من اگر امروز زنده بودم برای نسل کُشی ؛ آدم ها را در کوره نمیریختم
آنهارا به #ایران تبعید میکردم تا با درآمد پایین و گرانی و بی آیندگی ذره ذره از درون آتش بگیرند و نابود شوند!😂
#هیتلر
@Roshanfkrane
آنهارا به #ایران تبعید میکردم تا با درآمد پایین و گرانی و بی آیندگی ذره ذره از درون آتش بگیرند و نابود شوند!😂
#هیتلر
@Roshanfkrane
#چارلی_چاپلین و #هیتلر، هر دو در یک سال و یک ماه، تنها با چهار روز اختلاف به دنیا آمده بودند
چاپلین در 16 آوریل 1889 و هیتلر در تاریخ 20 آوریل 1889 به دنیا آمد.
#جالب
@Roshanfkrane
چاپلین در 16 آوریل 1889 و هیتلر در تاریخ 20 آوریل 1889 به دنیا آمد.
#جالب
@Roshanfkrane
1 نوامبر روز جهانی #گیاه_خواری هست
معروفترین گیاه خوارها: #هیتلر، #انیشتین، #ادیسون، #گاندی ودر میان ایرانیان #ابوعلی_سینا و #ذکریا_رازی و #صادق_هدایت را میتوان نام برد
گیاه خوار های عزیز روزتون مبارک🌾
#مناسبت
@Roshanfkrane
معروفترین گیاه خوارها: #هیتلر، #انیشتین، #ادیسون، #گاندی ودر میان ایرانیان #ابوعلی_سینا و #ذکریا_رازی و #صادق_هدایت را میتوان نام برد
گیاه خوار های عزیز روزتون مبارک🌾
#مناسبت
@Roshanfkrane
🌍 #جهان 20نوامبر 1945 آغاز محاکمه 24 تن از همکاران #هیتلر در محکمه فاتحان جنگ در #نورنبرگ Nuremberg
✍️ بیستم نوامبر 1945 و شش ماه پس از پایان #جنگ_جهانی_دوم در اروپا، محاکمه 24 تن از مقامات سیاسی و نظامی دولت حزب ناسیونال سوسیالیست آلمان (نازی) در محکمه فاتحان جنگ مستقر در ساختمان مجتمع قضایی شهر نورمبرگNuremberg آلمان واقع در ایالت باوریا آغاز شد که به اعدام برخي از آنان انجاميد.
تصمیم تعیین سرنوشت مقامات آلمانی ـ در صورت پیروزی متفقین در جنگ ـ در کنفرانس سران دولتهای سه گانه در #تهران و در سال 1943 گرفته شده بود.
➖سران سه دولت متفق تصمیم گرفته بودند که کارمندان و نظامیان معمولی آلمان را مجازات نکنند.
تنی چند از مقامات ارشد آلمان ازجمله #هیتلر قبلا خودکشی کرده بودند و یکی از آنان نیز پیش از مجازات خودرا در زندان کشت.
محاکمات نورمبرگ تا یکم اکتبر 1946 طول کشید. اتهام این عده، جنایت جنگی بود. مقامات دولتی درجه دوم پس از محاکمه دسته 24 نفری انجام شد.
#مناسبت
@Roshanfkrane
✍️ بیستم نوامبر 1945 و شش ماه پس از پایان #جنگ_جهانی_دوم در اروپا، محاکمه 24 تن از مقامات سیاسی و نظامی دولت حزب ناسیونال سوسیالیست آلمان (نازی) در محکمه فاتحان جنگ مستقر در ساختمان مجتمع قضایی شهر نورمبرگNuremberg آلمان واقع در ایالت باوریا آغاز شد که به اعدام برخي از آنان انجاميد.
تصمیم تعیین سرنوشت مقامات آلمانی ـ در صورت پیروزی متفقین در جنگ ـ در کنفرانس سران دولتهای سه گانه در #تهران و در سال 1943 گرفته شده بود.
➖سران سه دولت متفق تصمیم گرفته بودند که کارمندان و نظامیان معمولی آلمان را مجازات نکنند.
تنی چند از مقامات ارشد آلمان ازجمله #هیتلر قبلا خودکشی کرده بودند و یکی از آنان نیز پیش از مجازات خودرا در زندان کشت.
محاکمات نورمبرگ تا یکم اکتبر 1946 طول کشید. اتهام این عده، جنایت جنگی بود. مقامات دولتی درجه دوم پس از محاکمه دسته 24 نفری انجام شد.
#مناسبت
@Roshanfkrane
Telegram
attach 📎
🌍 #جهان -
25 دسامبر 1977 نابغه بزرگ سینما #چارلی_چاپلین درسن 88 سالگی دیده از جهان فرو بست ٫بزرگترین کمدین سینما که اسکار بازیگری نگرفت
✍️چارلی چاپلین (۱۸۸۹- ۱۹۷۷) در سال ۱۸۸۹ در محلهای در جنوب #لندن متولد شد .
پدر و مادر او از بازیگران #تئاتر بودند. مشهور است که نام مادر چاپلین هانا است. چارلی آواز خواندن را از مادرش آموخت.
پدرش الکلی شد و کمتر با چارلی ارتباط داشت. از همین رو چارلی از سن 8 سالگی به روی صحنه #نمایش رفت و کار خود را با رقص و آواز در این برنامه ها آغاز کرد.
سالهای پس از مرگ مادر و #فقر و استیصال برادران چاپلین ، تاثیر زیادی بر فضای فیلمهای چاپلین در سالهای بعد گذاشت.
چارلی در سن 17 سالگی توانست یک نقش #کمیک را در یک گروه سیار هنری بدست آورد و تا سال 1913 که با گروه خود به #آمریکا رفت، بازی در نمایشها را ادامه داد.
در سالهای اقامت در آمریکا، چارلی به دنیای سینما روی آورد و در عرض دو سال به یکی از شناخته شده ترین #هنرپیشگان فیلمهای صامت تبدیل شد.
➖ نزدیک به یک قرن است که مردم جهان از تماشای صحنه های بازیگری چارلی چاپلین میخندند.
اما آنچه که چارلی چاپلین را از دیگر هنرپیشگان و کارگردانان #سینما ممتاز میکند مایه ی سیاسی - اجتماعی آثار اوست که نگاهی انتقادی به زندگی ماشینی دارد.
#بازیگری او در فیلم #دیکتاتور_ بزرگ قدرت پوشالی جهان #هیتلر را هنرمندانه به تصویر می کشد.
