💥💥 خاطر
حکیمی ﺳﺎﻟﺨﻮﺭﺩﻩ ﺍﺯ ﺩﺷﺘﯽ ﭘﺮ ﺍﺯ ﺑﺮﻑ ﺭﺩ ﻣﯽﺷﺪ ، ﺑﻪ ﺯﻧﯽ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩ ﮐﻪ ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯽﮐﺮﺩ.
ﭘﺮﺳﯿﺪ: ﭼﺮﺍ ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯽکنی ؟
_ : ﭼﻮﻥ ﺑﻪ ﺯﻧﺪﮔﯽﺍﻡ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﻢ، ﺑﻪ ﺟﻮﺍﻧﯽﺍﻡ، ﺑﻪ ﺁﻥ ﭼﻬﺮﻩﯼ ﺯﯾﺒﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﯾﻨﻪ ﻣﯽﺩﯾﺪﻡ ﻭ ﻣﺮﺩﯼ ﮐﻪ ﺩﻭﺳﺘﺶ ﺩﺍﺷﺘﻢ و ... ﻣﻦ ﺑﻬﺎﺭ ﺯﻧﺪﮔﯽﺍﻡ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻣﯽﺁﻭﺭﻡ ﻭ ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯽﮐﻨﻢ.
ﺣﮑﯿﻢ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺩﺷﺖ ﭘﺮ ﺑﺮﻑ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩ ﻭ ﺑﻪ ﻧﻘﻄﻪﺍﯼ ﺧﯿﺮﻩ ﺷﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻓﮑﺮ ﻓﺮﻭ ﺭﻓﺖ.
ﻋﺎﻗﺒﺖ، ﮔﺮﯾﻪﯼ ﺯﻥ ﺑﻨﺪ ﺁﻣﺪ.
ﺍﻭ ﭘﺮﺳﯿﺪ: ﺷﻤﺎ ﺩﺭ ﺁﻥ دوردست ها ﭼﻪ ﻣﯽﺑﯿﻨﯿﺪ؟
ﺣﮑﯿﻢ ﭘﺎﺳﺦ ﺩﺍﺩ: ﺩﺷﺘﯽ ﭘﺮ ﺍﺯ گل سرخ و ... ﻣﻦ ﺩﺭ ﺯﻣﺴﺘﺎﻥ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﻢ ﺑﻬﺎﺭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺑﯿﺎﻭﺭﻡ ﻭ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺑﺰﻧﻢ.🙏☺️🍀
#ﭘﺎﺋﻮﻟﻮﮐﻮﺋﯿﻠﻮ #داستانک #مفهومی
@Roshanfkrane
حکیمی ﺳﺎﻟﺨﻮﺭﺩﻩ ﺍﺯ ﺩﺷﺘﯽ ﭘﺮ ﺍﺯ ﺑﺮﻑ ﺭﺩ ﻣﯽﺷﺪ ، ﺑﻪ ﺯﻧﯽ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩ ﮐﻪ ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯽﮐﺮﺩ.
ﭘﺮﺳﯿﺪ: ﭼﺮﺍ ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯽکنی ؟
_ : ﭼﻮﻥ ﺑﻪ ﺯﻧﺪﮔﯽﺍﻡ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﻢ، ﺑﻪ ﺟﻮﺍﻧﯽﺍﻡ، ﺑﻪ ﺁﻥ ﭼﻬﺮﻩﯼ ﺯﯾﺒﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﯾﻨﻪ ﻣﯽﺩﯾﺪﻡ ﻭ ﻣﺮﺩﯼ ﮐﻪ ﺩﻭﺳﺘﺶ ﺩﺍﺷﺘﻢ و ... ﻣﻦ ﺑﻬﺎﺭ ﺯﻧﺪﮔﯽﺍﻡ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻣﯽﺁﻭﺭﻡ ﻭ ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯽﮐﻨﻢ.
ﺣﮑﯿﻢ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺩﺷﺖ ﭘﺮ ﺑﺮﻑ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩ ﻭ ﺑﻪ ﻧﻘﻄﻪﺍﯼ ﺧﯿﺮﻩ ﺷﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻓﮑﺮ ﻓﺮﻭ ﺭﻓﺖ.
ﻋﺎﻗﺒﺖ، ﮔﺮﯾﻪﯼ ﺯﻥ ﺑﻨﺪ ﺁﻣﺪ.
ﺍﻭ ﭘﺮﺳﯿﺪ: ﺷﻤﺎ ﺩﺭ ﺁﻥ دوردست ها ﭼﻪ ﻣﯽﺑﯿﻨﯿﺪ؟
ﺣﮑﯿﻢ ﭘﺎﺳﺦ ﺩﺍﺩ: ﺩﺷﺘﯽ ﭘﺮ ﺍﺯ گل سرخ و ... ﻣﻦ ﺩﺭ ﺯﻣﺴﺘﺎﻥ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﻢ ﺑﻬﺎﺭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺑﯿﺎﻭﺭﻡ ﻭ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺑﺰﻧﻢ.🙏☺️🍀
#ﭘﺎﺋﻮﻟﻮﮐﻮﺋﯿﻠﻮ #داستانک #مفهومی
@Roshanfkrane