کشتار اهالی ایران در #بخارا و #خوارزم توسط اعراب :
۱ - "...هربار که اهل بخارا به ظاهر مسلمان شدندی ، چون سپاهیان عرب بازگشتندی ردت آوردنی و کافر شدندی و چون در بار چهارم قتیبه - سردار عرب - حرب کرد و شهر را بگرفت ، برای آنکه مسلمانی اندر دل ایشان بنشاند ، کار بر آنان سخت کرد و فرمود تا مردم یک نیمه از خانه هایشان را به سربازان عرب دهند که ایشان در آن به سر برند و در همان حال از احوالشان باخبر باشند تا بصرورت مسلمان باشند. و بدین ترتیب احکام شریعت را به بخارائیان لازم گردانید و مسجد ها بساخت و کفر گبران(زرتشتی ها ) را از میان مردمان برداشت و فرمود هرکه عرب در خانه او بر کفرش صداقت دهد و یا گواهی دهد که در احکام شریعت تقصیری بکرده است ، عقوبت یابد.(تاریخ بخارا ، ترجمه فارسی ، ص ۶۶ )
۲ - قتیبه در بیرکند( نزدیک بخارا ) خون و مال مردمان را بر سربازان خود مباح گردانید و فرمود که شهر را غارت کنند ، به دنبال این فرمان هرکه در بیرکند اهل حرب بود(یعنی قدرت جنگ آوری داشت) کشته شد. و هرکس که اهل حرب نبود ، به بردگی درآمد چنانچه اندر بیکند کس باقی نماند.(این در حالی بود که بیرکند قبل از ورود اعراب به آن ناحیه منطقه ای پر رونق و بیش از هزار کاروانسرا داشت/تاریخ طبری ، جلد ۹ ، ص ۳۹۰۲ )
۳ - خراسان و خوارزم از جمله مناطقی بودند به دفعات علیه حکومت تازی ها قیام کردند در باره قیام های خونین مردم بخارا بر علیه سلطه اعراب ، تاریخ بخارا چنین مینویسد: " با خروج مردم بخارا بر عامل خلیفه ، معاویه سردار خود ، عبید اله ابن زیاد را برای سرکوبی آنان فرستاد. و عبد اله پس از نبردی بسیار سخت ، آنجا دگربار تصرف کرد. سپس دستور داد در همه جا درختان را بکنند و دیه ها را خراب کنند. خاتون - حاکم بخارا - برای نجات شهر کس فرستاد و امان خواست. با یک میلیون درهم و چهار هزار برده صلح برقرار شد. اما دیری نگذشت که مردم بار دیگر از صلح خود بازگشتند. این بار سعید ابن عثمانی - سردار معاویه - به بخارا شتافت( در سال ۵۶ هجری قمری) و در آنجا کشتاری عظیم کرد. و در همه جا خون براند و سی هزار از مردم بخارا را به بردگی گرفت با مال و غنایم بسیار و گروهی از بزرگزادگان بخارا را نیز در جزء این اسیران به گروگانی برد که با آنان به توهین و تحقیر بسیاری رفتار میشد. به طوریکه این برده ها به نهایت تنگدل شدند و گفتند: این سعید بن عثمان چه خواری که با ما نکرد...چون در خواری هلاک خواهیم شدن ، باری به فایده هلاک شویم. آنگاه به سرای سعید بن عثمان درآمدند و در اتاق را بستند و او{سعید بن عثمان } را کشتند. و خویشتن را نیز به کشتن دادند..." ( تاریخ بخارا ، ص ۲۵ و ۶۱ )
پس از درگذشت معاویه و در زمان خلافت یزید نیز ، مجددا اهالی بخارا شورش کردند و عمال و کارگزاران تازی را از آنجا بیرون راندند ، اینبار خلیفه یزید ، مسلمه بن زیاد را با سپاهی گران به سرکوبی شورش فرستاد که مسلمه بن زیاد ، کشتار های عظیمی در بخارا به عمل آورد که جزئیات این کشتار ها و قصابی ها در کتاب تاریخ یعقوبی( جلد ۲ ، ص ۱۹۳ ) به تفصیل گزارش شده است.
