وارونه نویسی در سنت تاریخنگاری استبدادی
کانال روشنفکران
✍ #لطف_الله_آجدانی
سانسور و جعل و دروغ و تحریف و وارونه نویسی، مهم ترین ویژگی سنت تاریخنگاری در جوامع تحت سلطه حاکمیت های استبدادی است . این که گفته اند فاتحان تاریخ را می نویسند، از آنرو که به اقلیت تاریخنگاران مستقل و غیر وابسته به منابع قدرت حاکمه، بی اعتنا است، همه واقعیت نیست ، اما به سبب وچود فراوان تاریخنگاران خود فروخته حکومتی در نظام های سباسی استبدادی و توتالیتر ، بخش مهمی از واقعیت را در بر دارد. در تاریخنگاری استبدادی ، به مدد مورخان نان به نرخ روز خور و پاچه خواری آنان، کوشش می شود تا با ماله کشی و توجیه نقاط ضعف و معایب و کژتابی های حاکمان مستبد، واقعیت های تاریخی را در مسلخ جعل و دروغ و سانسور و تحریف و وارونه نویسی و وارونه نمایی تاریخی، قربانی و ذبح کنند. در سنت تاریخنگاری خودفروخته در ایران ، از آغاز تاریخ میانه ایران و بعد از آن، همواره، قهرمان را به فرود ضد قهرمان تقلیل و ضد قهرمان را به فراز قهرمان ارتقا می دهند. ظلم را عدالت می نمایانند و خیانت به وطن و نادیده گرفتن حقوق ملت را عین خدمت به وطن و ملت معرفی می کنند و هر آن کس را که بر ضد ستمکاری حکومت های ظالم و فاسد بر خیزد و در برابر حاکمان ظالم گردن کج نکند ، طاغی و یاغی خوانده و مستوجب مجازات می دانند.
نمونه هایی از وارونه نویسی های واقعیت ستیز و واقعیت گریز در تاریخ را می توان در تلاش مورخان درباری به سود حکومت های استبدای در تاریخ میانه ایران و بازتولید آن در ادوار تاریخی بعدی به دست آورد و به دست داد. از این جمله است: محمد حسن خان اعتمادالسلطنه مولف صدر التواریخ ،که حاکم را ظل الله و فرابشری دانسته و بر این باور است که مردم نباید با حاکم طرف شوند که ستیزه با حاکم ظل الله جسارت و گناهی است مستوجب مجازات. از همین روست که برکناری و قتل میرزا ابوالقاسم قائم مقام صدر اعظم کاردان قاجاریه به دستور محمد شاه را به خیانت وی به حکومت و حاکم گره می زند. همچنان که محمد هاشم آصف ،مولف رستم التواریخ و بسیاری دیگر از این جمله ، در وصف عدالت سلطان و حاکم ظالم و فاسد ، سخن های دروغ بسیار رانده و رعیت - ملت - را ازمخالفت و سرپیچی از اطاعت از حاکم ظل الله باز داشته و چاپلوسانه به ستایش از حاکمان زمانه خود برخاسته اند ؛ چنان که فتحعلی شاه بی تدبیر و فاسد را که بخش های وسیعی از ایران را به بیگانگان اعطا کرد، به دروغ و تحریف ، "سلطان ذی شوکت بی همتا در جهان" خوانده اند که " صدای طبل کشورگشایی های او گوش زمین و فلک را کر کرده است و زمین و آسمان سلطان عادلی چو او ندیده اند".
بی هیچ تردیدی ، تاربخ نگاری درباری و استبدادی، بیش و پیش از آن که تاریخ نگاری باشد، تاریخ سازی است و این تاریخ سازی ها که در آن روایت های تاریخی جای خود را به ناروایت های تاریخی می دهند، هیچ سرمایه درخشانی جز دروغ و جعل و سانسور و وارونه نویسی و وارونه نمایی، به دست داده نمی شود. اما حکومت های استبدادی و مورخان درباری و جیره خوار، فراموش کرده اند که نه همه مورخان ، درباری و جیره خوار هستند و نه تاریخ را فقط تاریخنگاران درباری می نگارند. وانگهی با ورود هرچند ناتمام جامعه ایرانی و ایرانیان به عصر مدرنیته و افزایش بیداری نسبی ایرانیان در تاریخ معاصر ایران به ویژه از عصر مشروطیت و بعد از آن ، توان و کارآیی تاریخ سازی های آلوده به دروغ و سانسور و جعل و وارونه نویسی ، در میان مردم ، رو به افول است و روال آن رو به زوال.
#ارسالی #اجتماعی
@Roshanfkrane
کانال روشنفکران
✍ #لطف_الله_آجدانی
سانسور و جعل و دروغ و تحریف و وارونه نویسی، مهم ترین ویژگی سنت تاریخنگاری در جوامع تحت سلطه حاکمیت های استبدادی است . این که گفته اند فاتحان تاریخ را می نویسند، از آنرو که به اقلیت تاریخنگاران مستقل و غیر وابسته به منابع قدرت حاکمه، بی اعتنا است، همه واقعیت نیست ، اما به سبب وچود فراوان تاریخنگاران خود فروخته حکومتی در نظام های سباسی استبدادی و توتالیتر ، بخش مهمی از واقعیت را در بر دارد. در تاریخنگاری استبدادی ، به مدد مورخان نان به نرخ روز خور و پاچه خواری آنان، کوشش می شود تا با ماله کشی و توجیه نقاط ضعف و معایب و کژتابی های حاکمان مستبد، واقعیت های تاریخی را در مسلخ جعل و دروغ و سانسور و تحریف و وارونه نویسی و وارونه نمایی تاریخی، قربانی و ذبح کنند. در سنت تاریخنگاری خودفروخته در ایران ، از آغاز تاریخ میانه ایران و بعد از آن، همواره، قهرمان را به فرود ضد قهرمان تقلیل و ضد قهرمان را به فراز قهرمان ارتقا می دهند. ظلم را عدالت می نمایانند و خیانت به وطن و نادیده گرفتن حقوق ملت را عین خدمت به وطن و ملت معرفی می کنند و هر آن کس را که بر ضد ستمکاری حکومت های ظالم و فاسد بر خیزد و در برابر حاکمان ظالم گردن کج نکند ، طاغی و یاغی خوانده و مستوجب مجازات می دانند.
نمونه هایی از وارونه نویسی های واقعیت ستیز و واقعیت گریز در تاریخ را می توان در تلاش مورخان درباری به سود حکومت های استبدای در تاریخ میانه ایران و بازتولید آن در ادوار تاریخی بعدی به دست آورد و به دست داد. از این جمله است: محمد حسن خان اعتمادالسلطنه مولف صدر التواریخ ،که حاکم را ظل الله و فرابشری دانسته و بر این باور است که مردم نباید با حاکم طرف شوند که ستیزه با حاکم ظل الله جسارت و گناهی است مستوجب مجازات. از همین روست که برکناری و قتل میرزا ابوالقاسم قائم مقام صدر اعظم کاردان قاجاریه به دستور محمد شاه را به خیانت وی به حکومت و حاکم گره می زند. همچنان که محمد هاشم آصف ،مولف رستم التواریخ و بسیاری دیگر از این جمله ، در وصف عدالت سلطان و حاکم ظالم و فاسد ، سخن های دروغ بسیار رانده و رعیت - ملت - را ازمخالفت و سرپیچی از اطاعت از حاکم ظل الله باز داشته و چاپلوسانه به ستایش از حاکمان زمانه خود برخاسته اند ؛ چنان که فتحعلی شاه بی تدبیر و فاسد را که بخش های وسیعی از ایران را به بیگانگان اعطا کرد، به دروغ و تحریف ، "سلطان ذی شوکت بی همتا در جهان" خوانده اند که " صدای طبل کشورگشایی های او گوش زمین و فلک را کر کرده است و زمین و آسمان سلطان عادلی چو او ندیده اند".
