🔴پیش بینی وقایع امروز
✍️ #حسين_باستاني
وضعیتِ به شدت خطرناک امروز میان ایران و آمریکا، همان سناریویی است که پیشتر، کوشیده بودم در سه مطلب زیر راجع به نزدیک شدن آن هشدار دهم. در پاسخ به دوستانی که فرموده اند راجع به وضعیت جدید چه تحلیلی دارم، اجازه میخواهم سه پاراگراف از آن سه مطلب را نقل قول مستقیم کنم:
«تصور اینکه هر اقدام نظامی آمریکا در آینده، لزوما باید از جنس حملات نظامی به افغانستان و عراق باشد، میتواند به تحلیلهایی گمراه کننده بینجامد. چنین تصوری ممکن است مثلا حامیان حکومت ایران را مجاب کند که -با توجه به اعلام مخالفت دونالد ترامپ با شروع جنگی دیگر- "هر" تهدید نظامی آمریکا را بلوف محض بدانند. یا از سوی دیگر مخالفان جمهوری اسلامی را به این نتیجه برساند که هرگونه دخالت نظامی احتمالی آمریکا، با هدف "تغییر حکومت" خواهد بود. نتیجه هر دو تصور، از محاسبه خارج کردن احتمالات متفاوت -مثلا حملات محدود آمریکا و اقدامات متقابل ایران- است... در تحلیل بحران میان تهران و واشنگتن، احتمال وقوع "سناریوهای بی سابقه" را هرگز نباید از نظر دور داشت.» (اهمیت 'سناریوهای بیسابقه' در تحلیل وضعیت ایران و آمریکا، 24 اردیبهشت 98)
«[برخی معتقدند] وقایعی در حد عملیات متحدان ایران... هرچند ممکن است جمهوری اسلامی را "لب مرز" درگیری نظامی ببرد، اما این مرز را رد نمی کند. حرکت لب این مرز، البته ممکن است تا اطلاع ثانوی به اتفاق بزرگی منجر نشود، ولی ماهیتا، بهشدت پرریسک است. مثلا، ریسک اینکه در میان نیروهای "متحد" یا "دشمن"، کسانی کار غیرمنتظرهای انجام دهند یا حتی انگیزه ای پیشبینی نشده برای شروع درگیری داشته باشند- یا به هر صورت دیگر، محاسبه ای غلط از آب در بیاید». (خلیج فارس و ریسک حرکت 'لب مرز درگیری'، 25 اردیبهشت 98)
«ممکن است... دولت ایالات متحده، در میانمدت دست به اقدامات مشخص تری علیه جمهوری اسلامی ایران بزند. ولی حداقل از مجموعه واکنش های [متناقض] واشنگتن تا این لحظه، بیتردید سطوح موثری از حکومت ایران نتایج فوری خواهند گرفت. مثلا اینکه -برخلاف تهدیدات موثر دولت ترامپ در عرصه اقتصادی- تهدید نظامی واشنگتن را اساسا جدی نگیرند. تقویت چنین نگاهی در جمهوری اسلامی ایران، به سادگی میتواند به ریسکپذیری بالاتر طیفی از تصمیم گیران نظامی و سیاسی -و نگرانی کمتر نیروهای عملیاتی از حرکت در "لب مرز درگیری"- تبدیل شود... اگر دولت آمریکا در مناطقی چون خلیج فارس که پتانسیل درگیری بالایی دارند یک رویه مشخص -اعم از مسالمت جویانه یا سرسختانه- را در پیش بگیرد، احتمال بیشتری وجود دارد که نظامیان دو طرف درک واقعی تری از خطوط قرمز همدیگر داشته باشد و حرکت خود در اطراف این خطوط را، با واقع بینی بیشتری تنظیم کنند. ولی حرکت سینوسی واشنگتن میان دو قطب "تهدیدشدید و نرمش شدید"، ممکن است با سردرگم کردن نیروهای مسلح دو طرف یا متحدان آنها در مناطق خطر، امکان اشتباه محاسبه یکی از بازیگران و جرقه خوردن درگیری نظامی را افزایش دهد.» (خطر سیگنالهای متناقض ترامپ به تهران، 3 تیر 98)
#تحلیل #سیاسی
@Roshanfkrane
✍️ #حسين_باستاني