✔️جنجالی ترین فیلم چاپلین که دردسرهای زیادی برای وی درست کرد «دیکتاتور بزرگ» در دومین سال بروز جنگ جهانی دوم بدست دیوانه ای به نام #هیتلر بود
. این فیلم نخستین فیلم ناطق وی و اثری #ضدنازی بود.
ازآثاربیادماندنی او:
در جویندگان طلا / عصر جدید/ دیکتاتور بزرگ
🗓 #مناسبت
@Roshanfkrane
25 دسامبر 1977 نابغه بزرگ سینما #چارلی_چاپلین درسن 88 سالگی دیده از جهان فرو بست ٫بزرگترین کمدین سینما که اسکار بازیگری نگرفت
✍️چارلی چاپلین (۱۸۸۹- ۱۹۷۷) در سال ۱۸۸۹ در محلهای در جنوب #لندن متولد شد .
پدر و مادر او از بازیگران #تئاتر بودند. مشهور است که نام مادر چاپلین هانا است. چارلی آواز خواندن را از مادرش آموخت.
پدرش الکلی شد و کمتر با چارلی ارتباط داشت. از همین رو چارلی از سن 8 سالگی به روی صحنه #نمایش رفت و کار خود را با رقص و آواز در این برنامه ها آغاز کرد.
سالهای پس از مرگ مادر و #فقر و استیصال برادران چاپلین ، تاثیر زیادی بر فضای فیلمهای چاپلین در سالهای بعد گذاشت.
چارلی در سن 17 سالگی توانست یک نقش #کمیک را در یک گروه سیار هنری بدست آورد و تا سال 1913 که با گروه خود به #آمریکا رفت، بازی در نمایشها را ادامه داد.
در سالهای اقامت در آمریکا، چارلی به دنیای سینما روی آورد و در عرض دو سال به یکی از شناخته شده ترین #هنرپیشگان فیلمهای صامت تبدیل شد.
➖ نزدیک به یک قرن است که مردم جهان از تماشای صحنه های بازیگری چارلی چاپلین میخندند.
اما آنچه که چارلی چاپلین را از دیگر هنرپیشگان و کارگردانان #سینما ممتاز میکند مایه ی سیاسی - اجتماعی آثار اوست که نگاهی انتقادی به زندگی ماشینی دارد.
#بازیگری او در فیلم #دیکتاتور_ بزرگ قدرت پوشالی جهان #هیتلر را هنرمندانه به تصویر می کشد.
✔️جنجالی ترین فیلم چاپلین که دردسرهای زیادی برای وی درست کرد «دیکتاتور بزرگ» در دومین سال بروز جنگ جهانی دوم بدست دیوانه ای به نام #هیتلر بود
. این فیلم نخستین فیلم ناطق وی و اثری #ضدنازی بود.
ازآثاربیادماندنی او:
در جویندگان طلا / عصر جدید/ دیکتاتور بزرگ
🗓 #مناسبت
@Roshanfkrane
Telegram
attach 📎
قبل از سقوط #هیتلر دستگاه تبلیغاتی او در ایران بسیار فعال بود؛ همان زمانی که رادیو برلین به زبان فارسی بر ریشه نژادی مشترک آلمانیها و ایرانیها تاکید میکرد، برخی از روحانیون و روزنامهنگاران (که احتمالا پول گرفته بودند) شایعه کردند که هیتلر از اخلاف پیامبر اسلام است و زیر پیراهن خود عکسی از امام علی دارد!
این شایعات تا آنجا پیش رفت که یک چاپخانه در تهران عکس هیتلر و امام علی را کنار هم چاپ کرد و منظورش این بود: "علی (ع) امام اول است و پیشوا (هیتلر) امام آخر!"
منبع: کتاب "آلمانیها و ایران؛ تاریخ گذشته و معاصر، یک دوستی بدفرجام" نوشته ماتیاس کونتزل.
#جالب
#مذهبی
@Roshanfkrane
این شایعات تا آنجا پیش رفت که یک چاپخانه در تهران عکس هیتلر و امام علی را کنار هم چاپ کرد و منظورش این بود: "علی (ع) امام اول است و پیشوا (هیتلر) امام آخر!"
منبع: کتاب "آلمانیها و ایران؛ تاریخ گذشته و معاصر، یک دوستی بدفرجام" نوشته ماتیاس کونتزل.
#جالب
#مذهبی
@Roshanfkrane
متن تبریک #عید توسط #هیتلر به #رضاشاه در سال 1317
"از آن اعليحضرت خواهشمندم، به مناسبت #نوروز صميمى ترين تبريكات و ادعيه ام را براى مزيد ترقى و تعالى كشور ايران قبول فرمايند. #آدولف_هیتلر
#تاریخ
#نوروز
@Roshanfkrane
"از آن اعليحضرت خواهشمندم، به مناسبت #نوروز صميمى ترين تبريكات و ادعيه ام را براى مزيد ترقى و تعالى كشور ايران قبول فرمايند. #آدولف_هیتلر
#تاریخ
#نوروز
@Roshanfkrane
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
#هیتلر در توجیه جنایاتش میگفت : فکرش را نکنید اینها جزیی از اقدامات حکومت در جهت چهار میخه کردن قدرت است ، وانگهی که دیده است کسی از پیروزمندان حساب بکشد ؟؟
( بخشی از فیلم #فهرست_شیندلر )
#سینما
@Roshanfkrane
( بخشی از فیلم #فهرست_شیندلر )
#سینما
@Roshanfkrane
#ظهوروسقوط
یکی از بزرگترین تجمعات حزب #نازی در اوج قدرت #هیتلر که بعداز آن تمام آلمان و اروپا فکر میکردند حتی خدا هم قادر به نابودی هیتلر نخواهد بود !
#تاریخ #جالب
🆔👉 @Roshanfkrane ✍
یکی از بزرگترین تجمعات حزب #نازی در اوج قدرت #هیتلر که بعداز آن تمام آلمان و اروپا فکر میکردند حتی خدا هم قادر به نابودی هیتلر نخواهد بود !
#تاریخ #جالب
🆔👉 @Roshanfkrane ✍
⚫️«خونآشام عزیز، یادت به خیر»
📍#دیکتاتورها پس از مرگ هم زنده میمانند، مانند #استالین که روحش هفت دهه پس از مرگش دوباره در روسیه حلول کرده است. چند سال پس از مرگ، در ۱۹۶۱، جنازهاش از آرامگاه میدان سرخ به جای دیگری منتقل شد و چندی بعد همۀ مجسمهها و بناهای یادبود او از فضای عمومی محو شد.