۴ - نوشته اند که وقتی قتیبه - سردار اعزامی حجاج بن یوسف - بار دوم به خوارزم رفت و آن را باز گشود ، هرکس را که خط خوارزمی مینوشت و از تاریخ و علوم و اخبار گذشته آگاهی داشت ، همه را بی دریغ کشتار کرد و از دم تیغ گذراند و موبدان و هیربدان قوم را یکسر هلاک نمود و همه کتابهایشان را بسوزانید و تباه کرد تا آنکه رفته رفته مردم خوارزم امی(بی سواد ) ماندند و از خط و کتابت بی بهره گشتند و علم و دانش اکثرا آنها فراموش شد و از میان رفت(ابو ریحان بیرونی ، آثار الباقیه ، ص ۳۵ ، ۳۶ و ۴۸ ). لازم به ذکر است که قتیبه با توحشی تمام خوارزم را گشود و پس از کشتاری عظیم و برگرفتن برده و اسیر و زن و کودک ، سالی ۲۰۰ هزار درهم به عنوان باج مخصوص خلیفه و ۱۰ هزار درهم را به عنوان باج مخصوص امیر خراسان تعیین نمود. و البته دست به یک عمل اهریمنی نیز زد بدینگونه که دستور داد اهالی خوارزم خانه خود را به دو نیم تقسیم کرده و نیمی از خانه خود را به اعراب بدهند و تهیه علوفه اسب های عربان نیز بر ساکنان خوارزم تحمیل شد. و به این گونه تازیان با دهقانان همخوابه شدند و ناچار کسانیکه همخانه بودن با این قوم را ننگ میدانستند خانه ها و مزارع خود را رها کرده و به بیرون شهر گریختند. آتشکده ها ، بازار ها و کاروانسراهای بسیاری ویران گشت(زرین کوب ، دو قرن سکوت ، ص ۱۳۴ )
#تاریخ #اسلام #دانستنی
#مذهبی
@Roshanfkrane
۱ - "...هربار که اهل بخارا به ظاهر مسلمان شدندی ، چون سپاهیان عرب بازگشتندی ردت آوردنی و کافر شدندی و چون در بار چهارم قتیبه - سردار عرب - حرب کرد و شهر را بگرفت ، برای آنکه مسلمانی اندر دل ایشان بنشاند ، کار بر آنان سخت کرد و فرمود تا مردم یک نیمه از خانه هایشان را به سربازان عرب دهند که ایشان در آن به سر برند و در همان حال از احوالشان باخبر باشند تا بصرورت مسلمان باشند. و بدین ترتیب احکام شریعت را به بخارائیان لازم گردانید و مسجد ها بساخت و کفر گبران(زرتشتی ها ) را از میان مردمان برداشت و فرمود هرکه عرب در خانه او بر کفرش صداقت دهد و یا گواهی دهد که در احکام شریعت تقصیری بکرده است ، عقوبت یابد.(تاریخ بخارا ، ترجمه فارسی ، ص ۶۶ )
۲ - قتیبه در بیرکند( نزدیک بخارا ) خون و مال مردمان را بر سربازان خود مباح گردانید و فرمود که شهر را غارت کنند ، به دنبال این فرمان هرکه در بیرکند اهل حرب بود(یعنی قدرت جنگ آوری داشت) کشته شد. و هرکس که اهل حرب نبود ، به بردگی درآمد چنانچه اندر بیکند کس باقی نماند.(این در حالی بود که بیرکند قبل از ورود اعراب به آن ناحیه منطقه ای پر رونق و بیش از هزار کاروانسرا داشت/تاریخ طبری ، جلد ۹ ، ص ۳۹۰۲ )
۳ - خراسان و خوارزم از جمله مناطقی بودند به دفعات علیه حکومت تازی ها قیام کردند در باره قیام های خونین مردم بخارا بر علیه سلطه اعراب ، تاریخ بخارا چنین مینویسد: " با خروج مردم بخارا بر عامل خلیفه ، معاویه سردار خود ، عبید اله ابن زیاد را برای سرکوبی آنان فرستاد. و عبد اله پس از نبردی بسیار سخت ، آنجا دگربار تصرف کرد. سپس دستور داد در همه جا درختان را بکنند و دیه ها را خراب کنند. خاتون - حاکم بخارا - برای نجات شهر کس فرستاد و امان خواست. با یک میلیون درهم و چهار هزار برده صلح برقرار شد. اما دیری نگذشت که مردم بار دیگر از صلح خود بازگشتند. این بار سعید ابن عثمانی - سردار معاویه - به بخارا شتافت( در سال ۵۶ هجری قمری) و در آنجا کشتاری عظیم کرد. و در همه جا خون براند و سی هزار از مردم بخارا را به بردگی گرفت با مال و غنایم بسیار و گروهی از بزرگزادگان بخارا را نیز در جزء این اسیران به گروگانی برد که با آنان به توهین و تحقیر بسیاری رفتار میشد. به طوریکه این برده ها به نهایت تنگدل شدند و گفتند: این سعید بن عثمان چه خواری که با ما نکرد...