This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
"ما ناموس کسی نیستیم، ما انسانهایی آزاد و برابر هستیم"
"آزادی زنان معیار آزادی جامعه است"
صحبتهای زنان جوان
به مناسبت #۸_مارس_روز_جهانی_زن
در خیابان ولیعصر تهران
#آزادی_زن_معیار_آزادی_جامعه
۱۷ اسفند ۹۷
#هشت_مارس
#روز_جهانی_زن
#روز_جهانی_زنان
@Roshanfkrane
"آزادی زنان معیار آزادی جامعه است"
صحبتهای زنان جوان
به مناسبت #۸_مارس_روز_جهانی_زن
در خیابان ولیعصر تهران
#آزادی_زن_معیار_آزادی_جامعه
۱۷ اسفند ۹۷
#هشت_مارس
#روز_جهانی_زن
#روز_جهانی_زنان
@Roshanfkrane
#آزادی زن معیار آزادی جامعه است...
✏️ #مهرنوش_موسوی
آزادی زن یعنی آزادی بیان زن، آزادی پوشش زن، آزادی نقد زن، آزادی اختیار و تصمیم زن. برای همین آزادی زن معیار آزادی جامعه است.
هر گسی امروز روی آزادی زن در نقد خشونت، چه خانگی و چه خیابانی، اما و اگر و شرط و شروط اخلاقی، دینی و سیاسی و شخصی میگذارد، دارد روی آزادی بطور کلی شرط میگذارد. آزادی بیان اگر مشروط شد، دیگر آزادی نیست. فردا همین شروط اخلاقی برای نقد دین گذاشته میشود. فردا به خاطر رعایت حال و حریم آیت الله ها، کاریکاتوریستها زندانی، آتئیست های جوان، قلم شکسته میشوند. هر کسی امروز روی نقد خشونت به زن شرط میگذارد، میخواهد جلو رسانه ای شدن را بگیرد، فردا جلو برملا کردن شرایط کار گارگران و دزدی و چپاول سرمایه داران توسط کارگران را ، به خاطر تهدید سکته قلبی کارفرما گرفته است. هر جا زنی آزادی ندارد، روزنامه هایش یکشبه پلمب میشوند، نه حزبی حق تشکیل دارد و نه سندیکایی حق اعتصاب!
استفاده از رسانه برای برملا کردن این خشونت حق زن است. هر کسی برای جلوگیری از رسانه به عنوان سلاح جهت گرفتن حق، روی دست زن میزند، راه چهار دیواری اختیاری را نشانش میدهد، زیر خانواده به عنوان تاریکخانه امضا گذاشته است. زیر دیکتاتوری تاریکخانه ایی که زن در آن بیشتر زیر مشت و لگد میمیرد تا سرطان پستان، امضا گذاشته است. ما حق داریم ظلم درون این تاریکخانه را علنی کنیم. ما حق داریم سلول خانواده را که زن در آن مداومن مورد تحقیر، شکنجه و آزار. قرار میگیرد را افشا کنیم. ما خواهان آن حکومتی هستیم که خانواده را به عنوان منطقه ممنوعه، به رسمیت نشناسد. ما خواهان حکومتی هستیم که حقوق مدنی افراد اعم از زن و مرد هر کجا که هستند برابر و مساوی بوده و خانواده منطقه ورود ممنوع و قرنطینه زن و کودک محسوب نشود. حقوق مدنی افراد باید وجاهتش و قدرتش بالای سر خانواده باشد. همین الان در کشورهای غربی میزان حق و حقوق افراد اعم از سرپرستی کودک، ارث، ازدواج و طلاق و حتی قوانین ناظر به عدم خشونت خانوادگی توسط دولت تعیین و به آن نظارت میشود. ما خواهان سرک کشیدن قانون درون چهاردیواری اختیاری خانواده ایم. زن ملک مرد نیست. زن جزو حریم شخصی مرد نیست. کودک هم ملک کسی نیست.