نسلهای بعدی حتی در دوران اتحاد شوروی نیز اطلاعات زیادی دربارۀ استالین دریافت نمیکردند. دلیل آن واضح بود. هر روز از دوران استیلای سه دههای استالین بر شوروی همراه بود با کشتار و زندان و تبعید مردم؛ نه مردم بیگانه، مردم شوروی.
حتی فرمانروایان و شهریاران قرون وسطا و عهد باستان هم چنین بیپروا همۀ رفقا و همقطارانشان را قتلعام نکردند که استالین کرد.
🔻به هر حال روزی روسیه از قبضۀ حزب کمونیست خارج شد، بایگانیها گشوده شد و به لطف آزادی بیان و مطبوعات آزاد ابعاد مهیب جنایات استالین افشا شد.اما این پایان بازی نبود.
در سرزمینی که «اقتدارگرایی» ریشههایی تا اعماق زمین دارد و پیشواپرستی شایع است، شبح دیکتاتورهای مُرده مترصد میمانند تا باز در پیکر شهر حلول کنند.
این طبیعی است که با گذر زمان نگاه مردم به فرمانروایان قدیمی عوض میشود، اما وقتی سیاهۀ سیاهکاریهای آن دیکتاتور سر به فلک بکشد، عشق دوباره به آن دیکتاتور چه معنایی دارد؟ این همان اتفاقی است که امروز در روسیه با ترفندهای پوتینیستی و با همت گروههای کمونیستی در حال وقوع است.
💢وقتی مردم یک کشور دیکتاتور پیشینشان را فقط به این دلیل که نام کشورشان را در جهان بلندآوازه کرده دوست داشته باشند، بزرگترین برنده کسی خواهد بود که خود را جانشین آن دیکتاتور بزرگ میداند. همۀ آن عشق و نوستالژی تاریخی ناخواسته و ناخودآگاه به سوی جانشین امروزی او سرازیر میشود. برندۀ اصلی استالیندوستی مردم روسیه هم کسی جز #پوتین نیست؛ با این امتیاز بزرگ که پوتین میتواند مدعی باشد، فضایل استالین را دارد و رذایلش را نه. لِف گودکوف، مدیر مؤسسۀ افکارسنجی لِوادا، نیز معتقد است این استالیندوستی بیش از همه از کرملین و پوتین آب میخورد.
پوتین که زمانی خود افسر اطلاعاتی بود اگر هم استالینیست نباشد ــ که قطعاً نیست ــ مزایای امنیتی نظام استالینی را میپسندد، ضمن اینکه با مصادره کردن استالین برای خود، برگۀ آسِ کمونیستهای امروزی را هم میبُرَد؛ و مهمتر از همۀ اینها میتواند استالین را به نمادی در بازی ملیگرایانۀ خود بدل کند...
این همه سود... یک تیر و این همه نشان...
طبق تحقیق مؤسسۀ افکارسنجی لِوادا، در ۲۰۱۷ حدود ۴۶ درصد مردم #روسیه نگاه مثبتی به استالین داشتند (این میزان فقط ۵ سال پیش از آن ۲۸ درصد بود!). در نظرسنجی دیگری حدود ۴۰ درصد مردم روسیه استالین را برجستهترین شخصیت «همۀ زمانها و ملتها» معرفی کردند، در حالی که در ۱۹۸۹، یعنی در واپسین سالهای نظام شوروی، فقط ۱۲ درصد مردم روسیه چنین نظری داشتند. آن زمان ۷۲ درصد مردم روسیه جنایات استالین را نابخشودنی میپنداشتند و در سالهای اخیر فقط ۳۹ درصد چنین نظری دارند. امروز حتی ۲۵ درصد مردم همۀ آن جنایات را ضرورتی تاریخی میدانند! فقط 5 درصد مردم از او میترسند.
و نتیجۀ همۀ آنها اینکه در چند سال اخیر حدود ۱۰۰ مجسمۀ استالین به فضای عمومی روسیه بازگشته است.
دنیای عجیبی است. استالین بزرگترین رهبر کمونیستهای جهان بود؛ #هیتلر هم بزرگترین دشمن کمونیستهای جهان بود. اما ــ امایی تکاندهنده ــ استالین بسیار بیشتر از هیتلر کمونیستهای شاخص را کشت!
چه فرقی میان هیتلر و استالین است؟ اگر امروز کسی در آلمان سخنی ستایشآمیز دربارۀ هیتلر بگوید درست مانند این است که تفنگ بر شقیقهاش بگذارد و شلیک کند! او دیگر در دنیای سیاست هیچ بختی ندارد و با انواع محدودیتها روبرو خواهد شد. اما در روسیه ستایش، چهبسا پرستش استالین روزبهروز دامن میگستراند.
بهانۀ اصلی برای ستایش استالین این است که شوروی به فرماندهی او در جنگ بر آلمان پیروز شد. اما این دلیل بسیار نامعقول است. میان کشتارهای هولناکی که استالین انجام داد و پیروزی در جنگ هیچ ربطی وجود ندارد. یعنی آن کشتارها هیچ کمکی به پیروزی او در جنگ نکرد. پس چطور پیروزی در جنگ میتواند آن کشتارها را فروپوشاند؟
من از مردمی که پیشوای خونآشامشان را میستایند میترسم...
✍ #م_تدینی
#اجتماعی #سیاسی
@Roshanfkrane
📍#دیکتاتورها پس از مرگ هم زنده میمانند، مانند #استالین که روحش هفت دهه پس از مرگش دوباره در روسیه حلول کرده است. چند سال پس از مرگ، در ۱۹۶۱، جنازهاش از آرامگاه میدان سرخ به جای دیگری منتقل شد و چندی بعد همۀ مجسمهها و بناهای یادبود او از فضای عمومی محو شد.
نسلهای بعدی حتی در دوران اتحاد شوروی نیز اطلاعات زیادی دربارۀ استالین دریافت نمیکردند. دلیل آن واضح بود. هر روز از دوران استیلای سه دههای استالین بر شوروی همراه بود با کشتار و زندان و تبعید مردم؛ نه مردم بیگانه، مردم شوروی.
حتی فرمانروایان و شهریاران قرون وسطا و عهد باستان هم چنین بیپروا همۀ رفقا و همقطارانشان را قتلعام نکردند که استالین کرد.
🔻به هر حال روزی روسیه از قبضۀ حزب کمونیست خارج شد، بایگانیها گشوده شد و به لطف آزادی بیان و مطبوعات آزاد ابعاد مهیب جنایات استالین افشا شد.اما این پایان بازی نبود.
