اليف #شافاك ( شفق )
از کتابِ #من_و_استادم
ترجمه #صابر_حسینی
من معشوق را دوست دارم، معشوق هم مرا دوست دارد.
به هر حال در اين دنيا كارهای ديگری هست
كه ممكن است از انجامشان پشيمان شده باشيم:
حرص، بدكرداری، طمع به دست آوردن قدرت، #دروغ.
انسان بايد از اين ها خجالت بكشد
اما #عشق... چرا بايد از عشق خجالت بكشيم؟
#بریده_ای_ازکتاب
@Roshanfkrane
از کتابِ #من_و_استادم
ترجمه #صابر_حسینی
من معشوق را دوست دارم، معشوق هم مرا دوست دارد.
به هر حال در اين دنيا كارهای ديگری هست
كه ممكن است از انجامشان پشيمان شده باشيم:
حرص، بدكرداری، طمع به دست آوردن قدرت، #دروغ.
انسان بايد از اين ها خجالت بكشد
اما #عشق... چرا بايد از عشق خجالت بكشيم؟
#بریده_ای_ازکتاب
@Roshanfkrane
#کتاب_تازه #اسفند1398
📒گریزان
#الیف_شافاک
#صابر_حسینی
#نشر_نیماژ
#رمان_خارجی
216صفحه/ رقعی/شومیز
قیمت: 33هزار تومان
📌همه‌ی شغل‌ها انسان را نابود می‌کنند، جز یکی: «شاعری». این حرف را شارل بودلر گفته بود. حالا دیگر این هم درمورد زمان ما صدق نمی‌کند. حالا دیگر حتی شاعری هم، مثل شغل‌های دیگر، روحمان را ذره‌ذره نابود می‌کند. با آرایش، زخم‌هایمان را، حفره‌های درون روح و هویتمان را می‌پوشانیم. حفره‌هایمان را با کار و مشغولیت، با ورود به عرصه‌های اجتماعی، با شهرت و عنوان و موفقیت‌های شغلی پر می‌کنیم. اما پشت این زرق‌وبرق، همه‌مان درد مشترکی را حس می‌کنیم: حس نقصانی که نتوانسته‌ایم کاملش کنیم. خستگی و پژمردگی پایان‌ناپذیری را همچون کیسه‌ی آردی روی دوشمان حمل می‌کنیم. روزها مثل سنگ آسیاب، آهسته و سنگین به دور خود می‌چرخند. ما آدم‌ها دنبال عشقی هستیم که ما را از این دایره‌ی ابدی بیرون بکشد، عشقی متفاوت و غیرمعمولی…
#کتاب
@Roshanfkrane
📒گریزان
#الیف_شافاک
#صابر_حسینی
#نشر_نیماژ
#رمان_خارجی
216صفحه/ رقعی/شومیز
قیمت: 33هزار تومان
📌همه‌ی شغل‌ها انسان را نابود می‌کنند، جز یکی: «شاعری». این حرف را شارل بودلر گفته بود. حالا دیگر این هم درمورد زمان ما صدق نمی‌کند. حالا دیگر حتی شاعری هم، مثل شغل‌های دیگر، روحمان را ذره‌ذره نابود می‌کند. با آرایش، زخم‌هایمان را، حفره‌های درون روح و هویتمان را می‌پوشانیم. حفره‌هایمان را با کار و مشغولیت، با ورود به عرصه‌های اجتماعی، با شهرت و عنوان و موفقیت‌های شغلی پر می‌کنیم. اما پشت این زرق‌وبرق، همه‌مان درد مشترکی را حس می‌کنیم: حس نقصانی که نتوانسته‌ایم کاملش کنیم. خستگی و پژمردگی پایان‌ناپذیری را همچون کیسه‌ی آردی روی دوشمان حمل می‌کنیم. روزها مثل سنگ آسیاب، آهسته و سنگین به دور خود می‌چرخند. ما آدم‌ها دنبال عشقی هستیم که ما را از این دایره‌ی ابدی بیرون بکشد، عشقی متفاوت و غیرمعمولی…
#کتاب
@Roshanfkrane