وضعیتِ به شدت خطرناک امروز میان ایران و آمریکا، همان سناریویی است که پیشتر، کوشیده بودم در سه مطلب زیر راجع به نزدیک شدن آن هشدار دهم. در پاسخ به دوستانی که فرموده اند راجع به وضعیت جدید چه تحلیلی دارم، اجازه میخواهم سه پاراگراف از آن سه مطلب را نقل قول مستقیم کنم:
«تصور اینکه هر اقدام نظامی آمریکا در آینده، لزوما باید از جنس حملات نظامی به افغانستان و عراق باشد، میتواند به تحلیلهایی گمراه کننده بینجامد. چنین تصوری ممکن است مثلا حامیان حکومت ایران را مجاب کند که -با توجه به اعلام مخالفت دونالد ترامپ با شروع جنگی دیگر- "هر" تهدید نظامی آمریکا را بلوف محض بدانند. یا از سوی دیگر مخالفان جمهوری اسلامی را به این نتیجه برساند که هرگونه دخالت نظامی احتمالی آمریکا، با هدف "تغییر حکومت" خواهد بود. نتیجه هر دو تصور، از محاسبه خارج کردن احتمالات متفاوت -مثلا حملات محدود آمریکا و اقدامات متقابل ایران- است... در تحلیل بحران میان تهران و واشنگتن، احتمال وقوع "سناریوهای بی سابقه" را هرگز نباید از نظر دور داشت.» (اهمیت 'سناریوهای بیسابقه' در تحلیل وضعیت ایران و آمریکا، 24 اردیبهشت 98)
«[برخی معتقدند] وقایعی در حد عملیات متحدان ایران... هرچند ممکن است جمهوری اسلامی را "لب مرز" درگیری نظامی ببرد، اما این مرز را رد نمی کند. حرکت لب این مرز، البته ممکن است تا اطلاع ثانوی به اتفاق بزرگی منجر نشود، ولی ماهیتا، بهشدت پرریسک است. مثلا، ریسک اینکه در میان نیروهای "متحد" یا "دشمن"، کسانی کار غیرمنتظرهای انجام دهند یا حتی انگیزه ای پیشبینی نشده برای شروع درگیری داشته باشند- یا به هر صورت دیگر، محاسبه ای غلط از آب در بیاید». (خلیج فارس و ریسک حرکت 'لب مرز درگیری'، 25 اردیبهشت 98)
«ممکن است... دولت ایالات متحده، در میانمدت دست به اقدامات مشخص تری علیه جمهوری اسلامی ایران بزند. ولی حداقل از مجموعه واکنش های [متناقض] واشنگتن تا این لحظه، بیتردید سطوح موثری از حکومت ایران نتایج فوری خواهند گرفت. مثلا اینکه -برخلاف تهدیدات موثر دولت ترامپ در عرصه اقتصادی- تهدید نظامی واشنگتن را اساسا جدی نگیرند. تقویت چنین نگاهی در جمهوری اسلامی ایران، به سادگی میتواند به ریسکپذیری بالاتر طیفی از تصمیم گیران نظامی و سیاسی -و نگرانی کمتر نیروهای عملیاتی از حرکت در "لب مرز درگیری"- تبدیل شود... اگر دولت آمریکا در مناطقی چون خلیج فارس که پتانسیل درگیری بالایی دارند یک رویه مشخص -اعم از مسالمت جویانه یا سرسختانه- را در پیش بگیرد، احتمال بیشتری وجود دارد که نظامیان دو طرف درک واقعی تری از خطوط قرمز همدیگر داشته باشد و حرکت خود در اطراف این خطوط را، با واقع بینی بیشتری تنظیم کنند. ولی حرکت سینوسی واشنگتن میان دو قطب "تهدیدشدید و نرمش شدید"، ممکن است با سردرگم کردن نیروهای مسلح دو طرف یا متحدان آنها در مناطق خطر، امکان اشتباه محاسبه یکی از بازیگران و جرقه خوردن درگیری نظامی را افزایش دهد.» (خطر سیگنالهای متناقض ترامپ به تهران، 3 تیر 98)
#تحلیل #سیاسی
@Roshanfkrane
🔺 وقتی #چین به حکومت #صدام گفت:
اگر به ازای مرگ هر 5 سرباز عراقی یک سرباز ائتلاف را بکشید، پیروزید!
