✅ خاموش باش، باد بی‌نیازی خداوند است که می‌وزد❕

✍✍ حمیدرضا محمدی
#⃣پژوهشگر علوم سیاسی


❇️زمانی که چنگیزخان توانست بر پادشاهی های شمال چین غلبه کند تصمیم گرفت با همسایه غربی خود یعنی پادشاهی خوارزمشاهی رابطه مسالمت‌آمیزی برقرار کند، به همین منظور کاروانی از تجار مغول را روانه قلمرو ایران کرد. اما غایرخان حاکم شهر مرزی اترار به طمع تصرف اموال و جواهرات گرانبهای تجار مغول به آنان اتهام جاسوسی بست و همگی را به قتل رساند. سلطان محمد خوارزمشاه از این خطای حاکم زیردستش چشم پوشید و به فرستادگان چنگیز که برای دادخواهی به دربار آمده بودند بی‌توجهی کرد. او متکبرانه قدرت چنگیزخان را نادیده گرفت و ساده‌انگارانه با تکیه بیش از حد به لشکریانش ارتش چنگیزخان را هیچ انگاشت و این‌گونه پای مغولان به سرزمین ایران باز شد و شاید بزرگترین فاجعه تاریخ این کشور رقم خورد.
زمانیکه چنگیز شهر بخارا را تصرف کرد دستور داد بزرگان و علما شهر را در مسجد جامع شهر جمع کنند و بعد در مجلس بزمی که در مسجد ترتیب داد قران ها را زیر دست و پای اسبان ریخت. در این حال یکی از علما از عالِم بزرگ شهر پرسید: من در خواب هستم یا بیدار، این چه حالست که می‌بینم؟ عالِم پاسخ داد: خاموش باش، باد بی‌نیازی خداوند است که می‌وزد!
در این زمان و در چرخه تاریخ این داستان تکرار می‌شود. ترامپ خواهان رابطه مسالمت‌آمیز با حکومت ایران است و به این منظور سفیرانی به منطقه فرستاده است. اگر حکومت فعلی ایران بخاطر ساده‌انگاری یا تکبر یا بی‌توجهی درخواست حکومت آمریکا را نپذیرد و این باعث اقدام نظامی علیه خاک جمهوری اسلامی ایران شود چه کسی می‌تواند تبعات این حمله نظامی را پیش‌بینی کند.
ویرانی اقتصادی ، ناآرامی های داخلی ، تنش‌های بین‌المللی و ... پیامدهایی که واقعا وسعت آنها قابل پیش‌بینی نیست.
اگر سلطان محمد خوارزمشاه ذره‌ای احتمال میداد که آن بی‌توجهی و رفتار تحقیرآمیز او نسبت به چنگیز چنین پیامدهای فاجعه باری برای خود او و تمام ملت ایران بهمراه خواهد داشت آیا باز هم چنین رفتاری از خود نشان می‌داد؟!
عجیب جمله (( ملتی که تاریخ خود را نداند محکوم به تکرار آن است)) در ذهن نقش می‌بندد. اگر بخاطر طمع‌کاری عده‌ای از خواص که با فریبکاری و یاوه‌گویی از قِبَل جنگ افروزی و دشمن‌تراشی به مال و مقام رسیده‌اند ، نظام در دام کبرورزی یا ساده‌انگاری بیافتد آیا ممکن نیست که این سرزمین بار دیگر دستخوش ویرانی و آشوب شود؟
در این شرایط هوشمندی و واقع‌بینی و مدارا از جانب نظام و صاحبان اندیشه می‌تواند نجات‌بخش باشد و اگر توهم زدگی و دشمن‌تراشی در پیش گرفته شود و سیاست غیریت سازی جمهوری اسلامی که همواره وجود خودش را در تقابل با یک دشمن تعریف میکند ادامه پیدا کند، باید گفت: آری! باد بی‌نیازی خداوند است که همچنان می‌وزد...

#ارسالی #انتقادات #سیاسی

@Roshanfkrane

پستان بزرگ همسایه

در سفر اخیر دونالد ترامپ مو طلایی به منطقه از جمله قطر، امیر این کشور با سخاوتی بی‌نظیر، هواپیمای لوکسِ ۴۰۰ میلیون دلاری را به او هدیه داد.
این هدیه خبرساز و جنجالی علاوه بر اینکه چشم جهانیان را خیره کرد، برای مو طلایی چنان خوشایند و دلپذیر بود که وی با اشتیاق اعلام کرد: «فقط یک احمق می‌تواند چنین هدیه‌ای را رد کند.»
اما پرسش اساسی این است که چگونه کشوری کوچک و ذره‌ای مانند قطر، با مساحتی کمتر از کوچک‌ترین استان ایران، توانسته است چنین هدیه‌ای را به بزرگترین قدرت جهانی تقدیم کند وجهانیان را شگفت‌زده سازد.