رسانه تنها سلاح ماست. یا زن سکوت میکند، این ستم و ظلم تداوم دارد، یا ما با رسانه ایی کردن خشم مان، ستم و تبعیضمان فرهنگ عوض میکنیم. ظلم و ستم و تحقیر را وادار به سکوت و از میدان بدر میکنیم. ما خواهان راه افتادن یک جنبش می توی ایرانی علیه خشوت به زن در این مملکتیم!
#اندیشه #بانوان
@Roshanfkrane
✏️ #مهرنوش_موسوی
آزادی زن یعنی آزادی بیان زن، آزادی پوشش زن، آزادی نقد زن، آزادی اختیار و تصمیم زن. برای همین آزادی زن معیار آزادی جامعه است.
هر گسی امروز روی آزادی زن در نقد خشونت، چه خانگی و چه خیابانی، اما و اگر و شرط و شروط اخلاقی، دینی و سیاسی و شخصی میگذارد، دارد روی آزادی بطور کلی شرط میگذارد. آزادی بیان اگر مشروط شد، دیگر آزادی نیست. فردا همین شروط اخلاقی برای نقد دین گذاشته میشود. فردا به خاطر رعایت حال و حریم آیت الله ها، کاریکاتوریستها زندانی، آتئیست های جوان، قلم شکسته میشوند. هر کسی امروز روی نقد خشونت به زن شرط میگذارد، میخواهد جلو رسانه ای شدن را بگیرد، فردا جلو برملا کردن شرایط کار گارگران و دزدی و چپاول سرمایه داران توسط کارگران را ، به خاطر تهدید سکته قلبی کارفرما گرفته است. هر جا زنی آزادی ندارد، روزنامه هایش یکشبه پلمب میشوند، نه حزبی حق تشکیل دارد و نه سندیکایی حق اعتصاب!
استفاده از رسانه برای برملا کردن این خشونت حق زن است. هر کسی برای جلوگیری از رسانه به عنوان سلاح جهت گرفتن حق، روی دست زن میزند، راه چهار دیواری اختیاری را نشانش میدهد، زیر خانواده به عنوان تاریکخانه امضا گذاشته است. زیر دیکتاتوری تاریکخانه ایی که زن در آن بیشتر زیر مشت و لگد میمیرد تا سرطان پستان، امضا گذاشته است. ما حق داریم ظلم درون این تاریکخانه را علنی کنیم. ما حق داریم سلول خانواده را که زن در آن مداومن مورد تحقیر، شکنجه و آزار. قرار میگیرد را افشا کنیم. ما خواهان آن حکومتی هستیم که خانواده را به عنوان منطقه ممنوعه، به رسمیت نشناسد. ما خواهان حکومتی هستیم که حقوق مدنی افراد اعم از زن و مرد هر کجا که هستند برابر و مساوی بوده و خانواده منطقه ورود ممنوع و قرنطینه زن و کودک محسوب نشود. حقوق مدنی افراد باید وجاهتش و قدرتش بالای سر خانواده باشد. همین الان در کشورهای غربی میزان حق و حقوق افراد اعم از سرپرستی کودک، ارث، ازدواج و طلاق و حتی قوانین ناظر به عدم خشونت خانوادگی توسط دولت تعیین و به آن نظارت میشود. ما خواهان سرک کشیدن قانون درون چهاردیواری اختیاری خانواده ایم. زن ملک مرد نیست. زن جزو حریم شخصی مرد نیست. کودک هم ملک کسی نیست.
رسانه تنها سلاح ماست. یا زن سکوت میکند، این ستم و ظلم تداوم دارد، یا ما با رسانه ایی کردن خشم مان، ستم و تبعیضمان فرهنگ عوض میکنیم. ظلم و ستم و تحقیر را وادار به سکوت و از میدان بدر میکنیم. ما خواهان راه افتادن یک جنبش می توی ایرانی علیه خشوت به زن در این مملکتیم!
#اندیشه #بانوان
@Roshanfkrane