و امکان است؛ نه جاودانان و رَهیدگانْ از ماده و طبیعت.
🔺در قابِ دستگاهِ مفاهیمِ الهیاتی، تصورِ جهان چنان خوف‌انگیز، خطرناک و شَرّخیز می‌نماید که به هیچ روی رغبتی برایِ زیستن در آن برجا نمی‌گذارد؛ مگر با ابداعِ مفاهیمی چون:خداوند و وعده‌یِ جاودانگیِ روح، آن هم نه در این جهان، بلکه در جهانی دیگر، فاقدِ ماده و مدت و به‌سانِ رویایی بدونِ بیداری.
🔺«شَرّ» تا پیش از دورانِ مدرن به طورِ خاص، مسئله‌ای الهیاتی به‌شمار می‌رفت و نه فلسفی. در اندیشه‌یِ الهیاتی «شَرّ» مصیبتی قلمداد می‌شده از قضا و قَدَرِ الهی.
🔺در عصرِ مدرن مفهومِ «شَرّ» بیشتر در پیوند با رفتارِ اخلاقیِ انسان طرح شد. به زبانِ سوزان نایمن: اندیشه‌ورانِ قدیم در برابرِ حادثه‌ای مانندِ زلزله‌یِ لیسبون می‌پرسیدند که چگونه خدایی قادرِمطلق و عادل می‌تواند چنین نظامی طبیعی بیآفریند که در آن بی‌گناهان رنج ببرند؟ ولی در عصر جدید پرسشِ فیلسوفان پس از وقوعِ شَرِّ نامتصوری مانندِ هولوکاست این بود: چگونه انسان‌ها می‌توانند این چنین سنگ دلانه و در چنان ابعادِ هولناکی، بر هنجارهایِ عقلانیت و معقولیت پا نهند؟
🔺اندیشه‌هایِ الهیاتی با فهم‌ناپذیر کردنِ «شَرّ»، به واقع آدمیان را در برابرِ خطیرترین امرِ زندگی، یعنی فهمِ خودِ زندگی ناتوان وا می‌نهند و شکنندگی انسان را درمان‌ناپذیر وا می‌نمایند.
🔺فهم‌ناپذیریِ «شَرّ»، یعنی ذهن و ضمیرِ انسان را دچارِ نقص و ضعفی نازدودنی و ذاتی دیدن و در پیِ آن، آدمی را در پیشگیری از وقوعِ دوباره‌یِ «شَرّ»، دست بسته و بیچاره دانستن.
🔺باور به فهم ناپذیری «شَرّ» ، تهدیدی برایِ هستی و اين جهان است.
🔺«شَرّ»، فهمیدنی است و از این رو، پیشگیری از آن ممکن است. شَرّ، نیرویی اَبَرانسانی، اهریمنی، اسطوره‌ای و ماوراء طبیعی نیست. شَرّ ''شیطانی'' اسرارآمیز و فهم‌ناشدنی نیست، بلکه نتیجه‌یِ نَیَندیشیدن است؛ نَیَندیشیدنْ بسی خطرناک تر از خباثت است.
📘 [ #هانا_آرنت : انسان در عصرِ ظلمت]
#M_Rezaeian
#فلسفه
@Roshanfkrane
Forwarded from اتچ بات
#اطلاعات_عمومی
نقشه ای که ما از کره‌ی زمین به صورت دو بعدی در اختیار داریم، از نظر ابعاد متناسب با ابعاد واقعی نیست. برای آنکه منظور از جمله‌ی فوق روشن شود، در تصویر زیر نقشه‌ی ایران را درقاره‌ی اروپا میبینیم. ابعاد ایرانِ سبز را با ایرانِ روی نقشه که به رنگِ آبی مشخص شده مقایسه کنید. علتِ این تفاوت در اندازه به این دلیل است که از منظر ریاضی، غیرممکن است که بدون دیستورشن ما بتوانیم سطح یک کُره را رویِ یک مستطیل پهن کنیم (این را ریاضی‌دان نابغه کارل فریدریش گاوس چند قرن پیش اثبات کرده است).
نقشه ای که ما در حال حاضر از زمین میبینیم یک تصویری (پروجکشنی) از کره ی زمین است که در یک استوانه(سیلندر) واقع شده و خط استوا چون در دایره‌ی عظیمی واقع است، ابعادش هیچ تغییری نمی کند ولی سایر کشورها به فراخور دور بودن از استوا دچار تغییر اندازه می‌شوند. هرچه از استوا به سمت قطب می‌رویم، مساحت‌های رویِ کاغذ اغراق شده می‌شوند، به همین دلیل اندازه‌ی واقعی کشورِ ایران چیزی است که به رنگ سبز رویِ قاره‌ی اروپا مشاهده می‌کنید.
رجوع شود به: yon.ir/Q4HlM
#M_Rezaeian
thanks to #Mehrdad_Kaffashi
@Roshanfkrane
نقشه ای که ما از کره‌ی زمین به صورت دو بعدی در اختیار داریم، از نظر ابعاد متناسب با ابعاد واقعی نیست. برای آنکه منظور از جمله‌ی فوق روشن شود، در تصویر زیر نقشه‌ی ایران را درقاره‌ی اروپا میبینیم. ابعاد ایرانِ سبز را با ایرانِ روی نقشه که به رنگِ آبی مشخص شده مقایسه کنید. علتِ این تفاوت در اندازه به این دلیل است که از منظر ریاضی، غیرممکن است که بدون دیستورشن ما بتوانیم سطح یک کُره را رویِ یک مستطیل پهن کنیم (این را ریاضی‌دان نابغه کارل فریدریش گاوس چند قرن پیش اثبات کرده است).
نقشه ای که ما در حال حاضر از زمین میبینیم یک تصویری (پروجکشنی) از کره ی زمین است که در یک استوانه(سیلندر) واقع شده و خط استوا چون در دایره‌ی عظیمی واقع است، ابعادش هیچ تغییری نمی کند ولی سایر کشورها به فراخور دور بودن از استوا دچار تغییر اندازه می‌شوند. هرچه از استوا به سمت قطب می‌رویم، مساحت‌های رویِ کاغذ اغراق شده می‌شوند، به همین دلیل اندازه‌ی واقعی کشورِ ایران چیزی است که به رنگ سبز رویِ قاره‌ی اروپا مشاهده می‌کنید.
رجوع شود به: yon.ir/Q4HlM
#M_Rezaeian
thanks to #Mehrdad_Kaffashi
@Roshanfkrane
Telegram