چگونه قطر به کشوری ثروتمند و تاثیرگذار تبدیل شد که با ثروت خویش،  نه تنها نیازهای داخلی‌اش را تأمین کند و فقر و فلاکت را از جامعه خود دور سازد، بهترین میزبانی برای جام جهانی را برگزار کند و حتی مازاد ثروت خویش را چنین بذل و بخشش و برای خود بزرگی بخرد و موقعیت ممتاز خلق و برندسازی کند؟

آیا زمانی خواهد رسید که ما ایرانیان با درک عمیق‌تری از این وضعیت اسفبار ناترازی‌ها در صحنه‌های مختلف حکمرانی، متوجه شویم که این ثروت از پستان همسایه‌ قطر ، یعنی ایران، به شیطان بزرگ تقدیم شده است؟

میدان مشترک گازی ایران و قطر یکی از بزرگترین میادین گازی جهان به شمار می‌رود. اما ایران به دلیل ضعف در منابع مالی، تکنولوژی و مدیریت منابع و توهم حاکمیتی ، نتوانسته است به اندازه سهم خود از این میدان بهره‌برداری کند. در مقابل، قطر با توان و قدرتی بی‌نظیر در حال مکیدن این پستان مشترک است و سالانه میلیاردها دلار از این میدان مشترک منتفع می‌شود، و ما همچنان در کوچه پس کوچه‌های سردرگم تحریم و دشمنی با نظم جهانی، ملت بزرگ ایران را فقیرتر می‌کنیم.

شاید چنین هدیه گرانبهایی از سود پول‌های بلوک شده ایران در قطر که از کره جنوبی به آن کشور منتقل شده و خود داستان غم انگیز دیگری دارد ، حاصل شده است.

اکنون که قطر از این پستان سیراب شده، بخشی از آن را برای جلب حمایت و امنیت خود و خریدن بزرگی و برندسازی کشور خود صرف میکند، چه اشکالی دارد؟

بنابراین اگر نیک بنگریم، این شیر گرانبها در واقع از پستان ایران به دست شیطان بزرگ  رسیده است، نه از قطر.
این حقیقت تلخ، واقعیتی است که باید مورد تأمل و بررسی قرار گیرد؛ چرا که نشان‌دهنده‌ی ناکامی‌ها و چالش‌های اساسی در حکمرانی مخرب و تباهی کشور و مدیریت منابع طبیعی ماست.

و با تاسف فراوان و با چشمان اشکبار و دلی غمگین و حسرت عمیق باید این ضرب المثل رو در مورد امیر قطر  زیر لب زمزمه  کرد که:
خرج که از کیسه ایران بود
حاتم طایی شدن آسان بود.
متاسفانه این پستان بزرگ آشکارا و پنهان، محسوس و نامحسوس به همه، از آقازاده‌ها گرفته تا چین و ماچین و روسیه و آمریکا و یمن و سوریه و لبنان و ...شیر می‌دهد،
و فقط نصیب مردم ایران  شاخ تند و تیز و لگد سمش می باشد.
#ارسالی از :
✍️  علی مرادی

#انتقادات #سیاسی #اجتماعی

@Roshanfkrane

🔸️نگاهی کوتاه به قوانین #اجتماعی #تاجیکستان


#ارسالی

@Roshanfkrane

خوشبختی ما مردم ایران، چیز عجیبی‌ست؛
نه از سفره‌های رنگین می‌آید، نه از آینده‌ای روشن.
سهم ما از خوشبختی، همین ندانستن است؛
همین که نمی‌دانیم چقدر بدبختیم،
وگرنه اگر می‌دانستیم،
نفس کشیدن هم جرأت می‌خواست.
ما مردمانی هستیم با لبخندهای بی‌دلیل،
با امیدهایی که سال‌هاست پشت چراغ قرمز مانده‌اند.
با رویاهایی که یا سانسور شده‌اند، یا تبعید.
اما هنوز زنده‌ایم، چون نمی‌دانیم چقدر مرده‌ایم.
خوشبختی ما مثل برق و گاز است؛
گاهی هست، اغلب نیست.
مثل آزادی، مثل آینده، مثل نان داغ با پنیر!
و ما، ساده‌ایم…
آن‌قدر ساده که وقتی چیزی نداریم،
فکر می‌کنیم همه چیز داریم.
راستی، کاش هیچ‌وقت ندانیم؛
شاید ندانستن، تنها معجزه‌ی ما باشد.