چون در خواری هلاک خواهیم شدن ، باری به فایده هلاک شویم. آنگاه به سرای سعید بن عثمان درآمدند و در اتاق را بستند و او{سعید بن عثمان } را کشتند. و خویشتن را نیز به کشتن دادند..." ( تاریخ بخارا ، ص ۲۵ و ۶۱ )
پس از درگذشت معاویه و در زمان خلافت یزید نیز ، مجددا اهالی بخارا شورش کردند و عمال و کارگزاران تازی را از آنجا بیرون راندند ، اینبار خلیفه یزید ، مسلمه بن زیاد را با سپاهی گران به سرکوبی شورش فرستاد که مسلمه بن زیاد ، کشتار های عظیمی در بخارا به عمل آورد که جزئیات این کشتار ها و قصابی ها در کتاب تاریخ یعقوبی( جلد ۲ ، ص ۱۹۳ ) به تفصیل گزارش شده است.
۴ - نوشته اند که وقتی قتیبه - سردار اعزامی حجاج بن یوسف - بار دوم به خوارزم رفت و آن را باز گشود ، هرکس را که خط خوارزمی مینوشت و از تاریخ و علوم و اخبار گذشته آگاهی داشت ، همه را بی دریغ کشتار کرد و از دم تیغ گذراند و موبدان و هیربدان قوم را یکسر هلاک نمود و همه کتابهایشان را بسوزانید و تباه کرد تا آنکه رفته رفته مردم خوارزم امی(بی سواد ) ماندند و از خط و کتابت بی بهره گشتند و علم و دانش اکثرا آنها فراموش شد و از میان رفت(ابو ریحان بیرونی ، آثار الباقیه ، ص ۳۵ ، ۳۶ و ۴۸ ). لازم به ذکر است که قتیبه با توحشی تمام خوارزم را گشود و پس از کشتاری عظیم و برگرفتن برده و اسیر و زن و کودک ، سالی ۲۰۰ هزار درهم به عنوان باج مخصوص خلیفه و ۱۰ هزار درهم را به عنوان باج مخصوص امیر خراسان تعیین نمود. و البته دست به یک عمل اهریمنی نیز زد بدینگونه که دستور داد اهالی خوارزم خانه خود را به دو نیم تقسیم کرده و نیمی از خانه خود را به اعراب بدهند و تهیه علوفه اسب های عربان نیز بر ساکنان خوارزم تحمیل شد. و به این گونه تازیان با دهقانان همخوابه شدند و ناچار کسانیکه همخانه بودن با این قوم را ننگ میدانستند خانه ها و مزارع خود را رها کرده و به بیرون شهر گریختند. آتشکده ها ، بازار ها و کاروانسراهای بسیاری ویران گشت(زرین کوب ، دو قرن سکوت ، ص ۱۳۴ )
#تاریخ #اسلام #دانستنی
#مذهبی
@Roshanfkrane
@Roshanfkrane
۵ دی سالروز درگذشت زرتشت
زَرتُشت یا زَردُشت یا اشوزَرتُشت، پیامبر ایران باستان بود؛ که مزدیسنا را بنیان گذاشت. وی سراینده گاتاها، کهنترین بخش اوستا است. زادگاه و زادروز وی دقیقاً روشن نیست، هرچند زمان زایش او ۶۰۰ تا ۱۲۰۰ ( البته در منابعی هم تا ۴هزار سال و بیشتر هم )پیش از میلاد مسیح گمان زده میشود و زادگاه وی را به مناطق مختلفی مانند شهر #ری، #آذربایجان، #خوارزم، #سیستان،
#خراسان و #آمل نسبت دادهاند. آموزشهای زرتشت بعدها با باورهای بومی ایرانیان آمیخته شد و مزدیسنای کنونی را پدید آورد که نزدیک به پنج سده دین رسمی ایران نیز بوده است. نام زرتشت در فهرست یکصد نفره انسانهای تأثیرگذار تاریخ که توسط مایکل هارت تنظیم شدهاست، قرار دارد. امروزه دین زرتشت پیروانی در ایران، هند و برخی نقاط دیگر جهان دارد.