✍️ #حسين_باستاني
[جنگ #کویت در 28 فوریه 1991 پایان یافت. اخیرا نوار صوتی جلسه شورای فرماندهی عراق در 24 فوریه و تنها چهار روز قبل از آتش بس و در روز نخست حمله زمینی ائتلاف منتشر شده که نکات عجیبی از سطح حماقت سران #عراق دارد.
در این جلسه طه یاسین، سعدون حمادی و چند فرمانده ارشد دیگر حضور دارند. سعدون حمادی که مغز دیپلماتیک عراق به حساب میآمد، اعلام میکند در دیدار با رییس جمهور چین، او به حمادی گفته "اگر عراق در قبال مرگ 5 سربازش یک نفر از ائتلاف را بکشد، پیروز است"
در ادامه پیشنهاد میدهد رادیو عراق با پخش وسیع آهنگهای شاد شرایط را عادی نشان دهد و برای آغاز جنگ اعلام جشن کند. این سخنان او آنقدر احمقانه است که طه یاسین میگوید "دکتر سعدون،برای حمله و مرگ سربازان اعلام جشن کنیم!؟"
البته خود طه هم دست کمی در حماقت ندارد و میگوید آمریکا دو سه روزی حمله میکند " عده ای را میکشد" و دوباره برمیگردد و حتی میتوان از آنها بعدها غرامت گرفت.
وضعیت خود صدام هم در جلسه از بقیه بدتر است. او از حضار میپرسد طارق عزیز که به سفر رفته بود، برگشته؟ حضار اظهار بی اطلاعی میکنند. سپس صدام به یکی از اعضا میگوید "روزنامه را بخوان، ببین طارق کی برمیگردد!"
صدام از وضعیت دو لشکر 14 و 18 میپرسد، نظامی حاضر در جلسه میگوید "ارتباطمان با آنها قطع شده"
مقداری درباره منطقه عمل این دو لشکر حرف میزنند. سپس صدام میگوید با توجه به اینکه اطلاع قطعی نداریم، باید گفت آمریکا در این نقطه پیشرفتی نکرده است! صدام صراحتا میگوید اگر 24 ساعت دوام بیاوریم، کار ائتلاف تمام میشود.
در ادامه اعضا از میانجیگری شوروی حرف میزنند و اینکه به علت عدم اعتنای امریکا به میانجیگری #شوروی باید مسکو را دچار انگیزش و خشم کنیم. صدام در ادامه از سطح کمک شوروی میپرسد و حضار اظهار نارضایتی میکنند. بعد از مدتی بحث صدام میگوید "رها کنید و با توکل به خدا خانه به خانه می جنگیم" و [با گفتن] "انشاءالله سیدی" جمع بلند میشود.
جلسه در ادامه خواستار تحریک روحانیون ایران به دفاع از عراق میشود. وزیر اطلاع رسانی میگوید در مرز تلویزیون ایران را گرفته ایم و روحانیون ضد آمریکا حرف میزنند و باید از فرصت استفاده کنیم. صدام معتقد است با ادامه جنگ، شوروی و الجزایر مجبور به ورود به درگیری میشوند و اگر آمریکا بخواهد وارد عراق شود، کربلا را به قبرستان آنها تبدیل میکنیم.
این حرفها در فاصله 4 روز تا نابودی کامل ارتش و سقوط تقریبی جنوب عراق مطرح میشود. صدام پیشنهاد میدهد با رژه واحدهای جیش الشعبی، روحیه جنگی به مردم بدهیم. در طول جلسه بارها حضار با صدای بلند میخندند، حسنی مبارک و اوزال [نخست وزیر وقت ترکیه] را مسخره میکنند. دقیقا در مقطعی که 400 عراقی در پناهگاه عامریه جزغاله شدند و زیرساختهای عراق نابود شد. آنها دوست داشتند همه چیز را عادی نشان دهند... میخندیدند و روی کمک های واهی حساب میکردند.]
*** تمام متن بالا، از حساب توییتری نقل قول مستقیم شده که متعلق به یکی از کارشناسان جهان عرب با نام "ابراهیمی" است و از منابع دست اول در مورد دوران حکومت صدام حسین محسوب می شود. آقای ابراهیمی در ذیل متن خود، لینک خبر را نیز از جلسه مقام های ارشد حکومت وقت عراق در دسترس قرار داده است.
#سیاسی #تاریخ #جنگ
@Roshanfkrane
اگر به ازای مرگ هر 5 سرباز عراقی یک سرباز ائتلاف را بکشید، پیروزید!