در سرزمینی که «اقتدارگرایی» ریشههایی تا اعماق زمین دارد و پیشواپرستی شایع است، شبح دیکتاتورهای مُرده مترصد میمانند تا باز در پیکر شهر حلول کنند.
این طبیعی است که با گذر زمان نگاه مردم به فرمانروایان قدیمی عوض میشود، اما وقتی سیاهۀ سیاهکاریهای آن دیکتاتور سر به فلک بکشد، عشق دوباره به آن دیکتاتور چه معنایی دارد؟ این همان اتفاقی است که امروز در روسیه با ترفندهای پوتینیستی و با همت گروههای کمونیستی در حال وقوع است.
💢وقتی مردم یک کشور دیکتاتور پیشینشان را فقط به این دلیل که نام کشورشان را در جهان بلندآوازه کرده دوست داشته باشند، بزرگترین برنده کسی خواهد بود که خود را جانشین آن دیکتاتور بزرگ میداند. همۀ آن عشق و نوستالژی تاریخی ناخواسته و ناخودآگاه به سوی جانشین امروزی او سرازیر میشود. برندۀ اصلی استالیندوستی مردم روسیه هم کسی جز #پوتین نیست؛ با این امتیاز بزرگ که پوتین میتواند مدعی باشد، فضایل استالین را دارد و رذایلش را نه. لِف گودکوف، مدیر مؤسسۀ افکارسنجی لِوادا، نیز معتقد است این استالیندوستی بیش از همه از کرملین و پوتین آب میخورد.
پوتین که زمانی خود افسر اطلاعاتی بود اگر هم استالینیست نباشد ــ که قطعاً نیست ــ مزایای امنیتی نظام استالینی را میپسندد، ضمن اینکه با مصادره کردن استالین برای خود، برگۀ آسِ کمونیستهای امروزی را هم میبُرَد؛ و مهمتر از همۀ اینها میتواند استالین را به نمادی در بازی ملیگرایانۀ خود بدل کند...
این همه سود... یک تیر و این همه نشان...
طبق تحقیق مؤسسۀ افکارسنجی لِوادا، در ۲۰۱۷ حدود ۴۶ درصد مردم #روسیه نگاه مثبتی به استالین داشتند (این میزان فقط ۵ سال پیش از آن ۲۸ درصد بود!). در نظرسنجی دیگری حدود ۴۰ درصد مردم روسیه استالین را برجستهترین شخصیت «همۀ زمانها و ملتها» معرفی کردند، در حالی که در ۱۹۸۹، یعنی در واپسین سالهای نظام شوروی، فقط ۱۲ درصد مردم روسیه چنین نظری داشتند. آن زمان ۷۲ درصد مردم روسیه جنایات استالین را نابخشودنی میپنداشتند و در سالهای اخیر فقط ۳۹ درصد چنین نظری دارند. امروز حتی ۲۵ درصد مردم همۀ آن جنایات را ضرورتی تاریخی میدانند! فقط 5 درصد مردم از او میترسند.
و نتیجۀ همۀ آنها اینکه در چند سال اخیر حدود ۱۰۰ مجسمۀ استالین به فضای عمومی روسیه بازگشته است.
دنیای عجیبی است. استالین بزرگترین رهبر کمونیستهای جهان بود؛ #هیتلر هم بزرگترین دشمن کمونیستهای جهان بود. اما ــ امایی تکاندهنده ــ استالین بسیار بیشتر از هیتلر کمونیستهای شاخص را کشت!
چه فرقی میان هیتلر و استالین است؟ اگر امروز کسی در آلمان سخنی ستایشآمیز دربارۀ هیتلر بگوید درست مانند این است که تفنگ بر شقیقهاش بگذارد و شلیک کند! او دیگر در دنیای سیاست هیچ بختی ندارد و با انواع محدودیتها روبرو خواهد شد. اما در روسیه ستایش، چهبسا پرستش استالین روزبهروز دامن میگستراند.
بهانۀ اصلی برای ستایش استالین این است که شوروی به فرماندهی او در جنگ بر آلمان پیروز شد. اما این دلیل بسیار نامعقول است. میان کشتارهای هولناکی که استالین انجام داد و پیروزی در جنگ هیچ ربطی وجود ندارد. یعنی آن کشتارها هیچ کمکی به پیروزی او در جنگ نکرد. پس چطور پیروزی در جنگ میتواند آن کشتارها را فروپوشاند؟
من از مردمی که پیشوای خونآشامشان را میستایند میترسم...
✍ #م_تدینی
#اجتماعی #سیاسی
@Roshanfkrane
این مطلب را بخوانید و به دیگران هم توصیه کنید.
درباره کتاب "نقد و تحلیلِ جباریت"
نوشته #مانس_اشپربر
📌 این روانشناس آلمانی این کتاب را در سن 32 سالگی و در دهه ۳۰ میلادی (هفتاد سال پیش) یعنی پیش از آن که هیتلر جهان را به کام جنگ جهانی دوم بکشاند، نگاشته است. او حتی در کتاب خود از روی تحلیل روانی رفتار دیکتاتورها، پیش بینی کرده است که کسی مثل هیتلر سرانجام خودکشی خواهد کرد. وقتی این کتاب منتشر شد نویسنده اش نه تنها مجبور شد برای مصون ماندن از خشم نازیها، به زندگی پنهانی روی آورد بلکه حتی کمونیست های پیرو استالین نیز خواندن این کتاب را ممنوع کردند و پیروانشان حتی از دست زدن به این کتاب هم پرهیز می کردند.
📌 این کتاب توسط کریم قصیم به زبان فارسی ترجمه و در سال ۱۳۶٣ توسط انتشارات دماوند به چاپ رسیده است. به علت استقبال از کتاب، ظرف یک سال به چاپ سوم رسید و پس از چاپ سوم در سال ۱۳۶۴ بود که پس از سه سال فعالیت، انتشارات دماوند تعطیل شد.
📌 اشپربر در این کتاب،که متنی بسیار روان و جذاب دارد، با تحلیل روانشناختی شخصیت و رفتار جباران، نشان می دهد که جباران به خودی خود جبار نمی شوند بلکه آنها محصول رفتار توده هایی هستند که خلق و خوی جباریت بخشی از وجود آنهاست. برای آن که جباریت و دیکتاتوری برای همیشه از جامعه ای رخت بربندد، باید روحیه جباریت توده ها از بین برود (یادمان نرود که ما ایرانی ها رابطه خوبی با موجودات ضعیف تر از خودمان نداریم. ببینید بچه هایمان خیلی راحت به سوی گربه ها و سگ ها سنگ می اندازند، سوارها به پیاده ها رحم نمی کنند، همه مان در موضع شغلی خودمان حکومت می کنیم. بقال حاکم است، نانوا حاکم است، راننده تاکسی حاکم است. مامور پلیس و قاضی و همه وهمه در موضع شغلی خود، می خواهیم حکومت کنیم. وقتی در خیابان دزد را می گیریم به جای آن که تحویل پلیس اش بدهیم اول به او کتک مفصلی می زنیم، پلیسمان وقتی خطاکاری را دستگیر می کند اول او را می زند و این مثالها الی ماشاء الله وجود دارد.