بی هیچ تردیدی ، تاربخ نگاری درباری و استبدادی، بیش و پیش از آن که تاریخ نگاری باشد، تاریخ سازی است و این تاریخ سازی ها که در آن روایت های تاریخی جای خود را به ناروایت های تاریخی می دهند، هیچ سرمایه درخشانی جز دروغ و جعل و سانسور و وارونه نویسی و وارونه نمایی، به دست داده نمی شود. اما حکومت های استبدادی و مورخان درباری و جیره خوار، فراموش کرده اند که نه همه مورخان ، درباری و جیره خوار هستند و نه تاریخ را فقط تاریخنگاران درباری می نگارند. وانگهی با ورود هرچند ناتمام جامعه ایرانی و ایرانیان به عصر مدرنیته و افزایش بیداری نسبی ایرانیان در تاریخ معاصر ایران به ویژه از عصر مشروطیت و بعد از آن ، توان و کارآیی تاریخ سازی های آلوده به دروغ و سانسور و جعل و وارونه نویسی ، در میان مردم ، رو به افول است و روال آن رو به زوال.
#ارسالی #اجتماعی
@Roshanfkrane
✍یادداشت وارده*
💢درسی از تاریخ برای حکومت‌های استبدادی!
کانال روشنفکران
🔻بر هیچ یک از حکومت‌ها و حکمرانان در هیچ جامعه‌ای، نباید پوشیده باشد که بزرگترین سرمایه اجتماعی برای تداوم هر حکومتی اگر نخواهد با زور سرنیزه و سرکوب حکومت کند، جلب رضایت و اعتماد عمومی نسبت به دولت و حکومت است.
🔻از دست دادن اعتماد ملی، بزرگترین زنگ خطر برای هر حکومتی است که بخواهد مردم و مطالبات و حقوق آنان را هیچ انگاری و حتی کم انگاری کند. این پرسش و پاسخ به آن را باید جدی گرفت که تا چه اندازه ملت - شهروند و حقوق و مطالبات ملی و شهروندی در یک جامعه، مورد اهتمام حکومت در آن جامعه است؟!
🔻بدون هیچ تردیدی هرگونه ارزیابی واقع بینانه از نسبت میان "شهروند و دولت" و "شهروند و حکومت" در هر جامعه‌ای و نیز راستی آزمایی ادعای هر حکومتی در احترام و به رسمیت شناختن حقوق و مطالبات ملی و شهروندی، را باید در میزان رضایتمندی و اعتماد عمومی ملت و شهروند نسبت به حکومت و دولت باز جست.
🔻به همان اندازه که دیوار اعتماد ملت و شهروندان به حکومت، کوتاه‌تر شود، دیوار حکومت گریزی و حکومت ستیزی ملت در برابر حکومت بلندتر شده و ناگزیر و لاجرم به شکاف عمیقی میان حکومت و ملت و تشدید و گسترش تعارض و تقابل دولت - ملت و بحران مشروعیت اجتماعی حکومت خواهد انجامید.
🔻در چنین شرایطی اگر حکومت با از دست دادن فرصت اصلاح خود، در صدد تداوم سلطه خود به مدد زور و سرنیزه و سرکوب ملت برآید، بی‌هیچ تردیدی، با ایجاد باور عمومی ملت و شهروندان به اصلاح ناپذیری حکومت، ناگزیر هرگونه کوشش برای تحقق مطالبات بی.پاسخ انباشته شده مردم، چهره خود را در مبارزه آشتی ناپذیر ملت برای سرنگونی حکومت استبدای نشان خواهد داد.
🔻هر حکومتی در هر جامعه‌ای باید به یاد داشته باشد به همان اندازه که سرشت خود را با سرکوب اعتراض‌ها و جنبش‌های مردمی در می‌آمیزد، سرنوشت خود را نیز با براندازی و سقوط خود به دست ملت، گره می‌زند.
🔻به‌کارگیری ابزارهای خشونت و سرکوب از سوی حکومت‌های استبدادی علیه ملت‌ها؛ فقط می‌تواند سقوط آن حکومت‌ها را به تاخیر بیندازد، اما نمی‌تواند سرنوشت محتوم سقوط پیش رویشان را تغییر دهد.
#لطف_الله_آجدانی - مورخ و پژوهشگر تاریخ معاصر ایران
#ارسالی #سیاسی #اجتماعی
@Roshanfkrane
💢درسی از تاریخ برای حکومت‌های استبدادی!
کانال روشنفکران
🔻بر هیچ یک از حکومت‌ها و حکمرانان در هیچ جامعه‌ای، نباید پوشیده باشد که بزرگترین سرمایه اجتماعی برای تداوم هر حکومتی اگر نخواهد با زور سرنیزه و سرکوب حکومت کند، جلب رضایت و اعتماد عمومی نسبت به دولت و حکومت است.
🔻از دست دادن اعتماد ملی، بزرگترین زنگ خطر برای هر حکومتی است که بخواهد مردم و مطالبات و حقوق آنان را هیچ انگاری و حتی کم انگاری کند. این پرسش و پاسخ به آن را باید جدی گرفت که تا چه اندازه ملت - شهروند و حقوق و مطالبات ملی و شهروندی در یک جامعه، مورد اهتمام حکومت در آن جامعه است؟!
🔻بدون هیچ تردیدی هرگونه ارزیابی واقع بینانه از نسبت میان "شهروند و دولت" و "شهروند و حکومت" در هر جامعه‌ای و نیز راستی آزمایی ادعای هر حکومتی در احترام و به رسمیت شناختن حقوق و مطالبات ملی و شهروندی، را باید در میزان رضایتمندی و اعتماد عمومی ملت و شهروند نسبت به حکومت و دولت باز جست.
🔻به همان اندازه که دیوار اعتماد ملت و شهروندان به حکومت، کوتاه‌تر شود، دیوار حکومت گریزی و حکومت ستیزی ملت در برابر حکومت بلندتر شده و ناگزیر و لاجرم به شکاف عمیقی میان حکومت و ملت و تشدید و گسترش تعارض و تقابل دولت - ملت و بحران مشروعیت اجتماعی حکومت خواهد انجامید.
🔻در چنین شرایطی اگر حکومت با از دست دادن فرصت اصلاح خود، در صدد تداوم سلطه خود به مدد زور و سرنیزه و سرکوب ملت برآید، بی‌هیچ تردیدی، با ایجاد باور عمومی ملت و شهروندان به اصلاح ناپذیری حکومت، ناگزیر هرگونه کوشش برای تحقق مطالبات بی.پاسخ انباشته شده مردم، چهره خود را در مبارزه آشتی ناپذیر ملت برای سرنگونی حکومت استبدای نشان خواهد داد.
