اگر روزی بمیرم تمام کتاب هایی را که دوست دارم با خودم خواهم برد.
قبرم را از عکس کسانی که دوستشان دارم پر خواهم کرد و خوشحال از اینکه اتاق کوچکی دارم بی آنکه از آینده وحشتی داشته باشم. دراز می کشم
سیگاری روشن می کنم و به خاطر همه دخترانی که دوست داشتم در آغوش بگیرم گریه خواهم کرد اما درون هر لذت، ترسی بزرگ پنهان شده است .
ترس از اینکه صبح زود کسی شانه ات را تکان بدهد و بگوید:
_ بلند شو سابیر!
باید برویم سر کار…

📚میترسم بعد از مرگ هم #کارگر باشم

#سابیر_هاکا
@Roshanfkrane

کوه را خستگیِ ایستادن می‌فرساید.
رود را خستگیِ رفتن
و انسان در میان ایستادن و رفتن...

#سابیر_هاکا
#اندیشه
@Roshanfkrane