مادر زرتشت دوغدو دختر «فریهیمرَوا» و پدر وی پوروشسب نام داشتند. نام خانوادگی زرتشت اسپنتمان بود. حاصل ازدواج پوروشسپ و دوغدو پنج پسر بود که زرتشت سومین آنهاست.
زرتشت پسری به نام ایست واستر و سه دختر به نامهای «فرینی» و «ثریتی» و «پوروچیستا» داشت. زرتشت در گاتاها از ازدواج دختر سوم خود یاد میکند و روایات بعدی، شوهر او را جاماسپ مینامد. از همسر دوم زرتشت، دو پسر به نامهای «اورْوْتَتْنَرَه» و «هْوَرْچیثْزَه» زاده شده است.
نخستین کسی که به زرتشت ایمان آورد، میدیوماه بود که فروردینیشت از او نام میبرد. وی در روایات سنتی، پسرعموی زرتشت بهشمار آمدهاست.
زرتشت به زندگانی دنیوی بیاعتنا نیست و درویشی در آن راهی ندارد. زرتشت ادعای پیامبری نداشت و هدف خود را فقط مذهبی و معنوی نمیداند و در ترقی امور اقتصادی و بهبود زندگانی مادی نیز کوشاست. بخصوص زرتشت بهآباد کردن زمین و کشاورزی اهمیت زیادی دادهاست. زرتشت در سخنان خویش خطاب به کشاورزان میگوید که کشور خداپرست گشتاسپ باید از نیروی آنان برتری به هم رساند و سرمشق دیگران گردد.
درگذشت زرتشت به تاریخ پنجم دی ماه برابر با روز خور از ماه دی است. تاریخ نگاران نوشتهاند زرتشت پس از هفتاد و هفت سال از عمر خویش که بیشتر آن را برای هدایت و دادن خرد و آگاهی به مردمان صرف کرده بود روزی در آتشکده شهر بلخ مشغول عبادت بوده است. گشتاسب شاه کیانی و پسرش اسفندیار که از حامیان بزرگ وی بودند نیز برای رسیدگی به شهرهای دیگر از بلخ خارج میشوند و ارجاسب که دشمن دیرینه زرتشت و ایرانیان بود از این هنگام بهره برد و توربراتور فرمانده سپاه خود را با لشگری بسیار راهی بلخ که بخشی از ایران بود کرد. لشگر تورانی که همان ترکستان امروزی است دروازههای شهر بلخ را با تمام دلاوری ها مردم در هم شکستند و هنگامی که زرتشت با لهراسب و گروهی دیگر از یارانش مشغول عبادت به درگاه اهورامزدا بودند توسط سپاه بربر ترکهای تورانی کشته می شوند.