🔻هر حکومتی در هر جامعه‌ای باید به یاد داشته باشد به همان اندازه که سرشت خود را با سرکوب اعتراض‌ها و جنبش‌های مردمی در می‌آمیزد، سرنوشت خود را نیز با براندازی و سقوط خود به دست ملت، گره می‌زند.
🔻به‌کارگیری ابزارهای خشونت و سرکوب از سوی حکومت‌های استبدادی علیه ملت‌ها؛ فقط می‌تواند سقوط آن حکومت‌ها را به تاخیر بیندازد، اما نمی‌تواند سرنوشت محتوم سقوط پیش رویشان را تغییر دهد.
#لطف_الله_آجدانی - مورخ و پژوهشگر تاریخ معاصر ایران
#ارسالی #سیاسی #اجتماعی
@Roshanfkrane
✍یادداشت وارده*
💢درسی از تاریخ برای حکومت‌های استبدادی!
کانال روشنفکران
🔻بر هیچ یک از حکومت‌ها و حکمرانان در هیچ جامعه‌ای، نباید پوشیده باشد که بزرگترین سرمایه اجتماعی برای تداوم هر حکومتی اگر نخواهد با زور سرنیزه و سرکوب حکومت کند، جلب رضایت و اعتماد عمومی نسبت به دولت و حکومت است.
🔻از دست دادن اعتماد ملی، بزرگترین زنگ خطر برای هر حکومتی است که بخواهد مردم و مطالبات و حقوق آنان را هیچ انگاری و حتی کم انگاری کند. این پرسش و پاسخ به آن را باید جدی گرفت که تا چه اندازه ملت - شهروند و حقوق و مطالبات ملی و شهروندی در یک جامعه، مورد اهتمام حکومت در آن جامعه است؟!
🔻بدون هیچ تردیدی هرگونه ارزیابی واقع بینانه از نسبت میان "شهروند و دولت" و "شهروند و حکومت" در هر جامعه‌ای و نیز راستی آزمایی ادعای هر حکومتی در احترام و به رسمیت شناختن حقوق و مطالبات ملی و شهروندی، را باید در میزان رضایتمندی و اعتماد عمومی ملت و شهروند نسبت به حکومت و دولت باز جست.
🔻به همان اندازه که دیوار اعتماد ملت و شهروندان به حکومت، کوتاه‌تر شود، دیوار حکومت گریزی و حکومت ستیزی ملت در برابر حکومت بلندتر شده و ناگزیر و لاجرم به شکاف عمیقی میان حکومت و ملت و تشدید و گسترش تعارض و تقابل دولت - ملت و بحران مشروعیت اجتماعی حکومت خواهد انجامید.
🔻در چنین شرایطی اگر حکومت با از دست دادن فرصت اصلاح خود، در صدد تداوم سلطه خود به مدد زور و سرنیزه و سرکوب ملت برآید، بی‌هیچ تردیدی، با ایجاد باور عمومی ملت و شهروندان به اصلاح ناپذیری حکومت، ناگزیر هرگونه کوشش برای تحقق مطالبات بی.پاسخ انباشته شده مردم، چهره خود را در مبارزه آشتی ناپذیر ملت برای سرنگونی حکومت استبدای نشان خواهد داد.
🔻هر حکومتی در هر جامعه‌ای باید به یاد داشته باشد به همان اندازه که سرشت خود را با سرکوب اعتراض‌ها و جنبش‌های مردمی در می‌آمیزد، سرنوشت خود را نیز با براندازی و سقوط خود به دست ملت، گره می‌زند.
🔻به‌کارگیری ابزارهای خشونت و سرکوب از سوی حکومت‌های استبدادی علیه ملت‌ها؛ فقط می‌تواند سقوط آن حکومت‌ها را به تاخیر بیندازد، اما نمی‌تواند سرنوشت محتوم سقوط پیش رویشان را تغییر دهد.
#ارسالی از استاد
#لطف_الله_آجدانی - مورخ و پژوهشگر تاریخ معاصر ایران
#سیاسی #اجتماعی
@Roshanfkrane
💢درسی از تاریخ برای حکومت‌های استبدادی!
کانال روشنفکران
🔻بر هیچ یک از حکومت‌ها و حکمرانان در هیچ جامعه‌ای، نباید پوشیده باشد که بزرگترین سرمایه اجتماعی برای تداوم هر حکومتی اگر نخواهد با زور سرنیزه و سرکوب حکومت کند، جلب رضایت و اعتماد عمومی نسبت به دولت و حکومت است.
🔻از دست دادن اعتماد ملی، بزرگترین زنگ خطر برای هر حکومتی است که بخواهد مردم و مطالبات و حقوق آنان را هیچ انگاری و حتی کم انگاری کند. این پرسش و پاسخ به آن را باید جدی گرفت که تا چه اندازه ملت - شهروند و حقوق و مطالبات ملی و شهروندی در یک جامعه، مورد اهتمام حکومت در آن جامعه است؟!
🔻بدون هیچ تردیدی هرگونه ارزیابی واقع بینانه از نسبت میان "شهروند و دولت" و "شهروند و حکومت" در هر جامعه‌ای و نیز راستی آزمایی ادعای هر حکومتی در احترام و به رسمیت شناختن حقوق و مطالبات ملی و شهروندی، را باید در میزان رضایتمندی و اعتماد عمومی ملت و شهروند نسبت به حکومت و دولت باز جست.
🔻به همان اندازه که دیوار اعتماد ملت و شهروندان به حکومت، کوتاه‌تر شود، دیوار حکومت گریزی و حکومت ستیزی ملت در برابر حکومت بلندتر شده و ناگزیر و لاجرم به شکاف عمیقی میان حکومت و ملت و تشدید و گسترش تعارض و تقابل دولت - ملت و بحران مشروعیت اجتماعی حکومت خواهد انجامید.
🔻در چنین شرایطی اگر حکومت با از دست دادن فرصت اصلاح خود، در صدد تداوم سلطه خود به مدد زور و سرنیزه و سرکوب ملت برآید، بی‌هیچ تردیدی، با ایجاد باور عمومی ملت و شهروندان به اصلاح ناپذیری حکومت، ناگزیر هرگونه کوشش برای تحقق مطالبات بی.پاسخ انباشته شده مردم، چهره خود را در مبارزه آشتی ناپذیر ملت برای سرنگونی حکومت استبدای نشان خواهد داد.
🔻هر حکومتی در هر جامعه‌ای باید به یاد داشته باشد به همان اندازه که سرشت خود را با سرکوب اعتراض‌ها و جنبش‌های مردمی در می‌آمیزد، سرنوشت خود را نیز با براندازی و سقوط خود به دست ملت، گره می‌زند.
🔻به‌کارگیری ابزارهای خشونت و سرکوب از سوی حکومت‌های استبدادی علیه ملت‌ها؛ فقط می‌تواند سقوط آن حکومت‌ها را به تاخیر بیندازد، اما نمی‌تواند سرنوشت محتوم سقوط پیش رویشان را تغییر دهد.