این ها همه نشانه های جباریت نهفته ای است که در همه ما وجود دارد).
📌 اشپربر نشان می دهد که چگونه شخصیت روانی یک جبار به تدریج و در طول زمان تحول می یابد و او را از یک زندگی معمولی محروم می کند به گونه ای که جبار به تدریج دچار سادیسم (دیگر آزاری) و در مراحل بعدی دچار مازوخیسم (خودآزاری) می شود. در واقع از نظر اشپربر، جباران بیمارانی هستند که بیماریشان در هیاهوی توده ها، برای خودشان و برای دیگران مخفی می ماند و به همین علت فرصت درمان نیز از آنها ستانده می شود.
📌 اشپربر با دسته بندی انواع ترس نشان می دهد که جباران دچار «ترس تهاجمی» هستند و در واقع بخش بزرگی از رفتار آنها ناشی از این نوع ترس است. اشپربر معتقد است اعتیاد به دشمن تراشی و ایده «دشمن انگاری هر کس با ما نیست» از سوی جباران محصول ترس عمیقی است که در وجود آنها نهفته است.
او از قول افلاطون می نویسد «هر کس می تواند شایسته صفت شجاع باشد، الا فرد جبار». و بعد خودش به زیبایی و با تحلیل روانشناختی نشان می دهد که این سخن افلاطون چقدر دقیق است. در واقع نشان می دهد که جباریت ویژگی است که جایگزین فقدان شجاعت می شود. و این رفتار در همه سطوح قدرت (پدر، معلم، رئیس اداره، پلیس محله و ….) نمود دارد. اما وقتی آحاد توده های شخصیتاً جبار در عالم واقع با یکی از جباران همراهی می کنند و او را حمایت می کنند، از او یک حاکم به تمام معنی دیکتاتور می سازند.
📌 اشپربر نشان می دهد که چگونه ترس در طول زمان به نفرت تبدیل می شود و آنگاه توده ها برای ارضای حس نفرتشان از عده ای، جباری را یاری می کنند تا آنان را نابود کند. و بعد دوباره زمانی می رسد که توده ها به علت نفرت از همین جبار، او را به کمک جبار دیگری به چوبه دار می سپارند.
📌 او به زیبایی نشان می دهد که چگونه جباران با ساده کردن مسائل پیچیده زندگی، راه حل های عامه پسند ـ اما غیر قابل اجرا ـ می دهند و اصلا هم نگران عدم قابلیت اجرای این ایده های خود نیستند، چرا که آموخته اند وقتی راه حلشان به نتیجه نرسید به راحتی می توانند با انداختن مسئولیت این ناکامی به گردن دیگران (دشمنان فرضی)، این ناکامی را تبدیل به فرصتی کنند تا نشان دهند که دشمنانشان چقدر قدرتمند اند و نمی گذارند تا آنها به اهدافشان برسند.
📌 اشپربر البته تحلیلش را معطوف به شخصیت سیاسی خاصی نمی کند اما برخی مثالهایش را از رفتار دیکتاتورهای زمانه اش (استالین و هیتلر) می آورد. با این حال، زیبایی این کتاب به این است که وقتی نام #هیتلر و #استالین را حذف می کنیم و نام هر #دیکتاتور دیگری را می گذاریم می بینیم چقدر تحلیل تازه است، گویا اشپربر آنها را همین دیروز و برای تحلیل رفتار دیکتاتورهای این زمانه نوشته است.
#اجتماعی
@Roshanfkrane
درباره کتاب "نقد و تحلیلِ جباریت"
نوشته #مانس_اشپربر
📌 این روانشناس آلمانی این کتاب را در سن 32 سالگی و در دهه ۳۰ میلادی (هفتاد سال پیش) یعنی پیش از آن که هیتلر جهان را به کام جنگ جهانی دوم بکشاند، نگاشته است. او حتی در کتاب خود از روی تحلیل روانی رفتار دیکتاتورها، پیش بینی کرده است که کسی مثل هیتلر سرانجام خودکشی خواهد کرد. وقتی این کتاب منتشر شد نویسنده اش نه تنها مجبور شد برای مصون ماندن از خشم نازیها، به زندگی پنهانی روی آورد بلکه حتی کمونیست های پیرو استالین نیز خواندن این کتاب را ممنوع کردند و پیروانشان حتی از دست زدن به این کتاب هم پرهیز می کردند.
📌 این کتاب توسط کریم قصیم به زبان فارسی ترجمه و در سال ۱۳۶٣ توسط انتشارات دماوند به چاپ رسیده است. به علت استقبال از کتاب، ظرف یک سال به چاپ سوم رسید و پس از چاپ سوم در سال ۱۳۶۴ بود که پس از سه سال فعالیت، انتشارات دماوند تعطیل شد.
📌 اشپربر در این کتاب،که متنی بسیار روان و جذاب دارد، با تحلیل روانشناختی شخصیت و رفتار جباران، نشان می دهد که جباران به خودی خود جبار نمی شوند بلکه آنها محصول رفتار توده هایی هستند که خلق و خوی جباریت بخشی از وجود آنهاست. برای آن که جباریت و دیکتاتوری برای همیشه از جامعه ای رخت بربندد، باید روحیه جباریت توده ها از بین برود (یادمان نرود که ما ایرانی ها رابطه خوبی با موجودات ضعیف تر از خودمان نداریم. ببینید بچه هایمان خیلی راحت به سوی گربه ها و سگ ها سنگ می اندازند، سوارها به پیاده ها رحم نمی کنند، همه مان در موضع شغلی خودمان حکومت می کنیم. بقال حاکم است، نانوا حاکم است، راننده تاکسی حاکم است. مامور پلیس و قاضی و همه وهمه در موضع شغلی خود، می خواهیم حکومت کنیم. وقتی در خیابان دزد را می گیریم به جای آن که تحویل پلیس اش بدهیم اول به او کتک مفصلی می زنیم، پلیسمان وقتی خطاکاری را دستگیر می کند اول او را می زند و این مثالها الی ماشاء الله وجود دارد.