سپنتا نیکنام عضو زرتشتی شورای شهر یزد میگوید: چندسال پیش که آموزگار کلاس دینی زرتشتیان بودم دانش آموزی از من پرسید که چرا مسئولان میلاد مسیح را تبریک میگویند ولی دو روز بعد برای درگذشت زرتشت پیامی نمیدهند؟! و من هنوز پاسخ این پرسش را نمیدانم.🍒🔥
#مناسبت #زرتشت
@Roshanfkrane
۵ دی سالروز درگذشت زرتشت
زَرتُشت یا زَردُشت یا اشوزَرتُشت، پیامبر ایران باستان بود؛ که مزدیسنا را بنیان گذاشت. وی سراینده گاتاها، کهنترین بخش اوستا است. زادگاه و زادروز وی دقیقاً روشن نیست، هرچند زمان زایش او ۶۰۰ تا ۱۲۰۰ ( البته در منابعی هم تا ۴هزار سال و بیشتر هم )پیش از میلاد مسیح گمان زده میشود و زادگاه وی را به مناطق مختلفی مانند شهر #ری، #آذربایجان، #خوارزم، #سیستان،
#خراسان و #آمل نسبت دادهاند. آموزشهای زرتشت بعدها با باورهای بومی ایرانیان آمیخته شد و مزدیسنای کنونی را پدید آورد که نزدیک به پنج سده دین رسمی ایران نیز بوده است. نام زرتشت در فهرست یکصد نفره انسانهای تأثیرگذار تاریخ که توسط مایکل هارت تنظیم شدهاست، قرار دارد. امروزه دین زرتشت پیروانی در ایران، هند و برخی نقاط دیگر جهان دارد.
مادر زرتشت دوغدو دختر «فریهیمرَوا» و پدر وی پوروشسب نام داشتند. نام خانوادگی زرتشت اسپنتمان بود. حاصل ازدواج پوروشسپ و دوغدو پنج پسر بود که زرتشت سومین آنهاست.
زرتشت پسری به نام ایست واستر و سه دختر به نامهای «فرینی» و «ثریتی» و «پوروچیستا» داشت. زرتشت در گاتاها از ازدواج دختر سوم خود یاد میکند و روایات بعدی، شوهر او را جاماسپ مینامد. از همسر دوم زرتشت، دو پسر به نامهای «اورْوْتَتْنَرَه» و «هْوَرْچیثْزَه» زاده شده است.
نخستین کسی که به زرتشت ایمان آورد، میدیوماه بود که فروردینیشت از او نام میبرد. وی در روایات سنتی، پسرعموی زرتشت بهشمار آمدهاست.
زرتشت به زندگانی دنیوی بیاعتنا نیست و درویشی در آن راهی ندارد. زرتشت ادعای پیامبری نداشت و هدف خود را فقط مذهبی و معنوی نمیداند و در ترقی امور اقتصادی و بهبود زندگانی مادی نیز کوشاست. بخصوص زرتشت بهآباد کردن زمین و کشاورزی اهمیت زیادی دادهاست. زرتشت در سخنان خویش خطاب به کشاورزان میگوید که کشور خداپرست گشتاسپ باید از نیروی آنان برتری به هم رساند و سرمشق دیگران گردد.
درگذشت زرتشت به تاریخ پنجم دی ماه برابر با روز خور از ماه دی است. تاریخ نگاران نوشتهاند زرتشت پس از هفتاد و هفت سال از عمر خویش که بیشتر آن را برای هدایت و دادن خرد و آگاهی به مردمان صرف کرده بود روزی در آتشکده شهر بلخ مشغول عبادت بوده است. گشتاسب شاه کیانی و پسرش اسفندیار که از حامیان بزرگ وی بودند نیز برای رسیدگی به شهرهای دیگر از بلخ خارج میشوند و ارجاسب که دشمن دیرینه زرتشت و ایرانیان بود از این هنگام بهره برد و توربراتور فرمانده سپاه خود را با لشگری بسیار راهی بلخ که بخشی از ایران بود کرد. لشگر تورانی که همان ترکستان امروزی است دروازههای شهر بلخ را با تمام دلاوری ها مردم در هم شکستند و هنگامی که زرتشت با لهراسب و گروهی دیگر از یارانش مشغول عبادت به درگاه اهورامزدا بودند توسط سپاه بربر ترکهای تورانی کشته می شوند.
سپنتا نیکنام عضو زرتشتی شورای شهر یزد میگوید: چندسال پیش که آموزگار کلاس دینی زرتشتیان بودم دانش آموزی از من پرسید که چرا مسئولان میلاد مسیح را تبریک میگویند ولی دو روز بعد برای درگذشت زرتشت پیامی نمیدهند؟! و من هنوز پاسخ این پرسش را نمیدانم.🍒🔥
#مناسبت #زرتشت
@Roshanfkrane