#ارسالی از استاد
#لطف_الله_آجدانی - مورخ و پژوهشگر تاریخ معاصر ایران
#سیاسی #اجتماعی
@Roshanfkrane
سخنی با آقای ابراهیم رئیسی ، رئیس جمهوری اسلامی ایران!
کانال روشنفکران
* لطف الله آجدانی ؛ مورخ و پژوهشگر تاریخ معاصر ایران
جناب آقای ابراهیم رئیسی ، من به عنوان یک عضو از ملت ایران و یکی از شهروندان ایرانی بر این باورم که :
خطرناکترین اغتشاشگران واقعی در ایران ؛ همان شبکه های مافیایی هستند که با نفوذ و تلاش برای انحصار بخشی از واردات و صادرات در کشور ، منافع ملی را قربانی منافع نامشروع خود می کنند!
همان دزدان و اختلاس گرانی که از بیت المال ، جیب های خود و حساب های بانکی خود را در خارج از کشور پر کرده اند!
همان غارتگران جنگل ها و منابع طبیعی و ملی ایران که اشتهای سیری ناپذیر آنان میراث و منابع ملی متعلق به ملت و نسل های آینده ایران را با خطر نابودی روبرو کرده است !
همان رانت خوارانی که در حوزه های مختلف ، با لگد مال کردن فرصت های عادلانه اقتصادی و اجتماعی ، بسیاری از مردم را از فرصت های عادلانه اقتصادی و اجتماعی برای پیشرفت و رفاه و حقوق اقتصادی و اجتماعی محروم کرده اند!
همان گروه های فشار و قدرت های قانون گریز و فراقانونی که با احساس مصونیت و پاسخگو نبودن خود ؛ قانون و برابری های حقوقی شهروندان را به سخره گرفته اند !
همان گروه از مدیران فاسد و حقوق بگیران نجومی که با شهوت پایان ناپذیر قدرت و ثروت طلبی های نامشروع و فساد اداری خود، موجب تضییع حقوق ملی و شهروندی می شوند!
همان آقا زاده هایی که با پول ملت ایران در خارج از کشور به خوشگذرانی مشغول هستند!
همان گروه اندک از کسانی که ناقض آزادی ها و امنیت و حقوق سیاسی ، اجتماعی ، اقتصادی و فرهنگی قانونی و مدنی بسیاری از ملت ایران و شهروندان ایرانی هستند! همان گروه از مدیران و مسئولینی که با بی مسئولیتی و بی تدبیری ها و سیاست های غلط و عملکرد غلط تر خود ، موجب تضییع حقوق ملی و شهروندی و ایجاد یاس و ناامیدی و سرخوردگی و نارضایتی عمومی در جامعه می شوند!
جناب آقای رئیس جمهوری اسلامی ایران؛ اگر شما هم با من در باره این اغتشاشگران واقعی و خطر جدی آنان برای کشور و ملت ایران، هم رای هستید؛ چقدر خوب است که با انتشار یک لیست شفاف از این اغتشاشگران ؛ به ملت ایران پاسخ و گزارش دهید که ازسوی نیروهای انتطامی و نظامی و قضایی ، با چند نفر و کدامین از این گروه از اغتشاشگران واقعی در ایران ، که نظم و امنیت و رفاه و حقوق ملی و شهروندی در جامعه را به خطر جدی درافکنده اند ، برخورد جدی و قاطع شده است؟!
#ارسالی از استاد :
#لطف_الله_آجدانی - ۱۶ مهرماه ۱۴۰۱
#اجتماعی
@Roshanfkrane
کانال روشنفکران
* لطف الله آجدانی ؛ مورخ و پژوهشگر تاریخ معاصر ایران
جناب آقای ابراهیم رئیسی ، من به عنوان یک عضو از ملت ایران و یکی از شهروندان ایرانی بر این باورم که :
خطرناکترین اغتشاشگران واقعی در ایران ؛ همان شبکه های مافیایی هستند که با نفوذ و تلاش برای انحصار بخشی از واردات و صادرات در کشور ، منافع ملی را قربانی منافع نامشروع خود می کنند!
همان دزدان و اختلاس گرانی که از بیت المال ، جیب های خود و حساب های بانکی خود را در خارج از کشور پر کرده اند!
همان غارتگران جنگل ها و منابع طبیعی و ملی ایران که اشتهای سیری ناپذیر آنان میراث و منابع ملی متعلق به ملت و نسل های آینده ایران را با خطر نابودی روبرو کرده است !
همان رانت خوارانی که در حوزه های مختلف ، با لگد مال کردن فرصت های عادلانه اقتصادی و اجتماعی ، بسیاری از مردم را از فرصت های عادلانه اقتصادی و اجتماعی برای پیشرفت و رفاه و حقوق اقتصادی و اجتماعی محروم کرده اند!
همان گروه های فشار و قدرت های قانون گریز و فراقانونی که با احساس مصونیت و پاسخگو نبودن خود ؛ قانون و برابری های حقوقی شهروندان را به سخره گرفته اند !
همان گروه از مدیران فاسد و حقوق بگیران نجومی که با شهوت پایان ناپذیر قدرت و ثروت طلبی های نامشروع و فساد اداری خود، موجب تضییع حقوق ملی و شهروندی می شوند!
همان آقا زاده هایی که با پول ملت ایران در خارج از کشور به خوشگذرانی مشغول هستند!
همان گروه اندک از کسانی که ناقض آزادی ها و امنیت و حقوق سیاسی ، اجتماعی ، اقتصادی و فرهنگی قانونی و مدنی بسیاری از ملت ایران و شهروندان ایرانی هستند! همان گروه از مدیران و مسئولینی که با بی مسئولیتی و بی تدبیری ها و سیاست های غلط و عملکرد غلط تر خود ، موجب تضییع حقوق ملی و شهروندی و ایجاد یاس و ناامیدی و سرخوردگی و نارضایتی عمومی در جامعه می شوند!
جناب آقای رئیس جمهوری اسلامی ایران؛ اگر شما هم با من در باره این اغتشاشگران واقعی و خطر جدی آنان برای کشور و ملت ایران، هم رای هستید؛ چقدر خوب است که با انتشار یک لیست شفاف از این اغتشاشگران ؛ به ملت ایران پاسخ و گزارش دهید که ازسوی نیروهای انتطامی و نظامی و قضایی ، با چند نفر و کدامین از این گروه از اغتشاشگران واقعی در ایران ، که نظم و امنیت و رفاه و حقوق ملی و شهروندی در جامعه را به خطر جدی درافکنده اند ، برخورد جدی و قاطع شده است؟!
#ارسالی از استاد :
#لطف_الله_آجدانی - ۱۶ مهرماه ۱۴۰۱
#اجتماعی
@Roshanfkrane
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
کانال روشنفکران
مناظره تلویزیونی استاد #لطف_الله_آجدانی با #عباس_سلیمی نمین در شبکه چهار صدا و سیما و دفاع آجدانی از #کوروش_کبیر و پاسخ به ایران ستیزان
#تاریخ #اجتماعی #باستان
@Roshanfkrane
مناظره تلویزیونی استاد #لطف_الله_آجدانی با #عباس_سلیمی نمین در شبکه چهار صدا و سیما و دفاع آجدانی از #کوروش_کبیر و پاسخ به ایران ستیزان
#تاریخ #اجتماعی #باستان
@Roshanfkrane
کانال روشنفکران
💢درسی از عصر مشروطیت ایران!