این ها همه نشانه های جباریت نهفته ای است که در همه ما وجود دارد).
📌 اشپربر نشان می دهد که چگونه شخصیت روانی یک جبار به تدریج و در طول زمان تحول می یابد و او را از یک زندگی معمولی محروم می کند به گونه ای که جبار به تدریج دچار سادیسم (دیگر آزاری) و در مراحل بعدی دچار مازوخیسم (خودآزاری) می شود. در واقع از نظر اشپربر، جباران بیمارانی هستند که بیماریشان در هیاهوی توده ها، برای خودشان و برای دیگران مخفی می ماند و به همین علت فرصت درمان نیز از آنها ستانده می شود.
📌 اشپربر با دسته بندی انواع ترس نشان می دهد که جباران دچار «ترس تهاجمی» هستند و در واقع بخش بزرگی از رفتار آنها ناشی از این نوع ترس است. اشپربر معتقد است اعتیاد به دشمن تراشی و ایده «دشمن انگاری هر کس با ما نیست» از سوی جباران محصول ترس عمیقی است که در وجود آنها نهفته است.
او از قول افلاطون می نویسد «هر کس می تواند شایسته صفت شجاع باشد، الا فرد جبار». و بعد خودش به زیبایی و با تحلیل روانشناختی نشان می دهد که این سخن افلاطون چقدر دقیق است. در واقع نشان می دهد که جباریت ویژگی است که جایگزین فقدان شجاعت می شود. و این رفتار در همه سطوح قدرت (پدر، معلم، رئیس اداره، پلیس محله و ….) نمود دارد. اما وقتی آحاد توده های شخصیتاً جبار در عالم واقع با یکی از جباران همراهی می کنند و او را حمایت می کنند، از او یک حاکم به تمام معنی دیکتاتور می سازند.
📌 اشپربر نشان می دهد که چگونه ترس در طول زمان به نفرت تبدیل می شود و آنگاه توده ها برای ارضای حس نفرتشان از عده ای، جباری را یاری می کنند تا آنان را نابود کند. و بعد دوباره زمانی می رسد که توده ها به علت نفرت از همین جبار، او را به کمک جبار دیگری به چوبه دار می سپارند.
📌 او به زیبایی نشان می دهد که چگونه جباران با ساده کردن مسائل پیچیده زندگی، راه حل های عامه پسند ـ اما غیر قابل اجرا ـ می دهند و اصلا هم نگران عدم قابلیت اجرای این ایده های خود نیستند، چرا که آموخته اند وقتی راه حلشان به نتیجه نرسید به راحتی می توانند با انداختن مسئولیت این ناکامی به گردن دیگران (دشمنان فرضی)، این ناکامی را تبدیل به فرصتی کنند تا نشان دهند که دشمنانشان چقدر قدرتمند اند و نمی گذارند تا آنها به اهدافشان برسند.
📌 اشپربر البته تحلیلش را معطوف به شخصیت سیاسی خاصی نمی کند اما برخی مثالهایش را از رفتار دیکتاتورهای زمانه اش (استالین و هیتلر) می آورد. با این حال، زیبایی این کتاب به این است که وقتی نام #هیتلر و #استالین را حذف می کنیم و نام هر #دیکتاتور دیگری را می گذاریم می بینیم چقدر تحلیل تازه است، گویا اشپربر آنها را همین دیروز و برای تحلیل رفتار دیکتاتورهای این زمانه نوشته است.
#اجتماعی
@Roshanfkrane
قبل از سقوط #هیتلر دستگاه تبلیغاتی او در ایران بسیار فعال بود؛ همان زمانی که رادیو برلین به زبان فارسی بر ریشه نژادی مشترک آلمانیها و ایرانیها تاکید میکرد، برخی از روحانیون و روزنامهنگاران (که احتمالا پول گرفته بودند) شایعه کردند که هیتلر از اخلاف پیامبر اسلام است و زیر پیراهن خود عکسی از امام علی دارد!
این شایعات تا آنجا پیش رفت که یک چاپخانه در تهران عکس هیتلر و امام علی را در کنار هم چاپ کرد!!
(نقل از کتاب آلمانی ها و ایران،نوشته ماتیاس کونتزل،چاپ برلین)
#تاریخ #جالب
@Roshanfkrane
این شایعات تا آنجا پیش رفت که یک چاپخانه در تهران عکس هیتلر و امام علی را در کنار هم چاپ کرد!!
(نقل از کتاب آلمانی ها و ایران،نوشته ماتیاس کونتزل،چاپ برلین)
#تاریخ #جالب
@Roshanfkrane
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🎬 تماشای چندباره ی سخنرانی مشهور #چارلی_چاپلین در فیلم #دیکتاتور_بزرگ (محصول 1940) شاید تلنگری باشد برای ما که مسیر زندگی مان در این منطقه از جهان میتوانست آزاد و زیبا باشد؛ اگر حرص، روحها را مسموم نکرده بود و نفرت، انسان را در مسیر پستی و خونریزی قرار نمیداد.
دیکتاتور بزرگ یکی از موفقترین آثار چارلی چاپلین (۱۸۸۹،۱۹۷۷) کارگردان و هنرپیشه برجسته تاریخ سینما است. این فیلم اولین فیلم کاملا ناطق و صدادار چارلی چاپلین بعد از پایان دوره فیلمهای صامت او است.
#هیتلر پخش و تماشای این فیلم را در آلمان ممنوع کرده بود.
#جالب #سینما
@Roshanfkrane
دیکتاتور بزرگ یکی از موفقترین آثار چارلی چاپلین (۱۸۸۹،۱۹۷۷) کارگردان و هنرپیشه برجسته تاریخ سینما است. این فیلم اولین فیلم کاملا ناطق و صدادار چارلی چاپلین بعد از پایان دوره فیلمهای صامت او است.
#هیتلر پخش و تماشای این فیلم را در آلمان ممنوع کرده بود.
#جالب #سینما
@Roshanfkrane
دروغ #گوبلز یا دروغ بزرگ!
دروغ گوبلز یا دروغ بزرگ، اصطلاح و تکنیکی (شیادگونه) در #پروپاگاندا است که اولین بار توسط #هیتلر استفاده شد.
از مشخصات دروغ گوبلز، اینست که می گوید:
«هیچوقت نگذارید مردم دلسرد شوند، هیچوقت خطا و تقصیری را نپذیرید، هیچوقت تصدیق نکنید که دشمن ممکن است صفت خوبی داشته باشد، در آنِ واحد روی یک دشمن متمرکز شوید و هر اتفاق بدی را بر گردن او بیاندازید.»
