Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
☀️🕊
#بهار
شهر بی‌تپش و هراسان‌ام،
انگار دیوهای بدون شاخ، با ارواحی سیاه، کینه‌ای هزار ساله و دست‌هایی پر از مرگ آمده‌اند که عشق، لبخند و آغوش را از تک‌تک آدم‌هایت بگیرند. دیوهای پشت در، با آدم‌ها به زبان مرگ سخن می‌گویند؛ آمده‌اند تا از تن نازک بوسه‌ها بگذرند؛ بادبادک‌های کودکان را به یغما ببّرند؛ تصویر دخترکان شالی‌کار را از روی آیینه‌ی آب‌ها محو کنند و به تبرها قصه‌ی تباهی جنگل را بگویند...
ولی...تو می‌دانی و دیوها هم می‌دانند اتفاقی برای زمین نخواهد افتاد؛ دوباره روزی حریرهای سبز بید در باد به رقص در می‌آیند؛ زمین دوباره آبستن پروانه‌ها و شکوفه‌های بهارنارنج می‌شود؛ تبرها قصه‌ی جنگل را یاد می‌گیرند و برای چکاوکان لانه می‌سازند؛ دامانِ کوهستان عطر بابونه و شقایق می‌پراکند؛ مرِغابی‌ها به شالیزارها باز می‌گردند؛ زمین از روزنه‌های زنبق‌های آبی نفسی عمیق می‌کشد، عشق در تو دمیده می‌شود و شور و غوغای گم‌شده‌ات، دوباره به سویت بازمی‌گردد.
#پروین_ع
________________
📎 کلیپی از شهر #لاهیجان
شعر و خوانش: #چارلز_بوکفسکی
▪ "The Genius Of The Crowd"
▪ By: #Charles_Bukowski
@Roshanfkrane
#بهار
شهر بی‌تپش و هراسان‌ام،
انگار دیوهای بدون شاخ، با ارواحی سیاه، کینه‌ای هزار ساله و دست‌هایی پر از مرگ آمده‌اند که عشق، لبخند و آغوش را از تک‌تک آدم‌هایت بگیرند. دیوهای پشت در، با آدم‌ها به زبان مرگ سخن می‌گویند؛ آمده‌اند تا از تن نازک بوسه‌ها بگذرند؛ بادبادک‌های کودکان را به یغما ببّرند؛ تصویر دخترکان شالی‌کار را از روی آیینه‌ی آب‌ها محو کنند و به تبرها قصه‌ی تباهی جنگل را بگویند...
ولی...تو می‌دانی و دیوها هم می‌دانند اتفاقی برای زمین نخواهد افتاد؛ دوباره روزی حریرهای سبز بید در باد به رقص در می‌آیند؛ زمین دوباره آبستن پروانه‌ها و شکوفه‌های بهارنارنج می‌شود؛ تبرها قصه‌ی جنگل را یاد می‌گیرند و برای چکاوکان لانه می‌سازند؛ دامانِ کوهستان عطر بابونه و شقایق می‌پراکند؛ مرِغابی‌ها به شالیزارها باز می‌گردند؛ زمین از روزنه‌های زنبق‌های آبی نفسی عمیق می‌کشد، عشق در تو دمیده می‌شود و شور و غوغای گم‌شده‌ات، دوباره به سویت بازمی‌گردد.
#پروین_ع
________________
📎 کلیپی از شهر #لاهیجان
شعر و خوانش: #چارلز_بوکفسکی
▪ "The Genius Of The Crowd"
▪ By: #Charles_Bukowski
@Roshanfkrane