* لطف الله آجدانی - مورخ و پژوهشگر تاریخ معاصر ایران
🔻هر حکومتی که نخواهد صدای مردم خود را بشنود باید این درس از تاریخ را به یادش آورد که اگر صدای اعتراض مردم را در گلو خفه کنیم؛ باید منتظر شنیدن صدای اعتراض مردم از لوله تفنگ باشیم!
🔻انقلاب مشروطیت ایران در نتیجه علل و عوامل مختلف و در سایه جانفشانی‌های گروه‌هایی از مردم از طبقات و اقشار مختلف اجتماعی و رهبری بخش‌هایی از روحانیت و نیز روشنفکران مشروطه‌خواه در یک فراز و فرود تاریخی و در پی صدور فرمان مشروطیت و سپس فترت دوره استبداد صغیر و سرانجام فتج تهران به پیروزی رسید، پیروزی ناتمامی که در بطن خود آبستن پاره‌ای انحراف و غلط اندیشی‌ها و کژتابی‌ها در هر دو حیطه نظر و عمل بود.
🔻بدون آن که بتوان پاره‌ای دستاوردهای ارزشمند انقلاب مشروطیت در راستای افزایش نسبی بیداری ایرانیان و طرح مطالبات تجدد خواهانه، آزادیخواهانه، عدالت طلبانه و دموکراتیک را نادیده گرفت، اما در نتیجه همان پاره‌ای انحراف‌های نهفته در سرشت جنبش مشروطه‌خواهی و بعضی از رهبران آن و نیز بدسگالی‌های قدرت‌های خارجی، بسیاری از منافع ملی و آرمان‌های پیشرو جنبش و انقلاب مشروطیت ایران پس از شکل‌گیری حکومت مدعی انقلابی و مشروطه بودن پس از فتح تهران رنگ باخت.
🔻به تعبیر احمد کسروی مولف تاریخ مشروطه ایران "اگر کسی به ترکیب دولت مشروطه پس از فتح تهران به دقت می‌نگریست جایی برای خوشحالی و جشن نبود" زیرا سپهدار محمد ولیخان تنکابنی که در سرکوبی قیام ستارخان در تبریز از سوی صدراعظم مستبد قاجاری - عین‌الدواله - ماموریت داشت ناگهان یک شبه انقلابی و مشروطه‌خواه و از فاتحان تهران شد و بدتر از آن حتی عین الدوله دوباره در دولت مشروطیت به قدرت رسید، همچنان که بسیاری از السلطنه‌ها و الدوله‌های دیگر.
🔻در مجلس انقلابی پس از پیروزی انقلاب مشروطه از دوره اول تا سوم، به تدریج و در روندی رو به فزاینده تعداد نمایندگان ملاکین و زمینداران بزرگ رو به فزونی گرفت و نه تنها به بسیاری آرمان‌های آزادیخواهانه و عدالتخواهانه مردمی که از مشروطیت حمایت کردند توجهی نشد بلکه با ظلم به بسیاری از رعایا به ویژه روستاییان، موجب اعتراضات آنان و شکل‌گیری جنبش‌های دهقانی شدند و بدتر از آن، آنکه صدای معترضان دهقانی و فرودستان اجتماعی را با نام ضد انقلاب در گلو خفه کردند. نه تنها دهقانان و تهیدستان اجتماعی بلکه بسیاری از طبقات متوسط شهری نیز تحقق بسیاری از آرمان‌های ملی خود را در دولت‌های بی‌ثبات و متزلزل مشروطه که سقوط و تغییر بیش از ۵۰ کابینه در یک مدت کوتاه انعکاسی از آن بود برنیامده یافتند.
🔻مجلس مدعی انقلابی بودن، روز به روز به همان اندازه بی‌خاصیت شد که دولت مدعی انقلابی بودن. با صداهای اعتراض چه اعتراض‌های به حق و چه اعتراض‌های نا بحق؛ غالبا به صورت مشترک به ناحق رفتار می‌شد.
🔻در چنین شرایطی به تدریج و در روندی رو به فزاینده، جامعه ایرانی به سرخوردگی شدیدی از مشروطیت دچار شد و در آن میان و در کشاکش افراط و تفریط از هر دو سوی مدعیان انقلاب و مخالفان آنها و در حالی که به صدا و چهره‌ها و افکار اعتدالی و اصلاحی کم اعتنایی و بلکه بی‌اعتنایی می‌شد، خشونت جایگزین عقلانیت گردید.
🔻نظام سیاسی مشروطیت به رغم تظاهر به مشروطه‌خواهی و آرمان‌های انقلاب، اما نه تنها بسیاری از آرمان‌های انقلاب را به دست فراموشی سپرد، بلکه عرصه را بر شکل‌گیری و فعالیت‌های نیم‌بند نهادهای مدنی نیز تنگ و تنگ تر کرد.
🔻صدای اعتراض‌ها در گلو یکی پس از دیگری خفه می‌شد، غافل از اینکه نطام سیاسی برخاسته از انقلاب مشروطیت که صداهای معترضانی را که نخواست و نتوانست بشنود، قرار است آن صداها را از گلو و حنجره اسلحه بشنود.
🔻در پی ناکارآمدی و ناکامی نظام سیاسی حاکم در عصر مشروطیت در راه تحقق مطالبات ملی و نیز نادیده گرفتن صدای اعتراض بخش‌هایی از مردم از سوی حکومت، انجمن‌ها و گروه‌های مخفی و نیمه مخفی و علنی پدید آمدند که خط و مشی قهرآمیز را برگزیدند. کمیته مجازات با اسلحه و ترور پا به میدان گذاشت، معتفدان به رفتارهای قهرآمیز در برابر حکومت کوشیدند تا حکومت بداند اگر نخواهد با بهره‌گیری از عقلانیت و تدبیر، صدای معترضان را بشنود و برای تحقق مطالبات مدنی آنان نکوشد، باید آماده شنیدن صدای گلوله اعتراض‌ها از گلوی اسلحه باشد. چه اینکه، خشونت، خشونت تولید می‌کند و البته که یکی از مهم‌ترین عوامل چنین بحرانی در جامعه ایرانی عصر مشروطیت، پاره‌ای فساد و ظلم حکومتی از یک سو و پاره‌ای بی‌تدبیری و غیاب عقلانیت در تفکر و رفتار نظام سیاسی مدعی انقلابی‌گری، از سوی دیگر بود!
#لطف_الله_آجدانی - مورخ و پژوهشگر تاریخ معاصر ایران
#ارسالی #اجتماعی
@Roshanfkrane
💢درسی از عصر مشروطیت ایران!
* لطف الله آجدانی - مورخ و پژوهشگر تاریخ معاصر ایران
🔻هر حکومتی که نخواهد صدای مردم خود را بشنود باید این درس از تاریخ را به یادش آورد که اگر صدای اعتراض مردم را در گلو خفه کنیم؛ باید منتظر شنیدن صدای اعتراض مردم از لوله تفنگ باشیم!