گوبلز می افزاید:
« مردم دروغ بزرگ را زودتر از دروغ کوچک باور میکنند و اگر دروغی را مکرراً تکرار کنید، دیر یا زود آن را باور خواهند کرد»
#جالب #تاریخ
@Roshanfkrane
دروغ گوبلز یا دروغ بزرگ، اصطلاح و تکنیکی (شیادگونه) در #پروپاگاندا است که اولین بار توسط #هیتلر استفاده شد.
از مشخصات دروغ گوبلز، اینست که می گوید:
«هیچوقت نگذارید مردم دلسرد شوند، هیچوقت خطا و تقصیری را نپذیرید، هیچوقت تصدیق نکنید که دشمن ممکن است صفت خوبی داشته باشد، در آنِ واحد روی یک دشمن متمرکز شوید و هر اتفاق بدی را بر گردن او بیاندازید.»
گوبلز می افزاید:
« مردم دروغ بزرگ را زودتر از دروغ کوچک باور میکنند و اگر دروغی را مکرراً تکرار کنید، دیر یا زود آن را باور خواهند کرد»
#جالب #تاریخ
@Roshanfkrane
"جباران اعتياد به دشمن تراشي دارند"
دکتر #محسن_رناني
این نوروز توفیق یافتم تا خواندن کتاب «نقد و تحلیل جباریت»نوشته «مانس اشپربر» را تمام کنم.این روانشناس آلمانی این کتاب را در سن ۳۲ سالگی و در دهه ۳۰ میلادی پیش از آنکه #هیتلر جهان را به کام جنگ جهانی دوم بکشاند،نگاشته است.
او حتی در کتاب خود از روی تحلیل روانی رفتار #دیکتاتور ها، پیشبینی کرده است که کسی مثل هیتلر سرانجام خودکشی خواهد کرد. وقتی این کتاب منتشر شد نویسندهاش نه تنها مجبور شد برای مصون ماندن از خشم نازیها به زندگی پنهانی روی آورد، بلکه حتی کمونیستهای پیرو #استالین نیز خواندن این کتاب را ممنوع کردند.
این کتاب توسط کریم قصیم به زبان فارسی ترجمه و در سال ۱۳۶۳ توسط انتشارات دماوند به چاپ رسیده است.انتشارات دماوند در سال ۶۴ تعطیل شد.
اشپربر در این کتاب که متنی بسیار روان و جذاب دارد، با تحلیل روانشناختیِ شخصیت و رفتار جباران نشان میدهد که جباران به خودی خود جبار نمیشوند، بلکه آنها محصول رفتار تودههایی هستند که خلقوخوی جباریت بخشی از وجود آنهاست.
برای آن که جباریت و دیکتاتوری برای همیشه از جامعهای رخت بربندد باید روحیه جباریت تودهها از بین برود (یادمان نرود که ما ایرانیها رابطه خوبی با موجودات ضعیف تر از خودمان نداریم.ببینید بچه هایمان خیلی راحت به سوی گربهها و سگها سنگ میاندازند،سوارها به پیادهها رحم نمیکنند،همهمان در موضع شغلی خودمان حکومت میکنیم. بقال حاکم است، نانوا حاکم است، راننده تاکسی حاکم است.مامور پلیس و قاضی و همهوهمه در موضع شغلی خود میخواهیم حکومت کنیم.
وقتی در خیابان دزد را میگیریم به جای آن که تحویل پلیساش بدهیم، اول به او کتک مفصلی میزنیم،پلیسمان وقتی خطاکاری را دستگیر میکند اول او را میزند و این مثالها الیماشاءالله وجود دارد.
اینها همه نشانههای جباریت نهفتهای است که در همه ما وجود دارد.
اشپربر نشان میدهد که چگونه شخصیت روانی یک جبار به تدریج و در طول زمان تحول مییابد و او را از یک زندگی معمولی محروم میکند به گونهای که جبار به تدریج دچار #سادیسم (دیگر آزاری) و در مراحل بعدی دچار #مازوخیسم (خودآزاری) میشود.
در واقع از نظر اشپربر، جباران بیمارانی هستند که بیماریشان در هیاهوی تودهها، برای خودشان و برای دیگران مخفی میماند و به همین علت فرصت درمان نیز از آنها ستانده میشود.
اشپربر با دسته بندی انواع ترس نشان میدهد که جباران دچار «ترس تهاجمی» هستند و در واقع بخش بزرگی از رفتار آنها ناشی از این نوع ترس است.
اشپربر معتقد است اعتیاد به دشمن تراشی و ایده «دشمن انگاری هر کس با ما نیست» از سوی جباران محصول ترس عمیقی است که در وجود آنها نهفته است.
او از قول افلاطون مینویسد «هر کس میتواند شایسته صفت شجاع باشد الا فرد جبار». و بعد خودش به زیبایی و با تحلیل روانشناختی نشان میدهد که این سخن افلاطون چقدر دقیق است. در واقع نشان میدهد که جباریت ویژگی است که جایگزین فقدان شجاعت میشود. و این رفتار در همه سطوح قدرت (پدر، معلم، رئیس اداره، پلیس محله و ....) نمود دارد. اما وقتی احاد توده های شخصیتاً جبار در عالم واقع با یکی از جباران همراهی میکنند و او را حمایت میکنند، از او یک حاکم به تمام معنی دیکتاتور میسازند.
اشپربر نشان میدهد که چگونه ترس در طول زمان به نفرت تبدیل میشود و آنگاه تودهها برای ارضای حس نفرتشان از عدهای، جباری را یاری میکنند تا آنان را نابود کند و بعد دوباره زمانی میرسد که تودهها به علت نفرت از همین جبار، او را به کمک جبار دیگری به چوبهدار میسپارند.
او به زیبایی نشان میدهد که چگونه جباران با ساده کرده مسائل پیچیده زندگی، راه حلهای عامه پسند ــ اما غیر قابل اجرا ــ میدهند و اصلا هم نگران عدم قابلیت اجرای این ایدههای خود نیستند، چرا که آموخته اند وقتی راه حلشان به نتیجه نرسید، بهراحتی میتوانند با انداختن مسئولیت این ناکامی به گردن دیگران (دشمنان فرضی)، این ناکامی را تبدیل به فرصتی کنند تا نشان دهند که دشمنانشان چقدر قدرتمنداند و نمیگذارند تا آنها به اهدافشان برسند.
اشپربر البته تحلیلاش را معطوف به شخصیت سیاسی خاصی نمیکند اما برخی مثالهایش را از رفتار دیکتاتورهای زمانهاش (استالین و هیتلر) میآورد.
