پاسخ به #شایعه

من از عقـرب نمی ترسـم ولی از نیش مــی ترســم


مـن از عقــرب نمی ترســــم ولی از نیش مــی ترســــــــم

من از گــــرگــــی کــه رفتــــه در لباس میـــش میترســـــم

بسی خـــوردم فریب نارفیـــقی ها در این دنــیای دون پرور

فــــــدای همت بیگا نــــگانم مــن ولی از خویش می ترســم


ز بس که بی وفایـی و دو رنگی دیده ام از مـــردم نامـــرد

چنان آهـــــوی وحشی بیابان از پس و از پیش می ترســـم

 
هر آن کس را کـه گفتم با تو یارم بار خود بر دوش من بگذاشت

ز دشمـن نیست پروایی من از یار منافــــق کیـــــش می ترسم


گلـــه از دشمـــنم نبــــود اگــــر چـــــه خــــون مـــــن ریزد

مــن از قلبی که در راه رفا قـت گشته است دلریش می ترسـم

 بــــهر کـــس یاعـــــــلی گـــــــــــفتم نــبرد آنرا به پایانـــــش  

من از یاری که باشد بی وفا از دشمــنم هم بیــش می ترســـم

مــــرا با خانــقاه و خــــــــــرقه و کشــــــــکول کاری نیست

مــــــن از اعمــــــــال زشت خــــــلق نا  درویش مــی ترسم

#شعر از :

#ژولیده_نیشاپوری 

@Roshanfkrane
توضیح اینکه این شعر را به بانو #سیمین_خلیلی معروف به #سیمین_بهبهانی نسبت میدهند!
که درست نیست!

#پاسخ_شایعه

@Roshanfkrane