🔻انقلاب مشروطیت ایران در نتیجه علل و عوامل مختلف و در سایه جانفشانی‌های گروه‌هایی از مردم از طبقات و اقشار مختلف اجتماعی و رهبری بخش‌هایی از روحانیت و نیز روشنفکران مشروطه‌خواه در یک فراز و فرود تاریخی و در پی صدور فرمان مشروطیت و سپس فترت دوره استبداد صغیر و سرانجام فتج تهران به پیروزی رسید، پیروزی ناتمامی که در بطن خود آبستن پاره‌ای انحراف و غلط اندیشی‌ها و کژتابی‌ها در هر دو حیطه نظر و عمل بود.
🔻بدون آن که بتوان پاره‌ای دستاوردهای ارزشمند انقلاب مشروطیت در راستای افزایش نسبی بیداری ایرانیان و طرح مطالبات تجدد خواهانه، آزادیخواهانه، عدالت طلبانه و دموکراتیک را نادیده گرفت، اما در نتیجه همان پاره‌ای انحراف‌های نهفته در سرشت جنبش مشروطه‌خواهی و بعضی از رهبران آن و نیز بدسگالی‌های قدرت‌های خارجی، بسیاری از منافع ملی و آرمان‌های پیشرو جنبش و انقلاب مشروطیت ایران پس از شکل‌گیری حکومت مدعی انقلابی و مشروطه بودن پس از فتح تهران رنگ باخت.
🔻به تعبیر احمد کسروی مولف تاریخ مشروطه ایران "اگر کسی به ترکیب دولت مشروطه پس از فتح تهران به دقت می‌نگریست جایی برای خوشحالی و جشن نبود" زیرا سپهدار محمد ولیخان تنکابنی که در سرکوبی قیام ستارخان در تبریز از سوی صدراعظم مستبد قاجاری - عین‌الدواله - ماموریت داشت ناگهان یک شبه انقلابی و مشروطه‌خواه و از فاتحان تهران شد و بدتر از آن حتی عین الدوله دوباره در دولت مشروطیت به قدرت رسید، همچنان که بسیاری از السلطنه‌ها و الدوله‌های دیگر.
🔻در مجلس انقلابی پس از پیروزی انقلاب مشروطه از دوره اول تا سوم، به تدریج و در روندی رو به فزاینده تعداد نمایندگان ملاکین و زمینداران بزرگ رو به فزونی گرفت و نه تنها به بسیاری آرمان‌های آزادیخواهانه و عدالتخواهانه مردمی که از مشروطیت حمایت کردند توجهی نشد بلکه با ظلم به بسیاری از رعایا به ویژه روستاییان، موجب اعتراضات آنان و شکل‌گیری جنبش‌های دهقانی شدند و بدتر از آن، آنکه صدای معترضان دهقانی و فرودستان اجتماعی را با نام ضد انقلاب در گلو خفه کردند. نه تنها دهقانان و تهیدستان اجتماعی بلکه بسیاری از طبقات متوسط شهری نیز تحقق بسیاری از آرمان‌های ملی خود را در دولت‌های بی‌ثبات و متزلزل مشروطه که سقوط و تغییر بیش از ۵۰ کابینه در یک مدت کوتاه انعکاسی از آن بود برنیامده یافتند.
🔻مجلس مدعی انقلابی بودن، روز به روز به همان اندازه بی‌خاصیت شد که دولت مدعی انقلابی بودن. با صداهای اعتراض چه اعتراض‌های به حق و چه اعتراض‌های نا بحق؛ غالبا به صورت مشترک به ناحق رفتار می‌شد.
🔻در چنین شرایطی به تدریج و در روندی رو به فزاینده، جامعه ایرانی به سرخوردگی شدیدی از مشروطیت دچار شد و در آن میان و در کشاکش افراط و تفریط از هر دو سوی مدعیان انقلاب و مخالفان آنها و در حالی که به صدا و چهره‌ها و افکار اعتدالی و اصلاحی کم اعتنایی و بلکه بی‌اعتنایی می‌شد، خشونت جایگزین عقلانیت گردید.
🔻نظام سیاسی مشروطیت به رغم تظاهر به مشروطه‌خواهی و آرمان‌های انقلاب، اما نه تنها بسیاری از آرمان‌های انقلاب را به دست فراموشی سپرد، بلکه عرصه را بر شکل‌گیری و فعالیت‌های نیم‌بند نهادهای مدنی نیز تنگ و تنگ تر کرد.
🔻صدای اعتراض‌ها در گلو یکی پس از دیگری خفه می‌شد، غافل از اینکه نطام سیاسی برخاسته از انقلاب مشروطیت که صداهای معترضانی را که نخواست و نتوانست بشنود، قرار است آن صداها را از گلو و حنجره اسلحه بشنود.
🔻در پی ناکارآمدی و ناکامی نظام سیاسی حاکم در عصر مشروطیت در راه تحقق مطالبات ملی و نیز نادیده گرفتن صدای اعتراض بخش‌هایی از مردم از سوی حکومت، انجمن‌ها و گروه‌های مخفی و نیمه مخفی و علنی پدید آمدند که خط و مشی قهرآمیز را برگزیدند. کمیته مجازات با اسلحه و ترور پا به میدان گذاشت، معتفدان به رفتارهای قهرآمیز در برابر حکومت کوشیدند تا حکومت بداند اگر نخواهد با بهره‌گیری از عقلانیت و تدبیر، صدای معترضان را بشنود و برای تحقق مطالبات مدنی آنان نکوشد، باید آماده شنیدن صدای گلوله اعتراض‌ها از گلوی اسلحه باشد. چه اینکه، خشونت، خشونت تولید می‌کند و البته که یکی از مهم‌ترین عوامل چنین بحرانی در جامعه ایرانی عصر مشروطیت، پاره‌ای فساد و ظلم حکومتی از یک سو و پاره‌ای بی‌تدبیری و غیاب عقلانیت در تفکر و رفتار نظام سیاسی مدعی انقلابی‌گری، از سوی دیگر بود!
#لطف_الله_آجدانی - مورخ و پژوهشگر تاریخ معاصر ایران
#ارسالی #اجتماعی
@Roshanfkrane
کانال روشنفکران
هشدار #صادق_زیباکلام
و
#لطف_الله_آجدانی
به مسئولین جمهوری اسلامی ایران ! ( آبان ۱۴۰۱ )
* صادق زیبا کلام : "هیچ چیز بدتر از آن نیست که برخی صورت مساله را هم نمی خواهند قبول کنند. نمی خواهند قبول کنند که برخی از زنان و جوانان با برنامه های آنان همراه نیستند. کاش برخی مسئولین می دیدند و این پیام را می گرفتند که نارضایتی در جامعه ایران رخنه کرده و با چشم بستن بر روی این نارضایتی و با انداختن همه تقصیرها بر گردن دیگران ، در حقیقت ما از دیدن واقعیت ها داریم فرار میکنیم".
