رها ، رها ، رها کن !

بعد امتحانات نهایی می نشستیم چهار زانو وسط حیاط و با رفقا کتاب ها رو پاره می کردیم لذت خوبی داشت، حس رهایی از جبر روزگار…
بعدها، توی دبیرستان یکی از معلم ها یادم داد که تمرین کنم از دلبستگی هام بتونم بگذرم…پاک کردن نوارهای کاستی که دوست داشتم، بخشیدن لباس های در اصطلاح پلوخوری… سخت بود، برای بچه ای که دارایی های نه چندان زیادی داشت که اونها رو هم خیلی اسون گیرش نیومده بود… اما تمرینش کردم، یاد گرفتم گذشتن رو…
راست می گفت: بعدها این تمرین خیلی به کارم اومد… موقع رفتن ادم ها… موقع درخواست کمک از ادم ها، وقت بالا رفتن از پله های کاذب غرور، یا پایین اومدن از رویای کسی بودن…
امروز جایی که منم، شبیه حال خوب این بچه هاست… فقط دوست دارم مثل اینها چند نفری باشیم با میل و‌ شوق دل به دل هم بدیم بزنیم زمین، هر چیزی رو به وقتش… بار اضافی نکشیم رو شونه هامون… که خیلی وقت جای بال های چیده مون درد می کنه…

#رویا_دانشور
#تربیتی #روانشناسی

@Roshanfkrane