#ارسالی از ؛
✍ احمد کاویان زاد

@Roshanfkrane

خوشبختی ما مردم ایران، چیز عجیبی‌ست؛
نه از سفره‌های رنگین می‌آید، نه از آینده‌ای روشن.
سهم ما از خوشبختی، همین ندانستن است؛
همین که نمی‌دانیم چقدر بدبختیم،
وگرنه اگر می‌دانستیم،
نفس کشیدن هم جرأت می‌خواست.
ما مردمانی هستیم با لبخندهای بی‌دلیل،
با امیدهایی که سال‌هاست پشت چراغ قرمز مانده‌اند.
با رویاهایی که یا سانسور شده‌اند، یا تبعید.
اما هنوز زنده‌ایم، چون نمی‌دانیم چقدر مرده‌ایم.
خوشبختی ما مثل برق و گاز است؛
گاهی هست، اغلب نیست.
مثل آزادی، مثل آینده، مثل نان داغ با پنیر!
و ما، ساده‌ایم…
آن‌قدر ساده که وقتی چیزی نداریم،
فکر می‌کنیم همه چیز داریم.
راستی، کاش هیچ‌وقت ندانیم؛
شاید ندانستن، تنها معجزه‌ی ما باشد.
#ارسالی از ؛

✍ احمد کاویان زاد

@Roshanfkrane

‍ بسیار سرو رویید در سرزمین ایران
این مهد رادمردان این خانهٔ امیران
این زادگاه کاوه این تخت آفریدون 
از لحن باربد‌ها، جاری‌است در رگش خون
از رودکی، سنایی، یا انوری و عطار
باغ سخن‌سرایان هر گوشه‌ایست گلزار
با شعر دامغانی جانم به وجد آمد
از وصف‌هاش در کوه کبک دَری خرامد
از راز دهر خیام با شعر پرده برداشت
تخم هزار دانش در سینهٔ بشر کاشت
دریافت: "شادباش"ی است بنیان نیک حالی
مردی که کرد نامش تقویم را جلالی
بیرونی، ابن‌سینا، خواجه نصیر و رازی
یا آن بزرگ کو بود در شهر بست قاضی
برزویهٔ طبیب و ابن‌مقفع، آری
یا هر که بوده حرفش اسباب رستگاری
فردوسی حکیم و نقل حماسه‌هایش
آن که شکوه دشمن خاک است زیر پایش
از نای خسته می‌خواند در تنگنای زندان
غمنامهٔ وطن را مسعود سعد‌ سلمان
از مولوی چه گویم؟ آن پادشاه عرفان
آوازه‌اش رسیده است از خاک تا به کیوان
سعدی که جان ما را با عاشقی درآمیخت
معنای آدمی را در بوستان خود ریخت
هر قدر بعد حافظ در سینه جمع شد غم
نام بزرگ او از اندیشه‌ها نشد کم!
صائب، کلیم و بیدل در شعر سبک هندی
نازک خیال بودند در شیوه‌های رندی
این خاک، خاک عشق است، خاک شعور و دانش
بیهوده نیست کردند او را بسی ستایش
نام‌آواران بسیار هر گوشه قد کشیدند
آنان که این وطن را چون جان خویش دیدند
نام بلند آنان در دفترم نگنجید
عطر یک از هزاران در باغ شعر پیچید
این سرزمین روشن، مهد شکوه و معناست
امروز اگر چنینیم، از ماست آن چه بر ماست!
#ارسالی از استاد شاعر:

#علیرضا_جعفری(آزادی)

#فرهنگ #پارسی #فردوسی

@Roshanfkrane

🌏 خودسوزی مقابل عدالت خانه !