* لطف الله آجدانی: نارضایتی بسیاری از مردم در حوزه های مختلف سیاست ، اجتماع ، اقتصاد و فرهنگ ، یک واقعیت انکار ناپذیر است که نتیجه و نشانه بی تدبیری و ناکارآمدی بخشی از ساختار حکومتی و عملکرد آن است. بی توجهی به صدای نارضایتی و اعتراضات و مطالبات مشروع ، مدنی و دموکراتیک مردم، عامل مهمی است که به افرایش سطح و عمق گسل میان حاکمیت و ملت و کاهش مشروعیت و مقبولیت اجتماعی حکومت در میان مردم و پیامدهای خطرناک آن برای حکومت خواهد انجامید./ کانال تحلیلی آمل فردا
#اعتراضات #اجتماعی
@Roshanfkrane
هشدار #صادق_زیباکلام
و
#لطف_الله_آجدانی
به مسئولین جمهوری اسلامی ایران ! ( آبان ۱۴۰۱ )
* صادق زیبا کلام : "هیچ چیز بدتر از آن نیست که برخی صورت مساله را هم نمی خواهند قبول کنند. نمی خواهند قبول کنند که برخی از زنان و جوانان با برنامه های آنان همراه نیستند. کاش برخی مسئولین می دیدند و این پیام را می گرفتند که نارضایتی در جامعه ایران رخنه کرده و با چشم بستن بر روی این نارضایتی و با انداختن همه تقصیرها بر گردن دیگران ، در حقیقت ما از دیدن واقعیت ها داریم فرار میکنیم".
* لطف الله آجدانی: نارضایتی بسیاری از مردم در حوزه های مختلف سیاست ، اجتماع ، اقتصاد و فرهنگ ، یک واقعیت انکار ناپذیر است که نتیجه و نشانه بی تدبیری و ناکارآمدی بخشی از ساختار حکومتی و عملکرد آن است. بی توجهی به صدای نارضایتی و اعتراضات و مطالبات مشروع ، مدنی و دموکراتیک مردم، عامل مهمی است که به افرایش سطح و عمق گسل میان حاکمیت و ملت و کاهش مشروعیت و مقبولیت اجتماعی حکومت در میان مردم و پیامدهای خطرناک آن برای حکومت خواهد انجامید./ کانال تحلیلی آمل فردا
#اعتراضات #اجتماعی
@Roshanfkrane
کانال روشنفکران
جمهوری اسلامی ایران دچار ناهمزمانی تاریخی و ناهمزبانی اجتماعی شده است !
* لطف الله آجدانی - مورخ و پژوهشگر
پاره ای بی تدبیری ها در میان بسیاری از مسئولین جمهوری اسلامی چنان در حال دامن گستراندن است که به نظر می رسد ، نه تمایلی برای همزمانی تاریخی و همزبانی اجتماعی وجود دارد و نه توانی برای آن . گویی در زمان معاصر زندگی نمی کنند و دچار درک تاخیری و تاخیر تاریخی ، سیاسی ، اجتماعی و فرهنگی هستند .نه زبان مخالفان خود و معترضان را می فهمند و نه مخالفان و معترضان زبانشان را . زبان مفاهمه و گفت و گو میان حکومت و بسیاری از مردم رو به زوال است. جامعه دچار گسل روبه گسترشی میان حکومت و بسیاری از مردم شده است .سیاست نظری و رویکرد عملی جمهوری اسلامی در امروز تاریخی اش ، اگر نخواهد و نتواند به کاهش این گسل و تمکین در برابر اعتراضات و مطالبات مشروع و مدنی مردم بینجامد ، فردای تاریخی سختی را برای جمهوری اسلامی به دنبال خواهد داشت!
استاد #لطف_الله_آجدانی- ۲۷ آبان ۱۴۰۱
#ارسالی #اجتماعی #اجتماعی
@Roshanfkrane
جمهوری اسلامی ایران دچار ناهمزمانی تاریخی و ناهمزبانی اجتماعی شده است !
* لطف الله آجدانی - مورخ و پژوهشگر
پاره ای بی تدبیری ها در میان بسیاری از مسئولین جمهوری اسلامی چنان در حال دامن گستراندن است که به نظر می رسد ، نه تمایلی برای همزمانی تاریخی و همزبانی اجتماعی وجود دارد و نه توانی برای آن . گویی در زمان معاصر زندگی نمی کنند و دچار درک تاخیری و تاخیر تاریخی ، سیاسی ، اجتماعی و فرهنگی هستند .نه زبان مخالفان خود و معترضان را می فهمند و نه مخالفان و معترضان زبانشان را . زبان مفاهمه و گفت و گو میان حکومت و بسیاری از مردم رو به زوال است. جامعه دچار گسل روبه گسترشی میان حکومت و بسیاری از مردم شده است .سیاست نظری و رویکرد عملی جمهوری اسلامی در امروز تاریخی اش ، اگر نخواهد و نتواند به کاهش این گسل و تمکین در برابر اعتراضات و مطالبات مشروع و مدنی مردم بینجامد ، فردای تاریخی سختی را برای جمهوری اسلامی به دنبال خواهد داشت!
استاد #لطف_الله_آجدانی- ۲۷ آبان ۱۴۰۱
#ارسالی #اجتماعی #اجتماعی
@Roshanfkrane
جمهوری اسلامی و چالش ناهمزمانی تاریخی و ناهمزبانی اجتماعی! "
کانال روشنفکران
#لطف_الله_آجدانی - مورخ و پژوهشگر تاریخ معاصر ایران
*در حالی که توان مدیریت کارآمد و حل و رفع بحران های منجر به شکاف میان حاکمیت و ملت برای هر حکومتی که به تداوم مشروع خود می اندیشد یک ضرورت است ؛ اما جمهوری اسلامی از توان بسنده و کارآمدی برای حل آن بحران ها و کاهش آن شکاف برخوردار نیست. حتا بخش رادیکال و متصلب حاکمیت ، که بقا و تداوم بقای خود را در بقا و تداوم آن بحرانها و شکاف ها می داند هیچ تمایل و علاقه ای برای حل آن بحران ها و کاهش آن شکاف ها ندارد .رادیکالیسم و افراطی گرایی سیاسی مدعی دفاع از انقلاب و جمهوری اسلامی، دچار ناهمزمانی تاریخی است . در زمان متوقف شده و در اکنون تاریخی ابران و جهان زندگی نمی کند و به سبب همین ناهمزمانی تاریخی ، دچار ناهمزبانی اجتماعی ، سیاسی و فرهنگی در داخل ایران و در سطح بین المللی شده است . ابن ناهمزمانی و ناهمزبانی تاریخی به وجود آمده در جمهوری اسلامی ایران ، از مهم ترین علل و عواملی است که با کاهش مقبولیت مردمی حکومت و افزایش شکاف میان حاکمیت و ملت از یک سو و تشدید منازعات و تقابل های غیرعقلایی آن حکومت با نظام های سیاسی بین المللی از سوی دیگر؛ امکان حیات و تداوم سلطه سیاسی و اجتماعی جمهوری اسلامی را به شدت تهدید می کند.