✍️ #حسين_باستاني
[جنگ #کویت در 28 فوریه 1991 پایان یافت. اخیرا نوار صوتی جلسه شورای فرماندهی عراق در 24 فوریه و تنها چهار روز قبل از آتش بس و در روز نخست حمله زمینی ائتلاف منتشر شده که نکات عجیبی از سطح حماقت سران #عراق دارد.
در این جلسه طه یاسین، سعدون حمادی و چند فرمانده ارشد دیگر حضور دارند. سعدون حمادی که مغز دیپلماتیک عراق به حساب میآمد، اعلام میکند در دیدار با رییس جمهور چین، او به حمادی گفته "اگر عراق در قبال مرگ 5 سربازش یک نفر از ائتلاف را بکشد، پیروز است"
در ادامه پیشنهاد میدهد رادیو عراق با پخش وسیع آهنگهای شاد شرایط را عادی نشان دهد و برای آغاز جنگ اعلام جشن کند. این سخنان او آنقدر احمقانه است که طه یاسین میگوید "دکتر سعدون،برای حمله و مرگ سربازان اعلام جشن کنیم!؟"
البته خود طه هم دست کمی در حماقت ندارد و میگوید آمریکا دو سه روزی حمله میکند " عده ای را میکشد" و دوباره برمیگردد و حتی میتوان از آنها بعدها غرامت گرفت.
وضعیت خود صدام هم در جلسه از بقیه بدتر است. او از حضار میپرسد طارق عزیز که به سفر رفته بود، برگشته؟ حضار اظهار بی اطلاعی میکنند. سپس صدام به یکی از اعضا میگوید "روزنامه را بخوان، ببین طارق کی برمیگردد!"
صدام از وضعیت دو لشکر 14 و 18 میپرسد، نظامی حاضر در جلسه میگوید "ارتباطمان با آنها قطع شده"
مقداری درباره منطقه عمل این دو لشکر حرف میزنند. سپس صدام میگوید با توجه به اینکه اطلاع قطعی نداریم، باید گفت آمریکا در این نقطه پیشرفتی نکرده است! صدام صراحتا میگوید اگر 24 ساعت دوام بیاوریم، کار ائتلاف تمام میشود.
در ادامه اعضا از میانجیگری شوروی حرف میزنند و اینکه به علت عدم اعتنای امریکا به میانجیگری #شوروی باید مسکو را دچار انگیزش و خشم کنیم. صدام در ادامه از سطح کمک شوروی میپرسد و حضار اظهار نارضایتی میکنند. بعد از مدتی بحث صدام میگوید "رها کنید و با توکل به خدا خانه به خانه می جنگیم" و [با گفتن] "انشاءالله سیدی" جمع بلند میشود.
جلسه در ادامه خواستار تحریک روحانیون ایران به دفاع از عراق میشود. وزیر اطلاع رسانی میگوید در مرز تلویزیون ایران را گرفته ایم و روحانیون ضد آمریکا حرف میزنند و باید از فرصت استفاده کنیم. صدام معتقد است با ادامه جنگ، شوروی و الجزایر مجبور به ورود به درگیری میشوند و اگر آمریکا بخواهد وارد عراق شود، کربلا را به قبرستان آنها تبدیل میکنیم.
این حرفها در فاصله 4 روز تا نابودی کامل ارتش و سقوط تقریبی جنوب عراق مطرح میشود. صدام پیشنهاد میدهد با رژه واحدهای جیش الشعبی، روحیه جنگی به مردم بدهیم. در طول جلسه بارها حضار با صدای بلند میخندند، حسنی مبارک و اوزال [نخست وزیر وقت ترکیه] را مسخره میکنند. دقیقا در مقطعی که 400 عراقی در پناهگاه عامریه جزغاله شدند و زیرساختهای عراق نابود شد. آنها دوست داشتند همه چیز را عادی نشان دهند... میخندیدند و روی کمک های واهی حساب میکردند.]
*** تمام متن بالا، از حساب توییتری نقل قول مستقیم شده که متعلق به یکی از کارشناسان جهان عرب با نام "ابراهیمی" است و از منابع دست اول در مورد دوران حکومت صدام حسین محسوب می شود. آقای ابراهیمی در ذیل متن خود، لینک خبر را نیز از جلسه مقام های ارشد حکومت وقت عراق در دسترس قرار داده است.
#سیاسی #تاریخ #جنگ
@Roshanfkrane