🌑 جعفر بخشی بی نیاز
نویسنده و روزنامه نگار

🌐 شما هم مقصرید. یک جوری با آدم برخورد می کنید که آدم می ترسد حرف بزند. چیزهایی که می داند به شما نمی گوید. آدم تا شما را می بیند دست و پایش می لرزد. این صحبت ها بخشی از یک دیالوگ کوتاه در سریال وحشی ست. زمانی که متهم پرونده روبروی یک بازپرس عصبانی ایستاده و مامور قانون در تلاش است تا هر طور که شده بدون دستاوردهای منطقی و علمی و اسناد و مدارک لازم ؛ متهم را تا پای چهار پایه بیاورد. او نمی گذارد متهم حرف بزند. حرف هم که می زند با ترس و لرز است. رخدادی غریب که در بیشتر محاکم قضایی اتفاق می افتد و مراجعین را به شدت عصبانی و کلافه می کند. متهم تا وارد اتاق قاضی می شود نه در جایگاه یک متهم که یک ارباب رجوع معمولی هم دست و پایش می لرزد و به لکنت زبان می افتد. جوری که برخی مواقع حتی یارای ایستادن هم نیست و اتاق و هر چه در آن است با بدترین شکل ممکن پُتکی می شود و بر سر متهم بیچاره فرود می آید.

🌐 غالب پزشکان در پذیرش بیمار حوصله ی زیاد حرف زدن مریضِ بخت برگشته را ندارند. این که بیمار بنشیند و قصه ی حسین کرد شبستری را برای دکتر تعریف کند ؛ هرگز نه پسندیده است و نه مشروع‌. گویا از قبل دکتر محترم نسحه ها را نوشته و کناری گذاشته تا هر بیماری که آمد سریع او را راهی کند و به نفر بعدی برسد. همین رویه کمتر یا بیشتر در محاکم قضایی هم هست. قاضی یا حوصله ی زیاد حرف زدن متهم را ندارد و یا اصلا به او اجازه حرف زدن نمی دهد‌. متهمی که هنوز مشخص نیست واقعا جرمی مرتکب شده یا نه. اتهامی به او چسبیده یا نه. حق با او هست یا نه‌. راست می گوید یا نه. مهم این است نزد قاضی بترسد. بلرزد. وحشت داشته باشد و زیاد وراجی نکند تا حوصله ی قاضی محترم را سر نبرد. گرچه این وصله ی ناجور به تمام قضات نمی چسبد و به طور قطع در سیستم قضایی هستند قضاتی که هم امین اند. هم منصف اند. هم بزرگ اند. و هم آزاده. خود را جای متهم و طرف مقابل می گذارند و شرائط آنان را به خوبی درک کرده و آن گاه حکم می دهند. اما متاسفانه در کنار همین قضات هستند کسانی که شمایلِ قانون را وارونه بر تن کرده اند و هم از قدرت و هم از جایگاه نهایت سوء استفاده را می کنند.

🌐 اگر همین حالا ورق برگردد ؛ پرده ها بیفتد و همه چیز آشکار و عیان شود ؛ قطعا و بی تردید بسیاری از بزرگان و بالا نشین ها که مدتهاست اعتماد مردم را به بازی گرفته اند رسوا می شوند و از اعتبار می افتند. کسی از ذات کسی مطلع نیست و حق قضاوت و داوری را هم ندارد. او که دیده ها را هم ندید می گیرد و مرام و منشِ ستارالعیوبی دارد و با قضاوتش و حکمش خانه آباد می کند ؛ حتما که انسان شریف و آزاده ای ست. بین خودتان و مردم دیواری کشیده اید بلند و قطور و گمان دارید در مسیر خدمتید. این دیوارها ؛ این رفتارها ؛ این تناقض ها ؛ و این مناصب و پست های زودگذر هم می تواند جهان سالم و خوبی برایتان بسازد و دعای خیر مردم را به خانه هایتان بیاورد و هم عکس آن اتفاق بیفتد. خودسوزی یک شهروند در رشت مقابل دادسرا می تواند و این قابلیت را دارد که نگاهمان را به همه چیز در مجموعه ی قضایی تغییر دهد و باورمان را به قضاء بهتر کند. باوری که مدتهاست از بین رفته و توجه و نگاه ما را به قضاء به کل تغییر داده.

در اینجا 👉ببینید

#ارسالی #انتقادات #سیاسی #اجتماعی

@Roshanfkrane

🌏 از ساخت شهر هوش مصنوعی در امارات تا خرید باد بزن دستی در ایران !

🌑 جعفر بخشی بی نیاز
نویسنده و روزنامه نگار

🌐 آن چه در سفر تاریخی و حساس ترامپ رییس جمهور آمریکا به سه کشور عربستان و قطر و امارات در حافظه ی مردم خاورمیانه ثبت شد و لبخند رضایت را در انتهای سفر به سیمای ترامپ و حاکمان عرب نشاند ؛ تنها امضای چند قرارداد ساده ی اقتصادی نبود. شوکی عظیم و بسیار بزرگ بود برای کشورهایی که از قافله عقب ماندند و در یک حسرت تاریخی تا سالهای بسیار دور سوختند. ریاض و دوحه و ابوظبی اما با تیز هوشی و درک درست این رخداد بی نظیر ؛ فرصت ها را قدر دانستند و بخت و اقبال را به گرمی به واسطه ی حضور ترامپ در آغوش گرفتند. از شاخ گاو فربه دور ماندند و پستانهایش را گرفتند تا شیرش را بدوشند. حالا و در همین موقعیت گرچه سالها مسیر توسعه و پیشرفت را این سه کشور به خوبی طی کرده اند و دقیقا نوک قله اند ؛ اما با چنین قراردادهای کلانی که می تواند از یک خاورمیانه جنگ زده ؛ یک موقعیت بی همتا و مثال زدنی در آن بسازد دیگر نوک قله برای آنها بی معناست که دقیقا روی ابرها و در اوج آسمان اند.

🌐 رقم قرادادهای امضاء شده ی آمریکا با سه کشور عربی در خاورمیانه در کنار غول های بزرگ اقتصادیِ جهان ؛ از دایره ی فهم ما خارج است. آن قدر اعداد بالا و نجومی ست که می تواند مسیر تازه و جدیدی در علم و پیشرفت و تکنولوژی به وجود آورده و تحولی عظیم در دنیای آدمها ایجاد کند. آدمهایی که به لطف و مدد حاکمانشان هر روز صبح که از خواب بر می خیزند به جای فکر کردن به قطعی برق ؛ و نداشتن آب ؛ برگشت چک ؛ افزایش دلار ؛ و شنیدن ده ها و صدها خبر ناگوار ؛ دنیای زیست شان را بهتر ؛ عالی تر و امن تر بینند و خود را برای یک زندگیِ به دور از حاشیه آماده کنند. این رخداد هر نامی که داشته باشد و مذاق ما را تلخ کند و دشمنی ما با آمریکا را شدت بخشد ؛ اما واقعیت رخ داده در خاورمیانه را نمی تواند انکار کند. چیزی که ثبت شد و به قاب خاطره پیوست راحتی و آرامش مردمانی بود که کلید خوشبختی شان را به راهبرانشان داده اند تا هر تصمیمی که می خواهند برایشان بگیرند.

🌐 تصمیماتی که در آن لج بازی ؛ بی تدبیری ؛ تعصب های کورکورانه ؛ و سهل انگاری و نادیده گرفتن حقوق شهروندی و زیر پا گذاشتن عدالت مطلقا جایی ندارد. لحظه به لحظه اندیشه ها تازه تر و هوای استعدادها لطیف تر می شود تا حاکمان عرب در فکر رفاه مردمانشان شبانه روز بکوشند و بهترین موقعیت ها را برایشان بسازند. قرار است بزرگترین شهر هوش مصنوعی جهان در امارات احداث شود. اماراتی که تا همین چند سال پیش با حسرت به ایرانِ آن روز می نگریست و از توسعه بسیار عقب بود. اماراتی که هیچ نداشت و ایران همه چیز داشت‌. حالا در خاورمیانه ی بزرگ و مهم همه چیز به سرعتِ برق و باد در حال تغییر و دگرگونی ست. روز به روز توسعه از نردبان بالا و بالاتر می رود تا زیست بشر را آسان تر و قشنگ تر کند‌. به انسان امکان برخورداری از زندگی بی دغدغه بدهد و دنیای او و آینده گانش را بهتر و زیباتر کند. در عوض ما در چنین شرائطی باید دنبال بادبزن دستی باشیم تا وقتی برق قطع می شود از گرما کلافه نشویم و کارمان به جنون و پریشانی نرسد.

#ارسالی #اجتماعی

@Roshanfkrane

🔴 بهایی که در ۲۳ سال  مذاکره  پرداخت شد

✍ #حامد_پاک_طینت

👈 امسال دقیقا ۲۳ سال است که ایران گرفتار تنش هسته ای و پدیده ای تحت عنوان مذاکره است!

یعنی جوانی که امروز از یک رشته مهندسی یا کارشناسی فارغ التحصیل شده تمام طول زندگی خود را در عالم برزخ بالاخره می شود یا نمی شود گذارنده است!

خودمان را با حرفهای عوام فریبانه گول نزنیم که مملکت در این ۲۳ سال کار خود را انجام می داده است و معطل نماند. با عدد و رقم صحبت کردن را تبدیل به یک فرهنگ کنیم. گزارشات رسمی نشان می دهد ایران حداقل ۳۰۰ میلیارد دلار درآمد نفتی را در این مدت از دست داده است، فقط در سالی که گذشت حدود ۳۰ میلیارد دلار و همچنین زیانی بالغ بر ۱۰۰ میلیارد دلار از عدم سرمایه گذاری خارجی در کشور اتفاق افتاده است، بیش از ۱۰۰ میلیارد دلار از دارایی های ایران در خارج از کشور بلوکه و غیرقابل استفاده شد و محدودیت در استفاده از سیستم مالی جهانی مبادلات بین المللی برای تجار ایرانی را مختل کرد، رانت حاصل از دونرخی کردن ارز که یکی از دستاوردهای تحریم بود با سالی ۲۰ میلیارد دلار برای واردات و همچنین زیان حاصل از صادرات با نرخ غیرواقعی هم به سالی ۲۰ میلیارد دلار رسید، جمع زیان برآورد شده بالغ بر ۸۰۰ میلیارد دلار است. تورم سر به فلک کشید، نرخ دلار و هزینه زندگی مردم در این ۲۳ سال، ۱۰۰ برابر شد و نیمی از مردم ایران به زیر خط فقط سقوط کردند.

با این پول، ایران ما می توانست توسعه گازی کشور در پارس جنوبی را از ۲۴ فاز به ۳۲۰ فاز و ۴۰ شبکه مستقل برساند، میتوانست ۸۰۰ واحد یک گیگاواتی برق نیروگاه سیکل ترکیبی و ۵۳۰.۰۰۰ مگاوات برق خورشیدی و رفع کامل هدررفت شبکه برق کشور را انجام می داد، می توانست ۲۷۰ پالایشگاه برای خودکفایی بنزین و ۱۶۰ میلیون خودروی برقی در کشور تولید یا وارد کند، می توانست ۱۶۰ مسیر انتقال آب از خلیج فارس به داخل کشور بسازد، می توانست ۴۰۰ میلیون هکتار از زمین های کشاورزی را آبیاری قطره ای کند، می توانست ۸۰۰ واحد شیرین سازی آب دریا بخرد. بله با این پول ما بزرگترین معضل کشور که ناترازی در برق و آب و گاز و بنزین است و تا پنج سال آینده غیرقابل رفع خواهد شد، نداشتیم.

می توانست ۸۰۰ خط مترو یا ۹۰۰ هزار اتوبوس هیبریدی به سیستم حمل و نقل کشور بیافزاید، می توانست ۸۰۰۰ فروند هواپیما بخرد و ۴۰۰ فرودگاه در سطح کشور بسازد، می توانست ۱۶.۰۰۰ کیلومتر خط آهن قطار سریع السیر و ۸۰.۰۰۰ کیلومتر اتوبان در این مملکت بسازد، می توانست ۱۶۰۰ بیمارستان مجهز و ۸۰۰.۰۰۰ مدرسه و ۲۰ میلیون واحد مسکن برای مردم ایران بسازد. همه این پروژه های ملی با این بودجه عملیاتی بود.

این بهایی است که پرداخت شده است. یک روز در خلوت خودمان محاسبه کنیم که ارزشش را داشت یا نداشت.

همین امروز اگر تمام تحریم ها برداشته شود، ۷ سال طول خواهد کشید تا این خسارتها جبران شود آنهم به شرط آنکه تحت یک مدیریت سیستماتیک و علمی عمل کنیم. مشکل اما اینجاست که همه خسارتها قابل جبران نیست. فرار مغزها و مهاجرت نخبگانی که در این ۲۳ سال از کشور رفتند را چگونه جبران کنیم؟ فرصت های از دست رفته در بازارهای منطقه ای و بین المللی که توسط دیگر کشورها تسخیر شده است را چگونه جبران کنیم؟ تغییرات منفی و فسادی که در ساختار اقتصادی ایران ریشه دوانده را چگونه بسوزانیم؟ و از همه مهمتر، عمرمان، ۲۳ سال زمان و عمر تلف شده را چگونه جبران کنیم؟

شاید اگر این متن را همه ما بیش از یک بار می خواندیم، بخصوص مسئولین محترمی که امروز مسئولیت ادامه مذاکرات ۲۳ ساله را به عهده گرفته اند و آنهایی که خط مشی مذاکرات را تعیین می کنند چاره ای دیگر می اندیشیدند.

#ارسالی #انتقادات #سیاسی #اقتصاد #اجتماعی

@Roshanfkrane