( آذر ۱۴۰۱ )
#ارسالی #اجتماعی
@Roshanfkrane
کانال روشنفکران
#لطف_الله_آجدانی - مورخ و پژوهشگر تاریخ معاصر ایران
*در حالی که توان مدیریت کارآمد و حل و رفع بحران های منجر به شکاف میان حاکمیت و ملت برای هر حکومتی که به تداوم مشروع خود می اندیشد یک ضرورت است ؛ اما جمهوری اسلامی از توان بسنده و کارآمدی برای حل آن بحران ها و کاهش آن شکاف برخوردار نیست. حتا بخش رادیکال و متصلب حاکمیت ، که بقا و تداوم بقای خود را در بقا و تداوم آن بحرانها و شکاف ها می داند هیچ تمایل و علاقه ای برای حل آن بحران ها و کاهش آن شکاف ها ندارد .رادیکالیسم و افراطی گرایی سیاسی مدعی دفاع از انقلاب و جمهوری اسلامی، دچار ناهمزمانی تاریخی است . در زمان متوقف شده و در اکنون تاریخی ابران و جهان زندگی نمی کند و به سبب همین ناهمزمانی تاریخی ، دچار ناهمزبانی اجتماعی ، سیاسی و فرهنگی در داخل ایران و در سطح بین المللی شده است . ابن ناهمزمانی و ناهمزبانی تاریخی به وجود آمده در جمهوری اسلامی ایران ، از مهم ترین علل و عواملی است که با کاهش مقبولیت مردمی حکومت و افزایش شکاف میان حاکمیت و ملت از یک سو و تشدید منازعات و تقابل های غیرعقلایی آن حکومت با نظام های سیاسی بین المللی از سوی دیگر؛ امکان حیات و تداوم سلطه سیاسی و اجتماعی جمهوری اسلامی را به شدت تهدید می کند.
( آذر ۱۴۰۱ )
#ارسالی #اجتماعی
@Roshanfkrane
■ سرگذشت یک کتاب! گنجیه ای که نامدار شد؛ " دانشنامه نام آوران #لاریجان
کانال روشنفکران
#لطف_الله_آجدانی - مورخ و پژوهشگر تاریخ معاصر ایران
ممیزی هایی که فارغ از درست یا غلط بودن آنها اما در چارچوب قوانین و مقررات رسمی و حاکمیتی ، به عدم مجوز چاپ و انتشار بعضی از کتاب ها می انجامد ، پدیده ای است که از دیرینه ای پرتکرار در تاریخ معاصر ایران برخوردار است ، اما بداخلاقی های غیر رسمی و غیر قانونی با کتابی که مجوز قانونی انتشار دارد اما پس از انتشار ، به صورت غیرقانونی ، با موانع برای توزیع و فروش روبه رو می شود، از شگفتی های تاسف بار است . و شگفت انگیزتر و تاسف انگیز تر سکوت و پاسخگو نبودن مراجع قانونی صادر کننده مجوز رسمی انتشار کتاب در برابر فشار های غیر رسمی و غیر قانونی و فراقانونی عده ای است که عرصه را حتی بر فروش کتاب های دارای مجوز انتشار از مراجع قانونی تنگ می کنند.
از این جمله است کتاب دانشنامه گنجینه نام آوران لاریجان ، که با کوشش فاطمه قاسمی و صد البته پس از صدور مجوز چاپ و انتشار از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ، تدوین و چاپ و منتشر گردیده ، اما بد اخلاقی های غیر رسمی جماعتی پنهان شده در سایه و پشت پرده ، با جلوگیری از رونمایی و توزیع عمومی کتاب، آشکار مراجع قانونی صدور مجوز یا عدم مجوز چاپ و انتشار یک کتاب را به سخره گرفته است!
به راستی آیا سیاستگذاران و مسئولین اجرایی حوزه کتاب و نشر در جمهوری اسلامی ایران ، این واقعیت ساده اما مهم را در نمی یابند که نتیجه چنین بداخلاقی های کوته فکرانه و غیر قانونی و غیر مدنی جماعتی جزم اندیش ، حاصلی جز گسترش نارضایتی در میان اهل علم و فرهنگ و کتاب از سیاست های یک بام و دو هوای مسوولین و غیر مسئولینی که مسئول چنین بی مسئولیتی های ناحق در حق کتاب و اهل کتاب هستند ندارد.
□ توضیح آمل فردا:
برخی از چهره هایی که در کتاب فاخر دانشنامه نام آوران لاریجان؛ که به شرح زندگانی و معرفی مشاهیر و نام آوران ملی و جهانی لاریجان آمل پرداخته شده است عبارتند از : دکتر کاوه مدنی؛ دکتر ماشاالله آجودانی ؛ دکتر مرتضی فیروزی؛ اسماعیل جمشیدی؛ ایرج جمشیدی؛ و...!
#ارسالی از آمل فردا
#اعتراضات #اجتماعی #فرهنگ #اندیشه
@Roshanfkrane
کانال روشنفکران
#لطف_الله_آجدانی - مورخ و پژوهشگر تاریخ معاصر ایران
ممیزی هایی که فارغ از درست یا غلط بودن آنها اما در چارچوب قوانین و مقررات رسمی و حاکمیتی ، به عدم مجوز چاپ و انتشار بعضی از کتاب ها می انجامد ، پدیده ای است که از دیرینه ای پرتکرار در تاریخ معاصر ایران برخوردار است ، اما بداخلاقی های غیر رسمی و غیر قانونی با کتابی که مجوز قانونی انتشار دارد اما پس از انتشار ، به صورت غیرقانونی ، با موانع برای توزیع و فروش روبه رو می شود، از شگفتی های تاسف بار است . و شگفت انگیزتر و تاسف انگیز تر سکوت و پاسخگو نبودن مراجع قانونی صادر کننده مجوز رسمی انتشار کتاب در برابر فشار های غیر رسمی و غیر قانونی و فراقانونی عده ای است که عرصه را حتی بر فروش کتاب های دارای مجوز انتشار از مراجع قانونی تنگ می کنند.
از این جمله است کتاب دانشنامه گنجینه نام آوران لاریجان ، که با کوشش فاطمه قاسمی و صد البته پس از صدور مجوز چاپ و انتشار از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ، تدوین و چاپ و منتشر گردیده ، اما بد اخلاقی های غیر رسمی جماعتی پنهان شده در سایه و پشت پرده ، با جلوگیری از رونمایی و توزیع عمومی کتاب، آشکار مراجع قانونی صدور مجوز یا عدم مجوز چاپ و انتشار یک کتاب را به سخره گرفته است!
به راستی آیا سیاستگذاران و مسئولین اجرایی حوزه کتاب و نشر در جمهوری اسلامی ایران ، این واقعیت ساده اما مهم را در نمی یابند که نتیجه چنین بداخلاقی های کوته فکرانه و غیر قانونی و غیر مدنی جماعتی جزم اندیش ، حاصلی جز گسترش نارضایتی در میان اهل علم و فرهنگ و کتاب از سیاست های یک بام و دو هوای مسوولین و غیر مسئولینی که مسئول چنین بی مسئولیتی های ناحق در حق کتاب و اهل کتاب هستند ندارد.
□ توضیح آمل فردا:
برخی از چهره هایی که در کتاب فاخر دانشنامه نام آوران لاریجان؛ که به شرح زندگانی و معرفی مشاهیر و نام آوران ملی و جهانی لاریجان آمل پرداخته شده است عبارتند از : دکتر کاوه مدنی؛ دکتر ماشاالله آجودانی ؛ دکتر مرتضی فیروزی؛ اسماعیل جمشیدی؛ ایرج جمشیدی؛ و...!
#ارسالی از آمل فردا
#اعتراضات #اجتماعی #فرهنگ #اندیشه
@Roshanfkrane