با این حال، زیبایی این کتاب به این است که وقتی نام هیتلر و استالین را حذف میکنیم و نام هر دیکتاتور دیگری را میگذاریم میبینیم چقدر تحلیل تازه است، گویا اشپربر آن را همین دیروز و برای تحلیل رفتار دیکتاتورهای این زمانه نوشته است.
پیشنهاد میکنم قبل از نام مقامات سیاسی، نام خود را در متن قرار دهیم و بینیم چقدر لایق لقب «جبار» هستیم.
#اجتماعی #سیاسی
@Roshanfkrane
دکتر #محسن_رناني
این نوروز توفیق یافتم تا خواندن کتاب «نقد و تحلیل جباریت»نوشته «مانس اشپربر» را تمام کنم.این روانشناس آلمانی این کتاب را در سن ۳۲ سالگی و در دهه ۳۰ میلادی پیش از آنکه #هیتلر جهان را به کام جنگ جهانی دوم بکشاند،نگاشته است.
او حتی در کتاب خود از روی تحلیل روانی رفتار #دیکتاتور ها، پیشبینی کرده است که کسی مثل هیتلر سرانجام خودکشی خواهد کرد. وقتی این کتاب منتشر شد نویسندهاش نه تنها مجبور شد برای مصون ماندن از خشم نازیها به زندگی پنهانی روی آورد، بلکه حتی کمونیستهای پیرو #استالین نیز خواندن این کتاب را ممنوع کردند.
این کتاب توسط کریم قصیم به زبان فارسی ترجمه و در سال ۱۳۶۳ توسط انتشارات دماوند به چاپ رسیده است.انتشارات دماوند در سال ۶۴ تعطیل شد.
اشپربر در این کتاب که متنی بسیار روان و جذاب دارد، با تحلیل روانشناختیِ شخصیت و رفتار جباران نشان میدهد که جباران به خودی خود جبار نمیشوند، بلکه آنها محصول رفتار تودههایی هستند که خلقوخوی جباریت بخشی از وجود آنهاست.
برای آن که جباریت و دیکتاتوری برای همیشه از جامعهای رخت بربندد باید روحیه جباریت تودهها از بین برود (یادمان نرود که ما ایرانیها رابطه خوبی با موجودات ضعیف تر از خودمان نداریم.ببینید بچه هایمان خیلی راحت به سوی گربهها و سگها سنگ میاندازند،سوارها به پیادهها رحم نمیکنند،همهمان در موضع شغلی خودمان حکومت میکنیم. بقال حاکم است، نانوا حاکم است، راننده تاکسی حاکم است.مامور پلیس و قاضی و همهوهمه در موضع شغلی خود میخواهیم حکومت کنیم.
وقتی در خیابان دزد را میگیریم به جای آن که تحویل پلیساش بدهیم، اول به او کتک مفصلی میزنیم،پلیسمان وقتی خطاکاری را دستگیر میکند اول او را میزند و این مثالها الیماشاءالله وجود دارد.
اینها همه نشانههای جباریت نهفتهای است که در همه ما وجود دارد.
اشپربر نشان میدهد که چگونه شخصیت روانی یک جبار به تدریج و در طول زمان تحول مییابد و او را از یک زندگی معمولی محروم میکند به گونهای که جبار به تدریج دچار #سادیسم (دیگر آزاری) و در مراحل بعدی دچار #مازوخیسم (خودآزاری) میشود.
در واقع از نظر اشپربر، جباران بیمارانی هستند که بیماریشان در هیاهوی تودهها، برای خودشان و برای دیگران مخفی میماند و به همین علت فرصت درمان نیز از آنها ستانده میشود.
اشپربر با دسته بندی انواع ترس نشان میدهد که جباران دچار «ترس تهاجمی» هستند و در واقع بخش بزرگی از رفتار آنها ناشی از این نوع ترس است.
اشپربر معتقد است اعتیاد به دشمن تراشی و ایده «دشمن انگاری هر کس با ما نیست» از سوی جباران محصول ترس عمیقی است که در وجود آنها نهفته است.
او از قول افلاطون مینویسد «هر کس میتواند شایسته صفت شجاع باشد الا فرد جبار». و بعد خودش به زیبایی و با تحلیل روانشناختی نشان میدهد که این سخن افلاطون چقدر دقیق است. در واقع نشان میدهد که جباریت ویژگی است که جایگزین فقدان شجاعت میشود. و این رفتار در همه سطوح قدرت (پدر، معلم، رئیس اداره، پلیس محله و ....) نمود دارد. اما وقتی احاد توده های شخصیتاً جبار در عالم واقع با یکی از جباران همراهی میکنند و او را حمایت میکنند، از او یک حاکم به تمام معنی دیکتاتور میسازند.
اشپربر نشان میدهد که چگونه ترس در طول زمان به نفرت تبدیل میشود و آنگاه تودهها برای ارضای حس نفرتشان از عدهای، جباری را یاری میکنند تا آنان را نابود کند و بعد دوباره زمانی میرسد که تودهها به علت نفرت از همین جبار، او را به کمک جبار دیگری به چوبهدار میسپارند.
او به زیبایی نشان میدهد که چگونه جباران با ساده کرده مسائل پیچیده زندگی، راه حلهای عامه پسند ــ اما غیر قابل اجرا ــ میدهند و اصلا هم نگران عدم قابلیت اجرای این ایدههای خود نیستند، چرا که آموخته اند وقتی راه حلشان به نتیجه نرسید، بهراحتی میتوانند با انداختن مسئولیت این ناکامی به گردن دیگران (دشمنان فرضی)، این ناکامی را تبدیل به فرصتی کنند تا نشان دهند که دشمنانشان چقدر قدرتمنداند و نمیگذارند تا آنها به اهدافشان برسند.
اشپربر البته تحلیلاش را معطوف به شخصیت سیاسی خاصی نمیکند اما برخی مثالهایش را از رفتار دیکتاتورهای زمانهاش (استالین و هیتلر) میآورد.
با این حال، زیبایی این کتاب به این است که وقتی نام هیتلر و استالین را حذف میکنیم و نام هر دیکتاتور دیگری را میگذاریم میبینیم چقدر تحلیل تازه است، گویا اشپربر آن را همین دیروز و برای تحلیل رفتار دیکتاتورهای این زمانه نوشته است.
پیشنهاد میکنم قبل از نام مقامات سیاسی، نام خود را در متن قرار دهیم و بینیم چقدر لایق لقب «جبار» هستیم.
#اجتماعی #سیاسی
@Roshanfkrane
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM